The manuscript addressed an overview of potato nomenclature - from international names of the species, through national, folk, regional to cultivar names. It additionally outlined the history of potato incorporation to the European continent as well as its cultivation, production crop yield and consumption at a global, European and national level. Issues concerning the economic importance of potato, its chemical composition, nutritional, consumption, dietetic and health - promoting values were discussed as well.
Biological processes which shape soil fertility are affected by microorganisms and enzymes they produce as well as the rate of biogeochemical transformations in the cycling ofelements. One of the enzymes is arylsulphatase (EC 3.1.6.1.), which hydrolyses sulphate esters with aromatic radical, releasing sulphate ions according to the equation: R-C-O-SO3- + H2O R-C-OH + SO42- + H+. The enzyme plays an essential role in the sulphur cycle in soil and it can be an indicator of sulphur mineralization in soil. For his study, soil was sampled from a field under potato fertilized with different doses of farmyard manure (0, 20, 40, 60 and 80 t·ha-1) and mineral nitrogen (0, 45, 90, 135 kg N·ha-1). The activity of arylsulphatase was assayed according to Tabatabai and Bremner, while sulphate (VI) sulphur was determined as described by Bardsley and Lancaster. The content of organic carbon in the soil ranged from 8.168 to 10.96 g·kg-1 and depended on FYM fertilization, while the content of total nitrogen ranged from 0.889 to 1.012 g·kg-1 with an average of 0.960 g·kg-1 for FYM and mineral nitrogen doses. The effect of fertilisation on changes in the amount of sulphate sulphur and the activity of arylsulphatase in the soil was noted. The content of sulphate sulphur throughout the research ranged from 21.49 to 24.83 g·kg-1. The higher the FYM doses, the higher the content of the fraction of sulphur available to plants. The soil provided a good supply of sulphur to plants. The activity of the enzyme ranged from 0.010 to 0.024 µM pNP g-1 ·h-1. Its highest activity (an average 0.018 pM pNP g-1·h-1) was recorded in the samples fertilised with nitrogen at the amount of 45 kg·ha-1. Both parameters changed during the potato vegetation period.
PL
Procesy biologiczne kształtujące żyzność gleby są związane m.in. z drobnoustrojami i wydzielanymi przez nie enzymami oraz tempem przemian biogeochemicznych w krążeniu pierwiastków. Arylosulfataza (EC 3.1.6.1.) jest enzymem, który hydrolizuje estry siarczanowe z rodnikiem aromatycznym, uwalniając jony siarczanowe, zgodnie z reakcją: R-C-O-SO3- + H2OR-C-OH + SO42- + H+. Odgrywa on istotną rolę w obiegu siarki i może być wskaźnikiem mineralizacji jej związków w glebie. Celem pracy było zbadanie wpływu zróżnicowanych dawek obornika (0, 20, 40, 60 i 80 t·ha-1) i azotu mineralnego (0, 45, 90, 135 kg N·ha-1) na aktywność arylosulfatazy i zawartość siarki siarczanowej (VI) w glebie podczas uprawy ziemniaka. Aktywność arylosulfatazy oznaczono wg metody Tabatabai i Bremnera, a zawartości siarki siarczanowej (VI) wg metody Bardsleya-Lancastera. Zawartość węgla organicznego w badanej glebie mieściła się w zakresie 8,168-10,96 g·kg-1 i zależała od nawożenia obornikiem. Zawartość azotu ogółem wynosiła 0,889-1,012 g·kg-1, średnio 0,960 g- kg-1, dla dawek obornika i azotu mineralnego. Stwierdzono wpływ nawożenia na zmiany ilości siarki siarczanowej oraz aktywność arylosulfatazy w badanej glebie. Aktywność badanego enzymu wynosiła 0,010-0,024 µM pNP g-1·h-1. Najwyższą aktywność arylosulfatazy (średnio 0,018 pM pNP g-1-h-1) stwierdzono w próbkach nawożonych azotem w ilości 45 kg·ha-1. Zawartość siarki siarczanowej w glebie w okresie wegetacyjnym ziemniaka wynosiła 21,49-24,83 g·kg-1. Zwiększające się dawki obornika powodowały wzrost koncentracji frakcji siarki przyswajalnej dla roślin. Badaną glebę cechuje dobre zaopatrzenie roślin w siarkę. Aktywność arylosulfatazy i zawartość siarki siarczanowej (VI) w glebie zmieniały się w sezonie wegetacyjnym ziemniaka.
