PL
 |
EN
Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Dziecko w pogoni za szczęściem. Pozory szczęśliwego dzieciństwa
100%
Kuszak K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2018
|
tom 13
|
nr 1
31-48
PL
The article tackles the issue of the contemporary childhood. The author notes that in search of a happy childhood, the essence of childhood is often lost. Instead of a genuinely careless and happy childhood, the reality created for today’s children is full of appearances. In her discussion of the subject, the author refers to a selected approach to happiness. She also identifies, based on Janusz Czapiński’s proposal, the difference between happiness and feeling happy. She points to the fact that 21st-century life is an endless chase after the future, lacking the opportunity to focus on here and now. Childhood too is treated as a race towards adulthood. In the course of her argument, the author identifies and describes selected styles of creating a happy childhood: an abundant childhood, an active childhood, a childhood in the limelight, a boundless childhood, a childhood among people. Concluding her argument, the author proposes that instead of chasing happiness and creating the appearances of a happy childhood for children, it might be better to simply slow down the pace of life when possible and value the present. After all, “sharing the joy of life is the essence of a satisfying child-parent relationship”. The author also discusses the role of the teacher as a person supporting the parents in their parenting roles.
2
Rozwijanie osobowości i pasji nauczycieli w płynnej rzeczywistości XXI wieku – poszukiwanie rozwiązań
100%
Kuszak K.
Roczniki Pedagogiczne
|
2019
|
tom 11(47)
|
nr 2
19-36
PL
W artykule poruszono zagadnienie poszukiwania rozwiązań związanych z uniwersyteckim kształceniem nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej w dobie intensywnych i nieprzewidywalnych zmian. Płynna rzeczywistość, w której funkcjonujemy, stawia przed osobami odpowiedzialnymi za kształcenie nauczycieli ważne zadanie – przygotowanie ich do radzenia sobie z nieustannymi zmianami i otwartości na zachodzące zmiany. W rzeczywistości, która się nieustannie zmienia, trudno jest przewidzieć, jakie kompetencje będą potrzebne nauczycielom w kolejnych dziesięcioleciach XXI wieku. Z całą pewnością warto skoncentrować działania na wspieraniu pasji i rozwijaniu cech osobowościowych przyszłych nauczycieli pracujących z dzieckiem w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. W procesie kształcenia trzeba też mieć na uwadze potrzeby i oczekiwania młodego pokolenia przyszłych nauczycieli, którzy reprezentują pokolenie określane w literaturze mianem pokolenia „Z”. W artykule, oprócz rozważań teoretycznych, podjęto próbę pokazania wybranych rozwiązań wypracowanych na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
EN
The article discusses searching for solutions related to the university education of preschool and early school teachers in a time marked by intense and unpredictable changes. The fluid reality we live in poses an important challenge for those responsible for teacher training, requiring them to prepare teachers to deal with constant changes and remain open to what is yet to come. In a constantly changing reality, it is difficult to predict which competencies teachers will need in the next decades of the 21st century. It is certainly worth the effort to focus on fostering the passion and developing the personalities of future teachers working with children of preschool and early school age. The education process should also take into account the needs and expectations of the new generation of teachers, representing what the literature of the subject describes as “generation Z”. Apart from including theoretical considerations, the article is an attempt to showcase selected solutions developed at the Faculty of Educational Studies of Adam Mickiewicz University in Poznan.
3
Content available Słowa tworzące obraz współczesnego świata dzieci na podstawie badań techniką „abecadła” Stefana Baleya
100%
Kuszak K.
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
|
2023
|
tom 42
|
nr 1
65-77
EN
Introduction: The article presents a linguistic image of the modern world based on a study on children performed using Stefan Baley’s method. The article follows up with a discussion of the theses of the author’s own research. The article presents selected research results. Research Aim: The research aims to understand better children’s and youth’s experiences using the abecadło method and to compare results with those published in 1947 by Stefan Baley’s research team. Method: The research was proceeded by the abecadło method suggested by Stefan Baley and used by his research team in 1945 and 1947. Results: The presented results respond to three elements: words-associations most commonly recalled by children (taking differences between younger and older groups into consideration); words-associations reflecting ongoing social-cultural changes (taking differences between younger and older groups into consideration); words considered as universal and independent from the political, cultural, social and economic context and separated from the age of researched groups. Conclusion: The research show that present-day children’s experiences can be grouped and presented as four types of associations: 1) the first one is created by mass media and modern technology; 2) the second one is created by geographic names and connected with nature ones: animals, plants etc.; 3) the third one is created by words related to human and animal proper nouns; 4) the fourth one is created by universal words.
