The article describes cultural competence from the perspective of applied linguistics, primarily that of speech therapy. To narrow down the scope of discussion, poetry for children (paidial poetry) in speech therapy has been chosen as the main subject of study. This kind of writing, which constitutes a part of cultural sphere that is usually understood and interpreted through cultural (cognitive) competence, may become a new tool for broadening the range of diagnostic strategies in speech therapy. Moreover, poems which revolve around child’s point of view are often seen as a link between two speech therapy procedures: building of the competences (linguistic, communicative, and cultural) and improvement of the speech process (realization of phonemes).
W artykule dokonano charakterystyki kompetencji kulturowej z perspektywy lingwistyki stosowanej, przede wszystkim logopedii. Konkretyzując poziom rozważań, za kluczowe pojęcie wybrano logopedyczny wiersz pajdialny. Ten typ tekstu, będący specyficznym elementem przestrzeni kulturowej rozumianej i interpretowanej dzięki kompetencji kulturowej (poznawczej), może być nowym narzędziem rozszerzającym spektrum logopedycznych strategii diagnostycznych. Ponadto logopedyczny wiersz pajdialny stanowi łącznik między dwiema procedurami terapeutycznego postępowania logopedycznego – budowaniem trzech rodzajów kompetencji: językowej, komunikacyjnej oraz kulturowej a usprawnianiem realizacji ciągów fonicznych (usprawnieniem czynności mowy).
EN
The article describes cultural competence from the perspective of applied linguistics, primarily that of speech therapy. To narrow down the scope of discussion, poetry for children in speech therapy has been chosen as the main subject of study. This kind of writing, which constitutes a part of cultural sphere that is usually understood and interpreted through cultural (cognitive) competence, may become a new tool for broadening the range of diagnostic strategies in speech therapy. Moreover, poems which revolve around child’s point of view are often seen as a link between two speech therapy procedures: building of the competences (linguistic, communicative, and cultural) and improvement of the speech process (realization of phonemes).
The article presents the theory of paedeia as a method of the axiology of poems having a distinctly playful character as well as an educational competence. The analysis have led to the conclusion that the majority of paideial speech therapy poems constitute the counting out model, because after a multiple of repetitious trials of a given phenomenon, a permanent retention can take place. We are under the impression that most of such texts constitute sylabotonics (trochaic, iambic, or amphibrach) with a constant pause, feminine paideial rhymes, which take on mnemotechnical properties. Frequent themes presented in such poems are the rules concerning the alphabet, grammar and orthography. They support to memorize abstract knowledge or serve, for example, to practice learning the alphabet, and so they are the easiest to repeat and remember – being “catch words” – and the figures of sound are mostly their essential poetic means. Part of the selected poems by Tuwim, Strzałkowska, Dębski, or Edyk-Psut, have not begun with a thought of practicing the systems of speech but were formed as a linguistic play (grammatical-lexical), in which they serve such exercise spontaneously and not necessarily intentionally. Some of them, however, have a meta-textual or speech therapeutic element because they introduce the notion of exercise, e.g. of the phoneticphonological or grammatical systems, and ways of their realization.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The importance of developing cultural competence in maritime professionals is increasingly being recognized. Seafarers seek knowledge to help them cope with the growing diversity of their employers, leaders and colleagues. However, even though requirements designed to address cultural competence are incorporated into maritime school curricula, the institutional culture of maritime education systematically tends to foster static and essentialist conceptions of “culture” as applied to seafarers. Many questions emerge when we try to teach in a way that brings alive the humanity of mariners. These questions are waiting for their answers, so in our paper we shall try to find and explain some approaches and ways of teaching and research as the goal is to provide maritime professionals with practical wisdom in comprehending what is the seafarers’ life on board ship.
Educators are being asked to respond to the forces of globalization and human interconnectedness that characterize the 21st century. These forces are resulting in changing population demographics and increased migration which is bringing a new complexity to cultural and ethnic diversity within regions, local communities and ultimately in elementary school classrooms. As a response, institutions of higher learning are seeking ways of preparing pre-service teachers who are culturally sensitive and globally aware and who will in turn prepare young children to be world citizens. One way of achieving this goal is to integrate an experiential service-learning component in courses as a way of expanding pre-service teachers perspectives to the world while enhancing their cultural competence, understanding of others different from themselves, commitment to social justice issues, and mastery of course content. This manuscript describes the development of a graduate course at a university in northeast USA, and the subsequent implementation of the course in Kenya with an integrated international service-learning component. Ideas of scholars on multicultural education, global education, culturally relevant pedagogy and service-learning will be used as a way of framing the discussion topic. The positive rewards and some challenges of this course will be discussed along with some concluding remarks.
