Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Chemical composition of green forage in relation to legume plant species and its share in the meadow sward

Wróbel B., Zielewicz W.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

131--136

EN

The aim of the study was to evaluate the impact of various percentage shares of legumes in the sward on the nutritional value of forage. Two species of legume plants were used in this experiment: red clover (Trifolium pratense L.) variety Chlumecky and birdsfoot trefoil (Lotus corniculatus L.) variety Leo. The research material consisted of green forage samples in which percentage shares of tested species of legume plant ranged from 0% to 100%. The content of organic and mineral components in green forage was evaluated. The relation between the percentage shares of red clover and birdsfoot trefoil and the content of nutritive components in green forage was calculated. Forages with birdsfoot trefoil in them, regardless of its percentage share, contained more total protein, crude ash and NDF and ADF fibers fraction. In contrast, forages with the participation of red clover contained more sugars, Ca, Mg and Mn, and were characterized by higher digestibility of organic matter. The proportions of both species also had a significant impact on the content of the majority of nutrients. Increasing the proportion of both red clover and birdsfoot trefoil in green forages resulted in a decrease in crude fiber content and its fractions: ADF and NDF. However, the share of both species was positively correlated with the total protein content, crude ash, ADL and organic matter digestibility. A positive correlation was found between the proportion of red clover in mixture and the Ca, Mg and Fe contents. The proportion of birdsfoot trefoil was positively correlated with the content of P, Ca, Mg and Fe.

PL

Celem badań była ocena wpływu zróżnicowanego udziału w runi roślin bobowatych na wartość pokarmową zielonki. Badaniami objęto dwa gatunki: koniczynę łąkową (Trifolium pratense L.) odmiany Chlumecky i komonicę zwyczajną (Lotus corniculatus L.) odmiany Leo. Materiał badawczy stanowiły próbki zielonki, w których procentowy udział badanego gatunku rośliny bobowatej wynosił od 0 do 100%. W zielonce oceniano zawartość składników organicznych i mineralnych. Obliczono zależność pomiędzy procentowym udziałem koniczyny łąkowej i komonicy zwyczajnej w zielonce a zawartością poszczególnych składników pokarmowych. Zielonka z udziałem komonicy zwyczajnej, niezależnie od jej procentowego udziału, zawierała więcej białka ogólnego, popiołu surowego oraz frakcji włókna NDF i ADF. Natomiast zielonka z udziałem koniczyny łąkowej zawierała więcej cukrów prostych, Ca, Mg i Mn oraz charakteryzowała się wyższą strawnością masy organicznej. Procentowy udział w zielonce obu gatunków miał też istotny wpływ na zawartość większości składników pokarmowych. Zwiększanie udziału w zielonce, zarówno koniczyny łąkowej jak i komonicy zwyczajnej, powodowało obniżenie zawartości włókna surowego oraz jego frakcji: ADF i NDF. Udział obu gatunków był natomiast dodatnio skorelowany z zawartością białka ogólnego, popiołu surowego, ADL i strawnością masy organicznej. Stwierdzono ponadto dodatnią korelację pomiędzy udziałem w zielonce koniczyny łąkowej a zwartością Ca, Mg i Fe. Udział komonicy zwyczajnej był dodatnio skorelowany z zawartością P, Ca, Mg i Fe.

2

The effect of mineral NPK and organic fertilisation on the content of nutritive components and microbiological quality of the first regrowth of meadow sward

Wróbel B., Zielińska K. J., Fabiszewska A. U.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2015

|

Vol. 60, nr 4

129--134

EN

Studies were carried out in the years 2011-2013 in the field experiment on permanent meadow. The aim was to assess the effect of various forms and doses of fertilisers on nutritive value and microbiological quality of the first regrowth of meadow sward. Six experimental plots were established on the meadow and fertilised with mineral NPK, cattle liquid manure and manure applied in two doses corresponding to 60 and 120 kg N ha-1. First regrowth of meadow sward was collected for analyses. The number of selected microorganisms and the content of nutritive components were analysed in these samples. Applied organic fertilisation, especially that with manure, increased the content of crude ash, decreased the concentration of simple sugars and the sugar to protein ratio. Moreover, manure fertilisation increased the concentration of potassium and decreased the concentration of sodium, magnesium and calcium in meadow sward. Higher doses of fertilisers increased the content of potassium and decreased that of calcium in the sward. Applied organic fertilisation did not result in unfavourable changes in epiphytic microflora of the sward.

PL

Badania prowadzono w latach 2011-2013 w doświadczeniu łanowym na łące trwałej. Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych form i dawek nawozów na wartość pokarmową i jakość mikrobiologiczną pierwszego odrostu runi łąkowej. W ramach badań na łące wydzielono 6 łanów doświadczalnych, które nawożono nawozami mineralnymi NPK oraz gnojówką bydlęcą i obornikiem stosowanymi w dwóch dawkach, odpowiadających dwóm poziomom nawożenia azotem: 60 i 120 kg·ha-1. Do analiz pobierano ruń łąkową z pierwszego odrostu. W próbach zielonki oceniano liczebność wybranych mikroorganizmów, a także zawartości składników pokarmowych. Zastosowane nawożenie nawozami naturalnymi łąki, zwłaszcza obornikiem, spowodowało wzrost zawartości popiołu surowego oraz spadek koncentracji cukrów prostych i pogorszenie stosunku cukrowo-białkowego. Ponadto nawożenie obornikiem powodowało wzrost zawartości w runi łąkowej potasu przy równoczesnym spadku koncentracji sodu, magnezu i wapnia. Wzrost dawki nawożenia powodował wzrost zawartości potasu i spadek wapnia w runi. Stosowane nawożenie nawozami naturalnymi nie powodowało niekorzystnych zmian w mikroflorze epifitycznej runi.

3

Nutritive value and the content of macroelements in fodder and in soil from organic grasslands

Jankowska-Huflejt H.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 3

91--97

EN

Studies were carried out in the years 2006-2007 in organic farms with animal production and over 30% share of permanent grasslands in agricultural lands. Samples of green forage from meadows and pastures, of hay and hay ensilage from meadow sward were analysed for the content of total protein, crude fibre, crude fat, ash and mineral components (N, P, K, Ca, Mg and Na). In the year 2007, soil (0-20 cm layer) richness in these components was also analysed. Mean content of nutritive components in fodder reached the optimum range but the content of total protein and crude fibre was quite variable. Mean content of potassium and magnesium in all types of fodder was satisfactory, that of phosphorus - satisfactory in green fodder from pastures and slightly deficient in other types of fodder. The content of calcium was minimally deficient in hay and that of sodium was small in all types of fodder (only 0.38 g kg-1 DM in hay), which resulted in too high K:Na ratio (up to 242 in hay) and K:Mg ratio (ca. 10). Compared with conventional farms, more hay samples from organic farms contained more P, Ca and Mg. Potassium content in hay was comparable and Na content was much smaller in hay from organic farms. Soils of studied grasslands were in general acid or slightly acid of low phosphorus content. Very high potassium content in some soils may indicate too often applied liquid manure. Soil richness in available calcium and magnesium was exceptionally favourable and only in few cases needed supplementation. Improving management methods and periodical analyses of soil and fodder are necessary to increase grassland utilization and fodder quality.