PL
Wprowadzenie: W artykule przedstawiono językowy obraz współczesnego świata na podstawie badań dzieci przeprowadzonych techniką abecadła, zaproponowaną przez Stefana Baleya. Przedstawiono założenia tej techniki i jej kluczowe rezultaty. Następnie omówiono założenia badań własnych. W artykule zaprezentowano wybrane wyniki badań. Cel badań: Celem badań było poznanie doświadczeń dzieci i młodzieży dzięki wykorzystaniu techniki abecadła i porównanie wyników z wynikami badań opublikowanymi przez zespół Stefana Baleya w 1947 roku. Metoda badań: Badania przeprowadzono techniką abecadła zaproponowaną przez Stefana Baleya i wykorzystaną przez jego zespół podczas badań prowadzonych w latach 1945 i 1947. Wyniki: Zaprezentowane wyniki odnoszą się do trzech elementów: skojarzeń-wyrazów najczęściej przywoływanych przez dzieci (z uwzględnieniem różnic między grupą młodszą i starszą); skojarzeń-wyrazów odzwierciedlających aktualne zmiany w rzeczywistości społeczno-kulturowej (z uwzględnieniem różnic między grupą młodszą i starszą); słów, które można uznać za uniwersalne niezależnie od kontekstu politycznego, kulturowego, społecznego, gospodarczego itp. oraz wieku badanych. Wnioski: Z badań wynika, że doświadczenia współczesnych dzieci można pogrupować w cztery typy kompleksów skojarzeń: 1) słowa ze świata mediów i nowoczesnych technologii; 2) nazwy geograficzne, nazwy obiektów przyrodniczych, nazwy roślin i zwierząt itp.; 3) słowa odnoszące się do nazw własnych osób i zwierząt; 4) słowa uniwersalne.
4
Content available Pojęcie: „komunikacja dorosłego z dzieckiem” w perspektywie przyszłych pedagożek i nauczycielek
100%
Kuszak K.
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
|
2021
|
nr 604(9)
61-72
EN
The article tackles the issue of defining the concept of “adult-child communication” from the point of view of female students of pedagogy, future teachers and educators. The introduction explains the issue of symbolic representation of real and imagined objects, events, and situations by means of concepts and their definitions. The next part of the article describes the results of a study carried out in the group of 255 female students, who were asked to define the concept of “adult-child communication”. The study yielded a description of the concepts used to describe the defined concept and the signs of evaluation contained in the definitions. The final part of the article identifies and outlines four categories of the “adult-child communication” concept and discusses three types of definitions created by the respondents. The following types were distinguished: definitions similar to professional ones in terms of content and form, common definitions regarding the child-adult relationship with elements of professional vocabulary, common definitions and puerile definitions.
PL
W artykule podjęto zagadnienie definiowania pojęcia „komunikacja dorosłego z dzieckiem” w perspektywie studentek kierunku pedagogika, przyszłych nauczycielek i pedagożek. W części wprowadzającej dokonano wyjaśnienia kwestii symbolicznego ujmowania rzeczywistych i wyobrażonych obiektów, zdarzeń, sytuacji za pomocą pojęć i ich definicji. Następnie przedstawiono opis wyników badań zrealizowanych w grupie 255 studentek, które poproszono o zdefiniowanie pojęcia „komunikacja dorosłego z dzieckiem”. W wyniku przeprowadzonego badania dokonano opisu pojęć służących do opisu pojęcia definiowanego, przejawów wartościowania zawartych w definicjach. W części końcowej wyodrębniono i opisano cztery kategorie pojęcia „komunikacja dorosłego z dzieckiem” oraz omówiono trzy typy definicji stworzonych przez osoby badane. Wyróżniono wśród nich definicje zbliżone do profesjonalnych pod względem treści i formy, definicje potoczne na poziomie postrzegania relacji: dziecko-dorosły z elementami profesjonalnego słownictwa, definicje potoczne, definicje infantylne.
