The correspondence between art and the intersemiotic dialogue in which literary texts and paintings are involved creates new possibilities for the teaching of foreign languages. Both ekphrasis and its contrastive inphrasis tend to subjectively represent paintings and literary texts, while trying to replace them and reveal their presence as a new symbol. Audio description plays a similar function – through an objective description of visual texts, it aims to make them livelier, more present, and more accessible to a blind person. Ekphrasis, inphrasis and audio description exist as a result of the creative transposition and interpretation which accompany the intersemiotic translation. This process is conducted by the student. Each of the representations mentioned, and every contact with art, offers many benefits during foreign language classes. Apart from linguistic benefits, such as gaining an additional opportunity to practice grammatical structures, introducing new vocabulary, and developing communication and intercultural skills, it is also important to note the neurodidactic aspect of art while conducting a foreign language lesson.
PL
Korespondencja sztuk oraz intersemiotyczny dialog, w którym biorą udział teksty literackie oraz płótna malarskie, stwarzają nowe możliwości w nauczaniu języków obcych. Ekfraza oraz infraza dążą do subiektywnej reprezentacji tekstu malarskiego i odpowiednio literackiego, próbując go zastąpić oraz uczynić obecnym w nowym znaku. Podobne zadanie do spełnienia ma audiodeskrypcja, która poprzez obiektywny opis tekstów wizualnych ma je uobecnić, ożywić i udostępnić osobie niewidomej. Zarówno ekfraza, infraza, jak i audiodeskrypcja są wynikiem kreatywnej transpozycji i interpretacji towarzyszącej przekładowi intersemiotycznemu, którego dokonuje uczeń na lekcji języka obcego. Każda z wymienionych reprezentacji i każdy kontakt ze sztuką oferują liczne korzyści na lekcji języka obcego. Oprócz korzyści językowych, takich jak sposobność do ćwiczenia struktur gramatycznych, wprowadzenia nowego słownictwa, rozwijania kompetencji komunikacyjnej oraz interkulturowej, wart podkreślenia jest również wymiar neurodydaktyczny sztuki na lekcji języka obcego.
The aim of this article is to explore the multimodal nature of advertising, which largely relies on two semiotic systems – text and image, to convey its persuasive message. Although the image and text materialize through different forms and signs, by interacting with each other, they begin to merge into one plane of communication, complementing each other both in terms of form and content. The combinations of text and image are not only attractive to the recipient but also generate new associations and to a varying degree affect the reception and understanding of the content. Therefore, it is important to name such relationships in order to define their extent and perceptual potential. The discussed relationships between text and image – spatial, syntactic, informative and rhetorical-semantic, were analysed according to the proposal of H. Stöckel and are part of the research apparatus of multimodal text linguistics. In addition, the paper focuses on the differences and similarities between the image and the text, and also draws attention to intertextuality and intervisuality, which often form an integral part of the advertisement.
PL
Celem artykułu jest omówienie multimodalnego charakteru reklamy, która w znacznym stopniu wykorzystuje w swoim przekazie perswazyjnym połączenia dwóch systemów semiotycznych: obrazu i tekstu. Pomimo, iż obraz i tekst materializują się poprzez różne formy i za pomocą odmiennych znaków, to wchodząc ze sobą w interakcje, zaczynają tworzyć jedną komunikacyjną całość, dopełniając się tak w swoich formach, jak i treściach. Połączenia obrazowo-tekstowe są nie tylko atrakcyjne dla odbiorcy, ale też generują w nim nowe asocjacje i oddziałują w różnym stopniu na odbiór i rozumienie przekazywanych treści. Dlatego też ważne jest nazwanie tych relacji w celu zdefiniowania ich obszaru i potencjału percepcyjnego. Opisane w tekście relacje obrazowo-tekstowe będące schematami przestrzenno-składniowymi, informującymi i retoryczno-semantycznymi, zostały przeanalizowane zgodnie z propozycją H. Stöckla i wpisują się w aparat badawczy multimodalnej lingwistyki tekstu. Ponadto w artykule opisano różnice i podobieństwa występujące między obrazem i tekstem, a także zwrócono uwagę na intertekstualność i interobrazowość, które niejednokrotnie stanowią integralną część reklamy.
The article focuses on intertextual relationships observed between literature and painting. The visual and linguistic systems comprising these art forms belong to different semiotic codes, which materialise through secondary modelling systems. The modelling systems, in turn, consist of relational signs and are governed by rules allowing for alternative modes of combination. The relational signs are ontologically discrete and, as a result, have a greater connotative than denotative potential. The rules of combination are restricted by literary genres, composition, and a painting perspective that constitute the macrostructure of a text. The aim of the article is to present how languages and visual signs express the same mental operations and establish an intertextual dialogue in a literary and visual text. The premise of the study is the assumption that a word and a picture are equivalent and translatable. Therefore, the grounds for their description should be the composition of signs and its relationship with other texts of culture, not the form that constitutes them
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.