PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  snow mould
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available Novel methods of testing biological activity of seed dressing fungicides against snow mould Microdochium nivale
100%
Krzyzinska B. , Maczynska A. , Sikora H.
Journal of Plant Protection Research
|
2001
|
tom 41
|
nr 4
EN
In the Institute of Plant Protection Branch in Sośnicowice an investigation was performed on establishing novel methods for testing biological activity or seed dressings against snow mould (Microdochium nivale). Seeds of winter wheat used for the experiments in artificial conditions were disinfected in sodium hypochlorite, subsequently infected with the pathogen, and treated with seed dressing fungicides (Baytan Universal 19.5 WS, Zaprawa Funaben T, Maxim 025 FS, Raxil Extra 515 FS and Vitavax 200 FS). In laboratory tests inoculation with conidial suspension was applied, and in climatic chamber experiments either conidial suspension or inoculum grown on sand-cornmeal medium was used. The field experiment with the same seed dressings was carried out on naturally infested plots, and the disease developed under snow cover lasting for 58 days. Two novel climatic chamber methods (Z and PK) proved to be suitable for testing biological activity of seed dressing fungicides against snow mould (M. nivale) as correlation coefficients with field results at P=0.05 were 0.9760 and 0.9453. Method Z was recognised as more suitable. Differences between seed dressings were statistically insignificant. The laboratory method was recognised as useful for controlling the pathogen (M. nivale), but its usefulness for controlling the disease (snow mould) may not be sufficient under a range of different winter conditions.
PL
W Oddziale Instytutu Ochrony Roślin w Sośnicowicach są prowadzone badania w celu rejestracji nowych zapraw między innymi na pleśń śniegową wywoływaną przez Microdochium nivale. Z powodu coraz częściej występujących trudności oceny skuteczności działania zapraw w ochronie ozimin przed tą chorobą (z jej typowymi objawami) i koniecznością potwierdzania w kontrolowanych warunkach objawów porażenia roślin przez M. nivale będącego również sprawcą m.in. fuzaryjnej zgorzeli siewek prowadzone były badania nad nowymi metodami oceny aktywności biologicznej zapraw przeciw pleśni śniegowej. Oceniano skuteczność działania kilku zapraw z różnych grup chemicznych i o różnym mechanizmie działania w warunkach naturalnych oraz w warunkach sztucznej infekcji w doświadczeniach komorowych (Metoda Z i metoda PK) i laboratoryjnych. Współczynniki korelacji (P=0,05) dla wyników uzyskanych w komorze klimatycznej (metody Z i PK) oraz w laboratorium z wynikami doświadczenia polowego, w którym wystąpiła pleśń śniegowa, były wysokie i wynosiły odpowiednio 0,9760, 0,9453 i 0,9738. Przydatność metody komorowej Z do oceny biologicznej skuteczności działania zapraw nasiennych przeciwko pleśni śniegowej oceniono wyżej niż przydatność metody PK. Stwierdzono, że chociaż metoda laboratoryjna jest łatwa i prosta, to służy raczej do oceny wpływu zapraw na sprawcę choroby (grzyb M. nivale), a nie na występowanie pleśni śniegowej.
2
Differential detection of Fusarium spp. and Microdochium nivale by ELISA in winter rye
84%
Beyer W. , Hoxter H. , Miedaner T. , Sander E. , Geiger H. H.
Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo
|
1993
|
tom 37
|
nr 4
3
Variability and inheritance of winter rye resistance to snow mould
84%
Koczowska I.
Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo
|
1993
|
tom 37
|
nr 3
4
Resistance mechanisms of winter cereals and forage grasses to low temperature parasitic fungi
67%
Marzec K.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2007
|
tom 29
|
nr 1 Suppl.
5
Skutecznosc nowych zapraw nasiennych w ochronie zyta przed plesnia sniegowa
67%
Burgiel Z. J. , Klima K.
Progress in Plant Protection
|
1999
|
tom 39
|
nr 2
828-830
6
Content available Studies on the occurrence and infection intensity of cereals with snow mould (Fusarium nivale (Fr.) Ces.) on the background of atmospheric conditions in the winter 1978/1979
67%
Janczak C.
