Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zastosowanie wzrokowych potencjałów wywołanych w obiektywnej ocenie ostrości wzroku

100%

Hulewicz A. , Cysewska-Sobusiak A. , Grzybowski A.

|

tom Vol. 49, nr 6

72-74

PL

Tematyka artykułu dotyczy metod obiektywnej oceny ostrości wzroku, wykorzystujących nieinwazyjne pomiary wzrokowych potencjałów wywołanych. W ocenie ostrości wzroku wykorzystuje się zmiany elektrycznych potencjałów czynnościowych powstających w obrębie gałki ocznej, mięśni ocznych oraz okolicy kory mózgowej. Omówiono dwie techniki bazujące na pomiarze wzrokowych potencjałów wywołanych oraz przedstawiono szczegółowe wyniki dla jednej z nich. Przedstawiono urządzenia z nimi współpracujące, ze szczególnym uwzględnieniem pozyskiwania i obróbki otrzymywanych danych. Podjęto również próbę wyskalowania pozyskanych danych, umożliwiającą szybką i obiektywną ocenę ostrości wzroku.

EN

The subject matter of this paper refers to the objective visual acuity assessment methods using non-invasive measurements of visual evoked potentials by means of special electrodes. The changes of the electric functional potentials arising around the eyeball, ocular muscles and in the cerebral cortex area are used for visual acuity assessment. Two techniques basing on the measurement of visual evoked potentials were discussed and detailed results of one of therr presented. The equipment cooperating with them was presented, date acquisition and data processing devices, in particular. An attempt was also made to classify the acquired data enabling prompt and objectivf visual acuity assessment.

2

Idiopatyczne nadciśnienie śródczaszkowe – efekty odległe, ze szczególną oceną wpływu choroby na funkcje wzrokowe pacjentów

100%

Kwaśniak-Butowska M. , Sildatke-Bauer M. , Bodak L. , Paczkowska M. , Muraszko-Klaudel A. , Sławek J.

|

nr 2

61-67

EN

Aim: The aim of the study was a long-term observation (particularly in terms of visual function) of patients hospitalised at the Neurology Department of St. Adalbert Hospital in Gdańsk, Poland, due to an episode of idiopathic intracranial hypertension. Material and methods: The Department’s archives held records of 13 cases of idiopathic intracranial hypertension treated from 2007 to 2015. The retrospectively retrieved data concerned: age, sex, height, weight, comborbidities, symptoms of idiopathic intracranial hypertension, neurological abnormalities, fundoscopy findings, vision field, brain magnetic resonance findings, visual evoked potentials and employed treatment. Eleven patients reported for a follow-up examination, and 6 patients completed it. The patients were examined neurologically and ophthalmologically with fundoscopy, visual field test, visual acuity and visual evoked potentials. The results were compared with the disease history data. The follow-up period lasted 4–47 months. Results: Nine of 11 patients were females. In 2 of them, the initial diagnosis was revised, and 3 did not complete all procedures. Six patients were included in the analysis. The most common complain upon admission was headache and tunnel vision. Brain magnetic resonance imaging scans revealed changes characteristic of idiopathic intracranial hypertension in 5 patients. Therapeutic drainage of cerebrospinal fluid was performed in all the patients, and all of them were treated with acetazolamide. Visual disturbances (visual field loss or impaired visual evoked potentials) persisted in 3 patients. Significant risk factors for idiopathic intracranial hypertension in the analysed group were: female sex, increased body mass index and reproductive age. Permanent vision impairment was observed in patients who required more intensive treatment. Conclusion: Weight gain is a significant risk factor for poor outcome. Visual field assessment and fundoscopy seem to be superior than visual acuity in the monitoring of disease activity.

PL

Cel: Celem pracy była długofalowa ocena stanu chorych, w szczególności funkcji wzrokowych, po przebyciu epizodu idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego, hospitalizowanych na Oddziale Neurologicznym Szpitala św. Wojciecha w Gdańsku. Materiał i metody: W archiwum od 2007 do 2015 roku znaleziono 13 przypadków idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego. Retrospektywnie, z dostępnych historii choroby, uzyskano informacje dotyczące: wieku, płci, wzrostu, wagi, obciążeń internistycznych, objawów idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego, odchyleń w badaniu neurologicznym, badaniu dna oczu, pola widzenia, rezonansu magnetycznego mózgowia, wzrokowych potencjałów wywołanych oraz zastosowanej terapii. Na badanie kontrolne zgłosiło się 11 chorych, a 6 je ukończyło. Pacjentów zbadano neurologicznie oraz wykonano badanie ostrości wzroku, pola widzenia, dna oczu oraz wzrokowych potencjałów wywołanych. Otrzymane dane porównano z informacjami z historii choroby. Okres obserwacji wynosił 4–47 miesięcy. Wyniki: W grupie 11 chorych było 9 kobiet oraz 2 mężczyzn. U 2 kobiet podczas kontroli zmieniono rozpoznanie, 3 pacjentów nie ukończyło badania. Sześciu chorych włączono do dalszych analiz. Najczęściej zgłaszanym objawem przy przyjęciu na Oddział były bóle głowy oraz tunelowe zaburzenia w polu widzenia. W badaniu rezonansu magnetycznego mózgowia 5 chorych miało zmiany typowe dla idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego. U wszystkich pacjentów wykonano terapeutyczny upust płynu mózgowo-rdzeniowego i włączono acetazolamid. U 3 pacjentów utrzymywały się zaburzenia funkcji wzrokowych (ubytki w polu widzenia lub nieprawidłowy wynik badania wzrokowych potencjałów wywołanych). Istotnymi czynnikami ryzyka rozwoju idiopatycznego nadciśnienia śródczaszkowego w badanej grupie były płeć żeńska, wzrost wskaźnika masy ciała oraz wiek reprodukcyjny. W badanej grupie przetrwałe zaburzenia widzenia wystąpiły u chorych wymagających intensywniejszego leczenia odwadniającego. Wnioski: Wzrost masy ciała jest istotnym czynnikiem pogarszającym rokowanie. Ocena dna oczu oraz badanie pola widzenia wydają się lepszymi parametrami do monitorowania aktywności choroby niż ocena ostrości widzenia.

3

Evaluation of filters over different stimulation models in evoked potentials

84%

Güven A. , Batbat T.

|

tom Vol. 39, no. 2

339--349

EN

Filtering is a key process which removes unwanted parts of signals. During signal recording, various forms of noises distort data. Physiological signals are highly noise sensitive and to evaluate them powerful filtering approaches must be applied. The aim of this study is to compare modern filtering approaches on scalp signals. Brain activities were generally examined by brain signals like EEG and evoked potentials (EP). In this study, data were recorded from university students whose age between 18 and 25 years with visual and auditory stimuli. Discrete wavelet transforms, singular spectrum analysis, empirical mode decomposition and discrete Fourier transform based filters were used and compared with raw data on classification performance. Higuchi fractal dimension and entropy features were extracted from EEG; P300 features were extracted from EP signals. Classification was applied with support vector machines. All filtered data gave better scores than raw data. Empirical mode decomposition (EMD) and Fourier-based filter yielded lower results than the discrete wavelet-based filter. Singular spectrum analysis gave the best result at 84.32%. The current study suggests that singular spectrum analysis removes noise from sensitive physiological signals, and EMD requires new mode selection procedures before resynthesizing.