Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Recommendation for use of Sinupret extract in acute rhinosinusitis

100%

Wysocki J.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

tom 6(3)

59-66

EN

Acute and chronic rhinosinusitis is the most common problem encountered in ENT practice. Nearly all cases of acute rhinosinusitis are of viral background. Further course of the disease is determined by the condition of mucosal membranes, systemic immune strength, virulence of the infectious agent and the morphology of paranasal sinuses. Medications used in acute rhinosinusitis provide symptomatic treatment, their effect being aimed at reduction of inflammation and swelling. Products obtained from medicinal plants may provide an alternative to these medications. In vitro studies have shown that these products demonstrate anti-inflammatory, immunostimulating, anti-edemic, and antiviral effects. With the market placement of Sinupret extract, the armamentarium of therapeutic has been extended by a concentrated product characterized by strength comparable to that of synthetic analgesic and anti-inflammatory drug as well as by additional, documented antiviral effect. The article discusses the composition of Sinupret extract, the mechanisms of action of its active substances, and the results of preclinical and clinical studies of Sinupret and Sinupret extract.

2

Biologicznie aktywne składniki żywności wspomagające redukcję masy ciała. Cz. II. Mechanizmy działania

100%

Waszkiewicz-Robak B. , Świderski F. , Serafin P.

|

tom T. 61, nr 8

60-64

PL

W artykule scharakteryzowano wybrane substancje bioaktywne przeznaczone do stosowania w dietach redukujących masę ciała, pogrupowane (w zależności od mechanizmu ich oddziaływania na organizm) następująco: zwiększające uczucie sytości, absorbujące tłuszcz i/lub hamujące jego wykorzystanie w organizmie, przyspieszające spalanie tłuszczu lub hamujące syntezę tłuszczu (inhibitory lipazy), modulujące metabolizm węglowodanów. Składniki bioaktywne eliminujące wodę z organizmu, o działaniu moczopędnym i przeczyszczającym oraz zwiększające termogenezę scharakteryzowano w części I artykułu (PS nr 7/2007).

EN

The article has aimed to characterize selected bioactive substances used in the diets supporting weight reduction, classified according to purported mechanism, such as increasing the feeling of satiety, absorbing fat and/or blocking dietary fat absorption, increasing fat oxidation or reducing fat synthesis, modulating carbohydrate metabolism. Bioactive components increasing water elimination of diuretic and purgative activity as well as increasing energy expenditure were characterized in the first part of the article (PS No 7/2007).

3

Oddziaływanie soli na elementy budynku

84%

Wołoch F. , Gaczek M. , Fiszer S.

|

2017

|

tom R.21, nr 12

70--74

4

Mechanizm działania jonów litu w ośrodkowym układzie nerwowym

84%

Gawlik O. , Rabe-Jabłońska J.

|

nr 4

211-217

EN

The aim of this paper is to present current views on proved and possible mechanisms of action of lithium ion in the central nervous system. In spite of the long history of lithium usage in medicine, its mechanism of therapeutic action still has not been fully understood and is being under intensive researches. There have been proposed many hypotheses for this mechanism. They include: the ions (mainly sodium) transport modulation and neurotransmitters, especially monoamines, signalling modulation (regulation of dopaminergic and noradrenergic neurotransmission and stimulation of serotonin secretion); the interference with the secondary messenger systems: mainly phosphatydyloinositol (PI) signalling pathway (inositol mono- and polyphosphatase inhibition) and also cyclic adenosine monophosphate (cAMP) system; other intracellular messengers (like G proteins, protein kinase C or calcium ion); many neuroprotection effects: increasing expression of neuroprotective factors (bcl-2, BAG-1, BDNF and others), the caspases cascade leading to apoptosis inhibition, glycogen synthase kinase 3 subunit (GSK-3b inhibition – this is one of the most important targets for lithium ion in the cell), influence on neurogenesis, reduction of glutaminergic neurotransmission or possible lithium ion action as an antioxidant factor; long-term treatment with lithium salts regulates genes expression in neurons. Understanding the mechanism of lithium action would help researchers to advance not only in finding better drugs for the disease treatment by also in understanding the disease itself.

