Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Biosynteza beta-karotenu i karotenoidów z udziałem drożdży Rhodotorula spp. - przegląd badań

100%

Bogacz-Radomska L. , Harasym J.

Nauki Inżynierskie i Technologie / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2017

|

nr nr 4 (27)

9-22

XX

Biosynteza karotenoidów, w tym β-karotenu, jest obszarem ciągłych badań naukowych ze względu na ich cenne właściwości prozdrowotne i dużą siłę barwiącą. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd metod oraz warunków hodowli drożdży Rhodotorula spp., prowadzonych w celu otrzymywania karotenoidów. Omówiono wpływ hodowli skojarzonych, pH, temperatury, źródeł węgla, proporcji atomów węgla do azotu, stężeń źródeł mikro- i makroelementów, stresu oksydacyjnego, promieniowania UV i VIS oraz metody hodowli na proces karotenogenezy w komórkach drożdży Rhodotorula spp. Przedstawiono wykaz gatunków drożdży z rodzaju Rhodotorula, które naturalnie syntetyzują karotenoidy.(abstrakt oryginalny)

EN

Biosynthesis of carotenoids, including β-carotene, is an area of continuous scientific research due to their valuable pro-health properties and high coloring power. This paper presents an overview of the Rhodotorula spp. culture, esp. methods and conditions applied in carotenoids' production. In this paper the influence of combined cultures, pH, temperature, carbon sources, the proportion of carbon atoms to nitrogen, concentrations of micro- and macronutrient sources, oxidative stress, UV and VIS radiation as well as culturing methods for carotenogenesis in yeast cells of Rhodotorula spp. was characterized. The list of yeast species from the genus Rhodotorula, which naturally synthesize carotenoids, was presented.(original abstract)

2

Biosynteza egzopolisacharydów i ich rola w adhezji bacillus megaterium do powierzchni stali nierdzewnej

80%

Czaczyk K. , Myszka K.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

2004

|

nr R. 11, nr 3 (40), Supl.

27-36

XX

Celem badań było określenie wpływu dostępności składników odżywczych w środowisku wzrostu na biosyntezę egzopolisacharydów (EPS) przez Bacillus megaterium. Określano także zależność pomiędzy ilością produkowanych EPS a adhezją bakterii do powierzchni stali nierdzewnej (304L). W celu oszacowania ilości syntetyzowanych egzopolisacharydów zastosowano metodę polegającą na oddzieleniu ich za pomocą fal ultradźwiękowych i spektrofotometrycznym oznaczeniu po kwaśnej hydrolizie. Badanie adhezji Bacillus megaterium przeprowadzono nową, nieopisywaną dotąd w literaturze, metodą szacowania stopnia adhezji wg 9-stopniowej skali. Wykazano, że w większości wariantów doświadczenia biosynteza egzopolisacharydów wystąpiła w największym stopniu w początkowych etapach hodowli (4. i 8. godzina). Przy braku źródła azotu w pożywce, przez pierwsze 24 godz. hodowli nie stwierdzono obecności pozakomórkowych węglowodanów. Ich wzmożoną produkcję odnotowano dopiero w 48 godzinie trwania procesu i to na bardzo wysokim poziomie (0,035 mg EPS/106 jtk). W większości wariantów doświadczenia wykazano korelację pomiędzy ilością syntetyzowanych egzopolisacharydów na poszczególnych etapach hodowli a adhezją komórek Bacillus megaterium do powierzchni stali nierdzewnej. Zaobserwowano także pojawienie się wyższych stopni adhezji przy niskiej produkcji zewnątrzkomórkowych polisacharydów, co może świadczyć o tym, że w takich warunkach inne czynniki, oprócz biosyntezy egzopolisacharydów, odgrywają istotną rolę w procesie adhezji drobnoustrojów do powierzchni nieożywionych. (abstrakt oryginalny)

