Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Polimery na bazie glicerolu jako lepiszcza materiałów wybuchowych

100%

Hadzik J. , Romanowski M. , Wilk Z. , Wojtala A. , Kosno J.

|

2016

|

tom T. 95, nr 2

214--218

PL

Przedmiotem pracy jest plastyczny materiał wybuchowy (PMW) będący mieszaniną heksogenu oraz poliglicerolu z glicerolu technicznego. Przedstawiono wyniki badań podstawowych parametrów użytkowych i detonacyjnych PMW (wrażliwość na tarcie i uderzenie, prędkość detonacji). Zdolność do wykonania pracy określono na podstawie badania impulsu fali podmuchu metodą Helda z jednoczesnym pomiarem ciśnienia fali podmuchu za pomocą czujników piezoelektrycznych oraz za pomocą wahadła balistycznego. Badania z lepiszczem poliglicerolowym przeprowadzono w odniesieniu do PMW, w których zastosowano wykorzystywane komercyjnie lepiszcze na bazie oleju wazelinowego. Badane PMW miały zbliżoną prędkością detonacji. PMW z udziałem poliglicerolu cechował się słabszą odpornością na bodźce mechaniczne, ale lepszą zdolnością do wykonania pracy.

EN

Two plastic – bonded explosives were made by mixing hexogen with polyglycerol or white oil and studied for friction and impact sensitivity, detonation velocity and blasting properties. The relative ability to perform work by the blast wave impulse was detd. by Held method and simultaneous measurement of blast wave pressure using piezoelectric sensors. Both explosives showed similar velocities of detonation. The polyglycerol-contg. explosive showed lower resistance to mech. stimuli, but a better ability to perform work.

2

Biosynteza erytrytolu z gliceryny przez drożdże Yarrowia lipolytica w hodowli okresowej

84%

Juszczyk P. , Marcinkiewicz M. , Rywińska A. , Rymowicz W.

|

tom Nr 4

133-134

PL

Proces produkcji erytrytolu z glicerolu przez różne szczepy Yarrowia lipolytica przeprowadzono w hodowlach wgłębnych w bioreaktorze, w podłożu zawierającym 150 g/L substratu. Spośród 14 użytych szczepów drożdży, najlepszym producentem erytrytolu z glicerolu był szczep Wratislavia K1, który produkował 80 g/L erytrytolu, z szybkością objętościową i wydajnością równą odpowiednio 1,01 g/Lh i 0,53 g/g. Szczep ten produkował także niewielkie ilości produktów ubocznych takich jak mannitol i kwas cytrynowy.

EN

The process of erythritol production from glycerol by various strains of Yarrowia lipolytica was carried out in a bioreactor on media containing 150 g of substrate. Among 14 strains used, the strain Wratislavia K1 was selected as the best producer of erythritol from glycerol. This strain produced 80 g/L of erythritol with productivity and yield 1.01 g/L• hr and 0.53 g/g, respectively. Additionally, this strain produced small amounts of by-products sui as mannitol and citric acid.

3

Ciągła biosynteza erytrytolu przez Yarrowia lipolytica w bioreaktorze membranowym

84%

Juszczyk P. , Rakicka M. , Rywińska A. , Rymowicz W.

|

tom Nr 4

135-137

PL

Bioreaktor membranowy z ciągłą recyrkulacją komórek Yarrowia lipolytica wykorzystano do ciągłej biosyntezy erytrytolu z glicerolu. Proces prowadzono przy stałej szybkości rozcieńczenia D = 0,012 h'1. Oceniano wpływ składu pożywki zasilającej na produktywność i wydajność erytrytolu. Obecność w pożywce chlorku amonu, ekstraktu drożdżowego oraz chlorku sodu umożliwiała uzyskanie najwyższych ilości erytrytolu w permeacie (103 g/L), a proces biosyntezy charakteryzował się najwyższą wydajnością i stabilnością.

EN

A membrane reactor with continuous recycling of Yarrowia lipolytica cells was used for the continuous biosynthesis of erythritol on glycerol media. The process was carried out under dilution rate of D= 0.012 hr-1. The effect of feed culture broth composition on the productivity and yield of erythritol was evaluated. The highest amount of erythritol (103 g/L) in the permeate was determined, when the culture broth contained ammonium chloric yeast extract and sodium chloride in appropriate amounts. Additionally, the process was stable under this condition.