The article describes CISV: a charitable, international, non-political, volunteer organization promoting peace education and cross-cultural friendship. It also provides some observations connected with intercultural and transcultural experiental learning applied in its programmes offering experiences unique in both scope and age range. The first part of the paper concentrates on the beginnings of the organization founded by dr Doris Twitchell Allen and its development for over 60 years, also in Poland. The second part provides some information with regard to the statement of CISV’s educational purpose and outlines the programmes offered by the organization. The third part focuses on experiental education model (the opportunity to learn from direct experience) and multi-dimensions of intercultural competence considered in critical discourses of, for example, K.Lewin, D.A. Kolb, D.T. Allen, A.E. Fantini, or T. S. Kuhn. The aim of the considerations in this paper is to stress that „learning with a difference,” building awareness involving reflection and friendship make the educational experience permanent. We, as teachers, should learn from those who succeed in making educational practice adventurous as well as exciting and over 60 years of CISV’s work is a good model for us to follow.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Miďż˝dzy Oryginaďż˝em a Przekďż˝adem 2015, nr 28: Obco�� kulturowa w przekďż˝adzie Przedmowa Między Oryginałem a Przekładem 2015, nr 28: Obcość kulturowa w przekładzie rok 2015, vol. 28; str. 7-8 DOI: 10.12797/MOaP.21.2015.28.01 [Chcę kupić] [Chcę kupić] [ Do góry ] Reinhold Utri The translator and his/her language/culture Tłumacz i jego język/kultura Między Oryginałem a Przekładem 2015, nr 28: Obcość kulturowa w przekładzie rok 2015, vol. 28; str. 9-25 DOI: 10.12797/MOaP.21.2015.28.02 Keywords: translator, language, culture, anthropocentric attitude toward language and culture, culture problems Słowa kluczowe: tłumacz, język, kultura, antropocentryczne podejście do języka i kultury, problem kulturowy The definition of culture is as difficult as the definition of language. From the perspective of the anthropocentric theory of human languages one sees these two concepts in a different light. We have to analyze culture because sometimes the interpreter finds out that linguistic problems are cultural problems. To be aware of the cultural background of a speaker (to translate) is as important as the awareness of one’s own culture. Adorno, T.W. (1990), „Prolog do telewizji”, w: idem, Sztuka i sztuki. Wybór esejów, tłum. K. Krzemień-Ojak, PIW, Warszawa, s. 58-66. Balcerzan, E. (2009), Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatologii i komparatystyki, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.| Berman, A. (2009), „Przekład jako doświadczenie obcego”, w: Bukowski, P., Heydel, M. (red.), Współczesne teorie przekładu. Antologia, Wydawnictwo Znak, Kraków, s. 247-264.| Dąbrowska, E. (2001), „Sztuka porozumiewania się w literackiej konwersacji intertekstualnej”, w: Witosz, B. (red.), Stylistyka a pragmatyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice, s. 152-162. Die weltweiten Übersetzungen von Elfriede Jelineks Werken samt Aufführungsdokumentation (Stand: Dezember 2012), [on-line] http://ejfz.univie.ac.at/fileadmin/user_upload/proj_ejfz/PDF-Downloads/Werke_HP_12.12.pdf – 30.09.2013. Eco, U. (1996), „Nadinterpretowanie tekstów”, w: Collini, S. (red.), Interpretacja i nadinterpretacja, tłum. T. Bieroń, Wydawnictwo Znak, Kraków, s. 45-65. Goebbels, J. (1939), Michael. Ein deutsches Schicksal in Tagebuchblättern, Franz Eher Verlag, München (wyd. 14.). Krajewski, M. (2005), Kultury kultury popularnej, Wydawnictwo Uniwersytetu UAM, Poznań. Lieber Onkel Bill, [on-line] http://www.steffi-line.de/archiv_text/nost_serie/f_bill.htm – 30.09.213. Lotman, J. (2000), Semisfera. Kul’tura i vztyv vnutri mysljščich mirov. Stat’i Issledovanija. Zametki, Iskusstvo – SPb, Sankt-Petersburg. Majkiewicz, A. (2005), „Wytwory kultury popularnej jako materiał literacki i możliwości jego przekładu (na przykładzie «wir sind lockvögel baby!» Elfriede Jelinek)”, w: Fast, P. (red.), Kultura popularna a przekład, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice, s. 103-122. Majkiewicz, A. (2008a), Intertekstualność – implikacje dla teorii przekładu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Majkiewicz, A. (2008b), „Granice obcości i przekładu”, w: Fast, P., Janikowski, P. (red.), Olszta, A. (współpr.), Odmienność kulturowa w przekładzie, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice–Częstochowa, s. 37-51. Martuszewska, A. (1992), Powieść