PL

Badania prowadzono w latach 2006-2007 w ekologicznych gospodarstwach z ponad 30% udziałem trwałych użytków zielonych w strukturze użytków rolnych i prowadzących produkcję zwierzęcą. Analizowano próbki zielonki z łąk i pastwisk, próbki siana oraz kiszonki z runi łąkowej. Oceniano zawartość białka ogólnego, włókna surowego, tłuszczu surowego, popiołu surowego i składników mineralnych N, P, K, Ca, Mg i Na. W 2007 roku określono też zasobność gleb (warstwa 0-20 cm) w te składniki. Średnio zawartość składników pokarmowych w paszach mieściła się w granicach wartości optymalnych, ale zawartości białka ogólnego i włókna surowego były bardzo zróżnicowane. Średnie zawartości potasu i magnezu były zadowalające we wszystkich rodzajach pasz, fosforu zadowalające w zielonce pastwiskowej i nieznacznie niedoborowe w pozostałych paszach, zawartość wapnia minimalnie niedoborowa tylko w sianie, natomiast zawartość sodu mała (zaledwie 0,38 g kg-1 s.m. w sianie) we wszystkich rodzajach pasz, co rzutowało na zbyt wysoki stosunek K : Na (nawet 242 w sianie)i K : Mg (ok. 10). W porównaniu z zawartością składników w sianie z gospodarstw konwencjonalnych w sianie z gospodarstw ekologicznych większy był % próbek o większej zawartości P, Ca i Mg, o zbliżonym udziale K i znacznie mniejszej zawartości Na. Gleby badanych użytków były na ogół kwaśne i lekko kwaśne, o niskiej zawartości fosforu; bardzo duża w części gleb zawartość potasu może wskazywać na zbyt częste stosowanie gnojówki. Zasobność w przyswajalne magnez i wapń była wyjątkowo korzystna, tylko w nielicznych przypadkach wymagająca uzupełnienia. W celu poprawy wykorzystania TUZ i ja-kości ich pasz konieczne jest doskonalenie metod gospodarowania oraz okresowe badanie paszy i zasobności gleb.

4

Effect of frequency at which herbage left ungrazed by cows is cut on the feed value of the legume-grass sward under organic management

Gaweł E., Nędzi M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 3

50--55

EN

The aim of the study carried out on an organically farmed field was to estimate the impact of pasture management that included cutting of ungrazed plants on the feeding value of a mixed legume-grass sward. The feeding value of the mixture was assessed in a single-factor experiment which comprised 4 dates on which ungrazed plants were cut (left uncut, cut after the 1st grazing event, cut after the last grazing event, cut after each grazing event). Failure to mow ungrazed plants was found to have a negative impact on forage quality, to lower its energy content and protein value, decrease digestibility, increase filling value and fiber content of fodder. It also promoted weed infestation of the sward and increased the percentage of aged vegetation which is of little use in cattle feeding. In order to obtain a good quality sward of a legume-grass mixture it is necessary to cut the uneaten plants at least once during the grazing season.

PL

Celem badań zrealizowanych na polu ekologicznym była ocena wpływu pielęgnacji pastwiska polegająca na koszeniu niedojadów na wartość pokarmową runi bobowatych drobnonasiennych z trawami. Wartość pokarmową mieszanki oceniono w doświadczeniu dwuczynnikowym, gdzie pierwszym czynnikiem były 4 terminy koszenia niedojadów (bez koszenia niedojadów; koszenie niedojadów po 1 wypasie; koszenie niedojadów po ostatnim wypasie; koszenie niedojadów po każdym wypasie a drugim wypasy runi). Stwierdzono, że zaniechanie koszenia niedojadów niekorzystnie wpływa na jakości paszy, obniża wartość energetyczną, białkową i strawność paszy, zwiększa wartość wypełnieniową i zawartość włókna w paszy. Ponadto prowadzi do nadmiernego zachwaszczenia runi oraz nagromadzenia w niej pozostałości starej roślinności mało przydatnej w żywieniu krów. Uzyskanie dobrej jakości runi pastwiskowej z bobowatych drobnonasiennych z trawami zapewnia co najmniej jednorazowe w sezonie wegetacyjnym koszenie niedojadów.

5

Assessment of the quality of sward from the grasslands of selected organic farms

Zielińska K.J., Fabiszewska A. U., Wróbel B.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 4

131--136

EN

Sward, both in its raw form and processed into silage, can be a valuable form of fodder for beef and dairy cattle throughout the year. Existing research data clearly indicate that in Poland neither sward nor hay provide adequate levels of calcium, phosphorus, magnesium, zinc or provitamin A (beta-Carotene) to meet the needs of cattle. To assess the quality and mineral content of sward, six organic farms were selected, all of which utilise fodder from permanent grassland as the principal feed for their dairy cattle: green fodder from pasture in the summer months and silage during winter. In accordance with the principles of organic farming the surveyed farms did not use inorganic fertilizers to fertilize their grasslands while two of the six farms also did not use any form of fertiliser during the research period. In order to assess the quality of the sward set aside for fermentation, random samples of green fodder from the second crop were collected for chemical and microbiological analysis. The analysis determined the levels of basic nutritional elements, Carotenoid components and macro- and microelement content in the sward, including the following elements: calcium, phosphorus, magnesium, manganese and zinc. For each pasture grass sample the survey also assessed the number of colony forming units (CFU) of bacteria potentially pathogenic for animals and the number of fungi. The tests indicated very wide fluctuations in the total protein content of green fodder - from 120 to 200g kg-1 DM - correlated to the farm, the method by which grassland was fertilized and the presence of leguminous plants in the sward, especially red clover and white clover. The dry matter calcium content of the green fodder averaged 10.0 g kg-1 DM and was therefore higher than the published average for sward and silage in Poland (up to 7.2g kg-1). Significantly lower values were found for phosphorus and zinc (3.2 g kg-1 and up to 100 mg kg-1 s. m. of sward) compared to published data: 2.4 g kg-1 DM. and 28.8 mg kg-1 DM respectively. The sward also contained inadequate quantities of Carotenoid components, including provitamin A, for the needs of dairy cows. Additionally, Salmonella and Escherichia coli faecal bacteria were found in sward from grassland fertilized with manure in two out of four farms.

PL

Ruń łąkowa i sporządzane z niej kiszonki mogą być wartościowymi paszami objętościowym stosowanymi w całorocznym żywieniu bydła mięsnego i mlecznego. Na podstawie danych literaturowych wiadomo, że w Polsce w stosunku do zapotrzebowania zwierząt, zarówno ruń łąkowa jak i siano łąkowe, zawierają zbyt mało wapnia, fosforu, magnezu i cynku oraz prowitaminy A czyli beta-karotenu. Do badań dotyczących oceny jakości i zawartości składników mineralnych w runi łąkowej wybrano sześć gospodarstwach ekologicznych, w których pasze z trwałych użytków zielonych są podstawą żywienia krów mlecznych, w okresie letnim jest to zielonka pastwiskowa, a w okresie zimowym - kiszonka. Do nawożenia użytków zielonych w gospodarstwach ekologicznych obligatoryjnie nie stosuje się nawozów mineralnych, a w dwóch z sześciu gospodarstw doświadczalnych, w latach, w których prowadzono badania, nie stosowano również nawozów naturalnych. W celu oceny jakości runi łąkowej przeznaczonej do zakiszania losowo pobrano próbki zielonki łąkowej z II pokosu, które następnie poddano analizie chemicznej i mikrobiologicznej. W runi oznaczono zawartość podstawowych składników pokarmowych, związków karotenoidowych, oraz zawartość makro- i mikroelementów, z uwzględnieniem następujących pierwiastków: wapnia, fosforu, magnezu, manganu i cynku. W próbach zielonki oznaczono również liczbę j.t.k. bakterii potencjalnie patogennych dla zwierząt oraz liczbę pleśni. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zawartość białka ogólnego w zielonce wahała się w bardzo szerokich granicach od 120 do 200 g kg-1 s.m. i zależała od gospodarstwa, sposobu nawożenia użytków zielonych oraz udziału w runi roślin bobowatych, a zwłaszcza koniczyny łąkowej i koniczyny białej. Zawartość wapnia w suchej masie zielonki wynosiła średnio 10,0 g kg-1 s.m., czyli była wyższa od podanej w literaturze wartości średniej dla runi i siana w Polsce (do 7,2 g kg-1). Zdecydowanie niższe wartości uzyskano dla fosforu i cynku (3,2 g kg-1 i do 100 mg kg-1 s. m. runi) w porównaniu z danymi literaturowymi, które wynosiły odpowiednio 2.4 g kg-1 s.m. oraz 28,8 mg kg-1 s.m. Niewystarczająca była również w runi zawartość związków karotenoidowych (13 mg kg-1 s. m.), w skład których wchodzi prowitamina A, w stosunku do zapotrzebowania krów mlecznych. Ponadto w runi łąkowej pochodzącej z użytków zielonych nawożonych obornikiem, w dwóch gospodarstwach na cztery, wykryto obecność bakterii fekalnych z rodzaju Salmonella oraz z gatunku Escherichia coli.

