Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Trudności diagnostyczne pacjentki z nagłymi zawrotami głowy i podejrzeniem zatrucia domowymi chemicznymi środkami czystości. Prezentacja przypadku

100%

Olszewski J.

Logopaedica Lodziensia

|

2023

|

nr 7

165-172

EN

Based on a properly conducted medical evaluation and physical examination, it is possible to determine the type of dizziness such as systemic associated with the damage of peripheral vestibular system or non‑systemic associated with a central vestibular dysfunction. This is essential as it determines the order of consultations and determines specific indications for hospitalisation in the department of otolaryngology or neurology. The article presents a case of a patient admitted to the Clinic as planned to complete otoneurological and audiological diagnostics. On the grounds of comprehensive medical evaluation and available medical documentation it was concluded that acute ailments in the form of dizziness and balance disorders first appeared about a month beforehand during cleaning work. Meanwhile, the concerned family called the emergency medical team, who based on the symptoms and suspecting poisoning from household cleaning chemicals referred and transported her to the Nofer Institute of Occupational Medicine in Łódź.After performing an otorhinolaryngology physical examination and diagnostic tests, including laboratory, audiological, otoneurological and imaging tests, the following disorders were diagnosed: dizziness of mixed origin with decreased excitability of the middle ear labyrinth (affecting the left ear), moderate bilateral sensorineural hearing loss and unilateral tinnitus in the left ear.

PL

Na podstawie prawidłowo zebranego wywiadu i badania przedmiotowego można określić charakter zawrotów głowy jako układowe, związane z uszkodzeniem części obwodowej układu równowagi lub nieukładowe, związane z dysfunkcją części ośrodkowej układu przedsionkowego. Jest to istotne, gdyż ukierunkowuje kolejność konsultacji oraz determinuje określone wskazania do hospitalizacji w oddziale otolaryngologii lub neurologii.W artykule przedstawiono przypadek pacjentki przyjętej do kliniki w trybie planowym w celu uzupełnienia diagnostyki otoneurologicznej i audiologicznej. Z wywiadu oraz dostępnej dokumentacji medycznej wynikało, że ostre dolegliwości pod postacią zawrotów głowy i zaburzeń równowagi pojawiły się po raz pierwszy w życiu mniej więcej miesiąc wcześniej, w trakcie wykonywania prac porządkowych. Wówczas zaniepokojona rodzina wezwała zespół ratownictwa medycznego, który na podstawie zaistniałych objawów, podejrzewając zatrucie domowymi chemicznymi środkami czystości, skierował i przewiózł pacjentkę do Oddziału Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi. Po wykonaniu badania przedmiotowego otorynolaryngologicznego oraz badań diagnostycznych, w tym laboratoryjnych, audiologicznych, otoneurologicznych oraz obrazowych, rozpoznano: zawroty głowy pochodzenia mieszanego ze skompensowanym zmniejszeniem pobudliwości lewego błędnika, obustronne odbiorcze uszkodzenie słuchu stopnia umiarkowanego, szumy uszne lewostronne.

2

Nagłe wystąpienia zawrotów głowy pochodzenia obwodowego po doznanym urazie głowy. Prezentacja przypadku

100%

Olszewski J.

Logopaedica Lodziensia

|

2022

|

nr 6

195-200

EN

Sudden dizziness attacks need to be diagnosed by multidisciplinary team of health professionals, including neurologist, otolaryngologist but also internist, cardiologist, and ophthalmologist. This is the case of a thirty‑two‑year‑old patient, who was admitted to the Otolaryngology Clinic through emergency department due to dizziness described as visualized spinning of the environment towards the right. In addition, he was suffering from nausea without vomiting at all. The ailments appeared for the first time in his life and it was in the night of hospital admission. During the medical evaluation, the patient confessed to get hit on his lower‑back of the cranium about a week ago, without losing consciousness. After performing an otorhinolaryngology physical examination and diagnostic tests, including laboratory, otoneurological and imaging tests (CT scan of the head) as well as neurological consultation, the following disorders were diagnosed: sudden dizziness of peripheral origin after a head injury and unilateral vestibular loss (affects left side). In this case, pharmacological treatment and habitual exercises were applied and recommended to continue for the next 3 months.

PL

Nagłe wystąpienie zawrotów głowy wymaga diagnostyki kilku specjalistów, w tym neurologa, otolaryngologa, a często też internisty, kardiologa czy okulisty. W artykule przedstawiono przypadek trzydziestodwuletniego pacjenta przyjętego do Kliniki Otolaryngologii w trybie pilnym z powodu zawrotów głowy o charakterze wirowania otoczenia w stronę prawą. Poza tym podawał nudności, bez wymiotów. Dolegliwości pojawiły się w godzinach nocnych w dniu przyjęcia do szpitala, po raz pierwszy w życiu. W wywiadzie podał uderzenie w głowę w okolicę potyliczną około tygodnia wcześniej, bez utraty przytomności. Po wykonaniu badania przedmiotowego otorynolaryngologicznego, badań diagnostycznych, w tym laboratoryjnych, otoneurologicznych i obrazowych (TK głowy) oraz konsultacji neurologicznej, rozpoznano nagłe zawroty głowy pochodzenia obwodowego po doznanym urazie głowy, a także deficyt narządu przedsionkowego lewego. Zastosowano leczenie farmakologiczne naczyniowe oraz ćwiczenia habituacyjne z zaleceniem ich kontynuowania przez trzy miesiące.

