Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ocena zachwaszczenia zbóż ozimych uprawianych w siewie czystym i z wsiewką seradeli (Ornithopus sativus L.) w systemie ekologicznym

Bojarszczuk J., Staniak M., Księżak J.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 2

5--16

PL

Celem badań była ocena zachwaszczenia zbóż ozimych, uprawianych w siewie czystym i z wsiewką seradeli (Ornithopus sativus L.) w systemie ekologicznym. Badania przeprowadzono w latach 2011 i 2012, w gospodarstwie indywidualnym w rejonie Włodawy (woj. lubelskie) i w PODR Szepietowo (woj. podlaskie). Badania obejmowały oznaczenie świeżej i powietrznie suchej masy chwastów oraz ocenę ich składu gatunkowego i liczebności poszczególnych gatunków. Opisano również strukturę zbiorowisk chwastów za pomocą wskaźników ekologicznych – indeksu różnorodności Shannona oraz indeksu dominacji Simpsona. Badania wykazały, że gatunek zboża i wsiewka seradeli miały znaczący wpływ na liczebność, skład gatunkowy flory segetalnej oraz świeżą i suchą masę chwastów. W obu latach badań czyste zasiewy zbóż charakteryzowały się większym zachwaszczeniem niż mieszanki z seradelą. Najmniej konkurencyjne w stosunku do chwastów było żyto (Secale L.) uprawiane w siewie czystym. Najmniejszą liczbą gatunków niepożądanych na 1 m² oraz najmniejszym zróżnicowaniem gatunkowym charakteryzowała się pszenica orkisz (Triticum spelta L.) uprawiana z wsiewką seradeli.

EN

The aim of the study was to evaluate weed infestation of winter cereals cultivated in pure sowing and undersown with serradella in organic system. The study was carried out in 2011 in individual farm in Włodawa region (lubelskie province) and in 2012 in Agricultural Advisory Center in Szepietowo (podlaskie province). The study included yielding and the qualitative and quantitative analysis of weed infestation. Weed association structure was described by Shannon diversity index and Simpson dominance index. The study showed that cereal species and serradella undersowing had significant influence on abundance, botanical composition and the fresh and dry mass of weeds. In both years, the biggest weed infestation was noted in pure sowing of cereals. Winter rye cultivated in pure sowing had the lowest competitive ability with respect to weeds. The lowest number and the least differentiated weed species were found in spelt wheat cultivated with serradella.

2

Ilościowa i ekologiczna charakterystyka zgrupowań skoczogonków (Hexapoda: Collembola) na plantacji żyta ozimego uprawianego w wieloletniej monokulturze i w pięciopolowym płodozmianie

Gruss I. A., Twardowski J. P.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 3

129-132

PL

Celem badań było określenie liczebności i przynależności ekologicznej zgrupowań skoczogonków występujących na plantacji żyta ozimego uprawianego w wieloletniej monokulturze (89-letniej) w porównaniu do pięciopolowego płodozmianu. Badania przeprowadzono w Stacji Doświadczalnej SGGW w Skierniewicach, w latach 2010-2011. Collembola wypłaszano z gleby z wykorzystaniem aparatów Tullgrena. Skoczogonki liczniej występowały w płodozmianie pięciopolowym w porównaniu do monokultury. Stawonogi te okazały się wrażliwe na zmiany parametrów fizyko-chemicznych gleby i występowały w większych liczebnościach na poletkach o wyższej zawartości węgla organicznego i próchnicy. Skoczogonki hemiedaficzne były najliczniejszą grupą w porównaniu do form epigeicznych i euedaficznych w obu kombinacjach doświadczenia.

EN

The aim of the study was to determine the abundance of springtails and classify them to certain ecological groups on winter rye plantation in a long-term monoculture (89 years) in comparison with a 5-crop rotation. The research was conducted at Experimental Station SGGW in Skierniewice, in 2010-2011. Collembola were extracted from soil using Tullgren apparatus. Springtails were more numerous in 5-crop crop rotation compared with monoculture. These mesofauna was very sensitive to changes of soil physicochemical properties and occurred in larger number in plots with higher organic carbon and humus content. Hemiedaphic springtails were the most numerous group in comparison with euedaphic and epigeic groups in both treatments of the experiment.

