Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The influence of admixtures on the course of hydrolysis of titanyl sulfate

100%

Grzmil B. , Grela D. , Kic B. , Podsiadły M.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2008

|

tom 10

|

nr 3

4-12

EN

The study focused on the question how admixtures, such as iron(II), iron(III), magnesium and aluminium salts influence the degree of TiOSO4 conversion to hydrated titanium dioxide (HTD). Titanyl sulfate solution, an intermediate product in the industrial preparation of titanium dioxide pigments by sulfate route was used. The admixtures were added to the solution and their concentration was gradually changed. It was found that hydrolysis clearly depended on Fe(II) and Fe(III) concentrations. The higher the concentration of iron(II) (up to 5 wt %) in the solution was, the higher conversion degree was achieved. A reverse relationship was observed concerning the influence of iron(III) introduced up to 1.5 wt %. The constant rates of both phases of titanyl sulfate hydrolysis (including the formation of an intermediate colloidal TiO2 and final products) depended on iron(II) and iron(III) content in the solution. The concentration of other constituents did not influence hydrolysis in the investigated part of the process (up to 2.6 wt % of Mg and up to 0.3 wt % of Al). However, the size of primary particles of the obtained TiO2·nH2O did not depend on the content of the above-mentioned constituents in the solution.

2

The unconventional single stage hydrolysis of potato starch

100%

Słomińska L. , Zielonka R. , Jarosławski L.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2013

|

tom 15

|

nr 3

7-14

EN

Enzymatic depolymerisation of starch to glucose or maltose is carried out by starch- degrading amylases during a two-stage hydrolysis: liquefaction using bacterial α-amylase followed by saccharification with glucogenic (fungal amylase) or maltogenic (fungal or bacterial) amylases. As a rule, these enzymes are applied separately, following the recommendations concerning their action provided by the enzyme manufacturers. The study presents our attempts to determine the reaction conditions for a simultaneous action of liquefying and saccharifying enzymes on pre-treated potato starch. Hydrolysis was run by Liquozyme Supra, Maltogenase 4000L and San Super 360L enzymes (Novozymes) at different temperatures. During the single-stage method of starch hydrolysate production the most desirable results was obtained for the maltose hydrolysate at 80°C (51.6 DE) and for the glucose hydrolysate at 60°C (96 DE). The analyses indicate that the application of a single-stage hydrolysis of starch to maltose or glucose makes it possible to obtain a degree of starch saccharification comparable with that obtained in the traditional two-stage hydrolysis.

3

Screening of lipase carriers for reactions in water, biphasic and pure organic solvent systems

100%

Hrydziuszko Z. , Dmytryk A. , Majewska P. , Szymańska K. , Liesiene J. , Jarzębski A. , Bryjak J.

Acta Biochimica Polonica

|

2014

|

tom 61

|

nr 1

1-6

EN

In bioprocesses lipases are typically used in immobilized form, irrespective of type of reaction systems, to ensure an even distribution of catalysts in water restricted media and/or to facilitate separation and reuse. In these studies we report on the selection of appropriate enzyme-carrier preparation for hydrolysis reaction in aqueous and biphasic systems and transesterification in organic solvent. For this Candida rugosa lipase was bound by adsorption or covalent attachment onto various carriers to give 24 preparations. Selection of proper preparation was based on reactivity, thermal stability (4 h at 60°C), possibility of drying and operational stability in 17-23 successive batch processes of 4-nitrophenyl palmitate hydrolysis in water. Activity of preparations varied from 20 to 5100 U∙mL-1 but the most stable preparations were those of moderate activity: bound by adsorption or covalent attachment to NH2-Kieselgel or acrylic carrier (retained activity over 90%). Selected preparations were used for hydrolysis of ethyl (1-butyryloxyethyl)-phenylphosphinate in biphasic system, and, after drying, in ethyl (1-hydroxyethyl)-phenyl-phosphinate transesterification. In this study operational stability was the principal criterion of selection. In water system, lipase covalently bound to NH2-Kieselgel was the best - preserved 50% of initial activity in consecutive batch processes. In biphasic system and lipase covalently bound to acrylic and NH2-Kieselgel the values were 90 or 77%, respectively, whereas in organic solvent, when lipase was immobilized on NH2-Kieselgel by adsorption, it was 50%. Thus, NH2-Kieselgel appears to be an universal matrix for investigated lipase immobilization and can be used in all reaction systems.

