Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available „Teraz już chyba mu uwierzysz. Nie?”
100%
Meander
|
2016
|
nr 71
177-180
PL
Sofokles, Król Edyp, przeł. A. Libera, reż. J. Krofta, reż. światła O. Tryzna, muz. P. Zakrocki, P. Szamburski, przygotowanie wokalne chóru i dyrygent chóru B. Krynicka, choreografia M. Prusak, obsada: Edyp – S. Grzymkowski, Jokasta – H. Skoczyńska, Kreon – A. Ferency, Tejrezjasz – O. Łukaszewicz, Kapłan – W. Barwiński, Posłaniec – J. R. Nowicki, Pasterz – W. Kowalski, Służebna – M. Smalara, Strażnik I – M. Drężek, Strażnik II – K. Brzazgoń, chór – S. Boguszewski, T. Budyta, M. Dejmek, Z. Grabowska, M. Krajewska, M. Król, M. Makowski, J. Olszewska, K. Siegmund, M. Szary, A. Szymańczyk, B. Waga, O. Wądołowska, B. Wesołowski, Antygona – A. Próchniak, Ismena – J. Trembecka, Eteokles – M. Wojciechowski, Polinejkes – T. Włosok; Teatr Dramatyczny w Warszawie, premiera 4 lipca 2014 r.
Pamiętnik Teatralny
|
2024
|
tom 73
|
nr 4
121-138
EN
This overview article presents the problems of translating dramas and texts for the stage as raised in the Polish reference literature on translation. It evokes both scholarly works and the translators’ own remarks on their workshop. Although drama translation has not drawn as much interest as the translation of poetry or literary prose, it is not a terra incognita in Polish reference literature. Publications on drama translation do exist, but they remain rather scattered. The author of the article focuses on the issues that definitely come to the fore in translation theory and practice, namely dialogue and the category of stageability, and she briefly signals other problems of drama translation.
PL
Artykuł o charakterze przeglądowym prezentuje problemy i tematy poruszane w polskiej myśli przekładoznawczej w zakresie tłumaczenia dramatów i tekstów scenicznych. Przypomniane zostały zarówno prace naukowe, jak i odautorskie wypowiedzi warsztatowe tłumaczy. Chociaż zainteresowanie przekładem dramatu ustępuje temu, którym cieszy się przekład prozy i poezji, jednak w polskiej literaturze przedmiotu nie jest to terra incognita. Istnieją publikacje na ten temat, ale pozostają rozproszone. Autorka koncentruje się na zagadnieniach, które w teorii i praktyce przekładu zdecydowanie wysuwają się na pierwszy plan: na dialogu oraz kategorii sceniczności, sygnalizując również inne problemy i zagadnienia związane z przekładem dramatów.
4
Content available Zapomniani tłumacze starożytnych greckich tragedii
100%
Porównania
|
2020
|
tom 26
|
nr 1
123-138
EN
There is an ample number of Polish renditions of ancient Greek tragedies. Unfortunately, only a few names of those Polish translators are commonly known. The rest, written especially in the 19th century, is still waiting for someone to be interested in their works. Therefore, in my paper I would like to focus on the unrecognizedtranslators from this century. They are widely forgotten today, yet they did great work at the time to acquaint the Polish public with Greek tragedies. My aim is also to recognize the tragedies they chose to translate which often seem not to be an obvious choice.
PL
Z licznego, jak się okazuje, korpusu polskich przekładów greckich tragedii powszechnie funkcjonuje zaledwie kilka nazwisk tłumaczy. Na rozpoznanie wciąż czekają kolejni tak dziewiętnasto-, jak i dwudziestowieczni tłumacze. Jako przyczynek do zarysu historii polskiej literatury tłumaczonej chciałabym w niniejszym artykuleskoncentrować się przede wszystkim na tych mniej znanych, dziewiętnastowiecznych tłumaczach starożytnej literatury dramatycznej. Są oni dzisiaj często zapomniani, a przecież torowali drogę starożytnym dramatom w polskiej kulturze w nie mniejszym stopniu niż te zapamiętane, wielkie nazwiska. Dodatkowo chciałabymsię przyjrzeć proponowanym przez nich ówczesnej publiczności tekstom, nie zawsze stanowiącym oczywisty wybór spośród zachowanego korpusu starożytnych tragedii.
