Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  deinstytucjonalizacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
|
2022
|
tom 56(2)
49-63
PL
W poszukiwaniu rozwiązań optymalizujących funkcjonowanie polityki społecznej w Polsce, szczególnie w odniesieniu do defaworyzowanych grup społecznych, pojawiają się próby rozwijania sektora usług społecznych. Wpisuje się to w nurt deinistytucjonalizacji w polityce społecznej, zwłaszcza w sektorach związanych z pomocą społeczną, systemami zdrowia i mieszkalnictwem. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia, roli, zadań, funkcji i sposobu organizowania systemu mieszkalnictwa wspomaganego, jednej z usług społecznych, które mają na celu przenoszenie odpowiedzialności za zaspokajanie potrzeb osób potrzebujących z instytucji publicznych na najbliższe otoczenie i środowisko lokalne, w którym dana osoba przebywa. Analizowane są grupy docelowe, warunki dostępu oraz formy tej usługi, a także innych jej towarzyszących, takich jak: praca socjalna, asystentura, rozmaite treningi, doradztwo i poradnictwo. W artykule podjęta jest również próba ukazania, do zadań jakich instytucji może przynależeć rozwój mieszkalnictwa wspomaganego w Polsce.
PL
Wiele zadań samorządów będę niedługo wykonywały organizacje pozarządowe. Fundacje, stowarzyszenia czy nawet grupy nieformalne i osoby fizyczne, a nie, jak dotąd, jednostki samorządu terytorialnego zajmą się nie tylko sportem i kulturą, ale też opieką społeczną i służbą zdrowia.
|
|
tom 33(3)
71-84
PL
W artykule podjęto tematykę sytuacji społecznej osób, które ze względu na wiek, trudne warunki społeczno-ekonomiczne, niepełnosprawność czy też przewlekłą chorobę wymagają wsparcia w formie całodobowych usług bytowych, opiekuńczych lub pielęgnacyjnych. Pokazano system polskiej pomocy społecznej w aspekcie funkcjonowania zakładów całodobowego pobytu. W ramach rozważań omówiono również wskazania Europejskiej Grupy Ekspertów ds. Przejścia od Opieki Instytucjonalnej do Opieki Świadczonej na Poziomie Lokalnych Społeczności, których zastosowanie gwarantuje poszanowanie praw człowieka oraz lepszą jakość życia. Podjęty temat dotyczy zmiany systemu pomocy społecznej z instytucjonalnego na świadczony w formie usług środowiskowych i realizowany wśród społeczności lokalnej. Powołana argumentacja przemawiająca za rozwojem wymienionych usług jest niezaprzeczalna, gdyż ukazuje podmiotowość człowieka potrzebującego w centrum wszelkich działań pomocowych.
4
Content available remote Przestrzeganie wolności i praw człowieka i obywatela w domach pomocy społecznej
88%
|
2014
|
nr 2(11)
157-181
PL
W artykule przestawiono zagadnienie przestrzegania wolności i praw człowieka w domach pomocy społecznej (DPS-ach). Celem tekstu jest prezentacja stanu obecnego oraz rozwiązań prawnych, które zapewniłyby mieszkańcom DPS-ów poszanowanie ich praw. W artykule wykorzystano wyniki badań przeprowadzonych przez autora w łódzkich domach pomocy społecznej. W regulaminach tych placówek zawarto wiele regulacji nadmiernie ograniczających autonomię mieszkańców; z reguły nie były one uzależnione od stanu intelektualnego lub psychicznego konkretnego mieszkańca.
EN
The article presents the question of respect for freedom and human rights in social assistance houses (SAH). The aim of the paper is to present the current situation and legal solutions that would ensure residents of SAH respecting for their rights. In the article results of research conducted by the author in social assistance houses in Łódź were utilized. The rules of these institutions include a number of regulations overrestricting the autonomy of the residents; as a rule, they were not dependent on the intellectual or mental state of the particular resident.
