Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
nr 08
54
PL
Dietetyczne preparaty skrobiowe stanowią specyficzną klasę produktów spożywczych zaliczanych do grupy prebiotyków. Oporność pewnych frakcji skrobiowych na trawienie przez enzymy amylolityczne przewodu pokarmowego jest związana z brakiem rozpuszczalności w wodzie oraz obecnością innych wiązań niż α-l,4- oraz α-l,6-glikozydowych. W celu otrzymania nierozpuszczalnych w wodzie preparatów skrobinowych opornych na enz amylolityczne stosuje się metody mające na celu stymulowanie retrograi i rekrystalizacji. Otrzymywanie rozpuszczalnych dietetycznych prepare skrobiowych polega na stymulowaniu reakcji transglikozydacji z utworzeniem wiązań α-l,2-; α-l,3-; β -1,4- oraz β l,6-glikozydowych.
EN
Dietary starch products belong to a specific category of prebebiotics. The resistance to amylolysis of specific starch fractions is related to insolubility in water as well as the presence of bonds other than the α-1,4- and α- 1,6 - glycoside bonds. The methods for the manufacturing of insoluble resistant starch preparations consist in stimulation of retrogradation and recrystallistant processes. To obtain soluble starch preparations which are resistan to amylolysis it is necessary to stimulate the formation of α-1,2-; α-1,3-; β – 1,4- and β-l,6-glycoside bonds.
PL
Przedstawiono problematykę zastosowania skrobi modyfikowanych w produkcji żywności. Porównano właściwości fizykochemiczne skrobi naturalnych różnego pochodzenia botanicznego i wykazano szczególną przydatność skrobi ziemniaczanej jako surowca do produkcji preparatów spożywczych. Przedstawiono ogólną charakterystykę technologiczną skrobi modyfikowanych oferowanych przez przedsiębiorstwa przemysłu ziemniaczanego w Polsce. Opisano właściwości użytkowe skrobi utlenionych i estryfikowanych, zwracając szczególną uwagę na skrobie sieciowane produkowane w szerokim asortymencie preparatów różniących się stopniem podstawienia. Omówiono zależność właściwości użytkowych tej grupy modyfikatów, tj. siły zagęszczającej, odporności na kwaśne środowisko i procesy sterylizacji, od stopnia usieciowania. Wykazano, że krajowe skrobie modyfikowane w niczym nie ustępują produktom zagranicznym, a w niektórych przypadkach mają lepsze parametry jakościowe i użytkowe.
EN
Problems associated with application of modified starches in food production are described. Physicochemical properties of starches of different botanical origin were compared and particular use of potato starch as a raw material for food products was proved. Technological characteristics of modified starches produced by Polish starch processing industry were presented. Use of oxidised and esterified starches was described with particular attention paid to cross-linked starches. The correlation between use of this kind of products - particularly capability of thickening, and resistance to acids and sterilisation conditions - and degree of cross-linking was discussed. It was proved that domestic modified starches revealed quality comparable to imported counterparts and in special application they are even better.
|
|
nr 11
16-20
PL
Tradycyjne strategie modyfikacji skrobi obejmują zmiany struktury cząsteczkowej i nadcząsteczkowej skrobi w toku przemian fizycznych, chemicznych bądź enzymatycznych. Strategie modyfikacji cech użytkowych skrobi metodami inżynierii genetycznej obejmują ingerencję w proces biosyntezy skrobi poprzez selektywne blokowanie aktywności enzymów, głównie tych, które są odpowiedzialne za tworzenie amylozy bądź amylopektyny. Najbardziej spektakularne rezultaty uzyskano w odniesieniu do otrzymywania transgenicznych odmian ziemniaków, kukurydzy i pszenicy zawierających wyłącznie amylopektynę. Trudności wystąpiły natomiast w przypadku prób takiego manipulowania aktywnością enzymów aby w procesie biosyntezy otrzymać skrobie o podwyższonej zawartości amylozy. Dalszy rozwój technologii modyfikacji skrobi metodami inżynierii genetycznej jest związany z jednej strony z rozwojem badań nad mechanizmami biosyntezy skrobi a z drugiej strony z możliwością komercjalizacji otrzymanych wyników.