EN

The purpose of this investigation was to determine the effect of availability of nutritious components in a culture medium on the biosynthesis of exopolysaccharides (EPS) Bacillus megaterium. Furthermore, a dependence between the amount of EPS produced and the adhesion of bacteria to stainless steel surface (304L) was defined. For the purpose of determining the amount of EPS synthesized, they were separated by ultrasonic waves and, after the acid hydrolysis accomplished, a spectrophotometric assay was applied. The adhesion of Bacillus megaterium was investigated by an absolutely novel method of estimating degrees of adhesion on a nine-degree scale; so far, this method has not been mentioned in any literature. It was proved that in the majority of experimental cases, the highest level of the EPS biosynthesis occurred at the beginning of this process (during the 4th and 8th hour). When the source of nitrogen was unavailable during the initial 24 hours of the process, no extracellular carbohydrates were present. An intensified production of carbohydrates was reported only during the 48th hour of the process ensuing, with a very high production level (0,035 mg EPS/ 106 cfu). In the majority of experimental cases, it was proved that a correlation existed between the amount of synthesized exopolysaccharides, at each individual stage of development of the bacterial culture, and the adhesion of Bacillus megaterium cells to a stainless steel surface. Additionally, it was reported that the adhesion degree of bacteria was higher during a low production of extracellular polysaccharides. Tis fact shows that, besides the biosynthesis of exopolysacchariodes, some other factors play a significant role in the adhesion of micro-organisms to abiotic surfaces. (original abstract)

3

Produkcja naringinazy przez Aspergillus niger - optymalizacja składu podłoża

80%

Bodakowska-Boczniewicz J. , Garncarek Z.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2016

|

nr nr 461 Wybrane zagadnienia z bioekonomii

19-29

XX

Celem przeprowadzonych badań był wybór szczepu Aspergillus niger o dużej zdolności do syntezy naringinazy oraz optymalizacja składu podłoża hodowlanego. Spośród przebadanych szczepów A. niger największą zdolność do biosyntezy naringinazy wykazywał szczep KMS, który hodowano na podłożu płynnym z dodatkiem naringiny jako czynnika indukującego. Optymalizowano, metodą czynnikowo-gradientową Boxa i Wilsona, stężenie pięciu składników podłoża: azotanu sodu, ekstraktu drożdżowego, diwodorofosforanu potasu, glukozy oraz naringiny. Przeprowadzone badania pozwoliły na ustalanie optymalnych stężeń następujących czynników: 0,78 g × 100 ml-1 NaNO3; 2 g × 100 ml-1 ekstraktu drożdżowego; 0,157 g × 100 ml-1 KH2PO4; 0,22 g × 100 ml-1 glukozy oraz 120 mg × 100 ml-1 naringiny(abstrakt oryginalny)

EN

The purpose of the study was the selection of A. niger strain for the biosynthesis of naringinase and the optimization of culture medium composition. A. niger KMS strain was recognised as best for the enzyme biosynthesis. A. niger KMS was grown on liquid medium with naringin as an inducer. Optimization was carried out by Box-Wilson method. The concentration of sodium nitrate, yeast extract, potassium dihydrogen phosphate, glucose and naringin was optimized. The optimal concentration of the components were: 0.78 g × 100 ml-1 NaNO3; 2 g × 100 ml-1 yeast extract; 0.157 g × 100 ml-1 KH2PO4; 0.22 g × 100 ml-1 glucose and 120 mg × 100 ml-1 naringin(original abstract)

4

Researching the possibilities of the pectolytic ensyme biosynthesis with the aspergillus species of microscopic fungi

60%

Mojsov K.

|

2009

|

tom 3

146-148

EN

For the purpose of acquiring a highly active producer of pectolytic enzymes, there was a probe of isolating 140 species of Aspergillus's fungi from different substrates (soils, grape malts, grapes, apples and sugar beet shreds). The isolated kinds of fungi were kept on a slant agar surface according to Chapek, with 2% of pectin. Testing was performed on the isolated layers of fungi as to the production of pectinolytic enzymes. The nourishing base used was the synthetic Chapek base with 2% pectin, 2% lactose and 0.7 % (NH4)2HPO4, and a natural base of 1% refuse apple pulp. Within 48 hours after cultivating the fungi, the filtrates were tested by the viscozimetric method to determine their entire pectolytic activity. The acquired results showed that a fungus was gained with a high pectolytic activity on a natural refuse apple pulp. It is a good employment effect. The selected sort Aspergillus sp.МК-15 as a highly active producer of pectolytic enzymes could, with additional testing, be used for the industrial production of microbe enzymes with pectolytic activity (enzyme preparations).(original abstract)

5

Biosynteza kwasu cytrynowego przez Aspergillus niger w warunkach jedno- i wielostopniowych hodowli ciągłych

60%

Pietkiewicz J. J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Seria : Monografie i Opracowania (nr 100)

|

2002

|

nr nr 927

136

XX

W pracy przedstawiono przegląd światowej literatury dotyczącej praktycznych aspektów badań nad produkcją kwasu cytrynowego z udziałem Aspergillus niger. Celem pracy było zwiększenie efektywności produkcji kwasu cytrynowego z sacharozy poprzez stosowanie zasilanych hodowli okresowych i hodowli ciągłych Aspergillus niger.