PL

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie obecnej wiedzy na temat udowodnionych i możliwych mechanizmów działania jonów litu w ośrodkowym układzie nerwowym. Pomimo długiej historii stosowania litu w medycynie ów mechanizm jego działań terapeutycznych wciąż nie został w pełni zrozumiany i podlega intensywnym badaniom. Zaproponowano wiele hipotez odnoszących się do tego działania, wśród których znajdują się: modulacja transportu jonów (głównie sodu) i modulacja neuroprzekaźnictwa, szczególnie w obrębie monoamin (regulacja przekaźnictwa dopaminergicznego i noradrenergicznego oraz stymulacja wydzielania serotoniny); oddziaływanie na układy wtórnych przekaźników: głównie ścieżkę fosfatydyloinozytolu (PI) (hamowanie aktywności mono- i polifosfatazy inozytolu), a także układ cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP); wpływ na inne systemy przekaźnictwa wewnątrzkomórkowego (takie jak białka G, kinaza białkowa C czy jony wapnia); wiele efektów neuroprotekcyjnych: nasilenie ekspresji czynników neuroprotekcyjnych (bcl-2, BAG-1, BDNF i in.), hamowanie szlaku kaspaz prowadzącego do apoptozy, hamowanie aktywności podjednostki kinazy fosfatazy glikogenu (GSK-3b – jest to jeden z głównych punktów uchwytu dla jonów litu w komórce), wpływ na neurogenezę, redukcja przekaźnictwa glutaminianergicznego oraz możliwa rola jonów litu jako czynnika antyoksydacyjnego; długoterminowe leczenie solami litu reguluje z kolei ekspresję genów w komórkach nerwowych. Zrozumienie mechanizmów działania jonów litu może pomóc nie tylko w opracowaniu nowych lepszych leków, lecz także w dokładniejszym zrozumieniu istoty chorób układu nerwowego, w których terapii stosujemy lit.

5

Aktywność biologiczna modyfikownych nukleozydów. Część 2

84%

Szlenkier M.

Wiadomości Chemiczne

|

2018

|

tom [Z] 72, 5-6

245--264

EN

Part II of the review describes biological activities of nucleosides modified in the position 2’ and/or 3’ of a sugar moiety including 2’- and/or 3’-deoxy, 2’,3’-dideoxydidehydro and 2’-β-C-methylated derivatives. Analogues with a changed configuration in the sugar residue and others sugar modifications will be a subject of the part III of the review. Together with the part I it would be a short but possibly comprehensive review of nucleosides’ biological activities. In the group of analogues modified in the position 2’ and/or 3’ of the sugar moiety the following derivatives among others are listed: AZT (zidovudine) – one of the key nucleoside reverse transcriptase inhibitors (NRTI), which are the core of highly active antiretroviral therapy (HAART) against virus HIV; didanosine (ddI) – another potent NRTI with medical importance; stavudine – FDA approved NRTI; zalcitabine – historically important NRTI, however, because of a high mitochondrial toxicity is no longer in use; puromycin – a wide spectrum antibiotic which causes premature chain termination during translation, isolated from Streptomyces alboniger; gemcitabine – chemotherapy medication developed by Eli Lilly and Company and used to treat ovarian, breast, pancreas, bladder cancer and non-small cell lung carcinoma; cordycepin – the most intriguing analogue extracted from Cordyceps sp. known to traditional Chinese medicine (TCM) for centuries, possessing multi-activity against different cancer types; cladribine – used in the treatment of chronic lymphocytic leukemia, cutaneous T-cell lymphoma, hairy cell leukemia and non-Hodgkin’s lymphomas; valopicitabine – a prodrug form of 2’-C-methylcytidine, which was a promising HCV treatment agent, however, it was held during clinical trials and finally sofosbuvir developed by M.J. Sofia from Pharmasset Inc.– a ProTide prodrug form of 2’-deoxy-2’-fluoro-β-C-methyluridine 5’-monosphate, which revolutionized HCV infection therapy.

6

Zonisamid – lek nie tylko przeciwpadaczkowy

84%

Krupa A. , Zwierzyńska E. , Pietrzak B.

|

tom 13

|

nr 3

183-188

EN

Zonisamide – a new generation antiepileptic drug – features a multidirectional mechanism of action. The antiepileptic effect of zonisamide involves blockade of voltage-dependent Na+ and Ca2+ T-type channels, which have a most important role in membrane excitability, suggesting that zonisamide disrupts neuronal synchronized firings and epileptic activity resulting in a limitation of initiation or propagation of seizure. As an anticonvulsant it is used in the treatment of partial and generalized seizures mixed with adults and children, both in combination and in monotherapy. Zonisamide has also been approved for the treatment of Parkinson’s disease. In several double-blind, randomized, multicentre trials, carried out on Parkinson’s disease patients, who showed insufficient response to L-dopa treatment, zonisamide significantly improved motor functions determined by beneficial changes in the total score of the Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS). It is known that the drug increases dopaminergic transmission. New research shows that both, dopaminergic and non-dopaminergic mechanisms could equally be involved. Many authors emphasizes the importance neuroprotective activity of zonisamide. However, there are still some aspects that need to be explained in further studies. Clinical trials are conducted to evaluate its efficacy in bipolar disorder, neuropathic pain and migraine, anxiety disorders, eating disorders and in patients with alcohol dependence. Results of the studies are promising and provide a new possibilities of zonisamide application. However, there is a strong need to expand research in this area.