5
Content available Motyw rozstania w literaturze dla dzieci – perspektywa pedagogiczna
100%
Kuszak K.
Studia Edukacyjne
|
2018
|
nr 50
57-71
EN
The article discusses searching for solutions related to the university education of preschool and early school teachers in a time marked by intense and unpredictable changes. The fluid reality we live in poses an important challenge for those responsible for teacher training, requiring them to prepare teachers to deal with constant changes and remain open to what is yet to come. In a constantly changing reality, it is difficult to predict which competencies teachers will need in the next decades of the 21st century. It is certainly worth the effort to focus on fostering the passion and developing the personalities of future teachers working with children of preschool and early school age. The education process should also take into account the needs and expectations of the new generation of teachers, representing what the literature of the subject describes as “generation Z”. Apart from including theoretical considerations, the article is an attempt to showcase selected solutions developed at the Faculty of Educational Studies of Adam Mickiewicz University in Poznan.
6
Content available Językowy obraz wojny według uczniów klas IV-VII szkoły podstawowej
100%
Kuszak K.
Studia Edukacyjne
|
2020
|
nr 56
39-56
EN
Kuszak Kinga, Językowy obraz wojny według uczniów klas IV-VII szkoły podstawowej [Linguistic Image of War According to Students of Years 4-7 of Primary School]. Studia Edukacyjne nr 56, 2020, Poznań 2020, pp. 39-56. Adam Mickiewicz University Press. ISSN 1233-6688. DOI: 10.14746/se.2020.56.3 The article discusses the linguistic image of war as an element of the linguistic worldview, based onstatements made by students of years 4-7. The author follows Jerzy Bartmiński’s assumption that a linguisticworldview is a linguistic interpretation of reality, which can be defined as a set of judgements about the world. These judgements may be fixed in the language itself, in its grammatical forms, lexicon, clichéd texts (e.g. proverbs), or as implied linguistic forms and texts. Language is a means of interpreting the world and the words used not so much to “render a photographic reproduction of things” as to “portray” them mentally. The author, inspired by Franciszek Hinczer’s research on war conducted in 1919 among students aged 8-14, asked students of two primary schools (302 people in total) about their opinions on the same topic. The students taking part in the research, conducted a hundred years after the study was published in the Szkoła Powszechna journal, answered the following questions: What do they think a war is? What do people do during a war? What do adults do during a war and what do children do? The students’ statements were analyzed and categorized. Each selected category was illustrated with sample answers from the respondents. The presentation of the results was preceded by an analysis of the notion and image of war in selected dictionaries of the Polish language.
7
Content available Paradoksy komunikacji szkolnej – rozwazania na temat wybranych ograniczen rozwoju kompetencji komunikacyjnych uczniów we współczesnej szkole
100%
Kuszak K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2013
|
tom 4
|
nr 2
23-36
EN
The article points to the features of classroom communication which hinder the development of students’ communicative competences. The author describes the paradoxes of classroom communication re ected in the fact that the teachers enjoy signi cantly more rights and privileges than the students with regard to both the form and the content of the messages they express, as well as the paradoxes stemming from the arti cial, formalized language present in the classroom, which actually hinders the development of communicative skills.
8
Content available remote Historia i współczesność zapisane w języku. Pedagogiczne wędrówki po świecie związków frazeologicznych
100%
Kuszak K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2014
|
tom 6
|
nr 2
39-56
EN
The article attempts to search for continuity between the past and the present inscribed in the language, using selected idioms as examples. The author presents idioms as a linguistic “transmitter” of culture reflecting the experiences of its users. The paper concludes with a few reflections on the role of language education and creating the linguistic awareness of the young generation. The author highlights the need to combine the knowledge of the history of traditional idioms and the knowledge of using new idioms created for advertising and media purposes to shape the attitudes and language activity of young people.
9
Content available Dziecko przedszkolne: między rzeczywistością, oczekiwaniami a potrzebą nieskrępowanej zabawy
100%
Kuszak K.
