Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Znaczenie kompetencji międzykulturowych w europejskich agencjach w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych

100%

Cabaço J.

|

tom 152(4)

211-227

PL

Znaczenie kompetencji międzykulturowych w europejskich agencjach działających w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych jest nie do przecenienia. Agencje te, charakteryzujące się ponadnarodowym charakterem i obecnością różnorodnych kultur i grup etnicznych, wymagają profesjonalistów, którzy posiadają wrażliwość kulturową, świadomość i kompetencje międzykulturowe, aby skutecznie wykonywać swoje role. Niniejsze badanie ma na celu analizę różnych wymiarów kompetencji międzykulturowych i zrozumienie, w jaki sposób profesjonaliści postrzegają i doceniają ich znaczenie. Poprzez wspieranie współpracy na rzecz wspólnych celów, badanie to ma na celu zwiększenie skuteczności tych agencji w środowiskach wielokulturowych.

2

Procesy asymilacji, transkulturacji i uniwersalizacji kulturowej: przegląd problematyki

84%

Paleczny T.

|

nr 3

63-81

PL

Tekst omawia problematykę następstw kontaktu kulturowego. W konsekwencji zderzenia grup kulturowych w wyniku migracji dochodzi do procesów i zjawisk wzajemnego ich oddziaływania oraz złożonych interakcji społecznych i przemian kulturowych. Przemiany przybierają charakter wzajemnego dostosowania się i integrowania przybyszów ze społeczeństwem przyjmującym. W wielu przypadkach proces ten trwa kilka pokoleń i nie zawsze kończy się pełną asymilacją. Przystosowanie przebiega przez różne fazy, przybierając rozmaite formy. Początkiem uniwersalizacji kulturowej i transkulturacji, jako odpowiednika asymilacji, jest adaptacja i akomodacja. Przejście od kultury macierzystej do bardziej uniwersalnej kultury kraju osiedlenia jest o wiele bardziej złożonym procesem niż przystosowanie strukturalne. Wymaga przemian tożsamości uczestników asymilacji oraz przemian struktury grupowej. W tekście omówione są główne teorie i koncepcje asymilacji skonfrontowane z realnymi zjawiskami mającymi miejsce we współczesnym świecie.

EN

The text discusses the consequences of cultural encounter. The clash between groups of diff erent cultures in the result of migration provoke a phenomenon of reciprocal interactions and social and cultural changes of a great complexity. The nature of these changes is mutual adaptation and integration of newcomers with the hosting society. This process takes sometimes several generations and not always means the complete assimilation. The adaptation has various stages and forms, but the adaptation and accommodation stimulates cultural universalization and transculturation. The move from native culture into the more universal culture of the country of the settlement proves to be more complex than structural adaptation. It requires changes in the identity of people exposed to the process of assimilation and changes of the structure of the group. The article refers to main theories and concepts of assimilation which are confronted with the current phenomenon in the world.

3

Integracja i relacje międzykulturowe wczoraj i dzisiaj - filozofia migracji

71%

Rebes M.

|

2020

|

tom 11

|

nr 1

41-66

EN

In this article is presented the problem of integration in European culture. The integration process is an important element of European culture. It appears at the beginning when this culture arose as a result of taking over some elements of other cultures in its development. Contemporary integration refers to the eighteenth-century formation of nation-states and confrontation with universal values. Attitude towards other cultures and European identity refers to such values as common good, freedom or responsibility. As the philosophy of the twentieth century shows, an important element has become the relationship between me and another, the interlocutor. The experiences of values constitute between us. Through this lens, we can observe the problem of migration, which is based on the fight for human rights. It is around her that European identity is created. These interpersonal relationships reveal the meaning and sense of migration, which for Europe are inspirations for deeper integration.

