Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: tapioca

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Physico-chemical properties of oxidised starches of different origin

100%

Fortuna T. , Juszczak L. , Pietrzyk S. , Wrobel M.

nr 2

The native starches of potato, wheat, tapioca, corn and waxy corn were oxidised with sodium chlorite (III) in the presence of formaldehyde. The initial and modified starches were examined for the content of carbonyl and carboxyl groups, phosphorus, and amylose, and for reduction capacity, water absorption, solubility in water, and pasting characteristics. The results showed that the process of starch oxidation caused the changes in some physico-chemical properties of the modified starch preparations. Wheat starch was the most susceptible to oxidation with sodium chlorite (III) in the presence of formaldehyde, whereas waxy corn starch was the most resistant to the oxidation. The oxidised starches had lower content of total phosphorus and higher reduction capacity. The preparations of oxidised starches had lower maximum viscosity than initial starches.

Celem pracy było przebadanie fizykochemicznych właściwości skrobi różnego pochodzenia utlenionych chloranem(III) sodu i porównanie ich z właściwościami skrobi natywnych. Materiałem użytym do badań były skrobie: ziemniaczana, pszenna, tapiokowa i kukurydziane natywna i woskowa. Wyżej wymienione skrobie poddano procesowi utleniania przy użyciu chloranu(III) sodu w obecności formaldehydu. Modyfikację przeprowadzono w temperaturze 50°C przez 90 minut. Skrobie wyjściowe oraz preparaty modyfikowane przebadano odnośnie zawartości grup karbonylowych i karboksylowych, zawartości fosforu, amylozy, redukcyjności, zdolności wiązania wody i rozpuszczalności w wodzie oraz charakterystyki kleikowania. W badanym materiale stwierdzono że, najbardziej podatną na proces utlenienia chloranem(III) sodu w obecności formaldehydu była skrobia pszenna, a najbardziej oporną skrobia kukurydziana woskowa. Skrobie utlenione oznaczały się niższą zawartością fosforu całkowitego i wyższą zawartością amylozy i wyższą zdolnością redukcyjną. Preparaty skrobi utlenionych charakteryzowały się niższymi wartościami lepkości maksymalnej oraz lepkości po ochłodzeniu do temperatury 50°C w odniesieniu do skrobi wyjściowych. Proces utlenienia spowodował obniżenie zdolności wiązania wody zarówno w temperaturze 60°C jak i 80°C w przypadku skrobi ziemniaczanej i tapiokowej, a podwyższenie w skrobi pszennej i kukurydzianej woskowej. Natomiast odnośnie rozpuszczalności w wodzie skrobi utlenionych uzyskane wartości zależały od temperatury pomiaru i pochodzenia botanicznego skrobi.

Liquefaction of starch by thermostable alpha-amylase

100%

Slominska L. , Wisniewska D. , Grzeskowiak A.

tom 02

nr 2

Starch hydrolyzates were prepared by treatment of starch (potato, corn, tapioca) with heat-stable alpha-amylase [EC 3.2.1.1.] and the dextrose equivalent, carbohydrate composition, viscosity and filtration rates were measured in obtained hydrolyzates. The differences of susceptibility of the tested starches to Termamyl 120 type LS action are small (less than 2 DE). Hydrolyzates with similar DE characterise the similar carbohydrate composition in spite of the use of a different kind of starch as a substrate. Filterability and viscosity of hydrolyzates depends on the kind of starch. Mixtures of tapioca and com starches were shown to give hydrolyzates with similar viscosity to potato starch hydrolyzates.

W hydrolizatach skrobiowych, w wyniku działania termostabilną alfa-amylazą na skrobię (ziemniaczaną, kukurydzianą, tapiokową), wykonywano pomiar wartości współczynnika glukozowego, składu węglowodanowego, lepkości i szybkości filtracji. Różnice podatności badanych skrobi na działanie Termamylu 120 LS są niewielkie (mniej niż 2 DE). Skład węglowodanowy hydrolizatów o zbliżonym DE, uzyskanych z różnych skrobi, jest podobny. Lepkość hydrolizatów otrzymywanych z mieszaniny skrobi tapiokowej i kukurydzianej jest bliska lepkości hydrolizatów uzyskanych ze skrobi ziemniaczanej.