Prace Naukowe Instytutu Ochrony Roślin
|
1980
|
tom 22
|
nr 2
7
Cytological studies on Microdochium nivale infection in Lolium perenne (L.) plants
67%
Dubas E. , Marzec K. , Plazek A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 545
EN
Winter hardiness of plants is limited mainly due to sensibility to Iow temperature and winter fungus damages. Snow mould is a disease that affects many species of winter cereals, turf and forage grasses. In Poland it is caused mainly by the common and economically important fungal pathogen Microdochium nivale causing pink snow mould, destructive disease of seedlings, stem bases and ears. The aim of the study was to investigate the dynamie of Microdochium nivale infection and cytological changes in cold-hardened Lolium perenne Danish cv. Darius. Plants were inoculated with mycelium. The studied plants demonstrated fast defence response to fungus attack, accumulating phenolics already one day after inoculation, however no infecting hyphae within leaf tissue at this time were detected. The first infection hyphae in plants were observed two days after inoculation. Microscopy observations revealed sheaths of the youngest leaves located in the crowns as the main infection way. These observations showed that Microdochium nivale hyphae uptake nutrients from the host by haustoria damaging the protoplasts of mesophyll cells causing their strong plasmolysis. This type of feeding is characteristic for biotrophic and hemibiotrophic parasites. Our observation proved that Microdochium nivale is a hemibiotrophic pathogen and inoculation with its mycelium is very effective and fast and causes serious damages of Lolium perenne cells.
PL
Przeżywalność roślin zimą jest ograniczona wrażliwością na mróz i patogeny śniegowe. Pleśń śniegowa jest chorobą wywoływaną przez wiele różnych gatunków grzybów porażających trawy i zboża ozime. W Polsce rośliny ozime są porażane głównie grzybem Microdochium nivale, powodującym różową pleśń śniegową. Patogen ten poraża siewki, podstawy źdźbeł oraz kłosy, obniżając tym samym ilościowo i jakościowo plon. Zbadano dynamikę infekcji wywołanej przez Microdochium nivale oraz zbadano zmiany infekcyjne na poziomie cytologicznym w hartowanych siewkach Lolium perenne duńskiej odmiany Darius. Rośliny infekowano grzybnią. Rośliny wykazały szybką reakcję na atak Microdochium nivale, akumulując związki fenolowe w liściach już w pierwszej dobie po inokulacji. Warto zaznaczyć, że w tym okresie nie stwierdzono jeszcze w obrębie liści obecności strzępek infekcyjnych. Pierwsze strzępki infekcyjne w roślinie wykryto 2 dni po inokulacji. Analizy cytologiczne wykazały, że istotną drogą rozprzestrzeniania się infekcji w roślinie była pochwa liściowa okrywająca najmłodszy liść w węźle krzewienia. Strzępki infekcyjne wytwarzały haustoria, pobierające asymilaty z komórek mezofilu, powodując ich silną plazmolizę. Wytwarzanie haustoriów oraz uszkadzanie protoplastu komórek jest charakterystyczne dla biotrofów oraz hemibitrofów. Przeprowadzone badania wykazały, że Microdochium nivale jest patogenem hemibiotroficznym, a infekcja grzybnią jest szybka i powoduje silne uszkodzenia komórek życicy trwałej.
8
Changes in catalase and peroxidase activities in chosen forage grasses as a response to Microdochium nivale infection
67%
Marzec K. , Plazek A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 524
EN
The aim of the study was to investigate changes in activity of catalase (CAT) and non-specific peroxidase (PX) in leaves of chosen forage grasses during pathogenesis evoked by Microdochium nivale and to state if the activity of these antioxidants could be recognized as the physiological marker of grass resistance to snow mould. Plants of Festuca pratensis cv. Skra, Festuca arundinacea cv. Kord, Festulolium braunii cv. Felopa, Lolium multiflorum cv. Tur, Lolium perenne cvs Darius and Taya were hardened and then inoculated by snow mould caused by Microdochium nivale. The leaf samples were collected prior to infection, and 2, 4 and 8 days after inoculation. Each plant cultivars demonstrated specific activity of catalase and non-specific peroxidase. Skra and Taya recognized as more tolerant to M. nivale showed inhibited CAT activity during pathogenesis, however the infected plants of cv. Skra were characterized by a lower CAT activity than the control during the whole time of experiment, while cv. T aya 4 and 8 days after inoculation. No universal pattern of PX activity for all studied plant species was found. Skra cv. demonstrated the highest PX activity especially 8 days after the infection. Grass resistance to M. nivale may be evaluated on the basis of activity of both catalase and non-specific peroxidase. Plants more resistant to this disease are characte-rized by inhibited activity of catalase and activation of cell wall peroxidases.