PL
Umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej jest ostatecznością i powinno nastąpić po wyczerpaniu wszystkich możliwych form wsparcia i pomocy. Jednakże jeśli dziecko trafi pod opiekę i wychowanie pieczy zastępczej. trzeba stworzyć mu warunki najbardziej zbliżone do rodzinnych. Od 2000 r. polski system pieczy zastępczej poddawany jest procesowi deinstytucjonalizacji. Organizatorzy pieczy zastępczej zostali zobligowani do podjęcia działań skoncentrowanych na zmniejszeniu znaczenia systemu pieczy zastępczej w systemie całkowitej opieki nad dzieckiem, łagodnym przejściu do systemu, w którym całkowita opieka nad dzieckiem świadczona będzie na poziomie społeczności lokalnych. Celem artykułu jest przedstawienie systemu pieczy zastępczej i kierunku zmian rodzicielstwa zastępczego w ujęciu ilościowym oraz ocena organizacji pieczy zastępczej w kontekście procesu jej deinstytucjonalizacji. Podstawą wnioskowania były wyniki analizy danych statystycznych dotyczących systemu pieczy zastępczej, które stanowiły tło do dyskusji dla organizatorów pieczy zastępczej wybranych powiatów w województwie zachodniopomorskim. System pieczy zastępczej w Polsce opiera się na rodzinnych jej formach. Możliwe jest zmniejszenie liczby placówek instytucjonalnej pieczy zastępczej, jednak w obecnie funkcjonującym systemie niewykonalna jest całkowita ich likwidacja. Największe zidentyfikowane wyzwanie systemu pieczy zastępczej to malejąca liczba rodzin zastępczych. Ponadto proces deinstytucjonalizacji pieczy zastępczej wymaga działań zwiększających skuteczność systemu wsparcia i pomocy dziecka i rodziny naturalnej w środowisku lokalnym.
EN
The article considers the sources of biographical failures of foster children, which are widely described in the literature on the subject and commonly known to practitioners. Based on research reports and own experiences from practice within the foster care system, several theses have been formulated, the main of which concerns the role of the relationship between the foster care and the foster child to prevent its unfavourable biographical trajectory. Since the most important factors protecting the foster children against the experience of mental disorders and against the course of biography marked by social exclusion are located in the quality of the me–you relationship with the carer, and care for the reflective approach to this relationship should be treated as the primary task of foster carers.
PL
Artykuł jest propozycją namysłu nad źródłami niepowodzeń biograficznych wychowanków rodzin zastępczych, które są szeroko opisywane w literaturze przedmiotu i powszechnie znane praktykom. Na podstawie raportów z badań i własnych doświadczeń, pochodzących z praktykowania w obrębie systemu pieczy zastępczej, sformułowano kilka tez, z których centralną jest ta o roli relacji między opiekunem zastępczym a dzieckiem powierzonym opiece dla zapobiegania jego niepomyślnej trajektorii biograficznej. W związku z tym, że najważniejsze czynniki chroniące wychowanków rodzin zastępczych przed doświadczeniem zaburzeń psychicznych oraz przed naznaczonym wykluczeniem społecznym przebiegiem biografii są ulokowane w jakości relacji ja–ty z opiekunem, troska o refleksyjne jej ujmowanie powinna być traktowana jako prymarne zadanie opiekunów zastępczych.
PL
Demografię Polski charakteryzują dwa współwystępujące zjawiska: niska dzietność i coraz większa długośćżycia. W efekcie w naszym społeczeństwie wzrasta udział osób starszych oraz niesamodzielnych. Główną tendencją w formalnej opiece nad osobami niesamo-dzielnymi, do których należą wymagający wsparcia seniorzy, jest deinstytucjonalizacja. Pod tym pojęciem rozumie się działania podejmowane na rzecz tworzenia różnych form usług (również zdrowotnych) w środowisku mających na celu zapewnienie właściwej opieki oraz wydłużenie okresu sprawności psychofizycznej oraz możliwości pełnienia ról społecz-nych izawodowych. Przesłanki deinstytucjonalizacji mają zarówno charakter ekonomiczny (koszt opieki stacjonarnej), jak i społeczny (preferencje klientów). Celem artykułu jest zaprezentowanie deinstytucjonalizacji usług dla seniorów jako elementu polityki senio-ralnej w Polsce. Analiza przytoczonych wyników badań i kontroli wskazuje na potrzebępilnych działań informacyjno-edukacyjnych w zakresie przebiegu i efektów procesu dein-stytucjonalizacji skierowanych do kadry instytucji świadczących usługi opiekuńcze oraz zawiera konkretne propozycje w tym zakresie.
