Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

¿Cataluña como un estado? Rozważania wokół secesji Katalonii

100%

Husar W.

|

2016

|

tom 10

203-218

EN

This article takes the issue of a possible secession of catalonia into consideration. Its main objective is to identify factors that contribute to and hinder the aforementioned autonomous community from becoming independent. The implementation of this task is to isolate the specific features of the region and its people that affect the creation of the catalan national identity. The analysis of the possibility of secession was based on three levels: economic, historical-cultural and legal-political. The construction of the balance of profit and loss will allow to adopt a forecast of potential solutions to the problem. The study used statistical data, studies in the literature and source documents.

2

Samostanowienie narodów w prawie międzynarodowym

86%

Żbikowski W.

|

nr 5

237-256

PL

W artykule omówiono zasadę samostanowienia narodów funkcjonującą w prawie międzynarodowym od momentu uchwalenia Karty Narodów Zjednoczonych. Po przedstawieniu tła historycznego ukazano źródła funkcjonowania tej zasady oraz problematykę związaną z jej podmiotowym i przedmiotowym zakresem. Dokonano tego na podstawie analizy źródeł, praktyki oraz poglądów doktryny. Podjęto też kwestię realizacji prawa do samostanowienia jako jednego z możliwych kryteriów państwowości. W końcowej części szeroko opisano stan praktyki międzynarodowej w odniesieniu do samostanowienia, przedstawiając rozmaite jej przykłady oraz dzieląc je na określone kategorie, co ułatwia wyciągnięcie wniosków o charakterze generalnym. Jednym z nich jest to, że choć prawo do samostanowienia narodów ma niewątpliwie charakter wiążącej zasady współczesnego prawa międzynarodowego, to stopień jej realizacji w praktyce zależy przede wszystkim od czynników o charakterze politycznym, a rzeczywisty wpływ stanu prawnego na praktykę międzynarodową jest mocno ograniczony.

EN

This paper describes the principle of self-determination of nations functioning in the international law since the moment of adopting the United Nations Charter. After a short reference to historic background, the sources of that principle and issues of its subjective and objective scope are presented. The author depicts the discussed matter on the basis of the analysis of sources, practice and doctrine. The question of exercising the right to self-determination as one of possible criteria of statehood is also analyzed. In the final part the author depicts a broadened analysis of international practice in the self-determination field, dividing various examples into several categories, which helps to draw general conclusions. The conclusion may be drawn up that despite the fact the self-determination of nations undoubtedly has the character of a universally binding principle of contemporary international law, its execution in practice relies mainly on political factors, and the actual impact of the legal status on the international practice is strictly limited.

3

Nowe Miasto w Wałbrzychu jako przykład przenikania idei secesyjnych do urbanistyki Josefa Stübbena

86%

Ludwig B.

|

tom T. 54, z. 1

66-77

PL

Na początku XX w. pojawiły się w projektach nowe idee urbanistyczne. Stübben, znany praktyk i teoretyk nowej dyscypliny projektowej jaką była urbanistyka, kontynuował zasady klasycznej akademickiej szkoły opierającej się na osiągnięciach urbanistyki francuskiej, rozpoczynającej się od działalności Haussmanna. Jednak w swych projektach rozpoczął wprowadzanie elementów secesyjnych. Jednym z takich przykładów jest projekt Nowego Miasta w Wałbrzychu. Wałbrzych – gwałtownie rozrastające się miasto przemysłowe, cierpiał na brak mieszkań. Administracja miejska zdecydowała się na zbudowanie nowej niezależnej dzielnicy. Projekt powierzono w 1904 r. J. Stübbenowi, który opracował koncepcję dzielnicy domów wielorodzinnych w zwartej zabudowie. Oparł on projekt o pierwotny układ sieci komunikacyjnej. Zaproponował dwa reprezentacyjne wnętrza urbanistyczne; plac-rynek i skwer. Wzdłuż ulic zaprojektował kamienice; w centrum układu – trzypiętrowe, przy dalszych ulicach – dwupiętrowe, a na obrzeżach – piętrowe. Po rozparcelowaniu terenu działki sprzedano prywatnym inwestorom i spółdzielni mieszkaniowej dla urzędników. Budowę rozpoczęto od pierzei placu rynkowego i głównej ulicy. Jako pierwsze powstały okazałe secesyjne kamienice, później nieco skromniejsze o formach neostylowych. W l. 20. XX w. ogólnośląska spółdzielnia mieszkaniowa Schlesische Heimstaette oraz spółdzielnia miejska rozpoczęły wznoszenie zabudowy modernistycznej. Zespół zabudowy mieszkaniowej uzupełniły z czasem obiekty użyteczności publicznej: poczta, dom starców, liceum i szkoła celna. Nowe Miasto jest ciekawym przykładem włączania idei secesyjnych do neobarokowych koncepcji planistycznych. Z nową interpretacją układu funkcjonalnego oraz kompozycją opartą na naturalnej nieregularności po odejściu od schematów osiowych.