EN
Conventional methods for starch modification involve physical, chemical as well as enzymatic processing. Genetic modification of starch employs manipulation of starch biosynthesis by targeted modulation of starch synthases activity. The best results have been obtained in development of genetically modified wheat, potato and maize containing amylose free starch. The more difficult task was to create amylose enriched crops. Further development of genetic modification of starch depends on better understanding of starch biosynthesis as well as the possibility of commercialization of obtained results.
PL
W pracy przedstawiono studium eksploatacyjne linii upłynniania skrobi pracującej w jednym z zakładów przemysłu papierniczego na terenie Polski. Miało ono na celu określenie parametrów kluczowych dla stabilnego przebiegu ciągłej hydrolizy skrobi przeznaczonej do powierzchniowego zaklejania papieru. Na jego przebieg ma wpływ szereg czynników, z których najważniejsze to: ilość enzymu na jednostkę skrobi, aktywność enzymu, stężenie roztworu skrobiowego poddawanego hydrolizie, temperatura i czas reakcji, pH roztworu skrobiowego, jakość wody używanej do sporządzenia zawiesiny skrobi. Wykazano, że enzymatyczne upłynnianie skrobi jest procesem wymagającym ustalenia warunków w bardzo wąskim przedziale. Dotyczy to w szczególności dawki enzymu i czasu upłynniania (regulowanego szybkością przepływu przez warnik). Pozostałe parametry, takie jak pH, jakość użytej wody i aktywność enzymu mają również wpływ na przebieg hydrolizy. Jednakże biorąc pod uwagę relatywnie stałą aktywność enzymu w szerokim zakresie pH oraz stałą jakość wody można te parametry uznać za niezmienne. Niemniej zaleca się wyrywkową kontrolę pH zawiesiny skrobiowej, obecności w wodzie metali ciężkich, aktywności enzymu w każdej dostawie i ewentualnie doświadczalną korektę jego dawki. Ponadto należy zapewnić stałą (w wyznaczonych granicach) zawartość skrobi w zawiesinie przeznaczonej do upłynniania.
EN
A study of the enzymatic starch liquefaction line working in one of the paper production enterprises was presented. Key parameters for the stable process of enzymatic hydrolysis of starch for paper surface! sizing were defined. Starch liquefaction process depend on a lot of factors. Among them, the amount of enzyme per starch unit, enzyme activity, the concentration of hydrolysed starch solution, reaction time and temperature, pH, and the quality of water, are the most important. It was stated that enzymatic starch liquefaction is the process requiring strict adhering to certain conditions. It regards especially the dose of the enzyme and the time of hydrolysis (which is determined by the flow rate in the cooker). Other parameters, like pH, the quality of water as well as enzyme activity also influenced hydrolysis process. However, due to relatively stable enzyme activity in the broad pH range as well as stable water quality, these parameters could be recognized as constant. Nevertheless, random verification of the pH of starch suspension, as well as heavy metal content in water is recommended. The supervising of the enzyme activity in all deliveries, followed by possible correction of its dose is also advisable. Moreover, the constant concentration (in a fixed range) of starch suspension administered for the hydrolysis should be provided. Keywords: enzymatic hydrolysis, starch, paper superficial sizing
EN
Rheological and texture properties of medium and high cross-linked acetylated distarch adipates (E 1422) and acetylated phosphates (E 1414) produced in Poland were examined. The time-temperature profiles according to brabender method, concentration-viscosity profiles according to Brookfield method, hardness, adhesiveness and springiness of the pastes were determined. The possible applications of examined preparations of modified starches were showed.
PL
W artykule przedstawiono właściwości reologiczne i teksturowe średnio- i wysokousieciowanych acetylowanych adypinianów diskrobiowych (E 1422) i acetylowanych fosforanów diskrobiowych (E 1414) krajowej produkcji. Oznaczano profile czasowo-temperaturowe wg Brabendera, profile stężenio- wo-lepkościowe wg Brookfielda, a także twardość, adhezyjność i elastyczność kleików. Wskazano na określone obszary aplikacji badanych preparatów skrobi modyfikowanych.
