Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Monitoring of Total Mercury Level in Selected Dairy Products from the South-East Regions of Poland

100%

Pankiewicz U.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

tom Vol. 19, nr 1-2

129-136

EN

Mercury content was examined in forty-eight milk products produced by regional milk cooperatives (OSM) located in south and south-east Poland. In the market range of products, the mercury content was lower than the permissible level of 10 g/kg. The lowest mercury concentration, 0.01 g/kg of product, was determined in kefir and the highest one – in milk and it was equal 0.79 g/kg of product. The examined products are not dangerous for the consumers because the mercury content do not exceed a boundary value recommended by FAO/WHO. They also do not point at any pollution of natural or agricultural areas by this toxic element.

PL

Celem pracy było określenie poziomu stężenia rtęci całkowitej w mleku i produktach mleczarskich pochodzących z rejonów południowo-wschodniej Polski. Oznaczanie prowadzono z użyciem analizatora rtęci AMA-254. W pracy przebadano 48 produktów, począwszy od mleka spożywczego, a skończywszy na mleku w proszku, co miało na celu określenie wpływu koncentracji surowca na ewentualny wzrost stężenia rtęci w próbkach. Zawartość rtęci w badanych produktach mleczarskich nie przekracza dopuszczalnego limitu stężenia rtęci w mleku, jako produkcie spożywczym, który wynosi 10 g/kg (10 ppb). Najmniej rtęci zawierają kefiry (0.01 g Hg/kg produktu, Biomlek), natomiast największa jej ilość występuje w masłach (0.79 g Hg/kg produktu, Krasnystaw). W świetle obecnego stanu wiedzy analizowane produkty nie stanowią zagrożenia dla konsumentów, jeśli chodzi o skażenie rtęcią. Uzyskane dane wskazują, że produkty mleczarskie pochodzące z Polski południowo-wschodniej nie dają jakichkolwiek niepokojących przesłanek informujących pośrednio o ewentualnym skażeniu terenów naturalnych czy rolniczych tym toksycznym pierwiastkiem.

2

Changes of dehydroascorbic acid content in relation to total content of vitamin C in selected fruits and vegetables

63%

Mazurek A. , Pankiewicz U.

|

tom 11

|

nr 6

EN

Vitamin C performs many functions in the human body and is very important for its proper functioning. The main vitamin C sources in the human diet are fruits and vegetables. Changes of total content of vitamin C (Tc), L-ascorbic acid (AA) and dehydroL-ascorbic acid (DHA) in selected fruits and vegetables during storage at 20°C until spoilage were determined. A decrease of Tc and AA contents and an increase of DHA concentration were noted. Products of high acidity such as lemon and tomato were characterized by the highest retention of vitamin C. An increase of the DHA to Tc ratio (%) was observed. On the first day of storage the DHA/Tc ratio was higher than 10% in broccoli, cucumber and banana, while on the last day – it amounted over 40% in banana and cucumber, between 20 and 40% in parsley leaves and broccoli, and below 20% in tomato, cauliflower and lemon. In order to obtain correct results of vitamin C determination in fruits and vegetables it is necessary to take DHA content into consideration.

PL

Witamina C pełni w organizmie człowieka wiele funkcji i ma istotne znaczenie dla jego prawidłowego funkcjonowania, a jej głównym źródłem w diecie są owoce i warzywa. Określono zmiany całkowitej zawartości witaminy C, kwasu L-askorbinowego i kwasu dehydro-L-askorbinowego w wybranych owocach (banan, cytryna) i warzywach (brokuł, kalafior, ogórek, pomidor, natka pietruszki) podczas przechowywania w 20o C aż do nieprzydatności do spożycia. Wykazano obniżanie całkowitej zawartość witaminy C i kwasu L-askorbinowego oraz podwyższanie zawartości kwasu dehydro-L-askorbinowego. Największą retencją witaminy C cechują się produkty o wysokiej kwasowości, takie jak cytryna i pomidor. Wykazano wzrost udziału kwasu dehydro-L-askorbinowego w całkowitej zawartości witaminy C. W pierwszym dniu przechowywania udział ten był większy od 10% tylko w brokule, ogórku i bananie, zaś w ostatnim był większy od 40% w bananie i ogórku, pomiędzy 20 a 40% w natce pietruszki i brokule, mniejszy od 20% w pomidorze, kalafiorze, i cytrynie. W celu otrzymania poprawnych wyników oznaczania zawartości witaminy C w owocach i warzywach zastosowane metody muszą uwzględniać zawartość kwasu dehydro-L-askorbinowego.