EN

New ideas in projecting towns were shown in the first years of the 20th Century. J. Stübben was one of the most celebrated practising and theoretic architects in the new discipline of town planning. He developed academic methods based on the achievements of French urban planning starting from Haussmann. However, he began to introduce secession elements in his projects. One of example of the new system in the composition and disposition of functions is the New Town in Walbrzych. Walbrzych, an intensely developing industrial city, suffered of a great shortage of dwellings. The local administration decided to build a new independent quarter. The project was given to J. Stübben in 1904. He drew up the plan of a district of multifamily houses in compact settlements. The design was based on the old schema of a communication network. He suggested two representative city centres - one open market place and a second green square. The street and squares had to be flanked by frontages of apartment buildings, with three-storey in the central part, two-stories in the main part of the district and one-storey in the peripheries. After splitting the terrain into building plots, the city government sold them to private investors and housing association of civil workers. The development started from the surroundings of the market square and the main street. At first, impressive Art Nouveau style tenement houses were built, followed by more modest modern forms. In the 1920s the longer frontages of dwelling buildings in the modernistic style were built by the Silesian housing association Schlesische Heimstaette and the city housing association. The residential complex was completed with public buildings: the post office, the old people's home, the high school and the school of custom officers. The New Town is a very interesting example of including Art Nouveau solutions in the neo baroque conception of urban planning. The new interpretation of the functional system and composition is based on the natural and irregularity and the resignation of axial composition.

4

Plant Ornaments in The Architectural Details of Art Nouveau Townhouses And Villas in Sopot

86%

Szumigała P. P. , Szumigała K. O.

|

2022

|

tom T.18, nr 2

55--69

EN

The article presents issues related to the use of floral ornaments in decorations and in detail of Art Nouveau tenement houses in Sopot. The research covered 2 and 3 storey buildings – 14 tenement houses and 4 villas. The research was aimed at isolating the characteristic and most commonly used plant motifs and fragments of the façade on which these motifs appeared. Comparisons of floral motifs and architectural details in iconographic form and in the form of tabular lists are presented. The results of the research indicate that the most frequently used characteristic plant motifs in Sopot are: the dominant acanthus, then field poppy and a group of three plants – water lily, nasturtium and sunflower. Privileged in this respect fragments of the façade are: the zone under the windows and doors (joinery and glazing) and the next in the order of occurrence of plant ornaments are frames and glazing of windows (stained glass).

PL

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z wykorzystaniem ornamentów roślinnych w dekoracjach oraz w detalu secesyjnych kamienic w Sopocie. Badaniami objęto 2 i 3 kondygnacyjne obiekty – 14 kamienic i 4 wille. Badania miały na celu wyodrębnienie charakterystycznych i najczęściej stosowanych motywów roślinnych oraz fragmentów elewacji, na których te motywy występowały. Zaprezentowano porównania motywów roślinnych i detali architektonicznych w formie ikonograficznej oraz w postaci zestawień tabelarycznych. Wynik badań wskazują, że najczęściej stosowane w obiektach Sopotu charakterystyczne motywy roślinne to: dominujący akant, następnie mak polny oraz grupa trzech roślin – nenufar, nasturcja i słonecznik. Uprzywilejowanymi pod tym względem fragmentami elewacji są: strefa pod oknami oraz drzwi (stolarka i oszklenia) a następnymi w kolejności występowania ornamentów roślinnych są ramy i przeszklenia okien (witraże).