EN

A review of world literature concerning practical aspects of research on citric acid production with Aspergillus niger is presented in the paper. Studies of the literature show, that citric acid production in submerged batch culture of Aspergillus niger on pure and defined carbohydrate raw materials, is a highly optimized and commonly used process. Attempts of production efficiency improvement should, therefore, concern working out a method of fermentation in which citric acid would be synthesized for a long time with a maximum accumulation rate. The aim of the present work is to increase efficiency of citric acid production from sucrose by using submerged fed batch cultures and continuous cultures of Aspergillus niger. (short original abstract)

6

Dobór szczepu aspergillus nigerw procesie biosyntezy kwasu szczawiowego z sacharozy

60%

Walaszczyk E. , Podgórski W. , Gąsiorek E.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2015

|

nr nr 411 Wybrane zagadnienia z bioekonomii

133-139

XX

Celem pracy był dobór szczepu Aspergillus niger w procesie biosyntezy kwa- su szczawiowego metodą okresowej hodowli wgłębnej w podłożu z sacharozą jako źródłem węgla. W badaniach stosowano pięć szczepów A. niger : S, X, W78B, W78C i C12. Hodow- le prowadzono w podłożu syntetycznym, w którym sacharozę rozcieńczano wodą wodo- ciągową do stężenia 150 g dm -3 . Badania prowadzono na wstrząsarce posuwisto-zwrotnej w temperaturze 30°C. Odczyn podłoża ustalano i regulowano na poziomie 6. Jako kryterium przydatności szczepu do procesu biosyntezy kwasu szczawiowego przyjęto współczynnik homofermentatywności. Najwyższą wartość tego parametru: 69,8% uzyskano w hodowli ze szczepem W78C, w której maksymalne stężenie kwasu szczawiowego wyniosło 33,5 g dm -3 , szybkość tworzenia produktu 2,39 g dm -3 d -1 , a wydajność substratowa 22,3%. W przypadku pozostałych szczepów współczynnik homofermentatywności procesu przyjmował wartości w zakresie 46,5-60,9%(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the work was to select Aspergillus niger strain for oxalic acid biosynthesis in periodic submerged culture with sucrose as carbon source. There were five A. niger strains tested: S, X, W78B, W78C and C12 in synthetic medium containing sucrose in concentration of 150 g dm -3 diluted with tap water. Cultivations were conducted on a shaker in 30°C. Medium pH was regulated at 6. The main parameter of strain selection was chemical selectivity of the process. The highest value of this parameter, 69.8%, was obtained in cultivation with strain W78C, where final oxalic acid concentration was 33.5 g dm -3 , volumetric rate of product formation 2.39 g dm -3 d -1 , and substrat yield 22.3%. Chemical selectivity in processes with other strains was between 46.5-60.9%. In conclusion, strain A. niger W78C was recognised as the best for oxalic acid biosynthesis from sucrose(original abstract)

7

Przegląd metod hodowli drobnoustrojów tlenowych stosowanych w procesach biosyntezy

60%

Pietkiewicz J. J. , Janczar-Smuga M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Technologia

|

2008

|

tom 13

|

nr nr 30

104-123

XX

Jest wiele kryteriów podziału metod hodowli drobnoustrojów. W polskiej literaturze naukowej brak jest jednolitego systemu klasyfikacyjnego i autorzy często stosują różne nazwy dla tego samego rodzaju hodowli. W tej pracy zaproponowano ujednolicenie nazewnictwa i klasyfikacji metod hodowli drobnoustrojów oraz przedstawiono krótką charakterystykę poszczególnych metod hodowli. (fragment tekstu)

EN

The paper presents classification of the aerobic microorganisms culture methods. The culture method is a primary parameter of a bioprocess' efficiency. To the main criteria of this classification belong physical state of culture medium, biomass dispersion or immobilization, method of substrate feed, volume of culture medium in bioreactor, and culture techniques. Microorganisms culture methods applied in biomass' biosynthesis or in production of bioproducts are characterized in this paper as well. The ordered knowledge of bioprocess' method enables a suitable choice of biotechnology and assures optimal use of the microorganisms. (original abstract)

8

Celulazy - właściwości, otrzymywanie i zastosowanie

60%

Wesołowska-Trojanowska M. , Targoński Z.

