Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Comparison of the productivity of cereals with undersown serradella grown for green mass

100%

Bojarszczuk J. , Księżak J. , Staniak M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2015

|

tom Vol. 60, nr 3

16--20

EN

The aim of the study was to assess the yielding of four cereal species harvested at milky-dough maturity stage for green mass, cultivated in pure sowing and with undersown serradella in organic farm. Field experiment was carried out in the years 2011-2013, in a split-plot design, in four replications. The experiment included two factors. Four species of cereals, winter cereals: rye, spelt wheat and spring cereals: barley and oats were the first factor. A second factor involved the method of cereal cultivation: pure sowing, or sowing with undersown serradella. The studies showed that yield level of cereals grown with undersown serradella depended on weather conditions, which varied during the experiments. Among the tested species of cereal, the highest grain yields were obtained with oats, grown both with undersown serradella, and in pure stands. The yield of green mass of serradella depended on the species of cereal, which was used as a protective crop. Higher yields of serradella were recorded when it was undersown into spring cereals, compared to its undersowing into winter cereals. It yielded highest when cultivated with barley, slightly lower - with winter rye and the lowest - with oats. Undersowing serradella into barley and winter wheat had a little impact on the contents of total N., and Corg in the soil, compared to pure sowings of cereals, while undersowing it into oats caused a decrease in their amounts.

PL

Celem przeprowadzonych badań była ocena poziomu plonowania czterech gatunków zbóż zbieranych w dojrzałości mleczno-woskowej uprawianych w siewie czystym oraz z wsiewką seradeli w warunkach gospodarowania ekologicznego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011-2013, w układzie losowanych podbloków (split-plot), w czterech powtórzeniach. W doświadczeniu uwzględniono cztery gatunki zbóż: żyto ozime, pszenica orkisz, jęczmień jary, owies. Drugim czynnikiem był sposób uprawy zbóż: siew czysty lub z wsiewką seradeli. W badaniach wykazano, że poziom plonowania zbóż uprawianych z wsiewką seradeli zależał od przebiegu warunków pogodowych, które były zróżnicowane w czasię prowadzenia doświadczeń. Spośród badanych gatunków zbóż najwyższe plony uzyskano z owsa, uprawianego zarówno z wsiewką seradeli jak w siewie czystym. Plon zielonej masy seradeli uzależniony był od gatunku zboża, jako rośliny ochronnej. Większe plony seradeli zebrano, gdy była wsiewana w zboża jare niż w ozime. Najlepiej plonowała w uprawie z jęczmieniem, nieco mniej z żytem ozimym, zaś najniżej z owsem. Wsiewanie seradeli w jęczmień oraz zboża ozime miało niewielki wpływ na zawartość Ncałk. i Corg w glebie w porównaniu do siewu czystego zbóż, natomiast wsiewanie w owies powodowało zwiększenie ich zawartości.

2

Micronutrient contents in the green mass of mixtures of blue lupine with spring rye depending on proportion of components and time of harvesting

100%

Plaza A. , Gorski R. , Rzazewska E.

Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

|

2018

|

tom 17

|

nr 2

3

Effect of dill cultivars and the term of growing on the morphological traits of plants, the yield of green mass and the productivity of selected chemical components

100%

Kmiecik W. , Lisiewska Z. , Slupski J.

Acta Agraria et Silvestria. Series Agraria

|

2006

|

tom 48

EN

The investigated three dill cultivars Amat, Ambrozja, and Lukullus, were grown in five periods from spring to autumn. Harvesting was carried out when the plants reached 25 cm in height, i.e. within 36-45 days. The extreme usable yields of leaves reached 45-99 kg and of leaves with petioles 68-205 kg from 100 m2. These values constituted 36-44% and 57-87% of the commercial yield. The following yields of the components analysed were recorded from 1 m2: dry matter 76-194 g, total sugars and starch 13-31 g, dietary fibre 15-33 g, total nitrogen 4-9 g, ash 10-37 g, vitamin С 618-1290 mg, beta-carotene 19-55 mg, total chlorophylls 722- 1735 mg, and volatile oils 212-1142 mm3. The highest yields of volatile oils were obtained from the May and July sowings and of the remaining components from the April and August growing periods. In general, the cultivar Amat gave a higher usable yield of dry matter and also a higher yield of the analysed components.

