Wstęp: Nowotwory ślinianek stanowią 3–6% guzów rozwijających się w obrębie głowy i szyi. W śliniankach przyusznych występuje około 80% nowotworów ślinianek, z czego 10–17% to zmiany złośliwe. Celem pracy była odpowiedź na pytanie: czy istnieje tendencja do wzrostu zachorowań na nowotwory występujące obrębie ślinianek przyusznych (ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych). Materiały i metody: W latach 2005–2014 na Oddziale Laryngologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach- Ochojcu zoperowano 322 chorych, którym usunięto 328 guzów i rodzajów ślinianek przyusznych. Przeprowadzono analizy kliniczną, histopatologiczną i statystyczną usuniętych nowotworów ślinianek przyusznych. Wyniki i dyskusja: W analizowanym czasie stwierdzono znamienny wzrost zachorowań na nowotwory łagodne, zwłaszcza gruczolaki wielopostaciowe i guzy Warthina. Nie zaobserwowano istotnego wzrostu częstości występowania nowotworów złośliwych.
Objective: The objective of this study was to demonstrate the histological diversity of endometriosis-associated ovarian carcinoma. Material and methods: Using record linkage techniques, we have conducted histopathological assessment in patients with endometriosis-associated ovarian cancer who received surgical treatment between 2004–2010 in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Endometriosis and cervical carcinoma were confirmed in one tissue specimen in 62 patients. Results: Endometriosis seemed to promote the development of specific histologic types of ovarian cancer. Of 62 subjects, 53.22% (33/62) had endometrioid adenocarcinoma, 25.8% (16/62) had clear-cell carcinoma, 19.35% (12/62) had serous adenocarcinoma, and 1.61% (1/62) had mucinous adenocarcinoma. Our results support the hypothesis that coexistent endometriosis is more often associated with endometrioid and clear-cell carcinomas than other histologic subtypes as well as that clear-cell variant is the most common cancer developing in the abdominal wall scar from a previous laparotomy. Among patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar, three (75%) had clear-cell carcinoma and one had papillary serous adenocarcinoma. Conclusions: According to Sampson’s criteria, endometrioid carcinoma of the ovary was the most common histological diagnosis in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma. The clear-cell variant of cancer was the most common type in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar after laparotomy.
PL
Cel: Celem pracy jest prezentacja zróżnicowania histopatologicznego raków jajnika współistniejących z endometriozą. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2010 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 62 chorych potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Wyniki: Wydaje się, iż endometrioza wpływa na rozwój specyficznych typów histopatologicznych raków jajnika. Spośród 62 pacjentek 53,22% (33 przypadki) miało raka endometrioidalnego, 25,8% (16) – raka jasnokomórkowego, 19,35% (12) – raka surowiczego, a 1,61% (1) – raka śluzowego. Nasze wyniki potwierdzają tezę, że endometrioza może promować rozwój określonych typów histopatologicznych raka jajnika. Odnotowaliśmy częstsze występowanie raka endometrioidalnego i jasnokomórkowego niż innych podtypów raka jajnika, a także przewagę raka jasnokomórkowego wśród raków powstałych w bliźnie po laparotomii. W grupie pacjentek z rakiem w bliźnie trzy (75%) miały raka jasnokomórkowego, a jedna – surowiczego. Podsumowanie: Jeśli przyjąć klasyczne kryteria Sampsona, typ endometrialny był najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym u pacjentek z rakiem jajnika, któremu towarzyszyła endometrioza. Typ jasnokomórkowy okazał się zaś najczęstszym rozpoznaniem wśród chorych z rakiem, któremu towarzyszyła endometrioza w bliźnie po laparotomii.
Basal cell carcinoma is the most common form of skin cancer. Ultraviolet exposure and decreased DNA repair capacity are known risk factors for the development of basal cell carcinoma. However, while sunlight is critical in basal cell carcinoma pathogenesis, the relationship between exposure and tumor site and histology is unclear. Basalioma occurs in middle-aged humans, dogs and cats with no sex predilection. The tumors occur most commonly on the head, neck, and thorax. Three major histopathologic variants of basal cell carcinoma are solid, keratinizing (basosquamos), cystic, ribbon and medusoid. Generally, basal cell tumors are benign, but rare reports of metastasis exist. The prognosis is fair to good.
