Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Ciała w glorii. Z antropologicznego archiwum estetyzacji

100%

Nowak E.

Estetyka i Krytyka

|

2017

|

nr 2(45)

103-118

EN

Archaic texts and artifacts shows that human appearance, physiognomy, figure, charm, motoric, and body functioning was perceived as ‘significant’ in peculiar contexts. They are worth recalling. Among others, biometric identification and mantic were practiced in ancient Mediterranean cultures. In the Middle Ages, human body became meaningful when celebrating in isolation from its everyday functionalities. Its ‘glory’ only appeared in light of eschatology. Nowadays, splendid ‘ideal’ bodies detach themselves from both transcendent as well as immanent meanings (i.e., psyche, interiority). They seem to be empty, as Giorgio Agamben emphasizes.

2

Zombies and Muscle Memory: Rethinking Somatic Consciousness and the Mind-Body Problem

88%

Lee H.

Human Movement

|

2011

|

tom 12

|

nr 2

196-202

EN

In this paper I am going to argue on the existence of somatic consciousness, which has a special importance in resolving the mind-body problem. The discussion will include such issues as the range of somatic consciousness and the possibility of improving such an idea not only by interdisciplinary scientific studies but also through contemporary analytic philosophy of mind.

3

Muscle Memory and the Somaesthetic Pathologies of Everyday Life

88%

Shusterman R.

Human Movement

|

2011

|

tom 12

|

nr 1

4-15

EN

Memory is a cherished cognitive skill that contributes enormously to human flourishing, yet it sometimes proves detrimental. Much of the memory we productively employ in everyday life is implicit memory that results from habit. The paper first demonstrates the important somatic dimension of implicit memory that gives rise to the popular notion of "muscle memory" by articulating six different forms of implicit memory in which the body plays a central role. The paper next focuses on some problems relating to these forms of memory and deriving from flawed habits of somatic perception and performance. I then explain how these problems of muscle memory can be treated by disrupting such memory through heightened, explicit consciousness involving methods of somaesthetic attention and reflection.

4

O korygowaniu nawyków spontanicznego ciała (Dewey, Shusterman) / About correcting spontaneous body habits (Dewey, Shusterman)

75%

Dobrowolski R.

Physiotherapy

|

2011

|

tom 19

|

nr 1

49-53

EN

Philosophical reflection is largely pervaded by the air of contempt for the body. Even now, for many thinkers, the body appears to be the source of deception, evil and ugliness. Luckily, the philosophical reflection does not exhaust itself in rhetorical disputes and some theorists have not lost sight of the real subject of their investigation.Richard Shusterman, an American neo-pragmatist, and the author of the “somaesthetics”, inspired by the John Dewey’s concept of the ”body-mind”, appreciating the spontaneous nature of the body, warns us, however, not to overestimate it. He draws our attention to the necessity of the reflective control over the somatic automatisms. He emphasizes the need to scrutinize and, if need be, to rectify the somatic habits, now that the contemporary man is drawn ever deeper into the vortex of the digital, virtual worlds.

5

Sporting Education and Somaesthetics

75%

Bonnet T. J.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2022

|

tom 6

|

nr 3

116-120

6

Somaestetyka i gastronomia. Kilka myśli o sztuce jedzenia

63%

Shusterman R.

Prace Kulturoznawcze

|

2017

|

tom 21

|

nr 2

31-41

PL

Rozpatrując estetykę gastronomii, można skupić się na co najmniej trzech odrębnych, choć powiązanych nawzajem elementach. Pierwszym są złożone procesy, doświadczenia i względy (cele i kryteria) przygotowywania pożywienia, do których zaliczyć można dbałość o sposób podawania jedzenia na talerzu i stole. Drugim elementem są obiekty spożywcze, jako takie, rozważane pod kątem swych własności — nie tylko w sensie właściwości odbieranych przez różne narządy zmysłów, lecz także w sensie szerszych społecznych i symbolicznych znaczeń pokarmów, a wśród nich ich wartości odżywczych. Trzecim elementem są rozmaite procesy składające się na konsumpcję pożywienia. Ten trzeci wymiar gastronomii dotyczący spożywania jedzenia można rozumieć jako sztukę jedzenia w bardziej specyficznym sensie (węższym od ogólnego pojęcia sztuki gastronomicznej). To na sztuce jedzenia właśnie skupia się mój artykuł. Co odróżnia zwykły akt jedzenia od sztuki jedzenia? Jakie cechy musi mieć podmiot praktykujący jedzenie jako wyrafinowaną sztukę i jakim wartościom służy sztuka jedzenia? Jakie elementy przynależą do sztuki jedzenia i w jakie sposoby sztuka ta angażuje somatyczny podmiot, wymagając somatycznych umiejętności i wrażliwości? Jak do lepszego zrozumienia sztuki jedzenia może przyczynić się somaestetyka? W moim artykule staram się odpowiedzieć na te pytania.

EN

In considering the aesthetics of gastronomy, one can focus on at least three distinct, though related, elements. First, the complex processes, experiences, and considerations (aims and criteria) in preparing food, which can include also the preparations for the presentation of food on the plate and table; second, the food objects themselves in terms or their qualities — not only the qualities they present to our various senses but also in terms of their larger social and symbolic meanings which can also include meanings related to nutritional qualities; and third, the various processes involved in the consumption of the food. This third dimension of gastronomy, which concerns the ingestion of food, can be construed as the art of eating in the narrower, more specific sense (rather than its general sense of gastronomical art), and it is the focus of my paper. What distinguishes the mere act of eating from an art of eating? What qualities are demanded of the subject who practices eating as a refined art and what values does the art of eating serve? What are the different elements of the art of eating, and what are the different ways in such art engages the somatic subject and requires somatic skill and sensitivity? How can somaesthetics contribute to a better understanding of the art of eating? My paper addresses these questions.

