Language and the law. Controversies and manipulation in Ukrainian parliamentary discourseThis article presents the linguistic resources which Ukrainian parliament members use to form the controversial communiqués. I try to find out what characteristic phrases indicate manipulation of information. Examples are selected from speeches of different political groups of the seventh convocation in the Ukrainian parliament (Verkhovna Rada) on 4th July 2012, when the deputies were discussing the Principles of the State Language Policy Act, passed the previous day. To describe the issue in question, I use the method of critical discourse analysis. Język i prawo. Kontrowersje i manipulacje w ukraińskim dyskursie parlamentarnymPrezentowany artykuł jest próbą ustalenia, za pomocą jakich środków językowych posłowie parlamentu ukraińskiego formułują komunikat, który można uznać za kontrowersyjny. Próbuję ustalić, jakie charakterystyczne zwroty wskazują na manipulowanie informacją. Przykłady wyekscerpowano z przemówień przedstawicieli różnych grup politycznych na posiedzeniu Rady Najwyższej Ukrainy w dniu 4 lipca 2012 roku, podczas którego posłowie dyskutowali nad przyjętą poprzedniego dnia ustawą O zasadach polityki językowej. W analizie zastosowano metodę krytycznej analizy dyskursu.
That is, about phraseologisms with a "language" component that mean obtaining information (based on the Corpus of Parliamentary Discourse from 1918–2021) In the article, I analyzed 3 Polish phraseologisms – someone grabbed / captured / gained the language // caught / grabbed / got the language (ktoś złapał / schwytał / zdobył języka // złapać / schwytać / zdobyć języka); someone inquires / inquires for language // inquires / inquires for language (ktoś zasięga / zasięgnął języka // zasięgać / zasięgnąć języka); someone pulls / pulls someone’s language // pulls / pulls someone’s language (ktoś ciągnie / pociągnął za język kogoś // ciągnąć / pociągnąć kogoś za język) – functioning in the Polish parliamentary discourse. The material comes from the Corpus of parliamentary discourse (CPD) developed at the IPI PAN, containing nearly 700 million segments. I compared CPD data – in the semantic and frequency plan – with the general Polish language (based on corpuses: NKJP, Monco.pl and „Odkrywka”). It turned out that in the case of the analyzed phraseologies, as components of the secondary nomination system, the Polish parliamentary discourse does not perform a specific semantic and turnout ‘distortion’. The analyzed phraseologisms function in CPD just like in general Polish, which is a peculiar difference compared to the research on lexemes and lexical constructions in CPD.
W artykule przedstawiono wyniki badania użycia języka wrażliwego na płeć w polskim dyskursie parlamentarnym. Wykorzystując korpus ParlaMint, przeanalizowano wypowiedzi z Sejmu i Senatu z lat 2015–2022. Zbadano strategie językowe neutralizacji i feminizacji oraz tendencje związane z ich użyciem. Wyniki dostarczają informacji na temat częstości występowania wybranych rzeczowników odnoszących się do profesji, funkcji i przynależności do wspólnoty, np. narodowej, oraz trendów w użyciu tych wyrazów. Badanie wskazuje, że w polskim dyskursie parlamentarnym przeważa neutralizacja, tj. rezygnacja z form żeńskich. Na wybór formy rodzajowej największy wpływ mają: włączający charakter rodzaju męskiego, postrzegany prestiż i status zawodu/funkcji oraz formy stosowane w aktach prawnych. Feminizacja zawodu/funkcji zdaje się nie odgrywać istotnej roli. Wyniki badania mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych analiz nad językiem wrażliwym na płeć oraz stosowaniem feminizacji i neutralizacji nie tylko w kontekście parlamentarnym, ale również szerzej – w dyskursie instytucjonalnym.
EN
The article presents the findings of a study on the use of gender-fair language in Polish parliamentary discourse. Utilizing the ParlaMint corpus, speeches from the Sejm and Senate between 2015 and 2022 were analyzed. The study examined language strategies of neutralization, feminization, and the trends associated with their use. The results provide insights into the frequency of selected nouns relating to professions, functions, and community affiliations, such as national identity, as well as the trends in their usage. The results indicate that neutralization is the preferred strategy in the Polish parliamentary discourse, which seems to be influenced by the generic nature of the masculine nouns, perceived prestige of the profession/function, and the noun form used in legal acts. The feminization of professions/functions does not seem to be a deciding factor in choosing the grammatical gender of the noun. These findings can serve as a basis for further analysis on gender-fair language and the application of feminization and neutralization, not only in a parliamentary context but also more broadly in institutional discourse.