3

Analiza przyczyn i wyników badań wideonystagmograficznych u pacjentów z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi w prywatnej praktyce lekarskiej

63%

Polaczkiewicz L. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

tom 74

|

nr 2

23-30

PL

Wstęp. Celem pracy była próba analizy najczęstszych przyczyn prowadzących do wystąpienia zawrotów głowy i zaburzeń równowagi względem płci oraz względem grup wiekowych. Materiał i metodyka. Badania dokumentacji medycznej oraz analizę wyników badań VNG wykonano u 608 pacjentów prywatnej specjalistycznej praktyki laryngologicznej VERTIGO w Opolu, w tym u 404 kobiet i 204 mężczyzn w wieku 18-85 (średnia wieku 49,88 lat) w latach 2011-2017. W analizie wzięto pod uwagę następujące parametry: wynik badania podmiotowego oraz podstawowe badanie laryngologiczne i otoneurologiczne, badanie wideonystagmograficzne, ocenę słuchu (audiometria tonalna oraz impedancyjna) i badania obrazowe (MRI/TK głowy oraz rtg kręgosłupa szyjnego), ocenę unaczynienia dogłowowego w badaniu UDP. Wyniki badań. U badanych chorych zawroty głowy częściej dotyczyły kobiet (66,45%) niż mężczyzn (33,55%) i najliczniejszą grupę stanowili chorzy po 60 r.ż. (30,76%) oraz przeważały zawroty głowy o typie układowym (61,02%). Nadciśnienie tętnicze było najczęstszą chorobą przewlekłą w całej populacji chorych z zawrotami głowy i wraz z wiekiem jego częstość wzrasta, podobnie częstość zaburzeń gospodarki lipidowej wzrasta znamiennie statystycznie wraz z wiekiem, natomiast zaburzenia czynności tarczycy, a także migreny i częste bóle głowy znamiennie częściej występują u kobiet zgłaszających zawroty głowy i zaburzenia równowagi niż u mężczyzn. Wraz z wiekiem wzrasta częstość występowania zaburzeń przepływów w tętnicach kręgowych w badanu USG Dopplera. Odsetek poszczególnych rozpoznań u badanych pacjentów przedstawiał się następująco: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (35,86%), łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (18,9%), zawroty głowy po-chodzenia mieszanego (16,12%), zawroty głowy pochodzenia szyjnego (5,42%), choroba Méniére’a i jej podejrzenia (5,1%), zawroty głowy pochodzenia centralnego (3,78%), zawroty głowy pochodzenia naczyniowego (2,8%), zapalenie nerwu przedsionkowego (2,3%), pourazowe zawroty głowy (1,32%) oraz guzy kąta mostowo-móżdżkowego (0,16%). W badaniu VNG w testach wzrokowo-okoruchowych obserwuje się wzrost odsetka patologii wraz z wiekiem, między 51 a 60 r.ż. Wnioski. Struktura stawianych rozpoznań w praktyce prywatnej różni się od publicznej służby zdrowia, co wynika z faktu, iż pacjent z ostrymi objawami w pierwszej kolejności jest transportowany do szpitalnego oddziału ratunkowego do pilnej diagnostyki szpitalnej oraz drugą przyczyną jest koszt diagnostyki w sektorze prywatnym, który nie dla każdego pacjenta jest osiągalny.

4

Increased sensibility to acute acoustic and blast trauma among patients with acoustic neuroma

63%

Mielczarek M. , Olszewski J.

|

nr 3

361-369

EN

The article shows 2 cases of unusual presentation of acute acoustic trauma and blast injury due to occupational exposure. In the case of both patients the range of impaired frequencies in pure tone audiograms was atypical for this kind of causative factor. Both patients had symmetrical hearing before the accident (which was confirmed by provided results of hearing controls during their employment). A history of noise/blast exposure, the onset of symptoms directly after harmful exposure, symmetrical hearing before the trauma documented with audiograms, directed initial diagnosis towards acoustic/blast trauma, however, of atypical course. Acute acoustic and blast trauma and coexisting acoustic neuroma (AN) contributed to, and mutually modified, the course of sudden hearing loss. In the literature there are some reports pointing to a higher sensitivity to acoustic trauma in the case of patients with AN and, on the other hand, indicating noise as one of the causative factors in AN. Int J Occup Med Environ Health 2018;31(3):361–369

5

An analysis of causes and results of VNG examinations in patients with vertigo and balance disorders in private ENT practice

