Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  professionalisation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
There has been a long-standing discussion in Poland about the efficient and effective functioning of the social welfare and integration system. The transformations it has been undergoing for years in connection with the possibilities of benefiting from the EU funds and as a results of its attempted reforms and rationalisation demonstrate that the issue of professionalising the social worker profession is actually of little interest to anybody, despite the fact that this is a regulated profession with quite a strong presence in the current scientific discourse. If performed in a professional manner, methodical social work is a very important tool which may significantly contribute to increasing the efficiency and effectiveness of social interventions, thereby improving the quality of the public sphere in this segment. In this context, an important role is played by evaluation, understood as analysing the value of a specific action – with reference to social projects and programmes. Of particular importance here is the latest generation evaluation, which makes use of action research, thereby increasing the chances to raise the level of social participation and simultaneously reduce the problem of social exclusion. On the other hand, it is necessary to note the crucial role that evaluation may play in reinforcing and sustaining the professional identity of social workers, especially in the face of the constant changes and reforms of the social welfare system.
2
100%
PL
Animacja społeczno-kulturalna, jako nowatorski sposób organizowania działalności społecznej i kulturalnej, spopularyzowała się w Polsce z początkiem lat 90. XX wieku i stała się jedną z pierwszych (a może nawet jedyną komplementarną do zmian społeczno-politycznych, jakie dokonały się w naszym kraju za sprawą transformacji systemowej) odpowiedzi na dominującą w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej koncepcję scentralizowanego upowszechniania kultury. Innowacyjnością podejścia zafascynowani byli zarówno teoretycy, jak i praktycy działalności społeczno-kulturalnej, czego skutkiem było uruchomienie akademickich kierunków kształcenia w zakresie animacji kultury, zmiana nazewnictwa wielu instytucji zajmujących się działalnością społeczno-kulturalną, jak i organizacja rozlicznych spotkań służących wymianie doświadczeń praktyków czy refleksji teoretyków nad tym nowym zjawiskiem. Wiele rozważań poświęcono także osobie animatora kultury, animatora społeczno-kulturalnego, animatora społecznego. Na wiele sposobów charakteryzowano ten profil zawodowy, przypisując mu określoną wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne. Proces profesjonalizacji animatorów kultury może być różnie interpretowany. Z jednej strony jako zawód związany z pozainstytucjonalną działalnością, opierającą się „wtłoczeniu” w jakieś sztywne ramy działalności społecznej czy kulturalnej, nie powinien podlegać sprofesjonalizowaniu. Z drugiej strony czynni animatorzy „młodego pokolenia” nie chcą godzić się z identyfikowaniem ich działalności zawodowej z amatorstwem i pracą wolontaryjną. Napięcie pomiędzy tymi dwoma podejściami jest widoczne od wielu lat. Obecnie wybrzmiewa jednak coraz silniej za sprawą zmniejszającego się zainteresowania pracą w zawodzie animatora i słabnącym zainteresowaniem młodych ludzi kształceniem na kierunkach związanych z animacją kultury. W obliczu takich procesów ponownie można zadać sobie pytanie o zakres i stopień profesjonalizacji zawodowej animatorów kultury w naszym kraju.
EN
Socio-cultural animation, as an innovative means of organising social and cultural activities, became popular in Poland in the beginning of the ‘90s of the 20th Century. It was the first, and probably the only answer (complimentary to the social change occurring due to the transformation) to the dominating in the Polish People’s Republic (PPR) concept of centralised cultural propagation. The innovativeness of the discussed approach influenced both the theory and practice of socio-cultural activity. As a result of them, there are academic curricula in the field of cultural animation, many institutions working on socio-cultural activity changed names, and many events were organised to foster the experience-sharing about this idea among theorists and practitioners. Part of the reflection was also devoted to those who are cultural animators, socio-cultural animators, and social animators. This professional profile was characterised in many ways by assigning it specific knowledge, skills and social competences. The process of professionalising the careers of cultural animators can be interpreted in two different ways. From one point of view, as a profession associated with non-institutional activity, it should not be subject to professionalisation. On the other, active animators of the “young generation” do not want to reconcile with identifying their professional activities with non-professional and volunteer work. The tension between these two approaches has been evident for many years. Currently, it resounds more and more due to the decreasing interest in working as an animator and the weakening interest of young people in education in fields connected to culture animation. This is good time to ask again about the level of professionalisation of cultural animators in Poland.
