Internal CSR as a strategic management tool in reduction of labour shortages

• Autorzy: Gorgenyi-Hegyes Eva , Fekete-Farkas Maria

Identyfikatory

DOI

10.17512/pjms.2019.19.2.14

Warianty tytułu

PL

Wewnętrzna CSR jako strategiczne narzędzie zarządzania w ograniczeniu braku pracowników

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Corporate Social Responsibility (CSR) as an innovative part of the continuously improving HR management has become a common practice for socially and environmentally friendly business organisations in 21st century. CSR is a corporate-level contribution to sustainable development, but also a tool for social responsibility, prestige building, improvement of stakeholders’ satisfaction and loyalty, thereby increasing the value of the company. Over the past decades, it has been a key factor to show how the company's activities have an impact on environment, and what kind of social problems it can contribute to by charity actions. Internal CSR activities are also known to increase efficiency, but the intensity of their use is related to the labour market situation. Significant wage differences, increasing labour demand, free labour flow have intensified labour competition, resulting significant fluctuation in several sectors in CEE region. Therefore, these new challenges put pressure on companies to engage in CSR and focus on their human resources. The main purpose of this study is to draw attention to the potential role of internal CSR in reduction of labour shortages. The research is based on systematic review of relevant scientific literature, content analysis of multinational companies’ good practices and descriptive analysis of statistical data collected from Eurostat Database (2019) and the Hungarian Central Statistical Office (2019). Through main findings Authors indicate that ethical leadership behaviour, moral recognition of employees, and empathy towards people with personal or health problems still offer new opportunities for solving labour problems. A more efficient use of internal CSR requires a change of attitude and a new leadership style for both large companies and SME sector.

PL

Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR) jako innowacyjna część stale ulepszanego zarządzania zasobami ludzkimi stała się powszechną praktyką organizacji biznesowych przyjaznych społecznie i środowiskowo w XXI wieku. CSR to wkład na poziomie korporacyjnym w zrównoważony rozwój, ale także narzędzie do społecznej odpowiedzialności, budowania prestiżu, poprawy satysfakcji i lojalności interesariuszy, zwiększając tym samym wartość firmy. W ciągu ostatnich dziesięcioleci kluczowym czynnikiem było pokazanie, w jaki sposób działania firmy mają wpływ na środowisko i jakie problemy społeczne mogą przyczynić się do działań charytatywnych. Wiadomo również, że wewnętrzne działania CSR zwiększają wydajność, ale intensywność ich wykorzystania jest związana z sytuacją na rynku pracy. Znaczne różnice w płacach, rosnący popyt na pracę, swobodny przepływ pracy nasiliły konkurencję na rynku pracy, co spowodowało znaczne wahania w kilku sektorach w regionie CEE. Dlatego te nowe wyzwania wywierają presję na firmy, aby angażowały się w CSR i koncentrowały się na swoich zasobach ludzkich. Głównym celem tego badania jest zwrócenie uwagi na potencjalną rolę wewnętrznego CSR w zmniejszaniu niedoborów siły roboczej. Badania opierają się na systematycznym przeglądzie odpowiedniej literatury naukowej, analizie treści dobrych praktyk firm międzynarodowych i analizie opisowej danych statystycznych zebranych z Bazy danych Eurostatu i Węgierskiego Głównego Urzędu Statystycznego. Dzięki głównym odkryciom Autorzy wskazują, że etyczne zachowania przywódcze, moralne uznawanie pracowników i empatia wobec osób z problemami osobistymi lub zdrowotnymi wciąż oferują nowe możliwości rozwiązywania problemów związanych z pracą. Bardziej efektywne wykorzystanie wewnętrznej CSR wymaga zmiany nastawienia i nowego stylu przywództwa zarówno dla dużych przedsiębiorstw, jak i sektora MŚP.

Słowa kluczowe

EN

labour market; sustainability; internal CSR activities; human resource management; CEE region

PL

rynek pracy; rozwój zrównoważony; wewnętrzne działania CSR; zarządzanie zasobami ludzkimi; region Europy Środkowo-Wschodniej

• Wydawca: Czestochowa University of Technology
• Czasopismo: Polish Journal of Management Studies
• Rocznik: 2019
• Tom: Vol. 19, No. 2
• Strony: 167--181
• Opis fizyczny: Bibliogr. 44 poz., rys.