PL

Zonisamid – lek przeciwpadaczkowy nowej generacji – cechuje się wielokierunkowym mechanizmem działania. Poprzez wpływ na kanały jonowe Na+ oraz Ca2+ stabilizuje neuronalne błony komórkowe, a także zakłóca synchronizację wyładowań, ograniczając w ten sposób rozprzestrzenianie się napadów. Jako lek przeciwpadaczkowy wykorzystywany jest w leczeniu częściowych, uogólnionych oraz mieszanych napadów drgawkowych u dorosłych i dzieci, w terapii skojarzonej i w monoterapii. Został też zarejestrowany do leczenia choroby Parkinsona. W kilku wieloośrodkowych, randomizowanych badaniach z podwójnie ślepą próbą przeprowadzonych u pacjentów z chorobą Parkinsona, którzy wykazywali niewystarczającą odpowiedź na leczenie L-dopą, zonisamid istotnie poprawiał funkcje motoryczne, oceniane w skali nasilenia objawów schorzenia (Unified Parkinson’s Disease Rating Scale, UPDRS). Wiadomo, że lek nasila transmisję dopaminergiczną, a nowsze doniesienia wskazują też na inne kierunki jego działania w przebiegu choroby. Wielu autorów podkreśla znaczenie aktywności neuroprotekcyjnej zonisamidu, niemniej liczne aspekty tego zagadnienia wymagają dalszych obserwacji. Podejmowane są także badania kliniczne oceniające skuteczność tego leku w chorobie afektywnej dwubiegunowej, bólu neuropatycznym oraz migrenowym, w zaburzeniach lękowych, zaburzeniach jedzenia oraz u osób uzależnionych od alkoholu. Ich wyniki są obiecujące i stwarzają nowe perspektywy zastosowania leku, jednak zdecydowanie istnieje potrzeba poszerzenia badań.

7

Aktywność biologiczna modyfikowanych nukleozydów. Część 3

84%

Szlenkier M.

Wiadomości Chemiczne

|

2018

|

tom [Z] 72, 9-10

767--787

EN

Part III of the review devoted to biological activities of nucleoside derivatives presents a further description of analogues modified in the sugar residue with particular focus on those with altered configuration in the 2’ or 3’ position, e.g. cytarabine – an old anticancer chemotherapy agent used to treat acute myeloid leukemia, acute lymphoblastic leukemia, and non-Hodgkin’s lymphomas; fludarabine – derivative of vidarabine used as a drug in the treatment of chronic lymphocytic leukemia, and non-Hodgkin lymphomas; clofarabine – approved by the FDA in 2004, a new-generation second-line drug for recurrent acute myeloid leukemia; and fialuridine – examined as a potential therapeutic for the treatment of HBV infection, however, clinical trials ended tragically. In the last section of the review derivatives with other modifications in the sugar moiety are described – carbocyclic and acyclic analogues, l-nucleosides and 5’-modified nucleosides. Among others, very important modified nucleosides are listed e.g. acyclovir, ganciclovir, DHPA, tenofovir, cyclopentenylcytosine, entecavir, carbovir, abacavir, lamivudine, telbivudine and sinefungin VA. All parts together make a possibly complete and concise review, including the latest reports, the most important groups of modified nucleosides, and should be considered as a whole. In the context of the activities description, there are references to the important molecular targets, mechanisms of action, pharmacodynamics, pharmacokinetics, toxicity, resistance, in vitro and in vivo tests or prodrug strategies, which can be a starting point for further study for chemists interested in medicinal chemistry.

8

Oporność na leki przeciwpłytkowe : przyczyny i możliwości diagnostyki

84%

Petriczko K. , Brażnikow A. , Grzegorowska O. , Białecka M. , Machoy-Mokrzyńska A.

