Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 102

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  motylkowate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
|
|
tom 03
71-78
EN
The growth and development of Lolium perenne L., Festuca rubra L., Poa pratensis L., Dactylis glomerata L., Bromus inermis Leyss. and Trifolium repens L. were tested in pot experiments on the following media: A - 100% ash, B - 75% ash + 25% biohumus; C- 50% ash + 50% biohumus; D- 25% ash + 75% biohumus; E - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; F - 100% ash + 72 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; G - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate; H - 100% ash + 48 kg ha⁻¹ N-ammonium nitrate + additional water supply to 60% field water capacity. The ash, being a mixture of ash and slag, was produced from coal by the „Dolna Odra" power plant and stored in Nowe Czarnowo. The biohumus came from the sewage treatment plant in Pyrzyce. The study has shown that the addition of organic matter (even at the lowest dose of 25%) had a better effect on the growth of the plants than the mineral nitrogen added to the medium. On the applied mineral nitrogen, the ammonium sulphate was better than the nitrate. A double cutting had also a positive effect on the plant growth, beside the treatments applied. As plants best suitable for the covering of cinder dumps enriched by the addition of organie matter or mineral nitrogen, low growing grasses of the loose cluster - tillering type, such as Poa pratensis, Festuca rubra and the papilionaceous species Trifolium repens were found to be proper. Less useful were high grasses and of the tillering-runners type - Bromus inermis.
10
Content available Rośliny motylkowe w środowisku przyrodniczym
72%
PL
Praca jest efektem studiów literaturowych, analizy wyników badań własnych, kontaktów z ośrodkami hodowli roślin, więzi z praktyką rolniczą oraz własnych przemyśleń nad rolą roślin motylkowatych w środowisku przyrodniczym. W Polsce występuje 161 gatunków motylkowatych, wykazujących specyficzne cechy biologiczne i chemiczne oraz właściwości ekologiczne. Potężnym atutem motylkowatych w kwestii oddziaływania na środowisko glebowe i inne rośliny, tak w układach naturalnych, jak i w różnych systemach rolnictwa jest zdolność do wchodzenia w symbiozę z bakteriami z rodzaju Rhizobium, Bradyrhizobium i Sinorhizobium. Motylkowate łatwo zasiedlają powierzchnie trudne nie tylko pod względem wilgotnościowym i termicznym, ale także mniej żyzne, zapobiegając w ten sposób ich erozji. Mogą utrzymywać się nawet w ekstremalnych warunkach panujących na podłożach wytworzonych z popiołów i żużli, skał pokopalnianych i innych odpadów przemysłowych. Mogą też pełnić rolę hiperakumulatorów w procesie fitoremediacji. Wobec niektórych gatunków otwiera się także perspektywa wykorzystania w fitoenergetyce. Wiele taksonów znajduje zastosowanie w pszczelarstwie i ziołolecznictwie. Rośliny motylkowate, obecne w runi łąkowej, determinują rozwój fauny łąkowej, zwłaszcza owadów. Negatywnym zjawiskiem jest ich ustępowanie z wielu zbiorowisk roślinnych, zwłaszcza łąkowych, co zmniejsza różnorodność gatunkową tych biocenoz i wywołuje inne negatywne skutki. Każdy gatunek tej dużej rodziny botanicznej jest bardzo cenny, tak w sferze paszowej, jak i pozapaszowej. Toteż nie można doprowadzać do zmniejszania się populacji motylkowatych w odniesieniu do liczebności gatunków i zasięgu ich występowania.
EN
The paper is a result of literature studies, analysis of the results of our own experiments, contacts with plant breeding centres as well as the authors' own reflections on the role of leguminous plants in natural environment. Each of the 153 species occurring in Poland possesses its own specific botanical traits and chemical and ecological properties. A huge advantage of legumes with respect to their influence on the soil environment and on other plants, both within natural and various agricultural systems, is their capability to enter into symbiosis with the bacteria from the genera Rhizobium, Bradyrhizobium and Sinorhizobium. Leguminous plants easily spread over areas of difficult moisture and thermal conditions but also over less fertile sites thus preventing from their erosion. They are able to sustain extreme conditions prevailing in substrates formed from ashes and cinder, mine rocks or other industrial wastes. Furthermore, they can act as hyper-accumulators in the phytoremediation process. There is a possibility of using some of these plants as renewable energy sources. Many taxa are used in apiculture and phytotherapy. Leguminous plants growing in meadow sward facilitate the development of meadow fauna, especially insects. A negative phenomenon is the withdrawal of legumes from many plant communities, meadow communities in particular, which reduces species diversity of these biocoenoses. Each species of this large botanical family is exceptionally valuable with respect to both their fodder and non-fodder importance. Hence, it is essential to prevent from the reduction of populations of leguminous plants in terms of the number of species and the range of their occurrence.
