Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dobry Pasterz (J 10, 1-21)

100%

Stachowiak L.

|

nr 1

75-84

PL

Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.

2

The Episcopal Ministry of Reverend Kazimierz Świątek (1914-2011)

70%

Królak S. M.

|

tom 16

|

nr 1

EN

This article details the pastoral ministry of Archbishop Kazimierz Świątek, who witnessed to Christ in Belarus as priest for fifty-two years and as an archbishop and cardinal for almost twenty years. After Soviet oppression in Belarus ceased and when Archbishop Kazimierz Świątek became canonically responsible for the Metropolitan Archdiocese of Mińsk-Mohilev and the Diocese of Pińsk, the institutional Church and faith of the people barely existed in these locations. By the time Archbishop Świątek retired from his episcopal ministry, however, the ecclesiastical province had all the institutions necessary to function normally, and the churches were filled with the faithful. Given the exponential growth of the faithful and institutional Church under Archbishop,Świątek’s care, his pastoral ministry as a bishop merits particular attention and Archbishop Świątek himself deserves to be included among the long list of zealous bishops of the Church of Christ. Fr. Świątek’s earlier ministry as a priest has been analyzed in a previous article

PL

W artykule przedstawiono zasadnicze wątki posługi pasterskiej ks. arcybiskupa Kazimierza Świątka, który przez pięćdziesiąt dwa lata świadczył o Chrystusie jako ksiądz, a przez następnych niemal dwadzieścia lat, jako arcybiskup i kardynał. Kiedy ksiądz Kazimierz Świątek po latach sowieckiego ucisku obejmował kanonicznie odpowiedzialność za metropolię mińsko-mohylewską i diecezję pińską Kościół instytucjonalny w nich niemal nie istniał. Niewiele lepiej było w wymiarze wiary ludu. Kiedy zakończył swoją posługę biskupią prowincja kościelna miała wszystkie instytucje niezbędne do normalnego funkcjonowania, a kościoły zapełniły się wiernymi. Ten Pasterz wpisuje się w długą listę gorliwych biskupów Kościoła Chrystusowego. Artykuł obejmuje okres posługi biskupiej księdza Kazimierza Świątka. Czas prezbiteratu przedstawiłem we wcześniejszej publikacji.

3

The Inspiration of Zechariah in the Gospel According to Matthew

70%

Jonczyk W.

|

nr 1

193-213

PL

Artykuł koncentruje się na problematyce cytatów z Księgi Zachariasza obecnych w Ewangelii Mateusza oraz na głównych aluzjach, które nawiązują do proroctw Zachariasza. Wizje, które opisuje Zachariasz, i jego wezwania do nawrócenia i posłuszeństwa Bogu są ważnym elementem w nauczaniu Jezusa, który przypomina, że to grzech i nieposłuszeństwo Bogu sprowadzają nieszczęścia, a niepohamowane ambicje doprowadzają do rozlewu krwi niewinnych osób. Bóg chce cały czas wszystkich przyciągnąć do siebie z najbardziej oddalonych stron świata dzięki osobie Zbawiciela. W Ewangelii Mateusza Jezus wjeżdża do świątyni jak król, który przynosi pokój i harmonię, który sam jest cichy i pokorny. Mateusz opisuje tę scenę, wykorzystując fragment z Zachariasza, i przytacza go w tłumaczeniu, które jest bliższe Biblii Hebrajskiej niż Septuagincie. Jezus przynosi nowe prawo, które, wypływając z wiary, cechuje się miłością i miłosierdziem. Zapowiadając własną śmierć, Jezus przepowiada także rozproszenie uczniów. Będzie ono jednak tylko chwilowe, bo przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus znów ponownie przyciągnie wszystkich do siebie. Jezus ponownie stanie się pasterzem, który gromadzi rozproszone i zagubione owce. Obrazy, cytaty i aluzje zaczerpnięte z Zachariasza Ewangelista adaptuje i dostosowuje do konkretnej sytuacji, ale zachowuje przy tym idee przekazywane przez tekst hebrajski. Przez nawiązanie do Księgi Zachariasza Mateusz kładzie akcent na mesjańską, zbawczą i ponadczasową misję Jezusa.

EN

This article, dealing in parallel with The Book of Zechariah and The Gospel of Mathew, is focused on the similarity of ideas and expressions common to both books. It concentrates on an analysis of the biblical text and the most significant allusions, highlighting the connection between the prophesies of Zechariah and their use in Matthew. In the Gospel, that which comes from Zechariah is focused upon Jesus, who is depicted as a humble king who redeems his people and is presented like an abandoned shepherd. The language and concepts through which Jesus is described are closer to the Hebrew thoughts than to Greek concepts.