PL
W pracy zbadano czy w liściach wybranych odmian traw pastewnych poddanych infekcji grzybem Microdochium nivale wystepują zmiany aktywności katalazy (CAT) i niespecyficznej peroksydazy (PX), a także czy aktywność tych enzymów może być uważana za marker odporności traw na pleśń śniegową. Rośliny Festuca pratensis odm. Skra, Festuca arundinacea odm. Kord, Festu- lolium braunii odm. Felopa, Lolium multiflorum odm. Tur, Lolium perenne odm. Darius i T aya były poddawane hartowaniu, a następnie infekowane grzybnią Microdochium nivale. Próbki liści zbierano przed infekcją, 2, 4 i 8 dni po infekcji. Każda odmiana wykazywała specyficzną aktywność katalazy i peroksydazy. Rośliny odmian Skra i Taya, które są uważane za najbardziej odporne na M. nivale, charakteryzowały się obniżoną aktywnością katalazy podczas patogenezy, jednak Skra wykazywała niską aktywność enzymu w czasie całego eksperymentu, podczas gdy odm. Taya w 4 i 8 dni po inokulacji. Nie ustalono jednego wzorca zmian w aktywności peroksydazy, który byłby charakterystyczny dla wszystkich badanych odmian. Odmiana Skra wykazywała najwyższą aktywność PX, szczególnie 8 dni po infekcji. Odporność traw na M. nivale można oceniać na podstawie aktywności katalazy i niespecyficznej peroksydazy. Rośliny bardziej odporne na pleśń śniegową charakteryzują się obniżoną aktywnością katalazy i podwyższoną aktywnością peroksydaz ściany komórkowej.
9
Miedzy- i wewnatrzodmianowe zroznicowanie odpornosci na plesn sniegowa u pszenzyta ozimego
67%
Cichy H. , Mackowiak W.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1993
|
tom 187
121-126
10
Screening for resistance of winter wheat and rye varieties to finnish snow mould [Microdochium nivale] isolates
67%
Hommo L. , Hannukkala A. , Pulli S.
Hodowla Roślin, Aklimatyzacja i Nasiennictwo
|
1993
|
tom 37
|
nr 3
11
Research for resistance to Microdochium nivale among inbred lines of rye
67%
Pronczuk M. , Madej L. , Kolasinska I.
Plant Breeding and Seed Science
|
2003
|
tom 48
|
nr 2
12
Podatnosc linii i mieszancow F1 zyta na plesn sniegowa
59%
Madej L. , Pronczuk M.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1995
|
tom 195-196
351-361
13
Pleśń śniegowa w uprawach pszenżyta ozimego i skuteczność zapraw nasiennych na Białorusi
59%
Zhukovsky A. , Ilyuk A.
Progress in Plant Protection
|
2010
|
tom 50
|
nr 4
EN
Among winter grain crop diseases, snow mould is one of the most serious diseases, causing considerable yield losses. In 2002–2009, harmfulness of snow mould in winter triticale and efficiency of seed dressing products in controlling the disease were studied. Yielding of winter triticale for different degrees of infection by snow mould was determined. The result of performed studies revealed that yield losses ranged from 7.3 to 42.4% depending on the degree of infection. The calculated relative coefficient of disease harmfulness was 0.77±0.12%, and the harmfulness threshold for snow mould – 27.7±8.0%. Fungicides Maxim SC and Kinto Duo FC showed the best results in controlling snow mould and preventing plant death.
14
Problem wystepowania plesni sniegowej na pszenzycie ozimym
59%
Cichy H. , Mackowiak W. , Cicha A.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1998
|
nr 205-206
259-266
15
Genetyczne zrodla odpornosci zyta ozimego na plesn sniegowa [Microdochium nivale syn. Fusarium nivale]
59%
Smialowski T. , Gajda Z.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1998
|
nr 205-206
109-115
16
Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową
51%
Pociecha E. , Plazek A. , Zwierzykowski Z.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 545
PL
Celem pracy było porównanie zmian potencjału osmotycznego, zawartości proliny i emisji ciepła podczas pre-hartowania i hartowania czterech androgenicznych genotypów Festulolium różniących się mrozoodpornością i podatnością na M. nivale. Podjęto również próbę powiązania powyższych parametrów z odpornością na patogena. Badania przeprowadzono na genotypach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 715, 716 (odporne) oraz 729 i 768 (wrażliwe) uzyskanych z tetraploidalnego mieszańca F1 Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). Pomiar potencjału osmotycznego soku komórkowego, wypływu ciepła oraz analizę zawartości proliny wykonywano dla roślin kontrolnych (przed pre-hartowaniem), po 2 tygodniach pre-hartowania i po 3 tygodniach hartowania. Obniżenie temperatury podczas pre-hartowania, a następnie podczas hartowania powodowało stopniowy spadek potencjału osmotycznego u wszystkich badanych genotypów Festulolium, niezależnie od ich stopnia odporności na mróz i M. nivale. Po pre-hartowaniu i hartowaniu odnotowano istotny wzrost zawartości proliny, przy czym genotyp 716 odporny na mróz i M. nivale charakteryzował się najwyższą zawartością tego aminokwasu po hartowaniu, co może wskazywać na jego rolę w nabywaniu odporności na M. nivale. Genotypy odporne charakteryzuje niższa emisja ciepła (aktywność metaboliczna) zarówno przed rozpoczęciem pre-hartowania jaki po hartowaniu. Większe wypływy ciepła u genotypów wrażliwych mogą świadczyć o zwiększonym poziomie produkcji energii pod wpływem chłodu, czego konsekwencją może być wyczerpywanie się rezerw potrzebnych do walki z patogenem. Pomiary emisji ciepła mogą być użytecznym wskaźnikiem pomocnym we wstępnej selekcji genotypów Festulolium odpornych na mróz i M. nivale.