5

Architektura secesji w Małopolsce

86%

Gutowski M.

|

tom Z. 18

57-77

PL

Artykuł niniejszy przedstawia wstępny podział architektury secesyjnej w Mało-polsce na cztery grupy: architekturę zapowiadającą secesję dużych ośrodków, architekturę o modernistycznym traktowaniu form z secesyjną dekoracją elewacji, architekturę o jedynie secesyjnych elewacjach oraz architekturę o nielicznych motywach secesyjnych. Szczególną uwagę zwrócono na budynki wzniesione w małych miastach regionu, co rzuca nowe światło na architekturę tego okresu. Przeprowadzoną tutaj próbę klasyfikacji potwierdzono analizą odrębności i cech powszechnych w architekturze Małopolski oraz jej ocenę wartościującą.

EN

The present paper presents a preliminary classification of art nouveau style in architecture in Małopolska. The style can be divided into four categories: architecture anticipating art nouveau style in large centres, architecture with a modernistic approach to form and art nouveau facade ornamentation, architecture of art nouveau facade exclusively and finally architecture including only few art nouveau motifs. Particular attention was paid to buildings erected in small towns of the region, which throws a new light on the architecture of the period. An attempt at the preliminary classification undertaken here has been strengthened by distinction and common features analysis of Małopolska architecture as well as by the value judgement.

6

Poradnik dla początkującego witrażysty. Malowanie witraża klasycznego.Odcinek 36. Wojna, sztuka i witraż

72%

Bochacz A.

|

tom R. 71, nr 1

71

PL

Witraż jest trwałym dziełem sztuki. Jeżeli nie jest narażony na mechaniczne uszkodzenie, może cieszyć oczy przez stulecia. Niestety w historii naszej cywilizacji okresy pokoju nie były zbyt długie. W związku z tym kule armatnie, pożary czy eksplozje niszczyły domy, budynki oraz przeszklenia okienne wykonane z kruchego materiału. To jednak jest oczywiste i nie o tym ma być ten odcinek witrażowych rozważań.

7

Regionalne tradycje zdobnictwa fasad kamienic krakowskich z lat 1890-1939

72%

Makowska B.

|

tom Z. 17

183-197

PL

Na przełomie XIX i XX w. i w okresie modernizmu narodowy temperament i tradycja nadawały architekturze krakowskiej specyficzny lokalny charakter. Współtworzył go odpowiednio ukształtowany detal i ornament. Cechą tzw. „szkoły krakowskiej" było wytworzenie własnej interpretacji zjawisk napływowych opartych na tradycjonalizmie i nietypowej ornamentyce oraz na obecności pierwiastka dekoracyjno-malarskiego, który decydował o plastycznym wyrazie architektury.

EN

National temperament and traditions added specific local quality to Poland's architecture of the turn of the 19th century and in the period of modernism. This quality was supported by characteristically shaped details and ornaments. The so-called 'Kraków school' was well known for its attempts to create its own interpretation of immigration processes based on traditionalism, non-standard decorative quality and the presence of decorative elements characteristic for painting, which was decisive for the artistic expression of architecture.

8

Secesja części terytorium państwa w świetle prawa międzynarodowego publicznego. Zarys problematyki

72%

Łaski P.

|

nr 25

67-87

PL

Secesja, inaczej ujmując – oderwanie części terytorium od macierzystego państwa, jest jedną z form utraty części terytorium, zarazem jedną z form powstania nowego państwa, względnie przyłączenia się oderwanego terytorium do sąsiedniego państwa. Celem niniejszej pracy jest zwrócenie uwagi na źródło współczesnej secesji, czyli tendencje odśrodkowe w państwie spowodowane różnorakimi formami dyskryminacji ludności oderwanego terytorium. Ludność oderwanego terytorium w uzasadnieniu swojego prawa do secesji odwołuje się do jednej z podstawowych zasad prawa międzynarodowego – zasady samostanowienia narodów, która nie pozostaje w sprzeczności z zasadą integralności terytorialnej państwa, ponieważ funkcjonują one w różnych przestrzeniach prawa międzynarodowego publicznego. W pracy zastosowano metodę badań dogmatycznych oraz prawnoporównawczych.

EN

Secession, in other words, the separation of part of the territory from the mother state, is one of the forms of losing part of the territory, at the same time one of the forms of the creation of a new state, or the annexation of detached territory to a neighboring state. The aim of this article is to draw attention to the source of contemporary secession, that is, the centrifugal tendencies in the state caused by various forms of discrimination against the population of the detached territory. The population of the detached territory justifying its right to secession refers to one of the basic principles of international law – the principle of self-determination of nations, which principle does not contradict the principle of territorial integrity of the state, because they function in different spaces of international public law. The method of dogmatic and comparative law research was applied in the work.