EN
The demography of Poland is characterized by the two coexisting phenomena: low birth rate and growing longevity. As the result of these mentioned above demographic pheno-mena there is growing number of the old and dependent people. The main tendency in formal care for the elderly is deinstitutionalization. Deinstitutionalization is defined as the creating of different forms of community services so that good quality care and indepen-dent life of the elderly will be longer. There are good economic (cost of residential care) and social (clients’ priorities) reasons for deinstitutionalization. The main objective of this article is presentation of deinstitutionalization of social services for the elderly as an element of the senior policy in Poland. The analysis of data coming from empirical studies shows that there is an urgent need for the informative and educational actions in this field.
EN
The aim of the article is to analyze the model of the standard of assisted housing for people with autism spectrum disorders, developed as part of the „Azymut – Independence” project. As part of the project, pilots were carried out in the field of assisted housing services for people with specific needs, taking into account the possibility of financing these solutions. The article refers to the literature on the subject on good practices from home and abroad, as well as legal acts. Conclusions are presented in the summary.
PL
Celem artykułu jest analiza modelu standardu mieszkalnictwa wspomaganego dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, opracowanego w ramach projektu „Azymut – Samodzielność”. W ramach projektu przeprowadzono pilotaże w zakresie usług mieszkalnictwa wspomaganego dla osób o specyficznych potrzebach, z uwzględnieniem możliwości finansowania tych rozwiązań. W artykule odwołano się do literatury przedmiotu dotyczącej dobrych praktyk z kraju i zagranicy, a także aktów prawnych. W podsumowaniu przedstawione zostały wnioski.
10
63%
EN
The article argues that the aging of the Polish society is intense, and the elderly population, characterized by feminization and singularization, as well as an increasing subpopulation of the oldest people, needs adequate social assistance. This is evidenced by the growing percentage of people receiving benefits due to disability and long-term illness. The article is based on the analysis of the content of monographs and scientific articles, programs of the Ministry of Family and Social Policy, reports and communiques prepared by the Central Statistical Office as well as by the Ministry of Labour and Social Policy presenting demographic changes and figures on social assistance. The research supports the claim that the implementation and forms of support depend on a multi-sectoral approach and a deinstitutionalization, promoted in state social policy.
PL
Celem artykułu jest ukazanie, że starzenie się społeczeństwa polskiego stanowi proces coraz bardziej intensywny, a grupa ludzi starszych – charakteryzująca się silną feminizacją, singularyzacją oraz narastającą subpopulacją osób najstarszych – wymaga większego wsparcia w ramach pomocy społecznej, m.in. ze względu na wzrost odsetka osób korzystających ze świadczeń z powodu niepełnosprawności i długotrwałej choroby. Prezentowane analizy powstały na bazie monografii i artykułów naukowych, dokumentów Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej oraz raportów i sprawozdań Głównego Urzędu Statystycznego zawierających dane liczbowe o pomocy społecznej oraz obrazujących krajowe przemiany demograficzne. Ustalenia badawcze prowadzą do wniosku, że na realizację i formy udzielanego wsparcia wpływają propagowane w polityce społecznej paradygmaty wielosektorowości i deinstytucjonalizacji.
EN
Introduction: On September 1, 2022, the Act on Support and Resocialization of Juveniles entered into force, which replaced the almost 40-year-old Act on Proceedings in Juvenile Cases, which was already considered outdated and inadequate to the realities of the 21st century. Research Aim: The aim of the presented considerations is to interpret selected provisions of the Act on the Support and Resocialization of Juveniles from the perspective of social rehabilitation practice. The issue concerns whether the current legal regulations regarding minors are preventive measures in dealing with minors. In addition, it is important to spread knowledge about new rules for proceedings with minors in order to raise the legal awareness of society, especially educators, teachers and parents, because they are obliged to educate children and young people in this matter, otherwise the law does not fulfill its preventive function. Evidence-based Facts: The new Act on Support and Resocialization of Juveniles duplicates the provisions of the Act on Proceedings in Juvenile Matters in many places. However, there are changes that can be called fundamental. These include the introduction of a lower limit of responsibility for minors, lowering the age of criminal responsibility for minors for the most serious crimes, the possibility of extending the duration of correctional measures in specific situations, the creation of district educational centers, equipping school principals and bodies conducting explanatory proceedings with the competence to use educational measures. Summary: The assessment is not clear, as the new regulations introduce rules corresponding to the retributive model. In addition, the legislator maintained elements of the care model and the restorative justice model. The act also includes provisions that can be assessed as introducing elements of the diversion system.