EN
Synthetic polymers are important in many branches of industry, for example in the packaging industry. However, they have an undesirable influence on the environment and cause problems with waste deposition and utilization. Thus, there is a tendency to substitute such polymers with polymers that undergo biodegradable processes. Increasing interest in applying polymers based on natural materials such as starch has been observed. This review describes biodegradation processes of xenobiotics such as aromatic compounds, plastics (PVA, polyesters, polyethylene, and nylon), and polymer blends (Starch/Polyethylene, Starch/Polyester, and Starch/PVA). Moreover, this review includes information about biodegradable polymers such as mixtures of synthetic polymers and substances that are easy digestible by microorganisms (chemically modified starch, starch-polymer composites, thermoplastic starch, and biodegradable packing materials), synthetic materials with groups susceptible to hydrolytic microbial attack (polycaprolactone), and biopolyesters (poly-β-hydroxyalkanoates). Production of this kind of material and introducing it to the market is important for the natural environmental. It may result in decreasing the volume of waste dumps.
PL
Tradycyjne strategie modyfikacji skrobi obejmują zmiany struktury cząsteczkowej i nadcząsteczkowej skrobi w toku przemian fizycznych, chemicznych bądź enzymatycznych. Strategie modyfikacji cech użytkowych skrobi metodami inżynierii genetycznej obejmują ingerencję w proces biosyntezy skrobi poprzez selektywne blokowanie aktywności enzymów, głównie tych, które są odpowiedzialne za tworzenie amylozy bądź amylopektyny. Najbardziej spektakularne rezultaty uzyskano w odniesieniu do otrzymywania transgenicznych odmian ziemniaków, kukurydzy i pszenicy zawierających wyłącznie amylopektynę. Trudności wystąpiły natomiast w przypadku prób takiego manipulowania aktywnością enzymów aby w procesie biosyntezy otrzymać skrobie o podwyższonej zawartości amylozy. Dalszy rozwój technologii modyfikacji skrobi metodami inżynierii genetycznej jest związany z jednej strony z rozwojem badań nad mechanizmami biosyntezy skrobi a z drugiej strony z możliwością komercjalizacji otrzymanych wyników.
EN
Conventional methods for starch modification involve physical chemical as well as enzymatic processing. Genetic modification of starch employs manipulation of starch biosynthesis by targeted modulation of starch synthases activity. The best results have been obtained in development of genetically modified wheat, potato and maize containing amylose free starch. The more difficult task was to create amylose enriched crops. Further development of genetic modification of starch depends on better understanding of starch biosynthesis as well as the possibility of commercialization of obtained results.
|
|
nr 07
15-18
PL
W artykule przedstawiono charakterystykę tworzyw ekologicznych na bazie surowców skrobiowych. Podano także strategię działania w dziedzinie racjonalnej produkcji, użytkowania i unieszkodliwiania tworzyw sztucznych.
EN
In the paper characteristics of ecological plastics based on starch raw materials are given. The strategies of actions in area of rational production and utilization as well as neutralization of plastics are presented.
PL
Na podstawie badań pięciu powszechnie stosowanych skrobi naturalnych (ziemniaczanej, kukurydzianej zwykłej, kukurydzianej woskowej, pszennej i tapiokowej), podjęto próbę określenia podstawowych czynników decydujących o prawidłowości pomiaru ich właściwości reologicznych. Badania wykonano z zastosowaniem wiskografu Brabendera, wiskozymetru Brookfielda oraz reometru Haake. Wykazano, że różne metody oceny właściwości reologicznych skrobi mogą być względem siebie uzupełniające. Badanie przebiegu kleikowania skrobi za pomocą wiskografów, mimo że nie pozwala na oznaczenie bezwzględnych wielkości reologicznych, dostarcza istotnych informacji technologicznych, które znajdują odzwierciedlenie w rezultatach uzyskanych innymi metodami. Lepkość kleików skrobiowych, będących płynami nienewtonowskimi, zależy nie tylko od stężenia, temperatury, szybkości ścinania, ale również od sposobu przygotowania kleiku. Porównywanie lepkości kleików skrobiowych, zmierzonych za pomocą różnych aparatów, wymaga precyzyjnego określenia szybkości ścinania, przy której wykonano pomiar. Wyniki badań uzyskane za pomocą aparatów, w których ustawia się wyłącznie szybkość obrotów wrzeciona (np. wiskozymetru Brookfielda), nie są porównywalne z rezultatami otrzymanymi przy użyciu innych aparatów.
