Artykuł opisuje zjawisko celebrity endorsement (wsparcia celebryckiego) w komunikacji politycznej. Punktem wyjścia artykułu jest dostosowanie definicji celebrity endorsementw marketingu komercyjnym do realiów komunikowania wyborczego. W artykule opisano typy endorsmentów celebryckich i przykłady ich zastosowania w polskich kampaniach wyborczych. Kolejna część tekstu służy przedstawieniu teoretycznych modeli skuteczności wsparcia celebryckiego, takich jak: modele źródła, teoria transferu znaczeń, model zaangażowania widowni, model skrótu poznawczego i efekt ingerencji w agendę. Artykuł kończy opis empirycznych efektów oddziaływania celebrytów w kampanii wyborczej, który opiera się na przypadku poparcia, jakiego udzieliła w prawyborach 2007 roku Barackowi Obamie Oprah Winfrey.
EN
The paper describes theoretical and empirical aspects of celebrity endorsement in political communication. Definition of celebrity endorsement laid out in commercial marketing is adopted and adjusted to political communication. Various types of celebrity endorsements and their examples in Polish electoral campaigns are then described. The paper presents theoretical models of celebrity endorsement effects, such as: source models, meaning transfer theory, audience intensity model, cognitive shortcut model and agenda setting effect of celebrity endorsement. The case of Oprah Winfrey endorsment of Barack Obama in 2007 primaries is discussed as a source of empirical evidence of impact of celebrity endorsement in political communication.
Instrumenty komunikowania politycznego, głównie te wywodzące się z marketingu wykorzystywane są w różnym stopniu, w zależności od perspektywy zbliżających się wyborów. Wykorzystanie poszczególnych instrumentów jest uwarunkowane wieloma czynnikami, które mają istotny wpływ na kształtowanie postaw i preferencji wyborczych. Do najważniejszych zalicza się: przedwyborczą sytuacją polityczną, ekonomiczną, społeczną, postawę przeciwników politycznych, wyniki sondaży przedwyborczych oraz determinanty takie jak: niekompletność informacji, stabilność, popierana przez elektorat ideologia, czy program polityczno - społeczny. Wszystkie te czynniki nie oddziaływują w izolacji, razem kształtują preferencje i determinują ostateczną wersję decyzji wyborczych. Odpowiedni dobór instrumentów komunikowania politycznego przyczynia się do skutecznego, docelowego i spójnego prowadzenia kampanii wyborczej
EN
The instruments of political communication, mainly these which are derived from marketing, are used variously, depending on the perspective of forthcoming election. The use of certain instruments is conditioned by the variety of factors, which have a signifi cant infl uence on formation of voting attitudes and preferences. Themost signifi cant among them are: pre-electoral political, economic and social situation, attitudes of the political opponents, the results of pre-electoral opinion polls and the determinants such as: defi ciency of information, stability, the ideology supported by the electorate or socio-political platform. All these factors do not infl uence in isolation, they form jointly the attitudes and determine the fi nal version of voting decisions. The appropriate selection of the instruments of political communication contributes to an effective, target and coherent running of the election campaign
Przedmiotem rozważań zawartych w tekście jest użycie groźby w komunikacji politycznej, rozumiane i opisywane w kategoriach retorycznych i dyskursywnych. W artykule przedstawiono kolejno refl eksje na temat miejsca groźby w teorii retoryki, użycia groźby we współczesnym polskim dyskursie politycznym, funkcji groźby w dyskursie politycznym oraz przykłady stosowania groźby w praktyce politycznej (zjawisko mówienia o oponencie politycznym jako zagrożeniu uniwersalnym).
EN
This article aims at describing the use of the threat in political communication, understood and analyzed in rhetorical and discursive terms. The author examines the position of threat in the theory of rhetoric as well as the use and functions of threat in contemporary Polish political discourse. The fi nal part of the article has been devoted to case study of using the threat as a way of speaking about political opponents.
