Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
|
nr 3
81-90
EN
The possibility of application of rapeseed oil hydrogenated with fresh and spent (previously used for rapeseed hydrogenation) nickel catalyst for the production of cocoa butter replacer has been examined. Because the fat hydrogenated with spent catalyst had similar properties to the fat obtained with industrial sulfur-modified nickel catalyst (ISMN catalyst), the rapeseed oil was hydrogenated with spent catalyst to iodine values (ca. 76) similar for ISMN catalyst. The hydrogénation mechanism with fresh nickel catalyst is different, therefore, during its usage oil was hydrogenated to lower iodine values (65-59). The hydrogenated rapeseed oil with fresh and spent nickel catalyst was fractionated by crystallisation from acetone to obtain a cocoa butter replacer. The crystallisation conditions were the same as in the case of the fat obtained with ISMN catalyst. The temperature of the first crystallisation was 22°C, and 2°C during the second one. Using spent catalyst, the replacer was obtained with the similar yield (over 60%) as with ISMN catalyst. The physical properties and chemical composition of both replacers were also similar. Applying fresh nickel catalyst, the cocoa butter replacer had similar physical properties but different chemical composition. The replacer contained about 10% higher amount of saturated fatty acids and nearly 20% less of trans isomers than the one obtained with sulfur-modified nickel catalysts. The results show that both fresh and spent nickel catalysts may be applied for the production of cocoa butter replacer.
PL
Badano możliwość otrzymania namiastek masła kakaowego, typu CBR (cocoa butter replacer) z oleju rzepakowego uwodornionego na katalizatorze niklowym świeżym i "używanym" (wcześniej stosowanym w procesie uwodornienia oleju rzepakowego). Tłuszcz uwodorniony na katalizatorze "używanym" miał właściwości zbliżone do tłuszczu otrzymanego na przemysłowym katalizatorze modyfikowanym siarką, dlatego też olej rzepakowy na katalizatorze "używanym" uwodorniano do podobnej liczby jodowej (ok.76) jak na przemysłowym katalizatorze modyfikowanym siarką (tab. 2, rys. 4). Mechanizm działania świeżego katalizatora niklowego jest inny, dlatego też przy jego użyciu olej uwodorniano do niższych wartości L J (65-59). Olej rzepakowy uwodorniony na świeżym i "używanym" katalizatorze niklowym poddano frakcjonowanej krystalizacji z acetonu w celu otrzymania namiastek masła kakaowego. Parametry krystalizacji były takie same jak w przypadku tłuszczu otrzymanego na przemysłowym katalizatorze modyfikowanym siarką [Pawłowicz et al., 1996]. Temperatura pierwszej krystalizacji wynosiła 22°C, a drugiej 2°C. Namiastkę przy użyciu katalizatora "używanego" otrzymano z podobną wydajnością (ponad 60%) jak przy użyciu przemysłowego katalizatora modyfikowanego siarką i posiadała ona podobne właściwości fizyczne i skład chemiczny (tab. 2). Stosując świeży katalizator niklowy otrzymano namiastkę masła kakaowego o podobnych właściwościach fizycznych, jednak o innym składzie chemicznym (tab. 1, rys. 3). Posiadała ona ok. 10% więcej kwasów nasyconych i prawie 20% mniej izomerów trans niż namiastki otrzymane z zastosowaniem katalizatorów modyfikowanych siarką. Jednak otrzymano ją ze znacznie niższą wydajnością (42-44%). Powyższe wyniki pokazują, że zarówno świeży katalizator niklowy jak i katalizator niklowy "używany" mogą być stosowane do otrzymywania namiastek masła kakaowego.
|
|
nr 04
108-110
PL
Przedstawiono krótki przegląd najczęściej stosowanych metod do określenia stabilności oksydatywnej tłuszczów. Szczegółowo opisano metodę opracowaną w Politechnice Gdańskiej, polegającą na bezpośrednim pomiarze objętości pochłoniętego tlenu w reakcji utleniania. Metoda ta pozwala w sposób szybki i zautomatyzowany wyznaczyć stabilność tłuszczu, z wyeliminowaniem oznaczeń chemicznych. Otrzymana w doświadczeniu krzywa, obrazująca szybkość pochłaniania tlenu w czasie jest ściśle skorelowana z krzywą zmian liczby nadtlenkowej. Metoda ta charakteryzuje się dobrą powtarzalnością i może być stosowana w analizie tłuszczów do badania ich odporności na utlenienie oraz do oceny efektywności działania przeciwutleniaczy.
