Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badanie procesu fizycznego starzenia amorficznego polilaktydu metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej

Drogoń Agata, Pyda Marek

Polimery

|

2019

|

T. 64, nr 2

127--134

PL

Za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) zbadano proces fizycznego starzenia amorficznego polilaktydu. Przeprowadzono starzenie próbek polilaktydu o różnej zawartości izomeru D w łańcuchu: 8,1 i 16,4 %. Na podstawie wyników badań DSC oszacowano temperaturę zeszklenia, temperaturę fikcyjną relaksacji oraz entalpię relaksacji polilaktydu dla różnych czasów starzenia w temperaturze 40 °C i 50 °C. Stwierdzono, że wartość entalpii relaksacji zwiększa się ze wzrostem zarówno czasu, jak i temperatury starzenia. Doświadczalne wartości entalpii relaksacji w funkcji czasu starzenia dopasowano do równania Kohlrauscha-Williamsa-Wattsa (KWW).

EN

The process of physical aging of amorphous poly(lactic acid) was investigated using differential scanning calorimetry (DSC). The aging experiments of two types of amorphous polylactide with 8.1 % and 16.4 % content of D-isomer in the polymer chain were performed. Based on the DSC results, glass transition temperature, fictive temperature and enthalpy relaxation of unaged and aged polylactide were estimated for various aging times at 40 and 50 °C. It was found that the enthalpy relaxation is increasing with aging time and temperature. The experimental values of enthalpy relaxation as a function of aging time were fitted to the Kohlrausch-Williams-Watts (KWW) equation.

2

Zastosowanie metod termicznych TG/DSC do celów prospekcji naftowej

Labus Małgorzata

Nafta-Gaz

|

2019

|

R. 75, nr 1

3--9

PL

Metody termiczne pozwalają na badanie przebiegu reakcji chemicznych i przemian fazowych zachodzących w czasie ogrzewania lub chłodzenia substancji. Niektóre z nich pozwalają także wyznaczać parametry termodynamiczne i kinetyczne reakcji. Celem niniejszego artykułu było przeglądowe zaprezentowanie podstaw metodycznych analizy termograwimetrycznej (TG/DTG) i skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC), a także ich możliwości analitycznych. Przytoczone przykłady interpretacji otrzymanych krzywych w odniesieniu do próbek geologicznych, ze szczególnym uwzględnieniem skał łupkowych typu gas shale i skał macierzystych dla ropy naftowej, zostały wybrane z kilku publikowanych lub niepublikowanych opracowań. Badaniu poddawano sproszkowane próbki skał lub wypreparowany kerogen. Zaprezentowano przykład interpretacji składu mineralnego skały na podstawie termogramu analizy wykonanej w atmosferze utleniającej. Pokazano także, na przykładzie, porównanie analizy TG/DSC w atmosferze obojętnej z wynikami analizy Rock-Eval. Oprócz wysokiej korelacji otrzymanych wyników wykazano, że metody TG/DTG/DSC umożliwiają uzyskanie dodatkowych informacji w stosunku do podstawowej metody badawczej stosowanej w geologii naftowej, jaką jest Rock-Eval. Pozwalają one mianowicie uściślić stopień dojrzałości kerogenu, stwierdzić ewentualną wieloetapowość jego rozkładu, a ponadto obliczyć ilościowo (na podstawie krzywej TG) wielkość ubytku masy na poszczególnych etapach rozkładu. Przeprowadzenie eksperymentu TG/DSC w atmosferze utleniającej pozwala na określenie wielkości entalpii reakcji rozkładu materii organicznej zawartej w skale. Entalpia ta określona w przebadanych próbkach bardzo dobrze koreluje z parametrem TOC z analizy pirolitycznej Rock-Eval. Ostatni z zaprezentowanych przykładów odnosi się do procedury obliczania parametrów kinetyki rozkładu materii organicznej (energii aktywacji i stałej Arrheniusa), co w odniesieniu do kerogenu jest jednym z podstawowych zadań geochemii organicznej. Na podstawie przeprowadzonych analiz na próbkach oligoceńskich łupków menilitowych stwierdzono, że w tym przypadku metoda nieizotermiczna daje lepsze rezultaty.