4

Effects of processing parameters on hydrolysis of TiOSO4

100%

Grzmil B. , Grela D. , Kic B.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2009

|

tom 11

|

nr 3

15-21

EN

The influence of both TiOSO4 concentrations in the starting solution and a way of conducting hydrolysis on the degree of titanyl sulphate conversion to hydrated titanium dioxide were studied. Titanyl sulphate solution, an intermediate product in the commercial preparation of titanium dioxide pigments by sulphate method, was used. The continuous method of conducting hydrolysis was applied using one or two reactors connected in series. It was found that the degree of hydrolysis markedly depends on the studied parameters. It was also found that TiOSO4 hydrolysis using the continuous method should be conducted: i) at a possibly low concentration of free sulfuric acid in the solution and; ii) in two or more rectors connected in series.

5

Kinetyka hydrolizy propoksuru w układzie woda - osad denny

100%

Wybieralski J.

|

1998

|

tom Vol. 5, nr 1-2

113-118

PL

Dotychczas prowadzone badania pozostałości pestycydów w wodach powierzchniowych wskazują na możliwość pojawienia się incydentalnie ich bardzo wysokich stężeń. Szczególnie narażone na skażenie są drobne cieki wodne i rowy melioracyjne przepływające przez obszary intensywnie uprawiane rolniczo. W przeprowadzonych doświadczeniach badano kinetykę hydrolizy propoksuru (N-metylokarbaminianu o-izopropoksyfenylu) w postaci preparatu Unden 200 EC w układzie woda-osad denny. Kinetyka hydrolizy propoksuru była odwrotnie proporcjonalna do zawartości części spławialnych w osadach, adsorpcja rosła wraz ze wzrostem zawartości cząstek gliniastych w osadach.

EN

Previous investigations on pesticide residues in the surface waters indicate the possibility of the occurence of incidentally heghe concentrations. In particular the contamination affects small underflows and drainage ditches cutting through the intensively cultivated areas. The investigations aimed at the kinetics of propoxur (2-isopropoxy-phenyl-N-metylcarbomate) hydrolysis as emulsified form - Unden 200 EC in water-sediment system. The kinetis of propoxur hydrolysis was inverselly proportional to the contents of floatable parts in the sediments, adsorption increased with the increase of clay particle content in sediments.

6

Nucleophilic Cleavage of Selenaheterocyclic Ring in Benzisoselenazol-3(2H)-ones and 1,3,2-Benzodiselenazoles

88%

Lisiak R. , Młochowski J. , Palus J.

|

2007

|

tom Vol. 81, nr 8

1403-1411

EN

The reactions of cyclic selenenamides: benzisoselenazol-3(2H)-ones and 1,3,2-benzodiselenazoles 3 with living cell nucleophiles such as water and thiols were investigated. Both of them caused Se–N bond cleavage. The thiolysis of 1 led to selenosulphides 6, 9 or to products of their disproportionation the equimolar mixtures of diselenides 7 and disulphides 8. The hydrolysis of 1 and 3 as well as thiolysis of 3 resulted in formation of corresponding diaryl diselenides 7 or 10.

7

Biodestruktiruemye polimery N-vinilpirrolidona

88%

Maiboroda S. B. , Loseva S. , Klyagina M. B. , Tshmuhamedov R. I. , Kosharnaya O. P. , Shtilman M. I.

|

2001

|

tom Vol. 50, nr 23

436-436

8

Studies on the hydrolysis process of titanium sulfate compounds

75%

Grzmil B. , Grela D. , Kic B.

|

2006

|

tom Vol. 8, nr 3

19-21

EN

The influence of the initial concentration of TiO2 and iron in the solution and the storage period of the solution containing the titanyl sulfate on the degree of the conversion of TiOSO4 to hydrated titanium dioxide and sulfuric acid have been investigated. A commercial solution of titanyl sulfate from the installation of titanium white in Chemical Plants ,,Police" S.A. was utilized. It was found that the degree of hydrolysis, at the initial stage of the process, was markedly dependent on the studied parameters. Whereas the degree of hydrolysis in the final stage was fluctuated within a small range and amounted to 94 - 96%.

9

The Role of Alkali and Alkaline Earth Metal Ions on the Hydrolysis of 2-Ferrocenyl-1,3-dioxane in Acetonitrile Solutions

75%

Navarro E. , González F. , Astudillo P. , Vázquez-Hernández M. , Hernández-Rodríguez M. , Juaristi E.

|

2007

|

tom Vol. 81, nr 5-6

921-930

EN

he hydrolysis of 2-ferrocenyl-1,3-dioxane in the presence of different alkali (Li+, Na+, K+ ), alkaline earth (Mg2+, Ca2+ ), and transition metal ions (Zn2+) was studied in acetonitrile solutions. The evolution of the hydrolysis of the dioxane ketalmoiety and the formation of the reaction products was monitored by analysis of the electrochemical oxidation potential of the ferrocenyl redox centre, which maintains its integrity in the reaction and facilitates the determination of the concentrations of both the starting material and products. It was found that only Ca2+ promotes the hydrolysis of 2-ferrocenyl- 1,3-dioxane to produce ferrocenecarboxaldehyde and 1,3-propanediol in up to quantitative yield when an excess of the Ca2+ metal ion is present. Theoretical calculations (B3LYP/3-21G*) led to a proposal for the hydrolysis mechanism, in which coordination of solvated calcium to theO–C–O dioxane segment is determinant for the process to begin.