5
Content available Prometejskie zmagania
100%
EN
On March, 11, 1937 the Polish Radio broadcasted the radio play based on Aeschylus’s tragedy titled Prometheus bound. Stefan Srebrny, the professor at the Stefan Batory University in Vilnius at the time, was responsible for this radio play. He was a well-known academic and translator. While preparing for the radio play he used the translation given by Jan Kasprowicz, one of the greatest Polish poet at the turn of the 20th century. The recording did not survive the World War II, but we still have the translation by Kasprowicz on which Srebrny made notes while preparing the radio play which gives us at least some insight both on the radio play itself and the work of an academic and translator who had to struggle with the legend of the one of the greatest poets.
PL
11 marca 1937 roku Polskie Radio wyemitowało słuchowisko oparte na tragedii Ajschylosa Prometeusz w okowach. Autorem opracowania był ówczesny profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, Stefan Srebrny, osoba cieszącą się niezwykłą estymą w środowisku tak naukowym, jak i artystycznym. Przekład, którym na potrzeby słuchowiska się posłużył, był autorstwa Jana Kasprowicza, nieżyjącego już, jednak niewątpliwie jednego z największych poetów przełomu XIX i XX wieku. Ponieważ samo nagranie nie zachowało się w archiwach Polskiego Radia, przedmiotem mojego zainteresowania w artykule jest tekst przekładu Jana Kasprowicza, wydany w serii II Biblioteki Narodowej, który był własnością Stefana Srebrnego i na którym wileński, a następnie toruński, profesor nanosił adnotacje pozwalające nam - w jakiejś mierze - usłyszeć to słuchowisko, w którym mierzył się z legendą (i pracą) wielkiego poety.
PL
We all know that in the ancient tragedies there are no written stage directions. But it does not mean that there areno stage instructions. Without no doubts the fifth century BC tragedies were theatre productions. Of course theywere influencedby the Athenian theater of the day, but in every age the drama is influenced by the theatre of itsdays. And translation of a drama requires to be imagined by the translator who is never free from any influencesor references to the stages and theatres of authors’ time. That is why in this paper I would like to examine whatkind of staging the translators suggest in their translations and stage directions they insert in the texts.
EN
The first stasimon of Sophocles' Antigone often called an Ode on Man is considered to be a praise of human's power. In this ode the dramatist joins in the discussion about the cultural progress and the development of human life, his abilities and political skills, which was held by the great poets and philosophers in Athens at that time. In the human achievements and success in many fields presented in this ode in a different way from this made by Hesiod in his Works and Days, and especially in organization of the ordered society maintained by laws, we can easily perceive the resemblances between this ode and the myth put in Protagoras' mouth in Plato's dialogue. Considering that this improvement is due entirely to man's own efforts, unaided either by divine intervention or by a superhuman teacher, the issues of the proper education and upbringing of a good citizen were very current. And both Sophocles as well as Protagoras take the floor on this issue and touch on the subject of aretē and the question, what the man should be, how he should behave or which standards and principles he should obey in his life, especially in his civil life. For Sophocles as well as for Protagoras, the peak of human achievements is the foundation of polis and the appearance of a man, who is above all a citizen. It seems, that the dramatist and the philosopher wanted to pay attention to necessity of obedience of certain principles, which are binding for everyone in the society and by which everyone should be guided in his life. However, emphasizing the importance of human reason, art and ingenuity, it depends solely on a man and his beliefs, to what degree he would put the principles of aretē into effect in his life.
