Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Duszpasterstwo parafialne wobec nadużywania alkoholu a działania profilaktyczne

100%

Kulbacki P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2006

|

tom 15

81-92

EN

There is difference between the pastoral carry for the addicted (specialistic service) and a prevention as a part of an ordinary pastoral work in a parish. That first one demands the special preparation of priests. The pastoral work in parishes should be founded on bringing young people up to the complete abstinence from the alcohol and educating adults for total sobriety. The fundamental program is contained in the Instructions of Polish Episcopate for the Church Work for Sobriety. The main idea of this work is „Through the voluntary abstinence of many to the sobriety of all”. That is why the parish should educate the youth and adults to the new style – life without alcohol, starting with the religious celebrations, like f.e. the First Communion.

2

Zbawienie – uwolnienie – uzdrowienie

100%

Barth G.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2017

|

tom 3

EN

The article concerns the interrelation between the three soteriological categories: salvation, liberation and healing, in order to better highlight their characteristics and, above all, to show their complementarity. After discussing the initial issues related to etymology and the contemporary spiritual, religious and social context, salvation is presented in the light of the three phenomena present in today’s piety: fatalism, dolorism, and demonism that distort its proper meaning. Then salvation was shown in the perspective of human aspirations for liberation: first in historical approach, bringing out the difficulties what kind of relationship he encountered, especially in the last three centuries, and in the second part – in the theological approach, which the center is the work of Christ, realized in the Holy Spirit. It was supplemented in the last part of the article, where it was proved that liberation and healing always indicate the fullness of salvation of the human being.

3

Synostwo Boże ludzi jako istota zbawienia

94%

Gardocki D.

Studia Bobolanum

|

2019

|

tom 30

|

nr 1

5-20

EN

The primary goal of salvation in the Christian sense is “salvation to”, that is, bringing the human being to achieve the purpose for which he/she was created by God. The goal is to be a son/daughter of God, heir of God and joint-heir of Christ (see Rom The secondary goal of salvation is to remove all obstacles that prevent humans from achieving the basic purpose and destiny of their life. Hence, salvation also takes the form of “salvation/liberation from”, which has become necessary since the time the first parents committed the sin and in the result of which failed to reach the right purpose for which the human being was created. What enables the human being to re-establish his/her eternal destiny is Jesus Christ. Jesus Christ also shows us that the true source of human freedom is “keeping the commandments of the Father and abiding by His love” (15, 10). The article first discusses the Christian understanding of salvation and sin. Then we talk about Jesus as a model of a truly free man, as well as about what His freedom is expressed in. In the end, the goal of human being’s salvation is indicated, which consists in his/her “divinisation” and becoming sons and daughters of God.

PL

Podstawowym celem zbawienia w chrześcijańskim rozumieniu jest „zbawienie do”, czyli doprowadzenie człowieka do osiągnięcia przez niego celu, dla którego został stworzony przez Boga. Celem tym jest bycie synem Bożym, dziedzicem Boga i współdziedzicem Chrystusa (por. Rz 8,16). Drugorzędnym zaś celem zbawienia jest usunięcie wszystkich przeszkód, które uniemożliwiają człowiekowi osiągnięcie podstawowego celu i przeznaczenia jego życia. Dlatego zbawienie przyjmuje także postać „zbawienia/wyzwolenia od”, co stało się konieczne od momentu popełnienia przez pierwszych rodziców grzechu, którego skutkiem jest rozminięcie się człowieka z właściwym celem, dla którego Bóg go stworzył. Tym, który umożliwia człowiekowi na nowo urzeczywistnienie jego odwiecznego przeznaczenia, jest Jezus Chrystus. Chrystus pokazuje nam także, że prawdziwym źródłem wolności człowieka jest „zachowywanie przykazań Ojca i trwanie w Jego miłości” (Rz 15,10). W artykule omówiono najpierw chrześcijańskie rozumienie zbawienia i grzechu. Następnie mowa jest o Jezusie jako wzorze człowieka prawdziwie wolnego i o tym, w czym wyraża się Jego wolność. W końcu zostaje wskazany cel zbawienia człowieka, jakim jest „przebóstwienie” i usynowienie człowieka przez Boga.

4

Wyjście z Egiptu jako przejaw Bożego miłosierdzia na podstawie Wj 15,1-21 – w reinterpretacji Psalmu 136

84%

Kurzeja K.

Scriptura Sacra

|

2021

|

nr 25

15-68

EN

The context of the research was that on December 8, 2015, Pope Francis declared the Extraordinary Jubilee of Mercy, also known as the Year of Mercy, in order for Christians to become "merciful like the Father." The purpose of the study became to show that God in the Old Testament is full of mercy, compassion and pity. Historical-critical methods and rhetorical analysis (Hebrew rhetoric) were applied. The results have been achieved: a scientific reflection on the Book of Exodus, its structure, authorship and the time of its composition has been made; an analysis of the "Song of Victory" (Exodus 15:1-21); Psalm 136 was examined and compared with the "Song of Victory". A conclusion was drawn: the exodus from Egypt was a work of God's mercy.