Nauki Inżynierskie i Technologie / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2014

|

nr nr 2 (13)

104-121

XX

Celulazy są enzymami produkowanymi głównie przez mikroorganizmy, które wykorzystują celulozę jako źródło węgla i energii. Degradacja natywnej celulozy prowadzona jest przez kompleks enzymów działających synergistycznie, w którym kluczową rolę odgrywają zarówno endo-, jak i egzo-β-1,4-glukanazy. Preparaty celulaz otrzymywane są w wyniku hodowli grzybów, spośród których gatunek Trichoderma reesei odgrywa kluczowa rolę. Celulazy znajdują coraz szersze zastosowanie. W przemyśle spożywczym są używane przy produkcji soków, win, piw, a w piekarnictwie - do wypieku chleba i ciast. Są dodawane do pasz w celu poprawienia strawności składników odżywczych w nich zawartych. Powszechnie stosowane są także w przemyśle papierniczym do odbarwiania i odwadniania papieru. Cieszą się również zainteresowaniem producentów odzieży, szczególnie zajmujących się obróbką tkanin jeansowych, a w przemyśle chemicznym znajdują wykorzystanie jako dodatek do proszków do prania.(abstrakt oryginalny)

EN

Cellulases are enzymes produced mainly by microorganisms which use cellulose as a source of carbon and energy. The degradation of native cellulose is performed by a complex of synergistically acting enzymes in which both endo-and exo-ß-1,4-glucanases play a key role. Cellulase preparations are obtained from fungal cultures and the fungal species Trichoderma reesei plays the major role in cellulase production. Cellulases find wider and wider application. In the food industry, they are used in the production of juice, wine, beer, and in the bakery industry to bake break and cakes. They are added to animal feed to improve the digestibility of nutrients contained in it. They are also commonly used in the paper industry for bleaching and dewatering of paper. They also attract the interest of clothing manufacturers, in particular those involved in denim processing, whereas in the chemical industry they find application as an additive to washing powders.(original abstract)

9

Zastosowanie olejów roślinnych w procesie biosyntezy enzymów grzybni Penicillium roqueforti

60%

Szołtysek K.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Technologia

|

1996

|

tom 1

|

nr nr 728

179-183

XX

Zagadnienie tworzenia się enzymów w żywej komórce jest procesem wysoce skomplikowanym. Charakter enzymów wytwarzanych przez dany mikroorganizm jest uwarunkowany przede wszystkim czynnikami genetycznymi. Żywe organizmy jednak, jakimi są drobnoustroje, posiadają zadziwiającą zdolność samoregulacji zarówno syntezy enzymów, jak i ich aktywności przy zmianie warunków środowiska zewnętrznego. Biosynteza enzymów nie zawsze przy tym jest skorelowana z optymalnymi warunkami rozwoju mikroorganizmów, tzn. najlepsze warunki wzrostu grzybni nie zawsze są optymalne dla syntezy określonego enzymu. Nie ma również ścisłej zależności pomiędzy fazą wzrostu a wydajnością biosyntezy enzymów. Na ogół ich wytwarzanie odbywa się równolegle z rozwojem i jest uzależnione od składu pożywki, jej odczynu, temperatury i stopnia aeracji.Istnieje ogromna liczba pożywek używanych w procesach biosyntezy enzymów metodą hodowli wgłębnej. Różnią się one rodzajem stosowanych źródeł węgla i azotu, dodatkiem makro- i mikroelementów oraz substancji stymulujących proces biosyntezy. (fragment tekstu)

EN

The influence of plant oils (represeed, sunflowerseed and soybeanseed) on proteolytic and lipolytic activity in submerged culture of Penicillium roqueforti was examined. Application of these oils as antifoaming substances was observed, too. The most effective showed of use of sunflowerseed oil. (original abstract)

10

Ocena aktywności cytotoksycznej ekstrudatów fasolowo-kukurydzianych względem nowotworowych komórek nabłonka jelitowego

51%

Tomczyk J. , Olejnik A. , Kowalska K. , Białas W. , Grajek W.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

15 (2008)

|

nr nr 6 (61)