Twórcy

autor

Gorgenyi-Hegyes Eva

• Szent Istvan University, Faculty of Economics and Social Sciences

autor

Fekete-Farkas Maria

• Szent Istvan University, Faculty of Economics and Social Sciences

Bibliografia

• 1. Bowen H.R., 1953, Social responsibility and accountabilities of the businessman, New York: Harper & Row.
• 2. Brammer S., Millington A. and Rayton B., 2007, The contribution of corporate social responsibility to organizational commitment, “The International Journal of Human Resource Management”, 18(10).
• 3. Carroll A.B., 2016, Carroll’s pyramid of CSR: taking another look, “International Journal of Corporate Social Responsibility”, 1(3).
• 4. Cavazotte F., Chang N.C., 2016, Internal Corporate Social Responsibility and Performance: A Study of Publicly Traded Companies, BAR, Rio de Janeiro, 13(4).
• 5. Česynienė R., Diskienė D., Stankevičienė A., 2013, Labour Market Trends and Their Impact on Human Resource Management in Lithuanian Companies, Ekonomika, 92(3).
• 6. Cho S.J., Chung C.Y., Young J., 2019, Study on the Relationship between CSR and Financial Performance, Sustainability, 11.
• 7. Chwistecka-Dudek H., 2016, Corporate Social Responsibility: Supporters vs. opponents of the concept, Forum Scientiae Oeconomia, 4(4).
• 8. Cloutier O., Felusiak L., Hill C., Pemberton-Jones E., 2015, The importance of developing strategies for employee retention, “Journal of leadership, accountability and ethics”, 12(2).
• 9. Committee for Economic Development, 1971, Social Responsibilities for Business Corporations, New York: Author
• 10. Czubała A., 2016, Corporate Social Responsibility in marketing, Forum Scientiae Oeconomia, 4(1).
• 11. Dahlsrud A., 2006, How Corporate Social Responsibility is defined: An analysis of 37 definitions, Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15.
• 12. Dahlsrud A., 2008, How Corporate Social Responsibility is Defined: an Analysis of 37 Definitions, Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15.
• 13. Duda J., Žůrková L., 2013, Costs of employee turnover, Acta Universitatis Agriculturae Et Silviculturae Mendelianae Brunensis, LXI 228(7).
• 14. Dyczkowska J., Krasodomskab J., Michalak J., 2016, CSR in Poland: Institutional context, legal framework and voluntary initiatives, Accounting and Management Information Systems, 15(2).
• 15. ENWHP, 2007, Luxembourg Declaration on Workplace Health Promotion in the European Union.
• 16. European Commission, 2001, Promoting a European framework for corporate social responsibility, Green Paper, Commission of the European Communities: Luxembourg.
• 17. European Commission, 2018, Labour market and wage developments in Europe, Annual Review 2018, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
• 18. Eurostat database, 2019, Available at: https://ec.europa.eu/eurostat/data/database. Access on: 14.05.2019.
• 19. Fogarassy Cs., Horváth B. and Magda R., 2017, Business model innovation as a tool to establish corporate sustainability. Visegrad Journal on Bioeconomy and Sustainable Development, 2, 1-19.
• 20. Gajda J., 2017, The impact of corporate social responsibility on the management of the employment sphere in a modern organization, [in] Daróczi M., Robak E. and Vinogradov S. (eds.), “Management, Organizations and Society”, Budapest: Agroinform Publshing House.
• 21. Global e-Sustainability Initiative, 2017, Summary Report. #SystemTransformation. How digital solutions will drive progress towards the sustainable development goals. Available at: http://systemtransformation-sdg.gesi.org/160608_GeSI_SystemTransformation.pdf. Access on: 17.09.2017.
• 22. Grabara J., Dura C., Driga, I., 2016, Corporate social responsibility awareness in Romania and Poland: A comparative analysis, Economics and Sociology, 9.
• 23. Hameed I., Riaz Z., Arain G.A., Farooq O., 2016, How Do Internal and External CSR Affect Employees’ Organizational Identification? A Perspective from the Group Engagement Model, Front. Psychol., 7.