4

Jonity w produkcji i oczyszczaniu biodiesla oraz oczyszczaniu i zagospodarowaniu glicerolu

84%

Kociołek-Balawejder E. , Pińkowska H.

Przemysł Chemiczny

|

2008

|

tom T. 87, nr 10

1012-1018

5

Wpływ niektórych składników podłoży na biokonwersję glicerolu w dihydroksyaceton (DHA) przy użyciu bakterii octowych

83%

Blazejak S. , Sobczak E.

|

1991

|

tom 35

|

nr 10

6

Wpływ niektórych metali oraz 2.4-dinitrofenolu w podłożu na przebieg biokonwersji glicerolu w dihydroksyaceton (DHA)

83%

Blazejak S. , Sobczak E.

|

1991

|

tom 35

|

nr 11

7

Oligomeryzacja glicerolu na hydrotalcytach Mg-Al modyfikowanych Zr

71%

Nowicki J. , Budzianowski A.

Przemysł Chemiczny

|

2011

|

tom T. 90, nr 10

1808-1812

EN

Oligomerization of glycerol over Zr modified Mg-Al hydrotalcites

8

Otrzymywanie sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych z udziałem nowego poliolu

71%

Liszkowska J. , Czupryński B. , Paciorek-Sadowska J.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

tom T. 92, nr 11

1994-1999

PL

Zsyntezowano nowy poliol poliestrowy z kwasu cytrynowego i mieszaniny glikoli dietylenowego (DEG) oraz etylenowego (EG). Oceniono właściwości tego poliolu pod kątem przydatności do wytwarzania sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych (PUR-PIR). Zbadano jego liczbę kwasową, gęstość, pH i rozpuszczalność. Pomimo wysokiej lepkości tego produktu dodano go do pianek zastępując nim Rokopol RF-551. Ilość poliolu w piankach znacznie wpływała na jej wytrzymałość na ściskanie, nie wpływała natomiast na ich gęstość pozorną, retencję i przewodnictwo cieplne. Pianki charakteryzowały się niewielką kruchością.

EN

Diethylene and ethylene glycols were esterified with citric acid in presence of Ti(O-isoPr)4 at 138–153°C to a polyol used for prodn. of rigid polyurethane-poliisocyanurate foams. Despite its high viscosity, the polyol proved itself to be as good raw material for the foam as the com. polyoxypropylenehexol.

9

Selekcja szczepów grzybów z rodzaju Rhizopus zdolnych do produkcji kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla

71%

Kowalczyk S. , Komon-Janczara E. , Glibowska A. , Targonski Z.

Nauki Inżynierskie i Technologie

|

2015

|

nr 3(18)

PL

Celem badań była ocena uzdolnień szczepów należących do rodzaju Rhizopus, pochodzących z kolekcji zagranicznych oraz izolatów ze środowisk naturalnych województwa lubelskiego, do biosyntezy kwasu fumarowego z glicerolu jako jedynego źródła węgla. Badania te są pierwszym skriningiem przeprowadzonym na tak licznej i zróżnicowanej grupie obiektów. Posłużyły one do wyodrębnienia tych szczepów grzybów Rhizopus, które znajdą zastosowanie w produkcji kwasu fumarowego w podłożach zawierających glicerol odpadowy. Ich zdolność do utylizacji glicerolu została przetestowana w różnych warunkach temperatury i pH podłoża. Umieszczone w artykule wstępne badania wykazały, iż badane szczepy różnią się optymalną temperaturą wzrostu. Szczepy pozyskane z zagranicznych kolekcji drobnoustrojów wykazywały najszybszy wzrost w zakresie wartości temperatur 35-38°C, podczas gdy zdecydowana większość izolatów charakteryzowała się najszybszym wzrostem w przedziale 25-30°C. Optymalne pH w fazie wzrostu grzybni dla zdecydowanej większości szczepów mieściło się w zakresie wartości pH 4,0-5,0. Obecność glicerolu i glukozy w podłożu hodowlanym sprzyjała szybszemu wzrostowi grzybni większości szczepów z rodzaju Rhizopus w porównaniu z szybkością wzrostu na pojedynczych źródłach węgla. Zdecydowana większość szczepów była zdolna do syntezy kwasu fumarowego, gdy jedynym źródłem węgla był glicerol, jednak po 7-dniowej hodowli stopień wykorzystania glicerolu był stosunkowo niski, a stężenie kwasu fumarowego wynosiło co najwyżej kilka gramów w 1L filtratu pohodowlanego.

