Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Vitamin D fortification in dairy products – possibilities to improve vitamin D intake ®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2022

|

nr 2

155--165

EN

This review presents vitamin D and its importance to the human body and issues related to the fortification of foods with vitamin D. Such foods may constitute an integral part of the daily diet and contribute to a health-promoting nutrition model. It is, therefore, imperative that foods fortified with vitamin D constitute part of a well-thought-out strategy to increase the intake of this deficient nutrient and, in the long term, help to balance the diet and thus improve vitamin D status. Increasing vitamin D intake should be considered a public health priority. Attention should be paid to fortified dairy products which can contribute to increasing vitamin D deficiency intake.

PL

W artykule przedstawiono witaminę D i jej znaczenie dla organizmu człowieka oraz zagadnienia związane ze wzbogacaniem żywności w witaminę D. Żywność tego typu może stanowić integralny element codziennej diety i wpisywać się w prozdrowotny model żywienia. Z tego względu konieczne jest aby żywność wzbogacona w witaminę D wpisywała się w dobrze przemyślaną strategię zwiększenia spożycia deficytowego składnika odżywczego i w działaniu długoterminowym pomagała w zbilansowaniu diety, a co za tym idzie poprawiała stan odżywienia witaminą D. Zwiększenie spożycia witaminy D należy uznać za priorytet zdrowia publicznego. Na uwagę zasługują fortyfikowane produkty mleczne, które mogą przyczynić się do zwiększenia spożycia deficytowej witaminy D.

2

Assessment of caffeine intake from food and beverage sources among young women ®

Wierzbicka Elżbieta, Momot Julia

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2022

|

nr 1

113--121

EN

Caffeine is a purine-like alkaloid, a widely consumed psychostimulant, found in many plant species of which coffee beans, tea leaves, guarana, and cocoa beans are the most well-known. Furthermore, caffeine is an additive used in the food and beverage industry, it occurs in cola-type beverages and formulated caffeinated beverages or energy drinks, and in some dietary supplements. Due to the increasingly available offering of caffeine-containing products on the market, it is necessary to monitor the amount of caffeine consumed in the context of safety concerns for young women. The aim of this study were 1) to assess caffeine intake in relation to the dose considered by the EFSA as safe for adults in the general healthy population, and 2) to identify the main sources to caffeine intake among young women in Poland. The study was conducted from March to April 2021 in a group of 152 Polish young women aged 18 to 30 years (23.3±5.6). The study was carried out using the CAWI technique with the use of a 20-item food-frequency questionnaire to assess the frequency of consuming caffeine-containing products. The mean daily caffeine intake from all sources was 232 mg (95th percentile: 549 mg), which based on body weight (bw) was 2.88 mg/kg bw/day (P95: 7.62 mg/kg bw). The assessment of caffeine intake showed that in the studied group of women there is a risk of consuming excessive amounts of caffeine. In approx. 19% of women the dose of 5.7 mg/kg bw per day was exceeded, significantly more often in women aged 18-24 than in women aged 25–30 (23% vs 15%; p=0.036). In about 19% of women the daily intake was high (≥400 mg), in half of women (about 51%) it was moderate (200-400 mg), and in about 30% - it was low (<200 mg). Major contributors to caffeine intake were coffee (39%) and tea (34%), a smaller share included energy drinks and cola-type beverages and (12% and 9%, respectively). Approx. 20% of young women, whose caffeine consumption exceeded the safe level of caffeine intake, should limit the consumption of products which are the main sources of caffeine in their diet. In order to improve and shape the correct eating habits of young women, it is necessary to undertake educational activities aimed at the appropriate food choices of the assortment and the control over the amount of consumed caffeine-containing beverages.