The article investigates a debate on the issues of legal recognition of gender which took place in the Latvian Parliament in 2009 and which is considered a rich source of material for a two-fold analysis. As an example of gendered discourse, it shows the differences between female and male MPs’ ways of tackling this uncomfortable subject. As a discourse about gender, which allows one to study the speakers’ arguments and attitudes, it reveals prejudice, lack of knowledge and conservative thinking. The analysis thus illustrates the language and arguments employed in the public sphere when discussing face-threatening, taboo topics.
Od momentu uchwalenia w 1992 r. ustawa o radiofonii i telewizji była wielokrotnie nowelizowana, konsekwencją zmian były roszady personalne w mediach publicznych. Po zwycięskich wyborach PiS zapowiada całościową reformę mediów publicznych. Wśród polityków wszystkich opcji reprezentowanych w Sejmie przeważa zdanie, że media wymagają naprawy. Artykuł przedstawia dyskusję wokół rządowej reformy mediów publicznych rozpoczętą w grudniu 2015 r. Podstawą rozważań jest analiza debaty parlamentarnej wokół nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji autorstwa PiS oraz wyniki badań kwestionariuszowych zrealizowanych przez serwis MamPrawoWiedziec.pl jesienią 2015 r.
EN
Since its enactment in 1992 Law on Radio and Television was amended many times. The purpose of amendments was to enable staff changes in public media. After successful election PiS announces a new reform of the public media. Among the politicians of all options in Sejm the prevailing opinion is that the media need to be repaired. Article will discuss controversy around the reform started by the government in 2015. The basis of the analysis are: the parliamentary debate on the recent amendment, proposed by PiS, to the law on public media and the results of a survey, conducted by MamPrawoWiedziec.pl in Autumn 2015.
The United States plays an important role in determining international drug policy. It is also one of the first countries which made legal regulations on psychoactive substances. For more than hundred years, the USA had believed that prohibition was the best solution for the drug problem. However, at the end of 2020, the American policy on drugs changed and became more liberal, especially in relation to marijuana. On December 4th, 2020, the House of Representatives voted in favor of marijuana decriminalization on federal level and now it is proceeding in Senate. On December 3rd, the status of marijuana in the UN Single Convention on Narcotic Drugs was changed and it was erased from the list of dangerous substances without medical use. In this article, I will show the changes of narratives on drugs presented in Congress. I am interested in how various perspectives affect choosing solutions. Therefore, I will use the narrative method to analyze transcripts from the proceedings of two laws: Anti-Drug Abuse Act of 1986, which was a result of Ronald Reagan’s “zero tolerance” policy, as well as the 2020 marijuana decriminalization amendment. I will show main narratives presented by members of the Democratic party and the Republican party, as well as how they were changing with the passage of time. I will also present which of the existing hypotheses on the issue are supported by the narrative analysis of parliamentary discourse.
PL
Stany Zjednoczone odgrywają bardzo ważną rolę w międzynarodowej polityce narkotykowej. Jest to również jeden z pierwszych krajów, które wprowadziły regulacje dotyczące substancji psychoaktywnych. Przez ponad sto lat państwo to stało na stanowisku, że najlepszym rozwiązaniem problemu narkotyków jest prohibicja. Pod koniec 2020 roku nastąpiła jednak liberalizacja polityki narkotykowej, zwłaszcza w odniesieniu do marihuany. Czwartego grudnia Izba Reprezentantów przegłosowała poprawkę dekryminalizującą marihuanę na szczeblu federalnym i aktualnie jest ona procedowana w Senacie. Dzień wcześniej marihuana zmieniła swój status w Jednolitej Konwencji ONZ z 1961 roku i wykreślono ją z listy niebezpiecznych substancji bez zastosowania medycznego. W artykule przedstawiam, jak zmieniły się narracje w Kongresie na temat narkotyków. Interesuje mnie, jak sposób mówienia o problemie wpływa na ostatecznie przyjmowane rozwiązania. W tym celu poddałam analizie narracyjnej stenogramy z procedowania dwóch ustaw: Anti-Drug Abuse Act z 1986 roku, która była wynikiem polityki „zero tolerancji” prezydenta Ronalda Reagana, oraz poprawki dekryminalizującej marihuanę z 2020 roku. Zaprezentowałam główne narracje przedstawicieli Partii Demokratycznej i Partii Republikańskiej, a także to, jak zmieniły się one na przestrzeni lat. Wskazałam również, które z istniejących hipotez na temat przyczyn wyboru danego rodzaju polityki narkotykowej są poparte wynikami analizy narracyjnej dyskursu parlamentarnego.
