Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

An evaluation of sensitivity of provocative tests used in the carpal tunnel syndrome diagnosis depending on clinical severity of the syndrome

100%

Georgiew F. , Otfinowska E. , Adamczyk T.

Medical Rehabilitation

|

2009

|

tom 13(2)

17-22

EN

Background: Using popular provocative tests to diagnose the carpal tunnel syndrome (CTS) facilitates referring patients for specialist treatment and is indispensable to the performance of epidemiologic studies. Patients with severe carpal tunnel syndrome (CTS) are frequently referred for surgery, whereas people with mild CTS are commonly referred for conservative therapy. Finding out which provocative tests are most effective in diagnosing mild cases can aid clinicians in making decisions about further treatment.Objectives: The purpose of this study was to evaluate the sensitivity of provocative tests used for diagnosis of CTS such as Phalen’s, Durkan’s and Tinel’s sign and to find out if the time of paresthesia occurrence during the tests depended on the severity of the syndrome assessed using Levine’s Questionnaire.Material and methods: The study involved 130 women and 33 men with carpal tunnel syndrome confirmed by ENG. 52 patients had bilateral symptoms so a total number of cases examined was 215. Subjects were tested using four CTS provocative tests in random order: Phalen’s, Durkan’s, Provocative and Tinel’s sign. The examiner waited 2 – 3 minutes between each provocative test to ensure that any nerve irritation caused by previous test had abated. Severity level of CTS was assessed using Levine’s Questionnaire .Results: Sensitivity values were: for Phalen’s Test – 85.6%, Durkan’s Test – 86.5%, Provocative Test 84.6%, and Tinel’s sign – 46%. Sensitivity values for Phalen’s, Durkan’s and Provocative tests are higher than 93,1% for moderate, severe and extreme CTS. There is a relationship between testing positive on CTS provocative tests and severity of clinical symptoms. As the severity of CTS increases, the average time of paresthesia occurrence in median nerve distribution decreases. Conclusions: (1) Tinel’s sign should not be recommended as a CTS diagnostic tool because of its low sensitivity. (2) If Levine’s Questionnaire reveals small progression of CTS the sensitivity of the tests is insufficient to confirm CTS. (3) In the case of patients with moderate, severe or extreme CTS according to Levine’s Questionnaire, the diagnosis can be confirmed using valid provocative tests such as Phalen’s, Durkan’s and Provocative.

2

Skuteczność wybranych technik fizjoterapeutycznych w leczeniu zespołu kanału nadgarstka. Zastosowanie laseroterapii niskoenergetycznej na podstawie przeglądu piśmiennictwa / The effectiveness of particular physiotherapy techniques in the treatment of carpal tunnel syndrome – Application of low-level laser therapy based on a review of the literature

100%

Bartkowiak Z. , Zgorzalewicz-Stachowiak M. , Nowicka A.

Physiotherapy

|

2011

|

tom 19

|

nr 4

43-53

EN

Low-level laser therapy is a common physiotherapeutic method used to support rehabilitation of patients with peripheral nervous system diseases, including compression syndromes such as carpal tunnel syndrome. It is believed to have an analgesic, anti-inflammatory and regenerative effect on the treated area. The purpose of this study was to review the literature covering the effectiveness of low-level laser therapy in patients with idiopathic carpal tunnel syndrome. The analysis included reports published between 2002 and 2010 which considered a control group or a reference group. In the studies using low-level laser therapy, the groups differed in terms of the number of patients involved (from 11 to 81 participants), the age - from 26 to 78 and various degrees of carpal tunnel syndrome’s progression. The results were evaluated in relation to a mock treatment or other treatment methods. The following components have been primarily analyzed: clinical symptoms, global grip strength measured using a dynamometer and neurophysiologic parameters. Above all else, the applied low-level laser therapy led to a reduction in pain, an improvement in grip strength, and favourable changes in the terminal latency or nerve conduction velocity

