Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Comparison of vitamin C and β-Carotene in cruciferous vegetables grown in diversified ecological conditions

100%

Kapusta-Duch J. , Leszczynska T.

|

tom 22

|

nr 1

EN

The aim of this study was to compare vitamin C and β-carotene contents in cruciferous vegetables (Brassica oleracea) grown under diversified ecological conditions for three consecutive years. The hypothesis to be verified was that statistically, vitamin C and β-carotene contents in cruciferous vegetables from the closest areas around a steelworks, organic farms, and randomly purchased in retail differed significantly, independent of the climate and agro-technical conditions. The study was done on three species of cruciferous vegetables: ‘Stone head’ white cabbage, ‘Langedijker’ red cabbage, and ‘Dolores F1’ Brussels sprouts. All these species of cruciferous vegetables were characterized by significantly higher vitamin C and β-carotene contents (Brussels sprouts) when grown on organic farms vis-à-vis vegetables grown around a steelworks or available in retail in Kraków, which may be evidence of efficient organic growing technology, and may indicate another way to improve the quality of food.

2

Pieczywo pszenne z dodatkiem błonnika wypieczone technologią odroczonego wypieku

80%

Borczak B. , Sikora E. , Kapusta-Duch J. , Sikora M.

|

nr 2

3

Comparison of total polyphenol contents and antioxidant activity in cruciferous vegetables grown in diversified ecological conditions

80%

Kapusta-Duch J. , Leszczynska T. , Filipiak-Florkiewicz A.

|

nr 4

EN

Background. The aim of this study was to compare total polyphenol contents and antioxidant activity of three species of cruciferous vegetables grown under diversified ecological conditions for three consecutive years. Material and methods. Methanol extracts were prepared to be used to determine (spectrometrically) the content of total phenolics, using the Folin-Ciocalteau reagent and antioxidant activity by identifying the sample’s ability to extinguish an ABTS,+ free radical. Results. Ali these species of cruciferous vegetables contained similar total polyphenols amounts regardless of its origin. Only red cabbage from organic farms was characterized by significantly higher antioxidant activity compared to vegetables purchased from local retailers in Cracow and similar or those cultivated near the steelworks. In white cabbage from farms located in a former steelworks protection zone a higher antioxidant activity was found than in organically grown vegetables and similar to that in vegetables available in retail. Brussels sprouts was characterised by a similar antioxidant activity regardless of its origin. Conclusions. On the basis of the present study, it cannot be concluded that organically grown cruciferous vegetables generally have higher contents of health-promoting secondary metabolites in comparison with the conventionally cultivated ones.

PL

Wstęp. Celem pracy było porównanie zawartości polifenoli ogółem oraz aktywności anty oksydacyjnej wybranych gatunków warzyw kapustowatych, uprawianych przez trzy kolejne lata, w zróżnicowanych warunkach ekologicznych. Materiał i metody. Polifenole ogółem oznaczono metodą Folina-Ciocalteau’a, a aktywność przeciwutleniającą metodą z wykorzystaniem wolnych rodników ABTS'+. Wyniki. Wszystkie analizowane gatunki warzyw kapustowatych charakteryzowała zbliżona zawartość polifenoli ogółem, niezależnie od ich pochodzenia. Kapusta głowiasta czerwona, pochodząca z upraw ekologicznych, charakteryzowała się istotnie większą aktywnością antyoksydacyjną w porównaniu z warzywami zakupionymi na placach targowych Krakowa i zbliżoną w stosunku do kapusty z upraw zlokalizowanych w byłej strefie ochronnej Huty im. Tadeusza Sendzimira (aktualnie ArcelorMittal Poland S.A.). W kapuście głowiastej białej, pochodzącej z upraw zlokalizowanych w sąsiedztwie huty, stwierdzono istotnie większą aktywność antyoksydacyjną w stosunku do warzyw ekologicznych oraz zbliżoną w porównaniu z warzywami rynkowymi. W kapuście brukselskiej natomiast nie stwierdzono istotnych różnic w aktywności antyoksydacyjnej, w zależności od jej pochodzenia. Wnioski. Na podstawie pracy nie można stwierdzić, że ekologiczne warzywa kapustne na ogół charakteryzują się większą zawartością polifenoli ogółem oraz aktywnością antyoksydacyjną w porównaniu z uprawianymi metodami konwencjonalnymi.