A field experiment was conducted in the years 2002- 2004 at the Zawady Agricultural Experimental Station (52o06’ N; 22o06’ E), belonging to the University of Podlasie in Siedlce, Poland. The investigated factors were two soil tillage systems (traditional and reduced) and seven methods of weed control in potato canopies with herbicide application. The aim of the study was to determine the influence of tillage systems and weed control methods on the weed species composition and weed density. Tillage systems, weed control methods and atmospheric conditions prevailing in the study years significantly varied weed infestation of potato canopies at the beginning of vegetation and before tuber harvest. The lowest number of weeds, compared to the control treatment, was recorded in the treatments in which chemical and mechanical weed control had been applied. The treatments with the traditional tillage system also showed lower weed infestation than those in which simplifications had been applied.
PL
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2002-2004 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52o06’ N; 22o06’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Badanymi czynnikami były dwa sposoby uprawy roli (tradycyjna i uproszczona) i siedem sposobów odchwaszczania łanów ziemniaka z użyciem herbicydów. Celem badań było określenie wpływu sposobów uprawy roli i pielęgnacji na skład gatunkowy i liczebność chwastów. Zachwaszczenie łanów ziemniaka na początku wegetacji, jak również przed zbiorem bulw istotnie różnicowały sposoby uprawy, sposoby pielęgnacji oraz warunki atmosferyczne występujące w latach badań. Najmniejszą liczbę chwastów w porównaniu z obiektem kontrolnym zanotowano na obiektach odchwaszczanych mechaniczno-chemicznie. Również mniejsze zachwaszczenie wystąpiło na obiektach z uprawą tradycyjną niż po zastosowaniu uproszczeń.
Ascorbate peroxidase (APX) is one of the key enzymes of the plant antioxidant system playing, along with catalase, a central role in hydrogen per oxidescavenging. An approach to further in crease the knowledge about cytosolic APX gene organization can be achieved by isolating and characterisating new cDNAs, thus providing new in sights about the physiological roles and regula tion of these enzymes. A partial cDNA clone (corresponding to the 3’ untranslated region), cytosolic ascorbate peroxidase-re lated, was isolated from potato sprouts by RT-PCR. Data base analysis re trieved several expressed sequence tags (ESTs) coding potato cytosolic ascorbate peroxidase, that were used to infer the complete cDNA sequence. The deduced amino acid sequence revealed high homologies with other plant cytosolic ascorbate peroxidases, con firming the reliability of the vir tual cDNA. Northern blot analysis revealed the existence of a single band related to the isolated cDNA and the southern blotting results al lowed the elaboration of a possible gene organization.
On the basis of the field experiment carried out at the Experimental Station at Jadwisin (52°29’ N; 21°03’ E), Polish mid-early potato cultivar Triada was grown on sandy loam in years 2004 and 2005 in 6 treatments, which included the application of water and nitrogen: organic (cattle manure) and mineral. Water drip irrigation and nitrogen fertigation were scheduled by the Decision Support System (DSS). Diverse water supplies and organic or mineral nitrogen did not change harvest index (HI) values, which varied between 0.7 and 0.8 at the end of the growing period. Average tuber dry matter yield, about 11.0 t∙ha⁻¹, in both years of the investigation was reached with different HI values: 0.78 for 2004, and 0.73 for 2005. Higher percentage of biomass distributed to tubers was found in 2004, which was characterized by lower cumulative thermal time and global radiation, as well as better water balance in comparison with the growing period of 2005.
PL
Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego przeprowadzonego w IHAR Jadwisin (52°29’ N; 21°03’ E). Średnio wczesna odmiana Triada była uprawiana w latach 2004 i 2005 na 6 kombinacjach zróżnicowanych pod względem ich zaopatrzenia w azot organiczny i mineralny oraz wodę. Dawki wody oraz azotu mineralnego w postaci płynnej (fertygacja) ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Zróżnicowane zaopatrzenie roślin ziemniaka w azot i wodę nie zmieniło istotnie współczynnika plonowania, którego wartość mieściła się w zakresie od 0,7 do 0,8. W obu latach badań uzyskano zbliżony plon suchej masy bulw, około 11,0 t∙ha⁻¹, przy zróżnicowanym współczynniku plonowania wynoszącym 0,78 w 2004 i 0,73 w 2005 roku. Zwiększona dystrybucja suchej masy do bulw wystąpiła w roku 2004, charakteryzującym się niższą sumą temperatur powietrza i promieniowania całkowitego oraz korzystniejszym bilansem wodnym w porównaniu z okresem wegetacji 2005 roku.