Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Neo-Aristotelian Confucianism? Applicability of virtue ethics in early Confucian studies

100%

Silius V.

International Journal of Area Studies

|

2013

|

tom 8

|

nr 1

70-89

EN

Since the 80’s of the last century a trend has emerged in the English language literature on Chinese thought that suggests reading early Confucian texts as a form of virtue ethics. However, Alasdair MacIntyre has presented early Confucian and Aristotle’s thoughts as incommensurable thought systems and doubted that notions and statements of one incommensurable thought system can be adequately expressed and addressed within the framework of another. This article discusses MacIntyre’s position and two strategies - employed by the proponents of virtue ethics interpretation of early Confucian texts - of meeting MacIntyre’s challenge. The article attempts to show that none of the responses were successful, thus leaving the quest for the most adequate philosophical framework to interpret early Confucian ethical thought open.

2

Environmentálně orientované motivace a potenciál zklamání

88%

Librová H.

|

nr 1

53-74

EN

Outside institutionalised environmental activities, we find that individual efforts to combat environmental damage are at risk of succumbing to resignation. For her reflections on ‘green fatigue’ the author borrowed economist Alberta O. Hirschman’s psychological concept of the potential for disappointment. Whether and to what extent an individual is able to withstand failure depends on one’s mental fitness, the degree of support received from one’s social group, and historical and other circumstances. This article considers the proposition that the potential for disappointment largely hinges on what a person’s motivation is to engage in environmentally-oriented behaviour. The author works with a typology of motivations derived from categories of normative ethics: teleological and deontological ethics and virtue ethics. The article first describes these motivational types on a general level and then examines them in relation to environmentalism. The findings of this study may have practical as well as theoretical significance: environmental problems cannot be tackled solely through technical and scientific efforts founded on goal-directed, teleological motivations, as these are at risk of succumbing to disappointment and fatigue. Environmental problems must be approached from a broad humanistic perspective, as it is on that level that the ethics of environmental virtue take shape and deontological motivations are reinforced – two approaches that are not grounded in great expectations and are thus relatively resistant to disappointment from negative environmental development and provide a basis for effective goal-directed behaviour.

3

Public Policy and Social Good: Theory, Practice and Beyond

88%

Shukla R. C.

|

tom 20

|

nr 4

19-35

EN

In this paper I argue that the most fundamental goal of any public policy is to assist the realization of social good. I take it that the idea of social good has developed differently in different political and moral traditions, and focus my analysis on the interplay of liberalism, virtue ethics and the Capability Approach. I argue that the liberal conception of social good, as espoused by its leading exponents, is somewhat problematic, and that it fails to account for meaningful civic associations. Even though liberal thinkers often prioritize an individual’s freedom and autonomy, they do not provide us with concreto principles that can facilitate the realization of these goals. I draw upon the practical functioning of leading liberal democracies, including the United States, Canada and India, emphasizing the role of normative political constraints in policy making. I conclude that the liberal conception of social good stands in an acute need of a fresh principle that can rectify the above anomalies and reinvigorate its moral force, and that such a principle can probably be constructed with the help of Amartya Sen’s Capability Approach and Aristotle’s Virtue Theory.

4

Aristotelian Eudaimonism and Patriotism

63%

Birondo N.

Dialogue and Universalism

|

2015

|

nr 2

68-78

EN

This paper concerns the prospects for an internal validation of the Aristotelian vir-tues of character. With respect to the more contentious trait of patriotism, this approach for validating some specific trait of character as a virtue of character provides a plau-sible and nuanced Aristotelian position that does not fall neatly into any of the catego-ries provided by a recent mapping of the terrain surrounding the issue of patriotism. According to the approach advocated here, patriotism can plausibly, though qualifiedly, be defended as a virtue, by stressing its similarities to another loyalty-exhibiting trait about which Aristotle has quite a bit to say: the virtue of friendship.