i prawdopodobieństwo, Universitas, Kraków. Skibińska, E. (2008), Kuchnia tłumacza. Studia o polsko-francuskich relacjach przekładowych, Universitas, Kraków. Stebakow, A. (2013), „Odwołania do rzeczywistości pozajęzykowej. Omon Ra Wiktora Pielewina w serii przekładowej”, w: Kasperska, I., Żuchełkowska, A. (red.), Przekład jako akt komunikacji międzykulturowej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 247-264. Storey, J. (2003), Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody, tłum. J. Barański, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków. Strinati, D. (1998), Wprowadzenie do kultury popularnej, tłum. W.J. Burszta, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań. Tene, A.N. (2004), (Bi)kulturelle Texte und ihre Übersetzung. Romane afrikanischer Schriftsteller in französischer Sprache und die Problematik ihrer Übersetzung ins Deutsche, Königshausen & Neumann, Würzburg. Tokarz, B. (1998), Wzorzec, podobieństwo, przypominanie, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice. Tokarz, B. (2006), „Przekład w dialogu międzykulturowym”, w: Fast, P., Janikowski, P. (red.), Dialog czy nieporozumienie? (z zagadnień krytyki przekładu), Wydawnictwo Naukowe Śląsk, Katowice–Warszawa–Częstochowa, s. 7-19. Urbanek, D. (2010), „Translatoryczna myśl postmodernistyczna: intertekstualny model przekładu”, Lingwistyka Stosowana, 2, s. 195-201. [Chcę kupić] [Chcę kupić] [ Do góry ] Anna Majkiewicz Kontekst kulturowy – balast dla oryginału czy szansa dla przekładu? Między Oryginałem a Przekładem 2015, nr 28: Obcość kulturowa w przekładzie rok 2015, vol. 28; str. 27-42 DOI: 10.12797/MOaP.21.2015.28.03 Keywords: intertextuality, cultural competence, texts of culture, foreignise results, “the third culture” Słowa kluczowe: intertekstualność, kompetencja intertekstualna, teksty kultury, strategie wyobcowania (egzotyzacji), „trzecia kultura” w przekładzie The author of this article introduces the distinction between the cultural competence and the intertexuality competence. The remarks are based on the second novel by the Austrian Nobel Prize laureate Elfriede Jelinek entitled Michael. Ein Jugendbuch für die Infantilgesellschaft from 1972. The texts of culture alluded to in this book (American and German TV series, celebrities, etc.) are utilized to question the myths presented by mass media. The author comes to the conclusion that the need to foreignise results from the necessity to confront the final recipients with the cultural difference that the primary reader is confronted with.
The EU’s cultural initiative ‘the European Capital of Culture’ (ECOC) includes high identity political aims. It requires the designated cities to introduce and foster local, regional, and European cultural identities. In addition, the cities have used the designation as an opportunity to promote national cultural identity. Audiences of the ECOC events recognize and interpret different kinds of representations of territorial cultural identities from what the cities have to offer in culture. However, the contents of these interpretations vary drastically in the ECOCs. The article discusses whether the competence of interpreting the representations of territorial cultural identities is related to some social determinants of the audiences. Based on a questionnaire study conducted in recent ECOCs-Pécs (Hungary), Tallinn (Estonia), and Turku (Finland)-the study indicates that, for example, education, source of livelihood, and active cultural participation impact the interpretations of the representations of territorial cultural identities.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Zadania realizowane w organizacjach często wymagają współpracy w zespołach składających się z przedstawicieli różnych kultur. Wzajemne oddziaływanie ludzi z odmiennych kultur jest naturalną konsekwencją procesu globalizacji. Wyzwania związane z wielokulturowością mogą stanowić zarówno o przewadze, jak i porażce zespołu. Do zalet zespołów wielokulturowych można zaliczyć uzyskanie większej liczby pomysłów oraz szerszej perspektywy. Z drugiej strony częstym problemem zespołów wielokulturowych jest brak zrozumienia dla innych kultur, co prowadzi do budowania dystansu oraz konfliktów. Zespoły złożone z przedstawicieli wielu narodowości wymagają zatem zrozumienia różnic kulturowych oraz wysokich kompetencji liderów takich zespołów, aby potrafili czerpać z różnorodności. Dlatego wybór odpowiedniego lidera jest jednym z kluczowych czynników. Celem artykułu jest przybliżenie kompetencji kulturowych, przedstawienie zespołów wielokulturowych, wpływu zróżnicowania kulturowego oraz pozycji lidera na ich efektywność.