PL

Kontekstem badań było to, że 8 grudnia 2015 r. papież Franciszek ogłosił Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, nazywanym także Rokiem Miłosierdzia, aby chrześcijanie stawali się „miłosiernymi jak Ojciec”. Celem badań stało się wykazanie, że Bóg w Starym Testamencie jest pełen miłosierdzia, współczucia i litości. Zastosowano metody historyczno-krytyczną oraz analizy retorycznej (retoryki hebrajskiej). Osiągnięto wyniki: udało się dokonać naukowej refleksji nad Księgą Wyjścia, jej strukturą, autorstwem i czasem powstania; przeprowadzona została analiza „Pieśni zwycięstwa” (Wj 15,1-21); przebadany został Psalm 136 oraz dokonano porównania go z „Pieśnią zwycięstwa”. Wyciągnięto wniosek: wyjście z Egiptu było dziełem Bożego miłosierdzia.

5

Prīti jako koncepcja soteriologiczna w wisznuizmie bengalskim na podstawie „Pritisandarbhy” Dziwy Goswamina

84%

Wasilewska D.

Język. Religia. Tożsamość

|

2018

|

nr 2(18)2018

179-196

PL

Ponieważ filozofia w indyjskim kontekście kulturowym ma charakter wybitnie praktyczny, to dążenie do uzyskania wyzwolenia od cierpienia doświadczanego w doczesnym życiu jest nieodłącznym elementem wszystkich systemów filozoficzno‑religijnych Indii. Wyzwolenie (moksa) uważane jest za najważniejszy i ostateczny z czterech głównych celów człowieka (purusārtha). Pośród indyjskich koncepcji wyzwolenia na szczególną uwagę zasługują te wypracowane w szkołach teistycznych, jako że stanowią wciąż stosunkowo słabo zbadaną mniejszość. Pełen kształt idea wyzwolenia w ujęciu teistycznym przybiera w średniowiecznych nurtach wisznuickich. Nie mniej charakterystyczną od koncepcji soteriologicznych takich wielkich filozofów wisznuickich, jak Ramanudźa, Madhwa czy Wallabha, jest koncepcja prīti szczegółowo opisana przez Dziwę Goswamina w tekście zwanym Pritisandarbha. Artykuł poświęcony jest analizie znaczenia prīti – miłości – w soteriologii wisznuickiej zawartej w tym nieznanym jeszcze zachodniej publice tekście.

EN

Since philosophy in the Indian cultural context is exceptionally practical, the pursuit of liberation from all sufferings is an inseparable part of all Indian philosophical and religious thought. Final emancipation (moksa) is considered to be the most important and ultimate of the four classical goals of life (purusārtha). Among the Indian concepts of liberation those of the theistic schools deserve special attention as they are still a relatively underrepresented minority. The concept of liberation in a theistic sense takes its full shape in the mediaeval Vaishnava bhakti traditions. No less significant than the soteriological concepts of such great Vaishnava philosophers as Rāmānuja, Madhva or Vallabha, is the ideal of prīti described in detail by Jīva Gosvāmin in his text called Prītisandarbha. This paper is devoted to the analysis of the meaning and role of prīti ‑ love ‑ in the Vaisnava soteriology contained in this yet unknown to the western audience text.

6

Symbolika akwatyczna w „Fachowcu” Wacława Berenta

84%

Rusek I. E. , Uniwersytet w Białymstoku K. B. F. W.-Z. U. W. , Iwona E. Rusek – współpracowniczka Katedry Badań Filologicznych „Wschód-Zachód” Uniwersytetu w Białymstoku oraz Pracowni Modernizmu Europy Środkowej i Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe obejmują: literaturę polską od romantyzmu do modernizmu f. A. S. , iwonkarusek@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2015

|

tom 04

PL

Podstawowy klucz interpretacyjny, jakiego używali w stosunku do debiutanckiej powieści Wacława Berenta badacze, odnosił się wyłącznie do kategorii związanych z epoką pozytywizmu oraz obowiązującej w jej obrębie kategorii naturalizmu. Takie podejście, a raczej użyta przez historyków literatury metoda, sprawiły, że „Fachowca” uznano za powieść z jednej strony przestarzałą, z drugiej interpretacyjnie płaską i nieciekawą. Toteż autorka niniejszego artykułu postanowiła, sięgając do symboliczno-mitycznymi asocjacji związanych z żywiołem wody, przełamać obowiązujące dotąd schematy badawcze. Podjęta w tekście analiza objęła szereg zjawisk i kategorii (płacz, ślina, jezioro, mgła) przyporządkowanych żywiołowi wody, które odsłoniły interesujące konteksty interpretacyjne powieści Berenta. Najważniejszy z nich dotyczy głównego bohatera, gdyż pozwala prześledzić dokonującą się w nim przemianę. Misterium wyzwolenia, jakiego doświadcza Kazimierz Zaliwski, stanowi sens opowiadanej przez niego historii, a dla każdego czytelnika „Fachowca”, staje się wezwaniem do pracy nad poznaniem własnej istoty.

EN

Waclaw Berent’s debut novel has usually been interpreted in the context of the categories associated with positivism and naturalism. Because of this approach, or rather method used by historians of literature, the novel has been considered on the one hand obsolete, and on the other – interpretively flat and uninteresting. Therefore, the author of this article has decided to break the hitherto existing research patterns by referring to the symbolic and mythical associations related to the element of water. In her analysis , she covers a number of phenomena and categories (tears, saliva, lake, mist) assigned to the element of water, which reveal interesting interpretive contexts of Berent’s novel. The most important of these concerns the main character, as it allows one to track, understand, and – most importantly – perceive his transformation. The mystery of liberation experienced by Kazimierz Zaliwski is the true meaning of the story he tells, and for every reader it becomes a call to work on learning his or her own self.