EN

Thermal methods allow to examine the course of chemical reactions and phase changes occurring during heating or cooling of substances. Some of them also allow to determine the thermodynamic and kinetic parameters of the reaction. This article presents the basic methodology of TG and DSC methods, as well as their analytical capabilities. The aim of the article was to review the methodological bases of thermogravimetric analysis (TG/DTG) and differential scanning calorimetry (DSC) as well as their analytical capabilities. Examples of interpretation of curves obtained in relation to geological samples, with particular emphasis on gas shale and source rocks for crude oil, were selected from several published or unpublished studies. Powdered rock samples or separated kerogen were subjected to testing. An example of the interpretation of rock mineral composition based on a thermogram from analysis performed in an oxidizing atmosphere is presented. It also shows, for example, the comparison of TG/DSC (in an inert atmosphere) with Rock-Eval analysis results. In addition to the high correlation of the obtained results, it was shown that the TG/DTG/DSC methods allow to obtain additional information in relation to those from the basic research method used in oil geology, which is Rock-Eval. They allow to specify the degree of kerogen’s maturity, to determine the possible multistage character of its degradation, and also to quantify (based on the TG curve) the amount of mass loss at individual stages of the decomposition. Conducting the TG/DSC experiment in an oxidizing atmosphere allows the determination of the enthalpy of the reaction of the combustion of organic matter contained in the rock. This enthalpy determined in the samples tested, correlates very well with the TOC parameter from the Rock-Eval pyrolytic analysis. The last of the presented examples refers to the procedure for calculating the parameters of the kinetics of organic matter pyrolysis (activation energy and Arrhenius constant), which in relation to kerogen is one of the basic tasks of organic geochemistry. Based on the analyzes carried out on samples of oligocene Menilite Shales, it was found that in this case the non-isothermal method gives better results.

3

Thermal analysis of RT-82 paraffin, hydrated sodium sulphide and 4A zeolite

Smykowski D., Lichota J.

Rynek Energii

|

2017

|

Nr 4

84--90

EN

The aim of the article is to define the basic parameters of the phase change material – RT-82 paraffin, hydrated sodium sulphide and zeolite 4A, like phase transition temperature (melting point), latent heat, the temperature at which melting begins (onset temperature) and ends (offset temperature). It was found that selected substances are useful for heat storage for house heating. Volume heat capacity was equal to 1.68 GJ/m3 (Na2S*9H2O), 0.37 GJ/m3 (zeolite 4A) and 0.31 GJ/m3 (RT-82).

PL

Celem artykułu pokazanie podstawowych parametrów cieplnych materiału zmiennofazowego parafiny RT-82, uwodnionego siarczku sodu i zeolitu 4A takich, jak temperatura przejścia fazowego, ciepło utajone, temperatura przy której rozpoczyna się i kończy topnienie. Wybrane substancje są przydatne do akumulacji ciepła dla potrzeb ogrzewania domu. Pojemność ciepła była równa 1,68 GJ/m3 (Na2S * 9H2O), 0,37 GJ/m3 (zeolit 4A), 0.31 GJ/m3 (RT-82).

4

Thermal analysis of erythritol as phase change material

Smykowski D., Lichota J.

Rynek Energii

|

2017

|

Nr 2

88--91

EN

The aim of the article is to define the basic parameters of the phase change material – erythritol, which is the phase transition temperature (melting point), latent heat, the temperature at which melting begins (onset temperature) and ends (offset temperature) during cyclic heating/cooling. Additionally, the thermal stability of erythritol has been examined. It allowed for qualification of erythritol to use in heat storage utilizing solid-liquid phase transition as the phenomenon by which heat is accumulated. It was found that erythritol is not useful for heat storage. It is decomposed after several cycles of charging and discharging of heat losing its property of heat storage.

PL

Celem artykułu jest określenie podstawowych parametrów materiału zmiennofazowego o nazwie erytrytol takich jak temperatura przejścia fazowego, entalpia przejścia fazowego, temperatura, przy której zaczyna się topnienie i kończy topnienie oraz zaczyna krzepnięcie i kończy krzepnięcie. Parametry te określano w kolejnych cyklach ładowania i rozładowania ciepłem erytrytolu. Na tej podstawie określono przydatność erytrytolu do wykorzystania w instalacjach akumulacji ciepła wykorzystujących przejście fazowe ciało stałe - ciecz jako zjawisko, dzięki któremu ciepło jest akumulowane. Stwierdzono, że erytrytol nie jest przydatny w instalacjach akumulacji ciepła. Ulega on rozkładowi po kilku cyklach ładowania i rozładowania ciepłem tracąc swoje właściwości akumulacji ciepła.

