Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zearalenon
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of the study was to assess the frequency of occurrence and concentrations of mycotoxins in grass silages depending on meadow location, term of harvest and type of fertilizer used. The research material consisted of 24 grass silage samples collected in 2013 from three farms located in: Falenty, Kodeń and Kąty. The following mycotoxins were evaluated: deoxynivalenol (DON), nivalenol (NIV), T2 and HT2 toxin, zearalenone (ZEA) and roquefortine C (ROQ C). 22 samples were positive for at least one mycotoxin. The most frequently detected toxins were NIV (14 samples contaminated), DON and ZEA (10 samples). The concentration of mycotoxins in silage samples coming from individual farms varied and significant differences between farms were obtained only in the case of T2 toxin and ZEA. Silage made out of sward from the third cut was more likely to be contaminated, than silage made out of sward from the first cut. The type of fertilizer had no significant impact on mycotoxin concentrations except for NIV and HT2 toxin.
PL
Celem pracy była ocena częstotliwości występowania i zawartości mykotoksyn w kiszonce z runi łąkowej w zależności od lokalizacji gospodarstwa, terminu zbioru runi łąkowej oraz rodzaju nawożenia stosowanego do nawożenia łąki. Materiał badawczy stanowiły 24 próbki sianokiszonki pobrane w 2013 r. w trzech gospodarstwach: w Falentach, Kodniu i Kątach. Oceniono zawartość następujących mykotoksyn i toksyn: deoksyniwalenolu (DON), niwalenolu (NIV), toksyn T2 i HT2, zearalenonu (ZEA) i roquefortyny C (ROQ C). 22 próbki były skażone co najmniej jedną mykotoksyną. Najczęściej wykrywanymi toksynami były NIV (14 próbek) DON i ZEA (po 10 próbek). Zawartość poszczególnych mykotoksyn w próbkach kiszonki pochodzących z poszczególnych gospodarstw była bardzo zróżnicowana, ale istotne różnice między gospodarstwami stwierdzono tylko w przypadku dwóch mykotoksyn: toksyny T-2 i ZEA. Kiszonki sporządzone z runi łąkowej zebranej w trzecim pokosie zwykle były bardziej zanieczyszczone niż kiszonki z pierwszego pokosu. Rodzaj nawożenia nie miał istotnego wpływu na poziom skażenia mykotoksynami, z wyjątkiem toksyn NIV i HT2
PL
Przygotowanie próbki z tkanki nowotworowej jest dużym wyzwaniem analitycznym, ze względu na bogatą matrycę, jednakże dostępne techniki pozwalają osiągnąć wysoką efektywność tego procesu.
PL
W związku z koniecznością oznaczania mikotoksyn zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej (WE) oraz stale rosnącym zainteresowaniem problematyką mikotoksyn ze względu na zmieniający się klimat, w Polsce i na świecie wiele instytucji naukowych i firm opracowuje nowe metody ich oznaczania. Celem pracy przedstawionej w artykule była analiza stosowanych metod oznaczania mikotoksyn, takich jak ochratoksyna A i zearalenon w żywności oraz w paszach.
EN
Due to the necessity for determining mycotoxins in accordance with the guidelines of the European Commission (EC) and the growing interest of the problem of mycotoxins due to the changing climate in Poland and in the world, many scientific institutions and companies to develop new methods for their determination. The aim of the study was to discuss the most commonly used methods for the determination of mycotoxins, such as ochratoxin A and zearalenone in food and feed.
PL
Kontrola stężenia mikotoksyn w spożywanej żywności pochodzenia zarówno roślinnego, jak i zwierzęcego jest niezwykle istotna ze względu na niekorzystne efekty zdrowotne.
