Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Георгий Александрович Малютин Польский вопрос в русской общественно-политической мысли в 1830-е – начале 1860-х гг. Москва — Санкт-Петербург: Нестор-История, 2013, 206 ss.

100%

Opacki Z.

Studia Rossica Gedanensia

|

2015

|

nr 2

446-452

PL

Artykuł stanowi omówienie monografii Gieorgija Maliutina pt. Польский вопрос в русской общественно-политической мысли в 1830-е – начале 1860-х гг., poświęconej kwestii polskiej w rosyjskiej myśli społeczno-politycznej XIX wieku w okresie między polskimi zrywami powstańczymi lat 1830–1863.

2

Chorwackie echa walki Polaków o wolność: Powstanie Styczniowe w chorwackiej opinii publicznej

63%

Kale S.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2014

|

tom 49

|

nr 1

PL

W niniejszej pracy ukazane zostały stanowiska zajmowane przez chorwacką opinię publiczną w sprawie Polaków i kwestii polskiej w czasie Powstania Styczniowego. Stanowiska te zbadano na podstawie najważniejszych zagrzebskich dzienników: „Pozor” i „Narodne novine”. „Narodne novine” i „Pozor” opowiadały się za odstąpieniem od powstania i były przeciwne niezależności Polski. Na terenie Chorwacji Właściwej istniała jednak część opinii publicznej, która nie zgadzała się z tym głównym nurtem. W „Pozorze” taki sposob myślenia, stojący w opozycji do głównego stanowiska reprezentowanego przez ten dziennik, przedstawiał pisarz August Šenoa, który popierał polską walkę o niepodległość.Focusing on the most important newspapers in Croatia in the second part of the nineteenth century „Pozor” (from January 1863 to January 1864) and „Narodne novine” (from January 1863 to December 1864), the present article examines attitude of Croatian public opinion towards the Poles and the Polish question in the time of January Uprising 1863‑1864. The article shows resignation of the uprising and objections towards autonomy of Poland as the main standpoints of „Narodne novine” and „Pozor”. No significant differences in the attitudes represented by the newspapers were found.

3

„Trochę za późno i za mało ale coś jest”. Polacy w Galicji wobec Aktu 5 listopada 1916 r.

63%

Szymczak D.

|

2017

|

nr 2 (13)

85-101

EN

During the outbreak of WWI, a majority of Poles in Galicia were in favour of the Austria-Poland solution. They hoped that once the Kingdom of Poland was taken away from Russia, Franz Joseph I would become the king of Poland. As a result, a new and powerful state would emerge: Austria-Hungary-Poland. In order to pursue this idea, Poles established the Supreme National Committee and the Polish Legions, a military force. Austria’s military defeats and general weakness of the monarchy put an end to these plans as the politicians in Vienna failed to be equally willing to pursue the solution. The initiative regarding the Polish cause was taken over by Germans and the Act of 5th November was proclaimed. This indicated that the reconstruction of the Polish state would be modelled by the Reich rather than the Habsburg monarchy. On the one hand, the proclamation of the Act of 5th November was welcomed in Galicia: it was the first document taking the Polish cause to the international arena. On the other hand, the end of the Austria-Poland idea led to resentment. Poles in Galicia were afraid that they would be left outside the new Polish state.