EN
Tasks implemented in organizations often require collaboration in teams consisting of representatives of different cultures. The interpenetration and interaction of people of different cultures is a natural consequence of the globalization process. Challenges related to multiculturalism can result in both the advantage and the failure of the team. The advantages of multicultural teams include getting more ideas and a wider perspective. On the other hand, a common problem of multicultural teams is a lack of understanding for other cultures, which leads to building distance and conflicts. Therefore, teams of representatives of many nationalities require an understanding of cultural differences and high competences of leaders of such teams to be able to draw on diversity. That is why choosing the right leader is one of the key factors. The purpose of this article is to bring cultural competences closer, to present multicultural teams, the impact of cultural diversity and a leadership position on their effectiveness.
Aim. The goal of this study was to show the opinions of nursing students concerning the most frequent difficulties in establishing effective communication with patients from other cultures. Material and Methods. This cross-sectional study involved 354 first-year nursing students from five schools in Turkey, Poland and Hungary. It was based on a questionnaire developed by one of the authors. Results. The respondents considered the familiarity with the language, overcoming the fear of cultural otherness and speaking slowly and clearly without the knowledge of medical jargon as the most crucial elements of effective communication with patients. Conclusion. Although the students are open to establishing relationships based on communication with patients representing different cultures and faiths and understand the importance of the process, they need to be adequately prepared for cross-cultural interactions.
PL
Cel. Celem badania było ukazanie opinii studentów pielęgniarstwa na temat najczęściej występujących trudności w nawiązaniu skutecznej komunikacji oraz wskazanie postaw, umiejętności i wiedzy niezbędnych w interakcjach z pacjentem odmiennym kulturowo. Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział 354 studentów pierwszego roku z pięciu szkół w Turcji, Polsce i na Węgrzech. Przekrojowe badanie zostało oparte na kwestionariuszu opracowanym przez jedną z autorek. Wyniki. W nawiązaniu skutecznej komunikacji podkreślano znajomość języka i mówienie wolno, bez żargonu medycznego. Czynnikiem najważniejszym w podejściu do pacjenta odmiennego kulturowo są przezwyciężanie postawy etnocentrycznej, uprzedzeń, stereotypów oraz postawa poszanowania siebie i drugiego człowieka, wśród umiejętności ważne są otwartość w stosunku do innych kultur. Stwierdzono różnice pomiędzy poszczególnymi krajami. Wnioski. Mimo iż studenci zwracają uwagę na wagę komunikacji w relacji z pacjentem odmiennym kulturowo i wykazują do niej gotowość, wymagają przygotowania do wejścia w interakcje międzykulturowe
Current research on interculturality in foreign language teaching focuses on the development of the intercultural personality of the learner based on his social representations. In this context, the introduction of crime fiction in French foreign language teaching makes it possible to take the complexity of the human personality more efficiently into account when developing the intercultural competence of the learner. Based on a thematic analysis of the novel Derrière les panneaux il y a des hommes (Behind the Panels There Are Men) by Joseph Incardona, which aims at highlighting the references to French culture in the text, and from a linear analysis centered on the characters and their complex personalities, the article proposes to apply the cultural and intercultural approaches of language didactics to literature. In this way, in order to develop cultural competence, the learners first learn to identify the cultural clues referring to French society in the text. Then, they learn to adopt a positive attitude of openness towards others through the characters of the novel to develop their intercultural competence.
