Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pidżyny i inne języki wehikularne

100%

Hlibowicka -Węglarz B.

LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

|

2017

|

nr 23

25-41

EN

Vehicular languages are languages which are used as a mean of communication in multicultural and multilingual societies; therefore the key to understanding the essence of vehicular languages is to analyse linguistic contact. The purpose of this study is to analyse such vehicular languages as: pidgin, lingua franca, and sabir, as well as to present the similarities and differences between them. An additional goal is to show the different types of vehicular languages which were used all around the world.

2

日本古典研究の〈戦後〉-国文学と漢文世界-

100%

Nakamaru T.

|

2017

|

nr 7

121-130

EN

“National literature” (kokubungaku) arose together with the modern national state, and as a building block of Japanese cultural identity, was subjected to cleansing from foreign influences. What was discarded was the “Chinese literature” (kanbungaku) – an intellectual foundation shared by the whole of Eastern Asia. Even though the ideology developed during the Meiji Period and was confronted with the WWII defeat, the tendency lingered and continued on after the war. The stress the university departments of “national literature” (or Japanese literature – Nihon bungaku) put on works created originally in local syllabic kana (instead of in “Chinese writing” – kanbun), like Genji monogatari (The Tale of Genji) or Makura no sōshi (The Pillow Book), give proof to that. On the other hand the year 1900 brought the discovery of the Dunhuang manuscripts. In Japan, the issue of portions of Tang dynasty texts and their old transcriptions, predating the versions compiled during the rule of the Song dynasty, no longer existing in China, have been brought to light since the publication of Keiseki hōkoshi (Bibliography of Chinese Classics), authored by Mori Risshi (1807-1885) among others. However the first ones to notice the Dunhuang documents were the Frenchman Paul Pelliot (1879-1945) and his coworker Luo Zhenyu (1866-1940), who started their research with the Tang dynasty texts preserved in Japan. An increased interest in Chinese classics can be noted at the southeast outskirts of the Chinese civilization area of influence in East Asia at the turn of the 19th to the 20th century. The “national literature”, however, partially dismissing this research, did not try to actively incorporate them into the field. After the cold war, the internationalization and globalization wave reached the world of “national literature” and the consecutive universities went on to change their administrative units’ names from “department of national literature” to “department of Japanese literature”. From the 1990’s research using the term “Eastern Asia” as a keyword is extensive, but this change does not translate into a quality shift in “national literature”. Japanese culture consists of two interconnected layers – Chinese culture and the native culture. The author’s area of research is Japanese kanbun, an intermediate text of sorts between Chinese and native writing. The article stresses the importance of kanbun and organizes the topic of quotations of Chinese classics (bunsen) – the excerpts from Tang dynasty texts (or their transcriptions) – like those that can be found in the diaries of Heian aristocrats, for one example of Japanese kanbun.

3

Lingua receptiva czy lingua franca? Wybór modelu komunikacji językowej na polsko-czeskim pograniczu (na podstawie badań ankietowych z kraju hradeckiego i ziemi kłodzkiej z Wałbrzychem)

89%

Nieporowski P. M. , Steciąg M. , Zábranský L.

|

nr 33

59-75

PL

Artykuł zawiera socjolingwistyczną analizę komunikacji językowej mieszkańców polsko-czeskiego pogranicza. Celem przeprowadzonego w 2018 r. badania ankietowego było ustalenie, jaki model jest dominujący oraz od czego zależy. W tekście przedstawiono wyniki analizy oceny kompetencji językowych badanych mieszkańców pogranicza oraz dokonano opisu ich preferencji językowych. Tłem rozważań są dwa modele komunikacji międzynarodowej: lingua franca oraz lingua receptiva.

EN

The following article attempts to characterise an intercultural linguistic communication of people living in the area of Polish-Czech borderland. The research conducted in 2018 aimed to determine the dominating model of communication, as well as the reason behind its prevalence. The article contains the results of the analysis of linguistic competences of Poles and Czechs, completed with the portrayal of their language preferences. The models known as English as lingua franca, lingua receptiva, as well as their combination constitute a context of the considerations.

4

„O języku pomocniczym międzynarodowym" 111 lat później

89%

Stria I.

|

tom 76

425-435

PL

W 1908 roku Jan Niecisław Baudouin de Courtenay wygłosił publiczny odczyt „O języku pomocniczym międzynarodowym”, w którym to prezentował tytułowe zagadnienie, skupiając się na językach sztucznych. Niniejszy referat ma na celu analizę powyższego tekstu i stwierdzenie, w jakim stopniu aktualne jest stanowisko tego wielkiego językoznawcy w świetle nie tylko dzisiejszej wiedzy językoznawczej, ale także pod kątem faktycznego rozwoju języków przez niego opisanych.