40-54

XX

Przedmiotem pracy było określenie właściwości cytotoksycznych i genotoksycznych ekstrudatów fasolowo-kukurydzianych (EFK) wytworzonych z fasoli odmiany Red Kidney względem nowotworowych komórek nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29 MTX. W celu odzwierciedlenia warunków panujących in vivo badany produkt poddano działaniu czynników trawiennych i mikroflory jelitowej, symulując jego pasaż przez przewód pokarmowy. Potencjał cytotoksyczny EFK przed i po procesie trawienia określano poprzez oznaczenie szybkości proliferacji komórek metodą hemocytometryczną oraz przeżywalności komórek testem MTT. Ponadto zbadano wpływ EFK na stopień uszkodzeń DNA komórek nabłonka jelitowego stymulowanych i niestymulowanych H2O2. Wyniki doświadczeń wykazały silną aktywność antyproliferacyjną EFK zależną od jego stężenia. Wyznaczone dawki IC50 dla Caco-2 i HT-29 MTX wynosiły odpowiednio 9,24 i 3,55 % (m/v). Trawienie EFK w sztucznym przewodzie pokarmowym, z wydłużonym czasem oddziaływania mikroflory jelitowej, spowodowało znaczny wzrost aktywności cytotoksycznej w stosunku do komórek HT-29 MTX. Wyniki testu kometowego wykazały, że EFK nie indukuje uszkodzeń DNA w komórkach jelitowych, lecz ma działanie ochronne wobec oksydacyjnych uszkodzeń DNA generowanych przez 100 μM H2O2 w komórkach HT-29 MTX. (abstrakt oryginalny)

EN

The objective of this paper was to determine cytotoxic and genotoxic properties of bean-corn extrudates (BCE) manufactured from a mixture of Red Kidney beanflour and cornflour towards Caco-2 and HT-29 MTX neoplastic cells in human intestinal epithelium. In order to reproduce the in vivo conditions, the product examined was subjected to actions of digestive agents and intestinal microflora by simulating its passage along the alimentary tract. The cytotoxic potential of BCE before and after the digestion was determined using a hemocytometer to estimate the proliferation rate, and an MTT assay to evaluate the viability of cells. Moreover, the effect of BCE was investigated on a level of DNA damage in intestinal epithelium cells that were either stimulated or not stimulated by H2O2. The results obtained showed a high anti-proliferation activity of BCE that depended on its concentration level. The determined values of IC50 doses applied to Caco-2 and HT-29 MTX were 9.24 and 3.55% (w/v), respectively. The in vitro digestion process with a long term exposition of BCE to the action of intestinal microflora caused a significant increase in the cytotoxic effect on HT-29 MTX cells. The comet assay results showed that BCE did not induce DNA lesions in the intestinal cells, but it had a protective action towards the oxidative damages in DNA induced by 100 µM H2O2 in HT-29 MTX cells. (original abstract)

11

Kwas oleinowy źródłem węgla o właściwościach hydrofobowych w biosyntezie związków powierzchniowo czynnych przez szczep Candida bombicola

51%

Gumienna M. , Lasik M. , Roszyk H. , Czarnecki Z.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

9 (2002)

|

nr nr 2 (31)

43-53

XX

W pracy przebadano szczep drożdży Candida bombicola ATCC 22214 pod względem możliwości syntezy związków powierzchniowo czynnych na podłożu zawierającym kwas oleinowy jako źródło węgla hydrofobowego. Do hodowli wprowadzano zamiennie źródła azotu pochodzące z ekstraktu drożdżowego, chlorku amonu i wodorofosforanu(V) amonu. Kwas oleinowy okazał się doskonałym materiałem do syntezy glikolipidów. Najlepszą wydajność biosurfaktantów 85 g/l uzyskano na podłożu wzrostowym zawierającym: glukozę, kwas oleinowy i ekstrakt drożdżowy. Najefektywniejsze do biosyntezy okazało się wzbogacanie podłoża w czasie hodowli glukozą (14,4 g/l/dobę) i kwasem oleinowym (10 g/l/dobę). (abstrakt oryginalny)

EN

Candida bombicola ATCC 22214 produced glycolipids up to 85 g/1 using glucose and oleic acid in culture. It was profoundly also influenced by the concentration of nitrogen sources (yeast extract, ammonium chloride, hydrogen phosphate ammonium). A high concentration of biosurfactants was obtained when the initial medium consisted of 10% glucose, 1% oleic acid, and only 0,5% yeast extract. The best surface active yield was obtained after continues glucose and oleic acid addition during cultivation in quantity 14,4 g/l/day and 10 g/l/day respectively. Composition of glycolipids was characterized by TLC. (original abstract)