4

История Польши и польский вопрос в России в оценке А.С. Будиловича

44%

Kruczkowski T.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2022

|

tom zeszyt

|

nr XXXVI

10-34

PL

Artykuł omawia główne pozycje oceniające rosyjskiego historyka, filologa A.S. Budilowicza piszącego o historii Polski i kwestii polskiej w Rosji. Te poglądy naukowca są rozpatrywane na tle ogólnych stanowisk oceniających w rosyjskiej historiografii. Deklarowany temat w twórczym dziedzictwie A.S. Budilowicz był ściśle związany z historią prawosławnych ziem Rzeczypospolitej oraz z kwestią zachodnio-rosyjską (białoruską i ukraińską). Na kształtowanie poglądów naukowych i społeczno-politycznych A.S. Budilowicza wpłynął zarówno charakter jego wykształcenia, jak i środowisko społeczno-polityczne ówczesnej zachodniej Rosji. Ogólnie rzecz biorąc, historyczna polonistyka A.S. Budilowicza w pełni odpowiadała podstawowym ideom rosyjskiej polonistyki historycznej XIX-początku XX w., mających konserwatywny i słowianofilski charakter, najczęściej o antyzachodnich poglądach. Najważniejszymi atrybutami jedności słowiańskiej dla A.S. Budilowicza były wspólnota religijną Słowian i ich wspólny język. Prawosławie wydawało mu się fundamentem, na którym wyłącznie Słowianie mogli zachować własną tożsamość. Misję Rosji w Polsce A.S. Budilowicz tłumaczył chęcią uratowania Polaków przed zagrażającą im germanizacją i „ożywieniem” zdrowych sił moralnych i psychicznych. Naukowiec był jednym z zwolenników słowianofilskiego podejścia do historii, zwolennikiem idei pansłowiańskich, należy go przypisać szkole zachodniorusyzmu (białoruski regionalny wariant słowianofilstwa).

EN

The article discusses the main evaluative positions of the Russian historian, philologist A.S. Budilovich on the history of Poland and the Polish question in Russia. These views of the scientist are considered against the background of the general evaluative positions of Russian historiography. The author analyzes how the main works of A.S. Budilovich of a polonistic nature, related to the history of Poland and the Polish question in Russia, as well as studies of modern Russian historical polonistics on similar issues. The declared theme in the creative heritage of A.S. Budilovich was closely connected with the history of the Orthodox lands of the Commonwealth and the Western Russian (Belarusian and Ukrainian) issue. The formation of scientific and socio-political views of A.S. Budilovich was influenced by both the nature of his education and the socio-political environment of what was then Western Russia. In general, historical polonistics of A.S. Budilovich fully corresponded to the fundamental ideas of Russian historical polonistics of the 19th- early 20th centuries, conservative and Slavophile in nature, most often of an anti- Western persuasion. The most important attribute of Slavic unity for A.S. Budilovich was the religious community of the Slavs and their common language. Orthodoxy seemed to him the foundation, exclusively on which the Slavs could preserve their own identity. A.S. Budilovich explained the mission of Russia in Poland by the desire to save the Poles from the Germanization that threatened them and to “bring to life” healthy moral and mental forces. The scientist was one of the latest adherents of the Slavophile approach to history, a supporter of pan-Slavic ideas, he should be attributed to the school of Western Russianism (Belarusian regional version of Slavophilism).

RU

В статье рассматриваются основные оценочные позиции российского историка, филолога А.С. Будиловича на историю Польши и польский вопрос в России. Эти взгляды ученого рассматриваются на фоне общих оценочных позиций российской историографии. Автор анализирует, как основные работы А.С. Будиловича полонистического характера, относящиеся к истории Польши и польскому вопросу в России, так и исследования современной ученому российской исторической полонистике по сходной проблематике. Заявленная тематика в творческом наследии А.С. Будиловича была тесно связана с историей православных земель Речи Посполитой и западнорусским (белорусским и украинским) вопросом. На формирование научных и общественно-политических взглядов А.С. Будиловича оказали влияние как характер его образования, так и общественно-политическпя среда тогдашней Западной России. В целом историческая полонистика А.С. Будиловича полностью соответствовала фундаментальным идеям российской исторической полонистики ХІХ – начала XX века, консервативного и славянофильского характера, чаще всего антизападного толка. Важнейшим атрибутом славянского единства для А.С. Будиловича была религиозная общность славян и их общий язык. Православие представлялось ему фундаментом, исключительно на котором славяне могли сохранить собственную идентичность. Миссию России в Польше А.С. Будилович объяснял желанием спасти поляков от грозившего им онемечивания и «вызвать к жизни» здоровые нравственные и умственные силы. Ученый был одним из самых поздних приверженцев славянофильского подхода к истории, сторонником панславистских идей, его следует отнести к школе западноруссизма (белорусского регионального варианта славянофильства).