Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Oceniono niektóre właściwości fizyczne i chemiczne nieorganicznych (siarczany) i organicznych (Biopleksy) połączeń cynku, miedzi i manganu. Dla wybranych związków tych mikroelementów określono strukturę - metodą analizy rent- genograficznej, uziarnienie na sitach o różnej średnicy oczek oraz rozpuszczalność w żwaczu (in vivo) i płynie żwacza (in vitro). Uzyskane wyniki badań wskazują na wyraźne różnice w zakresie fizykochemicznych właściwości organicznych i nieorganicznych związków Zn, Cu i Mn. Formy metalo-organiczne w porównaniu do form siarczanowych charakteryzowały się drobniejszymi i bardziej regularnymi kryształami. Ponadto zawierały najwięcej cząstek o średnicy od 0,120 do 0,060 mm, a ich udział wynosił dla Biopleksu cynku - 69,2%, Biopleksu miedzi - 68,99% i Biopleksu manganu - 40,59%. Natomiast nieorganiczne połączenia miedzi i manganu zawierały najwięcej cząstek o średnicy od 0,385 do 0,150 mm odpowiednio: 69,34 i 54,18%, siarczan cynku odznaczał się największym procentowym udziałem cząstek o średnicy od 1,020 do 0,430-91,93%. Biopleksy cynku i miedzi charakteryzowały się niższą rozpuszczalnością niż formy nieorganiczne tych pierwiastków zarówno w warunkach in vivo, jak i in vitro, jedynie Biopleks i siarczan manganu wykazywały podobną rozpuszczalność.
EN
The study determined some physico-chemical properties of inorganic (sulp-hates) and organic (Bioplexes) bounds of zinc, copper and manganese For those compounds the stricture (X-ray analysis), the granulation on sieve of differen mesh diameter and solubility in rumen (in vivo) and in rumen fluid (in vitro) were determined. Obtained data indicated some differences in physico-chemical properties between organic and inorganic compounds of zinc, copper and manganese. The metalo-organic forms of trace elements were characterized by smaller aid more Regular crystals in comparison with the sulphates forms The crgamc forms of tested elements contain the highest percentage of particles 0.120-0.060 mm size and it was for zinc Bioplex - 69.2%, copper Bioplex - 68.99 and manganese Bioplex - 4.59%. Inorganic forms of copper and manganese contain the highest percentage of particles size 0.385-0.150 mm size (69.34 and 54.18%, respectively) while the zinc sulphate was characterized by highest percentage of particles 1 02-0.430 mm size - 91.93%. Bioplexes of zinc and copper were characterized by lower solubility than the inorganic forms in in vivo as well asm vitro only manganese Bioplex and sulphate were of similar solubility.
8
80%
EN
The level of mineral utilization depends on many factors related to animals as well as to the chemical form of given nutrients. It has been experimentally demonstrated that animals utilize inorganic forms of minerals less efficiently than organic ones. Hence, an attempt has been made to evaluate the bioavailability of selenium bound in different compounds to lambs. Selenium supplementation in fodder mixtures was another aspect included in our tests. Thus, an experiment was conducted on 48 growing lambs, testing the level and chemical forms of selenium in fodder mixtures for animals. In group I (the control) lambs received fodder mixture without any selenium supplement. In the experimental groups, selenium was supplemented as sodium selenite in the amount 0.2 mg Se kg-1 d.m. feeds (II), or selenium enriched yeast (Se-yeast) in the amounts of 0.1 and 0.2 mg Se kg-1 d.m. of feed groups III and IV, respectively. At the end of the experiment, when animals had reached 35 kilos of weight, blood samples were taken. The activity of glutathione peroxidase was estimated in heparinized blood samples. Eight lambs were chosen from each group and killed to collect samples of soft tissues (liver, kidney, brain, muscle). The content of selenium was determined in the tissue samples. Supplementation of feeds for lambs with selenium, both inorganic (sodium selenite) and organic (Se-yeast), increased the content of the element in soft tissues of animals. The highest level of the element was found in the liver and kidneys: 4.65 and 4.90 and 2.10 and 2.30 mg kg-1 fresh tissue, of the lambs receiving sodium selenine and Se-yeast in the amount 0.2 mg Se kg-1 D.M. of feed (groups II and IV), respectively. Selenium compounds added to feeds given to lambs significantly (P£0.01) increased activity of GSH-Px in blood, especially in the case of animals which received yeast enriched with selenium. In blood of the lambs which received feeds with Se-yeast in the amount 0.2 mg Se kg-1 d.m. of feed (group IV), the activity of glutathione peroxidase was by 129.71 U gHb-1 higher, and of the animals which received Se-yeast in the amount 0.1 mg kg-1 d.m. or sodium selenite, the activity of the enzyme was higher by 86.33 and 86.35 U gHb-1, respectively, than the activity of this enzyme in blood of animals from the control group. Supplementation of lambs’ rations with Se in the form of selenite or yeast enriched with selenium forms increased the content of Se in soft tissues and gluthatione peroxidase activity in comparison with animals which did not receive additional doses of this nutrient in fodder mixtures. The availability of Se was more profoundly affected by the amount of the element added rather than its form.