|
|
tom 49
105-153
EN
The majority of analyses investigating the professionalisation of scientific domains tend to assume the linear and general features of this transformation. These studies focus on the shift from a non–professionalised state to a professionalised state. This dual approach, however, crucially lacks some other aspects of the process of profession- alisation. This issue is discussed within the context of the growth of prehistoric archaeology in France from the 1940s, by observing scientific societies, national research organisations and their social networks. Looking at the scale of Georges Laplace’s career and that of his research group, which studied the typo- logie analytique method, this article demonstrates the benefits of a ternary model which also encompasses the modes of refusal of professionalisation.
4
63%
EN
The aim of the article is to present the current discourse on the professionalisation of adult educators in the Federal Republic of Germany. The issue of professionalisation, which has been present for nearly half a century in German andragogical thought, is still popular in the research community. In the last few years, the topic has gained considerable attention in the context of work on the system of recognition and certification of competences acquired outside formal education system as well as a new paradigm underlying the outcome of the teachinglearning process and the development of competences of participating people. German example shows that well developed network of adult education institutions exerts strong pressure on educational research. It is also intensified by the growing social demand for a high-quality educational offer. The author reviews German empirical studies on professionalizm, highlights its main trends, and identifies various aspects of research regarding professionalization.
PL
Artykuł dotyczy ważnego elementu edukacji studentów pedagogiki, jakim jest praktyka. Autorki prezentują refleksje powstałe z doświadczeń studentów w momencie zderzenia się pełnych entuzjazmu adeptów pedagogiki, posiadających wiedzę teoretyczną z praktyką podczas praktyk studenckich. W artykule podjęto problem znaczenia i efektywności praktyk studenckich z perspektywy studentów. Jako metodę analizy przyjęto model pentabazy, który umożliwia prezentację wybranych problemów w aspekcie czasu, przestrzeni, zaangażowania i informacji. Kategorie te uznano za możliwe do wykorzystania w procesie przygotowywania i ewaluowania praktyk studenckich. Na podstawie dziennika praktyk studenckich metodą zgodności sędziów kompetentnych wskazano istotne obszary problemowe. Rezultaty analiz doświadczeń studenckich wskazują na rozbieżności między oczekiwaniami a zdobywanym w czasie praktyk doświadczeniem w zakresie ich organizacji oraz zaangażowania i informacji. Ujawnione obszary konfliktu umożliwiają podjęcie refleksji oraz konkretnych działań wśród organizatorów i opiekunów praktyk w zakresie twórczego przepracowania tego dysonansu i wzbudzenie refleksji nad profesjonalizacją pierwszych doświadczeń zawodowych.
EN
The article deals with the problem of the importance and effectiveness of student internships from perspective of students. Teaching practice is one of the most important elements of pedagogy. The pentabase model was adopted as the method of analysis, which allows the presentation of selected problems in terms of time, space, commitment and information. These categories were considered possible to use in the process of preparing and evaluating student internships. Based on the student placement journal, significant problem areas were identified using the compliance method of competent judges. The results of the analyses of student experiences indicate discrepancies between expectations and experience gained during internships in terms of their organisation, commitment and information. The revealed areas of conflict allow for reflection and specific actions to be taken among internship organisers and mentors , they also instigate reflections on the professionalisation of the first professional experience.
