Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Synteza pochodnych kwasu poliasparaginowego przy zastosowaniu promieniowania mikrofalowego

100%

Polaczek J. , Pielichowski J.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

tom Vol. 50, nr 23

106-111

PL

Celem przeprowadzonych badań było otrzymanie soli kwasu poliasparaginowego, przez hydrolizę tego kwasu. Z kolei kwas poliasparaginowy otrzymano prowadząc polimeryzację termiczną kwasu asparaginowego i aminomaleinowego "w stopie" oraz w rozpuszczalniku, wykorzystując promieniowanie mikrofalowe.

EN

The goal of the investigation was to obtain salts of poly(aspartic acid) by its hydrolysis. In turn, poly(aspartic acid) was prepared by thermal polymerization of aspartic and maleic acid salts. The polymerization reactions were carried outin "melt" solutions under microwave irradiation.

2

Chitosan-based hyrogel for industrial waste treatment

72%

Piątkowski M. , Bogdał D. , Radomski P. , Jarosiński A.

Czasopismo Techniczne. Chemia

|

2011

|

tom R. 108, z. 1-Ch

127-134

EN

The method of chitosan-based hydrogel synthesis from chitosan, aspartic acid and ethylene glycol under microwave irradiation is presented in this article. Application of microwave radiation enables to reduce the reaction time and elimination of catalyst from reaction mixture. Synthesised hydrogel is examined as sorption agent for metal ions (Fe[^2+/3+], Zn[^2+] and Hg[^2+]) within 12 h and 168 h and sorption capacity is calculated.

PL

W artykule przedstawiono metodę otrzymywania hydrożelu na bazie chitozanu, kwasu asparaginowego i glikolu etylenowego w polu promieniowania mikrofalowego, co pozwala na skrócenie czasu reakcji oraz wyeliminowanie katalizatora ze środowiska reakcji. Otrzymany hydrożel zbadano pod kątem wykorzystania jako czynnika sorpcyjnego dla jonów metali (Fe[^2+/3+], Zn[^2+] i Hg[^2+]) w ciągu 12 h i 168 h, a także obliczono pojemność sorpcyjną.

3

Synteza hydrożeli na bazie soli poli(kwasu asparaginowego) i poli(kwasu akrylowego) wykazujących strukturę przenikających się sieci polimerowych

58%

Grzesik R. , Lukosek M. , Torchała K. , Kotyrba Ł. , Wójcik J.

Przemysł Chemiczny

|

2020

|

tom T. 99, nr 12

1712--1716

PL

W środowisku wodnym sporządzono mieszaniny typu przenikających się sieci polimerowych w wyniku sieciowania poli(kwasu akrylowego) wobec soli potasowej lub amonowej poli(kwasu asparaginowego). Wykazano, że wartość pH ma duży wpływ na przebieg tego procesu. Otrzymane substancje miały właściwości hydrożelu.

EN

Interpenetrating polymer networks (IPN) of poly(aspartic acid) and poly(acrylic acid) salts were produced by crosslinking of poly(acrylic acid) in the presence of K or NH salts of poly(aspartic acid) (PAs-K and PAs-A, resp.) 4 in aq. soln. The pH of reaction mixts. had a high impact on the process. IPN of PAs-A and poly(acrylic acid) showed hydrogel-like properties and were recommended as water absorbing additives to mineral fertilizers.

4

Enzymatyczne membrany chitozanowe do biosyntezy kwasu L-asparaginowego

58%

Modrzejewska Z. , Chmiel A. , Sobierajski B. , Platak D. , Kaminski W.

Biotechnologia

|

1998

|

nr 3

5

Effects of glutamic-lactic acid mixture and its combination with aspargic acid and with alanine on maturation rate of salted Baltic herring

58%

Jasinska M. , Zygadlo M.

Acta Ichthyologica et Piscatoria

|

1995

|

tom 25

|

nr 2

101-110

EN

Glutamic-lactic acid mixture and its combination with aspargic acid acid with alanine were used to obtain effect on maturation rate of salted Baltic herring. Those substances were added in amount of 0.17% each per fish weight. The maturation of salted herring carcasses was evaluated organoleptically and by chosen chemical indices such as non-protein and amine nitrogen content. Results proved the carcasses salted with glutamic-lactic acid mixture and with combination of those acids and alanine were mature after 4 weeks, while treated with the mixture of aspargic, glutamic, and lactic acids after 6 weeks. The carcasses treated with the salt only did not mature during 10 weeks of the study period.