63%

Polaczkiewicz L. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

tom 74

|

nr 2

23-30

EN

Introduction: The aim of the study was to attempt to analyze the most common causes leading to dizziness, vertigo and balance disorders according to gender and age. Material and methods: Analysis of medical records and evaluation of VNG tests were performed on 608 patients of the private ENT practice “VERTIGO” in Opole between 2011 and 2017, including 404 women and 204 men. The patients’ age was in the range from 18 to 85 years, average age 49.88 years. The following parameters were taken into account in the analysis: the result of the subjective examination and the basic ENT and otoneurological examination, videonystagmographic examination, hearing assessment (tonal and impedance audiometry) and imaging tests (head MRI/CT and cervical spine x-ray), assessment of doppler ultrasound examination of vertebral arteries flow. Results: In examinations patients dizziness and vertigo were more common in women (66.45%) than men (33.55%), the most numerous was group of patients over 60 years, i.e. 30, 76%, systemic ver-tigo predominated (61.02%). Hypertension was the most common chronic disease in the entire popu-lation of patients with dizziness, vertigo and balance disorder and its frequency increases with age, which translates into an increase in the frequency of non-systemic and mixed dizziness reported by patients. The frequency of lipid metabolism disorders increases statistically significantly with age, while thyroid dysfunction as well as migraines and frequent headaches are significantly more com-mon in women reporting dizziness, vertigo and balance disorder than in men. In doppler ultrasound examination, while with age the frequency of bilateral disorders in vertebral artery flow increases significantly. The percentage of individual diagnoses in the examined patients was as follows: ves-tibular disorder (35.86%), benign paroxysmal positional vertigo (18.9%), mixed vertigo (16.12%), cervical vertigo (5.42%), Méniére's disease and its suspicion (5.1%), vertigo and dizziness of central origin (3.78%), vascular vertigo (2.8%), vestibular neuritis (2.3%), post-traumatic dizziness (1.32%) and the cerebellopontine angle tumors (0.16%). In the VNG study: in visual-oculomotor tests an in-crease in the percentage of pathology with age between 51 and 60 years old. Conclusions: The structure of diagnoses made in private practice differs from public health care. This results from the fact that the patient with acute symptoms first goes or is transported to the hospital emergency department. The second reason is the cost of diagnostics in the private sector which is not affordable to every patient.

6

The usefulness of the acoustic and the capacity analysis of singing voice

63%

Nowosielska-Grygiel J. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 3

16-25

EN

Abstract Introduction: The aim of the study was to assess the acoustic and capacity analysis of singing voice using DiagnoScope Specialist software. Material and methods: The study was conducted in 120 adults subjects, including 74 women and 46 men aged 21-5, were divided into 3 groups: I -40 subjects (treatment group) – professional vocalists, II- 40 subjects (treatment group) – semiprofessional vocalists, III- 40 subjects (control group) – students of The Military Medical Faculty at Medical University of Lodz – nonsingers. The research methodology included: primary medical history, physical examination (otolaryngological), vdeolaryngoscopic examination, the GRBAS scale for subjective voice evaluation, diagnostic voice acoustic and capacity analysis using DiagnoScope Specialist software, survey on lifestyle patterns which may affect voice quality. Results: Average value of the fundamental frequency F0 was the highest in professional vocalists’ group was 316,46 Hz in women and 165,09 Hz in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 260,50 Hz and 149,26 Hz, in nonsingers’ group was accordingly 261,23 Hz and 159, 27 Hz. Average value of Jitter parameter in professional vocalists’ group was 0,30% in women and 0,54% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 0,31% and 0,57%, in nonsingers’ group was 0,31% and 0,56%. Average value of Shimmer parameter in professional vocalists’ group was 3,27% in women and 3,75% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 3,46% and 3,77%, in nonsingers’ group was 4,33% and 4,39%. Average value of NHR index in professional vocalists’ group was 3,28% in women and 6,00% in men, in semiprofessional vocalists’ group was accordingly 3,23% and 6,72%, in nonsingers’ group was 3,89% and 6,13%. Conclusions: Values of the parameters which are measuring the character of the voice, relative period-to-period fundamental frequency perturbations, relative period-to-period amplitude perturbation and level of buzzing together with other methods have diagnostic and predictive value in early detection of voice disorders. Capacity analysis in singing voice showed very low values of the following parameters: phonation time, true phonation time, no phonation coefficient, voice efficiency coefficient and voice capacity. Key words: The acoustic and capacity analysis, singing voice

7

Historia tracheotomii

63%

Olszewski J. , Miłoński J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2007

|

tom 61

|

nr 3

349-352

EN

The present notion - tracheotomy, originates from the Latin words trachea – windpipe, which comes from the combination of Latin “tracheia” and Greek “arteria” indicating an uneven road, and “tome” – cut. Procedures of pharyngotomy have a long-lasting history. First similar operations were found on the ancient Egyptian clay tablets dating back to 3600 BC. Mentions of pharyngotomy operations were found in the papyrus called Ebers’s Papyrus dating back to about 1550 BC, which can obviously be treated as an encyclopaedia of the medical knowledge that the ancient Egyptians possessed. Guidelines for the person performing pharyngotomy were described in Rig Veda – the holy scriptures of Hindi medicine, about 2000 BC. Asclepiads of Prussia in Bithynia (124–156 BC), a Greek physician practising in Rome, is commonly considered the father of pharyngotomy. In the 1st century BC he documented an operation similar to pharyngotomy. Procedures similar to pharyngotomy were conducted by Claudius Galenus of Pergamon (about 130–200 AD) who was treating gladiators at the beginning of his medical career. A precise description of the technique in pharyngotomy performed by the method adopted from Antilla (3rd century AD) was presented by Paulos Aeginata (625–690 AD), whereas in modern times the first surgical pharyngotomy was performed by Antonio Brasavola (1490–1554) in 1546. In those times pharyngotomy operations were applied as life saving procedures and were associated with a desperate fight for life. The best example is given by Sanctorio Santorius (1561–1636) who pierced the trachea lumen with a trocar. All the experiences connected with the pharyngotomy technique were collected by Lorenz Heister (1683–1758) and published in his work “Surgery” in 1716. Until the end of 18th century the work finally established views about performing pharyngotomy operations. In 1856 Eugeniusz Bonchut conducted the first pharyngotomy in a child with passing an intubation tube into the trachea lumen. The operation was performed according to theoretical assumptions by Armando Trausseau (1801–1867), whose contributions to emergency pharyngotomy methods are enormous. Finally, at the beginning of the 20th century Chevalier Jackson (1865–1958) set principles for surgical techniques in pharyngotomy that still remain in force. The return to Sanctorius’s method and also adaptation of Selinger’s method (1953) of cannulation of blood vessels turned out to be fundamental for the further development of transdermal pharyngotomy. The first set for multistage, dilatation pharyngotomy was provided by P. Ciaglia et al. in 1985. A one-stage pharyngotomy by special forceps was described by W. M. Griggs et al. in 1990. A technique of transdermal pharyngotomy from inside the trachea was presented in 1995 by A. Fantoni with his group. Modern methods of transdermal pharyngotomy are good complementary techniques for classical methods of pharyngotomy in both emergency and chronic cases.