PL
Wprowadzenie: 1 września 2022 roku weszła w życie ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, która zastąpiła obowiązująca prawie 40 lat ustawę o postępowaniu w sprawach nieletnich uznawaną już za przestarzałą i nieadekwatną do realiów XXI wieku. Cel badań: Celem przedstawionych rozważań jest interpretacja wybranych przepisów ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich z perspektywy praktyki resocjalizacyjnej Należy odpowiedzieć na pytanie, czy aktualne uregulowania prawne dotyczące nieletnich są spójne ze współczesnymi trendami w postępowaniu z nieletnimi. Poza tym ważne jest rozpowszechnienie wiedzy na temat nowych zasad postępowania z nieletnimi w celu podnoszenia świadomości prawnej społeczeństwa, zwłaszcza pedagogów, nauczycieli, rodziców, gdyż to oni mają obowiązek edukowania w tej materii dzieci i młodzież, bowiem w przeciwnym wypadku prawo nie wypełnia swojej funkcji prewencyjnej. Stan wiedzy: Nowa ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich w wielu miejscach powiela unormowania ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jednakże występują zmiany, które można nazwać zmianami zasadniczymi. Wymienić tu należy wprowadzenie dolnej granicy odpowiedzialności nieletnich, obniżenie wieku odpowiedzialności karnej nieletnich za najbardziej poważne przestępstwa, możliwość wydłużenia czasu wykonywania środka poprawczego w określonych sytuacjach, powstanie okręgowych ośrodków wychowawczych, wyposażenie dyrektorów szkół i organów prowadzących postępowanie wyjaśniające w kompetencje stosowania środków oddziaływania wychowawczego. Podsumowanie: Ocena nie jest jednoznaczna, gdyż nowe uregulowania wprowadzają zasady odpowiadające modelowi retrybutywnemu. Poza tym ustawodawca utrzymał elementy modelu opiekuńczego i modelu sprawiedliwości naprawczej. W ustawie znalazły się też przepisy, które można ocenić jako wprowadzenie elementów systemu diversion.
EN
Supported housing is a social service that is slowly making its way into the reality of Polish social welfare. It fits in with all changes of a de-institutionalization nature. Experts are looking for the Polish specificity of this service by creating its standards, as well as various pilot programs implementing assisted housing at the local government level. In search of inspiration, it is worth reaching for practices used in other countries. In some of them such systems have been functioning for over a dozen years and may become a model and good practice. This article aims to provide a brief overview of selected assisted housing systems in Europe and beyond. It introduces the assumptions and understanding of assisted housing, as well as its addressees - including adults on the autism spectrum (ASD) - how it is organized and financed. The perspective of accompanying services and the scale of its dissemination are also shown. Introducing foreign practices, the article proves that assisted housing is not only a well-known idea in the world, but also has its social justification for benefiting its recipients, including people on the autism spectrum entering adulthood and independence.