6

Występowanie składników organicznych w rutwicy wschodniej w aspekcie jej paszowego wykorzystania

Kozłowski S., Zielewicz W.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 4

65--76

PL

Wprowadzaniu rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) do naszego kraju towarzyszyło wiele oczekiwań co do możliwości jej wykorzystania w produkcji biogazu, oczyszczania gleb z metali ciężkich czy też żywieniu zwierząt gospodarskich. Celem badań było poznanie zakresu występowania w rutwicy wschodniej ważnych z żywieniowego punktu widzenia składników organicznych. Prace badawcze nad rutwicą wschodnią prowadzono w latach 2009–2011. Materiał roślinny pochodził z polowej uprawy rutwicy nawożonej dawką 80 kg P·ha-¹ i 120 kg K·ha-¹. Wzrost i rozwój roślin następował w zróżnicowanych warunkach pogody. W roku siewu zebrano jeden odrost, w latach pełnego użytkowania – po trzy odrosty. Materiałem badawczym była masa nadziemna skoszonych pędów rutwicy. Kryteriami oceny rutwicy wschodniej były: białko ogólne, cukry rozpuszczalne, celuloza, ligniny, hemicelulozy, karoten. Oznaczono także zawartość azotu azotanowego. Rutwica wschodnia charakteryzuje się niskim poziomem cukrów i niezbyt wysoką zawartością białka ogólnego oraz dużą koncentracją celulozy i lignin, a jednocześnie niewielkim udziałem hemiceluloz. Występowaniu poszczególnych składników organicznych towarzyszyła znaczna zmienność, co może mieć reperkusje w zmieniającej się wartości pokarmowej w ciągu okresu wegetacji. Na podstawie zawartości składników organicznych rutwicę wschodnią należy uznać za interesującą roślinę pastewną dostarczającą zielonej masy przez cały okres wegetacji. Do pełnej oceny niezbędne jest także poznanie jej składu mineralnego.

EN

The introduction of goat’s rue (Galega orientalis) into our country was accompanied by a wide range of different expectations regarding its utilisation for biogas production, removal of heavy metals from soils and in feeding of farm animals. The objective of our studies was to recognise the occurrence in goat’s rue of organic constituents important from the point of view of nutrition. Investigations on goat’s rue were carried out in years 2009–2011. The experimental plant material derived from a field cultivation of goat’s rue fertilised once with a dose of 80 kg P·ha-¹ and 120 kg K·ha-¹ in spring. Growth and development of plants took place in different weather conditions. In the year of sawing, one regrowth was harvested, while in years of full utilisation – three regrowths were collected. The experimental material included the over-ground mass of goat’s rue shoots. The evaluation criteria of goat’s rue comprised its organic constituents important from the point of view of its nutritional utilisation: total proteins, soluble sugars, cellulose, lignin, hemicelluloses and carotene. In addition, nitrate nitrogen was also determined. A characteristic feature of the goat’s rue chemical composition was low sugar level and not a very high content of total protein as well as high concentrations of cellulose and lignin and low proportion of hemicelluloses. Based of the occurrence in it of organic components, it should be considered as an interesting fodder plant providing forage throughout the vegetative season. However, the determined organic constituents were characterised by considerable variability which may affect nutritive value in the course of the vegetative season.

7

Trwałość pastwiskowych mieszanek odmian traw i motylkowatych drobnonasiennych wybranych do użytkowania w gospodarstwie ekologicznym

Jankowska-Huflejt H.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 3

229--234

PL

Badania realizowano w latach 2006-2010 w ZDITP w Biebrzy, na łące trwałej, na glebie organicznej, mułowo-torfowomurszowej. Doświadczenia założono w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 15 m2. Zaprojektowaną do użytkowania pastwiskowego w gospodarstwie ekologicznym mieszankę (tzw. modelową) P1, oceniano na tle mieszanek P2- zakupionej i P3- kontrolnej (uproszczonej) oraz gatunku wskaźnikowego Lolium perenne L. (4n) odm. Barista P4. Stosowano nawożenie: P2O5 – 50 kg/ha wiosną; K2O – 60 kg/ha (po 30 kg wiosną i latem). Ruń koszono 5-krotnie, badano zmiany składu botanicznego (metodą szacunkową), wysokość runi w dniu koszenia oraz wielkość plonu s.m. i jego jakość (metoda Filipka, 1973). Po 5 latach symulowanego użytkowania pastwiskowego wypadły wysiane w mieszankach: Trifolium repens L. Astra i Riesling oraz Festuca pratensis Huds. Skra i Agrostis gigantea Roth Mieta. Najmniejsze zmiany zaobserwowano w mieszance P1, a największe w runi obiektu P4 (Lolium perenne L. Baristra). Spośród wysianych gatunków najtrwalsze okazały się Poa pratensis L. Skiz, a także Phleum pratense L. Skala i Festuca rubra L. Atra. Z traw niewysianych największe znaczenie miały Poa pratensis L. i Poa annua L., a z chwastów Ranunculus repens L., lepiej znoszący nadmierne uwilgotnienie. Porównywane mieszanki pastwiskowe lepiej odrastały w okresie letnim (pokos III i IV), bez istotnego zróżnicowania między sobą. Wysokość runi bardziej zależała od warunków wilgotnościowych i pokosu niż rodzaju mieszanek, zwłaszcza w kolejnych latach użytkowania. Zaobserwowano tendencję większej stabilności mieszanki modelowej P1, związaną z większą stabilnością jej składu gatunkowego. Łączne plony poszczególnych mieszanek były wyrównane (od 18,69 do 20,76 t.ha-1). Nieznacznie większe plony uzyskano z mieszanek uproszczonej P3 i modelowej P1, najmniejsze z Lolium perenne L. w siewie czystym (największa degradacja runi). Większe zróżnicowanie plonów wystąpiło w pokosach i latach, na skutek wpływu warunków termicznych i wilgotnościowych. Wartość paszowa porównywanych mieszanek, mierzona liczbą wartości użytkowej Lwu, była wyrównana: bardzo dobra i dobra, z wyjątkiem runi obiektu P4 (Lolium perenne L. odm. Baristra), której jakość w wyniku silnej degradacji w ostatnim roku badań, była mierna (Lwu = 5,92). Jakość runi mieszanki modelowej P1 (dostosowanej do siedliska) była bardzo dobra (Lwu = 8,0-9,0) w całym okresie badań, co wynikało z mniejszego zakresu zmian składu botanicznego tej mieszanki. Zaobserwowane zmiany świadczą o zanikaniu różnic wynikających ze składu wysianych mieszanek oraz o wykształcaniu się zbiorowisk dostosowanych florystycznie do panujących warunków siedliskowych. Właściwy dobór gatunków i ich odmian do mieszanek spowalnia ten proces.