Artykuł stanowi analizę treści wystąpień posłów w Sejmie RP podczas sejmowej dyskusji z 5 lutego 2015 r. nad informacją dla Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej o udziale Rzeczypospolitej w pracach UE w okresie lipiec–grudzień 2014 r. Celem analizy dyskursu parlamentarnego było wskazanie na podobieństwa i różnice postaw przedstawicieli głównych sił politycznych w Polsce w zakresie ocen polityki zagranicznej Unii Europejskiej. Autor ukazuje przede wszystkim brak spójności w polityce zagranicznej UE oraz istnienie wyraźnego, trwałego podziału na poziomie ocen roli/znaczenia Polski we wskazanym obszarze aktywności.
EN
The article analyses contents of speeches of parliament members in Sejm of the Republic of Poland during the parliamentary discussion of February 5th, 2015 over the information for Sejm and Senat of the Republic of Poland on Poland’s participation in the works of the EU between July and December 2014. The purpose of the analysis of the parliamentary discourse was to indicate differences and similarities in opinions of the representatives of major political powers in Poland within the scope of assessment of the foreign policy of the European Union. The analysis shows mainly lack of coherence in the foreign policy of the EU and existence of clear, firm division at the level of assessment of role/ meaning of Poland in the given area of activity.
The article is an analysis of the parliamentary discourse of Bundestag deputies, led over two years, i.e. from 2012 to 2014 regarding the crisis in Ukraine. The studies on the discourse were aiming to indicate the most important issues for the German parliamentarians and ways of resolving the Kyiv-Moscow conflict preferred by the federal government. The essay is an attempt of explanation why A. Merkelʼs government got involved in the conflict, what was its perceived role and own benefits. The aim of the article was also to outline the evolution of the issues raised in the debate in the context of Germanyʼs strategic national interests (mainly the economic ones) and forming their foreign policy guaranteeing to maximize their influence and avoiding an acute conflict with Russia at the same time. This could negatively affect German economic indications, which they wanted to avoid at all costs. Therefore, the perspective presented herein enables to understand, at least to some degree, the German soft power tactics and a certain amount of the Chancellorʼs submission to W. Putin and his invasive politics in Ukraine.
PL
Artykuł stanowi analizę narracji parlamentarnej niemieckich deputowanych do Bundestagu, prowadzonej na przestrzeni dwóch lat (od 2012 do 2014 r.) w związku z kryzysem na Ukrainie. Badania nad dyskursem miały za zadanie wskazać na najważniejsze dla niemieckich parlamentarzystów wątki oraz preferowane przez rząd federalny metody rozwiązania sporu na linii Kijów−Moskwa. Opracowanie to stanowi próbę wyjaśnienia, dlaczego rząd A. Merkel zaangażował się w konflikt, jaką widział w nim swoją rolę i jakie korzyści własne? Celem artykułu było również zarysowanie ewolucji poruszanych w trakcie debaty wątków w kontekście strategicznych interesów narodowych (głównie gospodarczych) Niemiec i kształtowania przez nich własnej polityki zagranicznej, która gwarantowałaby im maksymalizację własnych wpływów przy jednoczesnym unikaniu ostrego starcia z Rosją. To bowiem mogłoby negatywnie odbić się na wskaźnikach ekonomicznych Niemiec, czego one za wszelką cenę starały się uniknąć. Prezentowana perspektywa pozwala zatem, przynajmniej częściowo, zrozumieć zarówno niemiecką taktykę soft power, jak i pewną uległość kanclerz wobec W. Putina i jego zaborczej polityki na Ukrainie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.