3

Wplyw pulsacyjnego pola elektrycznego na akumulacje selenu w drozdzach Rodothorula rubra

63%

Jamroz J. , Pankiewicz U.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura

|

2004

|

tom 59

|

nr 4

2053-2059

4

Wpływ ultradźwięków na stężenie wybranych związków bioaktywnych w naparach z mięty pieprzowej, rumianku pospolitego oraz kawy

51%

Kowalski R. , Wyrostek J. , Kowalska G. , Pankiewicz U.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2020

|

tom 27

|

nr 1

5

Determination of selenomethionine in selenium yeast using capillary gas chromatography - research note

51%

Wiercinski J. , Pankiewicz U. , Podgorska E.

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

|

1998

|

tom 07

|

nr 4

739-743

EN

The aim of the research was to modify the Quyang and Wu method for determination of selenomethionine level in selenium yeast. Modification concerned the application of capillary column for chromatographic separation and addition of the internal standard (undecanoic acid methyl ester) to the sample before analysis. The use of capillary column in analytical process significantly improved the separation of components into single, well — shaped (symmetrical) peaks, facilitating the quantitative measurements.

PL

W pracy opisano badania mające na celu usprawnienie metody oznaczania zawartości selenometioniny w drożdżach selenowych, opracowanej wcześniej przez Quyanga i wsp. Modyfikacja polegała na wykorzystaniu do rozdziału chromatograficznego kolumny kapilarnej oraz wprowadzeniu do analizowanej próby standardu wewnętrznego - estru metylowego kwasu undekanowego. Do standardu selenometioniny lub próby liofilizowanych drożdży selenowych, zawierających standard wewnętrzny, dodawano bromocyjan rozpuszczony w roztworze HCl. Powstały z selenometioniny drożdży - metyloselenocyjan ekstrahowano chloroformem. Odmierzoną próbę ekstraktu chloroformowego wstrzykiwano do dozownika chromatografu gazowego. Stężenie selenometioniny określano w oparciu o stosunki ilościowe wyliczone z powierzchni pików metyloselenocyjanu otrzymanych ze znanych ilości standardów selenometioniny oraz powierzchni piku odpowiadającego jednostce masy dodawanego standardu wewnętrznego (rys.1). Nowa procedura analityczna umożliwia uzyskiwanie wyników charakteryzujących się wyższą dokładnością i wyższą precyzją w porównaniu z metodą poddaną modyfikacji (tab. 1, tab. 2).

6

Determination of selenocysteine content in selenium yeasts using ion-exchange chromatography method

51%

Pankiewicz U. , Wiercinski J. , Trejgel A.

|

nr 1

EN

The aim of the study was to adapt the method of selenocysteine content determination elaborated by Jones et al. and Cone et al. for some oxidoreductive enzyme analysis as well as to modify it. Determination was based on usage of conventional amino acid analyzer. Modification consisted in introducing the stage of yeast protein purification from reagents after carboxymethylation process containing selenocysteine with iodoacetic acid according to procedure described by Tappel et al., as well as applying the internal standard during analytical procedure. Application of amino acid analyzer made it possible to separate selenocysteine from other components of the sample analyzed which was sufficient for quantitative measurement. Internal standard used eliminated errors resulting from additional preparation: the necessity for amino acid coupling with iodoacetic acid, purification of complex from the excess of reaction agents as well as inaccuracy commonly made during solution pipetting and dosing onto the chromatographic column.