12

Biosynteza beta-glukanaz przez mutanty Trichoderma reesei podczas hodowli okresowych

51%

Janas P. , Targoński Z. , Rudnicka-Piłat T.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

9 (2002)

|

nr nr 2 (31)

30-42

XX

Cztery mutanty T. reesei były testowane pod kątem produkcji beta-glukanaz podczas hodowli okresowych w obecności różnych źródeł węgla. Nadproducent enzymów autolitycznych Trichoderma viride F19 został użyty jako mutant porównawczy. Najwyższe aktywności beta-glukanaz oznaczono w filtratach otrzymanych po hodowlach T. viride F-19 i T. reesei VTT-D-78085 na pożywkach zawierających 1% mieszaniny glukanu i chityny w stosunku 1:1. Stwierdzono wysokie aktywności proteolityczne filtratów podczas hodowli mutantów w obecności 1% glukanu, które były związane z zanieczyszczeniem tego substratu substancjami białkowymi, działającymi indukcyjnie na produkcję tych enzymów. Beta - glukanazy produkowane przez T. reesei M-7 były odporne na glukozową represję kataboliczną. (abstrakt oryginalny)

EN

Four Trichoderma reesei mutants have been tested during batch cultivations for beta-glucanases production on the medium with different source of carbon. Trichoderma viride F-19 has been used as high-lytic enzyme-production reference strain. The highest activities of beta-glucanases have been estimated in culture filtrates obtained after cultivation of T. reesei VTT-D-78085 and T. viride F-19 on the medium with 1% mixture of chi tin and glucan at the ratio 1:1. High proteolytic activities of culture filtrates obtained during cultivation in the presence of 1% of glucan were connected with high protein content in this substrate which acting as inducer of production of these enzymes. Beta-glucanases produced by T. reesei M-7 were resistant to glucose catabolite repression. (original abstract)

13

Biosynteza i suszenie rozpyłowe inwertazy z drożdzy Yarrowia lipolytica

51%

Robak M. , Szczepańska K. , Rakicka-Pustułka M. , Serowik M. , Figiel A.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

27 (2020)

|

nr nr 4 (125)

25-38

XX

Inwertaza jest ważnym enzymem powszechnie stosowanym w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w cukiernictwie. Dostępne na rynku preparaty inwertazy zawierają enzym uzyskany z drożdży Saccharomyces cerevisiae w postaci płynnej. Poszukiwanie nowych źródeł inwertazy oraz uzyskanie bardziej stabilnych preparatów (proszków) może korzystnie zwiększyć ofertę dla przemysłu spożywczego. Do otrzymania sproszkowanych preparatów enzymatycznych stosuje się liofilizację, suszenie fluidyzacyjne, a nawet suszenie rozpyłowe. Celem pracy była ocena procesu biosyntezy inwertazy z glicerolu przez genetycznie zmodyfikowany polski szczep Yarrowia lipolytica oraz otrzymanie suszonego rozpyłowo preparatu tego enzymu. Biosyntezę enzymu wydzielanego przez drożdże prowadzono w trzech niezależnych procesach bioreaktorowych (H1, H2 i H3) z glicerolem jako głównym źródłem węgla. Z jednego bioreaktora uzyskano od 15926 do 40710 jednostek inwertazy (U) o aktywności właściwej 96,8 ÷ 645,6 U/mg białka. Do suszenia rozpyłowego przeznaczono 3690 ml zmieszanego płynu pohodowlanego o aktywności właściwej wynoszącej 263,4 U/mg białka. W procesie suszenia rozpyłowego z dodatkiem 1 % metylocelulozy otrzymano 198,12 g proszku o aktywności właściwej 113,4 U/mg białka. Inwertaza z Y. lipolytica w postaci proszku wykazywała niższe optimum pH i temperatury niż enzym natywny oraz była bardziej termostabilna. W zastosowanych warunkach suszenia rozpyłowego inwertaza utraciła 67 % aktywności i dlatego w dalszym postępowaniu należy przeprowadzić badania nad optymalizacją parametrów suszenia. (abstrakt oryginalny)