PL
Stopień wykorzystania składników mineralnych z paszy zależy od wielu czynników związanych zarówno ze zwierzęciem, jak i z formą chemiczną stosowanych związków. W badaniach wskazano, że związki nieorganiczne są najczęściej gorzej wykorzystywane niż ich organiczne odpowiedniki. Dlatego podjęto próbę oceny przyswajalności przez jagnięta różnych związków selenu, uwzględniając także poziom dodatku tego pierwiastka w mieszankach. W badaniach na 48 rosnących jagniętach czynnikiem różnicującym poszczególne grupy były różne poziomy i formy połączeń chemicznych selenu w mieszankach treściwych. W grupie I (kontrolnej) jagnięta otrzymywały mieszankę bez dodatku selenu. W grupach (II) doświadczalnych mieszanki uzupełniano seleninem sodu w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy, a w grupach III i IV – drożdżami wzbogaconymi w selen (drożdże-Se), odpowiednio w ilości: 0.1 i 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy. Na końcu doświadczenia, po osiągnięciu przez zwierzęta masy ciała ok. 35 kg, pobrano od nich krew. Następnie w pełnej heparynizowanej krwi oznaczono aktywność peroksydazy glutationowej (GSH-Px). Z każdej grupy wybrano losowo po 8 jagniąt, zwierzęta ubito i pobrano tkanki miękkie (wątroba, nerki, mózg, mięsień przywodziciel uda). W zliofilizowanym materiale biologicznym oznaczono zawartość selenu. Podane jagniętom w mieszankach treściwych zarówno nieorganiczne (selenin sodu), jak i organiczne (drożdże-Se) formy połączeń selenu zwiększyły zawartość tego pierwiastka w tkankach miękkich jagniąt. Najwięcej selenu znajdowało się w wątrobie i nerkach, odpowiednio 4.65 i 4.90 oraz 2.10 i 2.30 mg kg-1 świeżej tkanki jagniąt otrzymujących w paszy selenin sodu i drożdże–Se w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy (gr. II i IV). Stosowane w paszy jagniąt związki selenu wyraźnie (P≤0.01) zwiększyły aktywności GSH-Px we krwi owiec, zwłaszcza u zwierząt, które w mieszance otrzymywały drożdże wzbogacone w selen. U owiec otrzymujących w paszy drożdże-Se w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy (grupa IV) wykazano wyższą o 129.71 U gHb-1 aktywność peroksydazy glutationowej, a u zwierząt, którym w paszy podawano drożdże-Se w ilości 0.1 mg Se kg-1 s.m. paszy lub selenin sodu, aktywność tego enzymu we krwi była wyższa odpowiednio o 86.33 i 86.35 U gHb-1 w porównaniu z grupą kontrolną. Zastosowanie w dawkach dla jagniąt dodatku Se, zarówno w formie seleninu, jak i wzbogacanych drożdży, spowodowało wzrost jego zawartości w tkankach miękkich oraz wzrost aktywności peroksydazy glutationowej w porównaniu ze zwierzętami z grupy kontrolnej. Większy wpływ na dostępność Se miał jego poziom w dawce niż stosowana forma.
PL
W badaniach określono wpływ organicznych form cynku (Zn) i selenu (Se) oa wskaźniki produkcyjne tuczonych jagniąt. Jagnięta o początkowej masie ciała 20 kg przydzielono do 3 grup żywieniowych i utrzymywano do osiągnięcia przez nie 35 kg masy ciała. Grupa kontrolna otrzymywała w premiksie ZnO i Na₂SeO₃, a grupy doświadczalne odpowiednio: II - ZnO + Bioplex Zn + Na₂SeO₃ III - ZnO + Selplex. Najwyższe przyrosty dzienne masy ciała (222 g) przy najniższym zużyciu białka ogólnego (901 g) i energii (4,75 JPŻ) na 1 kg przyrostu uzyskały jagnięta otrzymujące w premiksie ZnO + Selplex. Lepsze wyniki produkcyjne nie zostały jednak potwierdzone statystycznie.
