Edgar H Schein`s approach is one of the most commonly quoted concepts of organizational culture. In it, he recognized organizational culture functionally, interpretatively, and dynamically, pointing to its complexity and multi-levelness. Schein also presented an original method of studying organizational culture, one called clinical research (CR). The authors of this paper discuss the clinical research method and indicate the scope of methodological solutions shared between CR and psychological diagnosis, sociological intervention, and ethnography. The search for support (from the researcher) and the requirement to involve members of the organization are the elements linking CR with psychological diagnosis. As is the case with the sociological intervention of Alain Touraine, CR uses own concepts of the subjects based on their reflectiveness and acceptance of the key findings. And, finally, similarly to ethnography, CR treats each organization as a separate case and sensitizes researchers to permanently build a relationship with their respondents. Therefore, among organizational research procedures, using CR for organizational culture research is a unique example of integrating research methods from within social sciences and the humanities.
PL
Jedną z powszechnie przywoływanych w literaturze koncepcji kultury organizacyjnej jest ujęcie E. Scheina, który ujmuje kulturę organizacyjną funkcjonalnie, interpretatywnie i dynamicznie, wskazując na jej złożoność i wielopoziomowość. Schein przedstawił także autorski sposób badania kultury organizacyjnej, który nazwał clinical research (CR). W tekście autorki omówiły podejście CR i wskazały zakres wspólnych rozwiązań metodologicznych między CR a diagnozą psychologiczną, interwencją socjologiczną oraz etnografią. CR z diagnozą psychologiczną łączy poszukiwanie przez organizację wsparcia (u badacza) i wymaganie zaangażowania członków organizacji w badanie. Podobnie jak interwencja socjologiczna A. Touraina CR posługuje się własnymi pojęciami badanych, opiera się na ich refleksyjności i akceptacji konkluzji badania. Analogicznie do etnografii CR każdą organizację traktuje jako odrębny przypadek, zaś badacza uczula na stałe budowanie relacji z badanymi. Wykorzystanie CR w badaniach kultury organizacyjnej jest zatem unikalnym w procedurach badań organizacyjnych przykładem integracji metod badawczych nauk społecznych i humanistycznych.
Preparations from rhizomes of Petasites hybridus (L.) Gaertn., B. Mey. & Scherb. (common butterbur) have a long history of use in folk medicine in treatment of several diseases as anti-inflammatory and spasmolytic drugs. Extracts from this species are of interest to researchers in the field of phytopharmacology due to their biologically active compounds, particularly two eremophilane sesquiterpenes (petasin and isopetasin), which are contained not only in rhizomes and roots, but also in leaves. Moreover, P. hybridus contains pyrrolizidine alkaloids, which showed hepatotoxic, carcinogenic and mutagenic properties. Hence, special extracts devoid of alkaloids obtained by sub- and super-critic carbon dioxide extraction were used in the preclinical, clinical studies and phytotherapy. Our review aims to provide a literature survey of pharmacological as well as clinical trials of P. hybridus, carried out in 2000–2013. Also several studies of other species used in non-European countries have been included. Besides, the botanical description of Petasites genus and phytochemical characteristic of P. hybridus and toxicological studies of pyrrolizidine alkaloids as well as chemical profile of patented commercial extracts from rhizomes, roots and leaves of this species used in European phytotherapy have been performed. In this review, attention has also been paid to the promising and potential application of special extracts of P. hybridus not only in the prevention of migraine, treatment of allergic rhinitis symptoms, asthma and hypertension, but also in prevention and slowing the progression of neurodegenerative diseases developing with the inflammatory process in the CNS as a new therapeutic strategy. In fact, there is already an evidence of promising properties of P. hybridus extracts and sesquiterpens – decrease in the prostaglandins and leukotrienes release, inhibition of COX-1 and COX-2 activity, as well as antagonism of L-type voltage-gated calcium channels. In order to explain the new mechanisms of action of P. hybridus extracts in the CNS and their future application in phytotherapy of diseases with neuroinflammatory process, further studies should be performed.
PL
Przetwory z kłączy lepiężnika różowego (Petasites hybridus (L.) P. Gaertn., B. Mey. & Scherb.) mają długą historię stosowania w medycynie ludowej jako środki o działaniu przeciwzapalnym i spazmolitycznym w leczeniu różnych chorób. Ekstrakty uzyskane z omawianego gatunku są interesujące z punktu widzenia badań fitofarmakologicznych ze względu na obecność licznych związków biologicznie czynnych, głównie seskwiterpenów z grupy eremofilanów: petazyny i izopetazyny. Wspomniane substancje występują nie tylko w kłączach i korzeniach, ale także w liściach lepiężnika różowego. Ponadto, P. hybridus zawiera alkaloidy pirolizydynowe, które wykazują właściwości hepatotoksyczne, karcinogenne oraz mutagenne. Dlatego w badaniach przedklinicznych i klinicznych oraz fitoterapii są stosowane ekstrakty specjalne pozbawione tych związków, które otrzymuje się metodami ekstrakcji dwutlenkiem węgla w stanie podkrytycznym lub nadkrytycznym. Celem niniejszej pracy był przegląd danych bibliograficznych, z zakresu badań farmakologicznych, toksykologicznych oraz klinicznych lepiężnika różowego, przeprowadzonych w latach 2000–2013. Uwzględniono również kilka prac dotyczących gatunków stosowanych poza Europą. Dokonano opisu botanicznego rodzaju Petasites oraz charakterystyki fitochemicznej P. hybridus, a także przedstawiono profil chemiczny opatentowanych komercyjnych ekstraktów z kłączy, korzeni i liści lepiężnika różowego, stosowanych w europejskiej fitoterapii. W pracy przeglądowej zwrócono uwagę na możliwość zastosowania specjalnych ekstraktów z P. hybridus nie tylko w prewencji migreny, leczeniu objawów kataru alergicznego, astmy czy nadciśnienia, lecz także w zapobieganiu lub spowalnianiu postępu chorób neurodegeneracyjnych, przebiegających ze stanem zapalnym w OUN. Istnieją już dowody na obiecujące właściwości seskwiterpenów i ekstraktów z lepiężnika różowego – zmniejszanie uwalniania prostaglandyn i leukotrienów, hamowanie aktywności COX-1 i COX-2 oraz antagonizm wobec kanałów wapniowych bramkowanych napięciem typu L. Konieczne jest jednak przeprowadzenie dalszych badań farmakologicznych ekstraktów P. hybridus, celem wyjaśnienia nowych mechanizmów działania w OUN oraz ich przyszłego zastosowania w fitoterapii chorób ośrodkowego układu nerwowego przebiegających z procesem zapalnym.