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
|
2018
|
tom 37
|
nr 1
EN
The article analyses the contemporary neoliberal reality and educational practices used in preschool education as well as contradicting expectations held of preschool children. It starts with a general description of neoliberalism as a set of practices, a discourse and a worldview which influences all spheres of contemporary people’s functioning. The author proceeds to summarize the neoliberal discourse on childhood. She presents the following images of childhood formulated within its framework: childhood as an investment, childhood inscribed within a procedure, childhood characterized by a shortage of time, virtual childhood, and commercial childhood. These discourses and the consequent practices clash with expectations held of children. The article points out the following expectations to which children are held: ability to manage their own time, agency and independence, focus and attentiveness, ability to select offers and make a choice. The author attempts to view children’s play as a form of investment into good quality childhood. She points out selected elements of play, which through their spontaneity allow the individual to develop traits and skills desired by the contemporary society. The final part offers guidelines for educational practice, where the author indicates opportunities to create situations when children can play and adults can accompany them in the play, create the play together with children, etc. She underlines the role of adults in organising opportunities for play free from hurry and time pressure.
PL
W artykule dokonano analizy współczesnej neoliberalnej rzeczywistości i praktyk edukacyjnych wobec dziecka przedszkolnego oraz oczekiwań wobec niego, które pozostają w sprzeczności. Rozważania rozpoczęto od zarysowania ogólnej charakterystyki neoliberalizmu jako kompleksu praktyk, dyskursu, światopoglądu, który oddziałuje na wszystkie sfery funkcjonowania współczesnego człowieka. Następnie omówiono neoliberalny dyskurs na temat dzieciństwa. Autorka kreśli następujące obrazy dzieciństwa, które w ramach tego dyskursu są formułowane: dzieciństwo jako inwestycja, dzieciństwo zamknięte w procedurze, dzieciństwo braku czasu, dzieciństwo wirtualne, dzieciństwo komercyjne. W sprzeczności do wymienionych dyskursów i wynikających z nich praktyk pozostają oczekiwania wobec dziecka. Zwrócono uwagę na następujące oczekiwania, którym dziecko powinno sprostać: umiejętności zarządzania własnym czasem, sprawstwa i niezależności, skupienia i uważności, selekcji ofert i dokonywania wyboru. Autorka podejmuje próbę spojrzenia na zabawę jako formę inwestycji w dzieciństwo dobrej jakości. Zwraca uwagę na wybrane aspekty zabawy, spontaniczne, które pozwalają jednostce ukształtować cechy i rozwinąć umiejętności pożądane przez współczesne społeczeństwo. W części końcowej sformułowano wskazówki przydatne w praktyce edukacyjnej, wśród których autorka wskazuje na możliwości tworzenia sytuacji, w których dziecko będzie się bawić, towarzyszenia mu podczas zabawy, współtworzenia z dzieckiem zabawy itp. Zwraca uwagę na rolę dorosłego w stwarzaniu dziecku okazji do bawienia się bez pośpiechu i presji czasu.
10
Content available “The educational and social world of a child. Interdisciplinary perspective”, Wydział Studiów Edukacyjnych UAM, Poznań, 18–19.04.2012 r.
100%
Kuszak K.
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
|
2013
|
nr 1
151-154
11
Content available Dziecko w przestrzeniach języka ojczystego – wybrane aspekty
100%
Kuszak K.
Studia Edukacyjne
|
2016
|
nr 42
65-83
EN
The article discusses various spaces of children’s linguistic functioning and the wealth of linguistic experiences available in each of them. The author points to the fact that each of these spaces provides children with different vital experiences. The starting point for the reflections on the spaces of native language is Ferdinand de Saussure’s concept of speech as a human ability and language as a set of forms of speech uses. The term “linguistic space” and the criteria for determining a space were adopted from the works of Kwiryna Handke who emphasized that language, as an integral structural component of social space and the community that uses it, plays two roles in this space: it reflects the community’s perception of its surroundings and provides help and basic tool for shaping the space. Therefore, the forms of language use differ according to the spaces, situations and roles which one encounters. The next part of the paper presents selected vocabulary that children may potentially acquire in the following spaces: family, kindergarten (school), peer group, via Internet communication, as viewers of TV commercials and readers (recipients) of literature. The summary presents the spaces of children’s linguistic functioning in the form of a chart, taking into account the roles adopted by children in each space, places and situations distinctive of the space, as well as the words, expressions, and language tools typical for each space.
12
Content available Doświadczenia kulturowe społeczeństwa utrwalone w związkach frazeologicznych – aspekt pedagogiczny
100%
Kuszak K.
