Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zywnosc transgeniczna - strach przed nieznanym?

100%

Pysz M.

|

nr 06

60-62

2

Pieczywo z roznych stron swiata

100%

Pysz M.

|

nr 11

22

3

Wspolczesne poglady na zapotrzebowanie czlowieka na bialko, wartosc odzywcza bialek zywnosci i metody jej oceny

63%

Pysz M. , Pisulewski P. M.

|

nr 3

254-264

4

Assessment of food consumption patterns of students of the faculty of food technology at the Agricultural University of Cracow

63%

Leszczynska T. , Pysz M.

|

nr 3

5

Determination of food protein quality by a new biological approach. I. Biological value (BV)of pea protein and effect of synthetic amino acid supplements designed to achieve its maximum

63%

Pysz M. , Pisulewski P. M.

|

nr 1

EN

The objective of this part of the study was to determine biological value (BV) of pea protein for growing rats. Also, to compare the N-retention responses of the rats to supplementation of the pea protein with: (1) the same protein, (2) the mixture of essential and non-essential amino acids formulated to reproduce the pea protein, and (3) the mixture of essential amino acids only, formulated as above. The supplements were fed in the quantities defined by BV and equal to: (1-BV)/BV. A Polish cultivar of peas (Cyrkon), was a source of protein. Nutritional experiments were conducted using albino rats fed semi-purified diets and the N-balance method of Thomas-Mitchell, as described by Eggum [1973]. The relationship between increasing intake of pea protein and 24-h nitrogen retention in growing rats was linear only at the protein intake ranging from 0.50 g to 0.84 g/24 h. Pea protein supplementation with the same protein significantly increased (p<0.05) N-retention by 50.3 mg/kg W0.75, thus giving the expected rise up to the maximum value of N-utilization (BV=1). It was also evidenced that the pea protein supplement can be replaced by the mixture of essential and non-essential amino acids formulated to reproduce the pea protein, and the mixture of essential amino acids only, formulated as above, without affecting N-balance.

PL

Celem pracy było określenie efektywności wykorzystania białka przez rosnące szczury laboratoryjne oraz zbadanie wpływu wprowadzenia uzupełniającego dodatku ocenianego białka do diety podstawowej a następnie odtworzenie jego składu aminokwasami syntetycznymi i oszacowanie zmian retencji azotu. Źródło białka stanowiła nowa polska odmiana grochu Cyrkon. Doświadczenia żywieniowe przeprowadzono metodą bilansową Thomasa-Mitchella w modyfikacji Egguma [1973] na albinotycznych szczurach laboratoryjnych szczepu Wistar. Przeprowadzono szereg doświadczeń, w których zwierzęta były karmione odpowiednimi dietami półsyntetycznymi. W przypadku krzywej regresji, opisującej zależność pomiędzy rosnącą podażą białka w diecie i dobową retencją azotu u rosnących szczurów stwierdzono, że przebiega ona prostoliniowo tylko w zakresie podaży białka grochu w diecie od 0,50 g do 0,84 g/dobę. Wprowadzenie do diety podstawowej uzupełniającego dodatku białka (UDB), zwiększało istotnie (p<0,05) wielkość retencji N o 50,3 mg/ kg W0,75, co było zakładanym wzrostem do wartości maksymalnej (BV=1), (tab. 5). Wykazano, że w prostolinowym zakresie powyższej krzywej istnieje możliwość zastąpienia UDB grochu uzupełniającym dodatkiem aminokwasów egzogennych i endogennych lub tylko egzogennych odtwarzających skład aminokwasowy tego dodatku.