3

Analiza energochłonności produkcji żyta ozimego w gospodarstwach ekologicznych

Sławiński K.

Inżynieria Rolnicza

|

2011

|

R. 15, nr 4

243-249

PL

Badania zostały zrealizowane w latach 2008-2010. Przeprowadzono je na terenie województwa zachodniopomorskiego, w 15 gospodarstwach uprawiających żyto ozime w systemie rolnictwa ekologicznego. Stwierdzono, że ekologiczne technologie uprawy żyta ozimego charakteryzują się niską efektywnością energetyczną i wysokim wskaźnikiem jednostkowej energochłonności. Wraz ze wzrostem powierzchni ekologicznej uprawy żyta ozimego, zmniejsza się wskaźnik jednostkowej energochłonności [MJ*t-1] i wzrasta zysk energii skumulowanej [MJ*ha-1]. Największą energochłonnością skumulowaną, w ekologicznej uprawie żyta, charakteryzowały się paliwo i materiały, stanowiąc łącznie 80,8% całości nakładów energetycznych.

EN

The research was carried out in years 2008-2010 in Zachodniopomorskie [West Pomeranian] Voivodeship. It was completed in 15 farms cultivating the winter rye in the ecological agriculture system. It has been observed that the ecological winter rye cultivation technologies are characterised by low energy efficiency and high unit energy consumption index. Along with increasing area of the ecological winter rye cultivation, unit energy consumption index [MJ*t-1] is dropping and cumulated energy gain is increasing [MJ*ha-1]. In the ecological rye growing, fuel and materials were characterised by the highest cumulated energy consumption level, in total constituting 80.8% of the whole energy expenditures.

4

Mikotoksyny w życie ozimym uprawianym w ekologicznym systemie produkcji

Solarska E., Kuzdraliński A., Potocka E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 4

108-112

PL

Określano przyczynę fuzariozy kłosów ekologicznego żyta ozimego chronionego biopreparatami oraz zanieczyszczenie ziarna tego zboża przez deoksyniwalenol, toksynę T-2, zearalenon, aflatoksynsy i ochratoksynę A. W badaniach wykorzystano Biochicol 020 PC i biopreparat sporządzony w laboratorium na bazie chitozanu i grzyba Fusarium culmorum. Zawartość mikotoksyn określano za pomocą immunoenzymatycznej metody ELISA. Główną przyczyną fuzariozy kłosów żyta były grzyby Fusarium culmorum, F. graminearum i F. poae. Z ziarna obiektów chroniomych izolowano większą liczbę grzybów z rodzaju Fusarium niż z kontrolnych. Spośród 13 badanych odmian żyta deoksyniwalenol wykrywano w kilku odmianach chronionych przy użyciu biopreparatów i wzrastających w obiektach kontrolnych. U większości odmian we wszystkich obiektach identyfikowano zearalenon. U niektórych odmian biopreparat własny stymulował akumulację DON i ZEA w ziarnie. Toksyna T-2, i ochratoksyna A były wykrywane sporadycznie, a aflatoksyny nie były identyfikowane w ziarnie ekologicznego żyta.

EN

Cause of Fusarium head blight (FHB) in organic winter rye protected by biopreparations and contamination of the grain with the deoxynivalenol, T-2 toxin, zearalenone, aflatoxins and ochratoxin A were analysed. Biochicol 020 PC and biopreparation made in laboratory on the ground chitosane and Fusarium culmorum were used in field experiment. Content of mycotoxins was defined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Main cause of triticale head blight were Fusarium culmorum, Fusarium graminearum and Fusarium poae. From grain of protected objects higher numbers of Fusarium spp. were isolated than in control. Among 13 of the examined cultivars of organic rye deoxynivalenol was identified in some cultivars protected by biopreparations and in control objects. Zearalenone was detected in majority of cultivars in all objects. Own biopreparation stimulated accumulation of deoxynivalenol and zearalenone in grain of some cultivars. T-2 toxin and ochratoxin A were detected sporadically, but aflatoxins were not found in triticale grain.