PL

Kofeina jest purynowym alkaloidem wywołującym określone efekty fizjologiczne, występującym w wielu gatunkach roślin, w tym w ziarnie kawy, liściach herbaty, guaranie i ziarnach kakaowca, także jest dodawana do napojów energetyzujących, napojów typu cola i jest składnikiem niektórych suplementów diety i środków farmaceutycznych. Ze względu na wzrastający trend rynkowej oferty produktów spożywczych zawierających kofeinę konieczne jest monitorowanie wielkości jej spożycia. Celem badania była ocena spożycia kofeiny w odniesieniu do dawki uznanej przez EFSA za bezpieczną dla ogólnej populacji oraz określenie produktów i napojów będących głównymi źródłami kofeiny w diecie młodych kobiet w Polsce. Badanie przeprowadzono od marca do kwietnia 2021 r. w grupie 152 młodych kobiet w wieku od 18 do 30 lat (23,3±5,6). Zastosowano technikę CAWI z wykorzystaniem 20-punktowego kwestionariusza częstotliwości spożycia produktów zawierających kofeinę. Wykazano, że średnie dzienne spożycie kofeiny wyniosło 232 mg (95-percentyl: 549 mg), co w przeliczeniu na masę ciała stanowiło 2,88 mg/kg mc. (P95: 7,62 mg/kg mc.). Stwierdzono, iż w badanej grupie młodych kobiet istnieje realne zagrożenie spożycia nadmiernej ilości kofeiny. U ok. 19 osób odnotowano przekroczenie dawki 5,7 mg/kg mc, istotnie częściej u kobiet w wieku 18-25 lat niż w wieku 25–30 lat (23% vs 15%; p=0,036). W przypadku ok. 19% osób spożycie kofeiny było duże (≥400 mg), u połowy osób (ok. 51%) na poziomie umiarkowanym (200-400 mg), a w przypadku ok. 30% - małe (<200 mg/dzień). Głównymi źródłami kofeiny w diecie młodych kobiet były kawa (39%) i herbata (34%), mniejszy udział stanowiły napoje energetyzujące (12%) oraz napoje typu cola (9%). Podsumowując, w przypadku ok. 20% badanych kobiet, u których stwierdzono przekroczenie bezpiecznej dawki, zalecane jest ograniczenie spożycia produktów będących głównymi źródłami kofeiny. Dla poprawy i kształtowania prawidłowych zwyczajów żywieniowych młodych kobiet konieczne są działania edukacyjne mające na celu zwrócenie uwagi na odpowiedni dobór asortymentu i ilości spożywanych napojów.

3

Sweeteners as sugar substitutes in food industry – conditions of use and consumer safety®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2021

|

nr 1

186--196

EN

Sweeteners, notably non-nutritive sweeteners (NNS) used in the production of food and flavoured beverages give sweet taste with low or no energy and have a much higher sweetening power compared to sugar. Each one of the different sweeteners has a unique physical and chemical properties and sweet taste. Reduction in the intake of sugar-sweetened beverages and foods is advised around the world as part of healthier dietary patterns to help reduce energy intakes, obesity risk and obesity-related disorders. Replacing added sugars with sweeteners is one approach to reduce added sugars. Due to the popularity of such product reformulation, the safety of increased dietary intake of sweeteners should be considered. This review describes types of sugar substitutes and sweeteners available and the European Union regulations applicable to sweeteners based on well-established riskassessment procedures. Currently, eleven non-nutritive sweeteners (NNS) are permitted in foods and beverages in the European Union. Each sweetener has undergone a safety assessment and most have a numerical Acceptable Daily Intake (ADI). This is the amount of a substance that can be ingested daily over a lifetime with no appreciable health risk. It is important to monitor the use of NNS by the food industry as well as the dietary intake to ensure ADI is not exceeded. It is also key to identify potentially sensitive consumers of each sweetener. Further innovations in the food industry could arise from using naturally occurring sweetening compounds and/or improvements to the substances that are already permitted to be used in food.

PL

Substancje słodzące, w szczególności intensywne nieodżywcze substancje słodzące, stosowane w produkcji żywności i aromatyzowanych napojów celem nadania słodkiego smaku, przy niewielkiej lub prawie zerowej wartości energetycznej, mają wyjątkowe właściwości fizyko-chemiczne oraz znacznie większą słodkość w porównaniu z cukrem. Na całym świecie zalecane jest ograniczanie spożycia napojów i produktów słodzonych cukrem (część prozdrowotnych wzorów żywieniowych), aby obniżać ryzyko wystąpienia otyłości i zaburzeń zdrowotnych. Zastąpienie cukru substancjami słodzącymi to jeden ze sposobów na obniżenie w produkcie zawartości cukrów dodanych. W niniejszym przeglądzie przedstawiono substancje słodzące będące substytutami cukru oraz regulacje prawne EU dotyczące stosowania substancji słodzących, a także procedurę ich dopuszczenia w ramach oceny ryzyka. Obecnie w UE dozwolonych jest jedenaście intensywnych substancji słodzących jako dodatki do żywności. Dla każdej substancji przeprowadzono ocenę bezpieczeństwa, większość z nich ma ustaloną wielkość dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI). Jest to ilość substancji, którą można spożywać codziennie przez całe życie bez ryzyka dla zdrowia. W ocenie bezpieczeństwa jest ważne, aby stosowanie substancji przez przemysł, a także ich spożycie w diecie było monitorowane, w celu zapewnienia nieprzekraczania ADI. Kluczowe jest również zidentyfikowanie potencjalnie wrażliwych grup konsumentów. Innowacje w przemyśle spożywczym mogą wynikać ze stosowania naturalnie występujących substancji słodzących i/lub ulepszenia dotychczasowych, które są już dopuszczone do stosowania w żywności.