5

O potrzebie umiaru w kulturze nadmiaru

63%

Smółka L.

|

2020

|

tom 19

|

nr 52

35-44

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to conceptualize the virtue of moderation, to explore the consequences of neglecting this moral skill in consumer culture, and to look at ethical consumerism from the perspective offered by the contemporary virtue ethics.THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem focuses on finding answers to the following questions: What is moderation? In what way does the lack of moderation in consumer culture affect people’s lives? What practical guidelines on ethical consumerism can be provided by the contemporary virtue ethics? The method used: an analysis and synthesis of the relevant literature.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: By referring to academic sources, the virtue of moderation has been characterized, the symptoms of the lack of moderation in the consumer society have been described, and the consequences of this lack for human development have been discussed. Furthermore, it has been demonstrated how the virtue ethics can be successfully applied in determining the characteristics of a responsible consumer.RESEARCH RESULTS: The analyses indicate that moderation is a controversial virtue, which –in spite of its undeniable merits– is not accepted by everyone. The consumer society is particularly impervious to this virtue and pays a heavy price for it. What is needed is a turn towards values, which have to be reflected in action, that is in the behaviour of a virtuous person.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Everybody needs moderation to be able to embrace their humanity. However, being guided by moderation is particularly difficult in the age of consumerism because buying and consuming are treated as virtues. That is why people, especially children and youth, should be made aware of the relationships between their own development and their consumer behaviour. In this context, it is particularly important to work on the improvement of one’s character.

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest konceptualizacja cnoty umiarkowania, wskazanie konsekwencji zaniedbania tej sprawności moralnej w kulturze konsumpcji, wyeksponowanie współczesnej etyki cnoty jako perspektywy rozważań nad konsumpcją etyczną. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przedstawiony problem badawczy dotyczy odpowiedzi na pytania: Czym jest umiarkowanie? Jak brak umiaru w kulturze konsumpcyjnej wpływa na życie ludzi? Jakich praktycznych wskazówek w kwestii etycznej konsumpcji może dostarczyć nam współczesna etyka cnót? Zastosowano metodę analityczno-syntetyczną literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Na podstawie opracowań naukowych dokonano charakterystyki cnoty umiarkowania, przedstawiono, jak brak umiaru ujawnia się w społeczeństwie konsumpcyjnym i jakie są tego konsekwencje dla rozwoju człowieka. Wykazano użyteczność etyki cnoty dla refleksji nad kształtowaniem cech odpowiedzialnego konsumenta. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych analiz wynika, że umiarkowanie to cnota kontrowersyjna, nie przez wszystkich akceptowana, mimo jej niewątpliwych walorów. Szczególne niezrozumienie dla niej wykazuje społeczeństwo konsumpcyjne, które płaci za to wysoką cenę. Konieczny jest zwrot ku wartościom, które muszą być urzeczywistniane w konkretnych czynach, czyli działaniach człowieka cnotliwego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Każdy, aby móc realizować się w człowieczeństwie, potrzebuje umiarkowania. Kierowanie się nim jest szczególnie trudne w dobie kultury konsumpcyjnej, gdzie cnotą stało się nabywanie i konsumowanie. Warto pomagać, zwłaszcza młodym, zrozumieć zależności między rozwojem własnym a przejawianymi zachowaniami konsumenckimi. Kluczowa jest zwłaszcza praca na swoim charakterem.

6

Konstruktywizm w metaetyce – perspektywa Arystotelesowska

63%

Jaśtal J.

|

nr Diametros 45

122-143

EN

Recently, constructivism has become one of the most important movements in metaethics. According to metaethical constructivism, moral judgements do not refer to moral facts but are constructed as solutions to practical problems. At the same time this claim is not seen as incompatible with cognitive realism. A variant of metaethical constructivism, developed in opposition to the dominant Kantian branch (Ch. Korsgaard), alludes to Aristotle’s practical philosophy. In this article I raise two issues. Firstly, I present a new version of the Aristotelian constructivism in metaethics, more elaborate than the previous proposals (M. LeBar). Its fundamental element is the concept of the coherence of emotional response seen as a complex cognitive-affective state. Secondly, I argue that the acceptance of the Aristotelian version of metaethical constructivism entails the need to accept constructivism in the area of the theory of knowledge, which is contrary to the metaethical premises of constructivism.