8

Rehabilitacja głosu u chorych po laryngektomii całkowitej. Co się zmieniło?

63%

Olszewski J. , Szkutnik K.

Logopaedica Lodziensia

|

2023

|

nr 8

119-131

EN

The most unpleasant consequence of laryngectomy is the inability to communicate with a sonorous voice. One way to overcome these depressing feelings is to focus on the most important problem at the moment: learning replacement speech. The mechanism of creating the esophageal voice is as follows: the role of the vibration generator is taken over by the upper part of the esophagus, the so‑called mouth of the esophagus, forming a pseudoglossus, and the esophagus is the reservoir of air. The air expelled from the esophagus with an antiperistaltic movement vibrates the pseudo‑loudspeaker, creating a basic sound, which is then appropriately modulated in slightly altered resonance and articulation cavities. It is advisable to start the introductory exercises for learning voice and substitute speech before the surgery. The actual rehabilitation begins after the wound has healed, preferably during hospitalisation. The first exercises should be conducted by a doctor to prevent developing abnormal habits that make it difficult to master the substitute speech. The quality of esophageal speech and the speed of mastering it depends not only on the persistence and regularity of the practitioner. The effectiveness of rehabilitation is delayed by high tension of the esophageal mouth sphincter, the extent of surgery, radiotherapy, hearing loss, poor dental condition, and coexisting diseases. Voice prosthesis implantation is one of the two currently considered equivalent methods of voice rehabilitation in patients after complete removal of the larynx due to cancer. It is a method of surgical voice rehabilitation. The pioneer of this method in Poland was a well‑known and recognised otolaryngologist, prof. Erwin Mozolewski, who first applied voice rehabilitation using a voice prosthesis in Szczecin in 1972. The method of surgical rehabilitation of speech in patients after laryngectomy consists in creating a tracheo‑esophageal fistula and implanting a simple, unidirectional air valve, the so‑called voice prosthesis. This allows the patient, when closing the tracheostomy with a finger, to direct the exhaled air from the lungs to the esophagus and the lower pharynx to produce a substitute basic tone in the same place as in the case of esophageal speech (in the so‑called pharyngeal segment).

PL

Najbardziej przykrą konsekwencją operacji usunięcia krtani jest niemożność porozumiewania się dźwięcznym głosem. Sposobem na pokonanie przygnębiających uczuć jest skoncentrowanie się na najważniejszym w danej chwili problemie: uczeniu mowy zastępczej. Mechanizm tworzenia głosu przełykowego jest następujący: rolę generatora drgań przejmuje górny odcinek przełyku, tzw. usta przełyku, tworzące pseudogłośnię, a zbiornikiem powietrza jest przełyk. Powietrze usuwane z przełyku ruchem antyperystaltycznym wprowadza w drgania pseudogłośnię, tworząc dźwięk podstawowy, który następnie jest odpowiednio modulowany w nieznacznie zmienionych jamach rezonacyjnych i artykulacyjnych. Ćwiczenia wprowadzające do uczenia się głosu i mowy zastępczej korzystnie jest zacząć jeszcze przed operacją. Właściwą rehabilitację rozpoczyna się po wygojeniu rany, najlepiej jeszcze podczas pobytu w szpitalu. Pierwsze ćwiczenia powinny być prowadzone przez lekarza, by nie powstawały nieprawidłowe nawyki, utrudniające opanowanie mowy zastępczej. Jakość mowy przełykowej oraz szybkość jej opanowania zależą nie tylko od wytrwałości i systematyczności ćwiczącego. Skuteczność rehabilitacji opóźniają: wysokie napięcie zwieracza ust przełyku, rozległość zabiegu operacyjnego, radioterapia, ubytek słuchu, zły stan uzębienia, choroby współistniejące. Implantacja protez głosowych stanowi jeden z dwóch, obecnie uznanych za równoważne sposobów rehabilitacji głosu u pacjentów po całkowitym usunięciu krtani z powodu raka. Jest metodą chirurgicznej rehabilitacji głosu. Pionierem tej metody w Polsce był znany i uznany otolaryngolog – prof. Erwin Mozolewski, który w 1972 roku w Szczecinie jako pierwszy zastosował rehabilitację głosu przy użyciu protezy głosowej. Metoda chirurgicznej rehabilitacji mowy u chorych po usunięciu krtani polega na wytworzeniu przetoki tchawiczo‑przełykowej i wszczepieniu prostej, jednokierunkowej zastawki powietrznej – tzw. protezy głosowej. Pozwala to, przy zamknięciu otworu tracheostomy palcem, kierować powietrze wydechowe z płuc do przełyku i gardła dolnego w celu wytworzenia zastępczego tonu podstawowego w tym samym miejscu co w przypadku mowy przełykowej (w tzw. segmencie gardłowo‑przełykowym).