9

Debate on secession and historicism in Vienna. Relation to Poznań

58%

Bączkowska M.

|

2010

|

tom Vol. 3, no. 2

23-30

EN

The aim of the paper is to describe the discourse on architecture, which took place in Vienna at the turn of the 19th and 20th century. The participants were architects and Viennese university professors, known for their accomplishments in civil engineering as well as their teaching and research activities. This analysis is based on selected parts of the original publications which represent two opposing artistic attitudes. It has enabled the synthetic notion of trends. This paper marks the differences in opinions on the development and the future of architecture at the turn of the centuries. The presented situation is evident in the built architecture of the style of late historicism and secession in Vienna. In two generations of artists there were different styles of buildings and changes in style. The discussed examples are the buildings of Carl König and Otto Wagner. According to the architect Alfred Grotte, a student of Viennese masters, these influences have also affected building design in Poznan during the age of Secession.

PL

Celem opracowania jest ukazanie rezultatów dyskursu o architekturze, który toczył się we Wiedniu na przełomie XIX i XX wieku. Uczestniczyli w nim architekci, profesorowie wiedeńskich uczelni, znani z realizacji i działalności dydaktyczno-naukowej. Analiza wybranych fragmentów ówczesnych oryginalnych publikacji reprezentatywnych dla dwóch przeciwstawnych artystycznych postaw umożliwiła syntetyczne ujęcie tendencji oraz odnotowanie różnic w poglądach na rozwój i przyszłość architektury przełomu wieków. Sytuacja ta widoczna jest w realizacjach późnego historyzmu i secesji wiedeńskiej, zróżnicowanej stylistyce budowli i wahaniach dwóch pokoleń twórców. Przykładem są realizacje Carla Königa i Otto Wagnera. Za sprawą wychowanka mistrzów wiedeńskich, architekta Alfreda Grotte wpływy te dotarły również na teren Poznania.

10

Bolesławiecka garncarnia artystyczna Kurta Randhahna – zapomniany epizod z okresu secesji

58%

Bober-Tubaj A.

Szkło i Ceramika

|

2015

|

tom R. 66, nr 6

13--17

PL

Kurt Randhahn, wykładowca w bolesławieckiej Zawodowej Szkole Ceramicznej, w latach 1899–1906 kierował również garncarnią artystyczną w Bolesławcu. Wyróżniała się ona eleganckim i ekskluzywnym asortymentem wyrobów (wazony, dzbany, miseczki, prace figuralne), które zdobione były szkliwami zaciekowymi, matowymi, półmatowymi, tzw. alabastrowymi, lustrami i nowoczesnymi malaturami. Prace powstawały według projektów rzeźbiarzy berlińskich: Arthura Lewina-Funcke, Konstantina Starka, Augusta Gaula i Carla Storka oraz artystów bolesławieckich: Ernsta Heineckego i Hermanna Knauera. Ceramika Randhahna była wysoko oceniana przez krytyków i otrzymywała wiele nagród, m.in.: dyplom honorowy na I Międzynarodowej Wystawie Nowoczesnej Sztuki Dekoracyjnej w Turynie w 1902 r. oraz srebrny medal na Wystawie Światowej w Saint Louis w Stanach Zjednoczonych w 1904 r.

EN

Kurt Randhahn, was a lecturer in the Ceramic Vocational School of Bolesławiec, and also managed an artistic pottery in this city between 1899 and 1906. What distinguished it from other works, was the elegant and exclusive assortment of products (vases, jugs, bowls, figurative works), decorated with drip glaze, opaque glaze, half-opaque, so-called alabaster glaze, mirrors glaze and modern paint layers. The works were created on the basis of the designs made by Berlin sculptors: Arthur Lewin-Funcke, Konstantin Stark, August Gaul and Carl Stork, as well as artists from Bolesławiec: Ernst Heinecke and Hermann Knauer. Randhahn’s ceramics was highly appraised by critics and won numerous awards, among other things: a honorary diploma on the 1st International Modern Decorative Arts Exhibition in Turin in 1902 and a silver medal on the World Exhibition in Saint Louis in the United States in 1904.