EN

Studies were carried out in the years 2006-2010 in the Experimental Farm of the ITP in Biebrza on permanent meadow situated on mud-peat-muck organic soil. Experiments were set up in a random block system in four repetitions on 15 m2 plots. A mixture (the so-called model mixture P1) designed for pasture use in an organic farm was compared with the purchased mixture P2, control (simplified) mixture P3 and an indicator species Lolium perenne L. 4n Barista (P4). Experiment was fertilized with 50 kg P2O5/ha in spring and with 60 kg K2O/ha (30 kg in spring and summer). Sward was mown 5 times. Botanical composition was analysed with the approximate method, sward height was measured on the day of mowing, dry weight yield and its quality was analysed with the method of Filipek (1973). Trifolium repens L. Astra and Riesling, Festuca pratensis Huds. Skra and Agrostis gigantea Roth Mieta sown in mixtures disappeared after 5 years of simulated pasture use. The smallest changes were observed in P1 mixture and the greatest – in the sward of P4 variant (Lolium perenne L. Baristra). Poa pratensis L. Skiz, Phleum pratense L. Skala and Festuca rubra L. Atra appeared most persistent among sown species. Most important from among unsown grasses were Poa pratensis L. and Poa annua L. and from among weeds - a stoloniferous Ranunculus repens L. more tolerant of excessive moisture. Mixtures grew best in the summer period (the 3rd and 4th cut) without significant differences between mixtures. Sward height depended more on moisture conditions and cuts than on mixture types, especially in subsequent years of grassland use. Total yields of particular mixtures were similar (from 18.69 to 20.76 t/ha); slightly larger for simplified (P3) and model (P1) and smallest for P4 variant (Lolium perenne L. Baristra) in pure sowing due to the highest soil degradation. A greater differentiation of yields was found among cuts and years with the most important effect of thermal and moisture conditions. Fodder value measured with the number of utility value was very good and good with the exception of P4 sward (Lolium perenne L.) which, due to a strong degradation in the last study year was mean (Lwu 5.92). Sward of the model mixture P1 was of very good quality (Lwu 8.0-9.0) during the whole study period which was a result of minor changes in its botanical composition. Observed changes evidence diminishing differences resulting from the composition of sown mixtures and the development of communities floristically adapted to habitat conditions. However, proper selection of species and their varieties for mixtures may slow down this process.

8

Ocena efektywności stosowania dodatku bakteryjnego do zakiszania runi łąkowej nawożonej nawozami naturalnymi

Wróbel B., Zielińska K.J., Fabiszewska A. U.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 4

233--237

PL

Celem badań było określenie wpływu stosowania dodatku bakteryjnego zawierającego kultury bakterii kwasu mlekowego do zakiszanej runi łąkowej z łąki nawożonej nawozami naturalnymi na jakość, wartość pokarmową i obecność szkodliwych mikroorganizmów. Porównywano trzy formy nawożenia: nawozami mineralnymi NPK (kontrola), obornikiem (50 t ha-1) i gnojówką (30 m3 ha-1). Ruń łąkową z I pokosu po wstępnym podsuszeniu (40% sm) zakiszono w dużych belach cylindrycznych z dodatkiem i bez dodatku preparatu bakteryjnego zawierającego wyselekcjonowane szczepy bakterii fermentacji mlekowej. W próbach kiszonki podobnie jak w zielonce oceniano zawartości składników pokarmowych. W próbach kiszonek ponadto oceniano poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, zawartość kwasu mlekowego, lotnych kwasów tłuszczowych i udział amoniaku, liczebność drożdży i grzybów pleśniowych i innych drobnoustrojów. Stwierdzono istotny wpływ nawożenia i stosowania dodatku bakteryjnego na jakość kiszonki. Kiszonki z runi nawożonej obornikiem charakteryzowały się istotnie wyższym stężeniem amoniaku, niższą zawartością kwasu mlekowego i kwasów tłuszczowych niż kiszonki z obiektów nawożonych NPK. Zastosowanie dodatku bakteryjnego do runi z obiektów nawożonych nawozami naturalnymi poprawiło jakość i wartość pokarmową kiszonek. Wartości TDN, DMI i RFQ w kiszonkach sporządzonych z dodatkiem bakteryjnym były wyższe niż w kiszonce kontrolnej.

EN

The aim of this study was to evaluate the effect of bacterial inoculate treatment of sward from grassland fertilized with solid manure and liquid manure on quality, nutritive value and microflora of grass silage. Three fertilizers were compared: mineral NPK (control), solid manure (50 t ha-1) and liquid manure (30 m3 ha-1). Pre-wilted herbage (40% DM) from the first cut of grassland was ensilaged in big cylindrical bales with and without addition of bacterial inoculate containing lactic acid bacteria. In herbage and silage samples the content of nutritive components was evaluated. In obtained silages the dry matter content, pH, fermentation products, yeasts, moulds and some bacteria count were evaluated. Significant influence of fertilization and inoculate treatment on silage quality was stated. Silages made from sward fertilized with manure had significantly higher ammonia concentration, lower content of lactic acid and fatty acids than silages from objects fertilized with NPK. The addition of bacterial inoculants to sward from objects fertilized with natural fertilizers improved quality and nutritive value of silages. TDN, DMI and RFQ values were higher in inoculated silages than in untreated silages.

9

Quality and nutritional value of silage made of meadow grass mowed with and without conditioners

Radkowski A., Kuboń M.

Inżynieria Rolnicza

|

2013

|

R. 17, nr 4, t. 2

127--132

EN

The research was carried out in 2011-2013 in a farm producing meadow grass silage in the form of cylindrical bales. The objective of the research was to determine the quality and value of the nutrititional values of silage depending on drying ensiled meadow grass influenced by the use of a tine-type conditioner and a roller mill. Three variants of mowing were assumed: without conditioner, with a tine-type conditioner and with a roller mill. A basic chemical composition was marked in silage with a standard method and the content of organic acids with the use of gas chromatograph. Nutritional value of silage was assessed in Flieg-Zimmer scale. It was found out that mowing green forage with the use of a conditioner favourably influences the quality of silage. Silage obtained from green forage, which was mowed with the use of a tine-type conditioner had the highest content of dry mass (415.7 g·kg-1), a slightly lower content of dry mass was reported upon the use of a roller mill (365.6 g·kg-1), and the lowest for green forage silage mowed without a conditioner (274.2 g·kg-1). Appropriate degree of drying was an essential element influencing the course of the ensilaging process and the silage quality.

PL

Badania prowadzono w latach 2011-2013 w gospodarstwie produkującym kiszonkę z runi łąkowej w postaci bel cylindrycznych. Celem badań było określenie jakości i wartości pokarmowej kiszonek w zależności od podsuszenia zakiszanej runi łąkowej pod wpływem zastosowania spulchniacza palcowego i zgniatacza walcowego. W badaniach założono trzy warianty koszenia: bez kondycjonera, ze spulchniaczem palcowym i ze zgniataczem walcowym. W kiszonkach oznaczono podstawowy skład chemiczny metodą standardową, a zawartość kwasów organicznych za pomocą chromatografu gazowego. Wartość pokarmową kiszonek oceniono w skali Fliega-Zimmera. Stwierdzono, że koszenie zielonki z użyciem kondycjonera korzystnie wpływa na jakość kiszonek. Kiszonki uzyskane z zielonki, którą skoszono z użyciem spulchniacza palcowego, miały największą zawartość suchej masy (415,7 g·kg-1), nieco mniejszą zawartość suchej masy odnotowano po zastosowaniu zgniatacza walcowego (365,6 g·kg-1), a najmniejszą ilość miały kiszonki z zielonki koszonej bez kondycjonera (274,2 g·kg-1). Odpowiedni stopień podsuszenia był istotnym elementem wpływającym na przebieg procesu zakiszania oraz jakość kiszonki.

10

Effect of Foliar Application of Growth Biostimulant on Quality and Nutritive Value of Meadow Sward

Radkowski A., Radkowska I.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2013

|

Vol. 20, nr 10

1205--1211

EN

The experiment was conducted during 2010–2012 on a private farm in the Slaskie province, at an altitude of 320 m above sea level. A one-factorial field experiment was set up as a randomized block design with four replications. The experimental plots, 10 m2 in area, had class V acid brown soil. Treatment factors were spraying three concentrations (0.02, 0.04 and 0.08 %) of growth biostimulant (Tytanit fertilizer). The highest dose of the foliar application of Tytanit (0.08 %) caused significant increases in dry matter yield and nutrient content in relation to the control plot. The protein and energy value was also found to increase significantly. Satisfactory results were also obtained in plots where titanium was applied at a concentration of 0.04 %.

PL

Doświadczenie polowe prowadzono w latach 2010–2012, w indywidualnym gospodarstwie rolnym w województwie śląskim, na wysokości powyżej 320 m n.p.m. Jednoczynnikowe doświadczenie polowe założono metodą losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, powierzchnia poletek doświadczalnych wynosiła 10 m2. Na polu doświadczalnym występowała gleba brunatna kwaśna, zaliczana pod względem bonitacyjnym do klasy V. Czynnikiem doświadczenia był oprysk biostymulatorem wzrostu w postaci nawozu Tytanit w trzech stężeniach: 0,02, 0,04 i 0,08 %. Zastosowanie nawożenia dolistnego Tytanitem w najwyższej dawce (0,08 %) spowodowało istotny wzrost plonów suchej masy oraz zawartości składników pokarmowych w stosunku do obiektu kontrolnego. Ponadto stwierdzono, również istotny wzrost wartości białkowej i energetycznej. Zadowalające efekty uzyskano także w obiektach, gdzie aplikowano tytan w stężeniu 0,04 %.