PL
Stosując wybrane procesy chemicznego utleniania, oczyszczaniu poddano wodę zawierającą zearalenon w stałym stężeniu 500 μg/dm3. Badania zmierzały w kierunku oceny powstawania produktów ubocznych oraz ich toksyczności w procesach utleniania wody zawierającej aktywne biologicznie mikrozanieczyszczenia. W pracy porównawczo badano proces ozonowania wody (dawka ozonu 1 mg/dm3, czas kontaktu 1 min) i fotokatalizy (dawka katalizatora 100 mg TiO2/dm3, czas 5 min). Produkty uboczne oznaczano metodą chromatografii GC-MS, a toksyczność próbek wody oceniono z użyciem biotestów wykorzystujących bakterie luminescencyjne Vibrio fischeri. Pod względem powstawania ubocznych produktów utleniania bardziej niekorzystny okazał się proces ozonowania wody, jednakże oczyszczona woda nie wykazała efektu toksycznego, podobnie jak woda poddana fotokatalizie.
EN
The chosen processes of chemical oxidation were used to treat water which contained constant amount of zearalenone ie 500 μg/dm3. The study was focused on the by-products formation and their toxic effect evaluation for the oxidation of water contaminated with biologically active micropollutants. The comparison two processes ie water ozonation (ozone dose 1 mg/dm3, contact time 1 min) and photocatalysis (catalyst dose 100 mg TiO2/dm3, time 5 min) was made. The by-products were determined via GC-MS chromatography, while the water samples toxicity were determined using the luminescence bacteria Vibrio fischeri biotests. The study revealed that the ozonation process was more disadvantageous considering by-products formation, but the treated water did not show the toxic effect, similarly as one treated via catalysis.
PL
Grzyby strzępkowe są bardzo rozpowszechnioną w przyrodzie grupą organizmów. Rodzaj Fusarium obejmuje dużą liczbę gatunków grzybów strzępkowych, szkodliwych dla ludzi i zwierząt z powodu wytwarzanych toksyn. Podstawą do identyfikacji toksynotwórczych gatunków grzybów rodzaju Fusarium są kryteria podobieństwa morfologicznego i filogenetycznego. Kilka gatunków grzybów strzępkowych z rodzaju Fusarium występujących na całym świecie ma zdolność wytwarzania toksycznych metabolitów – mikotoksyn w ziarnach zbóż, których spożycie wywiera szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi i zwierząt. Główne grupy toksyn wytwarzane przez grzyby z rodzaju Fusarium to: trichoteceny (w tym DON), zearalenon (ZE) i fumonizyny B1 i B2. Mogą one powodować uszkodzenia wątroby i nerek, zaburzenia płodności i rozwój nowotworów. Graniczne zawartości mikotoksyn w ziarnie zbóż regulują przepisy UE. W celu spełnienia wymagań prawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa żywności do badań mikotoksyn wytwarzanych przez grzyby z rodzaju Fusarium wykorzystuje się metody biologiczne, techniki chromatograficzne i immunoenzymatyczne. Wykrywalność dla wszystkich głównych grup mikotoksyn grzybów z rodzaju Fusarium, które mogą być określone za pomocą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) wynosi poniżej μg na kg. Ryzyko zdrowotne związane z konsumpcją produktów zbożowych zanieczyszczonych mikotoksynymi grzybów z rodzaju Fusarium występuje na całym świecie i zależy od stopnia zróżnicowania składu diety. Długotrwałe narażenie na działanie toksyn DON. ZEA i fumonizyn może zwiększać ryzyko chorób przewlekłych u ludzi i zwierząt.
