The paper discusses the procedure of evaluating the need for special education for pupils with hearing impairment based on the provisions of the education law currently in force in the Polish education system. The latest material on the aforementioned subject appeared in the audiological literature, in a publication edited by Antoni Pruszewicz and Andrzej Obrębowski [17]. The aim of the paper is to update the data on the qualification of children with hearing impairment as pupils with disabilities (more generally: with special educational needs) and to define the role of a specialist doctor – audiologist, laryngologist, otolaryngologist – in evaluation for education purposes.
Counselling and helping are generally associated with honourable actions, aimed at the benefit of another person. People take these actions because of individual reasons or taking into account social and professional role the one performs. It is made by interpersonal interaction or within the frames of particular institiution. The latter is meant by arranged actions. The aim of this article is to present another dimension of giving help by means of institutions. The presence of symbolic violence related to power is present in the dimension. According to Michel Foucault “the one who was put within the range of perception and realises that accepts the limits enforced on them by the power”. As the author continues everybody is placed in the field of the power, despite the fact one does not always realise that. Our deliberations, related to the presence of symbolic violence and its meaning in the process of helping are based on the term of the violence Pierre Bourdieu. The deliberations refer to the way psychological and pedagogic counselling centres work. The violence is the part of secret scheme of the institution The authors try to uncover and reveal with the view to make people think and realise its existence. The hidden dimension embraces what is not visible but palpable, what is meant straightaway but has its place in the course of actions made by assisting team and institutions, what is included in the formal “between” and hidden actions and what is not realised by people who use the services of psychological and pedagogical cunselling centres.
PL
Poradnictwo i pomoc na ogół kojarzą się z działaniami szlachetnymi, ukierunkowanymi na dobro drugiej osoby. W świadomości społecznej są to działania altruistyczne, podejmowane z pobudek osobistych lub działania formalne z uwagi na pełnioną rolę społeczną (zawodową), co dokonuje się w interakcji międzyosobowej lub w ramach instytucji w rozumieniu działania zorganizowanego, profesjonalnego. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie nieco innego wymiaru udzielania pomocy instytucjonalnej, w której obecna jest przemoc symboliczna, powiązana z władzą. Jak bowiem uważa Michel Foucault, „kto został umieszczony w polu widzenia i wie o tym, przejmuje na swoje konto ograniczenia narzucone przez władzę”. Jak dalej pisze autor, „wszyscy jesteśmy umieszczeni w polu władzy, chociaż nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę”. Niniejsze rozważania oparte zostały na koncepcji przemocy symbolicznej Pierre’a Bourdieu, a odnoszą się do funkcjonowania poradni psychologiczno-pedagogicznej, która jest placówką oświatową, ukierunkowaną na niesienie pomocy dzieciom i młodzieży, rodzicom oraz nauczycielom. Przemoc symboliczna stanowi bowiem element ukrytego programu tej instytucji, który autorzy próbują zdemaskować, odsłonić, pokazać po to, aby wywołać refleksję, uświadomić jego istnienie. Ukryty wymiar zawiera to, co nie jest widoczne, ale odczuwalne, nie jest zapisane wprost, a ma miejsce w działaniach pomocowych osób i instytucji, co zawiera się „pomiędzy” formalnym a ukrytym działaniem. Osoby korzystające z usług poradni psychologiczno-pedagogicznej nie są świadome istnienia przemocy, stąd zainteresowanie tym zagadnieniem, które stanowi przedmiot podjętych analiz teoretyczno-badawczych.
Artykuł koncentruje się na niezwykle aktualnym zagadnieniu diagnozy gotowości szkolnej dzieci. Osiągnięcie dojrzałości szkolnej przez najmłodszych jest procesem bardzo złożonym. Jeżeli pojawiają się przesłanki, że dziecko nie jest jeszcze przygotowane do rozpoczęcia swojej kariery szkolnej, należy przeprowadzić ocenę jego mocnych i słabszych stron we wszystkich możliwych obszarach. Na tej podstawie można podjąć działania umożliwiające dziecku wyrównanie braków i rozważyć odroczenie od realizacji obowiązku szkolnego. Tekst powstał z wewnętrznej potrzeby podzielenia się doświadczeniami i refleksjami własnymi autorki na wskazany temat. Poradnie psychologiczno-pedagogiczne przeżyły w drugim półroczu roku szkolnego 2013/2014 prawdziwe oblężenie rodziców pragnących zbadać swoje dziecko, które zgodnie z obowiązującym prawem powinno od września 2014 r. pójść do szkoły. W większości byli to opiekunowie sześciolatków urodzonych w pierwszej połowie 2008 r.W wielu przypadkach obawy rodziców okazały się uzasadnione. Jednak zdarzało się również, że spotkanie z pedagogiem i psychologiem pozwalało na upewnienie się, że przedszkolak jest przygotowany na nowe wyzwania. Tekst prezentuje wyniki badań własnych dotyczących diagnozy gotowości szkolnej dzieci. Ukazuje obszary, w których diagnozowane dzieci wykazywały trudności. Brano pod uwagę wiedzę i umiejętności z zakresu dużej i małej motoryki (w tym grafomotoryki), pracy analizatora wzrokowego i słuchowego, mowy, a także z obszaru matematyki. Uwzględniono również sferę umiejętności społeczno-emocjonalnych. Ważny punkt stanowiła ocena lateralizacji. Wyniki badań własnych ukazały wiele obszarów, w których część dzieci nie osiągnęła jeszcze pełnej gotowości szkolnej. Celem artykułu jest podkreślenie, jak wielka odpowiedzialność za los dziecka spoczywa na barkach diagnostów.
EN
This article focuses on the currently highly topical issue of the assessment of children’s readiness for schooling. The process by which a child arrives at the level of maturity required to commence schooling is an extremely complicated one. If there are indications that the child is not yet ready to start their school career, then a diagnostic assessment of their strengths and weaknesses in all possible areas should be carried out. On this basis it is possible to take steps to ensure that the child compensates for any gaps in their competencies, and one may consider delaying the implementation of compulsory education. The starting point for this text is an inner need to share the author’s experiences and reflections about the above topic. In the second half of the school year 2013/2014, our psychological and pedagogical consulting service experienced a major surge in the number of parents who wanted their children to be examined – children who, it was expected, would be sent to school from September 2014 onwards, as required by law. Above all, these included parents of children born in the first half of 2008. In many cases, the fears of such parents turned out to be justified. However, it was also the case that seeing a pedagogue and a psychologist allowed them to prepare their preschool children more effectively for the new challenges awaiting them. This text presents the results of research into the assessment of children’s readiness to attend schooling. It points out the particular areas in which the subjects who were assessed had difficulties. The research involved took account of knowledge and competence in respect of both large and smallscale motor skills, visual and auditory analysis, language and pronunciation, and mathematics. It also included the sphere of social-emotional competencies. The assessment of lateralization was an important point. Our research exposed numerous areas in which at least some of the childrenhad yet to reach a state of full and proper readiness for schooling. The article aims to highlight the responsibility that those engaged in making such assessments should be seen as having, with regard to safeguarding the future well-being of the children in question.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.