EN

The paper deals with the Rhizopus strains selection based on their ability to produce fumaric acid on glycerol-containing medium. Preliminary studies demonstrated significant differences in optimal growth temperature for two groups of fungi. Strains from foreign collections showed the fastest growth in the temperature range of 35 – 38°C, while the vast majority of environmental isolates have grown faster in the lower temperature scope, from 28 to 30°C. The presence of glycerol and glucose in the culture medium was conducive to the faster growth of the mycelium of most tested strains of the genus Rhizopus in comparison to the rate of growth in media containing each of these carbon sources separately. Most of the strains were able to produce fumaric acid in medium containing glycerol as a sole carbon source, however, the utilization of this substrate after 7-day shaking flasks culture was quite low and the concentration of produced fumaric acid was at most few grams per liter of filtered broth.

10

Some electrical properties of glycerol water solutions

71%

Nowak-Woźny D. , Mączka T.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2008

|

tom R. 84, nr 4

84-85

EN

The effect of temperature and water content in glycerol water solutions upon the electrical characteristics was studied in some details. The temperature was extended from room temperature up to about 380 K. It was suggested that the dependence between conductivity and temperature can be described by the relation like for the electron semiconductors. It was supposed that the calculated activation energy (0.1eV-0,4 eV) was associated with the motion of OH- groups.

PL

Zbadano wpływ temperatury i zawartości wody, w wodnym roztworze glicerolu, na wartość przewodności elektrycznej. Zakres temperatury rozciągał się od temperatury pokojowej do 380 K. Na podstawie wyników badań zasugerowano podobne zależności przewodności elektrycznej od temperatury jak dla materiałów półprzewodnikowych. Obliczone energie aktywacji procesu przewodnictwa (0.1eV-0,4 eV) powiązano z ruchem grup wodorotlenowych.

11

Hydrogenoliza glicerolu wodorem in situ i cząsteczkowym

71%

Wołosiak-Hnat A. , Milchert E.

Chemik

|

2013

|

tom Vol. 67, nr 6

572--579

PL

Porównano przebieg hydrogenolizy w środowisku rozpuszczalnika protonowego, będącego źródłem wodoru in situ z hydrogenolizą w obecności wodoru cząsteczkowego. Jako źródło wodoru in situ zastosowano 1- i 2-propanol. Hydrogenolizy wodorem in situ wykonywano dwiema metodami: ciśnieniowo – stosując atmosferę gazu obojętnego (azotu) oraz bezciśnieniowo – bez wprowadzania wodoru cząsteczkowego i gazu obojętnego.

EN

The comparison of the course of hydrogenolysis performed in protic solvent as a source of hydrogen in situ with hydrogenolysis carried out in the presence of molecular hydrogen was made. As a donor of hydrogen molecule 1- and 2-propanol were used. Hydrogenolyses with hydrogen generated in situ were conducted using two methods: under inert gas pressure (nitrogen) and pressureless – in the absence of inert gas and molecular hydrogen.

12

Oddziaływanie komponentów modyfikowanych emulgatorów acyloglicerolowych na granicy faz olej-woda

71%

Szeląg H. , Zwierzchowski W.

