Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zespół Susaca – trudności diagnostyczne

100%

Włoch-Targońska M. , Dubiel-Braszczok B. , Kotyla P.

Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny

|

2018

|

tom 23

|

nr 1

24-28

EN

Susac’s syndrome (RED-M, SICRET, retinocochlearcerebral vasculopathy) is a rare autoimmune disorder that belongs to systemic connective tissue diseases. The syndrome mainly affects young women aged 21 to 41 years; the female to male ratio is 3:1. The exact cause of the disease is still unknown although it has been hypothesized that some infectious or immune factors can contribute to its development (some patients have low-titer antinuclear antibody or rheumatoid factor tests; remission has been observed in patients receiving immunosuppressive therapy). Susac’s syndrome commonly starts with central nervous system dysfunction followed by the triad of subacute encephalopathy, vision disorders and hearing loss. These signs do not necessarily develop simultaneously; furthermore, they may vary in severity. The diagnosis is typically made based on clinical symptoms, detailed ophthalmic examination and MRI findings. Due to its rare occurrence and unknown pathogenesis, no consistent recommendations have been developed regarding the treatment of Susac’s syndrome. The disease is frequently self-limited and spontaneously remits after 2 to 4 years. The therapies include corticosteroids, immunosuppression (cyclophosphamide, azathioprine, mycophenylate mofetil, methotrexate, cyclosporin A), intravenous immunoglobulin, antiplatelet antithrombotic agents, hyperbaric oxygen and plasmapheresis. In patients who are unresponsive to standard therapy, infliximab or rituximab might be added. Numerous experts believe antiplatelet medication as well as vasorelaxants and vasodilators should be used as adjuvant treatment. Patients with severe hearing loss may benefit from cochlear implants. Intratympanic injections of dexamethasone have been administered in the acute phase of hearing loss and tinnitus. Treatment of migraine-like headaches includes naratriptan and topiramate while methylprednisolone pulse therapy is used to relieve generalized headaches.

PL

Zespół Susaca (RED-M, SICRET, waskulopatia siatkówkowo-ślimakowo-mózgowa) to rzadka choroba autoimmunologiczna, należąca do układowych chorób tkanki łącznej. Choroba najczęściej występuje u młodych (21-41 r.ż.) kobiet (3:1). Etiologia choroby nie jest dokładnie znana. Wydaje się, że na rozwój choroby mogą mieć wpływ czynniki infekcyjne lub immunologiczne (obecność u części chorych przeciwciał przeciwjądrowych, czynnika reumatoidalnego w niskim mianie, a tak- że regresja zmian pod wpływem terapii immunosupresyjnej). Zespół Susaca najczęściej rozpoczyna się zaburzeniami ze strony centralnego układu nerwowego, a następnie po kilku tygodniach lub miesiącach objawia się pod postacią triady objawów obejmujących podostrą encefalopatię, zaburzenia widzenia, niedosłuch. Zmiany nie muszą występować równocześnie, a ponadto mogą mieć zmienne nasilenie. Diagnostyka zespołu Susaca opiera się głównie na objawach klinicznych, diagnostyce okulistycznej i MRI. Ze względu na rzadkość schorzenia i jego nieznaną etiopatogenezę nie ma jednoznacznych wytycznych dotyczących terapii zespołu Susaca. Często choroba ma charakter samoograniczający i wówczas trwa ok. 2-4 lata. W leczeniu stosuje się glikokortykosteroidy, leki immunosupersyjne (cyklofosfamid, azatioprynę, mykofenolat mofetilu, metotreksat, cyklosporynę A), dożylne preparaty immunoglobulin, leki przeciwpłytkowe, leki przeciwkrzepliwe, tlen hiperbaryczny i plazmaferezę. W opornych na leczenie przypadkach można podjąć próbę terapii infliximabem lub rituximabem. Wielu ekspertów uważa, że jako uzupełniającą terapię u chorych z zespołem Susaca powinno stosować się leki przeciwpłytkowe, rozkurczające i rozszerzające łożysko naczyniowe. U chorych z niedosłuchem znacznego stopnia poprawę słuchu można uzyskać stosując implanty ślimakowe. W ostrej fazie utraty słuchu oraz szumów usznych pró- buje się stosować iniekcje z deksametazonem do błony bębenkowej. W leczeniu migrenowych bólów głowy stosowane są na tryptany i topiramat, natomiast w leczeniu uogólnionych bólów głowy - pulsy metyloprednizolonu.

2

Encefalopatia jako warunek orzekania nieważności związku małżeńskiego

89%

Steuden S. , Steuden M.

Ius Matrimoniale

|

1993

|

tom 4

74-81

EN

Il ruolo dei periti nei processi di nullità del matrimonio, specialmente instruiti dal titolo indicato nel can. 1095, esige le indagini psicologiche delle persone con le perturbazioni con l’encefalopatia.Nel loro studio gli autori presentano e commentano i tre casi dei vizi di personalità causati dalla lesione del sistema nervoso centale.

3

Encefalopatia gąbczasta mózgu u bydła

88%

Wojnik C.

Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy

|

2011-2012

|

nr 72

4

Encefalopatia jako przyczyna nieważności małżeństwa w świetle wyroków trybunałów kościelnych

63%

Gołębiowska A.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2013

|

tom 23

|

nr 2

73-92

EN

From the analysis of the cases for the annulment of a marriage result that encephalopathy as a personality disorder causes a serious lack of discretionary judgment concerning the essential matrimonial rights and obligations mutually given and accepted (can. 1095 CIC No. 2 of 1983) and the inability of people to take up and fulfill the essential obligations of marriage (can. 1095 CIC No. 3 of 1983). In the judgments of ecclesiastical tribunals Judging College, opinions can be found which point to a defective functioning of personality traits, in this specific case of encephalopathic personality, which is a consequence of damage to the central nervous system. Disturbed encephalopthic personality does not always automatically lead to the inability of people to take the essential obligations of marriage, yet its impact on the psyche and consequently the ability to make a covenant marriage is quite significant as evidenced by studies of psychiatric and religious processes. This article presents decisions of the ecclesiastical courts which show that the disturbances caused by encephalopathy result in the inability to create positive and lasting marriages. In addition, people with this type of personality were not able to give valid consent, despite the declared willingness to persevere in marriage and made promises to change their current behavior.

5

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

63%

Tomaszewska-Warda K. , Walecka-Kapica E. , Pawłowicz M. , Wachowska-Kelly P. , Chojnacki C.

|

nr 2

169-180

EN

Sleep disorders occur in people who suffer from liver cirrhosis, this usually involves a change in the rhythm of melatonin secretion and its metabolism. Delayed sleep phase syndrome does not always correlate with the degree of liver damage, indicating the involvement of other factors in its pathogenesis. The aim of the study was to estimate the correlation between the night secretion of the serotonin and melatonin and the degree of sleep disorders. There were 60 patients with liver cirrhosis and 30 healthy subjects (control group) included in the study. Compared to the control group, in the first stage of hepatic encephalopathy (according to West Haven Scale) at 2 o’clock a.m. a low serum melatonin level was observed (57.5±10.2 pg/mL and 41.2±9.4 pg/mL, p<0.05) and even lower concentration of serotonin (171.2±45.0 and 108.4±29.3 μg/mL, p<0.01). These results negatively correlated with the degree of sleep disorders. The obtained results indicate that in patients with liver cirrhosis the changes in the homeostasis of both serotonin and melatonin occur, which can cause sleep disorders.

PL

U osób z marskością wątroby występują zaburzenia snu, co zwykle wiąże się ze zmianą rytmu wydzielania melatoniny i jej metabolizmu. Zespół opóźnionej fazy snu nie zawsze koreluje ze stopniem uszkodzenia wątroby, co wskazuje na udział innych czynników w jego patogenezie. Celem badania było określenie zależności między nocnym wydzielaniem serotoniny i melatoniny a stopniem zaburzeń snu. Do badań włączono 60 osób z marskością wątroby (grupa badana) i 30 osób zdrowych (grupa kontrolna). W porównaniu do grupy kontrolnej, u chorych z pierwszym stopniem encefalopatii wątrobowej (wg skali West Haven) o godzinie 2:00 stwierdzono niższe stężenie melatoniny w surowicy (odpowiednio 57,5±10,2 pg/mL i 41,2±9,4 pg/mL, p<0,05), zaś u osób z drugim stopniem encefalopatii - niższe stężenie serotoniny (odpowiednio 171,2±45,0 i 108,4±29,3

6

Zwalczanie przenośnych encefalopatii gąbczastych a cross compliance

63%

Jasinski R.

Zachodniopomorski Magazyn Rolniczy

|

2008-2009

|

nr 38

7

Rola glinu w zaburzeniach procesow metabolicznych

51%

Dlugaszek M. , Padzik-Graczyk A.

Żywienie Człowieka i Metabolizm

|

2003

|

tom 30

|

nr 3-4

655-658

PL

W ciągu ostatnich dwudziestu lat ilość przvpadków enecefalopatii spowodowanej wzrostem zawartości glinu w organizmie znacznie zmalała, ale problem jest wciąż aktualny. Długotrwała ekspozycja nawet na małe stężenia tego pierwiastka może być jedną z przyczyn chorób o charakterze demencji. Z punktu widzenia profilaktyki zdrowotnej istotne jest poznanie możliwych źródeł narażenia na szkodliwe działanie glinu, mechanizmów wchłaniania, dystrybucji i eliminacji z organizmu, a także procesów w jakich uczestniczy w komórkach i tkankach organizmu.

EN

During last twenty years number of encephalopathy cases caused by increase of aluminium content in the organism considerably decreased but the problem is still present. Long lasting exposure to even low aluminium concentration may be one of the reasons of dementia. From the health prophylaxis point of view acquaintance of possible sources of exposure to aluminium, absorption mechanisms, distribution and its elimination from the organism are important as well as processes in which aluminium participate in organism's cells and tissues.

8

Możliwości analityczne wykrywania i identyfikacji gatunkowej przetworzonego białka zwierzęcego

51%

Weiner A. , Paprocka I. , Kwiatek K. , Golebiowska A.

Pasze Przemysłowe

|

2017

|

tom 26

|

nr 2