EN

“On an international auxiliary language” 111 years later. In 1908, Jan Niecisław Baudouin de Courtenay gave a public lecture entitled “O języku pomocniczym międzynarodowym” (‘On an international auxiliary language’), in which he focused on artificial languages. This paper aims to analyse the ideas presented in Baudouin de Courtenay’s lecture and verify to what extent the great linguist’s views are still valid in the light not only of current linguistic knowledge, but also in terms of the actual development of the languages he described. Keywords: international auxiliary language, Esperanto, Volapük, artificial language, lingua franca

5

Language education in the security system of the Republic of Poland

89%

Jagusiak B. , Jagiello-Tondera A.

|

nr 10

147-168

PL

Język angielski stał się lingua franca współczesnego świata, językiem globalnym. Proces globalizacji wpłynął również na rosnące zapotrzebowanie na naukę języka angielskiego. Zapotrzebowanie obejmuje nie tylko język ogólny, ale także język specjalistyczny, w tym język środowiska wojskowego. Język angielski stał się również językiem interoperacyjności w NATO. Sojusz Północnoatlantycki zawsze zwracał szczególną uwagę na znajomość języków obcych, czego wyrazem było m.in. powołanie BILC International Language Coordination Office oraz rozwój standardów językowych obowiązujących we wszystkich państwach członkowskich – STANAG6001. Edukacja językowa w siłach zbrojnych RP odbywa się zgodnie z wytycznymi Sojuszu. Prawidłowe użycie języka wojskowego i jego rozumienie stwarza dobre warunki dla powodzenia administracyjnych i operacyjnych działań w środowisku wojskowym. Dzięki odpowiedniemu zastosowaniu terminologii można uniknąć potencjalnych nieporozumień lub błędnych interpretacji działań wojskowych. Edukacja językowa jest jednym z elementów polityki językowej w dziedzinie bezpieczeństwa.

EN

The English language has become the lingua franca of the contemporary world; a global language. The process of globalisation has also influenced the increasing demand for learning English. The demand involves not only general language but also language for specific purposes, including language of the military environment, Military English. English has also become the language of interoperability in NATO. The North Atlantic Alliance has always paid particular attention to the knowledge of foreign languages, which was expressed, among others, by the establishment of the BILC International Language Coordination Office and the development of language standards applicable to all Member States, STANAG 6001. Language education in the armed forces in Poland follows the Alliance’s guidelines. The correct use of military language and its understanding creates a successful administrative and operational military environment. On account of appropriate application of terminology, potential misunderstandings or misinterpretations of military activities can be avoided. Language education is one of the elements of language policy in the field of security.

6

The Conception of Diversity in the EU

89%

Biskub I. , Danylchuk A.

|

2020

|

tom 1

211-223

EN

The growing diversity of the European Union is seen as one of its core political and cultural characteristics. As a result, the idea of a common EU identity is based on the understanding of how different cultures, traditions and languages of Europe enrich its population and strengthen the Union. “United in Diversity” is the official motto of the EU. Despite the fact, that multilingualism is seen as an important component of the EU Language Policy, English is still (and likely will continue to be) very popular among the non-native speakers of the European Union. It is used as lingua franca that aids intercultural communication, mobility and various educational programs like Erasmus+. Our analysis of the concept DIVERSITY and its verbalizers in the EU English-language academic and official discourse demonstrated that the most frequent collocates with “diversity” are formed with help of the attributes “cultural”, “linguistic” and “gender”. The results show the EU priority areas of the implementation of its “United in Diversity” policy.

XX

Wzrastająca różnorodność Unii Europejskiej jest postrzegana jako jedna z jej wartości politycznych i kulturowych. W konsekwencji idea wspólnej tożsamości UE opiera się na pojmowaniu tego, jak różne kultury, tradycje i języki Europy wzbogacają jej mieszkańców oraz jednoczą Unię. „Zjednoczona w różnorodności” – to oficjalna dewiza UE. Mimo że wielojęzyczność postrzegana jest jako istotny składnik polityki językowej UE, język angielski wciąż jest (i prawdopodobnie będzie nadal) bardzo popularny wśród obywateli Unii Europejskiej, dla których nie jest on językiem ojczystym. Język angielski działa jako lingua franca i sprzyja relacjom międzykulturowym, mobilności oraz wdrażaniu różnorodnych programów edukacyjnych, na kształt Erasmus+. Nasza analiza konceptu DIVERSITY i jego werbalizatorów w angielskojęzycznym akademickim i oficjalnym unijnym dyskursie wskazuje, że najczęściej z «diversity» używane są przymiotniki „cultural”, „linguistic” oraz „gender”. Wyniki świadczą, że właśnie te kierunki są priorytetowymi w realizacji strategii UE „Zjednoczona w różnorodności”.

