Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The influence of selected hypotensive drugs on the bioavailability of minerals from buckwheat groats in vitro enzymatic digestion

100%

Saliburska J. , Bogdanski P. , Chiniewicz B.

|

nr 4

EN

Background. The mineral status in hypertensive patients may be affected by hypotensive drugs. The aim of this study was to estimate the influence of hypotensive drugs (angiotensine converting enzyme inhibitors (ACE-I), P-blockers, Ca-antagonists, diuretics) on the potential bioavailability of magnesium, iron, zinc and copper from buckwheat groats in vitro enzymatic digestion. Material and methods. The degree of release of magnesium, iron, zinc and copper from buckwheat groats was determined with and without (the control sample) an addition of hypotensive drugs. Four antihypertensive drugs in one dose (one tablet per sample) were analysed: metocard (a (3-blocker), cardilopin (a Ca-antagonist), apo-perindox (ACE-I) and indapen (a diuretic). The samples were subjected to enzymatic digestion under in vitro conditions. The content of minerals in buckwheat groats before and after enzymatic digestion was determined by flame atomic absorption spectrometry (AAS). Results. It was found that cardilopin (amlodipine) and indapen (indapamide) significantly increased the release of zinc from groats. The degree of release of magnesium was higher and the release of iron was lower in samples with apo-perindox (perindopril) than in the control group. The release of copper was significantly decreased by indapen (indapamid). Conclusions. Amlodipine, perindopril and indapamide affected the release of magnesium, iron, zinc and copper from buckwheat groats in vitro enzymatic digestion.

PL

Wstęp. Leki hipotensyjne mogą mieć wpływ na stan odżywienia mineralnego pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Celem badań było określenie wpływu leków hipotensyjnych (inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE-I), (3-blokery, antagoniści kanałów wapniowych, diuretyki) na potencjalną biodostępność magnezu, żelaza, cynku i miedzi z kaszy gryczanej w warunkach trawienia enzymatycznego in vitro. Materiał i metody. Stopień uwolnienia magnezu, żelaza, cynku i miedzi z kaszy gryczanej określany był w próbkach z dodatkiem i bez dodatku (próbka kontrolna) leków hipotensyjnych. Analizowano cztery leki przeciwnadciśnieniowe w jednej dawce (jedna tabletka w próbce): metocard (P-bloker), cardilopin (antagonista kanałów wapniowych), apo-perindox (ACE-I) i indapen (diuretyk). Próbki poddano trawieniu enzymatycznemu w warunkach in vitro. Zawartość składników mineralnych w kaszy gryczanej przed i po trawieniu enzymatycznym określono z użyciem płomieniowej absorpcyjnej spektrometrii atomowej (AAS). Wyniki. Stwierdzono, że cardilopin (amlodypina) i indapen (indapamid) istotnie zwiększały uwalnianie cynku z kaszy. W porównaniu z grupą kontrolną stopień uwolnienia magnezu był wyższy, a żelaza niższy w próbkach z apo-perindox (perindopril). Indapen (indapamid) znacząco obniżył uwalnianie miedzi. Wnioski. Amlodypina, perindopril i indapamid wpływają na uwalnianie magnezu, żelaza, cynku i miedzi z kaszy gryczanej w warunkach trawienia in vitro.

2

The stability of lipid-amylose complexes upon enzymatic hydrolysis of wheat starches of different chemical composition

67%

Nebesny E. , Rosicka J. , Tkaczyk M.

Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement

|

2002

|

tom 09

|

nr 4

EN

Effect of chemical composition of wheat starches applied for glucose production on the susceptibility of lipid-amylose complexes to enzymatic digestion was studied. Influence of various types of enzymatic preparations (Termamyl S α-amylase, AMG E glucoamylase, G-zyme lysophospholipase) and temperature of hydrolysis were tested. Enzymatic starch degradation was carried out in the differential MICRO DSC III scanning calorimeter (Setaram, France) within the temperature range of 20-120°C and at the scanning rate of 1°C per minute. The scanning profile was as follows: 20-105°C, 105-105°C (5 min), 105-95°C, 95-95°C (60 min), 95-60°C, 60-60°C (48 hrs), 60-40°C, 40-120°C (I heating), 120-40°C (I cooling). The enthalpy of decomposition of lipid-amylose complexes and the filtration rate of resulting glucose syrups were taken as the measure of efficiency of wheat starches liquefaction with the α-amylase and their further hydrolysis to glucose by means of glucoamylase and lysophospholipase. Chemical composition of enzymatically digested wheat starches had an impact on the degree of the lipid-amylose complexes decomposition, and physicochemical properties of starch hydrolysates. Though one of the wheat starch preparations contained more lipids, the filtration rate of its hydrolysates exceeded that of hydrolysates produced from the starch displaying lower lipid content. It probably resulted from the higher susceptibility of the lipid-amylose complexes present in this starch, to the enzymatic degradation. DSC data suggested the possibility of dependence of pathways of the complexes decomposition on polymorphs of those complexes.

PL

Celem badań było sprawdzenie wpływu składu chemicznego surowca skrobiowego, użytego w procesie enzymatycznej hydrolizy skrobi pszennej do glukozy, na podatność kompleksu amylozowo- lipidowego na rozkład, w zależności od zastosowanego preparatu enzymtycznego (α-amylaza TERMAMYL S, glukoamylaza AMG E, lizofosfolipaza G-zyme) oraz temperatury procesu. Proces hydrolizy z wykorzystaniem wyżej wymienionych preparatów enzymatycznych prowadzony był w różnicowym kalorymetrze skaningowym typu MICRO DSC III firmy Setaram w zakresie temperatur od 20°C do 120°C i szybkości skanowania l°C/min. zgodnie ze skanami: 20°C - 105°C, 105°C - 105°C (5 min), 105°C - 95°C, 95°C - 95°C (60 min), 95°C - 60°C, 60°C - 60°C (48 godz.), 60°C - 40°C, 40°C - 120°C (I grzanie), 120° - 40°C (I chłodzenie). Miarą efektywności wpływu działania preparatu α-amylazy w etapie upłynniania i glukoamylazy z lizofosfolipazą w etapie scukrzania, zastosowanych w procesie hydrolizy skrobi pszennych o różnym składzie chemicznym, na stopień rozkładu kompleksu amylozowo-lipidowego, był pomiar entalpii ich rozpadu metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz pomiar szybkości filtracji uzyskanych hydrolizatów glukozowych. Badania wykazały wpływ zróżnicowanego składu chemicznego skrobi pszennej poddanej procesowi enzymatycznej hydrolizy na stopień rozkładu kompleksu amylozowo-lipidowego oraz na właściwości fizykochemiczne uzyskanych hydrolizatów glukozowych. Pomimo wyższej ogólnej zawartości lipidów w jednej ze skrobi, szybkość filtracji hydrolizatów z niej uzyskanych była wyższa niż hydrolizatów otrzymanych ze skrobi o mniejszej zawartości lipidów. Wiąże się to z większą podatnością kompleksu tej skrobi na rozkład pod wpływem zastosowanych preparatów enzymatycznych. Dane DSC sugerują, że mogą istnieć różne drogi hydrolizy kompleksów amylozowo-lipidowych w zależności od ich postaci polimorficznej.

3

Trawienie enzymatyczne in vitro białka zwierzęcego. I. Badanie strawności różnych rodzajów mięs surowych a także poddanych procesom termicznym

51%

Krauze S. , Oledzka R. , Fundowicz A.

|

tom 21

|

nr 1