3

Classifying median nerves in carpal tunnel syndrome: Ultrasound image analysis

100%

Obuchowicz R. , Kruszyńska J. , Strzelecki M.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

|

2021

|

tom Vol. 41, no. 2

335--351

EN

Rationale and objectives: Carpal tunnel syndrome (CTS) refers to a common median nerve pathology, which is related to an increased pressure in the fibrous/bone canal of the wrist. Ultrasound gained popularity recently as a useful tool for the accurate and repetitive diagnosis of carpal tunnel syndrome. The present study aimed to develop an objective, repetitive technique for assessing median nerves based on carpal tunnel ultrasound texture analysis. Material and methods: Sixty ultrasound images, including 30 images of swollen ‘‘symptomatic” median nerves and 30 normal ‘‘asymptomatic” median nerves, were used in this study. Narrow age group of patients were selected. They were recruited after positive nerve conduction study and with present clinical symptoms reviled on basis of interview and written questionnaire. Meticulous nerve area and echogenicity assessment were conducted in line with existing recommendations. Results: Using the feature-selection tool MaZda, an exhaustive search of the data space was conducted, and four texture features were found for which the classification was the most accurate. Images were classified using a support vector machine with a five-fold cross-verification in MATLAB. Evoked outcomes showed a 79% correct classification rate. Conclusion: Computer analysis of the image echogenicity of the median nerve presented confidence levels comparable to trusted evaluation techniques. Further, it is a promising tool for assessing the nerve’s status in CTS as approach of the CTS assessment free from subjectivity of examiner. The developed method enables nerve classification based on echogenicity that reflects the nerve composition changes not only subjective nerve area assessment.

4

Porównanie pobudliwości nerwowo-mięśniowej przed i po zabiegu odbarczenia nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka

100%

Georgiew F. , Maciejczak A. , Florek J.

Medical Review

|

2013

|

nr 4

461–473

PL

Wstęp. Najskuteczniejszą formą leczenia ZKN jest zabieg operacyjny. Daje on pacjentowi natychmiastową i, co najważniejsze, długotrwałą poprawę, a nawet całkowite ustąpienie charakterystycznych i uciążliwych objawów towarzyszących temu zespołowi. Jedną z metod pozwalającą na monitorowanie przebiegu procesu reinerwacji i rehabilitacji po urazach nerwów obwodowych jest wykreślenie krzywej i/t. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie czy krzywa i/t jest wystarczająco czułą metodą do oceny zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej u pacjentów leczonych z powodu z ZKN? Materiał i metoda badań. Badaniami objęto 88 chorych (107 rąk): 70 kobiet (86 rąk) i 18 mężczyzn (21 rąk) w wieku pomiędzy 25 a 77 rokiem życia (średnio 54,4 lata). Wyniki. Leczenie operacyjne połączone z wczesną pooperacyjną rehabilitacją dało statystycznie znamienną poprawę: subiektywnej oceny nasilenia dolegliwości, stanu funkcjonalnego ręki oraz wartości parametrów elektrodiagnostycznych, tj. natężenia prądu dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms, chronaksji, ilorazu akomodacji. Wnioski. Zmiany kształtu krzywej i/t u pacjentów z ZKN poddanych leczeniu operacyjnemu są nieznaczne. Zmiany kształtu krzywej i/t są związane ze zmianami tylko dwóch parametrów: chronaksji oraz natężenia prądu ocenianego dla impulsów trójkątnych o czasie trwania 100 ms. Iloraz akomodacji jest przydatnym parametrem, który może posłużyć do „uchwycenia” zmian pobudliwości nerwowo-mięśniowej po zastosowanym leczeniu. U pacjentów z łagodnym ZKN istnieje potrzeba rozszerzenia schematu badania o ocenę pobudliwości czuciowej. Istnieje wysoka korelacja pomiędzy zmianami wartości ilorazu akomodacji a subiektywnymi zmianami stanu funkcjonalnego u pacjentów z ciężkim ZKN.

