Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Lactose intolerance - current state of knowledge

100%

Madry E. , Fidler E. , Walkowiak J.

Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria

|

2010

|

tom 09

|

nr 3

343-350

EN

Abstract. Lactase-phlorizin hydrolase (LCT), more commonly known as lactase, is an enzyme responsible for cleaving lactose into absorbable monosaccharides, glucose and galactose. LCT deficiency (hypolactasia - HL) is caused by a decreased activity of LCT in the small intestinal villi and potentially results in lactose malabsorption what may lead to the development of clinical symptoms (diarrhea, bloating, flatulence and cramps) and avoiding milk products in the diet. HL is the world's most common enzyme deficiency in humans. HL exists in three distinct forms - congenital, primary and secondary. Adult type hypolactasia (ATH) is the most common phenotype found in human. It is a genetically predetermined physiological condition inherited through an autosomal recessive mode which results in a decline of lactase activity after weaning. ATH is associated with the LCT -13910 C>T polymorphism worldwide, except in Africa. Lactase non-persistence has been observed in individuals with the C/C-13910 genotype, whereas lactase persistence in subjects with remaining allelic variants. Small intestine biopsy is the only diagnostic procedure allowing for the direct measurement of LCT activity, however due to its invasive nature it is hardly accepted by patients. Therefore, LCT status is often inferred simply by assessing the patient's lactose digestion. A lactose tolerance test can be performed after lactose load and then measuring blood glucose concentration or breath hydrogen (preferably hydrogen and methane) expiration. A genetic test of the C/T-13910 polymorphism is also available at present. It is a reliable method in excluding/confirming ATH predisposition. However, it definitely does not assess lactose tolerance or malabsorption.

PL

Hydrolaza laktozowo-floryzynowa (LCT), powszechnie nazywana laktazą, odpowiada za hydrolizę laktozy do przyswajalnych monosacharydów, glukozy i galaktozy. Niedobór LCT (hipolaktazja - HL) wynika ze zmniejszenia aktywności enzymu w kosmkach jelita cienkiego i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania laktozy. W rezultacie mogą się pojawić objawy kliniczne takie, jak biegunka, przelewania, kruczenia czy wzdęcia prowadzące do unikania spożycia produktów mlecznych. Hipolaktazja jest najczęstszym niedoborem enzymatycznym u ludzi. Występuje w trzech postaciach: wrodzonej, pierwotnej i wtórnej. Najczęstsza - hipolaktazja typu dorosłych (ATH), dziedziczona autosomalnie recesywnie, jest zjawiskiem fizjologicznym związanym ze zmniejszeniem aktywności laktazy w okresie rozszerzania diety o produkty inne niż mleko. O występowaniu ATH wszędzie na świecie z wyjątkiem Afryki decyduje polimorfizm genu laktazy -13910 C>T. Zanik aktywności LCT występuje u osób z genotypem C/C-13910, natomiast pozostałe warianty alleliczne są związane z jej zachowaniem. Biopsja jelita cienkiego jest jedyną metodą diagnostyczną pozwalającą na bezpośredni pomiar aktywności LCT. Ze względu na inwazyjność bywa trudna do zaakceptowania przez pacjentów. Dlatego aktywność LCT jest częściej oceniana na podstawie zdolności do trawienia laktozy. Test tolerancji laktozy przeprowadza się przez pomiar stężenia glukozy w surowicy lub ilości wydychanego wodoru (lepiej wodoru i metanu), po wcześniejszym spożyciu laktozy. Obecnie jest także dostępny test molekularny oceniający polimorfizm C/T-13910 genu LCT. To wiarygodna metoda potwierdzająca lub wykluczająca ATH, ale z pewnością nienadająca się do oceny tolerancji bądź zaburzeń trawienia i wchłaniania laktozy.