Studia Edukacyjne
|
2016
|
nr 41
37-54
EN
The article discusses the cultural experience preserved in language in the form of more or less popular phrasemes. The author identifies selected sources of the phrasemes and depicts their function in preserving and saving the cultural heritage of past generations. She highlights the changes taking place in the contemporary language. The author underlines the multidirectional nature of these changes: on the one hand, society preserves the linguistic heritage, while on the other hand it gives new meanings to previously known words and sayings, creates new words and phrasemes which allow a reflection on the current socio-cultural experiences of individuals and social groups. The summary indicates the educational aspect of the issue and the necessity of implementing a carefully planned native language education which will support developing the identities of individuals, social groups and society as a whole.
13
Content available Poważna rola niepoważnych rymowanek. Zabawa (gra) słowna w literaturze dla dzieci – jej wartość edukacyjna
100%
Kuszak K.
Studia Edukacyjne
|
2016
|
nr 40
89-112
EN
The author tackles the subject of children’s literature, described by Jerzy Cieślikowski as “children’s folklore”. Her area of interest centres mainly around poetry addressed to children, which is considered the closest form of literature to this age group. Poetry refers to forms of activity natural for children: rhythmic movement, rhyming, singing, creating new words, asking questions, etc. The article points to the educational role of language games (plays) in poetry, which both answer children’s natural developmental needs and stimulate their linguistic competencies. The first part of the article discusses the sources of language play in poetry. The author highlights the role of the works of Jan Brzechwa and Julian Tuwim, who in the 1930s were the first to employ word play, unconventional use of idioms and proverbs, and nonsensical linguistic associations. They became a source of inspiration for contemporary children’s poets. The paper further analyses selected poems whose common feature is the use of language games not only to entertain but to educate and inspire creativity.The poems were divided into the following categories: poems-plays on sounds (letters), poems- plays on rhyme and rhythm, poems-plays on words, poems-plays on idioms and proverbs, poems-questions and poems-associations. The conclusion points to the role of adults as guides in the world of poetry for children and their role in preparing children to receive and understand the message of poetry.
14
Content available Communication at School – a Threat or an Opportunity for Students’ Communicative Competencies? Searching for Answers
100%
Kuszak K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2016
|
tom 10
|
nr 2
69-84
EN
The article tackles the issue of communication in school environment. The first part discusses communication as a dialogue between its participants, who shape its course together, taking turns and forming adjacency pairs. The author moves on to focus on the distinctive features of teacher-student communication. She lists and analyses its following traits: lack of students’ opportunity to contribute to the creation of the dialogue, a high level of formality, asymmetry of rights and privileges available to the participants of the communication process, prevalence of a monologue of meanings over a dialogue and negotiation of meanings. The article concludes with proposals for educational practice.
15
Content available Rozmowa z dzieckiem w rodzinie w perspektywie przyszłych pedagożek
63%
Kuszak K. , Basińska A.
Wychowanie w Rodzinie
|
2021
|
tom XXIV
|
nr (1/2021)
47-60
EN
Introduction. Interaction skills are important elements of socialization activities undertaken by adults with regard to the child. A conversation between a parent and a child is an asymmetric relationship that differs due to the level of communicative competences of the participants of the conversation ( Rostańska, 2010, p. 62). The competences of both the child and the adult differ. The responsibility of an adult is to start a conversation with a child about an interesting topic, exchange on mutual matters and problems, while creating conditions for the child to reveal his/her own points of view, opinions, and beliefs. Parents create an atmosphere of equality that is conducive to openness and confi ding ( Harwas-Napierała, 2008, p. 25). The article deals with the issue of the conversations of an adult (a parent/a caregiver) with a child from the perspective of pedagogy students. Aim. The aim of the research is to answer the following research questions: What time do students of pedagogy consider the most appropriate for an adult-child conversation? What topics, according to the students of pedagogy, should parents include when having conversations with their children? What style of conversation with the child do the future educators consider the most desirable? Method. The authors presented material from the survey research with the use of a questionnaire in which 255 female pedagogy students participated. The research was conducted from December 2019 to January 2020. Results. According to the students of pedagogy, the conversation between the parent/caregiver and the child should take place in a partnership, in a direct way when the child needs it and signals the need. It should be conducted in a partnership manner, regardless of the situation and external circumstances. An attentive and sensitive adult should be able to perceive the manifestations of the communication need signalled by the child and react by initiating a dialogue. Conversations should focus on issues and matters important to the child, everyday issues, as well as topics attractive and pleasant to the child. However, diffi cult issues should not be avoided when talking to a child. The surveyed students considered honesty as the most important feature of the conversation between a parent and a child. They also highly rated the atmosphere of peace, the ability to focus attention on the child, a serious approach to the interlocutor, openness, and clarity of messages formulated by an adult. Among the important features of the conversation, they indicated linguistic correctness, adult patience, care for the child, and adapting the form of expression to the age, needs and capabilities of children.
