Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Zgodnie z powszechnie przyjętymi rekomendacjami w leczeniu otyłości i nadwagi zaleca się ograniczenie spożycia kalorii oraz spożycie węglowodanów w ilości 50-60% ogółu energii, tłuszczów w ilości 25-35% oraz białek w zakresie 10-15%. W ramach tej diety niezbędne jest ograniczenie spożycia cukrów dodanych, tłuszczów i alkoholu. Utrzymanie masy ciała wymaga przewlekłego przestrzegania diety. Inne alternatywne popularne diety, obniżające masę ciała, polegają na zmiennej zawartości makroskładników, co determinuje ich nazwy: diety bardzo niskoenergetyczne, diety niskowęglowodanowe, diety wysokobiałkowe, dieta śródziemnomorska i diety komercyjne. Obecnie trudno jest określić, która z diet jest bardziej bezpieczna i skuteczna. Niezbędne są dalsze wieloletnie obserwacje.
EN
For therapy of overweight or obesity the traditional dietary guidelines recommend a calorie-reduced eating plan consisting of 50-60 of total energy from carbohydrates, 25-35% from fat and 10-15% from protein and reduced intakes of added sugars, fats, and alcohol. The weight-loss maintenance requires long-term adherence to dietary changes. Many alternative popular weight-loss diets focus on achieving certain macronutrients distributions, including very low caloric diet, low-carbohydrate diets, high-protein diets, Mediterranean diet, commercial diets. Now, there seem to be never-ending claims for the weight loss efficacy and superiority of one diet regimen over others. There are needed long-time observations.
PL
Przeprowadzono dwa badania u tych samych pacjentów z hiperlipoproteinemią (HLP) typu IIb (12 osób), typu III (6 osób) i typu IV (11 osób). W pierwszym badaniu porównywano wpływ bezafibratu, fenofibratu, gemfibrozilu, etofibratu i klofibranu etofiliny na lipidy i lipoproteiny w surowicy. W następnym eksperymencie oceniono efekt skojarzonej terapii gemfibrobilem i kolestipolem. Ogólnie, gemfibrozil, bezafibrat i fenofibrat obniżały efektywniej stężenie lipidów w surowicy niż etofibrat i klofibran etofiliny. Wszystkie fibraty podwyższały stężenie cholesterolu we frakcji HDL. Wpływ na stężenie cholesterolu we frakcji LDL był zróżnicowany. W typie Ilb zarówno stężenie cholesterolu jak i apolipoproteiny B obniżało się. Natomiast u pacjentów z typem III i IV obserwowano wzrost stężenia LDL. Dodanie kolestipolu podczas terapii gemfibrozilem spowodowało dalszy spadek stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu we frakcji LDL oraz apolipoproteiny we frakcji LDL u pacjentów z HLP typu IIb. Natomiast u pacjentów z typem III i IV podanie kolestipolu zapobiegło wzrostowi stężenia frakcji LDL występującemu po leczeniu samym gemfibrozilem. Sugeruje się, że u pacjentów z hipertrójglicerydemią fibraty powinny być podawane w skojarzeniu z żywicami jonowymiennymi.
