Cross-reactions between proteins of selected legume seeds (soybean, lentil, pea, bean) were determined by immunoblotting method. Legumes other than soybeans (peas, beans, lentils) were found to contain protein fractions having the immunoreactive properties similar to soybean proteins.
PL
Wykorzystując metodę immunobiottingu, określono reakcje krzyżowe, pomiędzy białkami nasion wybranych roślin strączkowych. Wykazano duże podobieństwo właściwości immunoreaktywnych białek nasion soi, soczewicy, grochu i fasoli. Frakcje białek o ciężarze molekularnym 50 kD obecne w soczewicy, grochu i soi reagowały z przeciwciałami otrzymanymi wobec białek soczewicy, grochu, soi i fasoli (Rys. 2, 3, 4, 5). Natomiast białka o ciężarze molekularnym do 24 kD obecne w ekstraktach białkowych nasion wszystkich badanych roślin strączkowych nie wiązały się z przeciwciałami otrzymanymi wobec tych białek (Rys. 2, 3, 4, 5). Istnieje duże prawdopodobieństwo, że ludzie uczuleni na białko nasion jednej rośliny strączkowej będą reagować alergicznie na białko pochodzące z nasion pozostałych roślin strączkowych.
The aim of the study was to determine the effect of selected microorganisms on immunoreactivity of a-lactalbumin (α-la) and ß-lactoglobulin (ß-lg) in cow and goat milks. On applying the ELISA method the strains which lowered most effectively immunoreactivity of cow milk α-la (99.95%) and ß-lg (91.26%) were Streptococcus salivarius ssp. thermophilus ТкМЗ and S. salivarius ssp. thermophilus Mk-10, respectively. α-La and ß-lg immunoreactivities in goatmilk were lower than in cow milk as these proteins accounted for 27.3% and 4.3%, respectively, of the level in cow milk. Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgańcus reduced goat milk α-la immunoreactivity most efficiently (85-86%). Yet, in fermented goat milk ß-lg immunoreactivity increased comparing to raw goat milk. Cross-reactions between cow α-la and ß-lg and goat milk made 66% and 7.2%, respectively. Such a clear affinity of immunological activities of these proteins suggests goat milk ineffectiveness in treating cow milk allergies.
PL
Celem pracy było określenie wpływu wybranych drobnoustrojów na zmiany zawartości immunoreaktywnych białek serwatkowych mleka krowiego i koziego; α-laktoalbuminy (α-la) i ß-laktoglobuliny (ß-lg). Stosując metodę ELISA stwierdzono, że najskuteczniejszymi szczepami obniżającymi immunoreaktywne właściwości α-la mleka krowiego o 99.92 - 99.95% były Streptococcus salivarius thermophilus oraz Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgariucus, zaś w odniesieniu do ß-lg najskuteczniejszy okazał się szczep S. salivarius ssp. thermophilus Mk-10, redukujący immunoreaktywność wynikającą z obecności ß-lg o 92 %, w stosunku do surowego mleka krowiego (tab.1). Stwierdzono niższą immunoreaktywność wymienionych frakcji w mleku kozim aniżeli w mleku krowim. Zawartość α-la i ß-lg wynosiła odpowiednio 27.27% i 4.33% w stosunku do odpowiednich frakcji w mleku krowim. W największym stopniu immunoreaktywne właściwości α-la mleka koziego zostały obniżone przez szczepy L. delbrueckii ssp. bulgaricus. Wymienione drobnoustroje w warunkach doświadczenia spowodowały obniżenie właściwości immunoreaktywnych α-la o 85-86% w stosunku do surowego mleka krowiego. Nie stwierdzono przy tym zmniejszenia immunoreaktywności ß-lg w próbach napojów fermentowanych z mleka koziego, a wręcz odwrotnie, jej przyrost. Reakcje krzyżowe pomiędzy, α-la i ß-lg mleka krowiego, a białkami mleka koziego wynosiły odpowiednio 66 % i 7.2 % (rys. 1 i 2). Tak wyraźny stopień podobieństwa oddziaływań immunologicznych pomiędzy wymienionymi białkami skłania do przyjęcia tezy o nieskuteczności stosowania mleka koziego w leczeniu alergii na mleko krowie.