4

Sweeteners as Sugar Substitutes in Food Industry – Assessment of Dietary Intake of Intense Sweeteners in Children and Adolescents®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2021

|

nr 2

97--107

EN

Due to food industry offering a continuously expanding selection of products containing non-nutritive sweeteners (NNS) as sugar substitutes, the significance of studies referring to the assessment of the intake of NNS as part of one’s diet in comparison to Acceptable Daily Intake (ADI) values is increasing, contributing to the monitoring and the assessment of food safety. The study was conducted in a group of 128 children and adolescents aged 7-16 years, from a randomly selected primary and secondary school within the area of the city of Warsaw. Based on a 3-day record of consumed products, meals and beverages and with the use of the Theoretical Maximum Daily Intake (TMDI) model, the intake of sweeteners was estimated and compared with the appropriate ADI values. In the studied group of children and adolescents, average (median) intake of the studied substances with the diet, calculated based on the real consumption of the sweeteners, did not exceed the established daily maximum intake, hence, the consumption of sweeteners from products containing sugar substitutes was on an acceptable level (all below ADI values). Due to a higher intake of sweeteners among adolescents aged 14-16 years, statistically significant for cyclamates and acesulfame K, this age group should be treated as a group that is vulnerable to higher intake, which may be linked with high consumption of flavoured nonalcoholic beverages, constituting the main source of intense sweeteners in their diet. It is necessary to continue studies to monitor changing use and the intake of sweeteners with the diet among children and adolescents.

PL

Ze względu na stale poszerzającą się ofertę rynkowych produktów zawierających intensywne substancje słodzące jako substytuty cukru, badania związane z oceną pobrania ich z dietą w odniesieniu do dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) nabierają istotnego znaczenia, stanowiąc element monitorowania i oceny bezpieczeństwa żywności. Badania z tego zakresu przeprowadzono w grupie 128 dzieci i młodzieży w wieku 7-16 lat, z wylosowanej szkoły podstawowej i średniej z Warszawy. W oparciu o 3-dniowe bieżące notowanie spożytych produktów, potraw i napojów oraz model obliczeń teoretycznego najwyższego dziennego pobrania (TMD) I oszacowano pobranie substancji słodzących i porównano z odpowiednimi wartościami ADI. W badanej grupie dzieci i młodzieży średnie (mediana) pobranie z dietą substancji słodzących wyliczone na podstawie rzeczywistego spożycia tych produktów nie przekraczało ustalonego na podstawie badań toksykologicznych dopuszczalnego dziennego pobrania, a zatem pobranie substancji słodzących z produktów z zamiennikami cukru było na akceptowanym poziomie (wszystkie substancje poniżej ADI). Ze względu na stwierdzone znacznie większe spożycie substancji słodzących wśród młodzieży w wieku 14-16 lat, istotne w przypadku cyklaminianów i acesulfamu K, starszą młodzież szkolną należy wskazać jako grupę o potencjalnie większym ryzyku pobrania, co może być związane z dużym spożyciem aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, będących głównym ich źródłem w diecie. W grupie dzieci i młodzieży niezbędne jest kontynuowanie badań monitoringowych z zakresu stosowania substancji słodzą cych oraz ich pobrania z całodzienną dietą.