PL
Wprowadzenie. Jedną z głównych przyczyn wysokiej zachorowalności i umieralności spowodowanej chorobami układu krążenia jest nieprawidłowe żywienie, a w tym nie tylko całkowita zawartość tłuszczu w diecie, ale również rodzaj kwasów tłuszczowych. Cel pracy. Określenie zależności między spożyciem tłuszczu, w tym poszczególnych kwasów tłuszczowych a parametrami profilu lipidowego u osób z BMI > 25 kg/m2. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w grupie 150 pacjentów w wieku 20-65 lat ze wskaźnikiem BMI>25 kg/m2. Informacje na temat sposobu żywienia zebrano za pomocą kwestionariusza ankietowego oraz metodą wywiadu 24-godzinnego. Na tej podstawie obliczono wartość odżywczą jednodniowych jadłospisów używając programu komputerowego Dieta 4.0. Wyliczenia poddano analizie statystycznej przy pomocy programu Statistica. Wyniki. Wartość energetyczna analizowanych całodziennych racji pokarmowych (CRP) wynosiła średnio 2579,2 ± 786,2 kcal, w tym zawartość tłuszczu ogółem równa była 103,3 ± 45,7 g, co stanowiło 34,6 ± 8,5% energii CRP. Zauważono, iż wraz ze wzrostem BMI zwiększa się spożycie kwasów tłuszczowych nasyconych (p<0,001). Nie wykazano korelacji między spożyciem SFA a CCH, natomiast zaobserwowano ujemną korelację między spożyciem kwasu stearynowego (C18:0) a stężeniem HDL-C (p < 0,05). Wykazano ujemną korelację między spożyciem MUFA, w tym kwasu oleinowego C18:1, a stężeniem TC (p<0,05) i LDL-C. Odnotowano ujemną korelację między PUFA a TC i LDL-C oraz między C20:4 a HDL-C i C18:2 a LDL-C. Wnioski. Wpływ na profil lipidowy ma nie tylko ogólne spożycie tłuszczu, ale również struktura spożycia kwasów tłuszczowych. Nieodpowiednie proporcje SFA, MUFA, PUFA oraz zawartość w diecie TFA negatywnie wpływa na stężenie lipoprotein w osoczu.
EN
Background. Many epidemiologic, experimental, and clinical studies have shown that the amounts and type of fat in the diet influence plasma lipid levels. Dietary fat has been shown to have a role in cardiovascular diseases. Objectives. The purpose of this study was to describe the relationship between dietary fatty acids and serum lipids in 150 overweight adults. Material and methods. The examinations were performed in 150 adults, aged from 25 to 65 years with overweight and obese. Fat intakes are estimated from one 24-hour dietary recall interview. Data obtained with 24-hour questionnaire method were calculated with computer program Dieta 4. Statistical analysis was performed using a computer program Statistica. Results. Mean energy intake amounted 2579.2 ± 786.2 kcal per day. The fat intake provided 34.6 ± 8.5% of total energy, including saturated fatty acid – 13.6% of total energy. Saturated fatty acids was not correlated with lipid profiles. Stearic acid was inversely correlated with the high-density lipoprotein. There were no signifificant associations between stearic acid and total cholesterol and plasma LDL cholesterol. Monounsaturated fat, including the oleic acid were affected lipid profiles by decreased total cholesterol and LDL-C. PUFA was correlated with decreased total cholesterol and plasma LDL cholesterol. Inverse correlation between arachidonic acid and HDL-C and between linoleic acid and LDL-C was observed. Conclusions. This study indicates that the type of fat, but not only the total amount of fat, predicts serum cholesterol and its fractions levels. The proportion of SFA, MUFA, PUFA in diet determines their effect on serum lipids profile.
PL
Zalecenia dietetyczne przedstawione w różnych ostatnich europejskich wytycznych są ogólnie bardzo podobne. Wspólna jest redukcja spożycia tłuszczów nasyconych i zastępowanie ich tłuszczami wielonienasyconymi i jednonienasyconymi, jak również zwiększenie spożycia owoców i warzyw oraz ograniczenie soli i alkoholu. Pewne różnice istnieją w odniesieniu do redukcji masy ciała, ponieważ eksperci zalecają albo osiągnięcie prawidłowego indeksu masy ciała albo umiarkowane jej zmniejszenie.
EN
Dietary recommendations in various last European guidelines are generally very similar. Reduction of saturated fat intake and subtitution of them by polyunsaturated and monounsaturated fats is common, as well as the increase of fruits and vegetables consumption, and limiting salt and alcohol intake. Some differences exist with regard to approach to body weight reduction, as experts recommend either to achive normal body weight or to decrease it moderatly.