7

G. 1, 17 i G. 1, 38. Uwagi na tle społecznych i demograficznych uwarunkowań ustawy „Aelia Sentia”

84%

Kosior W.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2018

|

tom 27

|

nr 2

73-94

EN

This article presents the results of research on selected age categories in the Roman law. The research concerned social and demographical conditions in Rome in the 1st century CE. The statute Lex Aelia Sentia adopted in the 4th year CE was one of the three statutes adopted by the Emperor Augustus to limit acts of freeing in ancient Rome. The limitation was the age barrier which had to be met by masters and slaves to make an act of freeing valid. For the master it was settled that he had to be 20 years old to give freedom to his slaves – up to that moment he had been deprived of autonomy to give them freedom. For the slave the limitation was set at 30 years of age. In other words, it was impossible – with some exemptions – to give freedom to a slave who was younger than 30 years.

8

Przestrzenie wolności: między heroizmem a konformizmem

84%

Wieczorek K. T.

Paedagogia Christiana

|

2018

|

tom 1/41

27-50

PL

Doświadczenie wolności może wiązać się z różnymi sytuacjami życiowymi. Zdaniem J. Tischnera, podstawowym rodzajem doświadczenia wolności jest stopniowe wyzwalanie się spod ograniczeń. Takie doświadczenie stało się zbiorowym udziałem polskiego społeczeństwa w okresie transformacji. Pierwszy nurt przemian polegał na stopniowej przebudowie ram ustrojowych w kierunku poszerzania przestrzeni wolności obywateli. Drugi wiązał się z powolną przebudową świadomości. Do wolności trzeba bowiem dojrzeć, by móc korzystać z oferowanych przez nią możliwości. Artykuł jest próbą analizy relacji i napięć między tymi dwiema ścieżkami budowania przestrzeni wolności. W ramach tej analizy ukazano przemiany sposobu rozumienia dwóch skrajnych podejść do eksploatacji wolności – heroizmu i konformizmu.

EN

The experience of freedom can involve various life situations. According to J. Tischner, the basic type of experience of freedom is a gradual liberation from limitations. Such has been the collective experience of Polish society during the period of transformation. The first trend of changes consisted of the gradual reconstruction of the political system aiming at the extension of the area of citizens’ freedom. The second one involved a slow remodeling of consciousness. One has to mature to freedom in order to be able to use opportunities offered by it. The article is an attempt to analyze the relations and tensions between those two ways of building the space of freedom. Within the analysis the changes in the way of understanding two extreme approaches to exploitation of freedom – heroism and conformity.

9

Przeciw zniewoleniu człowieka i narodów. Aksjologiczny aspekt posłannictwa Sługi Bożego księdza Franciszka Blachnickiego

84%

Żywczok A.

Paedagogia Christiana

|

2023

|

tom 2/52

55-91

PL

Artykuł stanowi rekonstrukcję biograficzną oraz propozycję interpretacji tej części dziedzictwa ks . Franciszka Blachnickiego, która dotyczy problematyki wolności i wyzwolenia, mieszczących się w specyfice aksjologii . Zaprezentowaniu wyników ba-dań służy odpowiednia struktura artykułu . W jego części początkowej sprecyzowano zasadnicze pojęcia, podano założenia metodologiczne, a także nakreślono wizerunek ks . Franciszka Blachnickiego jako człowieka wolnego po to, by fakty biograficzne usytu-ować w szerszym kontekście . Następnie dokonano uściśleń, w wyniku których ukazano jego pojmowanie wolności indywidualnej i procesu wyzwolenia . Wyodrębniono oraz opisano ich przeciwieństwa (z genealogią), takie jak swawola, niewola i zniewolenie, odnalezione w dorobku Blachnickiego . Przekaz ten wzbogacono wskazówkami, które można uznać za sugestie etyczne, społeczne i wychowawcze Blachnickiego skierowane do współczesnych ludzi . Spuścizna ta stanowi oryginalne, inspirujące studium du-chowe, dlatego warto zadbać o odpowiednie odczytywanie przez kolejne pokolenia zawartego w nim pouczenia oraz przesłania .

EN

The article is a biographical reconstruction and a proposal for the interpreta-tion of that part of the legacy of Father Francis Blachnicki which concerns the issues of freedom and liberation, falling within the specifics of axiology . The presentation of the research findings is served by the appropriate structure of the article . In its initial part, the fundamental concepts are clarified, methodological assumptions are given, and the image of Father Francis Blachnicki as a free man is outlined in order to place the biographical facts in a broader context . Subsequently, clarifications are made, as a result of which his understanding of individual freedom and the process of liberation are shown . Their opposites (with genealogy), such as swagger, bondage and enslavement, found in Blachnicki’s oeuvre, are isolated and described . The message was enriched with hints that can be considered as Blachnicki’s ethical, social and educational sug-gestions addressed to people in the contemporary context . This legacy is an original and inspiring spiritual study, so it is worth ensuring that the instruction and message contained in it are properly understood by future generations .