5

The complementary structural studies of the double metal cyanide type catalysts for the ring opening polymerization of the oxiranes

Chruściel A., Hreczuch W., Czaja K., Ławniczak-Jabłońska K., Janik J.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 6

421--432

EN

The extensive complementary experimental studies of the double metal catalysts (DMC) with two kinds of the organic ligands were performed. The chemical justification of the observed TG/DSC (thermogravimetric analysis/differential scanning calorimetry) steps was proposed. Several organic ligand complexing states were found in both types of catalysts. X-ray absorption spectroscopy (XAS) analysis established that only Zn atoms are the active metallic centers in DMC catalyst regardless the used ligand. Cl atoms were detected near some of Zn atoms. Contrary to the common suppositions no significant amount of oxygen atoms was detected in the closest coordination spheres of Zn.

PL

Przeprowadzono badania strukturalne katalizatorów dimetalocyjankowych (DMC) z dwoma rodzajami ligandów organicznych. Zaproponowano wyjaśnienie etapów przebiegu krzywych otrzymanych metodą analizy termograwimetrycznej i różnicowej kalorymetrii skaningowej (TG/DSC) badanych katalizatorów. Wykazano obecność kilku stopni związania ligandów w kompleksach DMC. Na podstawie wyników badań z wykorzystaniem absorpcji rentgenowskiej (XAS) stwierdzono, że centrum aktywne katalizatora stanowi atom cynku. W bezpośrednim sąsiedztwie atomów Zn wykryto obecność atomów Cl, natomiast w najbliższych sferach koordynacyjnych atomu Zn nie wykryto atomów tlenu.

6

Natural fiber composites: the effect of the kind and content of filler on the dimensional and fire stability of polyolefin-based composites

Salasinska K., Polka M., Gloc M., Ryszkowska J.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 4

255--265

EN

Composites of polyethylene matrices and fillers consisting of finely ground pistachio shells and sunflower husks were manufactured. These materials were subjected to a series of tests for the purpose of examining their processing qualities, physical, mechanical and thermal characteristics, flammability and resistance to environmental factors, determining their feasibility and application paths. The relationship between the natural fiber composites' morphology and stability was described. Based on the obtained test results, the influence of the lignin content and secondary components in the fillers' structure on the thermal stability of the composites was confirmed. It was also proven that the porosity of the composites and the hemicellulose content in the filler influenced the composites' capacity to take up considerable amounts of water.

PL

W ramach pracy wytworzono kompozyty na osnowie polietylenu napełnione drobno mielonymi łupinami pistacji oraz łuskami słonecznika. Materiały te poddano serii badań mających na celu poznanie ich właściwości przetwórczych, fizycznych, mechanicznych i termicznych, palności oraz odporności na działanie czynników środowiskowych, warunkujących możliwości i kierunki ich zastosowania. Określono związek między morfologią a stabilnością badanych kompozytów polimerowych z napełniaczami roślinnymi (NFC, z ang. natural fibre composites). Zbadano wpływ zawartości ligniny i pozostałych składników napełniaczy na stabilność termiczną NFC. Dowiedziono również, że na zdolność NFC do pochłaniania znacznych ilości wody zasadniczy wpływ ma porowatość kompozytów oraz zawartość hemicelulozy w napełniaczu.

7

Influence of sodium hyaluronate on dehydration and water distribution in soft contact lenses

Rajchel D., Krysztofiak K., Szyczewski A.

Optica Applicata

|

2016

|

Vol. 46, nr 3

483--496

EN

The purpose of this investigation was to examine the influence of sodium hyaluronate (HA) solution on contact lens dehydration and the distribution of water in lens materials. These parameters were measured with gravimetry and differential scanning calorimetry. Five commercial soft contact lenses were used. They represented four FDA (Federal Drug Administration) groups: Air Optix Night&Day Aqua and Acuvue Oasys (I FDA group), Proclear 1-Day (II FDA group), PureVision (III FDA group) and 1-Day Acuvue Moist (IV FDA group). All materials were investigated with two preservative-free HA solutions 0.1% and 0.3%. HA solutions influenced the water content and the dehydration rate of some examined lenses. For three lenses (Oasys, Proclear, Moist) water content of HA lenses was greater than control. Significant slowdown of dehydration rate under HA during the first 20min was observed only for Proclear. PhaseI of dehydration increased significantly with HA solutions in case of Moist and Proclear. For Night&Day and Oasys phaseI appeared under HA solution while it was not present for control lenses. Duration of the phaseI was strongly correlated with water content of the lenses (R2=0.844). The amount of freezable and non-freezable water depended strongly on characteristics of lens material and its interaction with HA molecules. Proclear seems to be the most prone to attach HA molecules which affect changes in dehydration characteristics and water behavior in the polymer. PureVision might be considered as the most resistant to HA in terms of dehydration dynamics and water distribution. All measured parameters seem to be dependent more on material properties than HA concentration.