EN
Increased calcium intake has been associated with lower body weight, BMI and adiposity, mostly in children, youth and women. In men results are inconclusive. In this study the relation between calcium intake and body weight and body fat in obese men was investigated. 200 men, the mean age 45,1 ± 9,4 y, the mean BMI 33,2 ± 4,8 kg/m2, were divided into 4 groups on the basis of their calcium/protein index. No significant differences in body weight, BMI, fat mass, percentage of body fat were found across subgroups and no significant correlations between calcium intake and body variables were stated. This study did not confirm the association between calcium intake and body weight and adiposity in men.
PL
Badania wskazują, iż podaż wapnia powiązana jest z masą ciała, BMI, masą tkanki tłuszczowej. Stwierdza się to głównie u dzieci, osób młodych i kobiet, w przypadku mężczyzn badania nie dają jednoznacznych wyników. Badanie to miało na celu ocenę zależności pomiędzy spożyciem wapnia a masą ciała, BMI, masą tkanki tłuszczowej u mężczyzn z nadwagą i otyłością. Oceniana grupa liczyła 200 mężczyzn, w wieku 45,1 ± 9,4 lat, o BMI 33,2 ± 4,8 kg/m2. Podzielono ich na 4 grupy wg kwartyli współczynnika wapń/białko. Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w masie ciała, BMI, masie tkanki tłuszczowej i procentowej zawartości tkanki tłuszczowej pomiędzy grupami spożycia wapnia, jak również masa ciała, BMI, masa tkanki tłuszczowej i procentowa zawartość tkanki tłuszczowej nie były statystycznie istotnie powiązane ze spożyciem wapnia. Badanie to nie wykazało istnienia statystycznie istotnego powiązania pomiędzy spożyciem wapnia a masą ciała i zawartością tkanki tłuszczowej u mężczyzn.
PL
Dobrze zbilansowana dieta jest jednym z wyznaczników zdrowia. Nieodpowiednie spożycie składników odżywczych może sprzyjać rozwojowi chorób. Celem badania była ocena spożycia wapnia, fosforu, białka i relacja pomiędzy spożyciem wapnia a stężeniem lipidów, glukozy u pacjentów z otyłością. Badaniami objęto 57 osób w wieku 21-63 lat, u których dokonano oceny spożycia na podstawie 3 dniowego zapisu i oznaczono stężenie glukozy, wapnia i lipidów. Stężenie lipidów oceniono metodami enzymatycznymi, stężenie wapnia oceniono aparatem Vitros 250. Średnie dobowe spożycie wapnia u mężczyzn wyniosło 588,8 mg, u kobiet - 549,3 mg i było poniżej poziomu bezpiecznego. Wykazano istotne statystycznie korelacje pomiędzy spożyciem wapnia a stężeniem glukozy u kobiet i mężczyzn. Nie wykazano zależności ze stężeniem lipidów. Spożycie wapnia może być jednym z wyznaczników stężenia glukozy u otyłych osób.
EN
Well-balanced diet is one of the determinants of the health and wellbeing. Inadequate nutrients' intake can promote disease development. The purpose of this study was to assess the intake of calcium, phosphorus and protein and relation between calcium intake and lipids and glucose serum concentration in patients with obesity. The studied group consisted of 57 subjects, aged 21-63 years. Dietary assessment was based on 3-d dietary record. Serum lipids concentrations were assessed by enzymatic methods, serum calcium concentrations were assessed by Vitros 250. The mean calcium intake in men was 588,8 mg/d, in women 549,3 mg/d. Calcium intake was statistically significant correlated with glucose concentration in women and men, but not with lipids concentrations. Dietary calcium intake in studied group was below the RDA. Calcium intake could be one of determinants of glucose concentration in obese persons.