PL

Jednym z najważniejszych prądów we współczesnej metaetyce stał się w ostatnim okresie konstruktywizm. Konstruktywizm metaetyczny przyjmuje, że sądy moralne nie odnoszą się do faktów moralnych, ale są konstruowane jako rozwiązania problemów praktycznych. Jednocześnie przyjmuje, że teza ta nie stoi w sprzeczności z realizmem poznawczym. Jedną z odmian konstruktywizmu metaetycznego, rozwijaną w opozycji do dominującego nurtu kantowskiego (Ch. Korsgaard) jest wersja nawiązująca do filozofii praktycznej Arystotelesa. W artykule podejmuję dwie kwestię. Po pierwsze przedstawiam nową, bardziej rozbudowaną w stosunku do dotychczasowych propozycji (M. LeBar) wersję Arystotelesowskiego konstruktywizmu w metaetyce. Jest podstawowym elementem jest koncepcja koherencji reakcji emocjonalnych rozumianych jako złożone stany afektywno-kognitywne. Po drugie, staram się wykazać, że przyjęcie arystotelesowskiej wersji konstruktywizmu metaetycznego oznacza konieczność przyjęcia konstruktywizmu w zakresie teorii wiedzy, co pozostaje w sprzeczności z założeniami tego nurtu w metaetyce.

7

Granice autonomii etyki. O potrzebie uwzględniania wyników nauk empirycznych w etyce (The limits of ethics autonomy. Ethics takes into account the empirycal data)

63%

Szutta N.

|

tom 39

49-72

EN

This paper focuses on the psychological realism requirement which should be met by any ethical theory. Even if one should not make normative conclusions out of descriptive presumptions, there are still some limitations resulting from our nature about which one should remember when formulating moral ideals. One should not impose moral ideals which may require of people more than they would ever be able to bear. The paper’s aim is to emphasize how important it is to ethics to pay attention to the empirical research carried out within psychology which show that a large part of our thought and volitional processes is automatic or semi-automatic. This means that ethicists cannot exclusively concentrate on regulating reflective processes which underlie consciously made decisions. If ethics is to avoid marginalization, ethicists must also focus on those automatic processes which control human thinking and action, especially in the circumstances of a total “ego-depletion”, e.g. when we are tired, hungry, or under a strong influence of unstable emotions. The paper shows that virtue ethics is this kind of ethical approach which meets the psychological realism condition most successfully.

8

Etyka cnót w kontekście ogólnej koncepcji badań moralnych Alasdaira MacIntyre’a

63%

Wierzejski W.

|

nr 3

57-80

EN

The article is devoted to a presentation of the moral philosophy of Alasdair MacIntyre, one of the most well-known of all contemporary American philosophers representing the Aristotelian and Thomistic tradition. MacIntyre is known as the reviver of virtue ethics and a critic of individualistic liberalism. The paper offers a new interpretation of his moral philosophy in light of his theory of metaethics. He writes it in a social and historical context. His overall view of moral inquiry is the least well-known. This article also presents the latest version of his ethical theory.

PL

Artykuł poświęcony jest przedstawieniu filozofii moralnej Alasdaira MacIntyre’a, jednego z najwybitniejszych współczesnych filozofów amerykańskich, reprezentującego tradycję arystotelesowską i tomistyczną. MacIntyre znany jest powszechnie jako odnowiciel etyki cnót i krytyk indywidualistycznego liberalizmu. Artykuł przynosi nową interpretację filozofii moralnej tego myśliciela w świetle pojęć zaczerpniętych z jego własnej koncepcji metaetyki. Chodzi szczególnie o wpisanie jej w kontekst społeczny i historyczny. Ogólna koncepcja badań moralnych jest najmniej znana z całego dorobku tego filozofa. Artykuł ukazuje także pewne nowe elementy najnowszej wersji MacIntyre’a teorii etycznej.

9

Jak kształtować postawy moralne w polskim sektorze bankowym w kontekście Sektorowych Ram Kwalifikacji?