Among the predominant cancers, breast cancer is one of the main causes of cancer deaths impacting women worldwide. However, breast cancer classification is challenging due to numerous morphological and textural variations that appeared in intra-class images. Also, the direct processing of high resolution histological images is uneconomical in terms of GPU memory. In the present study, we have proposed a new approach for breast histopathological image classification that uses a deep convolution neural network (CNN) with wavelet decomposed images. The original microscopic image patches of 2048 1536 3 pixels are decomposed into 512 384 3 using 2-level Haar wavelet and subsequently used in proposed CNN model. The image decomposition step considerably reduces convolution time in deep CNNs and computational resources, without any performance downgrade. The CNN model extracts the deep features from Haar wavelet decomposed images and incorporates multi-scale discriminant features for precise prognostication of class labels. This paper also solves the demand for massive histopathology dataset by means of transfer learning and data augmentation techniques. The efficacy of proposed approach is corroborated on two publicly available breast histology datasets-(a) one provided as a part of international conference on image analysis and recognition (ICIAR 2018) grand challenge and (b) on BreakHis data. On the ICIAR 2018 validation data, our model showed an accuracy of 98.2% for both 4-class and 2-class recognition. Further, on hidden test data of the ICIAR 2018, we achieved an accuracy of 91%, outperforming existing state-of-the-art results significantly. Besides, on BreakHis dataset, the model achieved competing performance with 96.85% multi-class accuracy.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Analysis of tissue components in histopathology image stays on as the gold standard in detecting different types of cancers. Active Contour Models (ACM) serve as a widely useful tool in object segmentation in pathology images. Since the ACMs are susceptible to initial contour placement, efficiency of object detection is very much influenced by the selection of primary curve placement technique. In this paper, in order to handle diffused intensities present along object boundaries in histopathology images, segmentation of nuclei from breast histopathology images are carried out by Localized Active Contour Model (LACM) utilizing bio-inspired optimization techniques in the detection stage. Krill Herd Algorithm (KHA) based optimal curve placement provides better initial boundaries compared with other detection techniques. The segmentation performance is investigated based on Housdorff (HD) and Maximum Absolute Distance (MAD) measures. The algorithm also shows comparable performance with other state-of-the-art techniques in terms of quantitative measures such as Precision, Accuracy and Touching Nuclei Resolution when applied to complex images of stained breast biopsy slides.
Yellow-necked mice (Apodemus flavicollis, Melchior 1834) and bank voles (Clethrionomys glareolus, Schreber 1780) were trapped in eight forest sites of Małopolska province. Heavy metals (cadmium, lead) content were analyzed in livers and kidneys of rodents. Also Some histopathology of liver and kidney tissues were investigated. It was shown from the analysis that high metals concentrations were detected in animals from Ojcowski Natinal Park, Olkusz Porest, Bonarka, Rajsko and Wola Rzędzińsk,a - sites under anthropopressure. Many histopathological changes were found in tissues of mice and voles from Olkusz Porest and from Ojców NP, and also heavy metals concentrations were high in tissues of animals from these-sites. Mice and voles from the agglomeration sites accumulated high level of metals. This project allowed to assessing physiological condition of mammals from medium and strongly polluted areas. Prom the data it was observed that rodents with the short life-span so with the short time of exposure had worse physiological condition which may be caused by contaminants.
PL
Przedmiotem badań była ocena wpływu metali ciężkich na organizmy myszy leśnych (Apodemus flavicollis, Melchior 1834) i nornic rudych (Clethrionomys glareolus, Schreber 1780) odłowionych w wybranych ekosystemach leśnych Małopolski o różnym stopniu zanieczyszczenia. Analizowano poziom metali ciężkich (kadmu i ołowiu) w wątrobach i nerkach odłowionych gryzoni, wykonano również analizy histologiczne. Analizując rezultaty, stwierdzono, że najwyższe poziomy metali ciężkich zakumulowały gryzonie odłowione w Ojcowskim PN, lasach olkuskich, Bonarce, Rajsku i w Woli Rzędzińskiej - miejscach pozostających pod wpływem antropopresji. U myszy leśnych i nornic rudych pozyskanych w Ojcowskim PN i w lasach olkuskich wykazano zmiany histopatologiczne wątrób i nerek, jak również najwyższe koncentracje kadmu i ołowiu w tych narządach. Zwierzęta pochodzące z terenów przemysłowych charakteryzowały się większą akumulacją metali w poszczególnych tkankach i zmianami histopatologicznymi wątroby i nerek w porównaniu ze zwierzętami z terenów mniej zanieczyszczonych. Można stwierdzić, że gryzonie, charakteryzujące się krótkim okresem życia, a więc również krótkim okresem ekspozycji, wykazują zdecydowanie gorszą kondycję fizjologiczną. Świadczy to o niekorzystnych warunkach ich życia, nawet w średnio zanieczyszczonych terenach.