EN
The influence of organic forms of Zn and Se on productive parameters of the fattened sheep was studied. Sheep at initial body weight of 20 kg were divided into three feeding groups and fed until 35 kg. The control group was given ZnO and Na₂SeO₃ in premix and the experimental groups II - ZnO + Bioplex Zn + Na₂SeO₃ and III - ZnO + Selplex, respectively. The highest daily body weight gains (222 g) at the lowest use of total protein (901 g) and energy (4,75 UFV) per 1 kg body weight gain were observed in the lambs getting ZnO + Selplex in premix. However, the higher yields were not statistically confirmed.
|
|
nr 11
s.778-783,rys.,tab.,bibliogr.
EN
The aim of the present study was to estimate the effectiveness of administering MgSO₄ × 7H₂ O to cows as a treatment preventing the occurrence of hypocalcaemia, one of the most important health disturbances in high-yielding dairy cows during transition and early lactation period. MgSO₄ × 7H₂ O was administered to young (2nd-3rd lactation) and older (4th-6th lactation) cows at a dose of 100 g/day/head (decrease of DCAB to 45 mEq/kg DM) alone during 2 weeks a.p., or in combination with CaCO₃ at a dose of 100 g/day/head (increase of Ca concentration from 0,54% to 0,93% of DM) during the last 10 days a.p.. Moreover, the studies concerned the effect of this treatment on milk yield and milk composition as well as fertility and cows’ health. The experiment was conducted on 32 cows divided into age 2 groups: young and older cows (16 heads per group). All experimental animals received magnesium sulphate, but half of the cows from each group (8 heads) received additionally a higher amount of Ca in rations. Selected compounds and biochemical parameters including pH (blood, urine), Ca, P, Mg (serum, urine), Na, K, Cl (urine), glucose (blood), protein, urea (serum), pCO₂, pO₂, HCO₃, BE(E) (blood) were determined in urine, blood and blood serum. In the 8th week of lactation the milk yield and milk composition (fat, protein, lactose, dry matter, urea) were determined. In the 21st and 45th day after calving the level of progesterone was estimated. Moreover, fertility indices such as conception rate, insemination index and calving interval, as well as the occurrence and intensity of metabolic disorders were also determined. A decrease in DCAB, regardless of carbonate addition, prevented hypocalcaemia. On the other hand, an increase in Ca concentration caused a slight deterioration in milk yield, biochemical indices of urine and blood, as well as the health and fertility of young cows. The administration of calcium carbonate to older cows had no effect on the milk yield and biochemical indices of urine and blood. However, the fertility and health were improved. In view of these facts, calcium carbonate combined with the so-called “strong anions” ought to be provided before calving only to older cows.
EN
The aim of the presented study was the estimation of optimal Ca and P levels applied before calving together with anionic salt addition, as an element of hypocalcaemia and hypophosphataemia prevention. The experiment was carried out during the dry period on 48 cows with similar milk yield in the previous lactation. Cows were divided into four groups. In group I (control) the amount of minerals was in accordance to NRC standards. In experimental groups (groups II-IV), two weeks before calving, cows received 140 g/day/head of hydrated magnesium sulphate to achieve dietary cation-anion difference at the level of about 50 mEq/kg DM. In groups II and III cows received calcium carbonate (100 g/day) 10 days a.p. (antepartum) (group II), or 5 days a.p. (group III), while cows in IV group received dicalcium phosphate (100 g/day) for 5 days a.p. Application of MgSO₄ × 7H₂O significantly affected the urine pH of cows from group III and IV 4-5 d. before calving – 6.45 and 6.81, respectively. The acidification of urine was observed after calving in group IV (7.13). In cows from group II (100 CaCO₃ 10 days a.p.) urine pH decline was not found (7.97-7.75). In that group the incidences of hypophosphatemia were noted (blood serum inorganic P level 1.41-1.46 mmol/l). Addition of magnesium sulphate prevented hypocalcaemia occurrence – 4-5 d. before calving the concentration of ionized Ca in blood serum was 1.11, 1.13 and 1.16 mmol/l (respectively for group II, III and IV). Reproductive functions were significantly improved after the application of CaCO₃ and CaHPO₄ for 5 days a.p. in comparison with control and group II – progesterone concentration in the blood serum on the 45th day of lactation was 1.396 – 1.409 vs 0.799 – 0.401. The correlation between progesterone and inorganic P level in serum was almost significant. Based on the obtained results a treatment optimal in prevention of hypocalcaemia and hypophosphataemia is the application of 50 g CaCO₃ and 50 g of CaHPO₄ for the last 5 days of the dry period together with MgSO₄ × 7H₂O given for 14 days a.p.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.