Przemysł Chemiczny

|

2003

|

tom T. 82, nr 8-9

1184-1186

PL

Zbadano współdziałanie monoacylogliceroli i karboksylanów sodu, w otrzymanych modyfikowanych emulgatorach acyloglicerolowych, w celu określenia wpływu składu emulgatora na jego właściwości międzyfazowe na granicy olej/woda. Określono wpływ długości łańcucha węglowodorowego monoacylogliceroli i karboksylanów na adsorpcję i micelizację. Na podstawie wyznaczonych krzywych zależności napięcia międzyfazowego w funkcji log stężenia, określono skuteczność i efektywność obniżania napięcia międzyfazowego przez indywidualne surfaktanty i ich mieszaniny. Dla dwuskładnikowych mieszanin surfaktantów niejonowych i anionowych wyznaczono parametr oddziaływań bLL, pod względem współadsorpcji i tworzenia mieszanego filmu międzyfazowego oraz mieszanych micel.

EN

For modified acylglycerol emulsifiersstabilizing O/W emulsions, prepared from glycerol and C12, C14, C16 and C18 alkanoic acids and NaOH to yield in situ Na alkanoates, containing minor amounts of other acylglycerols and unconverted reactants, and for mixtures (9:1) pure monoacylglycerol and Na –alkanoate, interfacial tension (g) was measured at 45oC to evaluate critical micelle concentration (CMC), pC30, CMC/C30 and surfactant«s surface pressure Đ at CMC (ĐCMC) in relation to alkyl chain length. With C18 MAG+KNa mixture, pC30, CMC, CMC/C30, gCMC and ĐCMC were 3.28, 1.69 mmol/L, 3.21, 1.0 mN/m and 45.4 mN/m, resp. As emulsifier’s C was raised, g fell. Na alkanoate as modifier increased CMC, hampered micellization and reduced ă. On passing from C12 to C18, the efficiency to lower g diminished and the CMC/C30 ratio and the PCMC decreased, i.e., the tendency to micellization rose and that to adsorption fell.

13

Wpływ źródła witamin na produkcję erytrytolu z glicerolu przez drożdże Yarrowia lipolytica

71%

Tomaszewska L. , Cybulski K. , Rywińska A.

|

tom Nr 4

184-186

PL

Celem pracy była ocena wpływu różnych źródeł witamin - ekstraktu drożdżowego, namoku kukurydzianego oraz tiaminy, na wydajność i dynamikę produkcji erytrytolu z glicerolu przez szczep Y. lipolytica Wratislavia K1. Najlepsze wyniki uzyskano przy zastosowaniu 1 g•dm-3 ekstraktu drożdżowego. W okresowej hodowli bioreaktorowej drożdże produkowały 42,2 g•dm-3 erytrytolu z wydajnością 0,43 g•g-1 i szybkością produkcji 0,63 g•dm-3 •h-1.

EN

The aim of this study was to examine the impact of different vitamins sources, such as yeast extract, corn steep liquor and thiamine, on yield and dynamics of erythritol production from glycerol by strain Y. lipolytica Wratislavia K1. The best results were achieved using 1 g•dm-3 of yeast extract. In a batch bioreactor culture yeast produced 42.2 g•dm-3 of erythritol with 0.43 g•g-1 yield and volumetric productivity of 0.63 g•dm-3 •hr-1.

14

Wpływ surowej fazy glicerynowej, powstałej w wyniku estryfikacji oleju posmażalniczego, na przyrost masy organicznej roślin

71%

Golimowski W. , Kliber A.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2012

|

tom R. 20, nr 2

55-62

PL

Celem badań była ocena doraźnego wpływu surowej, nieoczyszczonej fazy glicerynowej, powstałej w wyniku transestryfikacji oleju posmażalniczego, na wegetację roślin. Badania podstawowe wykonano na poletkach doświadczalnych, założonych na trwałych użytkach zielonych oraz w donicach z kukurydzą. Na sześciu poletkach o powierzchni 1,5 m2 każde rozprowadzono równomiernie wodny roztwór fazy glicerynowej, dwukrotnie w ilości: 3, 33, 66, 100 kg fazy glicerynowej przeliczonej na ha oraz trzeci raz w ilości: 200, 500, 750, 1000 kg*ha-1. Do donic, wypełnionych 16 kg ziemi, wprowadzono jednorazowo fazę glicerynową w ilości: 0,5, 2,5, 5,0 g, również w postaci wodnego roztworu. Określano przyrost względny masy zielonej w stosunku do masy zebranej na poletkach kontrolnych. Nie zaobserwowano istotnego wpływu fazy glicerynowej na zmianę masy zielonej, zbieranej na terenie trwałych użytków zielonych, natomiast zaobserwowano hamujące oddziaływanie na przyrost kukurydzy uprawianej w donicach. W wyniku analizy chemicznej fazy glicerynowej wykazano 17-procentowy udział metanolu. Ze względu na ryzyko skażenia środowiska stwierdzono, że konieczne jest usuniecie tego związku przed wprowadzeniem większej ilości fazy glicerynowej do gleby.