PL

W niniejszym artykule poruszony został problem integracji w kulturze europejskiej. Proces integracyjny stanowi ważny element każdej kultury. W kulturze europejskiej pojawił się on na samym początku, gdy kultura ta powstawała, i trwa przez cały czas jej rozwoju, choć przybiera różne formy w zależności od sytuacji społeczno-politycznej. Współczesna integracja nawiązuje do XVIII-wiecznego kształtowania się państw narodowych i konfrontacji z uniwersalnymi wartościami. Stosunek do innych kultur i tożsamość europejska odsyłają do takich wartości, jak wspólne dobro, wolność czy odpowiedzialność. Jak pokazuje filozofia XX-wieku, ważnym elementem stała się relacja między ja i innym, drugim. Wartości kształtują się między nami. Przez ten pryzmat możemy dostrzec problem migracji, której podstawą jest walka o prawa człowieka. Wokół tej walki powstaje tożsamość europejska. Relacje międzyludzkie ukazują znaczenie i sens migracji, która inspiruje Europę do pogłębionej integracji.

4

Bezpieczeństwo kulturowe w rozwoju zrównoważonym

67%

Korporowicz L.

|

nr 2

32-59

EN

The main goal of the article is to sketch ontological, functional and axiological differences of various security entities, and thus a wide scope of its definitions, which must respect at least two complementary criteria, it means: to whom and how it applies. An important task of the text is also to explain the causes of interest in the issues of cultural security in the increasingly multicultural, hybrid and fluid world of social transformations of the post-global era. These processes do not lead to cultural unification of communities and nations, quite the contrary – to multidimensional diversification. In the analysis of attributes, phenomena and challenges of cultural security it is worth to recall forgotten tradition of the Polish school of international law from the beginning of the 15th century, based on the concept of the “rights of nations” (ius gentium) developed by Paweł Włodkowic, Rector of the Krakow Academy and one of the most prominent thinkers of Polish social thought in the multicultural era of the Polish-Lithuanian Commonwealth of the Jagiellonian community. The concepts created at that time may be an inspiration not only for defining but also for understanding the cultural security concept, its axiology distinguished from the security culture and for building intercultural perspective of a balanced model of relationships between people, groups and organizations in the communication and cultural space of the modern world, defining also the role of academic reflection, intercultural education and axiology of sustainable development.

PL

Zasadniczym celem artykułu jest nakreślenie odmienności ontologicznych, funkcjonalnych i aksjologicznych różnorodnych podmiotów bezpieczeństwa, a tym samym szerokiego zakresu jego definicji, która respektować musi co najmniej dwa dopełniające się kryteria, a więc kogo i w jaki sposób definicja ta dotyczy. Istotnym zadaniem tekstu jest także wskazanie na przyczyny zainteresowania problematyką bezpieczeństwa kulturowego w coraz bardziej wielokulturowym, hybrydalnym i płynnym świecie transformacji społecznych epoki postglobalnej, która bynajmniej nie prowadzi do kulturowej unifikacji społeczności i narodów, a wręcz odwrotnie – do wielowymiarowej ich dywersyfikacji. W analizie atrybutów, fenomenów oraz wyzwań bezpieczeństwa kulturowego przywołana zostaje ponad sześćsetletnia i zapomniana tradycja polskiej szkoły prawa międzynarodowego z początku XV wieku, która powstała na bazie koncepcji prawa narodów Pawła Włodkowica, rektora Akademii Krakowskiej i jednego z najwybitniejszych myślicieli polskiej myśli społecznej w wielokulturowej epoce Rzeczpospolitej doby Jagiellonów. Powstałe wówczas koncepcje mogą być inspiracją aksjologii bezpieczeństwa kulturowego odróżnionego od kultury bezpieczeństwa oraz budować międzykulturową perspektywę zrównoważonego modelu relacji osób, grup i organizacji jako konstruktu generującego bezpieczeństwo kulturowe we współczesnej przestrzeni komunikacyjnej i kulturowej współczesnego świata, wyznaczając rolę, jaką spełniać mają w nim refleksja akademicka, edukacja międzykulturowa i aksjologia zrównoważonego rozwoju.