6

Zapotrzebowanie czlowieka na aminokwasy i wspolczesne poglady na sklad aminokwasowy bialek wzorcowych

63%

Pisulewski P. M. , Pysz M.

|

nr 4

268-277

7

Questionnaire studies on the level of knowledge of human nutrition. Part 1. Secondary school students in Cracow Region

51%

Miedzobrodzka A. , Leszczynska T. , Pysz M.

|

tom 05

|

nr 4

113-120

8

Ocena sposobu żywienia ludności wybranych gospodarstw wiejskich

51%

Leszczynska T. , Kapusta J. , Pysz M.

|

tom 12

|

nr 4

PL

W pracy dokonano oceny pokrycia zapotrzebowania na energię i składniki odżywcze przez ludność wybranych gospodarstw wiejskich (chłopcy, mężczyźni, kobiety). Wykazano, że racje pokarmowe badanej populacji nie spełniły wymogów racjonalnego żywienia. Średnia wartość energetyczna racji kształtowała się na prawidłowym poziomie. Pokrycie zapotrzebowania na białko ogółem w przypadku kobiet i chłopców było niewystarczające, natomiast mężczyźni spożywali ten składnik we właściwej ilości. Tłuszcze spożywano w odpowiedniej ilości, natomiast cholesterol w nadmiarze. Udział węglowodanów ogółem i błonnika był niewystarczający, szczególnie w przypadku racji pokarmowych kobiet. Składniki mineralne, tj. wapń, miedź, magnez i cynk (w przypadku kobiet i mężczyzn), żelazo i potas (w przypadku kobiet) również dostarczano do organizmu w niedostatecznej ilości. Pobranie sodu i fosforu znacznie przewyższało zalecaną normę. W dietach poszczególnych grup odnotowano duży niedobór witamin z grupy B i wit. C (zwłaszcza w racjach kobiet) oraz ilości witaminy A i wit. E pozwalające na pełne pokrycie normy.

EN

The objective of this paper was to assess to what extent the nutrition patterns followed by residents (boys, men, women) living in selected rural households covered their demands for energy and nutrients. It was proved that food rations as applied by this population did not satisfy the requirements of rational nutrition. The average caloric value of a food ration was at a correct level. In the case of women and boys, their demand for total protein was insufficient, but the men were provided with adequate amounts of this component. Fat amounts eaten were also appropriate; however, the quantities of cholesterol were excessive. The per cent content of total carbohydrates and dietary fibre was insufficient, particularly in the food rations of women. The minerals, such as calcium, copper, magnesium, and zinc (in the case of women and men), and iron and potassium (in the case of women) was supplied in the organisms in insufficient amounts. The intake of sodium and phosphorus was much higher than the Recommended Daily Allowance (RDA). In the nutrition diets of individual groups of residents investigated, a high deficiency of B vitamins and vitamin C were noted (especially in the diets of women), while the amounts of vitamins A and E taken fully covered the demand as indicated by the respective RDA.

9

Badania ankietowe dotyczace poziomu wiedzy studentow Wydzialu Technologii Zywnosci Akademii Rolniczej w Krakowie z zakresu zywienia czlowieka

51%

Miedzobrodzka A. , Leszczynska T. , Pysz M.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Technologia Żywności

|

1997

|

nr 09

77-88

10

Effect of microwave field on trypsin inhibitors activity and protein quality of broad bean seeds (Vicia faba var. major)

51%

Pysz M. , Polaszczyk S. , Leszczynska T. , Piatkowska E.

|

nr 2

EN

Background. In human nutrition legume seeds are usually subjected to soaking and thermal processes, mainly by using traditional cooking method. This method which has been used for decades, does not allow to control and adjust the parameters of this process. Therefore it does not seem to be the optimal method. Undoubtedly, microwave field is an alternative thermal process to conventional technique. The aim of this study was to assess the impact of microwave field on the activity of trypsin inhibitors and protein quality of three varieties of broad bean seeds. Material and methods. The study was performed on dry seeds of broad bean varieties Windsor White, Bachus and Basia. The seeds were soaked and heated in a microwave. The seeds absorbed different energy doses from 500 J/g, through 750,1000,1250, 1500, 1750 to 2000 J/g. The study material prepared in this way was tested for trypsin inhibitor activity, protein solubility and in vitro protein digestibility. The results were analysed by the one-way analysis of variance. Results. Microwave heating resulted in decreased activity of trypsin inhibitors and protein solubility and increased digestibility of protein in all tested varieties of broad bean seeds. With increasing doses of the microwave field energy a decrease in protein solubility was observed. Satisfactory reduction in trypsin inhibitors at the level of 70-75% and highest protein digestibility were obtained by using a microwave field with energy dose of 1000 J/g of seeds. Conclusion. It can be concluded that the optimal dose of microwave energy field which will produce a relatively low activity of trypsin inhibitors and the highest protein digestibility together with maintaining solubility of broad been seeds was 1000 J/g seed.