4

Występowanie skrobi opornej w pieczywie pszennym

80%

Borczak B. , Sikora M. , Sikora E. , Kapusta-Duch J.

|

nr 1

5

Wpływ dodatku wybranych substancji intensywnie słodzących na wartość indeksu glikemicznego in vitro herbatników bezcukrowych

80%

Borczak B. , Sikora M. , Sikora E. , Kapusta-Duch J.

|

nr 3

PL

Zastosowanie alternatywnych substancji słodzących (polioli i/lub intensywnych substancji słodzących) do produkcji ciastek bezcukrowych może być nie tylko innowacyjnym, ale również przyszłościowym rozwiązaniem problemu związanego z chęcią spożywania słodkich produktów przekąskowych przez osoby cierpiące na cukrzycę. Cukrzyca typu 2 to poważna przewlekła choroba niezakaźna, która stanowi ok. 90 % wszystkich przypadków tego schorzenia na świecie i jest jedną z pięciu głównych przyczyn zgonów. Celem pracy było określenie wpływu zastosowania zamienników sacharozy (wybranych substancji in- tensywnie słodzących) na zmiany zawartości frakcji skrobi oraz wartość indeksu glikemicznego herbatni- ków pszennych mierzoną metodą in vitro. Materiał doświadczalny stanowiły 4 rodzaje herbatników pszennych: 1) z sacharozą (SA) – stanowiące próbę kontrolną, 2) z dodatkiem glikozydów stewiolowych (ST), 3) z dodatkiem acesulfamu K (ACE), 4) z dodatkiem sukralozy (SU). W badaniach wykazano istot- ny wpływ zastosowania zamienników sacharozy na zwiększenie zawartości skrobi szybko trawionej (RDS) (p < 0,05) oraz brak istotnego wpływu na zawartości skrobi opornej i skrobi wolno trawionej (SDS) (p > 0,05), z wyjątkiem ilości frakcji SDS w herbatnikach z dodatkiem sukralozy (p < 0,05). Indeks gli- kemiczny in vitro wszystkich badanych herbatników pszennych był wysoki i mieścił się w zakresie 78,36 ÷ 90,51 % s.m. Zastosowanie substancji intensywnie słodzących do produkcji herbatników bezcukrowych wymaga dalszych badań, w tym modyfikacji opracowanych receptur z zastosowaniem innych związków lub mieszanin związków należących do alternatywnych substancji słodzących.

EN

The application of alternative sweeteners (polyols and/or strong sweeteners) in the production of sugar-free cookies can be not only an innovative, but also a prospective solution to a problem relating to diabetics wanting to consume sweet snacks. Type 2 Diabetes (T2D) is a severe, chronic, non- communicable disease that constitutes ca. 90 % of all diabetes cases around the world and it is one of top 5 causes of deaths. The objective of the research study was to determine the effect of the use of saccharose substitutes (some selected strong sweeteners) on changes in the content of starch fraction in wheat cookies and in the value of glycemic index thereof measured by an in vitro method. The experimental material consisted of 4 types of wheat cookies: 1) with saccharose (SA) – constituting a control sample, 2) with steviol glycosides (ST) added, 3) with acesulfame K (ACE) added, 4) with sucralose (SU) added. Under the research studies performed, a significant effect was shown of the use of saccharose substitutes on the increase in the con- tent of rapidly digestible starch (RDS) (p < 0.05) as was no significant effect on the content of resistant starch and slowly digestible starch (SDS) (p > 0.05), except for the amount of SDS fraction in the cookies with sucralose (p < 0.05). The in vitro glycemic indices of all the wheat cookies analysed were high and ranged 78.36 ÷ 90.51 % d.m. The use of strong sweeteners in the production of sugar-free cookies requires further research, including the modification of the developed recipes using other compounds or mixtures of compounds coming under the category of alternative sweeteners.

6

Effects of various hydrothermal treatments on selected nutrients in legume seeds

61%

Filipiak-Florkiewicz A. , Florkiewicz A. , Cieslik E. , Walkowska I. , Walczycka M. , Leszczynska T. , Kapusta-Duch J.

|

nr 3

EN

The aim of this study was to assess the influence of different soaking and cooking methods on contents of selected nutrients in legume seeds. The experimental material were dried kidney-bean seeds and soya bean seeds originating from the collection of Krakow’s Plants and Seeds Horticulture POLAN LTD. Technological treatment of seeds was performed in two stages: (1) cold and hot soaking, (2) cooking with three different devices: electric and induction stoves and microwave apparatus. The experimental material was determined for contents of: dry matter, protein, fat, ash, carbohydrates and selected mineral compounds (Ca, Mg, Na, K). The soaking and cooking of the seeds were observed to affect an increase in contents of protein, fat, ash, calcium and sodium in dry matter as well as a decrease in contents of digestible carbohydrates, potassium and magnesium. A more favorable method of soaking kidney bean seeds turned out to be hot soaking, which caused smaller losses of nutrients and shortened significantly the whole process. Cooking soya bean and kidney bean seeds with electric and induction stoves facilitated better protein preservation in comparison to the thermal treatment performed in a combined microwave oven.