PL
Wprowadzenie. Umiejętności interakcyjne są ważnym elementem działań socjalizacyjnych podejmowanych przez osoby dorosłe wobec dziecka. Rozmowa rodzica z dzieckiem jest relacją asymetryczną, zróżnicowaną ze względu na poziom kompetencji komunikacyjnych uczestników rozmowy ( Rostańska, 2010, s. 62). Różnicujące są zarówno kompetencje dziecka, jak i dorosłego. Odpowiedzialność dorosłego polega na podejmowaniu konwersacji z dzieckiem na temat interesujący młodszego partnera interakcji, wymiany myśli o wspólnych sprawach i problemach, a jednocześnie tworzeniu dziecku warunków do ujawniania własnych poglądów, opinii i przekonań. Rodzice aranżują atmosferę poczucia równości osób, sprzyjającą otwartości i zwierzeniom ( Harwas-Napierała, 2008, s. 25). W artykule poruszono zagadnienie rozmowy dorosłego (rodzica/opiekuna) z dzieckiem w perspektywie studentek pedagogiki. Cel. Celem badań jest uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Jaki czas na rozmowę dorosłego z dzieckiem studentki pedagogiki uznają za najbardziej właściwy? Jakie tematy, zdaniem studentek pedagogiki, powinni podejmować rodzice w rozmowie z dzieckiem? Jaki sposób prowadzenia rozmowy z dzieckiem przyszłe pedagożki uważają za najbardziej pożądany? Metoda. Autorki zaprezentowały materiał z badań sondażowych z wykorzystaniem ankiety, w których uczestniczyło 255 studentek. Badania realizowano od grudnia 2019 do stycznia 2020 roku. Wyniki. Zdaniem studentek pedagogiki rozmowa rodzica/opiekuna z dzieckiem powinna odbywać się w sposób bezpośredni, wtedy gdy dziecko tego potrzebuje i sygnalizuje takie pragnienie. Należy ją prowadzić w sposób partnerski, niezależnie od sytuacji i zewnętrznych okoliczności. Uważny i wrażliwy dorosły powinien umieć dostrzec przejawy potrzeby komunikacyjnej sygnalizowane przez dziecko i zareagować poprzez podjęcie dialogu. Rozmowy należy koncentrować wokół spraw ważnych dla dziecka, zagadnień codziennych, atrakcyjnych i przyjemnych dla niego. Nie powinno się jednak unikać tematów trudnych. Za najważniejszą cechę rozmowy rodzica i dziecka studentki uznały szczerość. Wysoko oceniły też atmosferę spokoju, umiejętność koncentracji uwagi na dziecku, poważne podejście do rozmówcy, otwartość i klarowność komunikatów formułowanych przez dorosłego. Wśród ważnych cech rozmowy wskazały poprawność językową, cierpliwość dorosłego, troskę o dziecko, dostosowanie formy wypowiedzi do wieku, potrzeb i możliwości dzieci.
16
Content available Język polski jako język społeczny dziecka z rodziny migracyjnej. Raport z badań pilotażowych z udziałem opiekunek żłobków z terenu Poznania
63%
Kuszak K. , Sadowska K.