7

Ukryty, jawny, zdystansowany: Richarda Shustermana The Adventures of the Man in Gold: Paths Between Art and Life. A Philosophical Tale

63%

Budziak A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2020

|

nr 41

203-215

EN

The proposed discussion of Richard Shusterman’s The Adventures of the Man in Gold focuses on the literary-generic features of the text and the new ways in which it deploys several established thematic motifs. The tale is read as constituting not only a conte philosophique, but also a photo essay reviving the tradition of the paragone – the ancient rivalry of the image and the word – as well as the fairy tale, the quest-romance, and the fantastic story exploring the theme of the doppelgänger. This last motif is viewed in the context of, among other things, Shusterman’s essay on Wilde and Eliot, where he considers the contrastive ways in which they fashioned their public images. Shusterman’s book, containing autobiographical elements, is also discussed in terms of the relationships emerging among the implied author, the narrator, and the protagonist, with the emphasis put on the irony in the text which, rather teasingly, both asserts and denies the identity of the three personalities. And yet, even if Shusterman expertly uses irony to allow these three personae to retain their distinctiveness, the Man in Gold – a literary ingénu – can be viewed as the opposite of the figure of the Rortian ironist.

PL

Proponowane tu omówienie książki Richarda Shustermana koncentruje się głównie na jej wymiarze literackim, stawiając pytania o gatunek tego tekstu i jego usytuowanie w kontekście tradycyjnych motywów tematycznych. Ową publikację można bowiem odczytywać jako przykład nie tylko opowiastki filozoficznej, lecz także fotoeseju ożywiającego tradycję paragone (rywalizacji obrazu ze słowem), bajki, romansu opartego na motywie poszukiwania i opowiadania fantastycznego, wykorzystującego motyw doppelgängera. Ten ostatni wątek został zinterpretowany (między innymi) w kontekście eseju literaturoznawczego Shustermana "Wilde and Eliot” i jego spostrzeżeń na temat sposobów kształtowania własnego wizerunku publicznego przez obu autorów. Ponadto w przedstawianym omówieniu rozważa się relacje pomiędzy autorem tekstu, jego narratorem i bohaterem, podkreślając znaczenie ironii jako strategii, która zapobiega wzajemnemu utożsamieniu tych trzech postaci – pomimo tego, że sam tekst zawiera jawne wątki autobiograficzne. W konkluzji niniejsza interpretacja proponuje, by spojrzeć na postać człowieka w złocie – literackiego ingénu – jako na filozoficzne przeciwieństwo Rortiańskiej ironistki.

8

Intymność. Objęcie w tangu argentyńskim

63%

Chałupnik A.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

tom 111

|

nr 4

42-56

EN

The Argentine tango, a genre that originated from migrant music and dance traditions in the port districts of Buenos Aires and Montevideo in the late 19th century, has enjoyed a revival in the last two decades. The tango is listened to, learned, and danced around the world, at local milongas, marathons, and festivals gathering even as many as hundreds of dancers. This article presents the history of the tango and discusses its present popularity through the prism of intimacy that forms between two dancers connected in the close embrace that satisfies their deep emotional needs. The author also highlights the social and cultural dimension of the tango’s popularity driven by the currently common deficit of a non-sexual touch. Intimacy in the abrazo, the tango embrace, may appear when certain technical conditions are met by the dancers (relaxed muscles, open chest, proper floor work, breathing exercises). Referring to Richard Shusterman’s somaesthetics as the primary theoretical perspective, the author conducts a phenomenological analysis of the abrazo, trying to construct the ‘somaesthetics of the embrace’.

9

Koncepcja estetyczna Richarda Shustermana i jej konsekwencje dla edukacji estetycznej

51%

Świętek E.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2014

|

tom 17

|

nr 4(68)

119-130

EN

The conception of aesthetic education and its consequences by Richard Shusterman were presented in this article. On the basis of this neopragmatist’s philosophy, it was considered as a need for changes within the sphere of this education and education in general. Education ought to be based on somaesthetics and changes should provide aesthetical experience and aesthetical perception. Thanks to this, a human may derive a pleasure from art, what in consequence may lead to the approval of its practical character. Those changes may also include popular art and draw attention to the problem of legitimacy of the art in the curriculum. Furthermore, it also should put under consideration the problem of carnality and bodymind dualism. Aesthetic education, having Shusterman’s conception, may affect human development and better understating of body. Moreover, it can affect self-creation and may lead to practicing the philosophy, sometimes even starting a lifestyle based on the aesthetical model of life.

PL

W artykule została przedstawiona koncepcja edukacji estetycznej R. Shustermana oraz jej konsekwencje dla edukacji estetycznej. Na podstawie filozofii tego neopragmatysty uznano potrzebę zmian zarówno w tej edukacji, jak w edukacji w ogóle. Edukacja ma być oparta na założeniach somaestetyki, a zmiany mają uwzględnić doświadczenie estetyczne i percepcję estetyczną, dzięki czemu człowiek może czerpać przyjemność ze sztuki, a w konsekwencji uznać praktyczny charakter sztuki. Zmiany mają także uwzględnić sztukę popularną i zwrócić uwagę na problem uprawomocnienia tej sztuki w programie nauczania, oraz problem cielesności i dualizmu ciała-umysłu (bodymind). Edukacja estetyczna uwzględniająca koncepcję estetyki R. Shustermana wpłynie na rozwój człowieka, zrozumienie ciała i lepsze kierowanie nim, samokreację oraz może zachęcić do praktykowania filozofii, a nawet prowadzić do sztuki życia opartej na estetycznym modelu życia.