63%

Kucz M.

|

tom 161

95-114

PL

W swoim tekście skupiam się na praktycznym zagadnieniu kształtowania postaw moralnych wśród przedstawicieli polskiego sektora bankowego w obliczu wymagań, jakie stawia przed nimi Sektorowa Rama Kwalifikacji dla Sektora Bankowego (SRKB). Wstępne rozważania dotyczą refleksji nad stanem dyskursu etycznego w polskim sektorze finansowym oraz wyjaśnieniu, czym jest SRKB. W drugiej części pracy zostaną poddane analizie kodeksy i zachęty, których aktualnie używa się, by kształtować postawy moralne w praktyce zawodowej, m.in. w sektorze bankowym. Po wykazaniu pewnych braków tych narzędzi w części trzeciej wskażę możliwe formy rozwiązania pojawiających się problemów adekwatne do wymagań stawianych przez SRKB. W tej części przedstawię podejście do budowania postaw moralnych oparte na arystotelesowskiej etyce cnoty, która w klasycznym rozumieniu często jest przeciwstawiana interesowym motywacjom ekonomicznym. Postaram się pokazać, że nie musi tak być i przy pewnych założeniach koncepcja Arystotelesa może być zgodna z działaniami rynkowymi. W szczególności jego koncepcja mądrości praktycznej – phronesis – może w istotny sposób poprawić i uzupełnić funkcjonujące mechanizmy i pomóc w budowaniu postaw moralnych opisanych w SRKB.

EN

In my text, I focus on the practical issue of shaping a moral character among representatives of the Polish banking sector in the face of the requirements that Sectoral Qualifications Framework for Banking (SQFB16) puts before the employees of this sector. Preliminary considerations are devoted to reflection on the ethical discourse within Polish financial sector and clarification what SQFB is? In the second part of the work I will analyze codes of ethics and incentives which are currently used to shape moral attitudes in professional practice, including in the banking sector will be analyzed. After demonstrating some shortcomings of these tools in the third part, it will indicate possible forms of solving emerging problems and tools appropriate to the requirements of SQFB. In this part, I will try to present an approach to building a moral character based on the Aristotelian virtue ethics. The virtue ethics in the classical sense is often contrasted with an interest, selfish economic motivation. I will try to show that it does not have to be that way and with certain assumptions, Aristotle’s concept may be consistent with market activities. In particular, his concept of practical wisdom – phronesis can significantly improve and complement existing mechanisms and help in building moral character in the finance sector introduced by SQFB.

10

O możliwości zastosowania Nagelowskiej typologii racji do działania we współczesnej etyce cnót

63%

Wojtanowska W.

Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny

|

2019

|

tom 14

77-90

EN

In this article, I contribute to the discussion on contemporary virtue ethics. I present one of the major problems connected with moral education and I argue that modifying virtue ethics in order to make it more similar to the non-directive model would reduce the strength of some of the objections against the methods and mechanisms used in the process of shaping character. As one of the possible ways of bringing virtue ethics closer to the non-directive model I suggest taking into account Thomas Nagel's typology of reasons for action.

PL

W artykule podejmuję próbę wzięcia udziału w dyskusji odbywającej się w ramach współczesnej etyki cnót. Przedstawiam jeden z głównych problemów związanych z procesem kształtowania cnót i argumentuję, że większe zbliżenie etyki cnót do modelu niedyrektywnego pozwoliłoby zmniejszyć adekwatność zarzutów wysuwanych wobec stosowanych metod i mechanizmów wykorzystywanych w procesie kształtowania charakteru. Jako jeden z możliwych sposobów zbliżenia etyki cnót do modelu niedyrektywnego wskazuję uwzględnienie zagadnienia Nagelowskiej typologii racji do działania.

11

Gorliwość – kategoria anachroniczna czy ponadczasowa. Jej typy i znaczenie w pedagogice teoretycznej oraz stosowanej

63%

Żywczok A.

|

tom 2/50

37-67

PL

W artykule przeanalizowano kategorię niezwykle rzadko poddawaną badaniu naukowemu – gorliwość. Została ukazana zarazem jako idea, cnota moralna i wolicjonalna, cecha charakteru (względnie cecha osobowości, dyspozycja), komponent postawy moralnej i obywatelskiej, składnik ideału wychowania oraz jeden z celów edukacyjnych. Kiedy bada się gorliwość w ten sposób, staje się oczywiste, że zagadnienie to należy do specyfiki wielu dziedzin nauki, zwłaszcza społecznej i humanistycznej. Oprócz wprowadzenia w początkowej części tekstu zaprezentowano wyjaśnienia leksykalne dotyczące gorliwości, które pozwoliły zdefiniować ją jako pilne wypełnianie obowiązków lub wykonywanie określonego zajęcia, a także jako żarliwość religijną. Wśród zasadniczych typów gorliwości wyodrębniono i opisano gorliwość: obywatelską, edukacyjną i zawodową oraz religijną. Zaakcentowano, że z gorliwością współwystępują inne oczekiwane przymioty człowieka, takie jak: wierność, roztropność, dzielność, sprawiedliwość czy wielkoduszność. By dzieci i młodzież uosabiały tę istotną cechę, warto zastosować zaproponowane w końcowej części artykułu metody, formy i środki edukacyjne, które mogą sprawdzić się w wielu środowiskach wychowujących. Zanim to jednak nastąpi, wychowawca powinien nauczyć się rozpoznawać gorliwość w podopiecznych bądź cierpliwie tę cechę w nich kształtować.