PL
Przeprowadzono ilościową oceną sposobu żywienia i badanie składu ciała u osób z nadwagą i hyperlipidemią w zależności od typu otyłości i typu hiperlipidemii. Stwierdzono spożycie tłuszczu przekraczające 30% energii. Niekorzystnym wynikiem było również niskie spożycie witamin antyoksydacyjnych u niektórych pacjentów. Dotyczyło to głównie kobiet z otyłością gynoidalną. Wyniki pracy wskazują, iż niezbędne jest prowadzenie edukacji żywieniowej u pacjentów ze schorzeniami metabolicznymi.
EN
Diet plays a major role in the development of obesity, hyperlipidemia and cardiovascular disease. This study was aimed to assess the dietary intake and nutritional status of obese and hyperlipidemic patients. The studied group consisted of 210 patients, who were aged 20-70 y. The dietary assessment was performed by 24-h recall, body composition was evaluated by bioelectrical impedance method. Total fat consumption exceeded recommended level of 30% of energy in all groups of subjects. In some patients, mainly in women with gynoid obesity, the very low intake of antioxidant vitamins was found. Results of this study showed a need of nutritional education amoung patients with obesity and hyperlipidemia.
PL
Wprowadzenie. Obecnie prowadzone badania wskazują na wzrost zgonów u osób z niskim stężeniem cholesterolu w surowicy, które spowodowane jest zmniejszaniem frakcji lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL-C) i lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C). Cel. Celem pracy była ocena związku pomiędzy polimorfizmem TaqIB genu CETP, a stężeniami wybranych parametrów gospodarki lipidowej u pacjentów z nadwagą i otyłością. Materiał i metoda. Badaniami objęto 73 osoby w wieku 24-68 lat. Otyłość androidalną stwierdzono u 90,4% kobiet, w tym u 66,7% ze stężeniem HDL-C powyżej 50 mg/dL. Wyniki. Najwięcej z otyłością brzuszną było heterozygot B1B2 (38,1%). Otyłość brzuszna występowała u 48,4% mężczyzn, w tym u 25,8% heterozygot B1B2 oraz u 67,7% z HDL>40mg/dl. Stwierdzono, większe nieistotne statystycznie stężenie TG, TC, LDL-C, procentowej zawartości masy tkanki tłuszczowej (%FM) u pacjentów z genotypem B2B2 w porównaniu do osób z genotypem B1B1 i B1B2. U kobiet wyższe stężenie TC, LDL-C oraz HDL-C stwierdzono w przypadku obecności genotypu B1B2, natomiast większe stężenie wszystkich badanych frakcji lipidowych wykazali mężczyźni z genotypem B2B2, u których stwierdzono także największą zawartość %FM. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują, że u otyłych mężczyzn polimorfizm TagIB może być niezależnym czynnikiem wpływającym na stężenie HDL-cholesterolu.
EN
Background. Ongoing research shows an increase in mortality in patients with low levels of serum cholesterol, which is caused by decreasing the fraction of high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C) and low-density lipoprotein (LDL-C). Objective. The aim of our study was to assess the relationship between the CETP gene TaqI polymorphism and concentrations of selected parameters of lipid metabolism in patients with overweight and obesity. Materials and method. The study involved 73 people aged 24-68 years. Android obesity was found in 90.4% of women, including 66.7% in the HDL-C levels above 50 mg / dL. Results. Most of abdominal obesity was the B1B2 heterozygotes (38.1%). Abdominal obesity was present in 48.4% of men, including 25.8% in B1B2 heterozygotes and in 67.7% of HDL> 40mg/dl. It was found statistically insignificant higher levels of TG, TC, LDL-C, the percentage of fat mass (% FM)in patients with genotype B2B2 compared to those with genotype B1B1 and B1B2. In women, higher levels of TC, LDL-C and HDL-C were found in the presence of B1B2 genotype, whereas a higher concentration of all lipid fractions studied showed the men with the B2B2 genotype, who also had the highest % FM. Conclusions. The results indicate that in obese men TagIB polymorphism may be an independent factor influencing HDLcholesterol.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.