11

Jakość kiszonek z runi łąkowej z dodatkiem biologicznych stymulatorów fermentacji

Wróbel B.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 3

211-225

PL

Celem badań była ocena jakości, wartości pokarmowej oraz przydatności żywieniowej kiszonek z podsuszonej runi łąkowej, zakiszanych w dużych belach cylindrycznych z dodatkiem wybranych biologicznych dodatków kiszonkarskich, zawierających kultury bakterii kwasu mlekowego. W kiszonkach oceniano zawartość suchej masy, wartość pH, skład chemiczny, liczebność wybranych mikroorganizmów oraz stabilność tlenową. Kiszonki testowano również w doświadczeniach żywieniowych na jałówkach. Zastosowane dodatki bakteryjne spowodowały zwiększenie zawartości kwasu mlekowego i octowego oraz zmniejszenie zawartości kwasu masłowego. Spośród obu zastosowanych dodatków większą efektywnością pod względem oddziaływania na proces zakiszania i jakość kiszonek charakteryzował się preparat mikrobiologiczno-enzymatyczny. Dodatki te nie miały jednak istotnego wpływu na stabilność tlenową kiszonek ani też na ich pobranie i przyrosty masy ciała zwierząt żywionych dawkami z udziałem tych pasz.

EN

An experiment was carried out to examine silage fermentation, aerobic stability and nutritive value of grass silage, which was ensiled in big bales either without (control) or with two bacterial silage additives containing homo- and heterofermentative lactic acid bacteria. Silages were analysed for dry matter, pH, chemical and microbiological composition and aerobic stability. Silage was also tested in feeding experiments on heifers. The addition of inoculants increased the lactic and acetic acid and decreased the butyric acid concentrations in silage. Among used additives higher efficiency in terms of impact on the ensilage process and improvement of silage quality was stated in case of microbiological-enzymatic additive. No significant improvement of aerobic stability was found. The additives had no effect on silage intake and mass gain of animals fed with tested silages.

12

Wpływ stopnia przewiędnięcia runi łąkowej na jakość i wartość pokarmową kiszonek w belach cylindrycznych

Wróbel B.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 4

199-204

PL

Badania prowadzono w latach 2008-2010 w dwóch gospodarstwach produkujących kiszonki w dużych belach cylindrycznych. Celem badań była ocena wpływ stopnia przewiędnięcia zakiszanej runi łąkowej na jakość i wartość pokarmową uzyskanych kiszonek. Właściwy stopień podsuszenia zakiszanej masy roślinnej był istotnym elementem kształtującym przebieg procesu zakiszania runi łąkowej oraz jakość kiszonki. Uzyskanie optymalnej zawartości suchej masy w zakiszanym surowcu zależało od wielu czynników, w tym m.in. od przebiegu warunków pogodowych w trakcie podsuszania, długości okresu podsuszania oraz od stosowanych operacji technologicznych poprzedzających zbiór podsuszonej masy roślinnej. Podsuszenie zakiszanego materiału przez zbiorem, powodowało linowy wzrost odczynu świeżej masy kiszonki przy równoczesnym spadku procentowego udziału amoniaku. Wraz ze wzrostem zawartości suchej masy do poziomu 45-50% obserwowano spadek koncentracji lotnych kwasów tłuszczowych. Dalsze podsuszenie materiału roślinnego powyżej 55% powodowało wzrost koncentracji tych kwasów. W celu uzyskania kiszonek o największym udziale kwasu mlekowego w produktów fermentacji, optymalna zawartość suchej masy w zakiszanym materiale roślinnym wynosiła 25-35%. Silniejsze podsuszanie nie powodowało dalszego zwiększania udziału kwasu mlekowego w sumie kwasów oraz nie miało dodatniego wpływu na pobranie paszy, strawność oraz wartość pokarmową pasz.

EN

During the years 2008-2010 the study in two farms ensilaging meadow sward in big bales was carried out. The aim of study was to asses the influence of dry matter content in ensilaged material on quality and nutritive value of obtained silages. Appropriate concentration of dry matter in ensilaged material was important factor influencing the fermentation process and final quality of silage. Obtaining the optimal level of dry matter in ensilaged material depended on many factors, including among others weather conditions during the pre-wilting process, length of pre-wilting process and the use of technological operations preceding the harvest of pre-wilted plant material. Ensilage of pre-wilted material before harvest caused the linear increase of pH value of silage with simultaneous decrease in the ammonia concentration. With dry matter content increase to level of 45-50% the decrease in the concentration of volatile fatty acids was observed. Longer drying of plant material above 55% resulted in an increase of concentration of these acids. The optimum dry matter content in ensilaged plant material to obtain the highest proportion of lactic acid in grass silage was 25-35%. Stronger pre-wilting did not cause a further increase in the contribution of lactic acid in sum of total fatty acids and had not any positive impact on intake, digestibility and nutritive value.

13

Trwałość i wartość paszowa mieszanek traw i ich odmian oraz motylkowatych drobnonasiennych wybranych do kośnego użytkowania w rolnictwie ekologicznym

Jankowska-Huflejt H.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 3

172-178

PL

Badania realizowano w latach 2006-2011 w ZDITP w Falentach na łące trwałej na glebie organicznej, mułowo-torfowomurszowej. Doświadczenia założono w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na poletkach o powierzchni 15 m2. Zaprojektowaną do użytkowania kośnego w gospodarstwie ekologicznym mieszankę (tzw. modelową) oceniano na tle mieszanek zakupionej i kontrolnej (uproszczonej) oraz gatunku wskaźnikowego Dactylis glomerata odmiany Bara. Stosowano nawożenie: P2O5 - 50 kg/ha wiosną; K2O - 60 kg/ha (po 30 kg wiosną i latem). Ruń koszono 3-krotnie, badano zmiany składu botanicznego (metodą szacunkową), wysokość runi w dniu koszenia oraz wielkość plonu s.m. i jego jakość (metoda NIR i metoda Filipka, 1973). Po 5 latach kośnego użytkowania wypadły wysiane w mieszankach: Trifolium hybridum L. Ermo i Trifolium pratense L. Parada oraz Agrostis gigantea Roth i Phleum pratense L z mieszanki zakupionej, natomiast odmiana Skala w mieszance modelowej utrzymała się. Utrzymały się też Festuca arundinacea Schreb. odmiany Terros i Poa pratensis L. Skiz. Pojawiły się gatunki obce: Poa trivialis L. i Holcus lanatus L., Trifolium repens, Carex sp., zioła i chwasty (głównie Ranunculus repens L. i Rumex acetosa L.) i w piątym roku użytkowania wartość pokarmowa obniżyła się do miernej (Lwu poniżej 6) na wszystkich obiektach, chociaż w latach wcześniejszych była bardzo dobra i dobra. Wg oceny metodą NIR wartość pokarmowa runi I pokosu wszystkich mieszanek w latach 2009-2011 była średnia: do 12,3% białka, 27-29% włókno surowe. We wszystkich latach zawartość frakcji włókna NDF była większa w runi mieszanki modelowej, a mniejsza w mieszance handlowej, również zawartość cukrów rozpuszczalnych była większa w runi mieszanki zakupionej. Największe średnie plony s.m. dała mieszanka modelowa (8,18 t z ha), nieco mniejsze mieszanka uproszczona (8,12 t) i handlowa (8,02 t), a najmniejsze (7,96 t z ha) Dactylis glomerata odmiany Bara w siewie czystym. Mieszanka modelowa, zaprojektowana do rodzaju siedliska oraz sposobu i intensywności użytkowania, przez 3-4 lata wypadała korzystniej, w piątym i szóstym roku użytkowania różnice między mieszankami prawie zatarły się. Ale w tych latach cenny stał się udział nie wysianej Trifolium repens, który wpłynął na większą zawartość białka w runi. Doświadczenie potwierdziło, że warunki wodne są czynnikiem decydującym o trwałości użytku, a także plonach i ich wartości pokarmowej. Wpływ składu wysianej mieszanki jest wyraźniejszy w optymalnych warunkach wodnych, po 3-4 latach różnice zanikają.