Problemy Nauk Stosowanych

|

2016

|

tom T. 5

171--186

PL

Wstęp i cel pracy: Leki antyagregacyjne odgrywają istotną rolę w prewencji chorób sercowo-naczyniowych. Ważnym problemem klinicznym może stanowić brak skuteczności leczenia przeciwpłytkowego u niektórych chorych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów działania leków antyagregacyjnych, ich roli w terapii, a przede wszystkim głównych przyczyn braku wrażliwości na leczenie przeciwpłytkowe oraz klinicznych konsekwencji tego zjawiska, a także metod badania oporności na leczenie. Materiał i metody: Na podstawie dostępnego piśmiennictwa autorzy przedstawili najważniejsze kliniczne aspekty związane z prowadzeniem leczenia przeciwpłytkowego oraz opisali dostępne metody badania oporności na leki przeciwpłytkowe. Wyniki: Opracowano zestawienie mechanizmów działania leków przeciwpłytkowych oraz klinicznych testów inhibicji płytek krwi. Wnioski: Każdy pacjent, u którego stwierdzono oporność na leczenie przeciwpłytkowe, powinien mieć indywidualnie ustalone dawki stosowanych leków oraz wyznaczone tzw. okno terapeutyczne zwłaszcza, że brak jest wytycznych dotyczących postępowania w przypadku potwierdzenia oporności na leki przeciwpłytkowe.

EN

Introduction and aim: Antiplatelet drugs play an important role in the prevention of cardiovascular diseases. An important clinical problem seems to be the lack of efficacy of antiplatelet therapy in some patients. The aim of this paper is to present the mechanisms of action of antiaggregants, their role in therapy, the main reasons for the lack of sensitivity to antiplatelet therapy and clinical consequences of this phenomenon, as well as methods used for testing resistance to treatment. Material and methods: On the grounds of the available literature, the authors present the most important clinical aspects related to antiplatelet therapy and describe available methods for testing resistance to antiplatelet therapy. Results: The table of mechanisms of action of antiplatelet drugs and clinical tests of platelet blood inhibition have been eleborated in the paper. Conclusion: Any patient diagnosed with resistance to antiplatelet therapy should have individually prescribed doses of drugs and determined the so-called therapeutic window - particularly as there are no guidelines for dealing with confirmed resistance to antiplatelet drugs.

9

Makroproblem z mikroświatem – dezynfekcja w miejscu pracy

84%

Brycki B.

|

tom nr 4

18-20

PL

Bezpieczeństwo mikrobiologiczne środowiska pracy wymaga obniżenia populacji drobnoustrojów do poziomu niestwarzającego zagrożenia. Skuteczna dezynfekcja powietrza i powierzchni, jak również zabezpieczenie środków ochrony indywidualnej przed kolonizacją drobnoustrojami, wymaga zastosowania prawnie dozwolonych środków biobójczych. Aktywność biobójcza zróżnicowanych strukturalnie i chemicznie substancji czynnych w istotny sposób zależy od wielu czynników fizykochemicznych, w szczególności od czasu działania i stężenia. Właściwy dobór mikrobiocydów w stosunku do zidentyfikowanych zanieczyszczeń mikrobiologicznych, w połączeniu z odpowiednią technika, aplikacji, decyduje o skuteczności procesów dekontaminacyjnych.

EN

The microbial safety of the work environment requires the reduction of microorganism population to the level with no risk. An effective disinfection of an air, surfaces and the personal protective equipments can be done with legal microbiocides. The antimicrobial activity of chemicals depends on many factors; the most important are concentrations and time of interaction. To get the best results of the decontamination processes, the proper choice of microbiocides and application methods must be done.

10

Współczesne domieszki napowietrzające do betonu

67%

Łukowski P. , Wiliński D.

Materiały Budowlane

|

2013

|

tom nr 10

24-25

PL

Destrukcja mrozowa to jeden z najpoważniejszych czynników, ograniczających trwałość betonu w klimacie, w którym jest on poddawany powtarzającym się cyklom zamrażania i rozmrażania. Skutecznym sposobem nadania betonowi mrozoodporności jest stosowanie domieszek napowietrzających. Powodują one zmianę struktury materiału, polegającą na stabilizowaniu w stwardniałym betonie mikropęcherzyków o takim rozkładzie przestrzennym i rozmiarach, że zabezpieczają one beton przed naprężeniami powstającymi na skutek zwiększania objętości przez zamarzającą wodę. Domieszki napowietrzające są nieodzowne wszędzie tam, gdzie beton jest narażony na czynniki atmosferyczne, zwłaszcza w budownictwie komunikacyjnym, ale także w innych obszarach technologii betonu.

EN

Frost action is one of the most significant factors, limiting the durability of concrete in the climate, in which it undergoes to repeating cycles of freezing and thawing. The effective measure for making concrete frost-resistant is use of air-entraining admixtures. They cause the change in the material structure, consisting in the stabilization of the air micro-bubbles in the hardened concrete. Themicro-bubbles have such spatial distribution and sizes that protect concrete against the excessive stresses created by the water, which expands when freezing. The air entraining admixtures are necessary, when the concrete is exposed to the atmospheric factors, particularly in the communication construction but also in the other fields of concrete technology.