PL

Jednym ze sposobów optymalizacji jakości solonych produktów, na które istnieje wciąż duże zapotrzebowanie wśród konsumentów, jest zastosowanie w procesie solenia jako dodatków substancji, których zawartość zwiększa się w tkance mięśniowej prawidłowo dojrzewających ryb solonych lub też substancji powodujących podwyższenie aktywności enzymów własnych solonych ryb. Opierając się na powyższych założeniach postanowiono określić wpływ dodatków mieszaniny kwasów glutaminowego i mlekowego w połączeniu z kwasem asparaginowym lub alaniną na szybkość dojrzewania śledzi bałtyckich oprawionych do postaci tuszek. Użyte substancje dodano w ilości 0,17% w stosunku do masy przeznaczonych do solenia ryb. Stopień dojrzałości solonych tuszek śledziowych określano na podstawie oceny organoleptycznej, wskaźnikiem zachodzących przemian enzymatycznych byla również zawartość azotu niebiałkowego i azotu aminowego w tkance mięśniowej solonych ryb. Przeprowadzone badania wykazały pozytywny wpływ zastosowanych dodatków na cechy smakowe, szybkość dojrzewania i trwałość solonych tuszek śledziowych. Ryby solone samą solą nie uzyskały cech dojrzałego produktu przez cały okres trwania badań (10 tygodni), tuszki solone z mieszaniną kwasów glutaminowego i mlekowego oraz mieszaniny tych kwasów z alaniną były dojrzałe po 4 tygodniach, a z dodatkiem mieszaniny kwasów asparaginowego, glutaminowego i mlekowego po 6 tygodniach solenia. Również zawartość azotu niebiałkowego i azotu aminowego była znacznie większa w rybach solonych z dodatkami niż samą solą, a występujące różnice byly statystycznie istotne. Zastosowane substancje powodowały także obniżenie pH tkanki mięśniowej solonych ryb, wpływające na przyspieszenie dojrzewania i przedłużenie trwałości solonych śledzi. Uzyskane wyniki wskazują na możliwość praktycznego wykorzystania mieszaniny kwasów glutaminowego i mlekowego w połączeniu z kwasem asparaginowym lub alaniną podczas solenia tuszek śledziowych.

6

Wplyw rodzaju paszy i czasu dojrzewania na zawartosc wolnych aminokwasow w miesie kurczat

58%

Mięso i Wędliny

|

2000

|

nr 2

32-35

7

Zastosowanie promieniowania mikrofalowego w syntezie biodegradowalnego kopolimeru kwasu asparaginowego z kwasem mlekowym

58%

Pagacz J. , Polaczek J. , Pielichowski J. , Migdał M. , Tokarska A.

Polimery

|

2009

|

tom T. 54, nr 7-8

514-521

PL

Przedstawiono wyniki badań nad nową, polegającą na zastosowaniu promieniowania mikrofalowego metodą otrzymywania biodegradowalnego kopolimeru (PAL): kwas asparaginowy (KA)-kwas mlekowy (KM). Syntezę prowadzono w warunkach różnego stosunku molowego reagentów, temperatury i mocy promieniowania, w roztworze lub w stopie, bez użycia katalizatora oraz - dla porównania - w jego obecności (H3PO4). Oceniono również przebieg degradacji w roztworze soli fizjologicznej kopolimerów PAL otrzymywanych w stopie. Budowę chemiczną produktów scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR) oraz protonowego magnetycznego rezonansu jądrowego (1H NMR). Metodą chromatografii żelowej (GPC) oznaczono ciężar cząsteczkowy tych produktów, a także określono ich właściwości termiczne wykorzystując do tego celu termograwimetrię (TG) oraz różnicową kalorymetrię skaningową (DSC).W zależności od doboru badanych, wyżej wymienionych warunków kopolimeryzacji, jak również metody jej prowadzenia uzyskano materiały różniące się ciężarem cząsteczkowym, krystalicznością, rozpuszczalnością oraz odpornością termiczną.

EN

The results of investigations on the new method, based on microwave radiation use, of preparation of aspartic acid (KA)/lactic acid (KM) biodegradable copolymer (PAL) are presented. The syntheses were carried out at various molar ratios of reagents, different temperature and radiation dose, in the solution or bulk, without catalyst (H3PO4) or - for comparison - with it (Table 1-4). The course of degradation of PAL copolymers prepared in bulk, in physiological solutions was also evaluated (Fig. 1). Chemical structure of the products were characterized by infrared spectroscopy (FT-IR) (Fig. 2 and 3) and nuclear magnetic resonance (1H NMR) (Fig. 4). Molecular weights of the products (Table 5) were determined by gel permeation chromatography (GPC). Thermal properties were investigated by thermogravimetry (TG) (Fig. 5, Table 6) and differential scanning calorimetry (DSC) (Fig. 6 and 7, Table 7). Dependently on the method of copolymerization and its conditions the resulted materials varied in molecular weights, crystallinity, solubility and thermal stability.