EN
Filamentous fungi are common in natural ecosystems. The genus Fusarium comprises a high number of fungal species that can be plant-pathogenic, causing diseases in several agriculturally important crops including cereals, and also can be harmful for humans and animals since many of them are toxigenic. Together with the morphological identification, current criteria for Fusarium species identification are also based on biological and phylogenetic species recognition. Several Fusarium species of filamentous fungi occurring worldwide as causal agents of, are capable of producing micotoxins in infected kernels of cereals, some of which have a notable impact on human and animal health. The main groups of Fusarium toxins commonly found are: trichothecenes (DON), zearalenone (ZEA) and fumonisin B1 and B2. They can cause liver and kidney damage, impaired fertility and the development of cancer. Limit the content of micotoxins in cereal grains is governed by EU. In order to meet the requirements of legislation on food safety testing of mycotoxins produced by fungi of the genus Fusarium used a number of methods including: biological, chromatographic techniques and immunoassays. Detection limits for all major groups mycotoxins of Fusarium species that can be determined with High- performance liquid chromatography (HPLC) are usually in the lower microgramme/kg range. Health risks associated with the consumption of cereal products contaminated with Fusarium micotoxins are worldwide recognized and depend on the extent to which they are consumed in a diversified diet. Prolonged co-exposure to DON, ZEA, and fumonisins increase the risk of various chronic diseases.
PL
Celem badań była ocena zawartości fuzariotoksyn w ziarnie pszenicy pochodzącego z ekologicznego i konwencjonalnego systemu upraw oraz jego produktach, zakupionych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego w latach 2009-2011. Łącznie oceniono 52 próby ekologiczne i 28 prób konwencjonalnych. Główne trichoteceny oraz zearalenon oznaczano metodą HPLC-MS/MS. W ziarnie oraz analizowanych produktach (mąka, makaron, płatki, otręby) dominującymi miko toksynami był deoksyniwalenol i zearalenon. Spośród produktów najwyższym poziomem toksycznych metabolitów charakteryzowały się otręby i makaron. Zarówno surowie, jak i produkty konwencjonalne były silniej zanieczyszczone. W żadnej z badanych prób zawartość mikotoksyn nie przekroczyła dopuszczalnych norm UE.
EN
The aim of this study was determination of fusariotoxin content in wheat grain from organic and conventional farming systems and its products, purchased in Kujawsko-Pomorskie in 2009-2011. In total 52 organic and 28 conventional samples were analysed. The main trichothecenes and zearalenone were determined by HPLC-MS/MS method. Deoxynivalenol and zearalenone were the predominant mycotoxins in the grain and tested products (flour, pasta, cereals, bran). Among the products the highest level of toxic metabolites was found in bran and pasta. Both raw material and conventional products were more contaminated. In none of the tested samples the mycotoxins content exceeded the acceptable maximum levels of EU.
EN
The membrane process, i.e. nanofiltration, was considered a method for removal of mycoestrogens, compounds recently identified in aqueous environment, from water. The study was focused on the determination of the separation mechanism and on the possibility of removal of mycoestrogens in the applied process. Retention of zearalenone and α-zearalenol was investigated depending on the water matrix composition, the membrane applied, filtration mode and operating conditions of the process. As removed mycoestrogens reveal hydrophobic character, the separation mechanisms is based on the adsorption. Retention of those compounds is also dependent on the membrane type and the filtration mode. The highest effectiveness of mycoestrogens removal was obtained for cellulose membrane (CK), which characterized the highest values of the contact angle and the degree of NaCl removal in comparison with other composite membranes applied. Additionally, the CK membrane showed the highest ability to adsorb investigated micropollutants. However, the variation of retention of mycoestrogens was observed as the membrane surface was modified by inorganic and/or organic substances present in filtrated water. The degree of removal of mycoestrogens during nanofiltration exceeded 81% and considering the effectiveness and the capacity of the process, the cross-flow mode should be applied.
EN
Results of the study on the effectiveness of zearalenone removal via ozonation and integrated ozonation/nanofiltration water treatment are presented in the paper. The influence of ozone dose, contact time, pH and water properties on ozonation performance was investigated. The impact of nanofiltration membrane type on the integrated system effectiveness was tested. The study shows that application of integrated system of ozonation and nanofiltration is advantageous according to the effectiveness of zearalenone and other water contaminants removal as well as membrane capacity. The best performance of the system was observed for cellulose acetate nanofiltration membrane.