8

Zastosowanie różnicowej kalorymetrii skaningowej w analizie żywności

Żontała K., Łopacka J., Lipińska A., Sakowska A.

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2015

|

nr 1

113--117

PL

Celem artykułu jest było przedstawienie możliwości zastosowania różnicowej kalorymetrii skaningowej przy badaniu właściwości cieplnych wybranych półproduktów i produktów spożywczych. Różnicowa kalorymetria skaningowa jest jedną z technik analizy termicznej, która znalazła wiele zastosowań w analizie żywności. Jest to metoda badająca ruchy ciepła pomiędzy próbką badaną i aparaturą (w porównaniu do wzorca) w warunkach zaprogramowanej temperatury. Za jej pomocą można badać właściwości fizyczne i chemiczne głównie tłuszczów, węglowodanów, białek, wody oraz wykrywać zafałszowania żywności.

EN

Present review is aimed on presentation of potential applications of differential scanning calorimetry for thermal properties research of selected food products. Differential scanning calorimetry is one of the thermal analysis methods and it can be used in food analysis in many ways. It explores heat movements between sample and apparatus (in comparison to standard) under programmed temperature. This method may be used for examination of physical and chemical properties of fats, carbohydrates, proteins and water, as well as for detection of food adulterations.

9

Influence of ECR-RF plasma modification on surface and thermal properties of polyester copolymer

El Fray M., Willert-Porada M.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2015

|

Vol. 17, nr 4

115--119

EN

In this paper we report a study on influence of radio-frequency (RF) plasma induced with electron cyclotron resonance (ECR) on multiblock copolymer containing butylene terephthalate hard segments (PBT) and butylene dilinoleate (BDLA) soft segments. The changes in thermal properties were studied by DSC. The changes in wettability of PBT-BDLA surfaces were studied by water contact angle (WCA). We found that ECR-RF plasma surface treatment for 60 s led to decrease of WCA, while prolonged exposure of plasma led to increase of WCA after N2 and N2O2 treatment up to 70°–80°. The O2 reduced the WCA to 50°–56°. IR measurements confirmed that the N2O2 plasma led to formation of polar groups. SEM investigations showed that plasma treatment led to minor surfaces changes. Collectively, plasma treatment, especially O2, induced surface hydrophilicity what could be beneficial for increased cell adhesion in future biomedical applications of these materials.

10

Differential scanning calorimetry (DSC) in researching the mineral carbonation processes of cement materials, in terms of CO2 sequestration

Lempart M., Labus M.

Nafta-Gaz

|

2015

|

R. 71, nr 12

998--1004

EN

Mineral carbonation is one of the mitigation strategies considered for reducing atmospheric CO2 concentrations. The reuse of industrial solid wastes and residues (e.g. waste building material, including cement – which readily sequester CO2 at ambient temperatures and pressures) is often taken into consideration. The main barrier to the use of mineral carbonation is the rather slow reaction progress. Based on a literature review it has been hypothesized, that knowledge of the reaction energy of formation and disintegration of carbonate phases is needed, and differential scanning calorimetry (DSC) measurement method could be used to obtain thermodynamic data of the mineral carbonation process.

PL

Mineralna karbonatyzacja jest jedną z wielu rozważanych metod, zmierzających do ograniczenia stężenia CO2 w atmosferze. Odpowiednim do wykorzystania w tym procesie materiałem wydają się odpady przemysłowe (np. gruz budowlany, zawierający cement, który łatwo sekwestruje CO2 w warunkach atmosferycznych). Główną barierą w stosowaniu na szerszą skalę tego rodzaju sekwestracji jest powolny postęp reakcji. Analiza literaturowa wskazuje na istniejące braki dotyczące energii reakcji tworzenia i rozpadu faz węglanowych (szczególnie – entalpii ΔH) w zależności od warunków procesu. W artykule wskazano na możliwość zastosowania skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC) do wyznaczenia danych termodynamicznych procesu karbonatyzacji materiału cementowego.