10

God in the Global City

67%

Nadbrzeżny A.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

tom 64

|

nr 2: Teologia dogmatyczna

93-109

EN

The global city became a significant symbol of radical secularization as well as a sign of God's eclipse in contemporary society. The experience of the absence of God seems to be one of the pivotal problems for the ecclesiology of communion, which interprets the mission of the Church in the light of the “signs of time.” In this paper the author presents the city as a life space where people of all nations and cultures can find the presence of God in both secular and religious realms. Using the correlation method typical of contextual theology, he describes the phenomenon of the secular city with some of its features and potentials. Then he identifies the signs of God's presence in the global city in the light of the teaching of Pope Francis. Further on in the article, the author describes the Church as a sacrament of liberation in the context of so called “experience of contrast” characteristic for a metropolis. Finally, he formulates some pastoral implications.

PL

Globalne miasto stało się znaczącym symbolem radykalnej sekularyzacji, a także znakiem zaćmienia Boga we współczesnym społeczeństwie. Doświadczenie nieobecności Boga wydaje się być jednym z palących problemów dla eklezjologii communio, która interpretuje posłannictwo Kościoła w świetle „znaków czasu”. W niniejszym artykule autor ukazuje miasto jako życiową przestrzeń, w której ludzie wszystkich narodów i kultur mogą odnaleźć obecność Boga zarówno w wymiarze świeckim, jak i religijnym. Stosując typową dla teologii kontekstualnej metodę korelacji, autor najpierw opisuje fenomen świeckiego miasta ze wskazaniem niektórych jego cech i możliwości. Następnie w świetle nauczania papieża Franciszka identyfikuje znaki Bożej obecności w globalnym mieście. W dalszej części artykułu ukazuje Kościół jako sakrament wyzwolenia w kontekście tzw. doświadczenia kontrastu charakterystycznego dla metropolii. W zakończeniu formułuje kilka wniosków pastoralnych.

11

Strategie misyjnego działania Kościoła w Ameryce Łacińskiej

67%

Hajduk R.

Studia Elbląskie

|

2016

|

tom 17

171-182

EN

In her missionary (or evangelizing) work, the Church uses strategies which involves rational and functional activities, corresponding to a given historical and social context, thereby enabling the appropriate transmission of the Gospel. In South America, there are three basic strategies which are visible in the post-conciliar Church’s missionary activity: the inculturation of the Gospel, the liberation as a consequence of the option for the poor and the development of ecclesial structures. The strategy of inculturation is based on the recognition of the dignity, identity, integrity and richness of indigenous cultures. The missionary strategy of liberation of man from the slavery of sin and material misery leads to the fulfillment of the option for the poor, clearly rooted in the Gospel. The missionary strategy what consists insupporting the development of local Churches and in creating new ecclesiastical structures, appreciates the evangelizing activity of the parish and of the small ecclesial communities thatform their members in the spirit of the Gospel and in that same spirit, serve the transformation of human reality in the civilization of love. All of these strategies used in the missionary activity of the South American Church penetrate and complement each other, calling people to conversion and leading to the encounter with Christ, through whom a new humanity flowers” (cf. VD 93).

PL

W swojej pracy misyjnej (lub ewangelizacyjnej) Kościół stosuje strategie, które zakładają działania racjonalne i funkcjonalne, odpowiadające danemu kontekstowi historycznemu i społecznemu, umożliwiając w ten sposób właściwy przekaz Ewangelii. W Ameryce Południowej można wyróżnić trzy podstawowe strategie, które są widoczne w posoborowej działalności misyjnej Kościoła: inkulturacja Ewangelii, wyzwolenie jako konsekwencja opcji na rzecz ubogich oraz rozwój struktur kościelnych. Strategia inkulturacji opiera się na uznaniu godności, tożsamości, integralności i bogactwa kultur tubylczych. Strategia misyjna wyzwolenia człowieka z niewoli grzechu i nędzy materialnej prowadzi do realizacji opcji na rzecz ubogich, wyraźnie zakorzenionej w Ewangelii. Strategia misyjna, która polega na wspieraniu rozwoju Kościołów lokalnych i tworzeniu nowych struktur kościelnych, docenia działalność ewangelizacyjną parafii i małych wspólnot kościelnych, które formują swoich członków w duchu Ewangelii i w tym samym duchu służą przemianie rzeczywistości ludzkiej w cywilizacji miłości. Wszystkie te strategie stosowane w działalności misyjnej Kościoła południowoamerykańskiego przenikają się i uzupełniają wzajemnie, wzywając ludzi do nawrócenia i prowadząc do spotkania z Chrystusem, dzięki któremu rozkwita nowa ludzkość" (por. VD 93).

12

Dynamics of phosphorus in lacustrine sediments: the process of uptake/release of dissolved reactive phosphorus by sediments in different habitats and lakes

67%

Rzepecki M.