Problem wolności słowa zwracał uwagę myślicieli od samego początku naszej cywilizacji, ale dopiero we współczesnym wieku stał się centralnym zagadnieniem zarówno w filozofii teoretycznej, jak i praktykach społecznych, które miały na celu organizowanie racjonalnej wspólnoty politycznej. Wolność słowa jest nie tylko kwestią prywatnego prawa jednostki, ale także jednym z podstawowych warunków prawidłowego funkcjonowania sfery publicznej. Po drugie, przestrzeń wzajemnej komunikacji przeszła przez ostatnie dziesięciolecia znaczące zmiany, których wciąż doświadczamy. Współczesny odbiorca mediów żyje w McLuhanowskiej „globalnej wiosce”, w której możliwości dostępu do informacji, przechowywania ich, analizowania i wymiany wydają się nieograniczone. Jednak równolegle do tych możliwości pojawiają się niezwykle realne zagrożenia: niebezpieczeństwo manipulacji przez trudne do zidentyfikowania podmioty medialne, a także zjawisko nadmiernych „szumów informacyjnych” oraz niemożność odróżnienia tego faktu od kreacji informacyjnej. Celem artykułu jest prezentacja idei wolności słowa w ujęciu teoretycznym oraz prezentacja jednego studium przypadku, które wymyka się standardowym zachowaniom medialnym.
EN
The problem of freedom of speech caught the attention of thinkers from the very beginnings of our civilization, but it was only in the modern age that it became a central issue both in theoretical philosophy and in social practices that aimed at organizing a rational political community. Freedom of speech is not only a matter of the individual’s private right, but also one of the fundamental conditions for the proper functioning of the public sphere. Secondly, the space of mutual communication has gone through the last decades and we are still experiencing extremely dynamic changes before our eyes – we live in the proverbial “global village” in a total network where the possibilities of accessing information, storing it, analyzing and exchanging views with others seem unlimited. However, parallel to these possibilities, extremely real threats appear: the danger of being manipulated by entities that are difficult to identify, as well as the phenomenon of excessive “crowds of information” and the inability to practically distinguish the fact from the appearance, the essential from the banality. The aim of the article is the author’s presentation of the idea of freedom of speech present in the scientific literature and the presentation of one case study that eludes standard public behavior.
W czasie pandemii koronawirusa istotnym zagadnieniem stało się zarządzanie kryzysem, a w nim – zarządzanie społecznymi emocjami. Przedstawiona w artykule analiza sentymentu oparta na słowniku NAWL dotyczy postów polskich parlamentarzystów zamieszczanych na Twitterze podczas pierwszych 12 miesięcy pandemii. Pozwala ona określić w sposób ilościowy zakres uwagi poświęcony pandemii w tym medium społecznościowym w relacji do innych tematów. Umożliwia także zidentyfikowanie istotnych różnic pomiędzy sentymentem postów publikowanych przez parlamentarzystów obozu rządzącego i opozycji, postów na temat pandemii i na inne tematy.
EN
During the coronavirus pandemic, crisis management, including the management of social emotions, became an important issue. The sentiment analysis based on the NAWL dictionary presented in the article concerns the posts of Polish parliamentarians posted on Twitter during the first 12 months of the pandemic. It allows to quantify the scope of attention devoted to the pandemic in this social medium in relation to other topics. It also makes it possible to identify significant differences between the sentiment of posts published by parliamentarians in the government camp and the opposition as well as between the posts on the pandemic and on other topics.
Celem artykułu jest zarysowanie podobieństwa pomiędzy propagandą nazistowską w Niemczech a współczesnym komunikowaniem politycznym prawicowych populistów w Polsce. Tekst składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy skupia się na kluczowych źródłach rasizmu, zwłaszcza globalizacji – w ujęciu Zygmunta Baumana. Drugi rozdział poświęcony jest sukcesom, jakie w Europie odnoszą prawicowi populiści od lat osiemdziesiątych XX wieku. Ostatni rozdział uwypukla bliskość – co nie znaczy tożsamość – między propagandą Trzeciej Rzeszy a komunikacją prawicowych populistów we współczesnej Polsce.