PL
Mieszkalnictwo wspomagane to usługa społeczna, która powoli toruje sobie drogę w rzeczywistości polskiej pomocy społecznej. Wpisuje się ona we wszelkie zmiany o charakterze deinstytucjonalizacyjnym. Eksperci poszukują polskiej specyfiki tej usługi, poprzez tworzenie jej standardów, a także rozmaite programy pilotażowe, wdrażające mieszkalnictwo wspomagane na szczeblu samorządowym. W poszukiwaniu inspiracji warto sięgnąć po praktyki, stosowane w rozmaitych krajach świata, w niektórych od kilkunastu lat takie systemy funkcjonują i mogą stawać się wzorcem i dobrymi praktykami. Artykuł ma na celu krótki przegląd wybranych systemów mieszkalnictwa wspomaganego w krajach europejskich i poza nimi. Przybliżone zostają założenia i sposób rozumienia mieszkalnictwa wspomaganego, a także jego adresaci – w tym dorośli ze spektrum autyzmu (ASD) – sposób organizowania i finansowania. Ukazana jest również perspektywa usług towarzyszących i skala rozpowszechnienia. Przybliżając praktyki zagraniczne artykuł dowodzi, że mieszkalnictwo wspomagane jest nie tylko pomysłem znanym na świecie, lecz także mającym swoje społeczne uzasadnienie dla przynoszenia korzyści swoim odbiorcom, w tym wchodzącym w dorosłość i samodzielność osobom ze spektrum autyzmu.
EN
The article addresses the specifics of the work of the coordinator of family foster care. It points out such elements as the need of realization of both supportive and controlling functions with regard to foster families, as well as the difficulties, which occur during the work, which assume independence from the coordinator. The author emphasizes the lack of standardization of work and documents, as well as the high turnover of employees in this profession, which is not conducive to the establishment of relationships between foster families and newly hired persons. The author addresses these issues towards the upward trends such as development of social services, processes of deinstitutionalization in Europe and planned increase of foster families. In these circumstances the profession of family coordinator will be highly important.
PL
Artykuł porusza problematykę specyfiki pracy koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej. Wskazuje na takie elementy jak konieczność wypełniania funkcji zarówno wspierającej, jak i kontrolującej wobec rodzin zastępczych, a także trudności wynikające z dużej samodzielności w pracy, braku standaryzacji pracy i dokumentów, a także wysokiej fluktuacji pracowników w tym zawodzie, co nie sprzyja nawiązywaniu relacji z rodzinami zastępczymi nowo zatrudnionym osobom. Autorka zajmuje się tym zagadnieniem, jako że wobec tendencji rozwoju usług społecznych i ogólnoeuropejskiego procesu deinstytucjonalizacji i planowanego wzrostu liczby rodzin zastępczych zawód koordynatora rodziny będzie zyskiwał na znaczeniu.
|
2019
|
tom 105
|
nr 2
191-200
EN
Contemporary reality brings an abundance of changes. Some of them may be also observed with respect to forms of participation in culture. New models arise which follow the ideas of deinstitutionalisation, privatisation and self-sufficiency of viewers of culture. On the basis of these transformations, non-institutional actors appear who enter the role of educators, such as for example culture bloggers. Their activity features characteristics typical of educational turn in culture. They play a significant role in shaping cultural capital, while education remains an immanent quality of blogging about culture.
15
Content available remote Człowiek z niepełnosprawnością intelektualną w procesie zmiany modelu życia
63%
PL
Artykuł ma charakter przeglądowy. Jego celem jest analiza sposobu życia osób z niepełnosprawnością intelektualną i przemian obejmujących formy wsparcia oraz miejsca jego udzielania. Rozważania poświęcone deinstytucjonalizacji i normalizacji w ich wielorakim ujęciu uporządkowanym chronologicznie koncentrują się na funkcjonowaniu człowieka z niepełnosprawnością intelektualną, subiektywnej i obiektywnej jakości jego życia oraz społecznym uczestnictwie. Na podstawie wyników dostępnych badań podejmujących wskazane kwestie dokonano oceny obu procesów.
EN
The following paper is a review article. It is an attempt to analyze the lifestyles of people with intellectual disabilities and the changes that are occuring in the forms of support they are provided with and in the places where this support is provided. The discussion on deinstitutionalization and normalization (approached from various perspectives and ordered chronologically) concentrates on how people with intellectual disabilities function, on the subjective and objective evaluation of their lives, and on social inclusion. Available research results on the subject were used to analyze both processes.