10

Influence of relativistic effects on hydration and hydrolysis of rutherfordium, dubnium and some 6th row element cations

75%

Bilewicz A. , Siekierski S.

|

1999

|

tom Vol. 44, nr 4

521-528

EN

New evidence for the influence of relativistic effects on coordination number, CN, and hydrolysis of Rf[indeks górny]4+ and Db[indeks górny]5+ aqua ions has been presented. It has been argued that very strong hydrolysis of the heaviest members of Groups 12, 13 is caused by the low CN of Hg2+ and Tl3+ in their aqua ions. Low CN is the result of relativistic effects which stabilize the 6s orbital, increasing thereby the respective promotion energy. That supports our previous view that strong hydrolysis of RF[indeks górny]4+[indeks dolny]aq much greater than that of HF[indeks górny]4+[indeks dolny]aq and Zr[indeks górny]4+[indeks dolny]aq, is also a result of lower CN. Since the promotion energy for sp3d4 hybridization (CN 8) seems to be close to that of sp3d2 hybridization (CN 6), and since hydration energies of Zr4+ Hf4+ and Rf4+ do not differ very much for hexa- and octahydrates the two aqua ions i.e., M(H2O)[indeks górny]4+[indeks dolny]6 and M(H2O)[indeks górny]4+[indeks dolny]8 may coexist in aqueous acid solutions. lHowever, due to relativistic stabization of 7s and destabilization of 6d orbitals, which increases promotion energy, the Rf[indeks górny]4+ aqua cation should show coordination number 6 rather than 8. A shift of equilibrium toward a lower hydrate increases the tendency to hydrolyse.

PL

Przedstawiono nowe dowody potwierdzające wpływ efektu relatywistycznego na liczbę koordynacyjną (LK) i hydrolizę akwojonów Rf[indeks górny]4+ i Db[indeks górny]5+. Dowiedziono, że bardzo silna hydroliza kationów najcięższych pierwiastków Grupy 12 i 13 jest związana z niską LK akwojonów Hg2+ i TI3+. Niska LK Hg[indeks górny]2+[indeks dolny]aq i TI[indeks górny]3+[indeks dolny]aq jest efektem relatywistycznej stabilizacji orbitalu 6s powodującej zwiększenie odpowiedniej energii promocji. Potwierdza to naszą wcześniejszą hipotezę, że silna hydroliza Rf[indeks górny]4+[indeks dolny]aq, dużo silniejsza niż Hf[indeks górny]4+[indeks dolny]aq i Zf[indeks górny]4+[indeks dolny]aq, jest także związana z jego niższą liczbą koordynacyjną. Ponieważ energia promocji dla hybrydyzacji sp3d4 (LK=8) wydaje się być bliska energii promocji dla hybrydyzacji sp3d2 (LK=6), nie powinny się też znacznie różnić energie hydratacji hexa- i oktahydratów Zr4+, Hf4+ i Rf4+. Dlatego w roztworach silnie kwaśnych mogą występować w równowadze kationy M(H20)[indeks górny]4+[indeks dolny]6 i M(H20)[indeks górny]4+[indeks dolny]8. Jednakże dla Rf[indeks górny]4+[indeks dolny]aq, w wyniku relatywistycznej stabilizacji orbitalu 7s oraz destabilizacji orbitali 6d powodującej zwiększenie energii promocji, następuje przesunięcie równowagi w stronę hydratów o niższej LK, co jest źródłem zwiększenia się jego tendencji do hydrolizy.

11

Badania toksyczności produktów degradacji poliestru "Bionolle®"

63%

Łabużek S. , Pająk J. , Nowak B. , Solga M.

|

2008

|

tom T. 53, nr 5

384-389

PL

Zbadano toksyczność produktów hydrolizy oraz biodegradacji poliestru "Bionolle®" przeprowadzonej z udziałem grzybów mikroskopowych Aspergillus niger i Penicillium funiculosum w stosunku do Chlorella sp., Lemna minor, Brassica rapa, Daphnia magna oraz Allium cepa. Stwierdzono, że produkty starzenia hydrolitycznego nie wywierały toksycznego wpływu na organizmy testowe, podczas gdy roztwory uzyskane po biodegradacji "Bionolle®" hamowały wzrost Chlorella sp., Lemna minor oraz Brassica rapa i powodowały śmierć Daphnia magna, nie wywoływały natomiast efektu klastogennego u Allium cepa. Na podstawie wartości wyznaczonych wskaźników toksyczności (IC50, NOEC, LC50) można przypuszczać, że produkty degradacji poliestru rozproszone w środowisku nie będą negatywnie oddziaływać na bytujące tam organizmy. Ponadto stwierdzono, że ubytki masy próbek oraz wartości TOC (sumarycznej zawartości węgla organicznego) w roztworach po hydrolizie są znacznie mniejsze niż w roztworach po biodegradacji.