2

The impact of vegan diet on B-12 status in healthy omnivores: five-year prospective study

100%

Madry E. , Lisowska A. , Grebowiec P. , Walkowiak J.

|

2012

|

tom 11

|

nr 2

EN

Background. There are no long-term prospective studies assessing the impact of the vegan diet on vitamin B-12 (B-12) status. Many vegans take B-12 supplements irregularly or refuse to adopt them at all, considering them to be “unnatural” products. The use of B-12 fortified food may be an altemative. Therefore, we aimed to estimate the long-term effect of a vegan diet on serum B-12 concentrations in healthy omnivore adults, comparing the influence of natural products consumption and B-12 fortified food. Material and methods. A five year prospective study was carried out comprising 20 omnivore healthy adult subjects, who moved to strict vegan diet for 5 years. Ten volunteers followed vegan diet based entirely on natural products, while the remaining ten subjects consumed food fortified in B-12. In all subjects serum vitamin B-12 concentration was determined before and 6, 12, 24 and 60 months after the implementation of the diet. Results. A significant decrease (p < 0.0002) of serum B-12 concentrations in the whole studied group was noted after 60 months of vegan diet. However, observed changes were in fact limited to the subgroup consuming exclusively natural products (p < 0.0001). Conclusions. Transition from omnivore to vegan diet is associated with the risk of vitamin B-12 deficiency. B-12 fortified products might constitute a valuable altemative in vegans refiising to take vitamin supplements.

PL

Wstęp. Nie ma długofalowych badań prospektywnych oceniających wpływ diety wegańskiej na zawartość witaminy B-12 (B-12) w surowicy. Wielu wegan sięga po suplementy B-12 nieregularnie lub odmawia ich przyjmowania, uznając je za produkty „nienaturalne”. Spożywanie żywności wzbogaconej B-12 można traktować jako alternatywę suplementacji. Celem przeprowadzonego badania była ocena długofalowego stosowania diety wegańskiej na stężenie B-12 w surowicy u zdrowych dorosłych osób będących dotychczas na diecie zwykłej oraz porównanie wpływu diety wegańskiej opartej wyłącznie na produktach naturalnych z dietą zawierającą żywność wzbogaconą. Materiał i metody. Prospektywne badanie 5-letnie zostało przeprowadzone na 20 zdrowych dorosłych ochotnikach, którzy zdecydowali się przejść na ścisłą dietę wegańską. W grupie 10 osób stosowało dietę wyłącznie opartą na produktach naturalnych, natomiast pozostałe 10 - spożywało żywność wzbogaconą WB-12.U wszystkich badanych oceniano stężenie B-12 w surowicy przed dietą oraz 6, 12, 24 i 60 miesięcy po wprowadzeniu diety wegańskiej. Wyniki. W całej badanej grupie zaobserwowano statystycznie znamienne (p < 0,0002) zmniejszenie stężenia B-12 w surowicy po 60 miesiącach stosowania diety wegańskiej. Jednakże obserwowane zmiany były de facto ograniczone do podgrupy spożywającej wyłącznie produkty naturalne (p < 0,0001). Wnioski. Przejście na dietę wegańską wiąże się z ryzykiem wystąpienia niedoboru witaminy B-12. Żywność wzbogacana w B-12 może być cenną alternatywą dla wegan odmawiających przyjmowania suplementów witaminowych.

3

Effect of lacto-ovo-vegetarian diet on serum vitamin B12 concentrations - five-year prospective study

75%

Madry E. , Lisowska A. , Chabasinska M. , Przyslawski J. , Schlegel-Zawadzka M. , Walkowiak J.

Acta Scientiarum Polonorum. Technologia Alimentaria

|

2009

|

tom 08

|

nr 4

71-76

EN

Background. Avoiding of meat is the basic principle of vegetarian diet with several variants existing. In the present study we have focused on lacto-ovo-vegetarian (LOV) diet which includes dairy products and eggs. We have aimed to assess its long-term effect on vitamin B12 status and intended to verify the influence of natural and vitamin B12- -fortified food. Material and methods. The prospective study was carried out comprising 16 healthy omnivores (12 females, 4 males) who intentionally declared to follow strict LOV diet for at least 5 years. The studied group was divided into 2 subgroups. First subgroup followed LOV diet based entirely on natural products while the second consumed food fortified with B12 vitamin. Evaluation of vitamin B12 concentration was performed before and after 6, 12, 24 and 60 months from LOV diet implementation. Results. Five-years of LOV diet resulted in significant decrease of serum vitamin B12 concentrations in the whole studied group (p < 0.05). However, the significant drop of vitamin B 12 level was in fact limited to the subgroup consuming exclusively natural products (p < 0.05). In none of the subjects abnormal serum vitamin B12 levels were observed. Conclusions. Five-year lacto-ovo-vegetarian diet did not result in a risk of vitamin B12 deficiency in healthy subjects. However, the levels of serum vitamin B12 concentrations in a subgroup consuming natural diet tend to be significantly lower as compared with the group consuming fortified food. It confirms the need of follow-up (and potentially vitamin B12 fortification of food and/or its supplementation) in long-term lacto-ovo- -vegetarians