PL

Materiałem badawczym były trzy odmiany kopru: Amat, Ambrozja i Lukullus uprawiane od wiosny do jesieni w pięciu cyklach. Zbiór prowadzono po uzyskaniu przez rośliny 25 cm, co następowało w zależności od odmiany i terminu uprawy po 36-45 dniach. Ocenie poddano cechy morfologiczne roślin, plon zielonej masy oraz plon z metra2 wybranych wyróżników składu chemicznego. Nie wykazano wpływu ocenianych czynników na wysokość roślin, wpływu odmiany na grubość łodygi u nasady, wysokość osadzenia pierwszego liścia i liczby liści na roślinie. Wykazano zależność grubości łodygi i liczby liści od terminu uprawy, a także zależność długości łodygi od wszystkich analizowanych czynników. Plon całkowity zielonej masy kopru mieścił się w granicach 117-245 kg ze 100 m2 i był w wyraźnym stopniu uzależniony od terminu uprawy, w wyraźnie mniejszym od odmiany. Najwyższe plony handlowe, praktycznie pokrywające się z plonem całkowitym, uzyskano z siewu kwietniowego i sierpniowego, niższe w stosunku do średniej z tych dwóch terminów o 38% z siewu majowego, 41% czerwcowego i 46% lipcowego. Skrajne plony liści przy uwzględnieniu wszystkich czynników doświadczenia wynosiły 45-99 kg, liści z ogonkami 68-205 kg ze 100 m2, co stanowiło 36-44%, oraz 57-87% plonu handlowego. Produktywność analizowanych wyróżników z metra2 wynosiła: suchej masy 76-194 g, sumy cukrów i skrobi 13-31 g, błonnika pokarmowego 15-33 g, azotu ogółem 4-9 g, popiołu 10-37 g, witaminy С 618-1290 mg, beta-karotenu 19-55 mg, sumy chlorofili 722—1735 mg, olejków eterycznych 212-1142 mm3. Najwyższą wydajność olejków eterycznych uzyskano z siewu majowego i lipcowego, pozostałych składników z siewów kwietniowych i sierpniowych. Wyższą wydajnością suchej masy i produktywnością składników na ogół odznaczała się odmiana Amat.

4

Uprawa gorczycy bialej na zielona mase

100%

Walkowski T.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

1996

|

nr 06

8-9

5

Soil structure as an ecology forming factor

100%

Medvedev V. V.

International Agrophysics

|

1996

|

tom 10

|

nr 2

6

Chosen functional properties of protein concentrates obtained from topinambur [Helianthus tuberosus L.] juice

100%

Baraniak B. , Mroz D.

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

|

1998

|

tom 07

|

nr 2 Suppl.

7

The regional differentiation of legumes cropping area in Poland between 2001 and 2007

80%

Ksiezak J. , Staniak M. , Bojarszczuk J.

Polish Journal of Agronomy

|

2009

|

nr 01

8

Effectiveness of in vitro selection on forage yield of red clover

80%

Pawlowska H. , Skucinska B.

Acta Agraria et Silvestria. Series Agraria

|

1994

|

tom 32

59-65

EN

Red clover clones derived from seedling shoot tips under in vitro conditions differ in their ability to regenerate shoots from axillary meristems. In field experiments it was shown that an increased forage yield was obtained from clones exhibiting a high regenerative capacity in vitro. The effectiveness of this selection method was confirmed by testing generative progeny of the selected clones.