EN

The study aimed at evaluating the influence of raw, unrefined glycerol phase, resulted from transesterification process of waste cooking oil, on plant vegetation. Basic investigations were conducted on experimental plots, established on the permanent grassland and in the pots with maize plants. On six plots of 1.5 m2 area each, the aquaeous solution of glycerol phase was uniformly distributed three times: twice at the rates of 3, 33, 66, 100 kg glycerol phase per 1 ha, and the third time - at the rates of 200, 500, 750, 1000 kg*ha-1. To the pots, filled up with 16 kg soil, the glycerin phase was added once in doses 0.5 g, 2.5 g and 5.0 g, also in aqueous solution. The gain of green matter was determined in relation to green matter of crop harvested from the control plots. No significant effects of the glycerin phase on relative changes in green matter yield harvested from the terrain of permanent grassland, were found. However, an inhibitory impact on the growth of maize plants in pots was observed. The chemical analysis of glycerin phase showed 17% methanol content in it. Due to the risk of environment contamination it is necessary to remove methanol before introducing more glycerol phase into soil.

15

Produkcja kwasu cytrynowego z odpadowego glicerolu przez drozdze Yarrowia lipolytica

71%

Rymowicz W. , Juszczyk P. , Rywinska A. , Zarowska B. , Musial I.

Biotechnologia. Monografie

|

2005

|

nr 02

46-54

16

Zastosowanie glicerolu i produkowanej z niego biomasy drożdżowej w żywieniu zwierząt

71%

Woznica A. , Czech A.

|

nr 3

17

Glicerol (aerozol). Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

71%

Konieczko K. , Czerczak S.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2003

|

tom Nr 3 (37)