EN

The study was conducted in years 2006-2011 in ZDITP in Falenty on permanent meadow on organic soil. The experiment in randomized blocks with four replications was designed, on plots with an area of 15 m2. Designed for mowing utilization in organic farming mixture (the model) was evaluated on the background of commercial mixtures and controls (simplified) and indicator species Dactylis glomerata variety Bara. Fertilisation: P2O5 - 50 kg/ha in spring; K2O - 60 kg/ha (per 30 kg in spring and in summer) was applied. Meadow sward was cut 3 times. The changes in botanical composition (estimation method), sward height on mowing, dry matter yield and its quality were evaluated (by NIRS method and Filipek method, 1973). After 5 years of mowing utilization the species sown in mixtures: Trifolium hybridum L. Ermo and Trifolium pretense L. Parada, and Agrostis gigantea Roth and Phleum pratense L from commercial mixture dropped out. Hovever variety Skala in model mixture was present. It was present also Festuca arundinacea Schreb. variety Terros and Poa pratensis L. Skiz. Appeared new species: Poa trivialis L. and Holcus lanatus L., Trifolium repens, Carex sp., herbs and weeds (mainly Ranunculus repens L. and Rumex acetosa L.). In the fifth year of utilization a nutritive value decreased to poor (Lwu below 6) on all objects, although in earlier years it was very good and good. According to the assessment by NIRS method the nutritive value of the first cut sward of all the mixes in 2009-2011 was average: from 12.3% of protein, 27-29% of crude fiber. In all the years the content of fiber fractions NDF was higher in the sward of model mixture, and lower in the commercial mixture, also the content of soluble sugars was higher in the sward of commercial mixture. The highest average yields of DM gave a model mixture (8.18 t ha), slightly lower simplified mixture (8.12 t) and commercial (8.02 t) and the lowest (7.96 t ha) Dactylis glomerata variety Bara in pure seeding. Model mixture, designed to habitat type and method of utilization, yielded better for 3-4 years, in the fifth and the sixth year of utilization the differences between the mixtures almost disappeared. But in the last years a big role was played by not sown in the mixture species Trifolium repens that contributed to the increase in protein content in the sward. Experiment has confirmed that the water conditions are crucial for the sustainability of meadow and also the yielding and nutritive value. Influence of the composition of the sown mixture is more evident at optimal water conditions, after 3-4 years, the differences disappear.

14

Estimation of Nutritional Value of the Silages from Selected Grass-Legume Mixtures Utilized in Ecological Agriculture

Radkowski A., Radkowska I.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 3

223-229

EN

This work presents the evaluation of the chemical composition and nutritive value of silages prepared from the selected grass-legume mixtures, which are recommended for the meadow sowing in ecological farms. Prepared plant material was subjected to the analysis of the basic chemical composition by the standard method, the analysis of NDF, ADF and ADL content using ANKOM Fiber Analyser according to the method of Goering and Van Soest. The nutritive value was evaluated in the INRA 1988 units using Winwar 1.6 software (DJG). The estimation was done on the basis of tabular coefficients of forage distribution in the rumen and intestines. The content of organic components was very diversified, what can be the result of the differentiated share of grasses and legumes in the examined silages. The samples of silages collected from the examined mixtures were characterized with significantly higher mean contents of the investigated organic components than did the silage from the control object ie perennial sward. In the examined silages from the grass-legume mixtures the growth of the content of raw ash – by 53 %, total protein – by 46 % and raw fat – by 69 % (mean values for all mixtures) in comparison with the respective values of the control object was noticed. On the other hand, these silages were characterized with 14 % lower crude fiber content, 8, 21 and 25 % lower level of ADF (acid detergent fiber), ADL (acid detergent lignin) and NDF (neutral detergent fiber), respectively. It indicates that grass-legume plants of new highly productive cultivars are very important factor affecting the forage quality. High concentration of nutrients in silages derived from the examined mixtures in comparison with the silage from the perennial sward suggests that they are excellent material for the perennial meadow undersowing.

PL

W pracy przedstawiono ocenę składu chemicznego i wartości paszowej kiszonek z wybranych mieszanek trawiasto-motylkowych, które zalecane są do obsiewu łąk w rolnictwie ekologicznym. W przygotowanym materiale roślinnym oznaczono podstawowy skład chemiczny metodą standardową, analizy na zawartość NDF, ADF i ADL przeprowadzono za pomocą aparatu ANKOM Fiber Analyser, według metody zaproponowanej przez Gśringa i Van Sśsta. Wartość pokarmową wyznaczono w jednostkach systemu INRA 1988 za pomocą programu komputerowego Winwar, wersja 1.6. firmy DJG. Do wyceny posłużono się tabelarycznymi współczynnikami rozkładu pasz w żwaczu oraz jelitach. Zawartość składników organicznych i mineralnych wykazywała dużą zmienność, co może wynikać ze zróżnicowanego udziału traw i roślin motylkowatych w badanych kiszonkach. Próbki kiszonek pobrane z badanych mieszanek odznaczały się znacznym wzrostem średniej zawartości badanych składników organicznych w porównaniu z obiektem kontrolnym, jakim była kiszonka z wieloletniej runi. W badanych kiszonkach pochodzących z mieszanek trawiasto-motylkowych wykazano wzrost zawartości (uśredniono zawartości wszystkich mieszanek): popiołu surowego o 53 %, białka ogólnego o 46 %, tłuszczu surowego o 69 % w porównaniu z obiektem kontrolnym. Z kolei przy zawartości włókna surowego odnotowano spadek o 14 %, a frakcji włókna ADF (kwaśne włókno detergentowe), ADL (kwaśna lignina), NDF (neutralne włókno detergentowe) odpowiednio o 8 %; 21 % i 25 % w stosunku do obiektu kontrolnego. Wskazuje to, że bardzo ważnym czynnikiem wpływającym na jakość kiszonek są rośliny trawiasto-motylkowe, składające się z nowych odmian wysoko wydajnych. Duża koncentracja składników pokarmowych zawarta w kiszonkach pochodzących z badanych mieszanek w porównaniu z kiszonką z runi wieloletniej przemawia za faktem wykonania podsiewu tymi mieszankami łąk wieloletnich.

15

Wpływ sposobu rozdrobnienia całych jesiennych roślin jęczmienia na jakość i wartość pokarmową kiszonki

Otroško S., Sokolkov V.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2011

|

T. 11, z. 3

173-182

PL

Badano wpływ różnych metod zbioru i rozdrabniania generatywnych części jęczmienia na jakość i wartość pokarmową uzyskanej kiszonki. Materiał do zakiszania przygotowywano czterema sposobami, różniącymi się wysokością ścinania rośliny oraz stopniem jej rozdrobnienia. W kiszonkach oceniano udział całego i rozdrobnionego ziarna, udział frakcji słomy o różnym stopniu rozdrobnienia, stopień jej ubicia oraz zawartość i strawność składników pokarmowych i na tej podstawie obliczono wartość energetyczną pasz. Określano również efektywność skarmiania uzyskanej kiszonki młodymi kastrowanymi tryczkami (skopkami), pobranie energii i azotu, retencję azotu w organizmach zwierząt, ich dobowy przyrost i zużycie energii strawnej na kg przyrostu masy ciała. Najlepszą kiszonkę pod względem wartości pokarmowej uzyskano z wierzchołkowych fragmentów jęczmienia (długości 20-35 cm), które przed zakiszaniem dodatkowo rozdrobniono. Stwierdzono najlepsze wykorzystanie składników pokarmowych z paszy w postaci kiszonki skarmianej rosnącymi kastratami oraz opłacalność uprawy jęczmienia.