The article joins the discussion on the ways of shaping cultural competence in teaching and learning Polish as a foreign language. The pretext for the considerations is the implementation of the project "Polish language beyond borders" financed by the National Agency for Academic Exchange. The activities undertaken were aimed at strengthening the Polish community in Brazil, maintaining Polishness in the world, and increasing the level of knowledge of the Polish language and Polish culture (old and contemporary). The designed activities were built around the idea of popularizing Poland by presenting Lublin and the Lublin region as a region gathering "cultural elements of Polishness”. An additional challenge for the implementation of the title project was the outbreak of the pandemic, which resulted in the transfer of all activities to the virtual space. The article discusses the implemented activities, their attractiveness and effectiveness. The observations made are the basis for the formulation of general conclusions and postulates regarding the possibility of remote education of cultural competences as part of learning Polish as a foreign and inherited language.
PL
Artykuł włącza się do dyskusji nad sposobami kształtowania kompetencji kulturowej w nauczaniu i uczeniu się języka polskiego jako obcego. Pretekstem do podjętych rozważań była realizacja projektu „Język polski ponad granicami” finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej. Podjęte działania miały na celu wzmocnienie społeczności polskiej w Brazylii, podtrzymanie polskości w świecie, podniesienie poziomu znajomości języka polskiego i polskiej kultury (dawnej i współczesnej). Zaprojektowane aktywności zostały zbudowane wokół pomysłu popularyzowania Polski poprzez prezentację Lublina i Lubelszczyzny jako regionu skupiającego w sobie jak w soczewce „kulturowe elementy polskości”. Dodatkowym wyzwaniem dla realizacji prezentowanego projektu był wybuch pandemii, co spowodowało przeniesienie wszystkich działań do przestrzeni wirtualnej. W artykule omówiono zrealizowane działania, ich atrakcyjność i efektywność. Poczynione obserwacje stały się podstawą do sformułowania ogólnych wniosków i postulatów dotyczących możliwości zdalnego kształcenia kompetencji kulturowej w ramach uczenia się języka polskiego jako obcego i dziedziczonego.
Życie we współczesnym świecie wiąże się ze spotykaniem się z przedstawicielami różnych kultur. Istnienie stereotypów wydaje się naturalnym sposobem na oswojenie Innego. Kahnemann (2011) opisuje dwa systemy funkcjonujące w każdym człowieku — szybki i nieświadomy System pierwszy oraz wolny i refleksyjny System drugi. Autorka artykułu szuka odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób pogłębiana w trakcie studiów wiedza wpływa na zmianę pierwszych, ogólnie istniejących skojarzeń, czyli stereotypów. Przedstawione wyniki ukazują, że uruchomienie Systemu drugiego wymaga wysiłku i czasu. Możliwe, że jest to powodem, dla którego ciężko przezwyciężyć jest stereotypy.
EN
Living in a multicultural world demands intercultural abilities. The present article aims to analyse how students of Neophilological Faculties should be taught to be able to act as cultural mediators in the future. We also present the results of an inquiry which aimed to show if the knowledge influences the first impression opinions.
The main purpose of the study reported in this article is to find out from the didactic perspective what a blog is, how it can be effectively used in foreign language teaching and learning, and which competences can be developed by students using blogs. This article also aims to show whether blogs written by teachers motivate students to learn foreign languages.
The study in this article is a diagnostic part of the Polish programme entitled “Bardzo młoda kultura”, realized in the Lubuskie Voievodship within the “Kultura tędy” project. The research material comes from the second research round, and involves 25 participants of the training for cultural education providers, which took place in the summer of 2016 at Regionalne Centrum Animacji Kultury (the Regional Centre of Cultural Animation) in Zielona Gora. The study had a mixed, quantitative and qualitative, character. It was based on a questionnaire and an in-depth, focused interview. The aim of the study was to outline the socio-cultural and demographic structure of the education providers –participants of the training: the teaching forms and methods used in educational work; institutional affiliations; cooperating partners in creating network connections; barriers (difficulties) in their work; expectations towards external subjects; self-assessment of competence and of readiness to update their knowledge (participation in courses and workshops); the scope/field and areas of culture used in teaching; sources of gaining knowledge and skills that culture providers need; understanding the conceptual scope of cultural education, including the ability to argue for the purposefulness of teaching.