EN

The toxicity of the products of hydrolysis and biodegradation of "Bionolle®" polyester, carried out with use of filamentous fungi Aspergillus niger and Penicillinum funiculosum, on Chlorella sp., Lemna minor, Brassica rapa, Daphnia magna or Allium cepa was investigated. It was found that the products of hydrolytic degradation did not show toxic influence on the organisms tested while the solutions obtained after "Bionolle®" biodegradation inhibited the growth of Chlorella sp., Lemna minor and Brassica rapa, caused the mortality of Daphnia magna (Fig. 1), however, they did not cause the clastogenic effect on Allium cepa (Fig. 2). On the basis of the values of toxicity indices determined (IC50, NOEC and LC50) one can foresee that the products of polyester biodegradation, scattered in the environment, will not affect negatively the organisms living there (Table 2). Additionally it was found that the weight loss and TOC (total content of organic carbon) values of the samples in the solvent after hydrolysis are much lower than in similar solvents after biodegradation (Table 1).

12

Hydroliza i aminoliza 2H-1,3-benzoksazyno-2,4(3H)-dionu oraz jego N-benzylopochodnej

63%

Misiak J. , Rutyna A. , Kowalski P.

|

2006

|

tom R. 103, z. 4-Ch

115-131

PL

W niniejszym artykule opisano metody syntezy N-benzylo-2H-1,3-benzoksazyno-2,4(3H)-dionu (3) w reakcji N-benzylowania 2H-1,3-benzoksazyno-2,4(3H)-dionu (1) za pomocą chlorku benzylu. Reakcje prowadzono w różnych rozpuszczalnikach i w obecności różnych zasad w warunkach standardowych oraz w warunkach promieniowania mikrofalowego. 2H-1,3-benzoksazyno-2,4(3H)-dion (1) oraz N-benzyl-2H-1,3-benzoksazyno-2,4(3H)-dion (3) poddano reakcjom hydrolizy oraz aminolizy, w celu oceny trwałości tych połączeń. Struktury otrzymanych związków potwierdzono na podstawie badań fizykochemicznych i spektroskopowych.

EN

N-benzyl-2H-1,3-benzoxazine-2,4(3H)-dione (3) was synthesised by the reaction of 2H-1,3-benzoxazine-2,4(3H)-dione (1) with benzyl chloride. The reaction was carried out in different solvents in the presence of various bases under regular thermal conditions or under microwave radiation. 2H-1,3-benzoxazine-2,4(3H)-dione (1) and N-benzyl-2H-1,3-benzoxazine-2,4(3H)-dione (3) were hydrolized and aminolized, to estimate stability of these compounds. The structures of the products were confirmed by physicochemical and spectroscopic methods.

13

Podatność na degradację poliuretanów z syntetycznym polihydroksymaślanem w środowisku utleniającym i hydrolitycznym

63%

Brzeska J. , Dacko P. , Heimowska A. , Janik H. , Kowalczuk M. , Rutkowska M.

|

2012

|

tom nr 1

8-14

PL

Poliuretany (PURs), zawierające w segmencie giętkim ataktyczny, telecheliczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) (a-PHB) oraz polikaprolaktonodiol (PCL) lub polioksytetrametylenodiol (PTMG), poddano degradacji hydrolitycznej i oksydacyjnej. Segment sztywny zbudowany był z 4,4'-diizocyjanianu difenylometylenu (MDI) lub 4,4'-diizocyjanianu dicykloheksylometylenu (H12MDI) oraz 1,4-butanodiolu (1,4-BD). Dla porównania zsyntezowano PURs bez a-PHB. Poliuretany poddano degradacji hydrolitycznej w buforze fosforanowym z dodatkiem NaN3 w czasie 36 tygodni oraz oksydacyjnej w roztworze CoCl2/H2O2 w czasie 16 tygodni inkubacji. Próbki inkubowano w temperaturze 37oC. Postęp degradacji śledzono poprzez kontrolowanie masy próbek poliuretanów oraz obserwację ich powierzchni pod mikroskopem optycznym w świetle odbitym bez polaryzatora. Poliuretany, zawierające syntetyczny, taktyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) wykazały większą wrażliwość na degradację oksydacyjną niż hydrolityczną. Na powierzchni poliuretanów poddanych działaniu roztworu oksydacyjnego zaobserwowano wyraźną erozję próbek. Zastosowanie alifatycznego diizocyjanianu w syntezie poliuretanów zwiększyło podatność poliuretanów na degradację, zwłaszcza w środowisku hydrolitycznym, w porównaniu do poliuretanu z diizocyjanianem aromatycznym. Znacznie większe zmiany masy oraz powierzchni próbek zaobserwowano dla poliuretanów z PTMG niż z PCL w segmencie giętkim.