EN

The effect of various methods of harvesting and fragmentation of generative barley parts on the quality and nutritive value of obtained silage were analysed. Material for silage was prepared in four ways differing in the height of plant cutting and the degree of its fragmentation. Contribution of the whole and ground seeds, of differently fragmented straw fractions, the degree of straw compaction and the content and digestibility of nutritive components were analysed and energetic value of the fodder was calculated. The efficiency of feeding young castrated rams obtained silage, energy and nitrogen uptake, nitrogen retention in animal organisms, daily body weight increments and the consumption of digestible energy per kg body weight were determined. The best silage in terms of nutritive value was obtained from top fragments of barley (20-35 cm long) which were additionally fragmented before silage. The utilization of nutritive components by growing castrates fed silage fodder and the profitability of barley crop were the best.

16

Estimation of the Nutritional Value of Hay from Selected Individual Farms in the Region of Krakow-Czestochowa Jura. Part I. The Content of Organic Compounds and Nutritional Value

Radkowski A., Radkowska I.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 11

1521-1526

EN

This paper presents an estimation of the chemical composition and forage value of the hay derived from the 12 selected, individual farms specialized in milk production from the region of the Krakow--Czestochowa Jura. The content of the organic compounds was very variable, which can be the result of diversified allotments of grasses and dicotyledonous plants in analyzed hay samples. Only 42 % of all examined hay trials contained optimal dry matter content ie above 820 g kg–1. When estimating nutritional value of the hay special attention must be paid to the crude protein and crude fiber content. The hay collected with 33 % of samples was characterized with protein content per dry matter below the level assumed as normative. 92 % of samples were characterized with crude fiber content above the optimal level. This fact can be the result of too late time of mowing, especially in the case of first mowing, as well as improper drying method. Among all analyzed components, the greatest diversification was noticed for raw fat content. The weighted mean of this component fluctuated in the range of 13.9–34.5 g kg–1 d.m. The forage characteristics as regards energetic value were as follows: UFL – from 0.68 to 0.81 g kg–1 d.m. and UFV – from 0.59 to 0.71 g kg–1 d.m. The protein value was more diversified and ranged from 55.29 to 122.61 – PDIN and from 73.27 to 97.66 g kg–1 d.m. – PDIE.

PL

Praca prezentuje ocenę składu chemicznego i wartości paszowej siana pochodzącego z 12 wybranych gospodarstw indywidualnych, specjalizujących się w produkcji mleka. Gospodarstwa położone są na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Zawartość składników organicznych wykazywała dużą zmienność, co może wynikać ze zróżnicowanego udziału traw i roślin dwuliściennych w badanych próbkach siana. Przyjmując optymalną zawartość suchej masy w sianie na poziomie powyżej 820 g kg-1 s.m. stwierdzono, że tylko siano z 42 % próbek miało odpowiednią zawartość suchej masy. Przy ocenie wartości pokarmowej siana na podstawie analizy chemicznej, szczególną uwagę należy zwracać na zawartość białka ogólnego i włókna surowego. Siano pobrane z 33 % próbek zawierało mniej białka w absolutnie suchej masie niż przewidują normy, a zawartość włókna surowego przekroczyło zawartość optymalną w 92 % próbek. Zjawisko to można tłumaczyć opóźnionym terminem zbioru, zwłaszcza pierwszego pokosu oraz niewłaściwym sposobem suszenia. Spośród analizowanych składników największym zróżnicowaniem cechowała się zawartość tłuszczu surowego. Średnia ważona zawartość tego składnika wahała się w zakresie 13,9-34,5 g kg-1 s.m. Pod względem wartości energetycznej badane pasze zawierały odpowiednio: JPM od 0,68 do 0,81 g kg-1 s.m. i JPŻ od 0,59 do 0,71 g kg-1 s.m. Natomiast wartość białkowa była znaczniej zróżnicowana i kształtowała się w zakresie 55,29-122,61 dla BTJN oraz 73,27-97,66 g kg-1 s.m dla BTJE.

17

Ocena wpływu nawożenia obornikiem na wartość pokarmową runi łąkowej i jej przydatność do zakiszania

Jankowska-Huflejt J., Wróbel B.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 3

133-136

PL

Celem badań była ocena wpływu nawożenia obornikiem na wartość pokarmową runi łąkowej i jej przydatność do zakiszania. Porównywano nawożenie nawozami mineralnymi NPK (N-90 kgźha-1, P-22 kgźha-1, K-90 kgźha-1) oraz nawożenie obornikiem (22 tźha-1). Skoszoną i podsuszoną ruń łąkową zakiszono w dużych belach cylindrycznych. Połowę materiału zakiszano z dodatkiem bakteryjnym Lactosil. W próbkach zielonki i kiszonki oceniano zawartości składników pokarmowych, liczebność drożdży, pleśni, Enterobacterii i bakterii tlenowych. W kiszonce oceniano dodatkowo poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, udział amoniaku, zawartość kwasu mlekowego i lotnych kwasów tłuszczowych oraz poziom aflatoksyny B1. Ruń łąkowa nawożona obornikiem charakteryzowała się większą zawartością białka ogólnego, popiołu surowego oraz mniejszą koncentracją cukrów i niekorzystnym ich stosunkiem do białka niż ruń z obiektu nawożonego nawozami mineralnymi NPK, co wskazuje na gorszą przydatność do zakiszania runi nawożonej obornikiem. Nawożenie obornikiem nie wpłynęło natomiast niekorzystnie na ocenę mikrobiologiczną runi. Kiszonki z runi łąkowej nawożonej obornikiem charakteryzowały się gorszymi wskaźnikami oceny chemicznej niż kiszonki z runi nawożonej nawozami mineralnymi. Dodatek bakteryjny nie wpłynął na istotną zmianę parametrów oceny chemicznej i mikrobiologicznej kiszonek. Uzyskane wyniki wskazują na zasadność i przydatność stosowania obornika jako nawozu naturalnego w nawożeniu użytków zielonych w rolnictwie ekologicznym.

EN

The aim of study was the evaluation of influence of fertilization with manure on the nutritive value of meadow sward and their usefulness to silage production. In framework of study, mineral fertilization NPK (N-90 kgźha-1, P-22 kgźha-1, K-90 kgźha-1) and cattle manure (22 tźha-1) were compared. Cut and pre-wilted meadow sward was ensilaged in big bales. Bacterial inoculant Lactosil was added to a part of ensilaged material. In grass and silage samples the content of nutritive components, number of yeast, moulds, Enterobacteria and aerobic bacteria were evaluated. In silage samples additionally the dry matter content, pH, ammonium concentration and lactic and volatile fatty acids, content and aflatoxin B1 presence were analysed. Meadow sward fertilized with manure had higher protein and ash content and lower WSC content than sward from object fertilized with mineral fertilizer. The relation of WSC to protein was also adverse, that points at worse usefulness to ensilage of sward from abject fertilized with manure. Applied fertilization with manure had no negative effect on microbiological evaluation of herbage intended for silage. Silage made of sward fertilised with manure had worse values of indicators assessing chemical evaluation of silage than silages from sward fertilized with mineral fertilizers. Application of bacterial additive did not change significantly the parameters of chemical and microbiological assessment of silage. The results indicate the validity and usefulness of manure application as the natural fertilization of grasslands in the system of organic farming.