5

Zmienność morfologiczna i polimorfizm białek zapasowych w liniach wsobnych żyta ozimego (Secale cereale L.)

Kubicka H., Carrillo J. M., Benito C.

Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Ekonomia i Zarządzanie

|

2005

|

Z. 10

257-265

PL

Badano 11 linii wsobnych żyta ozimego pokolenia S20 pod względem cech morfologicznych, biochemicznych i polimorfizmu białek zapasowych. Białka zapasowe w ziarniakach każdej linii wsobnej oznaczano metodą SDS-PAGE. Użyte do doświadczenia linie wsobne żyta charakteryzowały się znacznym zróżnicowaniem pod względem wszystkich analizowanych cech: wysokości roślin, długości kłosa, liczby i długości poszczególnych międzywęźli, liczby pięterek, liczby nasion w kłosie, masy 1000 ziaren i zawartości białka. Elektroforetyczna analiza białek zapasowych w badanych liniach wsobnych żyta wykazała również różnice pomiędzy nimi w liczbie prążków i ich masie cząsteczkowej. Cechy te ujawniały się w liniach wsobnych niezależnie od ich pochodzenia. Najbardziej zróżnicowane linie wsobne żyta oraz ich potomstwo wybrano do dalszych badań genetycznych na poziomie molekularnym DNA.

EN

11 inbred lines of the winter rye generation S20 on account of morphological, biochemical and polimorphism traits were investigated. Storage protein in seeds of each inbred line were analysed using the SDS - PAGE method. The inbred lines of rye used in the experiment were characterized by a significant variability on account of all analysed features: the height of the plant, length of the spike, number and length of each internode, the number of layers of the spike, number of grains per spike, 1000 grains weight and content of protein. Electrophoretic analyses of storage proteins in inbred lines showed a difference in the number of bands and their molecular mass. These traits appeared in the inbred lines regardless of their origin. The greatest variations of the inbred lines of rye were selected for further genetical research.

6

Działanie glinu i chlorku sodu na zawartość wybranych pierwiastków w siewkach zbóż

Dec D., Kubicka H., Zawada M.

Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Ekonomia i Zarządzanie

|

2005

|

Z. 10

117-123

PL

Glin i chlorek sodu uszkadzają system korzeniowy i ograniczają pobieranie składników pokarmowych przez rośliny. W pracy określono zawartość następujących pierwiastków: Zn, Mn, Na, Mg, Ca i P w liściach i korzeniach odmiany żyta Motto po traktowaniu glinem w trzech stężeniach (200, 400 i 1000 žM) oraz oznaczono zawartość K, Na, Mg i Cl w siewkach wybranych zbóż (pszenica, pszenżyto, żyto i jęczmień) po działaniu chlorkiem sodu w stężeniach 170 i 300 žM. Glin, w stężeniu 200 žM, powodował obniżenie zawartości wszystkich pierwiastków w liściach i korzeniach siewek żyta odmiany Motto. Natomiast w badanych zbożach (żyto, pszenica, pszenżyto i jęczmień) po traktowaniu NaCl wystąpiła prawidłowość: obniżenie zawartości K i Mg i wzrost Na i Cl.

EN

The content of selected chemical elements in varieties of rye grown in conditions of salinity stress. The plants intake chemical elements in the shape of soluble ions in a soil solution, however if these elements occur in a different form, even in high amounts, they are for their unassimilable. An additional problem is the fact that the roots of plants have not formed the mechanisms of selective intake of biogenic elements from the substrate. For this reason, the plant cells are penetrated by elements which ensure their growth and development and also those which are unnecessary or even harmful. Additionally, the aim of this work was to determine the content of the following biogenic elements (Mg, Ca, K, P, Na, and Cl) in the shoots and roots in 14 day seedlings of 6 varieties of winter rye (Kier, Motto, Walet, Luco, Klawo and Nawid) treated with NaCl at concentrations of 0, 100, 150 and 200 žM. The varieties of rye differed slightly in content of particular elements. The stress salinity caused a reduction of content of the following elements: P, Ca, Mg and K and an increase of Na and Cl in varieties of rye. However, the Luco variety which was the most tolerant to salinity, contained somewhat more calcium, potassium, phosphorus, magnesium, chlorine and sodium.