PL

Selekcja roślin in vitro stwarza możliwość znacznego przyspieszenia hodowli nowych odmian rolniczych. W kulturach roślinnych, odmiennie niż w polu, można przeprowadzać selekcję dużej populacji wielokrotnie w ciągu roku, w warunkach ściśle kontrolowanych. Celem pracy było zbadanie, czy w trakcie mikrorozmnażania koniczyny czerwonej można wyselekcjonować klony, które w warunkach polowych będą charakteryzować się wysokim plonem zielonej masy. Zauważono wcześniej, że klony wyprowadzone in vitro z wierzchołków pędów siewek różnią się zdolnością regeneracji pędów z merystemów pachwinowych. Przeprowadzono kolejno trzy eksperymenty, z których każdy składał się z selekcji in vitro klonów o alternatywnej wartości współczynnika mnożenia pędów oraz doświadczenia polowego, określającego plon zielonej masy wybranych klonów. Stwierdzono, że wśród klonów wyprowadzonych z siewek czterech polskich odmian można było wyróżnić już w II lub III pasażu klony o wysokim lub niskim współczynniku mnożenia, jednak selekcję lepiej było przeprowadzić po kilku pasażach dla wyeliminowania klonów o zmiennym współczynniku. W doświadczeniu polowym udowodniono, że otrzymano wyższy plon zielonej masy z klonów o stabilnym wysokim współczynniku (powyżej 4,9). Selekcja była skuteczna, ponieważ potomstwo generatywne wyselekcjonowanych klonów charakteryzowało się zdolnością regeneracyjną zgodnie z kierunkiem selekcji zarówno przy porównywaniu potomstw alternatywnych grup klonów między sobą, jak i z odmianą wyjściową.

9

Plony swiezej i suchej masy oraz oddzialywanie antymatwikowe gorczycy bialej i rzodkwi oleistej w zaleznosci od odmiany i nawozenia azotem

70%

Nowakowski M. , Szymczak-Nowak J.

Rośliny Oleiste - Oilseed Crops

|

2003

|

tom 24

|

nr 2

501-508

10

Porownanie wartosci uzytkowej kilku biotypow topinamburu [ Helianthus tuberosus L.]

70%

Gutmanski I. , Pikulik R.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1994

|

tom 189

91-100

11

Methods for Pre-Carpathian soil agroecosystems stability increase

70%

Dziubajlo A. , Senkiv V. , Begey S.

Roczniki Gleboznawcze

|

2011

|

tom 62

|

nr 1

12

Plon zielonej masy i jego odziedziczalnosc w subpopulacji diploidalnej koniczyny czerwonej [Trifolium pratense] miejscowego pochodzenia

70%

Kuraczyk A.

Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

|

1992-1993

|

tom 34

87-94

13

Plonowanie populacji koniczyny czerwonej [2n] miejscowego pochodzenia w warunkach typowej uprawy polowej

70%

Kuraczyk A.

Biuletyn Informacyjny. Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie

|

1992-1993

|

tom 34

79-85

14

Wplyw wybranych poplonow scierniskowych na plonowanie buraka cukrowego uprawianego technologia siewu bezposredniego

70%

Kordas L. , Zimny L.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1997

|

nr 202

207-211

15

Zmiennosc, odziedziczalnosc i wspolzaleznosc fenotypowa niektorych cech sidy [ Sida hermaphrodita Rusby ]

70%

Borkowska H. , Milczak M. , Styk B.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1994

|

tom 189

101-107

16

Ocena niektorych cech rolniczych i biologicznych ekotypow kostrzewy trzcinowej [ Festuca arundinacea Schreb.] z poludniowo-wschodniej Polski

61%

Sawicki B.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1993

|

tom 188

123-129

17

Plonowanie i jakosc tetraploidalnej koniczyny lakowej [czerwonej] w zaleznosci od niektorych czynnikow agrotechnicznych. Czesc I. Sciernianka

61%

Wilczek M. , Cwintal M. , Wilczek P.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1999

|

nr 210

101-108

18

Plonowanie i jakosc tetraploidalnej koniczyny lakowej [czerwonej] w zaleznosci od niektorych czynnikow agrotechnicznych. Czesc II. Plonowanie

61%

Wilczek M. , Cwintal M. , Wilczek P.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1999

|

nr 210

109-118

19

Zroznicowanie cech biologicznych wybranych ekotypow Festuca arundinacea Schreb.

61%

Grynia M. , Kryszak A.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

1993

|

tom 188

113-122

20

Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego

61%

Andrzejewska J. , Marciniak J. , Skinder Z. , Skotnicka E.

Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

|

2005

|

tom 04

|

nr 1

PL

W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18°C. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha⁻¹. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.

EN

Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18°C. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha⁻¹. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.