125--148

PL

Glicerol należy do alkoholi wielowodorotlenowych. W temperaturze pokojowej jest przezroczystą, bezbarwną i prawie bezwonną, oleistą cieczą o słodkim smaku. Charakteryzuje się bardzo małą prężnością par: w temperaturze 25 °C stężenie pary nasyconej jest mniejsze niż 1 mg/m'’, a w temperaturze 50 °C wynosi około 11 mg/m3.Glicerol powstaje w wyniku hydrolizy tłuszczów jako produkt uboczny przy produkcji mydła. Obecnie na skalę przemysłową otrzymuje się go metodami syntetycznymi. Glicerol znalazł szerokie zastosowanie w różnorodnych gałęziach przemysłu, m.in. w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym, kosmetycznym, włókienniczym i spożywczym.Glicerol może być wchłaniany przez organizm drogą inhalacyjną (mgły glicerolu) oraz z przewodu pokarmowego. Przy narażeniu inhalacyjnym efektem krytycznym glicerolu jest działanie drażniące na błony śluzowe dróg oddechowych.Brakuje doniesień o ostrych zatruciach glicerolem w warunkach narażenia zawodowego. Dane, dotyczące szkodliwego działania glicerolu na ludzi, pochodzą z obserwacji pacjentów, którym podawano glicerol. Głównymi objawami ubocznymi spożycia dużych dawek glicerolu są: ból i zawroty głowy, nudności i wymioty, rzadziej - biegunka, zwiększone pragnienie, dezorientacja i hiperglikemia. Może wystąpić arytmia, obrzęk płuc i zastoinowa niewydolność serca. Glicerol, podany dożylnie, może wywołać: drgawki, porażenie, hemolizę, hemoglobinurię i niewydolność nerek. Kontakt nierozcieńczonej substancji z okiem powoduje silne uczucie pieczenia i łzawienie, nie stwierdzono natomiast uszkodzeń oka. Nie zaobserwowano żadnych skutków toksycznego działania glicerolu w badaniu na ochotnikach, którym podawano glicerol z pożywieniem w dawce 110 g/dzień przez 50 dni. Ostra toksyczność glicerolu u zwierząt laboratoryjnych jest mała; wartości DL50 - w przypadku podania drogą dożołądkową, dootrzewnową i dożylną - dla różnych gatunków zwierząt wahają się od kilku do kilkudziesięciu gramów na kilogram masy ciała. Znacznie mniejsze wartości DL50 wyznaczono przy podaniu podskórnym: około 100 mg/kg m.c. Glicerol wykazuje małą toksyczność ostrą po podaniu drogą dermalną. Podanie na skórę królików 18 700 mg/kg m.c. substancji nie spowodowało śmierci zwierząt. Bez względu na sposób podania głównym skutkiem narażenia ostrego jest stymulacja układu nerwowego. Letalne dawki powodowały takie objawy, jak: niepokój, niewielka sinica, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszony a następnie zwolniony oddech, osłabienie, diureza, drżenie, zapaść, śpiączka i śmierć. Ponadto po podaniu podskórnym, a także w niektórych przypadkach po dożylnym lub dootrzewnowym obserwowano hemoglobinurię. W badaniach toksyczności krótkoterminowej i przewlekłej na zwierzętach nie stwierdzono działania układowego tej substancji. W 13-tygodniowym eksperymencie (podanie inhalacyjne) na szczurach wyznaczono wartość NOEL - 167 mg/nr1 (przy większych stężeniach obserwowano niewielką metaplazję nabłonka wyściełającego podstawę nagłośni, spowodowaną, zdaniem badających, słabym działaniem drażniącym glicerolu). Na podstawie wyników badań na zwierzętach można stwierdzić, że glicerol wykazuje słabe działanie drażniące na oczy i nie wykazuje działania drażniącego na skórę. Nie stwierdzono działania mutagennego, rakotwórczego, embriotoksycznego, teratogennego ani wpływu glicerolu na rozrodczość. Alkohol ten nie był klasyfikowany przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC) pod względem działania rakotwórczego. W Polsce nie ustalono dotychczas wartości normatywów higienicznych glicerolu. W większości państw przyjęto za wartość NDS 10 mg/m3. Należy podkreślić, że narażenie na pary glicerolu w środowisku pracy jest problemem drugorzędnym. Wynika to z właściwości fizykochemicznych substancji: ma ona bardzo małą prężność par, a stężenie pary nasyconej w temperaturze 25 °C wynosi 0,78 mg/m3. Potwierdza to także brak doniesień o zatruciach ludzi w warunkach przemysłowych, pomimo powszechnego stosowania tej substancji. W specyficznych warunkach, np. przy pracach związanych z rozpryskiwaniem ciekłego glicerolu lub podczas parowania rozgrzanego glicerolu z dużych powierzchni, istnieje możliwość powstawania aerozolu. Wykorzystując do obliczenia największego dopuszczalnego stężenia wartość NOEL (167 mg/m3) dla działania drażniącego glicerolu, wyznaczoną w 13-tygodniowym (podanie inhalacyjne) doświadczeniu na szczurach, otrzymano wartość NDS równą 21 mg/m3 (przyjęto współczynniki niepewności: związany z wrażliwością osobniczą - 2, związany z różnicami międzygatunkowymi - 2 oraz związany z przejściem z badań krótkoterminowych do przewlekłych - 2). Wartość ta jest mniej więcej 27-krotnie większa od wartości stężenia pary nasyconej glicerolu w temperaturze pokojowej. Aby wyeliminować możliwość powstawania uciążliwych warunków pracy w przypadku narażenia na mgły glicerolu (uczucie dyskomfortu, pogorszenie warunków widzenia itp.), proponuje się ustalenie wartości NDS glicerolu na poziomie 10 mg/mJ. Należy podkreślić, że jest to sytuacja bardzo podobna do sytuacji glikolu dietylenowego (NDS = 10 mg/m3), rozpatrywanej wcześniej przez zespół ekspertów. W tym ostatnim przypadku znaczne zanieczyszczenie środowiska pracy było również możliwe tylko podczas powstawania aerozoli. Ze względu na fakt, że przy stężeniach większych niż 10 mg/nr3 występuje uczucie dyskomfortu i pogorszenie warunków widzenia, nie ma podstaw do ustalenia wartości NDSCh glicerolu. Nie ma również podstaw do ustalenia wartości DSB glicerolu.