EN
A short review of the main methods or the determination of the oxidative stability of fats is presented. The method developed at the Technical University of Gdańsk, based on a direct measurement of the amount of oxygen absorbed and used up in oxidation reaction, is presented in detail. The method allows a rapid and automated determination of the oxidative stability of fats, without any chemical determinations. The curve obtained in the experiment, representing the rate of oxygen absorption in time, is closely related to the curve illustrating the changes in the peroxide value. The metod described is characterized by good repeatibility and can be used in the analysis of fats the examination of their oxidative stability and efficiency of antioxidants.
11
Content available Oznaczanie fazy stałej w tłuszczach
63%
|
2004
|
tom 11
|
nr 2
59-68
PL
Zawartość fazy stałej jest podstawowym parametrem, który w sposób ilościowy charakteryzuje właściwości fizyczne tłuszczów stałych. Istnieje wiele metod pośrednich pozwalających określić poziom fazy stałej w tłuszczu na podstawie innych wielkości fizycznych. Oznaczona w ten sposób wielkość określana jest jako indeks fazy stałej (solid fat index – SFI). W metodzie dylatometrycznej do wyznaczania wartości SFI wykorzystuje się różnicę w objętości właściwej tłuszczu stałego i ciekłego, w metodzie densytometrycznej różnicę w gęstości tych tłuszczów, a w metodzie ultradźwiękowej różnicę w szybkości rozchodzenia się ultradźwięków w tłuszczu stałym i ciekłym. W metodzie FTIR tłuszcz analizuje się w stanie ciekłym, a indeks fazy stałej wylicza na podstawie pasm absorpcji charakterystycznych dla wybranych grup funkcyjnych, wykorzystując kalibrację wykonaną wcześniej za pomocą wzorców o znanej wartości SFI. Metodę spektrofotometryczną w zakresie światła widzialnego opracowano do oznaczania indeksu fazy stałej w oleju palmowym, a wykorzystuje się w niej różnicę w stężeniu karotenoidów w oleju ciekłym i stałym. Stosując metodę skaningowej kalorymetrii różnicowej, indeks fazy stałej oznacza się na podstawie krzywej topnienia, całkujc powierzchnię pod krzywą. Spośród metod pośrednich najczęściej stosowana bywa dylatometria. Do oznaczania zawartości fazy stałej (solid fat content – SFC) służą metody szerokopasmowego i pulsacyjnego magnetycznego rezonansu jądrowego. W pierwszej z nich zawartość fazy stałej oznacza się na podstawie intensywności wąskiego sygnału rezonansowego pochodzącego od protonów znajdujących się w fazie ciekłej. W metodzie pulsacyjnego NMR próbka tłuszczu umieszczona zostaje w stałym zewnętrznym polu magnetycznym, a protony znajdujące się w tym tłuszczu, po wzbudzeniu za pomocą krótkiego impulsu elektromagnetycznego, ulegają zjawisku relaksacji. Oznaczając zawartość fazy stałej wykorzystuje się fakt, że czas relaksacji protonów w fazie stałej jest krótszy niż w fazie ciekłej. Obecnie metoda pulsacyjnego NMR jest zalecana przez normy międzynarodowe i powszechnie stosowana zarówno w laboratoriach badawczych, jak i przemysłowych.
EN
A solid fat content (SFC) is the basic parameter, which quantitatively characterizes physical properties of solid fats. There are many indirect methods allowing for the determination of the level of solids in fats based on some other physical quantities. The quantity determined in this way is expressed as solid fat index (SFI). The difference between the specific volumes of liquid and solid fat is used to determine the SFI value using the dilatometric method, whereas the difference in the rate of sound propagation in liquid and solid fats is applied in the ultrasonic method. In the FTIR method, fat is analyzed in liquid state, and the SFI is calculated on the basis on the absorption bands characteristic for selected functional groups that were earlier determined using standard samples with the known SFI values; also, the calibration is used. The spectrophotometric method in the visible light range was developed for the purposes of determination of solid fat index in palm oil; this method utilizes differences between the concentration values of carotenoids in liquid and in solid fat. Owing to the DSC method applied, it is possible to determine a solid fat index based on the melting curves by calculating the area below the curve. Dilatometry is the most frequently used indirect method. Wide-line and pulsed NMR methods are used to determine solid fat contents (SFC). In the wide-line method, the SFC value is determined based on the intensity of a narrow resonance signal coming from protons existing in liquid fat. In the pulsed NMR method, a fat sample is inserted in the constant external magnetic field and protons in the fat, as soon as they are excited by a short electromagnetic impulse, undergo a phenomenon known as relaxation. It is possible to determine the SFC value because the relaxation time of protons in solid fat is shorter than in liquid fat. The pulsed NMR method is currently recommended by international standards and it is commonly used both in research and industrial laboratories.