Polish Journal of Ecology

|

2012

|

tom Vol. 60, nr 4

717--740

EN

Lake eutrophication and its consequences is still an important water quality problem being an effect of nutrient input to surface waters. In most lakes of the temperate zone, phosphorus is the nutrient responsible for eutrophication. Bottom sediments are the main pool involved in the retention and cycling of this element. Bottom sediments, depending on their chemical composition and aeration of the overlying water, may take up or release dissolved phosphorus i.e. the form easy utilizable by the plants. This study was aimed at comparing the exchange (uptake/release) of dissolved reactive phosphorus (DRP) in experiments that simulated natural conditions in various types of bottom sediments originating from different river-lake habitats typical of Masurian Lakeland (north-east Poland). Several river-lake systems typical for postglacial landscape were selected like river Jorka (15 km long, 5 lakes in cascade) and river Krutynia (~100 km long flowing through 17 lakes). Sediments used in experiments were taken from the littoral and profundal zones of four lakes (meso- meso-eu-, eutrophic and hypertrophic), from a humic lake and from ecotone zones at the land-water border and at the border between lake and river (from through-flow lakes). In total, 154 experiments were performed to assess the intensity of P exchange at a high (> 8 mg O2 L-1) and low (<2 mg O2 L-1) concentration of oxygen in water overlying undisturbed sediment cores. The following P fractions were isolated using the sequential extraction method and their importance was further analysed: easily exchangeable P (NH4Cl-RP – loosely bound, most available P; BD-RP – redox-dependent P associated with metal (Fe, Mn) hydroxides; NaOH-RP – phosphorus adsorbed mainly on metal (Fe, Al) oxides), hardly exchangeable P (BD-NRP – mainly organic P, whose stability depends on redox potential; NaOH-NRP – phosphorus in microorganisms, polyphosphates and part of organic P bound to detritus and humic substances) and non-exchangeable P (HCl-P – phosphorus bound to carbonates, apatite-P and phosphorus released during total dissolution of metal oxides; P-residual – non-exchangeable P together with part of organic P). The effect of various factors (i.e. Fe, Mn, Mg, Al, Ca, organic matter, total P content and its fractions) on the intensity of DRP uptake/release was analysed with Pearson correlation and multiple regression. In sediments (both littoral and profundal) from lakes of the Jorka River trophic gradient, high oxygen conditions were always accompanied by P uptake (from –0.9 to –2.8 mg P m-2 d-1) while reduced oxygen concentrations were followed by DRP release (from 2.3 to 18.6 mg P m-2 d-1). These values were several dozen times higher than those noted for sediments from humic lake. Profundal sediments released more P than the littoral ones. In profundal sediments of all lakes of the Jorka River, the intensity of DRP release to overlying water under reduced O2 concentrations was higher than the uptake rate under aerobic conditions. It means that DRP release prevailed over its uptake. Release rate of DRP tended to be higher from sediments of eutrophic and hypertrophic lakes than from those of meso- and mesoeutrophic lakes both in the two studied habitats (littoral, profundal) and seasons (spring and summer). Sediments of humic lake (from both littoral and profundal zones) showed a low dynamics of DRP uptake/release with a small prevalence of the latter (0.02 to 0.08 mg P m-2 d-1). River-lake-river sediments (from the inflows and outflows of the Krutynia River to a lake) were different in comparison with typical lake sediments – they released DRP to aerated overlying water in both meso- and meso-eutrophic lake. Phosphorus was released from in-shore bog sediments at reduced oxygen concentration in overlying water in both seasons (spring and summer) while under aerobic conditions DRP was weakly taken up and/or released. Fe, Mn, Mg, total P content and redox-dependent easily exchangeable BD-RP fraction had a significant effect on the intensity of P uptake at high concentration of oxygen and P release under reduced oxygen concentration (Pearson correlation, P <0.01). Factor analysis showed that at a high O2 concentration the intensity of DRP uptake by sediments was determined by redoxdependent fraction of P bound to Fe and Mn hydroxides (BD-RP) and the P fraction bound to carbonates and apatite (HCl-P) (r2 = 0.48). At reduced O2 concentration in overlying water the intensity of DRP release was affected by redox-dependent fraction of P associated with Fe and Mn hydroxides (BD-RP), P fraction bound to metal oxides (NaOH-RP), organic P in detritus, P in microorganisms and combined in humic substances (NaOH-NRP) and P fraction bound to carbonates and apatites (HCl-P) (r2 = 0.63). Sediments from eutrophic and hypertrophic lakes in the lower course of the Jorka River are most intensively eutrophicated. They showed the highest values of DRP release and the predominance of P release over P uptake was the highest (up to seven fold). Sediments of these lakes contained the highest amounts of redox-dependent elements – Fe and Mn. Hence, these lakes easily accumulate phosphorus at high concentrations of oxygen but equally easily release it when oxygen in water is depleted. More stable are meso- and meso-eutrophic lakes situated higher in the Jorka River system. Sediments of these lakes released smaller amounts of DRP than eutrophic and hypertrophic lakes and the prevalence of DRP release over uptake was threefold. In-shore bog sediments form a stable system when overlying waters are rich in oxygen. Under reduced oxygen concentrations, however, these habitats become an important P source (comparable with profundal sediments) for lake littoral zone in case of their close contact with lake waters. A system able to bind phosphorus stronger and faster will hamper the delivery of available P to lake water and thus will delay lake eutrophication; that able to release P will accelerate eutrophication. In this case, internal loading may have a decisive effect on the lake trophic status. Profundal mid-lake sites, in-shore bogs and to a smaller extent littoral sediments (gyttja type) are the systems accelerating eutrophication. Humic lake sediments (dy type) are more equilibrated among the studied systems – the differences between uptake and release are small there.

13

Kerk en bevrijding in het denken van Edward Schillebeeckx

67%

Nadbrzeżny A.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

tom 64

|

nr 7: Teologia ekumeniczna

97-107

EN

This paper discusses the issue of the relationship between the Church and liberation in the theology of Edward Schillebeeckx. The author first describes the negative contrast-experience. He then presents the basic dimensions of Christian salvation according to the great Dutch theologian. Emphasis is placed upon the concept of the Church as the sacrament of the liberation.