|
|
nr (1/2023)
79-95
EN
Introduction. In Poland, children in need of additional educational support include children of immigrants, refugees, returnees, children from bicultural families, and children from national and ethnic minorities. The most common problems faced by the youngest migrants include language barriers. Polish is a foreign language for children who communicate in another language at home. Purpose of research. There is a lack of research in the literature on communication with a small child in a language other than the home language. Existing research and studies refer to foreign language education for older children. The aim of the research is, therefore, to verify the perception of communication with a small child (who is surrounded by a language other than Polish at home) by people working in nurseries. The aim of the research is also to determine the ways of providing support in communication in a language other than the child’s home language. Methods. The authors chose the diagnostic survey method. The survey was carried out before the outbreak of the COVID-19 pandemic, using a survey questionnaire. 136 teachers employed in nurseries took part in it. All public nurseries from the Poznań area were represented. Results. As a result of the study, it was determined that difficulties in the process of communication with a child functioning in a home environment in a language other than Polish were indicated by people employed in nurseries. It was also found that caregivers communicate with children primarily in Polish, and the solutions they use are largely intuitive. Conclusions. The conclusions include, first of all, the fact that there are no systemic solutions to support the development of communication in children up to three years of age from other cultural areas. Carers, out of concern for the well-being of children, look for various solutions on their own, but they are often ad hoc and insufficient.
PL
Wprowadzenie. W Polsce wśród dzieci potrzebujących dodatkowego wsparcia edukacyjnego znajdują się dzieci imigrantów, uchodźców, reemigrantów, dzieci pochodzące z rodzin dwukulturowych, z mniejszości narodowych i etnicznych. Do najczęściej występujących problemów, z którymi mierzą się najmłodsi migranci, należą bariery językowe. Język polski jest obcy dla dzieci porozumiewających się w środowisku domowym innym językiem. Cel badań. W literaturze brakuje badań dotyczących komunikacji z małym dzieckiem w języku innym niż domowy. Istniejące badania i opracowania odnoszą się do edukacji w zakresie języka obcego dzieci starszych. Celem badań jest zatem weryfikacja sposobu postrzegania komunikacji z małym dzieckiem otoczonym w środowisku domowym językiem innym niż język polski przez osoby pracujące w żłobkach. Celem jest także próba określenia, jakie są sposoby udzielania wsparcia w komunikacji w języku innym niż język domowy dziecka. Metody. Autorki wybrały metodę sondażu diagnostycznego. Badanie sondażowe zrealizowano przed wybuchem pandemii COVID-19, przy wykorzystaniu kwestionariusza ankiety. Wzięło w nim udział 136 nauczycielek zatrudnionych w żłobkach. Reprezentowane były wszystkie żłobki publiczne z terenu Poznania. Wyniki. W wyniku przeprowadzonego badania określono, jakie trudności w procesie komunikacji z dzieckiem funkcjonującym w środowisku domowym w języku innym niż język polski wskazują osoby zatrudnione w żłobkach. Ustalono także, że opiekunki porozumiewają się z dziećmi przede wszystkim w języku polskim, a stosowane przez nie rozwiązania są w dużej mierze intuicyjne. Wnioski. Wśród wniosków należy przede wszystkim wskazać, że nie ma do tej pory rozwiązań systemowych dotyczących wspierania rozwoju komunikacji dzieci do trzeciego roku życia pochodzących z innych obszarów kulturowych. Opiekunki, w trosce o dobro dzieci, poszukują samodzielnie różnorodnych rozwiązań, są one jednak często doraźne i niewystarczające.
17
Content available Polish language as an element of identity (on the example of statements by Poles and Russians from Kaliningrad Oblast)
63%
Kuszak K. , Sadowska K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2020
|
tom 18
|
nr 2
129-141
EN
The article discusses the issue of Polish language as an element of identity of Poles and Russians living in Kaliningrad. The authors, during a visit to the University of Immanuel Kant, had the opportunity to do interviews with Poles and Russians living in Kaliningrad, for whom Polish is an  important element of identity. The authors divided the respondents into two groups for whom Polish is an element of inherited identity and for whom Polish is an element of identity acquired in the education process. These analyzes precede reflections on the specifics and history ofKaliningr ad and the kaliningrad district.
18
Content available Język polski jako element tożsamości (na przykładzie wypowiedzi Polaków i Rosjan z obwodu kaliningradzkiego)
63%
Kuszak K. , Sadowska K.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2020
|
tom 18
|
nr 2
115-127
EN
The article discusses the issue of Polish language as an element of identity of Poles and Russians living in Kaliningrad. The authors, during a visit to the University of Immanuel Kant, had the opportunity to do interviews with Poles and Russians living in Kaliningrad, for whom Polishis an  important element of identity. The authors divided the respondents into two groups for whom Polish is an element of inherited identity and for whom Polish is an element of identity acquired in the education process. These analyzes precede reflections on the specifics and history ofKaliningr ad and the kaliningrad district.