EN
The work aimed at comparing changes in osmotic potential, praline content and heat emission during pre-hardening and hardening of four androgenic genotypes of Festulolium differing in frost resistance and susceptibility to M. nivale. An attempt was undertaken at connecting the above mentioned parameters with the resistance to pathogen. The investigations were carried out on the genotypes of Festulolium marked with numbers 715 and 716 (resistant) and 729 and 768 (susceptible) obtained from the tetraploid hybrid F1 of Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). The measurement of osmotic potential of cell sap, the effect of heat and praline content analysis were performed for the control plants (prior to pre-hardening), after 2 weeks of pre-hardening and after 3 weeks of hardening. The lowering of temperature during pre-hardening and then during hardening caused a gradual decrease of osmotic potential in all the investigated Festulolium genotypes, independently from their degree of the resistance to frost and M. nivale. After pre-hardening and hardening a significant increase of praline content was noted and at the same time the genotype 716 resistant to frost and M. nivale was characterized by the highest content of that amino acid after hardening, which may point to its role in obtaining resistance to M. nivale. Resistant genotypes are characterized by a lower heat emission (metabolic activity) both before the beginning of pre-hardening and after hardening. Greater effects of heat in susceptible genotypes may testify to a cold induced higher level of energy production which in consequence may lead to the exhaustion of reserves needed for the pathogen control. The measurements of heat emission may be a useful indicator in the introductory selection of the Festulolium genotypes resistant to frost and M. nivale.
17
Resistance mechanisms of winter cereals and forage grasses to snow mould fungi
51%
Marzec K. , Plazek A.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 524
EN
Winter survival of cereals and grasses depends mainly on plant resistance to low temperature and to snow mould fungi. To persist winter plants have to be tolerant to different kind of stresses: abiotic such as low temperature, long-term snow and ice cover, freeze-induced plant desiccation or frequent freezing and thawing, and biotic - many species of snow mould fungi. During the cold acclimation, cereals and grasses become more resistant to both stresses: cold and snow mould. Earlier seeded plants with a greater number of crowns are more resistant to snow mould. Infection caused by snow mould induces a complex plant response, including such processes as the synthesis of PR (pathogenesis-related) proteins (chitinase and β-1,3-glucanas), production of active oxygen species (AOS), synthesis of phenolics, phyotalexins, accumulation of callosis and soluble carbohydrates, and a decrease of water potential. In the paper the most common defence mechanisms against snow mould pathogens are discussed.
PL
Zimotrwałość traw i zbóż ozimych zależy głównie od ich odporności na niską temperaturę i patogeny powodujące pleśń śniegową. Aby przetrzymać warunki zimowe rośliny muszą charakteryzować się tolerancją, zarówno na takie stresy abiotyczne, jak niska temperatura, długo zalegająca pokrywa śniegowa, ograniczony dostęp tlenu i światła, wysychanie tkanek pod wpływem mrozu, czy częste zamarzanie i tajanie, jak też stresy biotyczne, czyli wiele gatunków grzybów rozwijających się pod śniegiem w niskiej temperaturze. Odporność na oba rodzaje stresów rośliny nabywają w czasie aklimacji odbywającej się podczas obniżających się temperatur jesienią i na początku zimy. Odporność na warunki zimowe jest wyższa u roślin wysianych wcześniej i lepiej rozkrzewionych. Infekcja grzybami pleśni śniegowej indukuje w roślinach szereg procesów obronnych, do których zaliczana jest synteza białek typu PR (ang. pathogensis-related), jak chitynaza czy β-1,3-glukanaza, produkcja reaktywnych form tlenu, synteza związków fenolowych, fitolaeksyn, akumulacja kallozy, rozpuszczalnych węglowodanów czy obniżanie potencjału wody komórek. W prezentowanym artykule omówiono najczęściej spotykane mechanizmy odpornościowe uruchamiane w reakcji na atak grzybów niskotemperaturowych.
18
Ocena odpornosci rodow pszenicy i pszenzyta na fuzarioze klosow, plesn sniegowa i rdze brunatna w Radzikowie w 2006 roku. Komunikat
51%
Goral T.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2007
|
nr 246
31-44
19
Zaleznosc pomiedzy odpornoscia na rdze i plesn sniegowa a cechami fenotypowymi form gazonowych zycicy trwalej
51%
Czembor E.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2008
|
nr 247
99-117
20
Glowne choroby traw gazonowych w Polsce
51%
Pronczuk M.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1996
|
tom 199
157-169
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.