PL

Autor artykułu podejmuje istotny problem relacji między Kościołem i szeroko rozumianym wyzwoleniem w ujęciu wybitnego współczesnego teologa flamandzkiego Edwarda Schillebeeckxa. Poszukuje on wiarygodnej i pogłębionej odpowiedzi na pytania dotyczące ostatecznego źródła wyzwolenia człowieka w kontekście współczesnych zjawisk społecznych i kulturowych oraz roli Kościoła rozumianego jako sakrament dialogu ze światem. W pierwszej części artykułu autor ukazuje uniwersalny wymiar negatywnego „doświadczenia kontrastu”, które wyraża się w codziennym przeżywaniu przez ludzi ambiwalentnych stanów egzystencjalnych: radości i smutku, zdrowia i choroby, wolności i zniewolenia, nadziei i rozpaczy. Według Schillebeeckxa stanowi ono szczególną „przestrzeń” objawienia i działania Boga, który pragnie autentycznego wyzwolenia i szczęścia człowieka nie tylko w wymiarze eschatologicznym, lecz również doczesnym. Druga część artykułu została poświęcona refleksji nad związkiem zachodzącym między zbawieniem i wyzwoleniem. Chociaż rzeczywistości te w pełni nie utożsamiają się ze sobą, to jednak chrześcijańska koncepcja integralnego zbawienia nie może pomijać doczesnego aspektu wyzwolenia społecznego, bez którego soteriologiczne orędzie Kościoła stałoby się utopijną ideologią. W trzeciej części autor prezentuje ideę Kościoła jako sakramentu wyzwolenia, który w świetle Ewangelii dostrzega we wszelkich procesach zmierzających do autentycznej emancypacji człowieka zniewolonego zbawczą wolę Boga, pragnącego, aby wszyscy ludzie, wierzący i niewierzący, włączyli się w dzieło naprawy świata dotkniętego licznymi formami zniewolenia. W zakończeniu artykułu autor podkreśla, że imponujący dziś rozwój nauki i technologii nie jest jednak w stanie usunąć wszystkich czynników generujących ludzkie cierpienie i wyobcowanie. W obliczu niepokojącej iluzji samozbawienia Kościół nieustannie wskazuje na subtelną, ukrytą, miłosierną i ostatecznie wyzwalającą obecność Boga w historii ludzkości. W tym sensie jest on dla świata znakiem i zarazem sługą prawdy, wyzwolenia i pokoju oraz wezwaniem do odważnego i odpowiedzialnego dialogu społecznego, ekumenicznego i międzyreligijnego.

14

Miłosierdzie w ewangelizacyjnym programie wyzwolenia ks. Franciszka Blachnickiego

67%

Kulbacki P.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 6: Teologia pastoralna

185-201

EN

The article concerns the reception by Fr. Blachnicki thoughts of John Paul II’s encyclical Dives in misericordia. Formulating the program of human liberation Fr. Blachnicki closely tied it with evangelization and deuterocatechumenate formation. This program is founded on the biblical concept of liberation or salvation, based on the paradigm of the Exodus and on Christian anthropology, especially expressed in the encyclical John Paul II’s Redemptor hominis. The study proved that the Church’s teaching on God’s Mercy allowed F. Blachnicki to formulate the fundamental thesis of “liberation by truth” regarded as “the basic work of mercy”. Thus, “Polish liberation theology” understood in that way displayed its realization in the social commitment based on the evangelization program Ad Christum Redemptorem and in its three phases of proclaiming God’s Mercy – prayer, kerygma, liberation.

PL

Opracowanie dotyczy recepcji przez ks. F. Blachnickiego myśli encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia. Ks. Blachnicki formułując program wyzwolenia człowieka, ściśle wiązał go z ewangelizacją i formacją deuterokatechumenalną. Program ten bazuje na biblijnej koncepcji wyzwolenia czyli zbawienia, opartej na paradygmacie Exodusu oraz na antropologii chrześcijańskiej ukazywanej przez Jana Pawła II, szczególnie w encyklice Redemptor hominis. W opracowaniu autor wykazał, iż nauczanie Kościoła o Bożym miłosierdziu pozwoliło F. Blachnickiemu na sformułowanie fundamentalnej tezy o wyzwoleniu przez prawdę jako podstawowemu dziełu miłosierdzia. Tak rozumiana „teologia wyzwolenia” ks. Blachnickiego znalazła swe odzwierciedlenie w zaangażowaniu społecznym opartym na programie ewangelizacji Ad Christum Redemptorem i jego trzech fazach głoszenia Bożego miłosierdzia – modlitwa, kerygmat, wyzwolenie.

15

Da Rio de Janeiro a Medellin: la nascita della teologia post-conciliare latinoamericana

67%

Campagnaro M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2021

|

tom 34

|

nr 2

26-44

EN

In recent decades, from a theological point of view, the Church in Latin America has gone from being a "receiving" church to being a "protagonist" church. This happened thanks to the dynamic development of a new way of practicing theology. Latin American post-Conciliar theology presents a new existential, kerygmatic and methodological approach based on a wise balance (hermeneutic circle) between orthopraxis and orthodoxy. The article presents and attempts to critically analyze the most important events of the period from the first Latin American Episcopal Conference in Rio de Janeiro in 1955 to the second in Medellin in 1968, which laid the foundations for the birth of post-Conciliar Latin America theology: the rise of CELAM, the choice of John XXIII, the Cuban Revolution and the Vatican Council II and especially the Constitution Gaudium et Spes, which introduces a new theological paradigm that recognizes the historical realities of pluralism of nations and cultures, as well as social, political and economic structures. Undoubtedly, the election of Cardinal Bergoglio as Pope is a "sign of the times" that makes the richness and freshness of Latin American theological reflection powerfully join the world theological discourse.