11

Low Frequency Mechanical Spectroscopy Study of Three Pyrrolidinium Based Ionic Liquids

Trequattrini F., Paolone A., Palumbo O., Vitucci F. M., Navarra M. A., Panero S.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2015

|

Vol. 60, iss. 1

385--390

EN

In this work we present our recent results on three ionic liquids (ILs), which share bis(trifluoromethanesulfonyl)imide (TFSI) as anion and have different pyrrolidinium based cations. By means of a combination of mechanical spectroscopy and thermal analysis, many of the physical processes occurring during cooling down from the liquid phase, can be studied. Depending both on the diverse cation and the different thermal history, crystallization from the melt or glass transition, cold-crystallization, solid-solid phase transitions and thermally activated processes are observed. In one of the ILs, which could be easily undercooled, a prominent thermally activated peak could be observed above the glass transition. The temperature dependence of the relaxation time is approximated by a Vogel-Fulcher-Tamman equation, as usual for fragile glass forming liquids, and the apparent activation energy of W = 0.36 eV with a pre-exponential factor of the relaxation time τ0 = 1.7 · 10-13s were derived supposing jumps between asymmetrical potential wells. The kinetics of the crystallization processes have been studied in the framework of the Johnson-Mehl-Avrami-Kolmogorov theory and the Avrami parameters have been derived for both the crystallization from the melt and for the cold crystallization observed on heating.

PL

W pracy przedstawiono najnowsze wyniki badań trzech cieczy jonowych (ILs), zbudowanych o anion bistriflimidowy (TFSI) i różne kationy pirolidyniowe. Za pomocą kombinacji spektroskopii mechanicznej i analizy termicznej można badać wiele procesów fizycznych występujących podczas schładzania z fazy ciekłej. W zależności od zróżnicowania kationów i różnic historii termicznej, można obserwować krystalizację cieczy lub zeszklenie, zimną krystalizację, przemiany fazowe w stanie stałym i procesy aktywowane termicznie. W jednej z ILs, którą można łatwo przechłodzić, obserwowano termicznie aktywowany pik powyżej temperatury zeszklenia. Zależność temperaturową czasu relaksacji aproksymowano równaniem Vogela-Fulchera-Tammana, co jest typowym podejściem stosowanym dla cieczy tworzących nietrwałe szkła, uzyskując pozorną energię aktywacji W = 0,36 eV i czas relaksacji τ0 = 1.7 · 10-13s przy założeniu przeskoków pomiędzy asymetrycznymi studniami potencjału. Kinetykę procesu krystalizacji badano w ramach teorii Johnson-Mehla-Avramiego-Kołmogorowa a parametry Avramiego zostały uzyskane zarówno dla krystalizacji z cieczy, jak i zimnej krystalizacji obserwowanej przy ogrzewaniu.

12

Crystallization of Fe-Based Bulk Amorphous Alloys

Błoch K., Dośpiał M., Garus S.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2015

|

Vol. 60, iss. 1

7--10

EN

The aim of this paper is to present the results of crystallization studies for the bulk amorphous (Fe0.61Co0.10Zr0.025Hf0.025 Ti0.02W0.02B0.20)98Y2, Fe61Co10TixY6B20, Fe61Co10Ti2Y7B20 alloys. The crystallization of the alloys was studied by differential scanning calorimetry (DSC). The amorphicity of the investigated alloys in the as-quenched state was testified using Mossbauer spectroscopy, X-ray diffractometry and transmission electron microscopy. Moreover, X-ray diffractometry was applied to structure investigations of partially crystallized samples. The crystallization process in the investigated alloys occurs in one or two stages. Two peaks in the DSC curves can be overlapped or well separated indicating the complex crystallization processes. From X-ray diffraction we have stated that in both types of devitrification the crystalline phase can be ascribed to the α-FeCo. In the first stage the crystalline grains seem to grow from the nuclei frozen in the samples during the rapid quenching, whereas in the second one both the growth of the existed grains and creation of new ones during annealing may occur.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań krystalizacji masywnych stopów amorficznych (Fe0.61Co0.10Zr0.025Hf0.025 Ti0.02W0.02B0.20)98Y2, Fe61Co10TixY6B20, Fe61Co10Ti2Y7B20 w postaci prętów. Krystalizację tych stopów badano wykorzystując skaningowy kalorymetr różnicowy (DSC). Amorficzność próbek w stanie po zestaleniu została zbadana przy użyciu spektroskopii Mössbauera, dyfrakcji promieni Röntgena oraz transmisyjnej mikroskopii elektronowej. Ponadto, dyfrakcję promieni X użyto do badań próbek częściowo skrystalizowanych. Na podstawie badań z wykorzystaniem DSC stwierdzono, że krystalizacja może przebiegać w jednym lub w dwóch etapach. Piki na krzywych DSC odpowiadające tym dwóm etapom mogą być położone blisko siebie lub wyraźnie rozdzielone. Pierwsze maksimum odpowiada tworzeniu się ziaren α-FeCo z zarodków powstałych podczas produkcji stopu, drugie natomiast związane jest z procesem tworzenia się ziaren fazy krystalicznej α-FeCo z zarodków powstałych podczas wygrzewania i rozrostem wcześniej powstałych ziaren.