EN

This article thoroughly analyses a category that is rarely examined scientifically – zeal. It is presented here as an idea, a moral and volitional virtue, a character trait (or personality trait/positive disposition), a component of moral and civic attitude and the ideal of education, and one of the educational goals. By examining zealotry thus, it becomes apparent that the issue belongs to the specifics of many fields of study, especially the social sciences and humanities. Besides the introduction, the initial part of the text presents lexical explanations of zeal, defining it as the diligent fulfilment of duties or the performance of a certain activity, as well as religious fervour. Among the main types of zeal, it was possible to distinguish and describe civic, professional and religious zeal. It was emphasised that zeal is accompanied by other expected human qualities such as faithfulness, prudence, courage, justice, and magnanimity. For children and youth to imbibe this important quality, it is worth applying the methods, forms and educational means proposed in the final part of the article, which can work in many educational environments. Before this happens, however, the educator should learn to recognise zeal in his students or pupils, or patiently shape this trait in them.

12

Natural Sciences and/in Moral Theology: The Case of Free Will

51%

Jarmużewski M.

|

nr 17

93-111

PL

Pojęcie wolnej woli, wspierające odpowiedzialność moralną w różnych ujęciach ka- tolickiej teologii moralnej, w szczególny sposób sytuuje się na skrzyżowaniu dyscyplin teologicznych i pozateologicznych. Wczesne badania nad wolą w neuronauce poznawczej, zainspirowane eksperymentem Libeta (1983), sugerują, że wolna wola jest iluzją, ponie- waż nasze świadome intencje nie powodują odpowiadających im działań: działanie te są inicjowane wcześniej przez nieświadome procesy mózgowe. Choć wydaje się to sprzeczne z podstawowymi założeniami antropologicznymi i etycznymi, bliższe przyjrzenie się tej tezie ukazuje, że jest ona niedojrzała. Jednocześnie nowe osiągnięcia multidyscyplinarnej nauki o woli zwracają uwagę na kilka aspektów wolności i sprawczości, które mogą mieć kluczowe znaczenie dla sposobu, w jaki ludzie podejmują działania i kontrolują swoje życie. Implikacje wynikające z tych badań mogą sprowokować pewne przeformułowania po stronie etyki teologicznej. Mogą też wskazać na niektóre szkoły i tradycje, takie jak chrześcijańska etyka cnót, jako teologicznie preferowane.

EN

The issue of free will, supporting moral responsibility in various accounts of Catholic moral theology, is in a particular way situated at the crossroads of theological and non-theological disciplines. Because of its connection to philosophy, as well as to natural and empirical sciences, the topic enjoys growing interdisciplinary attention. Early studies in cognitive neuroscience of volition, inspired by the experiment of Libet (1983), suggest that free will is an illusion because our conscious intentions do not cause corresponding actions: these are initiated earlier by the unconscious brain processes. While this seems to conflict with fundamental anthropological and ethical assumptions, a closer look renders such a worry immature. The more traditional, pre-modern notion of what willing, intending and choosing actually means – and how does it relate to us having free will or not – proves largely intact by the Libet-style argumentation. At the same time, new developments within a multidisciplinary science of volition highlight several aspects of freedom and agency that could be central to the way humans produce actions and control their lives. Implications from these studies might provoke some reformulations on the side of theological ethics. They might also set forth some particular schools and traditions, such as Christian virtue ethics, as theologically preferable. All this on the condition that a kind of knowledge coming from natural sciences – which often already contains a measure of (theological) interpretation– can be seen as both relevant and integrable in theological methodology and insight. Anthropological and ethical realms strike as particularly suitable for such integration: the essential embodiment of personal agency definitely deserves more attention, also for clarifying its free and indeed moral predicate.