PL
Zaprezentowano wyniki badań dotyczące efektywności usuwania zearalenonu w procesie ozonowania i w zintegrowanym układzie oczyszczania wody ozonowanie/nanofiltracja. W trakcie ozonowania badano wpływ dawki ozonu, czasu kontaktu, pH i rodzaju wody na stopień usunięcia zearalenonu. Badano również wpływ rodzaju membrany nanofiltracyjnej na efektywność pracy układu zintegrowanego. Wyniki wskazują, że zastosowanie układu zintegrowanego kojarzącego ozonowanie z nanofiltracją jest korzystne pod względem efektywności usuwania zearalenonu oraz innych wskaźników zanieczyszczenia wody, jak również biorąc pod uwagę wydajność membrany. Wyższą efektywność pracy układu obserwowano w przypadku zastosowania membrany nanofiltracyjnej z octanu celulozy.
EN
Results of the study on the effectiveness of zearalenone removal via ozonation and integrated ozonation/nanofiltration water treatment are presented. The influence of ozone dose, contact time, pH and water properties on ozonation performance was investigated. The study shows that application of integrated system of ozonation and nanofiltration is advantageous according to the effectiveness of zearalenone and other water contaminants removal as well as membrane capacity.
PL
Zaprezentowano wyniki badań dotyczące efektywności usuwania zearalenonu w procesie ozonowania i w zintegrowanym układzie oczyszczania wody ozonowanie/nanofiltracja. W trakcie ozonowania badano wpływ dawki ozonu, czasu kontaktu, pH i rodzaju wody na stopień usunięcia zearalenonu. Wyniki wskazują, że zastosowanie układu zintegrowanego kojarzącego ozonowanie z nanofiltracją jest korzystne pod względem efektywności usuwania zearalenonu oraz innych wskaźników zanieczyszczenia wody, a także biorąc pod uwagę wydajność membrany.
PL
Przeprowadzono badania fotokatalitycznego utleniania zearalenonu oraz wysokocząsteczkowych substancji organicznych (określanych przez pomiar absorbancji w UV = 254 nm) w roztworach wodnych. Badania prowadzono w reaktorze z lampą zanurzeniową przy użyciu zawiesiny TiO2. Badano wpływ czasu naświetlania, składu fizyczno- chemicznego roztworu oraz stężenia katalizatora na stopień utleniania związków organicznych. Przebieg fotokatalitycznego utleniania opisano wyznaczając czas połowicznego rozkładu zanieczyszczeń oraz stałe szybkości reakcji według modelu Langmuira-Hinshelwood’a (L-H).
EN
The study of the photocatalytic oxidation of zearalenone and high molecular weight organic substances (determined by the absorbance at UV=254 nm) in water solutions was performed. Experiments were carried out in the reactor equipped with the immersed lamp in the presence of suspended TiO2. The influence of the exposure time, physicochemical composition of the solution and the catalyst concentration on the oxidation degree of organic compounds was investigated. The photocatalytic oxidation was characterized by the determination of half-life of contaminants and degradation rate constants according to Langmuira-Hinshelwood’a (L-H) model.
PL
Badanie polegało na określeniu wpływu preparatu biologicznego (B) na liczebność bakterii fermentacji mlekowej, Enterobacteriaceae, pleśni i drożdży w kiszonce z sorgo (Sorghum saccharaturri) Sucrosorgo 506 (Syngenta-Sedds). Analiza chemiczna obejmowała określenie zawartości suchej masy, cukrów rozpuszczalnych w wodzie (WSC), kwasu masłowego, kwasu mlekowego, kwasu octowego, białka, etanolu i pH. Zastosowanie preparatu biologicznego (B) spowodowało obniżenie liczebności drożdży i Enterobacteriaceae oraz wzrost liczebności bakterii mlekowych. Liczebność komórek drożdży uległa obniżeniu (P<0,05) z 4,42 jtk 104 g-1 s.m. w kontroli do 2,03 jtk 104 g-1 s.m. w kombinacji z dodatkiem biologicznym (B). Zastosowany inokulant wpły-nął na podwyższenie (P<0,05) koncentracji suchej masy i kwasu mlekowego oraz obniżył (P<0,05) poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie i etanolu. Zawartość zearalenonu była wyższa w zielonce z sorgo (2,39 ug kg-1) niż w kiszonkach (CSS - 0,05 ug kg-1 i B - 0,04 ug kg-1). Zastosowany preparat biologiczny nie miał wpływu na zawartość zearalenonu w kiszonkach.