7

Wpływ NaCl na mrozoodporność siewek żyta odmiany Amilo

Matuszak R., Brzóstowicz A.

Inżynieria Rolnicza

|

2005

|

R. 9, nr 4

15--22

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu zasolenia podłoża na mrozoodporność siewek żyta odmiany Amilo. Doświadczenie prowadzono w warunkach kontrolowanych, na pożywce Hoaglanda, zmodyfikowanej dodatkiem NaCl w stężeniach: 0, 25, 50, 75, 100 i 150 mmol·dm-3. Metodą luminescencyjną wykazano, że w siewkach żyta, hartowanych na niską temperaturę, które rosły na pożywce z dodatkiem NaCl blokowanie transportu elektronowego zachodziło w niższej temperaturze niż u roślin kontrolnych. Gradient potencjału na błonach tylakoidalnych niehartowanych i hartowanych siewek żyta nie zależał od zasolenia. Metodą konduktometryczną stwierdzono, że odporność błon komórkowych siewek żyta na niską temperaturę zmniejszała się pod wpływem NaCl, zarówno siewek niehartowanych jak i hartowanych.

EN

The influence of salt stress on frost resistance of winter rye, cultivar Amilo seedlings was studied. Plants were grown on Hoagland medium, containing NaCl in concentrations: 0, 25, 50, 75, 100 and 150 mmol·dm-3. By detection of delayed luminescence one drew the conclusion, that blocking electron transport in hardened plants occured at lower temperature in seedlings exposed to salinity than in control plants. Gradient of potential induced on thylacoid membranes in unhardened and hardened plants practically did not depend on salinity. Conductometric method showed that the used solutions of NaCl decreased the sensibility of the seedlings to low temperature both the unhardened and hardened plants.

8

Dobór odmian żyta i wartość technologiczna ziarna na cele konsumpcyjne

Harasimowicz-Hermann G., Hermann J.

Ekologia i Technika

|

2005

|

R. 13, nr 5

176-181

PL

Zmiany zachodzące w uprawie żyta ozimego stały się możliwe dzięki postępowi biologicznemu, agrotechnicznemu, a także w pewnym stopniu zostały wymuszone większym popytem na ziarno dla piekarnictwa. Aktualna lista odmian żyta, wpisanych do krajowego rejetru, zalecanych i dopuszczonych do uprawy w Polsce zawiera 31 odmian uprawianych na ziarno i 1 do uprawy na zieloną masę. Dominują odmiany hodowli polskiej - 26 oprócz rodzimych w rejetrze jest 6 odmian niemieckich. Pierwszą odmianę mieszańcową nowej generacji wpisano do rejetru w 1998 roku, obecnie wystepują w liczbie 10, odmiany populacyjne mają największy udział - 21, od 2003 roku w rejetrze jest też 1 odmiana syntetyczna. Żyto ozime charakteryzuje się największą spośród zbóż tolerancją na kwaśny odczyn gleby, niską jej zasobność w składniki pokarmowe oraz okresowe posuchy. Zatem tradycyjnie uprawiane na glebach słabszych i w niskiej kulturze plonuje zawodnie, opłacalność jego uprawy spada a parametry jakościowe ziarna na cele wypiekowe nie odpowiadają wymaganiom. Żyto obok pszenicy jest zbożem tradycyjnie wykorzystywanym do produkcji chleba. Jego białko ma wyższą wartość żywieniową niż inne zboża, a wysoka zawartość błonnika pokarmowego o korzystnym składzie ceniona jest w profilaktyce chorób cywilizacyjnych. Chleb z mąki żytniej odznacza się ponadto specyficznymi walorami smakowymi oraz dłużej zachowuje świeżość.