EN
The aim of this article is to present the role of the assisted living facilities in the process of deinstitutionalisation. The analysis referred to international and national documents as well as examples of good practices in creating and running assisted living facilities for people with disabilities. In the end, the author presented a recommendations and a conclusions concerning assisted living facilities.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie roli mieszkań wspomaganych w procesie deinstytucjonalizacji. W analizie odwołano się do dokumentów międzynarodowych oraz krajowych, a także przykładów dobrych praktyk w tworzeniu i prowadzeniu mieszkań wspomaganych dla osób z niepełnosprawnością. Autor w zakończeniu przedstawił rekomendacje i wnioski dotyczące mieszkań wspomaganych.
|
2023
|
tom Vol. 120, iss. 1
art. no. e2023012
EN
On the basis of the analysis of more than a hundred projects that have beencompleted over the past four decades, the process of the transformation of thearchitecture of orphanages in the context of the deinstitutionalisation strategywas analysed. The analysis was based on a specially developed method ofcomparing environmental and peculiarities of fostering. The main goal of thismethod was to establish a connection between the effective methods of raisingchildren and architectural form. In accordance with the structure of the plan,three types of orphanage have been identified – single, branched and dispersed.As a result of the analysis, three factors were identified that contribute to thepreservation of outdated methods of organising the architectural space of analternative care institution for children. A number of design solutions have beenidentified that have significant potential for strengthening deinstitutionalized,child-centred educational practices that correspond to the best interests of the child.
EN
Contemporary social work, and thus the social worker, face challenges. On the one hand, there are social problems and the key role of a social worker, on the other, new trends in social policy. In order to look at social work holistically, these areas should be treated in a compatible way . An investment social policy based on developed social services, multi-faceted and multi-professional inter-institutional, inter-sectoral and inter-ministerial cooperation, deinstitutionalization understood as a guarantee of respect for human rights and a better quality of life are the expectations set for today's changes The place of social work and the role of the social worker in the context of opportunities, challenges and threats leading to the subjectivity of the person in need being in the centre of any assistance activities is a key issue of the reflection. The essence of these changes should also be the development of professions and supporting professions. A chance for new solutions, new quality and finding an alternative social model that would be more effective and adapted to current social expectations are probably a challenge for a social worker as a coordinator, implementer of assistance activities and social services.
PL
Współczesna praca socjalna, a co za tym idzie, pracownik socjalny, stoi przed wieloma wyzwaniami. Z jednej strony mamy problemy społeczne i kluczową rolę pracownika socjalnego, a z drugiej nowe trendy w polityce społecznej. Aby holistycznie spojrzeć na pracę socjalną, należy traktować te obszary kompatybilnie. Inwestycyjna polityka społeczna oparta na rozwiniętych usługach społecznych, wielopłaszczyznowa i multiprofesjonalna współpraca międzyinstytucjonalna, międzysektorowa i międzyresortowa, deinstytucjonalizacja rozumiana jako gwarancja poszanowania praw człowieka oraz lepsza jakość życia to oczekiwania stawiane dzisiejszym zmianom. Miejsce pracy socjalnej i roli pracownika socjalnego w kontekście szans, wyzwań i zagrożeń prowadzących do podmiotowości człowieka potrzebującego w centrum wszelkich działań pomocowych jest kluczową kwestią rozważań. Istotą tych zmian powinien być również rozwój zawodów i profesji pomocowych. Szansa na nowe rozwiązania, nową jakość oraz znalezienie alternatywnego modelu społecznego, który byłby bardziej skuteczny i dostosowany do aktualnych oczekiwań społecznych, są zapewne wyzwaniem dla pracownika socjalnego jako koordynatora, realizatora działań pomocowych, usług społecznych.
EN
The article discusses the importance of the process of the deinstitutionalisation of adult social care, as implemented by social service centers (CUS). This innovative form aims at integrating social services in the community, without forcing many elderly and disabled people to abandon their places of residence. Surveys show that nursing homes are publicly viewed as a last resort rather than a desired option. Residing in an institution will never equal living in one’s own home. A nursing home is an institution in the full sense of the word, and will never replace a family home. New regulations in Poland empower local authorities to create communal social service centers. This innovative form of service implementation allows for the provision of services covering people’s living environments, without a necessity for a person to move into a nursing home. In addition, the nursing homes will get a chance to reduce the number of dwellers, which may help them reorganize and enhance the quality of services provided.