EN

Introduction. According to literature surgical decompression is believed the most effective aspect of the management of carpal tunnel syndrome. It results in immediate relief of strenuous symptoms of this entity. This in turn enables operated patients return to normal functioning including everyday life and occupational activity. Material and method. The aim of this article is comparing the outcome of nervous – muscular agitation before and after carpal tunnel release obtained through the use of the i/t curve. The study group included 88 patients (107 upper limbs): 70 females (86 hands) and 18 males (21 hands) aged 25 to 77 years (average 54,4 years). Results. Statistically significant improvement was noted in following clinical aspects of CTS: subjective complaints (Levine scores), functional dexterity of affected hand (Levine scores), value of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms, chronotaxy, accommodation quotient. Conclusion. Changes in the shape of the i/t curve in patients with CTS after surgical treatment are slight. Differences between pre and postoperative treatment are present in the values of nervous – muscular agitation obtained through the use of the triangular impulse timp 100 ms and chronaxy. Accommodation quotient is a valuable parameter which can be used to ‘record’ changes in neuromuscular excitation after applied treatment. The extension of the test using the i/t curve to include the analysis of sensor excitability can help especially in patient with mild CTS. There are high correlation among changes of value of accommodation quotient and the subjective changes of functional state at patients with severe carpal tunnel syndrome.

5

Rola ultrasonografii w diagnostyce najczęstszych neuropatii obwodowych

100%

Kowalska B. , Walentowska-Janowicz M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

tom 10

|

nr 2

200-206

EN

In the practice of a general practitioner, the most common peripheral neuropathy reported by patients is carpal tunnel syndrome followed by cubital tunnel syndrome. Carpal tunnel syndrome results from entrapment of the median nerve at the level of the transverse carpal ligament, and cubital tunnel syndrome is a consequence of a compression on the ulnar nerve at the level of the groove of the humerus. The diagnosis of these syndromes is based on a specific interview, clinical examination and additional examinations. The aim of a clinical examination is to assess sensory disorders and muscle atrophy. Until today, standard additional examinations have been electrophysiological tests. At present, however, they are more and more frequently replaced by high-frequency sonography. As in other types of ultrasound examinations, the assessment of peripheral nerves, including the median and ulnar nerves, is non-invasive, well-tolerated by patients, relatively inexpensive and readily available. The examiner must possess knowledge on nerve topographic anatomy and criteria for ultrasound assessment of peripheral neuropathies. During an ultrasound examination, the following are assessed: shape, cross-sectional area of the nerve trunk, its echogenicity, vascularity and relation to adjacent tissues. Motor and sensorimotor nerves may also be assessed indirectly by analysing ultrasound images of the skeletal muscle innervated by these nerves. Furthermore, an important element of an ultrasound examination is dynamic assessment of the nerves. Carpal and cubital tunnel syndromes belong to so-called entrapment neuropathies whose common sonographic features are nerve oedema and hyperaemia proximally to the compression site.

PL

W praktyce lekarza rodzinnego najczęstszą neuropatią obwodową zgłaszaną przez pacjentów jest zespół kanału nadgarstka, a drugą co do częstości – zespół rowka nerwu łokciowego. Zespół kanału nadgarstka jest wynikiem ucisku na nerw pośrodkowy na poziomie więzadła poprzecznego nadgarstka, a zespół rowka nerwu łokciowego – ucisku na nerw łokciowy na poziomie rowka kości ramiennej. Diagnostyka tych zespołów opiera się na charakterystycznym wywiadzie, badaniu klinicznym oraz badaniach pomocniczych. W badaniu klinicznym oceniane są zaburzenia czucia, zaniki mięśniowe. Do tej pory standardem badań pomocniczych były badania elektrofizjologiczne, które obecnie coraz częściej zastępowane są badaniem ultrasonograficznym z użyciem głowic wysokiej częstotliwości. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów badań ultrasonograficznych diagnostyka nerwów obwodowych, w tym pośrodkowego i łokciowego, ma charakter nieinwazyjny, jest dobrze tolerowana przez pacjentów, względnie tania i łatwo dostępna. Od badającego wymagana jest wiedza co do anatomii topograficznej nerwów oraz kryteriów oceny ultrasonograficznej neuropatii obwodowych. W badaniu ultrasonograficznym ocenie podlegają kształt i pole przekroju poprzecznego pnia nerwowego, jego echogeniczność, unaczynienie oraz stosunek do otaczających tkanek. Nerwy ruchowe i czuciowo-ruchowe można oceniać również pośrednio poprzez analizę obrazu ultrasonograficznego zaopatrywanych przez nie brzuśców mięśni szkieletowych. Ważnym elementem badania ultrasonograficznego jest ponadto ocena dynamiczna nerwów. Zespół kanału nadgarstka i zespół rowka nerwu łokciowego należą do grupy neuropatii tzw. uciskowych, których cechą wspólną obrazu ultrasonograficznego jest obrzęk nerwu i jego przekrwienie proksymalnie od miejsca kompresji.