PL
Prezentowane w tekście badania stanowią diagnostyczną część ogólnopolskiego programu Bardzo Młoda Kultura, realizowanego w województwie lubuskim w ramach projektu Kultura Tędy. Materiał badawczy pochodzi z drugiej części pierwszego etapu badań i dotyczy 25 uczestników szkolenia dla realizatorów edukacji kulturowej, które odbyło się latem 2016 r. w Regionalnym Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze. Badania miały mieszany, ilościowo-jakościowy charakter, oparty na kwestionariuszu ankiety oraz pogłębionych, ukierunkowanych wywiadach. Celem było rozpoznanie struktury społeczno-kulturowej i demograficznej edukatorów – uczestników szkolenia, stosowanych przez nich form i metod pracy edukacyjnej, afiliacji instytucjonalnej, partnerów współpracy dla tworzenia powiązań sieciowych, barier (trudności) w ich pracy, oczekiwań pod adresem podmiotów zewnętrznych, samooceny własnych kompetencji i gotowości do modernizacji wiedzy (udział w kursach i warsztatach), zakresu/obszaru i dziedzin kultury wykorzystywanych w edukacji, źródeł pozyskiwania wiedzy i umiejętności niezbędnych edukatorowi kultury oraz rozumienia zakresu znaczeniowego edukacji kulturowej, w tym umiejętności argumentowania celowości jej prowadzenia.
Artykuł przedstawia funkcjonalizację teorii paidii jako metodę aksjologii wierszy mających wyraźną sprawność zabawową, ale i zarazem edukacyjną. Analizy pozwoliły stwierdzić, że większość pajdialnych wierszy logopedycznych stanowi wyliczeniowo-repetycyjny model, ponieważ po wielokrotnym wyliczeniowym opisie danego zjawiska lub roli następuje ich powtarzanie (repetycja) w celu utrwalenia. Odnosi się też wrażenie, że znaczna część takich tekstów stanowią sylabotoniki (trocheiczne, jambiczne lub amfibrachiczne) ze stałą średniówką, rymami żeńskimi, parzystymi, przybierające mnemotechniczne własności. Częstym tematem prezentowanym w takich wierszach są zasady dotyczące: alfabetu, gramatyki i ortografii, dawniej języka greckiego czy łaciny. Wspomagają one zapamiętywanie wiedzy abstrakcyjnej, służą na przykład do ćwiczeń poznania abecadła. Są najłatwiejsze do powtarzania i zapamiętania – przysłowiowo „wpadają w ucho”, a podstawowym środkiem poetyckim bywa w nich instrumentacja głoskowa. Część z wybranych wierszy Tuwima, Kerna, Sztaudyngera, Strzałkowskiej, Dębskiego, czy Edyk-Psut nie powstała z myślą ćwiczenia systemów mowy, lecz zabawy językowej (gramatyczno-leksykalnej), w której spontanicznie (niekoniecznie zamierzenie), takim ćwiczeniom służą. Niektóre mają jednak charakter metatekstowy czy metalogopedyczny, ponieważ wprowadzają pojęcie ćwiczeń, np. systemu fonetyczno-fonologicznego lub gramatycznego oraz podpowiadają sposoby ich realizacji.
EN
The article presents the theory of paedeia as a method of the axiology of poems having a distinctly playful character as well as an educational competence. The analyses have led to the conclusion that the majority of paedial speech therapy poems constitute the counting out model, because after a multiple of repetitious trials of a given phenomenon a permanent retention can take place. We are under the impression that most of such texts constitute sylabotonics (na: trochaic, iambic, or amphibrach) with a constant pause, feminine paedial rhymes, which take on mnemotechical properties. Frequent themes presented in such poems are the rules concerning the alphabet, grammar and orthography. They support to memorize abstract knowledge or serve, for example, to practice learning the alphabet, and so they are the easiest to repeat and remember – being “catch words” – and the figures of sound are mostly their essential poetic means. Part of the selected poems by Tuwim, Kern, Sztaudynger, Strzałkowska, Dębski, Budkiewicz, or Edyk-Psut, have not begun with a thought of practicing the systems of speech but were formed as a linguistic play (grammaticallexical), in which they serve such exercise spontaneously and not necessarily intentionally. Some of them, however, have a meta-textual or speech therapeutic element because they introduce the notion of exercise, e.g. of the phonetic-phonological or grammatical systems, and ways of their realization.