EN

Invertase is an important enzyme commonly used in the food industry, especially in the confectioners' trade. Invertase preparations available on the market contain the enzyme from the yeast Saccharomyces cerevisiae in a liquid form. The search for new sources of invertase and the obtainment of more stable preparations (powders) may favourably increase the offer for the food industry. Lyophilisation, fluid bed drying and even spray-drying are used to obtain powdered enzyme preparations. The objective of the research study was to evaluate the process of invertase biosynthesis by a genetically modified Polish Yarrowia lipolytica strain from glycerol and to produce a powder of this enzyme by spray-drying. The biosynthesis of the enzyme secreted by yeast was conducted in three independent bioreactor cultures (H1, H2 and H3) with glycerol as the main carbon source. In one bioreactor culture there were obtained 15926 to 40710 invertase units (U) of a specific activity ranging 96.8 ÷ 645.6 U/mg of protein. For spray-drying 3690 ml of mixed post-culture liquid was used; its specific activity was 263.4 U/mg of protein. During spray-drying with 1 % of methylcellulose added 198.12 g of powder was collected and its specific activity was 113.4 U/mg of protein. The powdered invertase from Y. lipolytica had lower pH and temperature optima than the native enzyme and was more thermostable. Under the applied conditions of spray-drying the invertase lost 67 % of the activity, thus further research should be conducted into the optimisation of spray-drying parameters. (original abstract)

14

Roztocze (Acari) glebowe rizoboksów z roślinami jabłoni po aplikacji nawozów i wybranych biopreparatów

51%

Klimek A. , Chachaj B. , Sas-Paszt L. , Przybył M. , Sumorok B. , Treder W.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2014

|

nr nr II/3

839-848

XX

Celem badań było określenie liczebności i składu grupowego roztoczy (Acari) oraz składu gatunkowego mechowców (Oribatida) w rizoboksach, w których rosły jabłonie odmian "Topaz" i "Ariwa", a także zbadanie potencjalnego wpływu zastosowanych w doświadczeniu biopreparatów na akarofaunę. Badania zostały przeprowadzone w latach 2011-2012 na bazie doświadczenia szklarniowego założonego w 2009 roku w Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach szczepionych na podkładce M-26. Badania akarologiczne prowadzone były w rizoboksach w następującym układzie wariantów: C - kontrola (bez nawożenia), N - nawożenie mineralne (standardowe nawożenie mineralne NPK, w dawkach 70/60/120 kg składnika na ha), O - nawożenie obornikiem (dawka 30 t/ha), M - aplikacja biopreparatu Mycosat (20 g/roślinę + ½ dawki obornika, 2,5 g na rizoboks), H - aplikacja biopreparatu Humus Active 2% + Aktywit PM 1%. Średnia ogólna liczebność roztoczy w poszczególnych wariantach doświadczenia była dość wyrównana i wahała się w zakresie od 10,70 (w wariancie C) do 12,97 tys. osobn. ∙ m-2 w wariancie z nawożeniem mineralnym. W zbadanym materiale w hierarchii zgrupowań roztoczy bardzo wyraźnie dominowały mechowce, które stanowiły od 73,9 do 91,2% tych stawonogów. Najniższy ich udział stwierdzono w rizoboksach kontrolnych, a najwyższy z aplikacją biopreparatu Humus Active + Aktywit PM (H). Ogółem odnotowano występowanie 6 gatunków mechowców. Najmniejszą liczbę gatunków (2) stwierdzono w rizoboksach kontrolnych, największą natomiast w wariancie M (5). Wśród mechowców zawsze silnie dominował Tectocepheus velatus - D = 89,4-99,1%. Liczebność tego gatunku we wszystkich rizoboksach była wysoka (7,50-11,62 tys. osobn. ∙ m-2), a najliczniej występował w wariancie H. (abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the study was to determine the population density and group composition of soil mites (Acari), and especially species composition of oribatid mites (Oribatida), in rhizoboxes with apple trees, and to investigate the potential effect of biopreparations on the Acari fauna. The investigations were conducted in 2011-2012, on the basis of a glasshouse experiment established at the Institute of Horticulture in Skierniewice in 2009. The acarological examinations were carried out in rhizoboxes with apple cultivars 'Topaz' and 'Ariwa' grafted on M.26 rootstock and growing in the following combinations: C - control (without fertilization), N - mineral fertilization (standard NPK mineral fertilization, in doses of 70/60/120 kg of respective ingredient per hectare), O - fertilization with manure (at 30 t/ha), M - application of the biopreparation Mycosat (20 g/ plant + ½ dose of manure, i.e. 2.5 g per rhizobox), H - application of the biopreparation Humus Active 2% + Aktywit PM 1%. The average total number of soil mites in the different experimental combinations was in the range from 10.70 (combination C) to 12.97 thousand indiv. ∙ m-2 (combination N). Within the hierarchy of mites, the predominant group were oribatid mites, which constituted from 73.9 to 91.2% of all soil mites. The lowest number of them was found in the control rhizoboxes, and the highest in the combination with the biopreparations Humus Active + Aktywit PM (H). Altogether, 6 species of Oribatida were found in the experiment. The lowest number of Oribatida species (2) was found in the control rhizoboxes, and the highest in combination M (5). Among the Oribatida, the species that was always strongly dominant was Tectocepheus velatus (D = 89.4-99.1%). The population density of this species was high in all the rhizoboxes (7.50- 11.62 thousand indiv. ∙ m-2), with the largest numbers found in combination H. (original abstract)