16

Antidote to Civil War?

67%

Stefanidis I. D.

Studia Historyczne

|

2018

|

tom 61

|

nr 2 (242)

77-100

PL

This paper seeks to reopen the question of legitimacy, and in particular democratic legitimacy, as an important factor affecting the course of European ‘small states’ involved in World War II. It draws attention to previously neglected or understudied but crucial aspects of wartime legitimacy, eminently the role of recognition by foreign powers, the rhetoric of the ‘Big Three’ Allies regarding post-war Europe, and the relevance of democratic legitimacy as a powerful antidote to civil conflict during the period of transition into peacetime.

17

The Topography of Confinement in "Jane Eyre" and “The Lady of Shalott”

67%

Łowczanin A.

Roczniki Humanistyczne

|

2013

|

tom 61

|

nr 5: Neofilologia

267-280

EN

This paper is based on the assumption that it is possible to overcome generic boundaries and discern a shared language in the literary and visual arts. Its purpose is to demonstrate how literature and art rupture the Victorian ideal of angelic woman at home and allow us to enter intimate territories of female minds where free will goes against the sanctioned expectations. I will demonstrate this on the basis of Charlotte Brontë’s Jane Eyre, where a pilgrimage to maturity and emotional fulfillment is embodied as space. This text will be juxtaposed with Tennyson’s “The Lady of Shalott,” read as a representation of defiance of gender-ascribed confinement. One of this poem’s most potent pictorial images, Hunt’s engraving of 1857 (a basis for his later painting of 1905), capturing the Lady in the moment of fateful decision-making is compared with Jane Eyre’s other silent home-ridden character, Bertha Rochester. All three images, of Jane, Bertha and the Lady, realize in their own way a territorial relocation seen as necessary for an untrapping of femininity.

PL

Na podstawie wybranych utworów literackich, „Jane Eyre” Charlotte Brontё i „Pani na Shalott” Alfreda Tennysona, oraz obrazu Prerafaelity Williama Hunta, artykuł ukazuje sposoby kwestionowania przez ich autorów wiktoriańskiego ideału kobiety-anioła, strażniczki domowego ogniska. Omawiane prace pokazują jednocześnie, że wspólna tematyka umożliwia przekroczenie barier gatunkowych, a przez to ukazanie podobnej intensywności uczuć, dotarcie do intymnych przestrzeni świadomości i ukrytych przed światem pragnień i przemyśleń bohaterek, które nie wahają się kwestionować usankcjonowanych konwencji społecznych. We wszystkich omawianych pracach kluczowym elementem definiującym przynależność społeczną jest przestrzeń i to w odniesieniu do niej bohaterki Charlotte Brontё, Jane Eyre i Bertha Rochester, oraz Pani na Shalott Tennysona i Hunta definiują swoją tożsamość. Artykuł ukazuje, że to właśnie w odniesieniu do na nowo zdefiniowanego własnego terytorium odnajdują one drogę do swoiście pojmowanej wolności i uwolnienia kobiecości.

18

Enaktywizm i solidarność? Kilka słów o międzykulturowości jako wyzwoleniu

67%

Krupecka I.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia

|

2018

|

tom 43

|

nr 2

EN

In this text, I try to amplify the perspective of intercultural philosophy with some considerations from the field of enactivism. I assume that the enactivist point of view gives some new possibilities of establishing the principle of solidarity. I focus on the advantages of conceiving the human being as living autopoietic system: to live in and through interactions, to be the same and different at the same time, to transgress the difference between human and non-human living creatures. I also consider the possibility of invalidating the naturalistic fallacy.

ES

En este texto propongo ampliar la perspectiva de la filosofía intercultural con las propuestas del enactivismo. Mi hipótesis es que la perspectiva enactivista abre nuevas posibilidades de fundamentar el principio de solidaridad. Me enfoco en las ventajas de concebir al ser humano en categorías del sístema vivo autopoiético: en vivir en y por las interacciones, en ser yo mismo/misma y otro/otra a la vez, en traspasar la frontera entre los seres vivos humanos y no humanos. Pero también estoy analizando la posibilidad de superar la ‘falacia naturalista’ en el duscurso ético.

PL

W niniejszym tekście proponuję poszerzenie perspektywy filozofii międzykulturowej o ujęcie enaktywistyczne. Zakładam, że enaktywizm daje nowe możliwości ufundowania zasady solidarności. Koncentruję się na zaletach postrzegania człowieka jako żywego systemu autopoietycznego: życiu w i poprzez interakcje, byciu tym samym i innym zarazem, przekraczaniu granic między istotami żywymi ludzkimi i nieludzkimi. Rozważam również zagadnienie możliwości przekroczenia błędu naturalistycznego.

19

ILUZJA BUDDYJSKIEGO WYZWOLENIA W MYŚLI EMILA CIORANA

59%

Piechaczek S.