EN

New polyurethanes with synthetic polyhydroxybutyrate in their soft segments were degraded under hydrolytic and oxidative conditions. The soft segments of the investigated polyurethanes were built of polytetramethylene glycol (PTMG) and atactic poly[(R,S)- 3-hydroxybutyrate] (a-PHB) or polycaprolactone diol (PCL) and a-PHB, whereas the hard segments consisted of 4,4'-diisocyanate dicyclohexylmethane (H12MDI) and 1,4-butane diol. For comparison PURs without a-PHB and PURs based on 4,4'-diisocyanate diphenylmethane (MDI) were also prepared. The hydrolytic degradation was carried out at 37oC for 36 weeks using a phosphate buffer solution (pH = 7.41). The oxidative degradation was done by using 0.1 M CoCl2 in 20 % H2O2 at 37oC for 16 weeks. The weight changes were estimated during the degradation process. The surface changes of the polyurethanes were tested under an optical microscope after incubation in both the environments. Polyurethane samples containing synthethic, atactic poly([R,S]-3- hydroxybutyrate) were more susceptible to oxidation than to hydrolysis. The surface of polymers incubated in the oxidizing solution was destroyed, whereas the surface of the polymers incubated in the hydrolytic solution was only slightly changed. The presence of aliphatic diisocyanate in the hard segments, in comparison with aromatic diisocyanate, was responsible for a higher rate of degradation of the polymers in the hydrolytic environment. Much more visible surface changes of polyurethanes with PTMG in their soft segments suggest a higher vulnerability to oxidation and hydrolysis of those polymers than in the case of PURs with PCL.

14

Application of wood rot wild mushrooms in bioethanol production from sawdust of sawmills of Oromia Forest and Wildlife Enterprise, Ethiopia

63%

Megersa S.

World News of Natural Sciences

|

2020

|

tom 29

|

nr 3

185-197

EN

In this research sawdust samples of Ecalyptus globulus and Cupressus lusitanica were evaluated for bioethanol productions. The sawdust samples were first pretreated with three white rot fungi alone and also by combining the white rot fungi with mild NaOH and steam. Both the fungal and combined pretreated samples were then hydrolyzed with hydrolytic enzymes from three cellulolytic wood rot fungi. Finally, the resulting sugars were fermented into bioethanol using S. cerevisae in anaerobic conditions. Results obtained, in general, indicated that bioethanol amount produced in all cases of sawdust management was significantly higher than the amount obtained from the un-pretreated sawdust samples (p<0.05). In both fungal alone and combined pretreated sawdust samples, higher ethanol yield was obtained from E. globulus than from C. lusitanica. Similarly, combination with NaOH showed better bioethanol yield over combination with steam. The highest alcohol concentration was obtained when pretreated NaOH-006-2G and hydrolyzed with enzymes from 033-1G and followed by results when pretreated with 005-1G and 003-2G, respectively, and hydrolyzed with enzymes from 033-1G.

15

Produkcja bioetanolu z odpadów lignocelulozowych : możliwości i ograniczenia. Cz. II. Hydroliza i fermentacja

63%

Kulikowska D. , Klimkowski K.

|

2008

|

tom Nr 2

24-28

EN

Microorganisms used in the process of enzymatic hydrolysis. Pro-cess" conditions and its effectivity. Comparison of hydrolysis me-thods for lignocellulose waste. Fermentation of the described waste and proper technological systems.