EN

Glycerol is a clear, colorless and almost odourless, slight volatile oily liquid with sweet taste. Glycerol is widely used as a solvent and as a component of paints, varnishes, printing inks and adhesives. It is also used as an intermediate in the farmaceutical and chemical industry and as a plastificator in the textile industry. Both acute and long-term toxicity is low. No carcinogenic, mutagenic and reproductive effects were documented. Based on animal data glycerol causes only slight eye irritation and it is not irritating to the skin. No observed effect level (NOEL) was established at 167 mg/mJ for the effects connected with irritation based on results of 13-week inhalation experiment on rats. Therefore The Expert Group of Chemical Agents established the 8-hour TWA value of 10 mg/nr1 for aerosol of glycerol. No STEL and BEI were recommended.

18

Glicerol odpadowy - cenny surowiec o dużym potencjale przemysłowym

71%

Orczyk D. , Leja K. , Grajek W.

Ekonatura

|

2013

|

nr 06

19

Influence of reduction time of copper based catalysts: Cu/Al2O3 and CuCr2O4 on hydrogenolysis of glycerol

71%

Wołosiak-Hnat A. , Milchert E. , Lewandowski G. , Grzmil B.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2011

|

tom Vol. 13, nr 4

71-76

EN

High activity of copper based catalysts for C-O bond hydro-dehydrogenation and their poor activity for C-C bond cleavage1 have prompted an attempt to apply such catalysts in the hydrogenolysis of glycerol to 1,2- and 1,3-propanediol. In the present study the infl uence of hydrogen reduction time of the Cu/ Al2O3 and CuCr2O4 copper catalysts on glycerol conversion and selectivity of transformation to propanediols and by-products was studied. At fi rst a general comparison was made between the commercial catalysts and those prepared by the co-precipitation method. As better results were obtained in the presence of catalysts prepared by co-precipitation, they were selected for further detailed studies of the influence of reduction time. For both prepared catalysts Cu/Al2O3 and CuCr2O4 the reduction time of 8 h was optimal. In the presence of Cu/Al2O3 catalyst the conversion of glycerol was 59.0%, selectivity of transformation to 1,2-propanediol 77.4% and selectivity to 1,3-propanediol 1.9%. In the presence of CuCr2O4 the glycerol conversion was 30.3% and selectivity to 1,2-propanediol 67.3%.

20

Technologie oczyszczania gliceryny technicznej

71%

Borówka G. , Krasodomski W. , Semerjak G. , Lubowicz J. , Krzak M.

Przemysł Chemiczny

|

2021

|

tom T. 100, nr 2

163--167

PL

Wraz z rozwojem biorafinerii oraz coraz większą produkcją biodiesla podaż gliceryny z roku na rok rośnie. Pod nazwą „gliceryna” na rynku dostępne są produkty dwóch jakości, których głównym składnikiem jest glicerol: gliceryna surowa (crude glycerol) oraz gliceryna rafinowana (refined glycerol) zawierająca minimum 99,5% mas. glicerolu. Gliceryna rafinowana jest wykorzystywana w technologii produktów kosmetycznych i farmaceutycznych oraz jako surowiec w wielu procesach katalitycznych. Aby otrzymać glicerynę o wysokim stopniu czystości (EP/USP), stosuje się różne metody jej oczyszczania: neutralizację/zobojętnianie, metody destylacyjne (w tym destylację próżniową), metody sorpcyjne, membranowe i ekstrakcyjne oraz derywatyzację. Stosowane w praktyce procesy oczyszczania gliceryny, często wielostopniowe, wykorzystują te metody do usuwania poszczególnych składników ze strumienia surowej gliceryny.

EN

A review, with 49 refs., of processes for refining glycerol by vacuum dist., sorption, membrane methods, extrn. and derivatization.