7

“Lingua receptiva”: An Ecolinguistic Approach to Slavic Inter-Language Contacts in a Borderland Area (a Polish-Czech Case)

89%

Steciąg M.

|

tom 45

PL

Ekolingwistyka jako samodzielna dyscyplina językoznawcza, która ukonstytuowała się w latach 70. XX wieku, od początku zajmowała się kontaktami międzyjęzykowymi. Jednakże wśród slawistów w Polsce nie zyskała większego zainteresowania. Celem tekstu jest przedstawienie ekolingwistycznej koncepcji badań słowiańskich kontaktów międzyjęzykowych na przykładzie polsko-czeskim z wykorzystaniem pojęcia lingua receptiva. Proponowana koncepcja zintegrowanych badań nad ekologią języka na polsko-czeskim pograniczu obejmuje trzy wymiary ekosystemu języka: naturalny, społeczny i poznawczy. Badania nad naturalną ekologią języka oscylują wokół jego wzajemnych związków z otaczającym środowiskiem naturalnym i mogą odnosić się do topografii, fauny i flory itd. Pod uwagę bierze się w nich potencjał środowiska naturalnego i otoczenia antropogenicznego w relacji do języka (i odwrotnie). W obserwacji socjologicznej ekologii języka zwraca się uwagę na uwarunkowania społeczne i kulturowe kształtujące relacje między komunikującymi się jednostkami oraz charakter wspólnot, które są konstytuowane lub podtrzymywane w wyniku tych kontaktów. Kognitywna ekologia języka obejmuje z kolei zdolności poznawcze i kompetencje użytkowników, zwłaszcza te, które pozwalają elastycznie adaptować się w określonym środowisku. Dla każdego wymiaru została wypracowana inna metodologia: od socjolingwistycznych ujęć ilościowych opartych na badaniach ankietowych do eksperymentów pragmalingwistycznych służących obserwacji ukształtowania nadawczo-odbiorczego w międzyjęzykowej komunikacji receptywnej. Zostanie ona przedstawiona wraz ze wstępnymi wynikami badań, które pozwalają stwierdzić, że lingua receptiva stanowi jądro multilingwizmu inkluzywnego przełamującego paradygmat jednojęzyczności i zacierającego granice języków w dążeniu do wzajemnego zrozumienia.

EN

Ecolinguistics has dealt with inter-language contacts ever since its beginnings as an independent linguistic discipline in the 1970s. However, it has not gained much interest among Slavic studies scholars in Poland. The aim of this article is to present the ecolinguistic concept of research on Slavic inter-language contacts on the example of Polish and Czech using the notion lingua receptiva. The proposed concept of integrated research on language ecology in the Polish-Czech borderland covers three dimensions of the language ecosystem: natural, social and cognitive. Research on the natural ecology of the language revolves around its interrelationships with the surrounding natural environment and can relate to topography, fauna and flora, etc. This research considers the potential of the natural and the anthropogenic environment in relation to the language (and vice versa). In the sociological observation of the language ecology, attention is paid to social and cultural conditions shaping the relationships between communicating individuals and the nature of the communities that are constituted or maintained as a result of these contacts. Cognitive language ecology, in turn, includes the cognitive skills and competences of users, especially those that enable flexible adaptation in a particular environment. A different methodology has been developed for each dimension: from sociolinguistic quantitative approaches based on surveys, to pragmalinguistic experiments designed to observe the shape of sender-recipient relations in inter-language receptive communication. These methodologies are presented together with the preliminary results of research which make it possible to state that lingua receptiva is the nucleus of inclusive multilingualism, breaking the paradigm of monolingualism and blurring the borders between languages in the pursuit of mutual understanding.

8

Englisch als Lingua franca versus andere Sprachen im Bildungswesen: Polen und Japan im Vergleich

75%

Kowalonek-Janczarek M.

|

nr 1

23-38

DE

The purpose of this study is to compare Poland’s and Japan’s foreign languagepolicies in preschool, elementary, lower/upper secondary and higher education and shed light on the aspect of multilingualism in this milieu as well. Based on secondary data (ministerial ordinances, governmental reports, curricula) and literature knowledge, the paper provides a comparative overview of the Polish and Japanese contexts which differ in a strong way. While Poland’s foreign language policy is mainly based on the objectives of the EU’s policy according to which every European citizen should master two other languages in addition to his or her mother tongue, the Japanese government’s policy aims at improving English education.

9

Onomatopoeia in interactions between advanced students of English. A corpus based study

63%

Jaskólska A.

|

2013

|

nr 20

93-101

EN

The aim of this work is to present a pilot study investigating the distribution of phono-iconic phenomena in interactions between learners of English. The study was based on Vienna-Oxford International Corpus of English (VOICE) that contains transcripts of conversations between advanced and experienced non-native users of English. The description of material for analysis and methods of study was preceded by a short theoretical introduction to a range of directions of research concerning vocal behaviour in language with special reference to onomatopoeia. The article also provides brief and essential information on VOICE.