13

Optymalizacja parametrów obróbki cieplnej wybranych odlewanych stopów AlZnMgCu(Mn)

Gazda A., Warmuzek M., Czekaj E.

Prace Instytutu Odlewnictwa

|

2014

|

T. 54, nr 1

33--47

PL

W publikacji przedstawiono wyniki optymalizacji parametrów złożonej obróbki cieplnej odlewanych stopów AlZnMgCu(Mn), polegającej na retrogresji (nawrocie) i powtórnym starzeniu (RRA, Retrogression and Reaging). Dla porównania, wykonano również analizę dwu rodzajów obróbki cieplnej – standardowej, typu T6 oraz obróbki typu T7 (wg PN-EN 515:1996), poprawiającej odporność na pękanie w warunkach korozji naprężeniowej (SCC, Stress Corrosion Cracking). Do optymalizacji parametrów obróbki cieplnej wykorzystano metodę analizy termicznej (TA, Thermal Analysis) – różnicową kalorymetrię skaningową (DSC, Differential Scanning Calorimetry) oraz pomiary przewodności elektrycznej i obserwacje mikrostruktury. Zrealizowano wybrane warianty obróbki cieplnej dla ustalonych w badaniach, optymalnych parametrów obróbki i wykonano badania wytrzymałościowe. Najwyższe wartości Rm otrzymano po obróbce RRA (200°C/20 min) – wyższe dla stopu o większej zawartości miedzi. Wyniki uzyskane w pracy świadczą o skuteczności procesów modyfikacji mikrostruktury stopów za pomocą obróbki RRA, potwierdzonej wynikami prób wytrzymałościowych i obserwacji powierzchni przełomów. Wyniki badań kalorymetrycznych materiału badawczego po poszczególnych etapach zaplanowanych wariantów obróbki cieplnej stanowią dobry punkt wyjścia do jakościowej analizy mechanizmu towarzyszących im przemian fazowych. Uzyskane rezultaty mogą być inspiracją do rozwoju badań nad odlewanymi stopami AlZnMgCu.

EN

The publication presents the results of optimisation of parameters of complex heat treatment of as-cast AlZnMgCu(Mn) alloys consisting in retrogression and reaging (RRA, Retrogression and Re-aging). For comparison purposes, the analysis of a standard T6 heat treatment and a T7 heat treat-ment (according to PN-EN 515:1996) which improve resistance to stress corrosion cracking (SCC) were carried out. To optimise the parameters of heat treatment the thermal analysis method – Differential Scanning Calorimetry (DSC), measurements of electrical conductivity and microstructural observations were conducted. Selected variants of heat treatment for optimal parameters determined in the study were realized and tensile tests were performed. The highest values of Rm were achieved after RRA (200°C/20 min) heat treatment and higher values for alloy with a higher content of copper were obtained. The results obtained in this study demonstrate the efficiency of the modification of the alloys’ microstructure by means of the RRA heat treatment, confirmed by the results of tensile tests and fracture surface observations. The results of DSC studies of material after various stages of the planned heat treatments may provide a starting point to study the mechanism of the associated phase transformations and can serve as inspiration for further research on the as-cast AlZnMgCu alloys.

14

Comparative results between three protocols for achieving highly exfoliated epoxy-clay nanocomposites

Hutchinson J. M., Shiravand F., Calventus Y., Ferrando F.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 9

636--642

EN

Three different methods of fabricating polymer layered silicate (PLS) nanocomposites based upon a tri-functional epoxy resin are compared in respect of the nanostructure and impact energy of the cured nanocomposites. The three methods are designed to maximise the amount of intra-gallery reaction that takes place during cure, and this paper examines separately the effects of: (i) increasing the isothermal cure temperature; (ii) preconditioning the resin/clay mixture; and (iii) incorporating an initiator of homopolymerisation within the clay galleries. It is shown that each of these methods increases the degree of exfoliation in the cured nanocomposite, and that this improved nanostructure correlates also with an increase in the impact energy.