EN

Changes occurring in cultivation of winter rye have become possible because of biological and agrotechnological progress, and, to a certain degree, also because of the demand coming crom the baking industry. The actual list of rye varieties found in the Polish register includes 31 varities allowed to cultivate for grain and one for green matter. Polish varieties prevail, but there are also 6 German varieties. The first hybrid variety of the new generation was registered in 1998 (now 10), however population varities are the biggest group. There is also one synthetic variety. Among the cereals winter rye has the highest tolerance to acidic soil reaction, poor nutrient content in it and to seasonal droughts. Therefore traditionally it is cultivated on poorer soils and yields unevenly. Profitability of its cultivation drops, and the grain quality often fails to respond to the expectations of the baking industry. Rye in Poland is traditionally used for bread production. Its protein has a higher nutritional value than other cereals. A high content of fibre of a beneficial composition has been highly evaluated in curing civilisational diseases. Moreover, rye bread has specific taste qualities and remains fresh for a longer time.

9

The effect of liming and complete fertilizers application on copper concentration and uptake by winter rye

Bowszys T., Bobrzecka D., Ruszkowski K.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 8

713--719

EN

A two-factorial field experiment in a randomized subblock design was performed in the years 2001-2003 on light soil. It concerned the effects of fertilization of two hybrid varieties of winter rye: Nawid F1 and Ursus F1, and population variety Dańkowskie Złote, Balanced NPK fertilization (N - 90, P - 30, K - 72 kg · ha-1) was applied with and without liming (CaO 1.74 Mg · ha-1), The following fertilizers were applied: single-component fertilizers - ammonium nitrate (pre-sowing fertilization), urea (top-dressing), triple superphosphate, 56% potassium salt; multi-component fertilizers - Polifoska 8, Polimag 305, Luboplon 4 and Lubofoska, After winter rye harvest the soil was characterized by law abundance of available copper, which varied from 1.11 to 1.19 mg · Cu kg-1, depending on rye variety, Liming reduced the concentration of carrer soluble in 1 mol HCl · dm-3, but did not change soil fertility class. The copper content of winter rye grain was at a similar level in all varieties tested, i.e. 2.06 to 3.07 mg Cu · kg-1 d.m. The copper content of rye straw was more differentiated, ranging from 0.93 to 1.47 mg Cu · kg-1 d.m. Copper uptake was significantly affected by both liming and variety. lt was higher in the case of hybrid varieties: Nawid - on average 20 g, Ursus - 19 g, whereas Dańkowskie Złote - approx 18 g Cu · ha-1.

PL

W latach 2001-2003 na glebie lekkiej przeprowadzono doświadczenia polowe z nawożeniem żyta ozimego dwóch odmian mieszańcowych Nawid F1 i Ursus F1 oraz odmiany populacyjnej Dańkowskie Zlote. Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono metodą losowych podbloków. Zbilansowane nawożenie NPK (90 kg N, 30 kg P, 72 kg K · ha-1) stosowano w serii wapnowanej (CaO 1,74 Mg · ha-1) i bez wapnowania. Z nawozów pojedynczych stosowano saletrę amonową (przedsiewnie), mocznik (poglównie), superfosfat potrójny, sól potasową 56%, a z nawozów wieloskładnikowych: Polifoskę 8, Polimag 305, Luboplon 4 i Lubofoskę. Gleba po zbiorze żyta ozimego charakteryzowała się niską zasobnością w miedź przyswajalną i w zależności od odmiany wartość ta wahała się od 1,11 do 1,19 mg · Cu kg-1. Mimo że wapnowanie ograniczało ilość miedzi rozpuszczalnej w 1 mol HCl · dm-3, to nie zmieniał klasy zasobności. Zawartość miedzi w ziarnie żyta ozimego testowanych odmian układała się na zbliżonym poziomie od 2,06 do 3,07 mg Cu · kg-1, a w słomie była bardziej zróżnicowana i wynosiła od 0,93 do 1,47 mg Cu · kg-1 s.m. Istotny wpływ na wynos miedzi z plonem roślin miało zarówno wapnowanie, jak i odmiana. Więcej tego składnika pobierały odmiany mieszańcowe: Nawid - średnio 20 g, Ursus 19 g, a Dańkowskie Złote około 18 g Cu · ha-1.