9

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem

51%

Niewiadomski P. , Bielińska M. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

|

tom 71

|

nr 5

18-28

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.

10

Diagnostic evaluation of neck torsion test in objective examination in patients with vertigo and/or hearing impairment

51%

Niewiadomski P. , Bielińska M. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

|

tom 71

|

nr 5

18-28

EN

Introduction. The aim of the study was to evaluate the neck torsion test in objective examinations of patients with vertigo and/or hearing loss. Material and methods. The study was conducted in 100 patients, including 54 women and 46 men aged 17–79 years, who were divided into two groups: I – 50 patients, including 30 women and 20 men aged 17–79 years (mean age 49.92 years) with dizziness and/or hearing impairments, and confirmed asymmetry of intracranial vessels, II – 50 patients – the control group, including 24 women and 26 men aged 20–71 years without dizziness and/or hearing disorders and without disturbance in the construction of intracranial vessels. For each patient, the following tests were carried out: subjective, objective otorhinolaryngological, Doppler ultrasound specifying the diameter of vertebral and carotid arteries and the velocity of blood flow in these vessels, audiological diagnostics, including the examination of latency of waves I, III, V of the auditory evoked potentials of the brain stem, otoneurological diagnostics with used the neck torsion test. Results. It appears from the analysis of the material presented that the application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound results in the fact that the difference in the mean systolic velocity of blood flow in vertebral artery is higher on the side opposite to the turning of the neck, and the increase in the average diastolic blood flow velocity in the vertebral artery on the side of the test being performed and its reduction on the opposite side in the study group, when compared to the control group. The value of the wave I, II, V latency in the ABR test during the neck torsion test is extended more in the study group than in the controls, on the side of the performed test. The performed neck torsion test in the VNG test increases the occurrence of both, square waves and nystagmus (much higher in the study group than in the controls). Conclusion. The application of the neck torsion test in the Doppler ultrasound, ABR and VNG test in patients with vertigo and/or hearing loss means that these tests become functional, thereby increasing their diagnostic value and may be used to monitor the rehabilitation of inner ear disorders.

11

Retrospective evaluation of risk factors for oral cavity and oropharynx cancers in patients under the program of head and neck cancers prevention

51%

Kowalski A. , Olszewski J. , Zielińska-Bliźniewska H.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 6

24-31

EN

Introduction: The aim of the study was to analyze the risk factors for oral cavity and pharyngeal cancer in people examined under the Head and Neck Cancer Prophylaxis Program. Material and methods: The study was conducted in a total of 300 patients, including 186 women and 114 men, as part of the Head and Neck Cancer Prevention Program in 2014–2018. Before the laryngological examination, the patients completed a demographic and medical questionnaire regarding the risk factors of head and neck cancer, including education, reported disease symptoms, smoking addiction, number of cigarettes smoked daily, alcohol consumption, frequency of visits in a dental office, oral hygiene measures, number of sexual partners, oral sex, family medical history of head and neck cancer. Results: The subjects reported the following symptoms: hoarseness 43.33%, difficulty swallowing 21.33%, pain or mouth burning 20.33% and other symptoms were observed in 46.33%. The main dental symptoms were: bleeding from the gums during teeth brushing in 48.89%, dry mouth 45.56%. Currently 20.33% of respondents smoke, whereas 54% of patients smoked in the past. In the analyzed material, the majority (80%) consumed alcoholic beverages. 27.67% of respondents admitted having oral sex, including 24.73% of women and 32.46% of men. After performing the extended diagnostics, the tumor was found in 10% of the subjects. C onclusions: Statistical significance of differences was found: between hoarseness and alcohol consumption, both in women and in men, between hoarseness and smoking in women, between difficulty in swallowing and smoking in women, between burning/pain in the mouth and smoking in men, between hoarseness and the cultivation of oral sex in men, between the difficulty of swallowing and the practice of oral sex in the studied men and between burning/pain in the oral cavity and the occurrence of malignancy.