The aim of the article is to describe our proposition of method of developing sensitivity to different cultures, and in particular cultural and intercultural competence during Italian translation workshops. It discusses the content of higher education books for teaching functional languages. The authors pay special attention to the selection of appropriate authentic texts and real-life curiosities that go beyond the basic messages conveyed during courses and in the textbooks. In the analysed university script, one can find texts about atypical historical, linguistic, literary, and cinematic references or about surprising common points that allow the learner to relate to Polish and even to his or her local context. The authors share their reflections on the reception of the book by students.
In the era of multimedia, our life is dominated by information, which we receive from different kinds of sources such as television, radio or the Internet. The prevalence of the Internet contributes to rapid exchange of information between representatives of the same or different cultures. The Internet is also a rich source of television and radio broadcasts and movies in foreign languages which can be used in teaching and learning foreign languages. The use of these kinds of materials allows to show the linguistic and cultural reality of the native speakers form a wide perspective. It influences the motivation of learners and makes lessons more attractive.
PL
W dobie mediów elektronicznych nasze życie zdominowane jest przez informacje docierające do nas z różnych źródeł, takich jak telewizja, radio czy Internet. Przede wszystkim powszechność tego ostatniego przyczynia się do szybszej wymiany informacji, zbliża i ułatwia kontakt między przedstawicielami jednego lub różnych kręgów kulturowych. Internet stanowi również bardzo bogate źródło obcojęzycznych przekazów telewizyjnych, radiowych oraz filmów, które można wykorzystać w nauczaniu i uczeniu się języków obcych. Ich stosowanie pozwala w pełniejszy sposób zaprezentować rzeczywistość językową i kulturową rodzimych użytkowników. Wpływa również korzystnie na uczących się, podnosząc ich motywację oraz uatrakcyjniając przebieg zajęć.
The article presents D. Hymes’s “ethnography of speaking” and C. Kramsch’s “philosophy of conflict” as interesting ideas in language teaching. The author attempts to describe how both theories can be adopted by teachers of Polish as foreign language, especially when they use Polish literary texts in class.
PL
Artykuł jest próbą pokazania, jakie znaczenie dla glottodydaktyki polonistycznej mają koncepcje C. Kramsch zawarte w książce „Context and Culture in Language Teaching”. Omawiam w nim podstawowe założenia teorii Kramsch, pokazuję również, w jaki sposób te koncepcje mogą być wykorzystane w praktyce podczas zajęć JPJO, z wykorzystaniem do tego tekstów literackich. Przywołuję także pracę D. Hymesa dotyczącą etnografii mowy, do której odnosiła się Kramsch. Teorie Hymesa omówiła szczegółowo G. Zarzycka w publikacji „Dialog międzykulturowy. Teoria oraz opis komunikowania się cudzoziemców przyswajających język polski”. Ponieważ celem niniejszego artykułu jest przybliżenie książki Kramsch, dla jasności wywodu przytaczam koncepcje badacza, powołując się na Zarzycką.
20
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Es werden polnische Speisenamen und ihre Übersetzungsmöglichkeiten im Deutschen präsentiert. Die Autorinnen weisen auf die Rolle der kulturellen Kompetenz bei der Übersetzung der Realienbezeichnungen.
EN
This text presents a translation analysis of the so called „realia”, which are part of culinary names rendered from Polish into German. The basis consists of the Polish culinary names which can be found on genuine menus and their translation found on Internet websites. The renditions proposed on the menus are compared with their equivalents provided in bilingual dictionaries. The point of departure for the analysis is Koller (2004). Due to the great diversity of strategies applied in the translation of culinary names, it is possible to indicate those which ought to be utilized in the translation of realia. The conducted analysis highlights the vital aspects and role of cultural competence in translation and translator education.
PL
W tekście prezentujemy analizę tłumaczeń tzw. „realiów” będących elementem nazw kulinarnych z języka polskiego na język niemiecki. Podstawę analizy stanowią polskie nazwy potraw pochodzące z autentycznych kart dań oraz tłumaczeń zawartych na stronach internetowych. Zaproponowane w kartach dań tłumaczenia są konfrontowane z ekwiwalentami podanymi w opracowaniach leksykograficznych. Punkt wyjścia do analizy strategii stanowi opracowanie Koller’a (2004). Ze względu na różnorodność strategii zastosowanych w tłumaczeniu możliwe jest wskazanie na te strategie, które w przypadku tłumaczenia realiów powinny znaleźć swoje zastosowanie. Przeprowadzona analiza wskazuje na istotne aspekty i rolę kompetencji kulturowej w tłumaczeniu oraz kształceniu tłumaczy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.