EN
The aim of this article is to outline similarities between Nazi propaganda and contemporary populist right-wing communication in Poland. Paper contains three parts. First chapter is focused on main sources of the racism – especially globalization process, described by Zygmunt Bauman. Then author analyzes successes of the populist right-wing in Europe since 1980s. Last chapter is devoted to conceptualization – comparable, but not identical, to the Third Reich – of the communication of the Polish populist right-wing.
Współczesna sfera publiczna w dużej mierze przeniosła się do Internetu, a Twitter stał się wiodącą platformą debaty politycznej. Potencjalnie szkodliwe bańki informacyjne, które skutkują selektywną ekspozycją na wiadomości w mediach społecznościowych, ograniczają jednostki do ich własnych opinii, co może być szczególnie niepokojące, gdy dotyczy osób podejmujących decyzje polityczne. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie wzajemnych relacji pomiędzy polskimi parlamentarzystami na Twitterze oraz stworzenie matrycy powiązań pomiędzy politykami reprezentującymi różne partie polityczne. Analiza danych empirycznych z Twittera udowodniła, że istnieją wysoce spolaryzowane struktury parlamentarzystów, które tworzą się w obrębie przynależności politycznej. Z perspektywy aktorów politycznych polska część Twittera zdominowana jest przez obóz Zjednoczonej Prawicy oraz Koalicję Europejską, a jej wewnętrzny podział stanowi odwzorowanie mandatów w parlamencie.
EN
Since the contemporary public sphere has largely moved online, Twitter has become the leading platform of political debate. Potentially harmful echo spheres, selective exposure and social media filter bubbles that limit individuals to their own opinions can be especially alarming when it concerns politicians. This paper aims to investigate the degree of homophily among Polish MPs, simultaneously indicating the way politicians form follower communication structures. The analysis of the data gathered from Twitter revealed observable elements of polarization at the political affiliation level, although the level of parliament chambers was found meaningless in that case. The Polish political Twittersphere is dominated by the two biggest parties, accurately reflecting parliament composition. The use of communication structure is examined throughout this paper, ultimately confirming the homophilic behavior of specific politicians’ groups, especially in terms of mutual communication and its effectiveness.
W niniejszym artykule zostaną przedstawione opinie mediów polskich i zagranicznych, a także cytowane przez nie wypowiedzi polityków na temat Catherine Ashton jako wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Analiza obejmie zarówno wypowiedzi dotyczące osoby Ashton oraz działań przez nią podejmowanych, jak i sposobu postrzegania Unii Europejskiej jako całości przez pryzmat jej pracy. Poruszona zostanie również kwestia kontaktów wysokiej przedstawiciel z mediami i budowania jej wizerunku.
EN
In this article the opinions about Catherine Ashton as the High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy expressed in Polish and foreign media as well as some editorialised statements by politicians will be presented. The analysis will cover the opinions on Ashton as a person and her actions as the High Representative, as well as the perception of the European Union as a whole through the prism of her work. The High Representative’s contacts with media and her efforts at creating her image will also be presented.
W artykule, na przykładzie wyborów samorządowych przeprowadzonych w 2020 r., w Obwodzie Lwowskim, przeprowadzono analizę lingwistyczną komunikacji wyborczej Partii Sługa Narodu. Badanie zrealizowano w oparciu o metodologię stosowaną przez lingwistykę polityczną. Przeprowadzona analiza pozwala na stwierdzenie, że w czasie komunikacji wyborczej omawiania w tekście partia skorzystała z szerokiej gamy technik i zasobów języka politycznego. W czasie komunikacji wyborczej zastosowano, w większości przypadków, strategie: konsolidacji (taktyki integracji narodu ukraińskiego, polityka z narodem); autoprezentacji (taktyki demonstrowania profesjonalizmu, patriotyzmu, odpowiedzialności), argumentacji (taktyki uzasadniania tezy, dialogiczności, kompromisu).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.