12

Badania posturograficzne u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego

51%

Fedorowicz J. , Bielińska M. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

tom 72

|

nr 3

19-25

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była porównawcza analiza wyników badania posturograficznego u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku od 26 do 77 lat, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w 2014 roku z powodu zawrotów głowy. Chorych podzielono na dwie grupy: Pierwszą stanowiło 26 pacjentów (23 kobiety i 3 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego, drugą – 24 pacjentów (17 kobiet i 7 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Grupę kontrolną (trzecią) stanowiło 26 osób, w wieku od 19 do 30 lat, którą stanowili studenci lub absolwenci łódzkich uczelni wyższych, bez zawrotów głowy w wywiadzie. Badani kwalifikowani byli do danych grup na podstawie wyników badania wideonystagmograficznego. Badania przeprowadzono za pomocą przenośnego systemu balansowego BioSway firmy Biodex. Wyniki: W przypadku testów na powierzchni twardej, zarówno przy otwartych, jak i zamkniętych oczach, w niewielkim stopniu lepiej radzą sobie chorzy z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Wyniki testów na powierzchni z gąbki okazały się być korzystniejsze wśród chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność zachowania równowagi wśród chorych na zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego jest średnio 3-krotnie niższa niż u populacji ludzi nie skarżących się na epizody zawrotów głowy.

13

Posturography studies in patients with central and mixed vertigo Summary

51%

Fedorowicz J. , Bielińska M. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

tom 72

|

nr 3

19-25

EN

Introduction: The aim of the study was to compare the results of posturography in patients with central and mixed vertigo. Material and methods: 50 patients (40 female and 10 male) aged between 26-47 complaining of vertigo were examined during their hospitalization in the Department of Otolaryngology, Laryngological Oncology, Audiology and Phoniatrics, Medical University of Lodz in 2014. The subjects were divided into two groups: I – 26 patients (23 female and 3 male) with central vertigo, II – 24 patients (17 female and 7 male) with mixed vertigo. The control group (III) consisted of 26 subjects, students and graduates of Lodz Universities, aged from 19 to 30, that did not complain of vertigo. The subjects were qualified to particular groups based on videonystagmography results. The examinations were conducted with “BioSway portable balance system” by Biodex. Results: In tests on a stable surface, with both closed and opened eyes, subjects with mixed vertigo coped slightly better. In tests on a sponge surface, subjects with central vertigo coped better. Conclusions: Based on the conducted research, it may be concluded that the ability to keep balance in subjects with central and mixed vertigo is on average three times lower than in population not suffering from vertigo episodes.

14

Analiza porównawcza wyników badania oczopląsu w teście kalorycznym uzyskanych przy użyciu metody ENG i VNG u osób zdrowych

51%

Pepaś R. , Pietkiewicz P. , Olszewski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2010

|

tom 10

|

nr 1

51 - 54

EN

Introduction: Nystagmus test is the most important and objective method of assessing balance disorders. The caloric test, as the sole test illustrates the excitability of individual labyrinths, enabling the assessment of each of them separately. The aim of the study is a comparative analysis of results of caloric nystagmus test obtained using the method of ENG and VNG in healthy subjects. Material and methods: The study included a group of 20 healthy people, including 10 women and 10 men aged 22-26 years. In all patients were performed medical interview and subject otoneurologic examination. Subsequently, among all subjects the ENG and after 7 days the VNG were performed tests with calibration, evaluation of spontaneous nystagmus and attempts by Hallpike caloric test. The caloric test was conducted by means of HOMOTH air calorimeter in the air temperatures of 30°C and 44°C, and the exposure of the ear lasting 40 sec. Results: In the caloric tests there were no canal paresis that goes beyond the boundaries of accepted norms in any of examined persons. It was observed that averages of slow phases velocities (SPV) were lower in ENG than VNG. The VNG also allow to designate value of absolute directional preponderance of nystagmus and labyrinths excitability. Conclusions: The obtained results show that the VNG test for ENG test is more precise and allows to better describe Hallpike caloric test. The value of Hallpike’s caloric test was significantly increased by the analysis of absolute directional preponderance in VNG.

PL

Wprowadzenie: Najważniejszą obiektywną metodą oceny zaburzeń układu równowagi jest badanie oczopląsu. Badanie kaloryczne jako jedyny test obrazuje pobudliwość poszczególnych błędników, umożliwiając ocenę każdego z nich osobno. Cel pracy: Celem pracy jest analiza porównawcza wyników badania oczopląsu kalorycznego uzyskanych przy użyciu metody ENG i VNG u osób zdrowych. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 20 osób zdrowych, w tym 10 kobiet i 10 mężczyzn w wieku 22-26 lat. U wszystkich chorych przeprowadzono badanie podmiotowe oraz badanie przedmiotowe otoneurologiczne, badanie ENG i w odstępie 7-dniowym badanie VNG z kalibracją, oceną oczopląsu samoistnego oraz próbami kalorycznymi wg Hallpike’a. Test kaloryczny wykonano kalorymetrem powietrznym firmy HOMOTH, używając temperatury powietrza 30°C oraz 44°C, podawanych przez 40 s do ucha. Wyniki: W teście kalorycznym u żadnej osoby nie stwierdzono deficytu kanałowego wykraczającego poza granice przyjętych norm. Zaobserwowano niższe wartości średnie maksymalnej prędkości wolnej fazy oczopląsów w badaniu ENG niż VNG. Ponadto badanie VNG dodatkowo umożliwiło wyznaczenie wartości przewagi kierunkowej bezwzględnej oraz średniej pobudliwości błędników. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, iż badanie VNG w stosunku do badania ENG jest bardziej precyzyjne i umożliwia dokładniejsze opisanie próby kalorycznej wg Hallpike’a. W badaniu VNG analiza parametru przewagi kierunkowej bezwzględnej znacznie podnosi wartość próby kalorycznej wg Hallpike’a.