6

Efficacy of high frequency ultrasound in postoperative evaluation of carpal tunnel syndrome treatment

100%

Kapuścińska K. , Urbanik A.

Journal of Ultrasonography

|

2016

|

tom 16

|

nr 64

16-24

EN

Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common entrapment neuropathy and a frequent cause of sick leave because of work-related hand overload. The main treatment is operation. Aim: The aim of the study is to assess the usefulness of high frequency ultrasound in the postoperative evaluation of CTS treatment efficacy. Material and methods: Sixty-two patients (50 women and 12 men aged 28–70, mean age 55.2) underwent surgical treatment of CTS. Ultrasound examinations of the wrist in all carpal tunnel sufferers were performed 3 months after the procedure with the use of a high frequency broadband linear array transducer (6–18 MHz, using 18 MHz band) of MyLab 70/Esaote. On the basis of the collected data, the author has performed multiple analyses to confirm the usefulness of ultrasound imaging for postoperative evaluation of CTS treatment efficacy. Results: Among all 62 patients, 3 months after surgical median nerve decompression: in 40 patients, CTS symptoms subsided completely, and sonographic evaluation did not show median nerve entrapment signs; in 9 patients, CTS symptoms persisted or exacerbated, and ultrasound proved nerve compression revealing preserved flexor retinaculum fibers; in 13 patients, scar tissue symptoms occurred, and in 5 of them CTS did not subside completely (although ultrasound showed no signs of compression). Conclusions: Ultrasound imaging with the use of a high frequency transducer is a valuable diagnostic tool for postoperative assessment of CTS treatment efficacy.

PL

Zespół kanału nadgarstka (ZKN) to najczęstsza neuropatia uciskowa i częsta przyczyna zwolnień lekarskich z powodu przeciążenia ręki związanego z pracą. ZKN leczy się przede wszystkim operacyjnie. Cel pracy: Celem pracy jest określenie przydatności badania USG z wykorzystaniem głowicy wysokiej częstotliwości w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia. Materiał i metoda: Materiał pracy stanowi grupa 62 pacjentów (50 kobiet i 12 mężczyzn w wieku od 28 do 70 lat; średnia wieku 55,2 roku) operowanych z powodu ZKN. U wszystkich wykonano badania USG 3 miesiące po zabiegu głowicą liniową szerokopasmową wysokiej częstotliwości (6–18 MHz, z zastosowaniem pasma 18 MHz), aparatem MyLab 70 firmy Esaote. Na podstawie uzyskanych danych przeprowadzono analizę mającą na celu potwierdzenie przydatności badania USG w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia. Wyniki: Wśród 62 osób, u których wykonano badanie kontrolne USG po zabiegu odbarczenia nerwu pośrodkowego na poziomie nadgarstka: u 40 osób objawy ZKN ustąpiły całkowicie, a w badaniu USG nie wykazano cech ucisku nerwu pośrodkowego; u 9 osób objawy ZKN przetrwały bądź nasiliły się, a w badaniu USG wykazano ucisk nerwu przez zachowane włókna troczka; u 13 osób pojawiły się objawy ze strony blizny, w tym u 5 dodatkowo nie ustąpiły całkowicie objawy ZKN (przy braku ucisku w badaniu USG). Wnioski: Badanie USG z wykorzystaniem głowicy wysokiej częstotliwości jest wartościową metodą diagnostyki obrazowej w pooperacyjnej ocenie skuteczności zastosowanego leczenia.

7

Ocena przydatności krzywej i/t do diagnostyki zespołu kanału nadgarstka

100%

Georgiew F. , Maciejczak A. , Kania A. , Gancarz E.

Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna

|

2013

|

tom Vol. 19, nr 1

40--48

PL

Wyznaczanie krzywej i/t jest badaniem elektrodiagnostycznym pozwalającym ocenić stopień uszkodzenia nerwu obwodowego. Do badania stosuje się prąd stały o impulsach prostokątnych i trójkątnych. Czas trwania impulsów wynosi zazwyczaj 1000 ms. W pracy zbadano 88 chorych (70 kobiet i 18 mężczyzn) leczonych z powodu zespołu kanału nadgarstka (ZKN) w poradni przyszpitalnej i na oddziale neurochirurgicznym. U 19 chorych objawy miały charakter obustronny, tak więc łączna ilość wszystkich zbadanych przypadków wyniosła 107. Wiek chorych wyniósł średnio 54,4 lat. Ciężkość ZKN oceniono przy pomocy badania elektrodiagnostycznego. Grupa kontrolna obejmowała 31 osób: 15 kobiet i 16 mężczyzn, średnia wieku 23 lata, u których na podstawie badania klinicznego nie stwierdzono zaburzeń w funkcji nerwu pośrodkowego (objawów charakterystycznych dla ZKN). Krzywa i/t nie jest wystarczająco czułym i specyficznym badaniem, które może być wykorzystywane w diagnostyce pacjentów z ZKN. Nie występują istotne statystycznie różnice w kształcie krzywej w poszczególnych stopniach ciężkości ZKN oraz w grupie pacjentów zdrowych. Natomiast jakościowa ocena wartości progowej akomodacji oraz współczynnika akomodacji może posłużyć do różnicowania pacjentów z ciężkim nasileniem zespołu.

EN

Determination of the i/t curve is an electrodiagnostics method enabling diagnosis of the lesion of peripheral nerves. The method utilizes triangularly and rectangularly shaped direct current impulses, usually 1000 ms. In this study 88 patients were tested (70 women and 18 men) who were being treated due to carpal tunnel syndrome CTS at a hospital clinic and a neurosurgical ward. In 19 patients the symptoms were bilateral, hence the combined number of all tested cases was 107. The age of the patients was from 25 to 81, with the average equal 55. The severity of CTS was evaluated by means of electrodiagnostic testing. The control group included 31 persons: 15 females and 16 males (average 23 years), with no disorders of the function of the median nerve. It was stated that the i/t curve is not sufficiently sensitive and specific examination for the diagnosis of carpal tunnel syndrome. However, the qualitative assessment: threshold value of accommodation and accommodation coefficient can be used to differentiate the patients with severe carpal tunnel syndrome.

8

Restitution of sensation and possibilities of daily living activities in patients after surgical treatment of carpal tunnel syndrome

100%

Szczechowicz J. , Pieniążek M. , Pelczar-Pieniążek M. , Wątroba J.

Medical Rehabilitation

|

2008

|

tom 12(1)

16-24

EN

Objectives: The aim of the study was to evaluate the effectiveness of applied rehabilitation program and compare sensation levels with functional possibilities of the operated hand in a group of patients after surgery due to carpal tunnel syndrome. Material and methods: Fourty patients who underwent rehabilitation were admitted to the hand rehabilitation centre after surgical release of the median nerve within the carpal tunnel. Fifty hands were treated and evaluated. The rehabilitation program was established on an individual basis for each patient and included patient’s education, home exercises and physiotherapy treatment in outpatient centers. Skin sensation of the hands was evaluated by static two-point discrimination test. Based on this examination, sensibility indices for the median and ulnar nerves were calculated. Final results were compared to the Alderson-McGall Hand Function Questionnaire for Patients with Carpal Tunnel Syndrome.Results: After rehabilitation, skin sensation in the area of the median nerve improved, as measured by the sensibility index. Improvement was observed for most of the evaluated functions of the rehabilitated hands, while a different degree of improvement was noted. Sensibility index showed weak correlation with functional status and was observed only for some functions. Conclusion: In patients operated because of carpal tunnel syndrome, improvement in skin sensibility and functional abilities are observed in the operated hands after a rehabilitation program involving education, home exercises and outpatient sessions.

9

A proposal for the application of the Carpal Tunnel Syndrome evaluation method using surface electromyography: A pilot study

80%

Oleksy Ł. , Mika A. , Pieniążek M. , Marchewka A.