EN
Jan Kasprowicz, lived in 1860–1926, whose fame and glory is nowadays in the shadow, in his time was considered one of the greatest and most important Polish poets and authors. He was a diligent translator, who made Polish public accustomed with a great number of pieces of worldwide literature. He made about eighty translations of different works which is a huge and rare number, especially when taking into account only one person who was at the same time an author of his genuine works, an academic scholar and a journalist. He was fascinated and inspired by Aeschylus from the time he was a schoolboy. And thus we may find many reminiscences of Aeschylus’ poetry in his genuine works. His fascination which lasted many years culminated with the translation of Aeschylus’ tragedies into Polish. As for Kasprowicz Aeschylus was ‘the king of the tragic playwrights and the most powerful worldwide author of the tragedies’.
9
Content available Za głosem Penelopy
100%
EN
Following the voice of Penelope is the review of a play based on one of the Homer’s greatest epic poem – Odyssey, staged by Ondrej Spišák in the Warsaw puppet theatre „Teatr Lalka”. This artistically beautiful, full of magic and awarded staging, first performed in 1999, still finds its audience. It is definitely worth spending an hour in the theatre to see this enchanting ancient world created on the Warsaw stage and directed by Homer himself.
10
Content available Rozkosz Klitajmestry
100%
Meander
|
2022
|
nr 77
33-50
PL
Artykuł omawia cztery polskie przekłady Agamemnona Ajschylosa (pierwszej część trylogii Oresteja) – pióra Zygmunta Węclewskiego, Jana Kasprowicza, Stefana Srebrnego i Artura Sandauera – i w szczególności podejmuje próbę uchwycenia tego, jak tłumacze rozumieją i przedstawiają Klitajmestrę, postać niejednoznaczną i złożoną, która nie mieści się w ramach narzuconych przez społeczeństwo, w którym żyje. Zestawienie czterech tłumaczeń z greckim oryginałem ujawnia różne strategie wybrane przez tłumaczy, które zaświadczają o ich rozumieniu sztuki.
EN
We all know that in the ancient tragedies there are no written stage directions. But it does not mean that there areno stage instructions. Without no doubts the fifth century BC tragedies were theatre productions. Of course theywere influencedby the Athenian theater of the day, but in every age the drama is influenced by the theatre of itsdays. And translation of a drama requires to be imagined by the translator who is never free from any influencesor references to the stages and theatres of authors’ time. That is why in this paper I would like to examine whatkind of staging the translators suggest in their translations and stage directions they insert in the texts.
EN
The article consists of three complementary parts and concerns the herstory of one Polish university – Nicolaus Copernicus University in Toruń. The starting point is a book called Niewidzia(l)ne. Kobiety i historia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, ‘The Unseen Women and history of Nicolaus Copernicus University in Toruń’, edited by Aleksandra Derry, Anna Maria Kola and Wojciech Piasek (planned for release at the end of 2019, preceded by workshops, seminars and archival research). The first part of the text sketches the general framework of the project, the second focuses on one particular case – Zofia Abramowiczówna, while the third part refers to the theme of the whole – the issue of mastery.  
PL
Artykuł składa się z trzech dopełniających się części i dotyczy herstorii jednej z polskich uczelni – Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Punktem wyjścia jest przygotowywana książka pt. Niewidzia(l)ne. Kobiety i historia Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu pod redakcją Aleksandry Derry, Anny Marii Koli oraz Wojciecha Piaska (planowana do wydania na koniec 2019, poprzedzona zaś warsztatami, seminariami oraz badaniami archiwalnymi). Część pierwsza tekstu szkicuje ogólne ramy projektu, druga – skupia uwagę na jednym szczególnym przypadku – Zofii Abramowiczówny, trzecia zaś część odnosi się do tematu przewodniego całości – kwestii mistrzostwa.  
13
Content available Bibliografia Pawła Orozjusza (wiek XIX-XX)
51%
EN
bibliography
PL
bibliografia
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.