According to statistics, ovarian cancer is the fourth cause of death due to gynecologic cancer. It results from late diagnosis of the disease, caused by the lack of characteristic symptoms, as well as from unsatisfactory treatment methods due to e.g. cell resistance to chemotherapy. The search for new therapies is still in progress. It is believed that preparations whose activity is based on RNA interference, i.e. gene silencing with the use of siRNA, are a promising group of new antineoplastic medications. Fire et al. were awarded the Nobel Prize for discovering this phenomenon. The phenomenon of siRNA interference in healthy cells is a natural protective mechanism. Genes are silenced in the cytoplasm with the use of the Dicer enzyme. siRNA gene preparations are delivered into cells with the use of viral methods such as AAV or adenoviruses, as well as non-viral methods e.g. with the use of liposomes. Clinical trials concerning siRNA preparations are now in the first phase. They are conducted on two gene preparations: CALAA-01 and siRNA nanomolecule directed against PLK1. In this paper attention was drawn to the therapeutic meaning of siRNA sequences in relation to the following genes: MDR1, VEGF, MMP, CD44, HER2, SHH, STAT. Both experimental and clinical studies give hope for the use of the described mechanisms in fight with ovarian cancer in the future.
PL
Rak jajnika według statystyk zajmuje czwarte miejsce wśród zgonów z powodu nowotworów ginekologicznych. Wynika to zarówno z późnego rozpoznania choroby, spowodowanego brakiem charakterystycznych objawów, jak i stale niezadowalających efektów leczenia, m.in. ze względu na oporność komórek na chemioterapię. Poszukiwanie nowych metod terapii jest więc nadal aktualne. Uważa się, że obiecującą grupą potencjalnych leków przeciwnowotworowych mogą być preparaty, których aktywność opiera się na zjawisku interferencji RNA, czyli wyciszaniu genów za pomocą siRNA. Za odkrycie tego zjawiska Fire i wsp. zostali uhonorowani Nagrodą Nobla. Zjawisko interferencji siRNA w prawidłowych komórkach jest naturalnym mechanizmem obronnym. Do wyciszenia genów dochodzi w cytoplazmie przy udziale enzymu Dicer. Preparaty genowe siRNA wprowadza się do komórek, wykorzystując metody wirusowe, takie jak AAV czy adenowirusy, a także za pomocą metod niewirusowych, np. z zastosowaniem liposomów. Badania kliniczne preparatów genowych siRNA znajdują się obecnie w pierwszej fazie. Prowadzone są na dwóch preparatach genowych CALAA-01 oraz na nanocząsteczce siRNA skierowanej przeciw PLK1. W niniejszej pracy skupiono uwagę na terapeutycznym znaczeniu sekwencji siRNA w stosunku do genów: MDR1, VEGF, MMP, CD44, HER2, SHH, STAT. Zarówno badania eksperymentalne, jak i kliniczne niosą nadzieję na wykorzystanie w przyszłości omawianego mechanizmu do walki z rakiem jajnika.
Dibutyrylchitin (DBC), a soluble chitin derivative, is a polymer with confirmed biological properties. DBC was obtained in the reaction of shrimp chitin with butyric anhydride, carried out under heterogeneous condition, in which perchloric acid was used as a catalyst of reaction. Production of DBC batches was carried out on a half - technical scale line. DBC parties were examined by infrared spectrometry, size exclusion chromatography and viscometry. DBC with molar mass of 132×103 daltons was used for the manufacturing of DBC fibres and DBC non-woven materials. DBC non-woven fabrics after γ-sterilisation were applied to a group of nine patients with different indications. DBC dressing materials were used exluding the use of other medical products. Satisfactory results of wound healing were achieved in most cases, especially in cases of burn wounds and postoperative/posttraumatic wounds and various other conditions causing skin/epidermis loss.
PL
Dibutyrylochityna (DBC) jest polimerem, którego korzystny wpływ na organizm żywy wykazano w badaniach biologicznych. Jest rozpuszczalną, estrową pochodną chityny pozyskiwanej z różnorodnych źródeł, stosunkowo łatwą do przetworzenia w procesach technologicznych. Do celów pracy syntezę DBC prowadzono na skale większą od laboratoryjnej, zgodnie z patentem polskim. Z otrzymanego polimeru, o masie molowej 132 kDa, wytworzono włókna a z nich włókniny. Sterylizowane płatki włóknin aplikowano na rany o różnej etiologii bez stosowania dodatkowych leków. W większości przypadków zaobserwowano korzystny wpływ dibutyrylochityny na proces gojenia ran. W żadnym z przypadków nie stwierdzono niekorzystnych zmian.