Medical Rehabilitation

|

2009

|

tom 13(4)

9-16

PL

Wstęp: Zespół kanału nadgarstka (CTS) jako najczęstsza postać neuropatii uciskowej kończyny górnej, pomimo licznych objawów jest trudny w diagnostyce, szczególnie w początkowym okresie choroby, gdy uszkodzenie nerwu jest niewielkie i trudno jest jednoznacznie stwierdzić charakterystyczne objawy ubytkowe. Cel pracy: Ocena aktywności bioelektrycznej wybranych mięśni będąca podstawą do opracowania wstępnych wytycznych diagnostyki różnicowej zespołu kanału nadgarstka z wykorzystaniem sEMG. Materiał i Metoda: Przebadano 30 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem kanału nadgarstka, u których dokonano chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka oraz 15 osób zdrowych. Ocenę sEMG mięśni przykręgosłupowych w odcinku szyjnym, mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, zginaczy promieniowych nadgarstka oraz prostowników promieniowych długich nadgarstka przeprowadzono w sekwencji testów funkcjonalnych dla odcinka szyjnego kręgosłupa, oraz podczas testu zmęczenia dla zginaczy promieniowych nadgarstka i prostowników promieniowych długich nadgarstka. Wyniki: W teście sekwencyjnym dla odcinka szyjnego kręgosłupa w grupie osób zdrowych zaobserwowano prawidłowy, asymetryczny wzorzec aktywności podczas rotacji i zgięcia bocznego, zarówno w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych jak i przykręgosłupowych w odcinku szyjnym. Natomiast u pacjentów z CTS mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe wykazywały podobną aktywność bioelektryczną po obu stronach, zarówno podczas ruchów rotacji jak i podczas zgięć bocznych, a różnica pomiędzy prawym i lewym mięśniem w danym ruchu nie była istotna statystycznie (p>0,05). W obrębie mięśni przykręgosłupowych nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w aktywności po prawej i lewej stronie podczas rotacji. Natomiast podczas zgięć bocznych różnica była istotna statystycznie, lecz mniejsza niŜ u osób zdrowych. U pacjentów z CTS obserwowano po zmęczeniu statystycznie istotnie zwiększoną aktywność spoczynkową prostowników promieniowych długich nadgarstka i statystycznie istotnie zmniejszoną aktywność tych mięśni u osób zdrowych. Wnioski: Pomimo, iŜ za pomocą sEMG nie jesteśmy w stanie jednoznacznie zdiagnozować zespołu kanału nadgarstka, jednakŜe obserwowana po zmęczeniu u pacjentów z CTS zwiększona aktywność spoczynkowa prostowników promieniowych nadgarstka i zmniejszona aktywność tych mięśni u osób zdrowych pozwala przypuszczać, Ŝe ocena zmęczenia mięśni za pomocą sEMG jest właściwą metodą diagnostyczną zaburzeń ich aktywności bioelektrycznej.

EN

Background: Carpal Tunnel Syndrome (CTS), frequently considered to be an occupational disease, is difficult to diagnose because of the many additional factors which may mask its real symptoms. A significant part of differential diagnosis is to find a method that is adequately sensitive and noninvasive.Aim: Evaluation of selected muscles’ bioelectrical activity in order to attain preliminary guidelines in a differential diagnosis of CTS.Material and method: 30 patients with CTS after surgical carpal tunnel release and 15 healthy controls were examined. Thebioelectrical activity of the cervical paraspinal muscles, sternocleidomastoideus, flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus were measured during cervical functional tests, and during a fatigue test for flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus.Results: In the cervical sequence test the correct asymmetrical activity pattern was observed in the control group during cervical rotation and cervical flexion both in the sternocleidomastoideus and cervical paraspinal muscles. In CTS patients no significant difference (p>0,05) between the right and left sternocleidomastoideus was observed in cervical rotation and cervical flexion. In cervical paraspinal there was no significant difference during rotation, but during the flexion activity of the right and left side muscles there was noted significant difference, though less than in the control group. After the fatigue test there was observed a significant increase in the CTS group and a significant decrease in the control group in extensors carpi radialis activity.Conclusion: Even if we are unable to unambiguously diagnose CTS symptoms using sEMG, the increased resting extensors carpi radialis bioelectrical activity observed after fatigue test in CTS patients, yet decreased in the control group, allow us to suggest that the evaluation of muscles fatigue using sEMG is an appropriate method in the evaluation of muscles’ bioelectrical activity disorders.