15

Zastosowanie testu VHIT (Videonystagmography Head Impulse Test) w diagnostyce uszkodzeń kanałów półkolistych

51%

Olszewski J. , Pietkiewicz P. , Miłoński J. , Bielińska M.

|

tom 64

|

nr 7

32-35

EN

Introduction: The aim of that work was to evaluate the usefulness of VHIT (Videonystagmography Head Impulse Test) in the diagnostics of injuries to the semicircular canals. Material and methods: The tests covered 58 patients aged 20-27, including 34 women and 24 men. Any deviations within the vestibular organs was excluded in the interview, otorhinolaryngological examination and full videonystagmographic test. The tests checked functions of the semicircular canals in the following way: in a sitting position and the head leaned forward at 30˚ the patient was looking at a motionless point while quick movements to the left or right were performed to stimulate a particular lateral semicircular canal. When the vertical semicircular canals were tested the head was inclined laterally to the right side at 45˚. Then similar movements were performed forwards (stimulation of the left anterior semicircular canal) and backwards (stimulation of the right posterior semicircular canal). When the head was leaned laterally to the left at 45˚ the right or left anterior semicircular canal was stimulated respectively. Functions of the canal were determined on the basis of gain (%). Results of the tests: In 58 patients the gain value for particular semicircular canals was normal, and the mean values presented as follows: the lateral semicircular canal: 11.9%±10.2, the anterior semicircular canal: 17.5%±11.6 and the posterior semicircular canal: 19.2%±13.5, whereas on the left side: 10.3%±7.9, 18.1%±11.1, 15.1%±12.3 respectively. In one man the gain value for the right posterior semicircular canal was found significantly above the standard value – 71%. Conclusion: VHIT showed much more sensitive than a full videonystagmographic test.

16

Porównawcza ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami gardła dolnego i krtani

51%

Wacławek M. , Miłoński J. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 5

12-17

PL

Wstęp: Obiecującą metodą wczesnego wykrywania nowotworów głowy i szyi wydaje się być nowoczesna endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI (Narrow Band Imaging). W porównaniu do standardowej endoskopii z użyciem białego światła endoskopia z wykorzystaniem NBI daje nam wgląd w procesy neoangiogenezy błony śluzowej i podśluzowej obserwowanych patologii. Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej biopsji wycinkowej i badania NBI u chorych z nowotworami krtani i gardła dolnego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 100 osób hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi, u których planowano przeprowadzić zabieg operacyjnego usunięcia bądź biopsji chirurgicznej zmian przerostowych gardła dolnego lub krtani. Pacjentom wykonano badania: podmiotowe, przedmiotowe, laryngologiczne, endoskopowe z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła (NBI) oraz histopatologiczne podejrzanych zmian rozrostowych. Unaczynienie opisywanych zmian było oceniane według kryteriów skali Ni. W kolejnym etapie porównano wynik badania endoskopowego (typu unaczynienia według skali Ni) z wynikiem badania histopatologicznego. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki badań: Czułość endoskopii z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła NBI w wykrywaniu nowotworów o charakterze złośliwym u chorych ze zmianami przerostowymi w obrębie gardła dolnego i krtani wynosi 90,48%, swoistość – 91,14%, pozytywna wartość predykcyjna – 73,08%, negatywna wartość predykcyjna – 97,30%. Wnioski: Endoskopia z wykorzystaniem wąskiej wiązki światła jest nowoczesną metodą obrazowania, zwiększającą potencjał diagnostyczny endoskopii we wczesnym wykrywaniu zmian nowotworowych w obrębie gardła dolnego i krtani.

17

Contemporary noise-induced hearing loss (NIHL) prevention

51%

Sułkowski W. , Owczarek K. , Olszewski J.

|

tom 71

|

nr 4

1-7

EN

Hearing impairment caused by noise, traditionally called – depending on the duration of exposure - acute or chronic acoustic trauma, includes, in addition to presbyacusis, the most common adult population of hearing impaired. In Poland - according to the report of the Central Statistical Office (GUS, 2011), the number of workers employed in NDN exceeded the noise level (85 dB) is about 200 thousand, the highest in the mining, metal and metal products production, textiles and wood production. According to the Regulation of the Council of Ministers of on June 30, 2009, on the list of occupational diseases (Journal of Laws No. 132, item 1115), it is defined as "bilateral permanent hearing loss of the cochlear or sensory-nerve type, expressed as an increase in hearing threshold of at least 45 dB in the ear better heard, calculated as an arithmetic mean for frequencies 1,2 and 3 kHz. Hearing impairments also occur in the military and police during field training and in combat where the source of acoustic injuries are firearms and pulse-inducing explosions (as in some industries) with high C peak levels (Lc peak) Time to rise to a maximum of <1 ms. The prevalence of loud music listening, particularly by personal stereo players, is also affecting children and adolescents with audiometric hearing loss, according to the World Health Organization (WHO) estimates of around 15-20%. The preventive action strategy is defined by the European Union legislation and the national implementing legislation that reduces or eliminates the risk and reduces (if not eliminated), taking into account available technical and organizational solutions to minimize the risk of hearing damage. If you can not reduce the noise levels with technical and organizational methods, you need individual hearing protectors. Ear protectors may be equipped with electronic systems with active noise reduction (which can improve low and medium frequency performance), adjustable attenuation (improves speech intelligibility and perception of warning signals), and wireless communication for verbal communication.