PL

Wprowadzenie. Unikanie spożywania mięsa jest podstawą diety wegetariańskiej. Można wyróżnić wiele jej odmian. Przeprowadzone badanie dotyczy diety laktoowowegetariańskiej dopuszczającej spożywanie produktów mlecznych i jaj. Celem badania była próba oceny wpływu jej długotrwałego stosowania na stężenia witaminy B12, jak również weryfikacji efektu spożywania produktów naturalnych i wzbogaconych w tę witaminę. Materiał i metody. Badaniem prospektywnym objęto 16 osób (12 kobiet, 4 mężczyzn), które zadeklarowały chęć przestrzegania ścisłej diety laktoowowegetariańskiej przez co najmniej 5 lat. Badaną grupę podzielono na dwie podgrupy: pierwsza stosowała dietę składającą się wyłącznie z produktów naturalnych, podczas gdy druga sięgała po żywność wzbogaconą w witaminę B12. Ocenę stężeń witaminy B12 przeprowadzono przed wprowadzeniem diety oraz po 6, 12, 24 i 60 miesiącach jej stosowania. Wyniki. Pięcioletnie stosownie diety laktoowowegetariańskiej doprowadziło do znacznego obniżenia stężeń witaminy B12 w całej badanej grupie (p < 0,05). Jednakże istotnie statystyczny spadek dotyczył de facto jedynie podgrupy stosującej dietę z produktami naturalnymi (p < 0,05). U żadnej spośród osób biorących udział w badaniu nie odnotowano występowania nieprawidłowych stężeń B12. Wnioski. Pięcioletnie stosowanie diety laktoowowegetariańskiej u zdrowych osób nie wiąże się z ryzykiem wystąpienia niedoboru witaminy B12. Jednakże stężenia witaminy B12 u osób spożywających wyłącznie produkty naturalne wydają się być niższe w porównaniu z grupą stosującą żywność wzbogaconą w witaminę B12. Potwierdza to potrzebę stałego nadzoru nad osobami długo stosującymi dietę wegetariańską oraz potencjalną potrzebę stosowania żywności wzbogaconej lub suplementacji witaminy B12.

4

Characteristics of insulin receptor binding to various rat tissues

75%

Torlinska T. , Mackowiak P. , Nogowski L. , Nowak K. W. , Madry E. , Perz M.

Journal of Physiology and Pharmacology

|

1998

|

tom 49

|

nr 2

5

Conflicting results of non-invasive methods for detection of Helicobacter pylori infection in children with celiac disease - a preliminary study

63%

Jozefczuk J. , Madry E. , Nowak J. , Walkowiak M. , Lochocka K. , Banasiewicz T. , Plawski A. , Kwiecien J. , Walkowiak J.

Acta Biochimica Polonica

|

2016

|

tom 63

|

nr 1

6

Twelve weeks CLA supplementation decreases the hip circumference in overweight and obese women. A double-blind, randomized, placebo-controlled trial

63%

Madry E. , Chudzicka-Strugala I. , Grabanska-Martynska K. , Malikowska K. , Grebowiec P. , Lisowska A. , Bogdanski P. , Walkowiak J.

|

2016

|

tom 15

|

nr 1

7

Age dependent changes of insulin receptors in rat tissues

63%

Torlinska T. , Mackowiak P. , Nogowski L. , Hryniewiecki T. , Witmanowski H. , Perz M. , Madry E. , Nowak K. M.

|

2000

|

tom 51

|

nr 4,2