PL

Trzema różnymi metodami wytwarzano nanokompozyty na bazie trójfunkcyjnej żywicy epoksydowej napełnianej warstwowymi glinokrzemianami (PLS). Analizowano ich strukturę i wytrzymałość na uderzenie. Porównano efekt uzyskiwany na drodze: (i) zwiększania temperatury izotermicznej reakcji sieciowania żywicy, (ii) wstępnego kondycjonowania sporządzonej mieszaniny żywicy z glinokrzemianem i (iii) prowadzenia reakcji w obecności inicjatora homopolimeryzacji. Wykazano, że każda z ww. metod prowadzi do wzrostu stopnia eksfoliacji usieciowanych nanokompozytów, a zmiany w strukturze znajdują potwierdzenie w zwiększeniu ich udarności.

15

Tadeusz Tucholski (1898-1940). Przyczynek do biografii naukowej

Tucholska-Załuska H.

Kwartalnik Historii Nauki i Techniki

|

2014

|

R. 59, nr 2

87–-138

EN

Assistant professor Tadeusz Tucholski, Ph.D. (1898-1940), murdered in Katyń, was one of the most outstanding representatives of the younger generation of Polish physical chemist scholars of the interwar period. He published over 30 scientific papers in the field of physical and chemical properties of explosions, kinetics and catalysis and also toxicology and forensics. These researches were partly performed at the University of Poznań, in the period 1926-1939, at the Faculty of Medicineof the Department of Physics where Tucholski was employed as a senior assistant and was the closest associate of professor S. Kalandyk, partly at the Department of Forensic Medicine headed by professor S. Horoszkiewicz in the chemical- toxicological laboratory which Tucholski ran in the years 1931-1939, partly at the Warsaw University of Technology in the Department of Explosives Technology of the Faculty of Chemistry headed by professor T. Urbański, where he had been lecturing "On the latest theories of explosives” since 1937 and in 1934-35 in Cambridge, as a teaching fellow of the National Culture Fund, in Colloid Science Laboratory headed by professor E.K. Rideal. In 1903 Tucholski moved with his parents to Zabaykalye, in 1911 - to Brazil. He returned to Poland in 1920, joined the Polish Army and with the 14th Polish Medium Regiment fought on the fronts of the Polish-Bolshevik War. He was drafted to the School of Pyrotechnics Foremen at Corps District Command number VII (Poznań). After graduating, Tucholski remained on active duty as a professional pyrotechnic: from 1921 to 1929 he was appointed the head of the Laboratory of Chemical and Pyrotechnic Ammunition Workshop No. 2 in Poznań and as an inspector of magazines of explosives. In 1927 he was transferred to the reserve, in 1932 after having graduated from the Officer Cadet School in Jarocin, Tucholski was appointed a second lieutenant in the Army Reserve, and later moved from the officers infantry corps to the army ordnance corps. As part of his specialty, he constantly cooperated with the army. In the years 1937-1939, Tucholski was a technical adviser to the Ministry of Military Affairs and from August 1939 - an independent researcher at the Institute of Armament Technology. He took part in the works of the Explosives Commission of the Military Technical Society. Tadeusz Tucholski was a self-taught man. He passed his A-level exams in course of his military service in October 1923 and began studying chemistry at the Faculty of Mathematics and Natural Sciences of the University of Poznań. He obtained his Master's degree in 1927, the rank and the degree of Ph.D. in the field of chemical sciences and physics in 1930. In 1936, he became the Associate Professor of physical chemistry of explosives at the Faculty of Chemistry at the University of Technology in Warsaw. Tucholski invented the method of the differential thermal analysis. He is the author of the widely used differential calorimeter which records the processes of conversion of explosives during heating, presently known as the Differential Scanning Calorimeter.

16

Ocena właściwości włókien orientowanych wykonanych z nukleowanego izotaktycznego polipropylenu modyfikowanego silseskwioksanami

Barczewski M., Dobrzyńska-Mizera M., Andrzejewski J., Chmielewska D.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2013

|

[R.] 19, nr 3 (153)

139--143

PL

Na podstawie badań opisujących wpływ dodatku silseskwioksanów na nieizotermiczną krystalizację nukleowanego izotaktycznego polipropylenu w warunkach ścinania, wytypowano stężenia modyfikatorów oraz nukleantów odpowiednie do zastosowań jako materiały przeznaczone do wytwarzania wyrobów orientowanych, takich jak włókna lub folie wylewane. Odpowiednio przygotowaną mieszaninę zawierającą tetrasilanolfenyl-POSS oraz 1,3:2,4-Bis(Dimetylobenzylideno)sorbitol w stosunku 1:1, przy łącznej zawartości 0,5% mas. wykorzystano do modyfikacji izotaktycznego polipropylenu. Z wytypowanej kompozycji polimerowej, jak również z materiału niemodyfikowanego oraz nukleowanego polimeru wykonano włókna orientowane. W celu określenia wpływu modyfikacji silseskwioksanami dokonano oceny kalorymetrycznej gotowych wyrobów w postaci włókien, z wykorzystaniem różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz oceny ich podstawowych właściwości mechanicznych.