EN
Based on the research into five commonly used natural starches (potato, usual corn, waxy corn, wheat, and tapioca), an attempt was made to determine the basic factors appearing decisive for the correctness of measuring the rheological properties of the starches. The research was carried out using a Brabender viscograph, a Brookfield viscometer, and a HAAKE rheometer. It was shown that various methods applied to evaluate starch properties could be complementary to each other. The analysis of the course of the pasting process by the Brabender viscograph provides significant technological information, although it does not make possible to determine absolute rheological quantities; the information obtained from this analysis are reflected in the results obtained using other methods. The viscosity of starch pastes, which are nonNewtonian fluids, depends not only on the concentration, temperature, and shear rate, but, also, on the preparation method of starch paste. In order to compare the starch paste viscosity data measured using different apparatuses, it is necessary to precisely determine the share rate at which the measurement is taken. The research results, obtained using the apparatuses in which only the angular velocity of spindle is set (for example Brookfield viscometer) are not comparable with the results obtained from the measurements taken using other devices
EN
Background. The interest in potato juice as a therapeutic agent goes back to the 19,h century but its application was not supported by any knowledge about biological activity of this raw material. Factors restricting the medical application of potato juice include its inattractive sensory and functional properties. The aim of the presented investigations was preliminary evaluation of the biological activity of potato juice and the impact on it of some technological operations such as: cryoconcentration and hydrolysis in a membrane reactor. Material and methods. Experiments comprised investigations of antioxidative potentials of fresh potato juice, products of its processing as well as fractions separated because of the size of their molecules using, for this purpose, Folin-Ciocalteu methods and reactions with the ABTS cation radical. Results. The value of the antioxidative potential of fresh potato juice determined by means of the ABTS reagent corresponded to approximately 330 pmol/100 g which is in keeping with literature data. As a result of the cryoconcentration process, the value determined by the Folin-Ciocalteu method was found to increase only slightly whereas the value determined by means of the ABTS reagent almost tripled. The antioxidative potential was found to grow even more strongly in the case of the application of both methods when the process of enzymatic hydrolysis was employed. The total of 5 protein fractions of molecular masses ranging from 11 000 Da to over 600 000 Da, as well as an organie non-protein fraction of the molecular mass of 600 Da, were obtained as a result of the performed separation. Ali the examined fractions exhibited antioxidative activities. The highest values determined by the Folin-Ciocalteu method were recorded for the protein fraction of 80 000 Da mean molecular mass, while using the ABTS reagent - for the organie, non-protein fraction. Conclusions. Potato juice possesses antioxidative activity which can be enhanced by means of processing, especially, in the course of enzymatic hydrolysis. In addition, it was demonstrated that the organie nonprotein fraction of 600 Da mean molecular mass was characterised by the highest antioxidative activity.
PL
Wstęp. Zainteresowanie sokiem ziemniaka jako środkiem leczniczym sięga XIX wieku, ale jego stosowanie nie było poparte wiedzą na temat biologicznej aktywności tego surowca. Ograniczeniem leczniczego wykorzystania soku ziemniaczanego są również jego nieatrakcyjne właściwości sensoryczne i funkcjonalne. Celem pracy była wstępna ocena aktywności biologicznej soku ziemniaczanego oraz wpływu na nią niektórych operacji technologicznych takich, jak kriokoncentracja i hydroliza w reaktorze membranowym. Materiał i metody. Badano potencjał antyoksydacyjny świeżego soku, produktów jego przetwórstwa, jak również frakcji rozdzielonych ze względu na wielkość cząsteczek metodami Folina-Ciocalteu oraz z wykorzystaniem reakcji z kationorodnikiem ABTS. Wyniki. Wartość potencjału antyoksydacyjnego oznaczona za pomocą odczynnika ABTS odpowiada ok. 330 pmol/100 g, co jest zgodne z danymi literaturowymi. W wyniku procesu kriokoncetracji wartość oznaczona metodą Folina-Ciocalteu uległa bardzo niewielkiemu podwyższaniu, natomiast wartość oznaczona za pomocą odczynnika ABTS uległa nieomalże potrojeniu. Jeszcze silniejszy wzrost potencjału antyoksydacyjnego, i to oznaczonego obydwoma metodami, odnotowano w produktach procesu hydrolizy enzymatycznej. W wyniku przeprowadzonej separacji uzyskano pięć frakcji białkowych o masach cząsteczkowych od 11 000 Da do ponad 600 000 Da oraz organiczną frakcję niebiałkową o średniej masie cząsteczkowej 600 Da. Wszystkie badane frakcje wykazywały aktywność antyoksydacyjną, przy czym największe wartości oznaczone metodą Folina-Ciocalteu odnotowano dla frakcji białkowej o średniej masie cząsteczkowej 80 000 Da, natomiast metodą z wykorzystaniem odczynnika ABTS - dla organicznej frakcji niebiałkowej. Wnioski. Świeży sok z ziemniaka ma aktywność antyoksydacyjną, którą można zwiększać w drodze przetwórstwa, zwłaszcza w toku hydrolizy enzymatycznej. Ponadto wykazano, że największą aktywność antyoksydacyjną ma organiczna frakcja niebiałkowa o średniej masie cząsteczkowej 600 Da.