18

Własne doświadczenia w leczeniu guzów dużych gruczołów ślinowych

51%

Jałocha-Kaczka A. , Kolary-Siekierska K. , Miłoński J. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

tom 74

|

nr 3

17-22

PL

Wstęp. Celem pracy jest przedstawienie Kliniki i własnych doświadczeń w leczeniu guzów dużych gruczołów ślinowych. Materiał i metodyka. W latach 2013–2019, przeprowadzono 95 operacji gruczołów ślinowych, w tym u 45 kobiet (47,36%), w wieku od 24 do 82 lat i u 50 mężczyzn (52,64%), w wieku od 29 do 86 lat. Diagnostyka dużych gruczołów ślinowych obejmowała: wywiad, badanie przedmiotowe otolaryngologiczne, badanie ultrasonograficzne (USG) oraz biopsję aspiracyjną cienkoigłową (BACC) (guza), badania laboratoryjne (morfologia, CRP) oraz badanie tomografii komputerowej z kontrastem (TK) lub rezonansu magnetycznego (MRI) w celu dokładnej oceny gruczołów ślinowych, umiejscowienia zmiany i węzłów chłonnych przed planowaną operacją. Wyniki badań. W analizowanym materiale chorzy z guzami dużych gruczołów ślinowych najczęściej operowani byli w wieku 61-70 lat (34,7%) oraz w wieku 51-60 lat (23,2%). Najwięcej guzów hospitalizowano w ostatnich 4 latach, tj. 2016-2019, co stanowiło 77,8% wszystkich operowanych pacjentów. Wśród operowanych zmian nowotwory łagodne i guzy występowały w 93,7%, z czego najczęściej w badaniu histopatologicznym stwierdzono guz Warthina w 50,5%, oraz gruczolaka wielopostaciowego w 26,3%). Pozostałe guzy i nowotwory łagodne stanowiły zaledwie 16,9% i zaobserwowano je w pojedynczych przypadkach, w tym: gruczolak kwasochłonny, torbiel limfocytowo-nabłonkową, gruczolak mioepitelialny, tłuszczakowłókniak, torbiel zastoinową, torbiel powietrzną, gruczolak kanalikowy, gruczolak podstawnokomórkowy, torbiel z cechami metaplazji płaskonabłonkowej, malformacja naczyniowa, Nowotwory złośliwe w śliniankach stwierdzono w 6,3%, w tym histopatologicznie rozpoznano następujące nowotwory złośliwe: rak gruczołowo-torbielowaty, rak śluzowo-naskórkowy, rak zrazikowo-komórkowy, rak nabłonkowo-mioepitelialny, rak przewodowy. Wnioski. Większość zoperowanych guzów w obrębie gruczołów ślinowych stanowiły nowotwory łagodne (93,7%), z czego histopatologicznie najczęściej były to: guz Warthina (50,5%) oraz gruczolak wielopostaciowy (26,3%), natomiast nowotwory złośliwe występowały w 6,3%. Guzy umiejscowione były głównie w śliniankach przyusznych, bo aż w 93,7%, z czego najczęściej lokalizacja dotyczyła płata powierzchownego w 56,8%. Najczęstszą techniką operacyjną stosowaną w Klinice była metoda zewnątrztorebkowego wyłuszczenia guza w 88,4%, rzadziej pozostałe metody.

19

Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego

51%

Olszewski J. , Konopka W. , Repetowski M.

|

tom 62

|

nr 6

731-734

EN

Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.

20

Comparative evaluation of the diagnostic value of biopsy and NBI endoscopy in patients with cancer of the hypopharynx and larynx

51%

Wacławek M. , Miłoński J. , Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

tom 73

|

nr 5

12-17

EN

Introduction: Novel endoscopic technique – Narrow Band Imaging (NBI) seems to be a promising method for an early detection of neoplastic lesions of the upper aerodigestive tract. Compared to white light endoscopy, NBI improves the visualisation of the mucosal and submucosal microvascular patterns of observed pathologies. The aim of the study was to evaluate the diagnostic value of biopsy and NBI in patients with cancer of the larynx and hypopharynx. Material and methods: The study was conducted in 100 adult subjects hospitalized in the Clinic of Otolaryngology, Laryngological Oncology, Audiology and Phoniatrics of Military Medical Academy University Teaching Hospital in Lodz, who were planned for surgical procedures for excision or surgical biopsy of pathological lesions of the hypopharynx or larynx. The following examinations were performed: subjective and objective, otorhinolaryngological, NBI endoscopy and histopathological assessment of suspicious lesions. The microvascular pattern of observed lesions was assessed according to the Ni scale criteria. The next stage of the study was to compare the endoscopic examination results (type of vascular pattern according to the Ni scale) with the histopathological result. The obtained results were subjected to statistical analysis. Results: The sensitivity of NBI endoscopy in detection of malignant neoplasms in patients with hypopharynx and larynx lesions is 90.48%, specificity – 91.14%, positive predictive value – 73.08%, negative predictive value – 97.30%. C onclusions: NBI endoscopy is a modern imaging method, increasing the diagnostic potential of endoscopy in the early detection of malignant lesions within the hypopharynx and larynx.