7

Iodine and selenium biofortification of lettuce (Lactuca sativa L.) by soil fertilization with various compounds of these elements

41%

Smolen S. , Skoczylas L. , Ledwozyw-Smolen I. , Rakoczy R. , Kopec A. , Piatkowska E. , Biezanowska-Kopec R. , Pysz M. , Koronowicz A. , Kapusta-Duch J. , Pawlowski T.

|

nr 5

EN

Relatively little is known on the interaction between iodine and selenium in plants. It may become a drawback in developing agrotechnical rules of plant biofortification with these elements. The aim of the study was to determine the influence of soil fertilization with various forms of iodine (I- and IO₃ - ) and selenium (SeO₃ ²- and SeO₄ ²-) on yield, biofortification efficiency and selected chemical properties of lettuce plants. The study (conducted in 2012–2014) included soil fertilization of lettuce cv. ‘Valeska’ in the following combinations: control (without iodine and selenium fertilization), KI, KIO₃, Na₂SeO₄, Na₂SeO₃, KI + Na₂SeO₄, KIO₃ + Na₂SeO₄, KI + Na₂SeO₃, KIO₃ + Na₂SeO₃. Iodine and selenium were applied twice: before sowing and as a top-dressing in a total dose of 5 kg I·ha- ¹ and 1 kg Se·ha-¹. Only the application of Na₂SeO4 (individually or together with iodine) exhibited strong toxic effect on plants which was accompanied by the highest accumulation of Se, selenomethionine (SeMet) and selenocysteine (SeCys) in lettuce. The accumulation of I and Se in lettuce was respectively higher after fertilization KI than KIO3 and Na₂SeO₄ than Na₂SeO₃. Simultaneous application of iodine and selenium decreased the level of Se, SeMet and SeCys in lettuce − particularly in the combination with KIO₃ + Na₂SeO₃. Simultaneous application of KI with both forms of seleniumdecreased iodine content in lettuce as related to the treatment with KI alone. In the case of lettuce from the combinations with KIO₃, KIO₃ + Na₂SeO₄ i KIO₃ + Na₂SeO₃, comparable results of iodine concentration were obtained.

PL

Stosunkowo niewiele wiadomo na temat interakcji pomiędzy jodem i selenem w roślinach. Stanowi to problem w opracowaniu racjonalnych agrotechnicznych zasad biofortyfikacji roślin w te składniki. Celem badań było określenie wpływu nawożenia doglebowego różnymi formami jodu (I- i IO₃ - ) i selenu (SeO₃ ²- i SeO₄ ²-) na plon, wydajność biofortyfikacji oraz wybrane chemiczne właściwości roślin sałaty. Badania (przeprowadzone w latach 2012–2014), obejmowały następujące kombinacje nawożenia doglebowego sałaty ‘Valeska’: kontrola (bez nawożenia jodem i selenem), KI, KIO₃, Na₂SeO₄, Na₂SeO₃, KI + Na₂SeO₄, KIO₃ + Na₂SeO₄, KI + Na₂SeO₃, KIO₃ + Na₂SeO₃. Związki jodu i selenu były aplikowane dwukrotnie: przedsiewnie oraz pogłównie (każda aplikacja po 2,5 kg I·ha- ¹ + 0,5 kg Se·ha-¹) – całkowita zastosowana dawka wynosiła 5 kg I·ha- ¹ oraz 1 kg Se·ha-¹. Jedynie nawożenie Na₂SeO4 (osobno i łącznie z KI i KIO₃ ) wywierało silnie toksyczny wpływ na rośliny. Towarzyszyło temu największe nagromadzenie selenu oraz selenometioniny (SeMet) i selenocysteiny (SeCys) w sałacie. Akumulacja I i Se w sałacie była odpowiednio wyższa po nawożeniu KI niż KIO3 oraz Na₂SeO₄ niż Na₂SeO₃. Równoczesne nawożenie jodem i selenem powodowało zmniejszenie zawartości selenu, SeMet i SeCys w sałacie − zwłaszcza po nawożeniu KIO₃ + Na₂SeO₃. Równoczesne nawożenie KI z obiema formami selenu, w porównaniu z aplikowaniem samego KI, obniżało zawartość jodu w sałacie. W przypadku obiektów KIO₃, KIO₃ + Na₂SeO₄ i KIO₃+ Na₂SeO₃ stwierdzono porównywalny między nimi stopień akumulacji jodu w sałacie.