EN
Background. Potato pulp constitutes a complicated system of four types of polysaccharides: cellulose, hemicellulose, pectin and starch. Its composition makes it a potential and attractive raw material for the production of the second generation bioethanol. The aim of this research project was to assess the usefulness of commer- cial enzymatic preparations for the hydrolysis of potato pulp and to evaluate the effectiveness of hydrolysates obtained in this way as raw materials for ethanol fermentation. Material and methods. Sterilised potato pulp was subjected to hydrolysis with commercial enzymatic preparations. The effectiveness of the preparations declared as active towards only one fraction of potato pulp (separate amylase, pectinase and cellulase activity) and mixtures of these preparations was analysed. The monomers content in hydrolysates was determined using HPLC method. Results. The application of amylolytic enzymes for potato pulp hydrolysis resulted in the release of only 18% of raw material with glucose as the dominant (77%) constituent of the formed product. In addition, 16% galactose was also determined in it. The hydrolysis of the cellulose fraction yielded up to 35% raw material and the main constituents of the obtained hydrolysate were glucose (46%) and arabinose (40%). Simultaneous application of amylolytic, cellulolytic and pectinolytic enzymes tumed out to be the most effective way of carrying out the process as its efficiency in this case reached 90%. The obtained hydrolysate contained 63% glucose, 25% arabinose and 12% other simple substances. Conclusion. The application of commercial enzymatic preparations made it possible to perform potato pulp hydrolysis with 90% effectiveness. This was achieved by the application of a complex of amylolytic, cellulolytic and pectinolytic enzymes and the hydrolysate obtained in this way contained, primarily, glucose making it a viable substrate for ethanol fermentation.
PL
Wstęp. Wycierka ziemniaczana jest skomplikowanym układem czterech typów polisacharydów: celulozy, hemicelulozy, pektyny i skrobi. Skład czyni ją surowcem potencjalnie atrakcyjnym do produkcji bioetanolu II generacji, czyli takiego, który na przykład jest pozyskiwany z surowców odpadowych. Warunkiem opłacalności każdego procesu technologicznego jest wykorzystanie wszystkich składników surowca bez generowania produktów ubocznych lub przynajmniej ich minimalizacji. Celem pracy była ocena efektywności obróbki enzymatycznej wycierki ziemniaczanej, będącej pierwszym etapem w procesie produkcji bioetanolu II generacji. Materiał i metody. Wysterylizowaną wycierkę ziemniaczaną poddawano hydrolizie z zastosowaniem komercyjnych preparatów enzymatycznych. Badano efektywność preparatów w założeniu aktywnych tylko w stosunku do jednej frakcji wycierki ziemniaczanej (osobno działanie amylaz, pektynazy i celulazy), jak również działanie różnych mieszanin preparatów enzymatycznych. Zawartość monomerów w hydrolizatach oznaczano metodą HPLC. Wyniki. Zastosowanie enzymów amylolitycznych do hydrolizy wycierki powodowało uwolnienie jedynie 18% surowca. W powstałym produkcie stwierdzono zawartość 77% glukozy i około 16% galaktozy. Hydroliza frakcji celulozowej skutkowała uwolnieniem do 35% surowca, a w hydrolizacie była zawarta głównie glukoza (46%) i arabinoza (40%). Najbardziej korzystnym sposobem prowadzenia procesu było jednoczesne wykorzystanie enzymów amylolitycznych, celulolitycznych i pektynolitycznych, w którym to wariancie osiągnięto wydajność 90-procentową. Otrzymany hydrolizat zawierał 63% glukozy, 25% arabinozy oraz 12% innych substancji prostych. Wnioski. Zastosowanie komercyjnych preparatów enzymatycznych umożliwia przeprowadzenie hydrolizy wycierki ziemniaczanej z wydajnością 90-procentową. Osiąga się to z użyciem kompleksu enzymów amylolitycznych, celulolitycznych oraz pektynolitycznych. Tak otrzymany hydrolizat w przeważającej części zawiera glukozę, co czyni go substratem przydatnym do fermentacji etanolowej.