16

Fermentacja metanowa osadów ściekowych hydrolizowanych termochemicznie

63%

Myszograj S.

|

2007

|

tom T. 10, nr 2

141-152

PL

Enzymatyczna hydroliza (upłynnianie) nierozpuszczalnych polimerów organicznych do form rozpuszczalnych dostępnych dla mikroorganizmów limituje szybkość procesów biochemicznego rozkładu substratów organicznych. W procesie fermentacji metanowej fazami ograniczającymi szybkość beztlenowego rozkładu biofrakcji są faza hydrolizy i metanogeneza. Zastosowanie wstępnej obróbki osadów ściekowych przez wykorzystanie wysokich temperatur lub/i reagentów chemicznych do rozbicia pojedynczych i zgrupowanych komórek może powodować uwolnienie wewnątrzkomórkowej materii organicznej do fazy ciekłej i większą dostępność tych substancji dla bakterii. Ciecz hydrolizatu jest bogata w związki organiczne, ponieważ węglowodany i tłuszcze przechodzą w formy łatwo rozkładalne, a białka tracą ochronną strukturę enzymatyczną. Dzięki hydrolizie uzyskuje się wyższy stopień transformacji lotnych kwasów tłuszczowych (LKT) do metanu. Skrócenie czasu fazy hydrolizy powoduje intensyfikację oraz przyspieszenie zachodzących procesów w kolejnych fazach stabilizacji beztlenowej. Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wpływu wstępnej termicznej, chemicznej i chemiczno-termicznej hydrolizy wstępnych osadów ściekowych na proces termofilowej fermentacji metanowej. Próbki osadu wstępnego poddawano wstępnej obróbce, stosując alkalizację z wykorzystaniem NaOH do pH równego 8, 9, 12 i w zakresie niskich temperatur (60, 70, 80, 90°C). Największy udział frakcji rozpuszczonej w ChZT całkowitym, wynoszący 44%, stwierdzono dla próbek osadu wstępnego poddanego wstępnej alkalizacji i obróbce termicznej (pH = 8,90°C). Wstępnie zhydrolizowane próbki poddano procesowi fermentacji termofilowej w temperaturze 55°C w czasie 15 dób. Stwierdzono wyższą efektywność procesu fermentacji metanowej dla wstępnej termochemicznej hydrolizy osadu wstępnego niż w przypadku rozdzielenia procesów na obróbkę termiczną i chemiczną. Dla próbki zhydrolizowanej w pH = 8 i 90°C uzyskano produkcję biogazu o 1,08 razy wyższą (ok. 0,9 m3/kg s.m.o.) i wzrost udziału metanu w biogazie o 1,44 razy w porównaniu z próbką niepoddawaną wstępnej obróbce. Dla pozostałych próbek zhydrolizowanych termochemicznie efektywność procesu fermentacji była bardzo zbliżona.

EN

Biochemical decomposition of organic substrates is limited by enzymatic hydrolysis of insoluble organic polymers to soluble forms available for microorganisms. During methane fermentation process, the hydrolysis phase and methanogenesis constitute phases that limit the rate of anaerobic decomposition of biofraction. Pretreatment of sewage sludge can result in release of intracellular organic matter to liquid phase and higher accessibility of these substances to bacteria. This process involves application of high temperatures or/and chemical reagents in order to decompose single and grouped cells. As a consequence, the cellular wall is destroyed. The hydrolysate liquid is rich in organic compounds, since carbohydrates and fats are transformed into easily decomposable forms, and proteins lose the protective enzymatic Structure. Thanks to such a hydrolysis, the higher degree of transformation of volatile fatty acids (VFA) to methane is achieved. Reducing time of hydrolysis phase results in intensification and acceleration of processes occurring in consecutive phases of anaerobic stabilisation. In this article, the results of research on the influence of thermal, chemical and thermo-chemical hydrolysis of sewage sludge on the process of thermophilic methane fermentation was discussed. The series of tests were carried out, where samples of primary sludge were subjected to pre-treatment in the course of alkalisation of samples using NaOH up to pH 8, 9,12 and within the rangy of low temperatures (60, 70, 80, 90°C). The highest contribution of dissolved fraction in total COD (Chemical Oxygen Demand) equal to 44% was obtained for samples of primary sludge subjected to initial alkalisation and thermal treatment (pH 8, temp. 90°C). The initially hydrolysed samples were then subjected to the process of thermophilic fermentation at the temperature of 55°C within the period of 15 days. The higher efficiency of methane fermentation process was observed for initial thermo-chemical hydrolysis of primary sludge than in the case of diving the processes into thermal and chemical treatment. For the sample hydrolysed at pH 8 and temp. 90°C, the higher biogas production by 1.08 (ca. 0.9 m3/kg VSS (Volatile Suspended Solids)) as well as the increase of methane contribution in biogas by 1.44 were obtained, in comparison to the sample not subjected to pretreatment. For remaining thermo-chemically hydrolysed samples, the efficiency of fermentation process was very similar.