EN
The aim of these studies was to ascertain the influence of biological additive (B) of the celi counts of lactic acld bacteria, Enterobacteriaceae, mould fungi and yeasts in sorghum silage. The silage was pre-pared from sweet sorghum (Sorghum saccharaturri) Sucrosorgo 506 (Syngenta-Sedds). The effect of the applied additive on silage was ascertained. The performed chemical analyses comprised the determination of: the content of dry matter, water soluble carbohydrates (WSC), butyric acid, lactic acid, acetic acid, crude protein, ethanol and pH. The applied biological preparation (B) was found to reduce numbers of yeasts and Enterobacteriaceae and increased count of lactic acid bacteria. The yeasts cell count decreased (P<0.05) from 4,42 cfu 104 g-1 DM in the control (CSS - control sorghum silage) to 2,03 cfu 104 g-1 DM in combination with biological additive (B). The applied inoculants increased (P<0.05) the content of dry matter, lactic acid, and decreased (P<0.05) concentration of WSC, etanol. Zearalenone content in fresh crop was higher (2,39 ug kg -1) than sorghum silages (CSS - 0,05 ug kg-1 and B - 0,04 ug kg-1). The biological additive do not influence of the zearalenon concentration in silages.
EN
The method of simultaneous determination of zearalenone and its metabolites in water with use of GC-MS chromatography was evaluated. The solid phase extraction SPE was used for analytes separation from water and as an enrichment method. The influence of compounds concentration and water sample volume on analytes recovery was investigated. The chromatographic analysis was preceded by conversion of compounds to trimethylsilyl ethers derivatives. The developed SPE-derivatization-GC/MS method allow to separate quaternary mixture of mycoestrogens with the quantitative analysis in water, when their concentration is greater than 0.2–0.5 ng/dm3. The repeatability of the results was from 1 to 8 %. The recovery of compounds exceeded 60 % for samples contains from 50 to 200 ng/dm3 of mycotoxins. The concentration of analytes and volume of the sample (100–500 cm3) did not have an influence on the extraction output. The developed method can be applied to analyze water samples containing mycoestrogens at the level of ng/dm3.
PL
Ocenie poddano metodę równoczesnego oznaczania zearalenonu i jego metabolitów w wodzie z użyciem chromatografii GC-MS. Ekstrakcja do fazy stałej SPE wykorzystana została jako metoda wydzielania i wzbogacania analitów z wody. Badano wpływ stężenia i objętości próbki wody na odzysk związków. Z kolei przed chromatograficznym oznaczeniem mykoestrogeny przeprowadzono w etery trimetylosiliowe. Metoda SPE-derywatyzacja-GC/MS umożliwia rozdział czteroskładnikowej mieszaniny mykoestrogenów i ich ilościowe oznaczenie w wodzie na poziomie stężeń 0,2–0,5 ng/dm3. Powtarzalność oznaczeń była w zakresie 1–8 %. Wyznaczony odzysk związków dla stężenia w zakresie 50–200 ng/dm3 przekraczał 60 %. Nie obserwowano znacznego wpływu stężenia analitów jak i objętości próbki wody (100–500 cm3) na wydajność ekstrakcji. Przedstawioną metodykę można więc zastosować do kontroli analitycznej obecności mykoestrogenów w środowisku wodnym na poziome stężeń ng/dm3.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.