5

Occurrence of Arsenic in Food as a Current Health Concern®

Wierzbicka Elżbieta

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2021

|

nr 2

194--206

EN

The health-related food quality is determined by, among others, the content of undesirable elements such as arsenic (As). It is a widespread environmental pollutant, naturally occurring in the earth’s crust and as a result of anthropogenic human activities. As is a metalloid that occurs as inorganic (iAs) and organic arsenic species. The inorganic forms of As are more toxic as compared to the organic arsenic. Most As compounds are water soluble, therefore there is also a high possibility of arsenic penetrating from rocks and soil into the hydrosphere, which to some extent also causes its inclusion in the food chain. Contaminated groundwater used for irrigation of crops, in particular rice, is a major source of exposure to iAs. This is especially important for consumers for whom rice is a staple food in their diet. In contrast, fish and other seafood contain the most of less toxic organic arsenic. Diet is the major route of As exposure, and rice and rice-based products are food groups with relatively high iAs levels. Dietary iAs exposure may have long-term effects on health. It is of particular importance to apply the requirements of EU legislation on maximum levels of iAs in rice and ricebased products, as well as to define these requirements in products for infants and young children. Inorganic arsenic contamination levels in food have decreased significantly in European countries over the past years. Current European exposures according to the EFSA Opinion of 2021 show no or little the margin of exposure (MoE) in relation to the lower confidence limit of the benchmark dose (BMDL). Based on this data, the potential health risk by iAs for certain infants and toddlers by the consumption of rice and rice-based products cannot be excluded. Therefore, it is necessary to control iAs levels in certain products, especially in infants and children, and individuals with celiac disease and/or gluten intolerance. As a result, this article presents potential health risks of exposure to arsenic as well as the occurrence and consumption of arsenic in rice and rice-based products, fish, fish products and seafood. Dietary exposure to iAs in light of the scientific opinion of EFSA and regulatory policies concerning As in food is also covered. Additionally, the effect of technological treatment on the reduction of iAs levels in rice is also presented.

PL

O jakości zdrowotnej żywności decyduje między innymi zawartość pierwiastków niepożądanych, takich jak arsen (As). Jest on szeroko rozpowszechnionym zanieczyszczeniem środowiskowym obecnym naturalnie w skorupie ziemskiej oraz na skutek antropogenicznej działalności człowieka. Arsen jest metaloidem występującym zarówno w formie nieorganicznych (iAs), jak i organicznych związków, przy czym formy iAs są bardziej toksyczne dla organizmu niż związki organiczne. Większość związków arsenu jest łatwo rozpuszczalna w wodzie, dlatego też istnieje duża możliwość przenikania arsenu ze skał i gleby do hydrosfery, co w pewnym stopniu powoduje również jego włączenie w łańcuch żywnościowy. Zanieczyszczone wody gruntowe wykorzystywane do nawadniania upraw, w szczególności ryżu, są głównych źródłem narażenia na iAs. Szczególnie ważne jest to w przypadku konsumentów, u których ryż w diecie jest podstawnym produktem. Ryby i inne owoce morza zawierają najwięcej mniej toksycznej formy arsenu. Dieta jest główną drogą narażenia na As, a ryż i produkty ryżowe stanowią grupę żywności o stosunkowo wysokim poziomie i As. Pobranie z dietą iAs może mieć wpływ na zdrowie w dłuższej perspektywie. Szczególne znaczenie ma objęcie wymaganiami w ustawodawstwie UE w zakresie najwyższych dopuszczalnych poziomów iAs w ryżu i produktach na bazie ryżu, jak również określenie tych wymagań w produktach dla niemowląt i małych dzieci. Poziomy za- nieczyszczenia iAs w żywności znacznie się zmniejszyły w krajach eu- ropejskich. Obecne narażenia w Europie według Opinii EFSA z 2021 roku wykazują brak lub niewielkie marginesy w stosunku do dolnej granicy ufności dawki referencyjnej (BMDL). Odnosząc się do tych danych margines narażenia (MoE) jest niewielki lub żaden, w związku z tym nie można wykluczyć możliwości wystąpienia ryzyka zdrowotnego spowodowanego przez iA w przypadku niektórych małych dzieci w wyniku spożycia produktów na bazie ryżu. Dlatego konieczne jest kontrolowanie poziomów iAs w żywności, szczególnie dla niemowląt i małych dzieci oraz osób z celiakią i/lub nietolerancją glutenu. W związku powyższym w niniejszym artykule przedstawiono potencjalne zagrożenia zdrowotne związane z narażeniem organizmu na As, jak również omówiono zawartość i pobranie As głównie z ryżem i produktami na bazie ryżu, rybami, przetworami rybnymi i owocami morza. Przedstawiono również wyniki oszacowania pobrania i As z żywnością w świetle opinii naukowej EFSA oraz regulacje prawne w zakresie maksymalnych dopuszczalnych limitów. Ponadto omówiono wpływ obróbki technologicznej na obniżenie w ryżu poziomu i As