• 24. Hong E.N.C., Hao L.M., Kumar R., Ramendran C., Kadiresan V., 2012, An Effectiveness of Human Resource Management Practices on Employee Retention in Institute of Higher learning: - A Regression Analysis, “International Journal of Business Research and Management”, 3(2).
• 25. Hungarian Central Statistical Office database, 2019, Available at: https://www.ksh.hu/stadat_evkozi_2_1. Access on: 14.05.2019.
• 26. Isa S.M., 2012, Corporate Social Responsibility: What Can We Learn From The Stakeholders? International Congress on Interdisciplinary Business and Social Science 2012. Procedia - Social and Behavioral Sciences 65.
• 27. Kerekes S., Wetzker K., 2007, Keletre tart a "társadalmilag felelős vállalat" koncepció, Working Paper, Budapesti Corvinus Egyetem.
• 28. Ključnikov A., Kozubíková L., Sopková G., 2017, The Payment Discipline of Small and Medium-sized Enterprises, “Journal of Competitiveness”, 9(2)
• 29. Kot S., 2014, Knowledge and Understanding of Corporate Social Responsibility, “Journal of Advanced Research in Law and Economics”, V, 2(10).
• 30. Kot S., Brzezinski S., 2015, Market Orientation Factors in Sustainable Development and Corporate Social Responsibility, “Asian Journal of Applied Sciences”, 8.
• 31. Lichtenstein D., Minette R., Drumwright E., Braig B.M., 2004, The Effect of Corporate Social Responsibility on Customer Donations to Corporate-Supported Nonprofits, “Journal of Marketing”, 68(4).
• 32. Lungu C.I., Caraiani C., Dascalu C., 2011, Research on corporate social responsibility reporting, Amfiteatru Econ., 13.
• 33. MacGregor Pelikánová R., 2019, Corporate Social Responsibility Information in Annual Reports in the EU - A Czech Case Study, Sustainability, 11(237).
• 34. McWilliams A., Siegel D., 2000, Corporate Social Responsibility: A Theory of the Firm Perspective, The Academy of Management Review, 26(1).
• 35. Milton S., Zilahi Gy., 2011, Corporate Social Responsibility of domestic small and medium entreprises (in Hunagrian). Munkaügyi Szemle, III.
• 36. Sen S., Bhattacharya C.B., Korschun D., 2006, The Role of Corporate Social Responsibility in Strengthening Multiple Stakeholder Relationships: A Field Experiment, “Journal of the Academy of Marketing Science”, 34(2).
• 37. Shediac-Rizkallah M.C., Bone L.R., 1998, Planning for the sustainability of community-based health programs: conceptual frameworks and future directions for research, practice and policy, Health Education Research, 13(1).
• 38. Shpak N., Satalkina L., Sroka W., Hittmar S., 2017, The social direction of enterprises’ innovation activity, “Polish Journal of Management Studies”, 16(1)
• 39. Sroka W., Szántó R., 2018, Corporate Social Responsibility and Business Ethics in Controversial Sectors: Analysis of Research Results, “Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation”, 14(3).
• 40. Turker D., 2009, How corporate social responsibility influences organizational commitment, “Journal of Business Ethics”, 89(2).
• 41. Vilke R., 2011, CSR development problems in Lithuania: evaluation of promoting and hindering factors, “Social Responsibility Journal”, 7(4).
• 42. Voegtlin C., Greenwood M., 2016, Corporate social responsibility and human resource management: A systematic review and conceptual analysis, Human Resource Management Review, 26.
• 43. Witek-Crabb A., 2019, CSR Maturity in Polish Listed Companies: A Qualitative Diagnosis Based on a Progression Model, Sustainability, 11(1736).
• 44. Zhu Q., Yin H., Liu J., Lai K.-H., 2014, How is employee perception of organizational efforts in corporate social responsibility related to their satisfaction and loyalty towards developing harmonious society in Chinese enterprises? Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 21(1).

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).