PL
Preparaty soli sodowej oktenylobursztynianu skrobiowego E 1450 zyskują coraz większe zastosowanie w przemyśle dzięki zdolności emulgowania produktów spożywczych. Najczęściej są stosowane w postaci niskolepkich produktów hydrolizy. Jednak tradycyjny dwuetapowy proces enzymatyczny jest czasochłonny i mało efektywny. Zasadnym wydaje się więc poszukiwanie alternatywnych metod prowadzenia hydrolizy, np. z wykorzystaniem reaktora membranowego. Celem pracy było zbadanie możliwości wykorzystania recyrkulacyjnego reaktora membranowego, z modułem ultrafiltracyjnym, do hydrolizy enzymatycznej soli sodowej oktenylobursztynianu skrobiowego. W badaniach użyto dwóch otrzymanych laboratoryjnie produktów soli sodowej oktenylobursztynianu skrobiowego, zawierającego 0,5 i 2,5% grup oktenylobursztynowych oraz wykorzystywano dwa preparaty enzymatyczne produkowane przez firmę Novozymes, BAN 480 L i FUNGAMYL 800 L. Hydrolizę prowadzono w recyrkulacyjnym reaktorze membranowym z ceramicznym modułem ultrafiltracyjnym. W otrzymanych próbach oznaczano zawartość suchej substancji, stopień scukrzenia (DE), lepkość, badano widmo w podczerwieni otrzymanych substancji, zawartość poszczególnych sacharydów oraz wyznaczono parametry hydrodynamiczne układu. Stwierdzono, że zastosowanie reaktora membranowego umożliwia efektywną hydrolizę soli sodowej oktenylobursztynianu skrobiowego, przy czym użycie preparatu enzymatycznego BAN 480 L pozwala na uzyskanie wyższej wydajności reaktora, w porównaniu z reakcją prowadzoną z preparatem FUNGAMYL 800 L, co przejawia się wyższą zawartością suchej masy we frakcjach permeatów oraz wyższymi wartościami strumienia permeatu. Hydrodynamiczne właściwości układu reaktora membranowego są uwarunkowane przede wszystkim właściwościami reologicznymi frakcji retentatu. Frakcje permeatu i retentatu różnią się zawartością grup oktenylobursztynowych, co spowodowane jest zatrzymywaniem przez zastosowaną membranę ultrafiltracyjną cząsteczek podstawionych grupami modyfikującymi.
EN
Sodium starch octenylsuccinate preparations are attracting growing attention of food technologists as potential additives thanks to their emulsifying properties. Technologically, they can be applied as low viscous hydrolysis products. Unfortunately, the traditional two-step enzymatic process is very timeconsuming and inefficient. Thus, it seems reasonable to search for alternative methods of hydrolysis process e.g. using a membrane reactor. The aim of the paper was to study the possibility of the application of a continuous recycle membrane reactor with ultrafiltration module for the sodium starch octenylsuccinates enzymatic hydrolysis. Two laboratory preparations of sodium starch octenylsuccinate containing 0.5% and 2.5% of octenylsuccinate groups respectively, and two enzyme preparations produced by Novozymes, BAN 480 L and FUNGAMYL 800 L were used in the study. The hydrolyses were conducted in the continuous recycle membrane reactor with ceramic ultrafiltration module. Membrane performance and reactor stability, as well as dry matter content, dextrose equivalent (DE), individual saccharides content and viscosity of permeate and retentate fractions were determined. Infrared spectra of the obtained products were also detected. It was found that the application of the membrane reactor enables an efficient hydrolysis of sodium starch octenylsuccinate. The application of enzyme preparation BAN 480 L provides higher efficiency of the reactor, in terms of higher levels of dry matter content in permeate fractions and higher values of permeate flux, in comparison with FUNGAMYL 800 L. Membrane performance and reactor stability are determined primarily by the rheological properties of retentate fractions. Permeate and retentate fractions differ from each other in terms of octenylsuccinate groups content. It is caused by the retention of molecules which contain modifying groups by the ultrafiltration membrane.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.