17

Etery tert-butylowe w środowisku

51%

Gackowska A. , Gaca J.

|

2007

|

tom R. 15, nr 6

207-211

PL

W niniejszym artykule przeanalizowano doniesienia literaturowe dotyczące błokomponentów paliw ciekłych ze szczególnym uwzględnieniem eterów tert-butylowych. Przedstawione zostały ich właściwości użytkowe i korzyści wynikające z zastosowania tego typu związków jako dodatków-tlenowych do benzyn silnikowych. Wprowadzenie eterów do praktyki znalazło swoje reperkusje w zanieczyszczeniu środowiska. Omówiono wzrastające zanieczyszczenie wód, jak i powietrza, eterami. W celu wyjaśnienia obecności eterów tert-butylowych w środowisku scharakteryzowane zostały ich źródła przenikania. Zaprezentowano wyniki badań udziału eterów (ert-butylowo-metylowego (MTBE), tert-butylowo-etylowego (ETBE) i tert-amylowo-metylowego (TAME) w reakcjach z rodnikiem hydroksylowym. W niniejszej pracy omówiono procesy biodegracacji eterów terf-butylowych. Wykazano wpływu jonu chlorkowego i czynnika utleniającego na przemiany ETBE i MTBE obecne w środowisku wodnym. Przedstawiono schemat przemian eterów tert-butylowych w układzie Cl: H2O2, w wyniku których powstają toksyczne produkty chloroorganiczne.

EN

The scientific publications concerning biocomponents added to the liquid fuels have been analyzed making a particular allowance for tert-butyl ethers. Their functional properties as well as the advantages resulting from the application of these compounds as the oxygen additives to the motor petrol have been characterized. Introduction of ethers into practice found its repercussions in the environment pollution. An increasing pollution both of waters and air with ethers have been discussed. In order to explain presence of tert-butyl ethers in environment, the sources of their penetration have been characterized. The results of studies on the effect of presence of tert-butyl-methyl ether (MTBE), tert-butyl-ethyl ether (ETBE) and tert-amyl-methyl ether (TAME) in reaction with hydroxyl radical have been presented. In this paper, processes of biodegradation of tert-butyl ethers have been talked over. The effect of chloride ion and oxidizing agent on ETBE and MTBE conversions in water medium has been demonstrated. The scheme of conversions of tert-butyl ethers in the system Cl :H2O2, resulting in formation of toxic chloroorganic products has been presented.

18

Study of Extraction Equilibria in the Reaction of Alkaline Hydrolysis of Activated Amino Acid Esters / Badanie Równowag Ekstrakcji W Reakcji Zasadowej Hydrolizy Aktywowanych Estrów Aminokwasów

51%

Doroshkevich V. S. , Baranova O. V. , Shendrik A. N. , Doroshkevich A. S. , Lygina O. S. , Lyubchyk S. B.

Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology

|

2014

|

tom 19

|

nr 1-2

69-77

EN

Correlation between observed kinetic effects of phase-transfer catalytic reaction of the alkaline hydrolysis of 4-nitrophenyl ester of N-benzyloxycarbonylglycine-4 in the two-phase system chloroform-borate buffer pH = 10 and a content of ionic forms of catalyst was investigated. The phosphonium salts QX (X = Cl¯, Br¯, I¯) shows high catalytic reactivity. Dependence of the reaction kinetics discussed in the framework of the extraction mechanism with a competitive extraction of a nucleophile ОН¯, nucleofuge 4-NO2C6H4O¯ and anion X¯ of the phase-transfer catalyst.

PL

Zbadano korelację pomiędzy obserwowanym efektem kinetycznym przejścia fazowego katalitycznej reakcji zasadowej hydrolizy estru 4-nitrofenylowego N-benzyloksycarbonylglycyny-4 w dwufazowym układzie chloroform-bufor boranowy, pH = 10, z zawartością jonowych form katalizatora. Sole fosfoniowe QX (X = Cl¯, Br¯, I¯) wykazują wysoką aktywność katalityczną. Zależności kinetyki reakcji przeanalizowano w ramach mechanizmu ekstrakcji z konkurencyjną ekstrakcją nukleofilu ОН¯, grupą odchodzącą 4-NO2C6H4O¯ i anionem X¯ katalizatora przejścia fazowego.

19

Związki powierzchniowo czynne metody otrzymywania, charakterystyka i zastosowanie

51%

Adamczak M. , Mentzen W. , Bednarski W.

|

1999

|

tom T. 53, nr 3

22-24

PL

W artykule opisano metody syntezy oraz zastosowanie naturalnych związków powierzchniowo czynnych. Monoacyloglicerole są emulgatorami szeroko stosowanymi w przemyśle spożywczym. Produkowane są one na skalę przemysłową metodą glicerolizy chemicznej tłuszczów i olejów w wysokiej temperaturze z wykorzystaniem zasadowych katalizatorów nieorganicznych. W ostatniej dekadzie podejmowano wiele prób enzymatycznej syntezy monoacylogliceroli. Należą do nich hydroliza, estryfikacja kwasów tłuszczowych lub transestryfikacja oraz gliceroliza tłuszczów i olejów. Istnieją możliwości otrzymania mieszaniny mono- i diacylogliceroli drogą mikrobiologicznej degradacji tłuszczów odpadowych. Enzymatycznie otrzymane estry cukrowe kwasów tłuszczowych są szeroko stosowane jako detergenty przemysłowe w różnorodnych produktach żywnościowych.