6
Content available Piano practice in music teacher education:
63%
|
|
nr 1(67)
137-151
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i omówienie specyficznego modelu samopodobieństwa cyklicznej praktycznej nauki gry na fortepianie w kształceniu nauczycieli muzyki. W tym celu do pedagogiki fortepianu wdrożono spiralny, hierarchiczny model rozwoju oparty na ujęciu Brunera (1960/1977) i Kraler & Schratz (2012) a dydaktycznie sprecyzowanego przez Bluma (2019). Wyniki badań zostaną wykorzystane do opracowania środków dla nauczania praktycznego fortepianu w kontekście wstępnego kształcenia nauczycieli muzyki. Z tego wynikają innowacyjne, długoterminowe perspektywy dla specyficznej roli i funkcji „praktycznego fortepianu” w ramach dalszego rozwoju i profesjonalizacji kształcenia nauczycieli muzyki.
EN
The aim of this article is to present and to discuss a specific model of self-similar cyclical practical piano learning in music teacher education. For this purpose, a spiral, hierarchical development model based on Bruner (1960/1977) and Kraler & Schratz (2012), didactically specified in Blum (2019), is implemented in the field of piano pedagogy. The findings will be used to infer measures for the teaching of practical piano in the context of initial music teacher education. From this, innovative longer-term perspectives are derived for the specific role and function of the “practical piano” within the framework of the further development and professionalisation of music teacher training.
|
|
tom 4
|
nr 2
15-20
EN
The paper deals with the professionalisation of higher pedagogical education as a modern global tendency that places new demands on the quality of education, direction and level of training. It has been noted that the modernization of European education appeared legitimate, since geographical and socio-economic transformations have led to the increase of European citizens’ mobility. The need for the European labor market’s correspondence with international standards of qualification, recognition of diplomas and standardization of education has been thoroughly justified. It has been stressed that the main purpose of the Bologna reforms is to harmonize European educational architecture through the elaboration of common descriptors and quality standards. It has been noted that the increasing demands of the labor market, rapid technological change, globalization, the rise of academic and labor mobility require the use of the competency approach to the formation of would be teachers to improve their professional level, which is a prerequisite and a priority in modernization of higher pedagogical education in Ukraine. The thesis that defines professionalisation as a modern global tendency in the development of higher education has been confirmed. The role of the Bologna agreement in the development of higher education in the EU and Ukraine in the context of implementing a two-stage education, since it deals with a flexible choice of higher educational qualifications and complete upgrade of training programs, as well as strengthening its professional component, has been stressed. The attention has been drawn to the fact that the predominance of bachelor and specialist levels in Ukrainian higher education prevents the effective operation of the master’s degree education.
EN
For a dozen years social work in Poland has been standardized. The process is developed mostly in the framework of EU projects and it results in the increasing number of proposals and recommendations. Unfortunately, critical analyses on this phenomena are almost absent. In this contribution the critical view on the standardization process is taken from three theoretical perspectives: discursive neoinstitutionalism, the concept of disciplinary power, and interactional concept of professional action. This theoretical triangulation enabled the analysis of the standardization as external framing of social work, the application of the micro-power system and deprofessionalisation. At the end some prognosis (theoretical anticipations) of the future of standardized social work is constructed.
PL
Od kilkunastu lat praca socjalna w Polsce jest standaryzowana. Efektem tego procesu, realizowanego przeważnie w ramach unijnych projektów, jest rosnąca liczba propozycji i rekomendacji. Niestety, praktycznie nieobecne są analizy krytyczne. W artykule podejmuję krytykę procesu standaryzowania pracy socjalnej z trzech perspektyw teoretycznych: dyskursywnego neoinstytucjonalizmu, koncepcji władzy dyscyplinarnej oraz interakcyjnej koncepcji działania profesjonalnego. Taka teoretyczna triangulacja umożliwiła ujęcie zjawiska standaryzacji jako zewnętrznego ramowania pracy socjalnej, aplikację systemu mikro-władzy oraz deprofesjonalizacji. Artykuł kończy prognoza (teoretyczna antycypacja) przyszłości standaryzowanej pracy socjalnej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.