Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom XXX
|
nr (4/2023)
235-256
EN
Aim. The purpose of the research I have undertaken on parent meetings is to reconstruct the ways in which the meetings affect the institutional (school) identity of parents. The specific goal is to seek answers to the question: what conversational strategies occur during the meeting, and what might be the effects of the strategies used during the meeting? Materials and methods. The research was conducted using the conversational analysis method (Silverman, 2009b; Perakyla, 2009). Through the prism of the topics taken up during meetings with parents, a reconstruction of the conversational strategies taken up during the meeting was made. Results and conclusion. The leading topics of the meeting were extracted: student achievements, trips, parent council elections, signatures, and fees. Five strategies of professional action of teachers during assemblies were reconstructed; the strategy of teacher monologue, the strategy of ironic naming of students, the strategy of obliging the parent to continually uphold the school at home, the strategy of involving parents in the “economic” issues of the classroom and school. The conclusions will present the institutional identities of parents constructed during the meeting conversation: parent as a spectator of the school performance, parent of the whole class, fearful parent, parent in a conflict of (dis)loyalty to their own child, parent in the role of students, parent helper, parent unnecessary expert.
PL
Cel. Celem podjętych badań jest rekonstrukcja sposobów oddziaływania zebrania na tożsamość instytucjonalną (szkolną) rodziców. Celem szczegółowym – poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: jakie strategie konwersacyjne występują podczas zebrania oraz jakie mogą być skutki stosowanych podczas zebrania strategii? Przedmiotem badań są strategie konwersacyjne występujące podczas badanych 22 zebrań z rodzicami klas I–III nagranych w latach 2017–2020. Materiały i metody. Badania prowadzone są metodą analizy konwersacyjnej (Silverman, 2009b; Perakyla, 2009). Szczególnie interesujące było to, co się wydarza „między” uczestnikami zebrania. Właśnie analiza konwersacyjna AC, zapoczątkowana przez Harveya Sacksa i jego współpracowników Emanuela Schlegloffa i Gaila Jeffersona, umożliwiła analizę interakcyjnego wymiaru zebrania. Dodatkowym argumentem za jej wyborem był fakt, że w badaniach instytucji ta perspektywa jest praktycznie nieobecna (Granosik, 2013). Przez pryzmat podejmowanej podczas zebrań z rodzicami tematyki zostanie dokonana rekonstrukcja strategii konwersacyjnych stosowanych w trakcie zebrania. Materiał badawczy stanowiły nagrania 22 zebrań z rodzicami. Wyniki i wnioski. Wyodrębniono wiodące tematy zebrania: osiągnięcia uczniów, wycieczki, wybory do rady rodziców, podpisy i opłaty. Zrekonstruowano pięć strategii działania profesjonalnego nauczycieli podczas zebrań: monologu nauczyciela, ironicznego nazywania uczniów, zobowiązywania rodzica do kontynuowania szkoły w domu oraz włączania rodziców w kwestie „gospodarcze” klasy i szkoły. W konkluzjach przedstawiono tożsamości instytucjonalne rodziców skonstruowane podczas konwersacji. Są to: rodzic jako widz szkolnego występu, rodzic całej klasy, zalękniony rodzic, rodzic w konflikcie (nie)lojalności wobec własnego dziecka, rodzic w roli ucznia, rodzic-pomocnik, rodzic jako niepotrzebny ekspert.
EN
The digital world is becoming accessible to ever younger children, who are increasingly looking for and building their presence in it. The school seems to be a place that should respond to these trends by incorporating digitality into its educational proposals. Research into the content of textbooks for the first year of primary school shows infantile character and inadequacy in time and cognition of content related to the digital world. First-grade students are unlikely to encounter (in the currently offered school’s curriculum) a reflection on the dangers it poses or proposals to use digital skills. The contents of the textbooks constitute a world existing alongside the digital natives.
|
|
nr 602(7)
15-28
EN
School concepts of pupil and parent that arose during online learning forced by a pandemic are the main problem discussed in this article. An attempt was made to reconstruct them on the basis of the analysis of the statements of teachers in an early stage education. The teaching concepts present in the statements and the resulting concepts of pupil are illustrated with a didactic metaphor: for a report, without procedures, incomplete, interrupted or missed cognitive opportunities. From this image emerges a pupil as a robot, confused loner, apparent researcher or blindfolded researcher. The concepts of parent metaphorically presented in the text are: ghost, playmate, transmission teacher, actor, controller, postman , lector. The concept of pupil, parent and online learning turns out to be resistant to new contexts resulting from the reorganization of the didactic process. Parents in online learning were forced to act for the school benefit (curriculum implementation). According to the teacher's statements, pupils and parents were to carry out learning activities in the same way as the school did before the lockdown; through the realization of the transmission model of teaching, monocentrically understood cooperation with parents and school: the main beneficiary of learning activities carried out at home. Online learning was not used to change, on the contrary, it has consolidated traditional school concepts of teaching, pupil and parent.
PL
Szkolne koncepcje ucznia i rodzica konstruowane podczas edukacji zdalnej wymuszonej sytuacją pandemii są głównym problemem poruszanym w tekście. Na podstawie analizy komunikatów nauczycieli klas początkowych podjęto próbę ich rekonstrukcji. Obecne w komunikatach koncepcje uczenia i wynikające z nich koncepcje ucznia zilustrowane zostały metaforą dydaktyki: dla sprawozdania, bez procedur, niekompletne, przerwana czy straconych szans poznawczych. Z tego obrazu wyłania się uczeń robot, zdezorientowany samotnik, badacz z pozoru czy badacz po omacku. Metaforycznie zaprezentowane w tekście koncepcje rodzica to: duch, partner w zabawie, transmisyjny dydaktyk, aktor, kontroler, listonosz, lektor. Koncepcja ucznia, rodzica i nauczania w trybie zdalnym okazuje się odporna na nowe konteksty wynikające z reorganizacji procesu dydaktycznego. Rodzice w nauczaniu zdalnym zostali przymuszeni do działania na korzyść szkoły (realizacja materiału nauczania). Uczniowie i rodzice, zgodnie z komunikatami nauczyciela, mieli realizować działania edukacyjne w taki sam sposób, jak to robiła szkoła przed okresem lockdownu; poprzez realizacje transmisyjnego modelu nauczania, monocentrycznie rozumianą współpracę z rodzicami i szkołą – głównym beneficjentem realizowanych w domu działań edukacyjnych. Nauczanie zdalne nie zostało wykorzystane do zmiany, wręcz przeciwnie utrwaliło tradycyjne szkolne koncepcje nauczania, ucznia, rodzica.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.