EN

On the basis of examinations concerning the influence of a silsesquioxanes additionupon a non-isothermal crystallization of isotactic nucleated polypropylene in shearing conditions, certain concentrations of modifiers and nucleants were selected which are adequate for production of highly oriented goods, such as fibers and cast films. A blend consisting of Tetrasilanol phenyl-POSS and 1,3:2,4-Bis(Dimethylobenzylidene)Sorbitol in a ratio of 1:1, containing 0,5 wt % of it, was prepared and used to modify isotactic polypropylene. Using a selected polymer composition, nonmodified material as well as a nucleated one, the oriented fibers were obtained. In order to determine the influence of a modification with using silsesquioxanes, the calorimetric studies of fibers (being a final product) were conducted with using differential scanning calorimetry (DSC) as well as an evaluation of their basic mechanical properties was made.

17

Charakterystyka wybranych metod termicznych. Cz. 2

Szumera M.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2013

|

R. 18, nr 1

24-33

18

The effect of heat treatment on the magnetic properties of Fe82Zr7Nb2Cu1B8 amorphous alloy

Gondro J.

Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering

|

2013

|

Vol. 61, nr 2

244--249

EN

urpose: This paper presents the results of investigations into the: microstructure, magnetic properties and thermal stability of amorphous Fe82Zr7Nb2Cu1B8 alloy in the state prevailing after solidification and a multi-stage heat treatment process. Design/methodology/approach: The investigated alloy was obtained in the form of thin ribbons of width 3 mm and thickness approximately 20 μm. The required ingots of alloy were obtained by arc-melting high-purity component elements. The structure and microstructure were examined using Mössbauer spectroscopy and transmission electron microscopy. The microstructure study confirmed the amorphicity of the investigated alloy. The thermal stability was determined on the basis of DSC (Differential Scanning Calorimetry) plots. Also measurements were taken of the magnetic properties, such as magnetic susceptibility and magnetization as a function of temperature and magnetizing field. Findings: Samples of the investigated Fe82Zr7Nb2Cu1B8 alloy were found to be amorphous, both in the as-quenched state and after a multistage thermal annealing process. The sample with the lowest value of hyperfine field induction on the 57Fe was found to possess the lowest value of Curie temperature, it is related to the so-called invar effect. The sample of the investigated alloy that had been subjected to the annealing process, at temperatures of 573 K and 600 K for 15 minutes exhibits the biggest change in the magnetic entropy. Practical implications: The paper disscus the effect of heat treatment on the magnetic properties of Fe82Zr7Nb2Cu1B8 amorphous alloy. Originality/value: The paper presents some researches of the Fe-based amorphous alloys obtained by arc-melting high-purity component elements.

19

Thermophysical properties of the Sołtmany meteorite

Szurgot M., Wach R. A., Przylibski T.A.

Meteorites

|

2012

|

Vol. 2, No. 1-2

53--65

EN

Bulk density, porosity and thermophysical properties of the Sołtmany meteorite have been determined. The mean bulk density of the meteorite is 3.475‧103kg/m3, mean bulk density of the crust is 4.3‧103 kg/m3, grain density 3.71‧103 kg/m3, and porosity 6.4 ±} 0.4%. Mean specific heat capacity determined by DSC in temperature range between 223 and 823 K increases from 595 to 1046 J/(kg‧K), and is equal to 728 J/(kg‧K) at room temperature. Specific heat capacity of various samples is in the range 705–769 J/(kg‧K) at room temperature. Thermal capacity of Sołtmany chondrite is equal to 2.53‧106 J/(m3‧K), thermal diffusivity (1.5–1.8)‧10-6 m2/s, and thermal conductivity 3.9–4.5 W‧m–-1‧K-1at room temperature. Differential scanning calorimetry revealed two reversible phase transitions in the Sołtmany’s troilite: α/β transition at 423 K, and β/γ transition at 596.6 K.

20

Metody analizy termicznej połączone z analizą produktów gazowych (TG-DSC-MS)

Małecka B.

LAB Laboratoria, Aparatura, Badania

|

2012

|

R. 17, nr 5

6-16