EN
Soybean oil was hydrogenated in the presence of various nickel catalysts. The process was carried out in a "dead-end" type reactor with automatic recording of hydrogen absorption. Transformations of fatty acids during the reaction time in corelation to kinetics of the process was examined. The effect of basie reaction conditions on the reaction rate has been analysed.
PL
Uwodorniano olej sojowy w reaktorze typu "dead-end" z automatycznym i graficznym zapisem absorpcji wodoru. Używano katalizatorów niklowych nośnikowych i beznośnikowych. Na podstawie analizy przebiegu krzywych kinetycznych (rys. 1) oraz zmian składu kwasów tłuszczowych w czasie procesu stwierdzono, że istnieje między nimi ścisła zależność. Kinetyka reakcji uwodornienia zależy od aktualnego składu kwasów tłuszczowych. Wpływ poszczególnych parametrów reakcji na jej kinetykę określano głównie w obszarze uwodornienia kwasów polienowych, określonym jako pierwszy etap procesu. Badano wpływ intensywności mieszania (rys. 2), temperatury (rys. 3) i stężenia nikł~ w oleju (rys. 4). Określono warunki dla przebiegu reakcji w poszczególnych obszarach, dyfuzyjnym i kinetycznym. Zaobserwowano charakterystyczne zachowanie się katalizatora niklowego beznośnikowego. Przy jego użyciu przekroczenie granicznego stężenia niklu w oleju (ok. 0,15%) powodowało, trudny do wytłumaczenia, spadek szybkości reakcji (rys. 4). Stwierdzono, że istnieje duża możliwość intensyfikacji procesu uwodornienia stosując odpowiedni dobór parametrów, jednakże wzajemna relacja między nimi zależy od zastosowanego katalizatora. Ma to istotne znaczenie dla praktyki przemysłowej.
|
|
tom 11
|
nr 2
EN
Hydrogenation of rapeseed oil proceeds according to different mechanisms when using copper and nickel catalyst. The products obtained exhibit different compositions of fatty acids which in turn influences their quality and nutritive and physical properties.
PL
Prowadzono uwodornienie oleju rzepakowego wysokoerukowego w laboratoryjnym reaktorze typu „dead-end" na katalizatorze niklowym oraz miedziowym. Kinetykę reakcji charakteryzowały krzywe kinetyczne uwodornienia (rys. 1). Uzyskane produkty scharakteryzowano za pomocą składu KT, ze szczególnym uwzględnieniem izomerów geometrycznych o konfiguracji trans (tab., rys. 2). Uwodornione oleje poddano termicznej analizie różnicowej (rys. 3) oraz zbadano ich dylatację (rys. 5). Stwierdzono, że reakcja uwodornienia na Cu zachodzi według innego mechanizmu, niż na Ni. Na katalizatorze miedziowym uwodornieniu ulegają tylko kwasy polienowe, co w przypadku oleju rzepakowego odnosi się do kwasów 18-węglowych, natomiast na niklu wszystkie kwasy nienasycone biorą udział w procesie redukcji. Redukcja kwasów monoenowych, obserwowana na Ni powoduje wzrost zawartości kwasów nasyconych, głównie C18:0, C20:0 i C22:0. Również zawartość izomerów trans jest ok. 2,5 raza wyższa, niż na Cu (w próbach uwodornionych do tych samych liczb jodowych). W wyniku różnych mechanizmów reakcji, olej rzepakowy uwodorniony na Cu ma zdecydowanie niższą zawartość fazy stałej, aniżeli olej uwodorniony na Ni. Wskazują na to termogramy (rys. 3 i 4) oraz wartości współczynnika SFI (rys. 5 i 6). Powodem tego jest stosunkowo niewielkie stężenie izomerów geometrycznych w produkcie uwodornionym na Cu oraz niezmienny, w stosunku do surowca wyjściowego, poziom kwasów nasyconych. W konsekwencji tego, produkt pozbawiony kwasu linolenowego przez selektywne uwodornienie, zachowuje konsystencję ciekłą w temperaturze pokojowej (tab.).
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.