EN

The article reviews shortly methods of synthesis and application of different kinds of natural surface-active substances. Monoacyloglycerols (monoglycerides) are the most widely used emulsifieres in the food industry. Monoacyloglycerols are manufactured on an industrial scale by chemical glycerolysis of fats and oils at high temperature employing inorganic alkaline catalyst. In the last decade, many approaches have been investigated in the enzymatic synthesis of monoacylglycerols. These are selective hydrolysis, estrification of fatty acids or transestrification, and glycerolysis of fats and oils. There are some possibilities to obtain mixture of mono- and diacyloglicerols by microbial degradation of waste fats. Sugar fatty acid esters are widely used as industrial detergents and as emulsifiers in a variety of food formulations.

20

Zastosowanie biotransformacji w syntezie optycznie czynnych laktonów

44%

Gładkowski W.

|

2009

|

tom [Z] 63, 5-6

361-389

EN

Compounds with lactone moiety exhibit many biological acitivities (for example antimicrobial, antifeedant, cytostatic). One of the most attractive methods to obtain optically active lactones are regio- and stereoselective biotransformations. These together with mild reaction conditions are the main advantages of the processes compared to chemical synthesis of lactones. In this review examples of such biotransformations are presented. The lactones may be obtained via direct biotransformation of substrate or in chemoenzymatic synthesis. In the second case the enzymatic step is the key one, leading to optically pure or enriched intermediate which is further transformed into desired, optically active product. As the products of direct biotransformation, lactones can be formed from fatty acids like ricinoleic or vernolic acid [1, 2], aromatic compounds (benzoic acid, mandelic acid, catechol) [3] as well as in the result of lactonization of epoxyesters by enzymatic systems of fungi or plants. In the last case the biocalysts is the apple pulp or Jerusalem artichoke pulp [4-6]. Hydrolysis of amides and nitriles is also applied to the synthesis of lactones. Especially useful in this regard are microorganisms, which exhibit both enzymatic activities [7-9]. Microbial reduction of carbonyl group in ketoesters or ketoacids is also very useful method. The reduction may occur in ? or ? position, leading to ?- or ?-hydroxyacids which cyclize to the corresponding lactones [10-13]. Reduction of carbonyl group in ?-position is the first step of a synthesis of lactones with 7- or 8-membered rings [14-16]. The application of hydrolysis or transesterification processes catalyzed by hydrolytic enzymes, mainly lipases from Pseudomonas sp., also leads to enzymatically enriched lactones. The substrates may be ?-ketoesters, ?-hydroxyamides, meso-diols or meso-diesters [10, 17-19]. Among the oxidation reaction the most known is Baeyer-Villiger reaction in which cyclic ketones are directly oxidized to the lactones by enzymes called Baeyer-Villiger monooxygenases (BVMO) [20]. The reaction is highly regioselective and can be applied to the production of unsaturated lactones [23]. In this area of research genetically modified strains of Escherichia coli are applied [21, 24], although the wild strains are also used, for example to the production of ?-caprolactone from cyclohexanone [22]. Another reaction catalyzed by oxidoreductases is the oxidation of hydroxyl group to carbonyl or carboxyl one [25-27]. In this first case horse liver alcohol dehydrogenase (HLADH) found application in the oxidation of meso-diols to lactones. The ability of different fungal strains to the regioselective hydroxylation of unactivated carbon atom found an application to the synthesis of lactones with eudesmane and germacrane systems [28-30]. Resolution of racemates is an alternative strategy used to the synthesis of lactones in optically pure forms. This aim can be achieved by enzymatic cleavage of lactone ring catalyzed by lactonases. These enzymes of microbial origin belong to esterases and are often induced during the growth of microorganisms on cyclic ketones as the carbon sources [31, 32, 34]. Enzymatic resolution of pantolactone by lactonase from Fusarium oxysporum is an example of industrial biotransformation [33]. Lipases can also be applied to the enantioselective hydrolysis of lactone ring [35-37]. The other functional groups present in the molecule can also be converted during the resolution of racemic lactones [39-44]. The examples are hydrolysis of acetoxylactones or esterification of hydroxylactones.