RU
В статье сделан анализ и характеристика разработанных в Белорусской государственной сельскохозяйственной академии сырьевых конвейеров на основе многолетних и однолетних кормовых культур. Установлено, что продуктивность 1 га сельхозугодий при организации сырьевых конвейеров находится в зависимости от структуры посевных площадей. Найболее продуктивными по выходу сухого вещества с 1 га являются конвейеры на основе бобовых трав и бобово-злаковых смесей, доля которых в структуре составила соответственно 41,8 и 58,2%, а также одновидовых посевов бобовых, при их 100% участии – 10,7 т·га–1. По выходу кормовых единиц и сырого протеина преимущество имеет ковейер из бобовых трав в чистом виде, где сбор кормовых единиц составил 8,0 т и сырого протеина 1010 кг, а на одну кормовую единицу приходится 181 г переваримого протеина.
EN
The article presents the analysis and characteristics of raw materials conveyers on the basis of perennial and annual feeding crops developed in the Belarusian state agricultural academy. It was found out that productivity of one ha of farm land in organizing raw mate rials conveyers depends on the structure of plow land. The most productive in dry matter exit from one ha are conveyers on the basis of leguminous and leguminous-grain mixtures, the share of them is 41.8 and 58.2% as well as one type leguminous seedlings in their 100% involvement is 10.7 t·ha-1. The advantage of leguminous grasses in a pure state where the harvest of feeding units was 8.0 t and raw protein of 1910 kg, and 181 g of digestive protein per one feeding unit in feeding units and raw protein.
PL
W artykule zamieszczono analizę i charakterystykę różnych sposobów uprawy roślin na pasze zielone mających wpływ na plonowanie. Celem badań było opracowanie zasad doboru roślin przeznaczonych na pasze zielone do bezpośredniego skarmiania zwierzętami gospodarskimi. Zakres badań obejmował ustalenie: okresów wykorzystania roślin łąkowych, ich mieszanek oraz jednogatunkowych upraw polowych i ich mieszanek, efektywności w zakresie plonowania, zawartości białka surowego, energii metabolicznej i jednostek pokarmowych z ha. Doświadczenie założono na glebie darniowo- -bielicowej, słabo gliniastej, o zawartości próchnicy 1,68% w warstwie 0–20 cm oraz zawartości P2O5 – 178 i K2O – 92 mg na 1 kg gleby. Stosowano nawożenie mineralne N120P60K60 i P60K135 – w warunkach koszenia dwukrotnego oraz N150P60K60 – w warunkach trzykrotnego. Plony runi wynosiły od 8,5 do 10,7 t·ha–1 w suchej masie, białka surowego od 1260 do 1910 kg·ha–1, białka strawnego od 148 do 181 g na jednostkę pokarmową, wydajność w jednostkach pokarmowych to 6,15 do 8,0 t·ha-1. Najbardziej produktywne były mieszanki koniczyny łąkowej z kostrzewą łąkową (49,9 t·ha-1 z.m. z trzech pokosów, koniczyny białoróżowej ze stokłosą bezostną (40,6 t·ha-1) i kupkówki pospolitej (37,9 t·ha-1). Z upraw jednorocznych mieszanki peluszki z owsem wysiewanej wczesną wiosną uzyskano plon 34,1 t·ha–1 z.m. Najbardziej wydajne z uwagi na jednostki pokarmowe i białko surowe były pasze zielone z upraw jednogatunkowych motylkowatych i traw. Przewyższały one pod tym względem wariant bazowy (motylkowate 64,8%, trawy 35,2% w zasiewach jednogatunkowych) odpowiednio o 1,1 t·ha-1, jednostek pokarmowych (15,9%) i 540 kg·ha-1 białka surowego (39,4%).
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.