PL
W artykule ukazano znaczenie procesu deinstytucjonalizacji, którego symbolem są centra usług społecznych (CUS). To nowatorska forma mająca na celu integrację usług społecznych w danej społeczności lokalnej stanowi szansę dla wielu osób starszych i niepełnosprawnych na pozostanie we własnym miejscu zamieszkania. Z badań wynika, że domy pomocy społecznej są traktowane jako ostateczność, a nie swobodny wybór. Zamieszkiwanie w instytucji nie jest tożsame z zamieszkiwaniem we własnym domu. Dom pomocy społecznej jest instytucją w całym znaczeniu tego słowa i nigdy nie zastąpi domu rodzinnego. Szansą dla ludzi potrzebujących pomocy stają się propagowane wprowadzone regulacje prawne dające możliwość tworzenia w gminach centrum usług społecznych. Ta nowatorska forma działań pozwoli na świadczenie usług w dotychczasowym środowisku zamieszkania, a tym samym uwolni ludzi od konieczności zamieszkania w domu pomocy społecznej. Ponadto same domy pomocy społecznej będą miały szansę na odciążenie, a tym samym pewną reorganizację i poprawę jakości świadczonych usług.
|
|
tom 20
|
nr 4
19-38
EN
Three periods can be distinguished in the history of social assistance in Poland. The first of them includes the so-called public charity, carried out mainly by the Catholic Church since the Middle Ages. The second period was shaped by the Act on Social Welfare of 1923 and constituted the legal basis of the social welfare system at that time, while the third period was related to the organization of the social welfare system under the Act on Social Welfare of 1990. This development of social assistance in Poland after 1989 took place in two dimensions: vertical - creating an undeveloped organizational structure from 1990, consisting only of social assistance centers and voivodeship social assistance teams, and from 1999 - horizontal changes were introduced, which resulted in the creation of a complex network of social welfare institutions operating at many organizational levels of state administration and local government. Among the changes in the social welfare system after 1989 indicated in this article, the issues related to the amendments to the Act on Social Assistance (1990 or 2004) are noteworthy, as well as the presentation of new tasks and professional groups (such as family assistants and foster care coordinators) included in the social welfare system - after the introduction in 2011 of the Act on supporting the family and the foster care system - Additionally, important issues stated in this article are contemporary trends in the development of social welfare in Poland and indication of the perspective of new challenges or possible changes within the social welfare system.
PL
W historii pomocy społecznej w Polsce można wyróżnić trzy okresy. Pierwszy z nich obejmuje tak zwaną dobroczynność publiczną, realizowaną głównie przez Kościół katolicki już od czasów średniowiecza. Drugi okres ukształtowany został przez ustawę o opiece społecznej z 1923 roku i stanowił podstawę prawną ówczesnego systemu opieki społecznej, zaś trzeci okres przypadał na czas organizowania systemu pomocy społecznej na mocy ustawy o pomocy społecznej z 1990 roku. Ten rozwój pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku dokonał się w dwóch wymiarach: wertykalnym – tworząc od 1990 r. nierozbudowaną strukturę organizacyjną, złożoną jedynie z ośrodków pomocy społecznej i wojewódzkich zespołów pomocy społecznej, zaś od 1999 r. wprowadzono zmiany o charakterze horyzontalnym, czego efektem było powstanie złożonej sieci instytucji pomocy społecznej, funkcjonujących na wielu szczeblach organizacyjnych administracji państwowej i samorządu terytorialnego. Wśród wskazywanych w tym artykule przemian sytemu pomocy społecznej po 1989 r. na uwagę zasługują kwestie dotyczące zmian ustawy o pomocy społecznej (z 1990 czy z 2004 r.), a także przedstawienie nowych zadań i grup zawodowych (asystentów rodziny i koordynatorów pieczy zastępczej) włączonych do systemu pomocy społecznej – po wprowadzeniu w 2011 r. ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Dodatkowo ważnym zagadnieniem w tym artykule są także współczesne kierunki rozwoju pomocy społecznej w Polsce oraz ukazanie perspektywy nowych wyzwań bądź możliwych zmian w ramach sytemu pomocy społecznej.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.