15

Biotechnologiczna synteza związków powierzchniowo czynnych i przykłady ich praktycznego zastosowania

51%

Krzyczkowska J. , Białecka-Florjańczyk E.

Żywność: nauka - technologia - jakość

|

19 (2012)

|

nr nr 4 (83)

5-23

XX

Surfaktanty, czyli substancje powierzchniowo czynne, są ważną grupą związków chemicznych, badanych i stosowanych w przemyśle i laboratoriach chemicznych. Obecnie obserwuje się tendencję do produkcji surfaktantów ze źródeł odnawialnych i biodegradowalnych. Taką grupę stanowią biosurfaktanty, które w porównaniu z surfaktantami syntetycznymi cechują się mniejszą toksycznością i lepszą środowiskową kompatybilnością. Biosurfaktanty mogą być otrzymywane metodą biotransformacji lub poprzez fermentację z udziałem bakterii, drożdży czy grzybów. W niniejszym artykule dokonano krótkiej charakterystyki biosurfaktantów, omówiono biotechnologiczne metody ich syntezy, a także przedstawiono wybrane kierunki praktycznego zastosowania związków powierzchniowo czynnych. (abstrakt oryginalny)

EN

Surfactants, i.e. surface active agents, are an important group of chemical compounds that are studied and applied to industry and in chemical laboratories. Presently, a tendency is observed to produce surfactants from renewable and biodegradable sources. Bio-surfactants constitute such a group; they, compared to synthetic surfactants, show a lower toxicity and a higher environmental compatibility. Bio-surfactants can be produced either using a biotransformation method or a fermentation process with the use of bacteria, yeast, or fungi. In this paper, the bio-surfactants are briefly described, the bio-technological methods of their synthesis are depicted, and, also, there are shown some selected trends in practical applications of surface active compounds. (original abstract)

16

Biosurfaktanty i ich zastosowania

36%

Michocka K. , Cieszyńska A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr nr 178

9-20

XX

Biosurfaktanty to grupa związków powierzchniowo czynnych, otrzymywanych w procesach biosyntezy mikrobiologicznej głównie przez bakterie i drożdże. Wykazują one zdolność do redukcji napięcia powierzchniowego przez gromadzenie się na powierzchni dwóch niemieszających się cieczy. Biosurfaktanty charakteryzują się większą stabilnością w ekstremalnych temperaturach, wysokim pH, różnym zasoleniem oraz niską toksycznością i są biodegradowalne, co daje im przewagę nad ich odpowiednikami chemicznymi. Poprzez wprowadzenie niewielkich zmian w ich strukturze, na przykład zmianę składu pożywki, można uzyskać wiele cech funkcjonalnych. Równie ważna jest podatność samej cząsteczki związku na zmiany chemiczne i enzymatyczne. Ponadto biosurfaktanty wykazują szersze spektrum działania i są stosunkowo łatwe do otrzymywania, dlatego są szeroko stosowane w różnych gałęziach przemysłu i w medycynie. (abstrakt oryginalny)

EN

Biosurfactants are a group of compounds obtained in the process of biosynthesis, mainly by bacteria and yeast. They have the ability to reduce the surface tension through the build-up on the surface of two immiscible liquids. Biosurfactants are characterized by greater stability in extreme temperatures, high pH and various salt level; they exhibit low toxicity and are biodegradable, which gives them an advantage over their chemical counterparts. By introducing minor changes in their structure, such as changing the composition of the medium, one can obtain a lot of functional features. Equally important is the vulnerability of the molecules of the chemical and enzymatic changes. In addition, biosurfactants have a broader spectrum of activity and are relatively easy to obtain, and therefore are widely used in various industries and medicine. (original abstract)