13

Dyskusja z sytuacjonistyczną krytyką etyki cnót. Odpowiedź na zarzuty Gilberta Harmana

51%

Szutta N.

|

nr 31

88-112

PL

Współczesna etyka cnót to jeden z obecnie najważniejszych nurtów etycznych, który rozwijał się i ustalał swoją wyróżnioną pozycję w ostrej dyskusji z deontologią i utylitaryzmem. Dziś stoi przed nowym wyzwaniem, jakim jest bardzo popularne na gruncie psychologii społecznej stanowisko sytuacjonizmu. Etyka cnót zakłada, że odpowiednio ukształtowany charakter moralny zagwarantuje sprawcom moralnie dobre działanie. Tymczasem sytuacjoniści, odwołując się do licznych eksperymentów psychologicznych (m.in. S. Millgrama, J.M. Darleya & C.D. Batsona i A. M. Isen & P. F. Levin) argumentują, że na nasze działania mają fundamentalny wpływ zmienne sytuacyjne, natomiast żadne badania nie potwierdzają decydującego wpływu zmiennych charakterologicznych. Gilbert Harman, jeden z obecnie najbardziej wpływowych filozofów analitycznych, pod wpływem sytuacjonistów, poddaje cnotę i etykę cnót radykalnej krytyce. Kwestionuje też zasadność edukacji moralnej opartej na kształtowaniu moralnie dobrego charakteru. Mój artykuł jest próbą odpowiedzi na zarzuty G. Harmana i obrony normatywnie rozumianej etyki cnót.

EN

Virtue ethics is one of the most important ethical approaches that developed and reached its position in the heated debate with deontology and utilitarianism. Today it is facing a new challenge from an approach, very popular in psychology, called situationism. An essential assumption of virtue ethics is that a properly formed ethical character enables an agent to act in a morally good way. However, the advocates of situationism, basing themselves on numerous psychological experiments, argue that our actions are under the decisive influence of situational factors, but that no research confirms the decisive influence of what might be called the character factor. Gilbert Harman, inspired by situationism, offers a severe criticism of virtue and virtue ethics. He also calls into question moral education based on forming a morally good character. My article is an attempt to reply to Harman's criticism and defend normatively understood virtue ethics.

14

John Rawls on the constitutional theory of civil disobedience

51%

Wierzbicki A. M. , Wierzbicki A. M.

|

2021

|

nr 4

15

Environmental vices as ethical and anthropological roots of the environmental crisis

38%

Dzwonkowska D.

|

tom 18

|

nr 5

171-180

PL

Źródłem kryzysu środowiskowego jest nie tylko brak uznania wewnętrznej wartości świata poza-ludzkiego, ale również niepowodzenie w kultywowaniu cnoty. Słowo "cnota" jest staromodne i dziś kojarzy nam się głównie z dyskusją akademicką. Jednak termin ten wiąże się nie tylko z tradycyjną refleksją etyczną; dziś jesteśmy świadkami ożywienia dyskursu cnót w etyce środowiskowej i rodzenia się etyki cnót środowiskowych. W artykule analizuje się problem kardynalnych wad i próbuje się odpowiedzieć na pytanie, które z nich są odpowiedzialne za kryzys ekologiczny. W tekście omówiono pięć kluczowych wad środowiskowych: egoizm, chciwość, arogancję, niewiedzę i apatię.

EN

The root of environmental crisis is not only the failure to recognize the intrinsic value of the non-human world, but it can also be perceived as a failure in moral excellence and in the cultivation of virtue. The word “virtue” is an old-fashioned one, representing tradition and today we mostly associate it with academic discussion. However, the term is not only connected with traditional ethical reflection; nowadays, we can witness a revival of virtue discourse in environmental ethics, namely in environmental virtue ethics. The paper analyses the problem of cardinal virtue and vice, and tries to answer which vices are the most responsible for the environmental crisis. Thus the five crucial environmental vices are defined as egoism, greed, arrogance, ignorance and apathy.