Roczniki Filozoficzne

|

2013

|

tom 61

|

nr 4

53-72

EN

Wishing to defeat or silence a fear of death and not being able to find support from religion, neighbours, culture and ideas, turns Emil Cioran towards the philosophy of the East. Buddhism, which is not an institutionalized religion, refers to reflection and a cognitive effort, and aims at the purification of the consciousness from illusions of the external world. Those illusions create a number of attachments and desires and in this way, they arouse in a man constant anxiety and suffering at the thought of disappointment, failure and loss. In striving for purification from illusions, desires and sufferings, Cioran reaches for Buddhist contemplation techniques over what is left from a man after death, and for the Buddhist notion of emptiness, which helps in removing the content from the world, and thanks to all of this, the fear of death disappears, the impression of undisturbed completeness and happiness is attained, moreover, the state of blissful indifference is achieved. Ultimately, the author of Drawn and Quartered cannot consent to such an existential limbo and imputes to Buddhism, that by renouncing desires, attachments and sufferings, in fact, it renounces life due to pointless indifference, it creates only an illusion of liberation, in the essence, it is strange for a man from the West and therefore, it quickly arouses a desire for a re-involvement in the agitated course of illusions, objects, issues, passions and a common pursuits.

PL

Pragnąc pokonać lub uciszyć strach przed śmiercią i nie mogąc znaleźć oparcia w religii, bliźnich, kulturze i ideach, Emil Cioran zwraca się w kierunku filozofii Wschodu. Buddyzm, nie będąc zinstytucjonalizowaną religią, odwołuje się do refleksji i wysiłku poznawczego, i zmierza do oczyszczenia świadomości z iluzji świata zewnętrznego. Iluzje te stwarzają cały szereg przywiązań i pragnień, i w ten sposób wzbudzają w człowieku ciągły niepokój i cierpienie na myśl o rozczarowaniu, niepowodzeniu lub stracie. W dążeniu do oczyszczenia się ze złudzeń, pragnień i cierpienia Cioran sięga do buddyjskich praktyk kontemplacji tego, co zostaje z człowieka po śmierci oraz do buddyjskiego pojęcia pustki, które pomaga opróżnić świat z treści, i dzięki któremu znika strach przed śmiercią, dostępuje się odczucia niczym niezmąconej pełni i radości, a także osiąga stan błogiej obojętności. Ostatecznie jednak autor Ćwiartowania nie jest w stanie przystać na takie zawieszenie istnienia i zarzuca buddyzmowi, że wyrzekając się pragnień, przywiązań i cierpienia, w rzeczywistości wyrzeka się życia na rzecz jałowej obojętności, stwarza jedynie iluzję wyzwolenia, jest istotowo obcy człowiekowi Zachodu i w związku z tym szybko rodzi pragnienie ponownego włączenia się we wzburzony nurt iluzji, rzeczy, spraw, namiętności i powszechnej gonitwy.

20

Bóg – Ojciec miłosierny w orędziu Jezusa o królestwie Bożym

59%

Sienkiewicz E.

Studia Paradyskie

|

2016

|

tom 26

171-192

PL

Jezus głosząc królowanie Boga koryguje jego niewłaściwe rozumienie. Odwołuje się w tym celu do historii Izraela. Pokazuje również, że Bóg zawsze w niej obecny, teraz wkracza w nią w nowy sposób. W swoim Synu przychodzi jako miłość, która nie cofa się przed niczym, nawet przed grzechem, czego potwierdzeniem jest zgoda Jezusa na krzyż. Swoje roszczenie, skoncentrowane na wprowadzeniu wszystkich w wymiar Bożego miłosierdzia, Jezus uwiarygadnia ogłoszonym przez siebie, bliskim – właściwie już obecnym – królowaniem Boga. Zrozumienie tegoż i właściwa postawa wobec tej rzeczywistości, pozwala zrozumieć kim jest Jezus. W Jezusie Chrystusie, zapowiadana i oczekiwana bliskość Boga, przedstawiana w różnych obrazach, uzyskuje swój osobowy wymiar. Jezus tych starotestamentowych obrazów i interpretacji nie usuwa, ale przez swoje dzieło wyjaśnia i tłumaczy, ukazując ich znaczenie i sens. Zapowiadane przez nie zbawienie, o czym świadczą słowa i czyny Jezusa, staje się obecne. Bóg przychodzi w swoim Synu, aby swoje panowanie potwierdzić w wybranym przez siebie narodzie i objąć nim wszystkie inne ludy, ukazując je jako wyzwalające człowieka z wszelkiej niewoli miłosierdzie.

EN

Jesus, proclaiming the kingdom of God corrects his wrong understanding. He refers for that purpose to the history of Israel. He also shows that God, who is always present in the history, now enters into it in a new way. In his Son he is coming as a love that does not shrink from nothing, even before sin, which is confirmed by the consent of Jesus to the cross. His claim, focused on the introduction of all into the dimension of God’s mercy, Jesus gives credibility through announced near – actually already present – kingdom of God. Understanding and proper attitude towards this reality, let us understand who Jesus is. In Jesus Christ, announced and expected closeness of God, presented in different images, acquires its personal dimension. The Old Testament images and interpretations Jesus does not remove, but through his work explains and translates, showing their importance and meaning. Announced by them salvation is already present, as evidenced by the words and deeds of Jesus. God comes in his Son, in order to confirm his domination in the chosen nation and over all other peoples, showing this domination as mercy liberating people from all bondage.