19
Content available Językowe wsparcie dzieci i rodzin migracyjnych na przykładzie rozwiązań Familienzentrum Lebenshilfe w Elmshorn
51%
Sadowska K. , Kuszak K. , Kędzia M.
Wychowanie w Rodzinie
|
2024
|
tom 31
|
nr (1/2024)
45-56
EN
Aim. The aim of the study is to show linguistic support for migrant children and families on the example of the Familienzentrum Lebenshilfe in Elmshorn in the Pinneberg. The following are considered important for creating methodological premises for the language education of a migrant child: the process of language education in a broad socio-cultural context, taking into account the interactions and mutual interpenetration of the microsystem, mesosystem, exosystem, macrosystem and chronosystem (in the context of the ecological theory of Urie Bronfenbrenner’s concept of human development). Research problem: The main problem is: How are migrant children and families staying in Elmshorn supported in the linguistic field through the solutions of the Familienzentrum Lebenshilfe (in the context of Uri Bronfenbrenner’s ecological concept of human development)? Materials and methods. During the study visit (December 11-14, 2022) the authors carried out a diagnostic survey using the technique of participant observation of classes taking place at the Familienzentrum, non-participant observation conducted in educational institutions associated with and cooperating with the Familienzentrum, and informal interviews with employees (psychologists, educators, social activists, director). Results and conclusion. The authors discuss a child in a migration situation, challenges in the process of multicultural integration in the example of Germany, and ways of supporting migrant families in the process of immersion in the language, and in the context of strengthening the microsystem and creating a mesosystem on the example of the Familienzentrum Lebenshilfe . All solutions proposed in the examined institution provide a chance for reliable linguistic and social support for migrant children and families.
PL
Cel. Celem badawczym opracowania jest ukazanie językowego wsparcia dzieci i rodzin migracyjnych na przykładzie rozwiązań zastosowanych w Familienzentrum Lebenshilfe w Elmshorn – ośrodku opieki dziennej w powiecie Pinneberg w Niemczech. Za istotne dla tworzenia przesłanek metodycznych edukacji językowej dziecka – migranta uznaje się m.in. myślenie o procesie edukacji językowej w szerokim kontekście społeczno-kulturowym z uwzględnieniem oddziaływań i wzajemnego przenika się mikrosystemu, mezosystemu, egzosystemu, makrosystemu i chronosystemu, w których zanurzona jest każda jednostka. Z tego powodu rozważania opierają się o teorię ekologicznej koncepcji rozwoju człowieka Uriego Bronfenbrennera. Problem badawczy zawiera się w pytaniu: W jaki sposób dzieci i rodziny migracyjne przebywające w Elmshorn wspierane są w obszarze językowym poprzez rozwiązania proponowane w Familienzentrum Lebenshilfe (w kontekście ekologicznej koncepcji rozwoju człowieka U. Bronfenbrennera)? Materiały i metody. Autorki podczas wizyty studyjnej w dniach 11–14 grudnia 2022 roku w Familienzentrum przeprowadziły sondaż diagnostyczny z zastosowaniem techniki obserwacji uczestniczącej zajęć odbywających się w Familienzentrum, obserwacji nieuczestniczącej prowadzonej w placówkach edukacyjnych zrzeszonych i współpracujących z Familienzentrum, a także wywiadów swobodnych z pracownikami opisywanej instytucji (psychologami, pedagogami, działaczami społecznymi, dyrektorem). Wyniki i wnioski. Wśród problemów szczegółowych poruszanych w tekście autorki omawiają: dziecko w sytuacji migracji, wyzwania w procesie integracji wielokulturowej na przykładzie Niemiec oraz sposoby wsparcia rodzin migracyjnych w procesie zanurzenia w języku w kontekście wzmacniania mikrosystemu i tworzenia mezosystemu na przykładzie ośrodka opieki dziennej Familienzentrum Lebenshilfe w Elmshorn. Autorki stwierdzają, że wszystkie rozwiązania proponowane w badanej instytucji dają szansę na rzetelne wsparcie językowe i społeczne dzieci i rodzin migracyjnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.