PL

Wstęp. W żywieniu człowieka nasiona roślin strączkowych z reguły są poddawane moczeniu i procesom termicznym, głównie gotowaniu metodą tradycyjną. Wspomniana metoda, stosowana od dziesięcioleci, nie pozwala na kontrolowanie i regulowanie parametrów procesu. Nie wydaje się więc metodą optymalną. Niewątpliwą alternatywą konwencjonalnych procesów termicznych jest wykorzystanie techniki pola mikrofalowego. Celem pracy była ocena wpływu pola mikrofalowego na aktywność inhibitorów trypsyny oraz jakość białka trzech odmian nasion bobu. Materiał i metody. Materiałem badawczym były suche nasiona bobu odmiany Windsor Biały, Bachus oraz Basta. Nasiona moczono, a następnie ogrzewano w kuchence mikrofalowej. Otrzymały one różne dawki energii, począwszy od 500 J/g, poprzez 750, 1000, 1250, 1500, 1750 aż do 2000 J/g. W tak przygotowanym materiale badawczym oznaczono aktywność inhibitorów trypsyny, rozpuszczalność białka oraz strawność białka in vitro. Wyniki poddano jednoczynnikowej analizie wariancji. Wyniki. Ogrzewanie mikrofalowe spowodowało zmniejszenie aktywności inhibitorów trypsyny i rozpuszczalności białka oraz wzrost strawności białka we wszystkich badanych odmianach nasion bobu. Wraz ze wzrostem dawki energii pola mikrofalowego obserwowano zmniejszenie rozpuszczalności białka. Zadowalającą redukcję inhibitorów trypsyny na poziomie 70-75% oraz największą strawność białka uzyskano z zastosowaniem pola mikrofalowego o dawce energii 1000 J/g nasion. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że optymalną dawką energii pola mikrofalowego pozwalającą uzyskać stosunkowo małą aktywność inhibitorów trypsyny przy jak największej strawności białka nasion bobu i zachowaniu jego rozpuszczalności było 1000 J/g nasion.

11

Charakterystyka i prozdrowotne właściwości Stevia rebaudiana Bertoni

38%

Bugaj B. , Leszczynska T. , Pysz M. , Kopec A. , Pacholarz J. , Pysz-Izdebska K.

|

nr 3

PL

Stevia rebaudiana Bertoni, z rodziny Asteraceae, pochodzi z Brazylii i Paragwaju. Wzbudziła zainteresowanie żywieniowców dzięki dwóm związkom: rebaudiozydowi A i stewiozydowi. Wymienione glikozydy mają właściwości słodzące do 300 razy silniejsze od sacharozy. Roślina charakteryzuje się również wysoką aktywnością przeciwutleniającą wynikającą m.in. z dużej zawartości polifenoli. Ekstrakty liści stewii wykazują korzystne działanie prozdrowotne. Wiąże się to ze specyficznym działaniem rośliny, obejmującym właściwości: przeciwzapalne, hipoglikemiczne, hipotensyjne, modulujące procesy immunologiczne, przeciwpróchnicze i przeciwwirusowe.

EN

Stevia rebaudiana Bertoni of the Asteraceae family originates from Brazil and Paraguay. It sparked interest among the nutritionists owing to its two compounds: rebaudioside A and stevioside. The latter glycosides have strong sweetening properties that are up to 300 times stronger than those of sucrose. The plant is also characterized by a high antioxidant activity resulting, among other things, from a high content of poly-phenols. Extracts of the stevia leaves demonstrate beneficial health effects. It is connected with the specific activity of this plant that comprises its following properties: anti-inflammatory, antihyperglycaemic, anti-hypertensive, immune system processes modelling ability, anti-cariogenic, and antiviral.