PL

W pracy opisano badania mające na celu adaptację i usprawnienie metody oznaczania zawartości selenocysteiny w drożdżach selenowych, opracowanej wcześniej przez Jonesa i wsp. oraz Cona'a i wsp. dla pewnych oksydoreduktaz. Modyfikacja polegała na wykorzystaniu do rozdziału chromatograficznego konwencjonalnego analizatora aminokwasów on wprowadzeniu do badanej próby standardu wewnętrznego - norleucyny. Do standardu selenocystyny lub próby liofilizowanych drożdży selenowych zawierających standard wewnętrzny dodawano borowodorek potasu i merkaptoetanol w celu redukcji selenocystyny do selenocysteiny. Następnie próbkę traktowano kwasem jodooctowym dla sprzęgnięcia z selenocysteiną w wyniku czego otrzymywano karboksymetyloselenocysteinę nie ulegającą rozkładowi w czasie hydrolizy białka drożdży. Uzyskany kompleks poddawano oczyszczeniu z nadmiaru odczynników reakcyjnych na kolumnach z kationitem i anionitem. Oczyszczoną próbkę hydrolizowano następnie odparowywano do sucha a pozostałość rozpuszczano w buforze. Aminokwasy uzyskanej mieszaniny poddawano rozdziałowi metodą chromatografii jonowymiennej w analizatorze aminokwasów i oznaczaniu fotometrycznemu jako kompleksy z ninhydryną. Zbierane frakcje eluatu po przejściu przez reaktor analizatora poddawano analizie na zawartość selenu techniką bezpłomieniową ASA (rys.1). Nowa procedura analityczna pozwala na całkowite oddzielenie oznaczanego składnika od pozostałych aminokwasów umożliwiając następnie jego pomiar ilościowy, a zastosowanie wzorca wewnętrznego poprawia precyzję uzyskiwanych wyników (tab. 1, tab. 2).

7

Optimization of selenium accumulation in Rhodotorula rubra cells by treatment of culturing medium with pulse electric field

51%

Pankiewicz U. , Jamroz J. , Schodzinski A.

International Agrophysics

|

2006

|

tom 20

|

nr 2

8

Secretory structures and essential oil composition of selected industrial species of Lamiaceae

38%

Kowalski R. , Kowalska G. , Jankowska M. , Nawrocka A. , Kalwa K. , Pankiewicz U. , Wlodarczyk-Stasiak M.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2019

|

tom 18

|

nr 2

XX

The objective of the study was to perform micromorphological analyses of the secretory structures of leaves and stems of oil-bearing industrial plants from the Lamiaceae family such as lemon balm (Melissa officinalis L.), peppermint (Mentha × piperita L.), sage (Salvia officinalis L.), marjoram (Origanum majorana L., syn. Origanum dubium Boiss.), rosemary (Rosmarinus officinalis L.) and common thyme (Thymus vulgaris L.) using light microscope and scanning electron microscope. In addition, an estimation of the content of volatile substances in the plant species under study was performed using GC-MS, as well as the qualitative and quantitative analysis of essential oil, that is an important component in terms of the estimation of raw material applicability for use in the industry. In the epidermal cells of studied plants, 2 types of Lamiaceae-type glandular trichomes were identified: short- and long-stalked capitate glandular trichomes with single- and bicellular secretory capitulum, and peltate glandular trichomes with eight- and over a dozen-cell secretory capitulum. Capitate trichomes were densely distributed on the surface of the epidermis, while peltate trichomes were sparse, though regular, and were situated in depressions. Glandular trichomes were found more frequently on leaves than on stems. The cuticle of the abaxial of leaf was characterized in most cases by the occurrence of larger average diameter peltate trichomes compared to the cuticle of the adaxial side of leaf. Peppermint produced the largest structures accumulating essential oil on the leaves (average diameter of peltate trichomes – 78.48 µm on the adaxial side of leaf, up to 96.43 µm), while on the stem, the highest average diameter of the peltate trichomes was observed in sage (an average of 75.53 µm, up to 85.99 µm). The lemon balm was characterized by the presence of capitate and peltate trichomes with the smallest diameter (an average of 44.26 µm). Lemon balm was characterized by the greatest density of glandular trichomes compared to other plant species. Among the plants studied, the highest content of oil was noted in the case of thyme and peppermint (2.22% and 2.20% v/w, respectively), and the lowest in green parts of lemon balm (0.17% v/w). The isolated essential oils contained predominantly components from the groups of monoterpenes and sesquiterpenes, and it is the presence of those substances that determines the possibility of utilizing the plants studied for a variety of purposes.