18

Ocena wartości pokarmowej pasz z trwałych użytków zielonych w badanych gospodarstwach ekologicznych

Nazaruk M., Jankowska-Huflejt H., Wróbel B.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2009

|

T. 9, z. 1

61-76

PL

Badania prowadzono w latach 2004-2007 w 34 ekologicznych gospodarstwach łąkarskich prowadzących produkcję zwierzęcą. W ramach badań analizowano próbki zielonek z łąk i pastwisk, próbki siana oraz kiszonek z runi łąkowej. Oceniano zawartość wybranych składników mineralnych (N, P, K, Ca, Mg i Na) i składników pokarmowych (popiół surowy, białko ogólne, włókno surowe i tłuszcz surowy). Wartość energetyczną pasz wyrażono w MJ oraz wg systemu INRA - w JPM i JPŻ. Zarówno zawartość składników pokarmowych jak i wartość energetyczna analizowanych pasz średnio mieściły się w granicach wartości uznawanych za optymalne. Stwierdzono jednakże bardzo duże ich wahania, szczególnie w odniesieniu do białka ogólnego i włókna surowego. Średnia zawartość fosforu była zadowalająca w zielonce pastwiskowej oraz nieznacznie niedoborowa w pozostałych paszach. Średnia zawartośćpotasu i magnezu była zadowalająca we wszystkich rodzajach pasz. Zawartość wapnia była minimalnie niedoborowa tylko w sianie, natomiast zawartość sodu wyjątkowo mała we wszystkich rodzajach pasz. W porównaniu z wynikami badań siana z gospodarstw konwencjonalnych w Polsce w badaniach w gospodarstwach ekologicznych stwierdzono większy udziałpróbek o większej zawartości fosforu, wapnia i magnezu, o zbliżonym udziale potasu i znacznie mniejszej zawartości sodu. W celu lepszego wykorzystania pasz z trwałych użytków zielonych i poprawy ich jakości, konieczne jest doskonalenie metod użytkowania łąk, w tym gospodarki nawozowej, oraz technologii sporządzania pasz, szczególnie w gospodarstwach o dużym udziale TUZ, w których produkcja zwierzęca stanowi podstawowe źródło ich dochodu.

EN

The studies in 34 organic grassland farms with livestock production were carried out in the years 2004-2007. Samples of meadow sward, pasture green fodder, hay and grass silage were analysed in the study. The content of mineral (N, P, K, Ca, Ma and Na) and nutritive components (crude ash, total protein, crude fibre and crude fat) was analysed. Energetic value of forages was expressed in MJ and according to the INRA system – in UFL and UVF. Both the content of nutritive components and the energetic value of analysed fodders fell within the values considered the optimum. However, very large variation was found of these values, especially in total protein and crude fibre contents. The average content of phosphorus in pasture green fodder was satisfactory and slightly deficient in other fodders. The average content of potassium and magnesium in all kinds of fodders was satisfactory. The calcium content was slightly deficient only in hay, while the sodium content was exceptionally low in all kinds of fodders. More hay samples from organic farms showed higher content of phosphorus, calcium and magnesium, similar content of potassium and considerably smaller content of sodium than hay samples from conventional farms in Poland. For the purpose of better utilisation of fodders from permanent grasslands and improvement of their quality, it is necessary to improve the methods of meadows utilisation, including fertilisation, and technologies of fodders production, especially in farms with large share of permanent grasslands, where animal production determines the basic source of income.

19

Wartość pokarmowa zielonki i siana z łąk ekologicznych

Grzelak M., Bocian T.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2009

|

Vol. 54, nr 3

86-89

PL

Badania wartości pokarmowej zielonki i siana pochodzących z lak ekologicznych przeprowadzono w latach 2006-2008 w gospodarstwach ekologicznych posiadających certyfikat, jak również będących w II roku przestawiania. W pobranych próbkach zbiorczych oceniono w Katedrze Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu plon, wilgotność oraz zawartość beta-karotenu, popiołu, włókna i tłuszczu surowego, cukrów redukujących, energii brutto oraz frakcji włókna na zawartość ADF i NDF. Jakość otrzymanych pasz objętościowych, posiada przeciętną wartość pokarmową. Jest to spowodowane przede wszystkim późnym terminem koszenia, po pierwszym lipca, wynikających z realizacji pakietów przyrodniczych. Mimo, że zawartość białka ogólnego w zielonce i sianie była stosunkowo niska i wynosiła średnio 6,22% i 11,28% w s.m., a zawartość włókna surowego odpowiednio 10,14 i 28,62% w s.m. uzyskane pasze stanowią cenną bazę paszową i źródło dochodu.

EN

Investigations on the nutritional value of green fodder and hay originated from ecological meadows were carried out in 2006-2008 in some ecological farms with ecological certificates and those which were in their second year of transfer from ordinary to ecological farms. The following parameters were assessed in the pooled samples which were analysed in the Laboratory of the Department of Animal Feeding and Food Management of Poznań University of Life Sciences: yield, moisture content, content of beta-carotene, ash, fibre and crude fat as well as reducing sugars, gross energy and fibre fractions for ADF and NDF content. The quality of the analysed roughages was characterised by moderate nutritional value. This could be attributed, primarily, to late cutting (after the first of July) due to the realisation of nature packages. The content of crude protein in the green fodder and hay was relatively low and amounted, on average, to 6.22% and 11.28% in DM and the content of crude fibre, to 10.14 and 28.62% in DM, respectively. The obtained forages constituted a valuable fodder base and a source of income.

20

Ocena wartości pokarmowej pasz z użytków zielonych na tle zasobności gleb i bilansu składników N, P, K w wybranych gospodarstwach ekologicznych

Jankowska-Huflejt H., Wróbel B., Barszczewski J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2009

|

Vol. 54, nr 3

95-102

PL

Badania prowadzono w 2007 r. w 34 łąkarskich gospodarstwach ekologicznych prowadzących chów przeżuwaczy. Celem badań była ocena zawartości makroelementów w paszach z użytków zielonych oraz zasobności gleb łąkowych w te składniki (warstwa 0-20 cm) w aspekcie potrzeb pokarmowych przeżuwaczy. Zawartości N, K, Ca i Mg w paszach średnio mieściły się w zakresie wartości optymalnych. Zawartość sodu była natomiast najbardziej niedoborowa i dlatego stosunek K: Na był kilkakrotnie większy od optymalnego. Średnia zawartość fosforu była zadowalająca w zielonce pastwiskowej i minimalnie niedoborowa w pozostałych paszach, ale wystąpiły znaczne wahania zawartości skrajnych, szczególnie zawartości fosforu i potasu. Generalnie najbardziej zasobną paszą okazała się zielonka pastwiskowa, a najuboższą siano. Gleby użytków zielonych były na ogół kwaśne i lekko kwaśne, zawartość przyswajalnego fosforu na ogół mała, z wyjątkiem kilku gospodarstw, w których stosowano znaczne ilości nawozów naturalnych. Podobnie zawartość potasu w części gleb była bardzo duża, prawdopodobnie w wyniku częstego stosowaniu gnojówki, ale prawie ich połowa wymaga nawożenia, najlepiej obornikiem. Zasobność w magnez i wapń przyswajalne była wyjątkowo korzystna, tylko w nielicznych przypadkach wymagająca zastosowania nawozów, np. wapna magnezowego. Wyliczone bilanse N, P i K metodą „u wrót gospodarstwa " wykazały, że mimo ograniczonych źródeł przychodu N wystąpiły jego nadwyżki, a jednocześnie niedobory P i Kw większości gospodarstw świadczące o potrzebie ich uzupełnienia z innych źródeł niż nawozy naturalne.

EN

Study was conducted in 2007 in 34 organic grassland farms with animal production. The aim of study was evaluation of content macroelements in forages from grasslands and of content of those elements in soil (level 0-20 cm) in the aspect of ruminants demand. Mean N, K, Ca and Mg contents in examined forages were optimal. The highest shortage concerned Na. Also K:Na ratio was a few times higher than optimal. Mean phosphorus content was satisfactory in pasture sward and a bit too low in remaining forages but significant fluctuations, particularly in case of phosphorus and potassium were stated. Generally the richest forage was pasture sward and the poorest hay. The soils of examined grasslands were usually acid and a bit acid. The content of assimilable phosphorus was low with exception of few farms, probably because of significant amounts of applied natural fertilisers. Similarly the potassium concentration was very high, that probably shows on the frequent application of liquid manure. In nearly of health soils the potassium content was too low. Magnesium and calcium content was exceptionally good only in a few cases showing the need of fertilisers application i.e. magnesium lime. N, P and K balances calculated acc. to method „on gate " showed that in spite of limited N sources some it surpluses with P and K deficiencies were stated. It shows on the need of their supplementation from other sources than natural fertilisers.