Bank voles Clethrionomys glareolus and yellow-necked mice Apodemus flavicollis were caught and taken from the neighbourhood of the Lucchini Steelworks in Warsaw and the Sendzimir Steelworks in Krakow. Rodents were also caught near two zinc works in the Upper Silesia region, namely in Bukowno and Miasteczko Slaskie. Borecka forest in the north of Poland was chosen as the control area. Pb and Cd concentrations in the liver, kidneys, femurs and testes were determined. The statistically significantly highest concentration of lead (173 µg ּ g-1) was found in the femurs of the yellow-necked mice from Bukowno. The highest concentrations of cadmium were found in the kidneys of the bank voles and of the yellow-necked mice also from Bukowno: there were 33 µg Cd ּ g-1 and 23,6 µg Cd ּ g-1 respectively. Iron, copper and zine levels in tissues were also analysed, but their concentrations did not exceed the established critical values. Histomorphological changes were examined in the livers and kidneys of rodents trapped in the areas surrounding steelworks and zine smelters. The tissues of rodents from the control area showed no damage.
PL
W sąsiedztwie dwóch hut stali: Huty im. T. Sendzimira w Krakowie i Huty Lucchini – Warszawa w Warszawie oraz dwóch hut cynku: w Bukowinie i w Miasteczku Śląskim przeprowadzono odłowy nornic rudych Clethrionomys glareolus i myszy leśnych Apodemus flavicollis. Puszcza Borecka wybrana została jako teren kontrolny. Zbadano poziomy ołowiu, kadmu, żelaza, cynku i miedzi wątrobach, nerkach, kościach i jądrach odłowionych zwierząt. Statystycznie istotnie najwyższe stężenie ołowiu (173 µg ּ g-1) odnotowano w kościach myszy leśnych z Bukowna. Najwyższe koncentracje kadmu stwierdzono w nerkach nornic rudych (33 µg ּ g-1) i myszy leśnych (23,6 µg ּ g-1) również z okolic Bukowna. Podlegające homeostatycznej regulacji poziomy pierwiastków fizjologicznych (Fe, Zn, Cu) nie przekroczyły wartości krytycznych. Przeanalizowano zmiany histopatologiczne powstałe pod wpływem ołowiu i kadmu w wątrobach i nerkach gryzoni odłowionych w sąsiedztwie hut stali i hut cynku. W tkankach zwierząt pochodzących z terenu kontrolnego nie stwierdzono żadnych uszkodzeń.
Gruczolak wielopostaciowy jest najczęstszym guzem gruczołów ślinowych. Jego lokalizacja w małych gruczołach ślinowych bocznej ściany nosa należy do jednych z najrzadszych lokalizacji tego typu zmian. Wzrost tego typu zmian jest na ogół ograniczony do obszaru w którym występuje i nie rozprzestrzenia się na sąsiednie struktury. Leczeniem z wyboru jest chirurgiczna resekcja guza. Przedstawiamy przypadek gruczolaka wielopostaciowego bocznej ściany nosa u 52-letniego mężczyzny, który został usunięty metodą endoskopową. Ocena histologiczna i immunohistochemiczna potwierdziła rozpoznanie gruczolaka wielopostaciowego.
EN
Introduction: Pleomorphic adenoma is the most common tumor of the salivary glands. Small salivary glands of the lateral wall of the nose are one of the rarest locations of this type of lesion. The growth of tumor is generally limited to the area in which it occurs and does not spread to adjacent structures. Surgical tumor resection is the treatment of choice. Case report: We present a case of pleomorphic adenoma of the lateral wall of the nose in a 52-year-old man which was removed by endoscopy. The diagnosis was confirmed by histological and immunohistochemical evaluation.
Morphological diagnosis in veterinary medicine has traditionally relied mostly on routine stains, such as hematoxylin and eosin or other histochemical stains (e.g. PAS, van Giesson). However, the level of specialization in veterinary practice demands more accurate diagnosis. Immunohistochemistry (IHC) has been established as a solid and reliable methodology for both routine diagnostics and research activities in veterinary medicine. This technique has been used for diagnosing tumor types and infectious agents, as well as for the detection of immune complex deposition. The use of IHC, particularly for the classification of tumors and hematopoietic neoplasms and for the identification of infectious agents, has revolutionized histopathology. The major areas of utilising IHC in veterinary oncological pathology are the analysis of the intermediate filament characteristics of cells, proliferation markers, phenotyping of lymphoid populations. This technique is now being used to learn more about the behavior, prognosis and response to therapy of tumors in animals. The fundamental concept behind IHC is the demonstration of antigens within the tissue section by means of specific mono- or polyclonal antibodies. Although conceptually simple, the IHC methodology has become more complex as stringent goals of sensitivity and specificity are established. The major constraint on the use of this technique in veterinary pathology has been the lack of available specific antibodies. To overcome this drawback, antibodies which present cross reactivity with human and animal agents have been applied. The article briefly reviews the technical aspects of IHC and its application in veterinary medicine.