12

Iodine and selenium biofortification of lettuce (Lactuca sativa L.) by soil fertilization with various compounds of these elements

26%

Smolen S. , Skoczylas L. , Ledwozyw-Smolen I. , Rakoczy R. , Kopec A. , Piatkowska E. , Biezanowska-Kopec R. , Pysz M. , Koronowicz A. , Kapusta-Duch J. , Pawlowski T.

|

nr 5

EN

Relatively little is known on the interaction between iodine and selenium in plants. It may become a drawback in developing agrotechnical rules of plant biofortification with these elements. The aim of the study was to determine the influence of soil fertilization with various forms of iodine (I- and IO₃ - ) and selenium (SeO₃ ²- and SeO₄ ²-) on yield, biofortification efficiency and selected chemical properties of lettuce plants. The study (conducted in 2012–2014) included soil fertilization of lettuce cv. ‘Valeska’ in the following combinations: control (without iodine and selenium fertilization), KI, KIO₃, Na₂SeO₄, Na₂SeO₃, KI + Na₂SeO₄, KIO₃ + Na₂SeO₄, KI + Na₂SeO₃, KIO₃ + Na₂SeO₃. Iodine and selenium were applied twice: before sowing and as a top-dressing in a total dose of 5 kg I·ha- ¹ and 1 kg Se·ha-¹. Only the application of Na₂SeO4 (individually or together with iodine) exhibited strong toxic effect on plants which was accompanied by the highest accumulation of Se, selenomethionine (SeMet) and selenocysteine (SeCys) in lettuce. The accumulation of I and Se in lettuce was respectively higher after fertilization KI than KIO3 and Na₂SeO₄ than Na₂SeO₃. Simultaneous application of iodine and selenium decreased the level of Se, SeMet and SeCys in lettuce − particularly in the combination with KIO₃ + Na₂SeO₃. Simultaneous application of KI with both forms of seleniumdecreased iodine content in lettuce as related to the treatment with KI alone. In the case of lettuce from the combinations with KIO₃, KIO₃ + Na₂SeO₄ i KIO₃ + Na₂SeO₃, comparable results of iodine concentration were obtained.

PL

Stosunkowo niewiele wiadomo na temat interakcji pomiędzy jodem i selenem w roślinach. Stanowi to problem w opracowaniu racjonalnych agrotechnicznych zasad biofortyfikacji roślin w te składniki. Celem badań było określenie wpływu nawożenia doglebowego różnymi formami jodu (I- i IO₃ - ) i selenu (SeO₃ ²- i SeO₄ ²-) na plon, wydajność biofortyfikacji oraz wybrane chemiczne właściwości roślin sałaty. Badania (przeprowadzone w latach 2012–2014), obejmowały następujące kombinacje nawożenia doglebowego sałaty ‘Valeska’: kontrola (bez nawożenia jodem i selenem), KI, KIO₃, Na₂SeO₄, Na₂SeO₃, KI + Na₂SeO₄, KIO₃ + Na₂SeO₄, KI + Na₂SeO₃, KIO₃ + Na₂SeO₃. Związki jodu i selenu były aplikowane dwukrotnie: przedsiewnie oraz pogłównie (każda aplikacja po 2,5 kg I·ha- ¹ + 0,5 kg Se·ha-¹) – całkowita zastosowana dawka wynosiła 5 kg I·ha- ¹ oraz 1 kg Se·ha-¹. Jedynie nawożenie Na₂SeO4 (osobno i łącznie z KI i KIO₃ ) wywierało silnie toksyczny wpływ na rośliny. Towarzyszyło temu największe nagromadzenie selenu oraz selenometioniny (SeMet) i selenocysteiny (SeCys) w sałacie. Akumulacja I i Se w sałacie była odpowiednio wyższa po nawożeniu KI niż KIO3 oraz Na₂SeO₄ niż Na₂SeO₃. Równoczesne nawożenie jodem i selenem powodowało zmniejszenie zawartości selenu, SeMet i SeCys w sałacie − zwłaszcza po nawożeniu KIO₃ + Na₂SeO₃. Równoczesne nawożenie KI z obiema formami selenu, w porównaniu z aplikowaniem samego KI, obniżało zawartość jodu w sałacie. W przypadku obiektów KIO₃, KIO₃ + Na₂SeO₄ i KIO₃+ Na₂SeO₃ stwierdzono porównywalny między nimi stopień akumulacji jodu w sałacie.